Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 27 poz. 268

Na podstawie art. 5 ust. 5, art. 14 ust. 11 pkt 2, art. 19 ust. 5, art. 21 ust. 9 pkt 2, art. 23, art. 24 ust. 2, art. 32 ust. 5, art. 39 ust. 2, art. 47 i art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076, z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100, z 2000 r. Nr 68, poz. 805 i Nr 105, poz. 1107, z 2001 r. Nr 12, poz. 92, Nr 39, poz. 459, Nr 56, poz. 580, Nr 63, poz. 639, Nr 80, poz. 858, Nr 90, poz. 995, Nr 106, poz. 1150 i Nr 122, poz. 1324 oraz z 2002 r. Nr 19, poz. 185) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe zasady ustalania i poboru podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usług międzynarodowego przewozu drogowego przez niektórych podatników, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym,

2) listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 14 ust. 1, 5 i 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym,

3) przypadki i zasady zwrotu podatku naliczonego podatnikom dokonującym importu towarów,

4) przypadki rozszerzenia zakresu zwrotu różnicy podatku na część nadwyżki podatku naliczonego ponad podatek należny,

5) przypadki, w których nabycie towarów lub usług nie uprawnia do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku,

6) przypadki zwrotu podatku jednostkom poszukującym lub rozpoznającym złoża kopalin oraz wydobywającym kopaliny ze złóż,

7) przypadki i zasady zwrotu podatku podatnikom dokonującym zakupu towarów i usług lub importu towarów, finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej,

8) warunki i tryb zwrotu podatku naliczonego w formie zaliczki przed powstaniem obowiązku podatkowego w przypadku dokonania zakupów inwestycyjnych,

9) zasady wystawiania i przechowywania faktur oraz not korygujących,

10) przypadki sprzedaży traktowanej na równi z eksportem oraz towary i usługi, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 0%,

11) listę towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 7%,

12) zwolnienia od podatku.

1) ustawie – rozumie się przez to ustawę z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym,

2) podatku – rozumie się przez to podatek od towarów i usług,

3) podatniku – rozumie się przez to podatnika podatku od towarów i usług,

4) zarejestrowanym podatniku – rozumie się przez to podatnika zarejestrowanego na podstawie art. 9 oraz art. 46 ustawy,

5) podmiotach – rozumie się przez to osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne,

6) zakupach inwestycyjnych – rozumie się przez to zakupy towarów lub usług zaliczanych na podstawie odrębnych przepisów do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych; dotyczy to również zakupów zaliczonych do inwestycji rozpoczętych (w toku),

7) numerze identyfikacji podatkowej – rozumie się przez to numer, o którym mowa w odrębnych przepisach o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników,

8) numerze tymczasowym – rozumie się przez to numer REGON lub PESEL, używany tymczasowo do czasu uzyskania numeru identyfikacji podatkowej,

9) sprzedaży – rozumie się przez to czynności określone w art. 2 ust. 1–3 ustawy, z wyjątkiem importu towarów,

10) sprzedawcy – rozumie się przez to podatnika dokonującego czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem,

11) nabywcy – rozumie się przez to podmioty, na rzecz których jest dokonywana sprzedaż,

12) lokalu mieszkalnym – rozumie się przez to część budynku mieszkalnego wielorodzinnego, stanowiącego wydzieloną trwałymi ścianami w obrębie budynku izbę lub zespół izb, przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych, z wyłączeniem lokali mieszkalnych w domach bliźniaczych i szeregowych oraz w domach jednorodzinnych wolno stojących,

13) rezydencie i nierezydencie – rozumie się przez to rezydenta lub nierezydenta w rozumieniu przepisów prawa dewizowego.

1) w części – według zasad określonych w ust. 2–7 – w urzędzie celnym,

2) w pozostałej części według zasad ogólnych określonych w ustawie i rozporządzeniu

– jeżeli przewóz ten jest wykonywany pojazdami zarejestrowanymi za granicą.

2. Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do podatników, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy, z tych krajów, które nie pobierają podatków lub opłat o podobnym charakterze od usług międzynarodowego przewozu drogowego wykonywanych pojazdami zarejestrowanymi w Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Kwotę podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się jako iloczyn stawki 22% oraz kwoty 45 zł, w zaokrągleniu do pełnych złotych.

4. Podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, może być również płacony za okresy tygodniowe, miesięczne lub roczne, jeżeli podatnik złoży takie oświadczenie w urzędzie celnym najpóźniej w dniu powstania po raz pierwszy obowiązku podatkowego. Kwotę podatku ustala się:

1) za tydzień – jako iloczyn stawki 22% i kwoty 136 zł, w zaokrągleniu do pełnych złotych,

2) za miesiąc – jako iloczyn stawki 22% i kwoty 454 zł, w zaokrągleniu do pełnych złotych,

3) za rok – jako iloczyn stawki 22% i kwoty 4 545 zł, w zaokrągleniu do pełnych złotych.

5. Organ celny wydaje dowód zapłaty podatku.

6. Organ celny jest obowiązany do poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, z chwilą wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pojazdu, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku gdy pojazd wjechał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez ładunku – z chwilą wyjazdu z tego terytorium z ładunkiem.

7. Zwalnia się od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, usługi wykonywane;

1) samochodami osobowymi i kempingowymi,

2) samochodami służb specjalnych, w szczególności: straży pożarnej, pogotowia ratunkowego i technicznego, służby więziennej, a także samochodami urzędów celnych,

3) samochodami przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych państw obcych, pod warunkiem wzajemności, oraz misji specjalnych i organizacji międzynarodowych, korzystających z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych,

4) pojazdami innymi niż wymienione w pkt 1–3, których dopuszczalna ładowność wraz z przyczepą nie przekracza 1500 kg.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do usług przewozu osób autobusami zarejestrowanymi w krajach, które nie pobierają podatków lub opłat o podobnym charakterze od przewozów osób autobusami zarejestrowanymi w Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Organ celny jest obowiązany do poboru podatku, o którym mowa w ust. 1, z chwilą wjazdu autobusu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Kwotę podatku ustala się od każdej z podróżujących osób jako iloczyn stawki 7% i kwoty 285 zł, w zaokrągleniu do pełnych złotych.

5. Zwalnia się od podatku usługi przewozu osób autobusami, które w czasie pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opuściły to terytorium w związku z realizacją programu turystycznego i tego samego dnia powróciły na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach tego samego pobytu.

6. Przewoźnik składa organowi celnemu przyjmującemu zgłoszenie celne deklarację według ustalonego wzoru w dwóch egzemplarzach. Jeden egzemplarz deklaracji wraz z dowodem zapłaty podatku jest zwracany przewoźnikowi, który jest obowiązany zachować ten dokument do momentu wyjazdu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Zwrot podatku przysługuje podatnikom, którzy:

1) złożyli zgłoszenie rejestracyjne i posiadają numer identyfikacji podatkowej oraz nie korzystają ze zwolnień, o których mowa w art. 14 ustawy, i nie wykonują wyłącznie czynności zwolnionych na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 i art. 47 ustawy,

2) w całości zapłacili podatek należny od tego importu,

3) posiadają dokument celny stwierdzający dokonanie importu towarów, o których mowa w ust. 1, z którego wynika kwota podatku naliczonego od importu tych towarów,

4) byli importerami tych towarów i posiadają związane z tym dokumenty celne,

5) posiadają dokument potwierdzający wywóz towarów poza granicę Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Zwrot podatku następuje na wniosek podatnika, złożony we właściwym urzędzie skarbowym.

4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera:

1) wartość oraz ilość importowanych towarów, których dotyczy zwrot podatku,

2) kwotę podatku, o której zwrot ubiega się podatnik.

5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, dołącza się dokumenty, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 5, wraz z dowodem zapłaty podatku.

6. Zwrot podatku, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy kwot podatku naliczonego:

1) o które przysługiwało podatnikowi prawo do pomniejszenia podatku należnego lub

2) które zostały zwrócone na podstawie odrębnych przepisów, w tym w formie zaliczki, o której mowa w § 27–33, lub

3) zapłaconego z tytułu importu towarów objętych procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od cła, jeżeli wywóz towaru nastąpił po upływie miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano importu.

7. Urząd skarbowy dokonuje zwrotu podatku, o którym mowa w ust. 1, na rachunek bankowy podatnika, nie później niż w terminie 45 dni od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 3.

8. Przepisy ust. 1–5, ust. 6 pkt 1 i 2 oraz ust. 7 stosuje się odpowiednio do podatku zapłaconego od importu towarów:

1) objętych procedurą uszlachetniania czynnego w systemie ceł zwrotnych, jeżeli towary te zostały wywiezione poza granicę Rzeczypospolitej Polskiej, a podatnik otrzymał zwrot cła zgodnie z odrębnymi przepisami oraz dołączył dokument potwierdzający zwrot cła,

2) poddanych procesowi uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń, w wyniku którego powstały produkty kompensacyjne, dla których powstał dług celny zgodnie z art. 224 § 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. – Kodeks celny i które zostały wywiezione poza granicę Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Przepis ust. 1 nie narusza przepisu art. 21 ust. 3 ustawy.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do usługobiorców użytkujących samochody o dopuszczalnej ładowności do 500 kg, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub umowy o podobnym charakterze, zawartej przed dniem 20 stycznia 1997 r., jeżeli umowa ta została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym nie później niż do dnia 20 lutego 1997 r.

3. Podatnikom nabywającym samochody inne niż osobowe, które nie posiadają homologacji producenta lub importera wymaganej dla tego rodzaju samochodów, nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego oraz do zwrotu różnicy podatku, o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem tych samochodów.

4. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do samochodów, o których mowa w ust. 3, z tym że nie stosuje się ich do umów zawartych przed dniem 1 stycznia 2001 r., jeżeli umowa ta została zarejestrowana w urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2001 r.

2. Przepis ust. 1 stosuje się do podatników, którzy nie podjęli czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, z wyjątkiem importu.

1) złożyli zgłoszenie rejestracyjne i posiadają numer identyfikacji podatkowej,

2) prowadzą ewidencję zawierającą dane niezbędne do określenia kwoty zwrotu podatku,

3) w całości zapłacili należność obejmującą podatek naliczony z tytułu dokonanych zakupów towarów i usług oraz posiadają oryginał faktury lub faktury korygującej, a w przypadku importu towarów – dokument stwierdzający zapłatę cła i podatków należnych od tego importu.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1) wartość zakupów lub importu dokonanych w danym miesiącu, których dotyczy zwrot podatku,

2) kwotę podatku, o której zwrot ubiega się podatnik.

3. Podatnik dołącza wniosek, o którym mowa w ust. 1, do deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatników dokonujących bezpośrednio zakupów lub importu za środki finansowe przekazane z rachunku bankowego, na którym są ulokowane środki przekazane z pomocy zagranicznej.

3. Za środki finansowe z pomocy zagranicznej uważa się, z uwzględnieniem ust. 4 i 5, bezzwrotne środki przekazane polskim podmiotom przez rządy państw obcych lub organizacje międzynarodowe udzielające pomocy na podstawie:

1) umów zawartych z Rządem Rzeczypospolitej Polskiej,

2) jednostronnych deklaracji rządów i organizacji międzynarodowych udzielających pomocy.

4. Za środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej uważa się także pochodzące ze wspólnego budżetu Unii Europejskiej środki finansowe, które zostały przekazane polskim podmiotom na sfinansowanie programów naukowo-badawczych, realizowanych przez te jednostki w ramach Programów Ramowych Unii Europejskiej, oraz środki przekazane w ramach innych programów Unii Europejskiej.

5. Za środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej uważa się także pochodzące z budżetu Organizacji Traktatu Północno-Atlantyckiego (NATO) bezzwrotne środki finansowe przekazane na sfinansowanie programów badawczych, wykonywanych przez polskie podmioty realizujące te programy w Rzeczypospolitej Polskiej.

1) o które został pomniejszony podatek należny lub

2) które zostały zwrócone przez właściwy urząd skarbowy na podstawie odrębnych przepisów.

2. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku dokonania zwrotu podatku naliczonego w formie zaliczki, o której mowa w § 27–33.

1) złożyli zgłoszenie rejestracyjne i posiadają numer identyfikacji podatkowej,

2) prowadzą ewidencję zawierającą dane niezbędne do określenia kwoty zwrotu podatku,

3) w całości zapłacili należność obejmującą podatek naliczony z tytułu dokonanych zakupów towarów i usług oraz posiadają oryginał faktury lub faktury korygującej, a w przypadku importu towarów – dokument stwierdzający zapłatę cła i podatków pobieranych przez organy celne,

4) posiadają rachunek bankowy, na którym są wyodrębnione środki pochodzące z pomocy zagranicznej, w przypadku środków, o których mowa w § 15 ust. 3 pkt 1,

5) posiadają zaświadczenie, że zakup został sfinansowany ze środków, o których mowa w § 15 ust. 3 pkt 2 lub ust. 4.

2. Wnioski o wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, kieruje się do Komitetu Integracji Europejskiej.

3. Zwrot podatku przysługuje także podatnikom, którzy kwotę podatku naliczonego zapłacili z innych środków niż środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w § 15 ust. 3–5.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera co najmniej dane dotyczące:

1) wartości zakupów towarów i usług lub importu towarów, których dotyczy zwrot podatku,

2) kwoty podatku, o której zwrot ubiega się podatnik.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) kopię dokumentu stwierdzającego przekazanie na rachunek bankowy podatnika środków finansowych pochodzących z pomocy zagranicznej,

2) dowód dokonania zapłaty ze środków pomocy zagranicznej.

4. Podatnik dołącza wniosek, o którym mowa w ust. 1, do deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług.

2. Przepis ust. 1 stosuje się wyłącznie do zakupów towarów i usług ściśle związanych z realizacją umów przedakcesyjnych, w tytule określanych jako umowy twinningowe, zawartych pomiędzy Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a poszczególnymi Krajami Członkowskimi Unii Europejskiej, zwanych dalej „umowami twinningowymi”.

2. Faktury, o których mowa w ust. 1, sprzedawca wystawia w 3 egzemplarzach.

3. Oryginał faktury wraz z jedną kopią otrzymuje nierezydent.

4. Oryginał faktury, po poświadczeniu, o którym mowa w ust. 1, nierezydent przekazuje do Fundacji w celu wystąpienia o zwrot podatku.

5. Zwrot podatku przysługuje, jeżeli należność obejmująca podatek naliczony z tytułu zakupu towarów i usług została w całości zapłacona.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1) kwotę zwrotu podatku,

2) numer rachunku bankowego Fundacji, na który ma zostać dokonany zwrot podatku,

3) określenie umowy twinningowej, o której mowa w § 19 ust. 2.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) oryginały faktur,

2) poświadczenie Fundacji, iż faktury, które były podstawą do wyliczenia kwot zwrotu podatku w całości, były związane z wykonaniem umowy twinningowej; w przypadku projektów wdrażanych przez inne jednostki niż Fundacja – poświadczenie tej jednostki.

4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, jest składany za okresy kwartalne w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po kwartale, za który jest składany wniosek.

2. W razie powstania uzasadnionych wątpliwości dotyczących sporządzonego wniosku, urząd skarbowy zwraca się do Fundacji o dodatkowe wyjaśnienia.

3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, urząd skarbowy może przedłużyć termin zwrotu podatku, o którym mowa w ust. 1.

2. Jeżeli zwrot należności, o której mowa w ust. 1, nastąpił po dokonaniu przez urząd skarbowy zwrotu podatku wynikającego z tej faktury zgodnie z § 23 ust. 1, kwotę zwrotu podatku za następny okres pomniejsza się o tę kwotę.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadkach, w których podatnik dokonał w deklaracji, o której mowa w art. 10 ust.1 i 1a ustawy, rozliczenia kwot podatku naliczonego od zakupów towarów i usług na ogólnych zasadach, a następnie zakupy te objęte zostały refundacją ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w § 15 ust. 3 i 4.

1) złożyły zgłoszenie rejestracyjne i posiadają numer identyfikacji podatkowej,

2) nie podjęty czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, z wyjątkiem importu towarów,

3) dokonały zakupów inwestycyjnych, których wartość bez podatku wynosi co najmniej 600 000 zł,

4) w całości dokonały zapłaty należności z tytułu dokonanych zakupów inwestycyjnych, a w przypadku importu – zapłaciły podatek należny od tego importu,

5) posiadają fakturę lub fakturę korygującą, z której wynika kwota podatku naliczonego, a w przypadku importu – dokument celny,

6) złożyły oświadczenie, że:

a) zakupy inwestycyjne będą wykorzystywane przy wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem,

b) po rozpoczęciu wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem podmiot nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy,

c) przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży podmiot nie wybierze zwolnienia od podatku na podstawie art. 14 ust. 5 i 6 ustawy,

d) prowadzą ewidencję, o której mowa w art. 27 ust. 4 ustawy, w części dotyczącej zakupów inwestycyjnych,

e) pierwsze czynności opodatkowane podatkiem będą dokonane nie wcześniej niż po upływie sześciu miesięcy od dnia dokonania pierwszego zakupu inwestycyjnego.

2. Wypłata zaliczki jest dokonywana na wniosek podmiotu, który dokonał zakupu inwestycyjnego; do wniosku dołącza się:

1) kopię dokumentu potwierdzającego opłacenie należności obejmującej podatek naliczony z tytułu dokonania zakupów inwestycyjnych, a w przypadku importu – kopię dokumentu potwierdzającego zapłacenie podatku należnego od tego importu,

2) oświadczenie, o którym mowa w § 28 pkt 6.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, rozpatruje urząd skarbowy, w którym podatnik jest zarejestrowany.

2. Pierwsza rata zaliczki jest wypłacana w terminie 15 dni po upływie kwartału, w którym złożono wniosek określony w § 29 ust. 2, a druga rata – w terminie 30 dni, licząc od dnia wypłacenia pierwszej raty.

3. Zaliczka jest wypłacana na podany przez podatnika rachunek bankowy podmiotu.

1) nie spełni wszystkich warunków zawartych w oświadczeniu, o którym mowa w § 28 pkt 6,

2) w terminie trzech lat od dnia otrzymania pierwszej raty zaliczki zakup inwestycyjny został darowany, odsprzedany, wydany w zamian za wierzytelność albo za czynność niepodlegającą opodatkowaniu lub w miejsce świadczenia pieniężnego lub oddany w nieodpłatne użytkowanie,

3) rozpoczęto likwidację, ogłoszono upadłość lub zaprzestano działalności w terminie trzech lat od ostatniego dnia miesiąca, w którym dokonano wypłaty pierwszej raty zaliczki,

4) dokona zbycia przedsiębiorstwa w terminie trzech lat od dnia otrzymania pierwszej raty zaliczki.

2. Przez zaprzestanie działalności, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, rozumie się również wstrzymanie wykonywania inwestycji w okresie dłuższym niż sześć miesięcy.

3. W przypadkach określonych w ust. 1 podmiot jest obowiązany zawiadomić właściwy urząd skarbowy i zwrócić zaliczkę, wraz z odsetkami naliczonymi od dnia otrzymania poszczególnych rat zaliczki, w terminie 15 dni od końca miesiąca, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające zwrot.

4. Do odsetek, o których mowa w ust. 3, stosuje się przepisy dotyczące odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych.

1) korzystających ze zwolnień określonych w art. 14 ust. 1, 5 i 6 ustawy,

2) wykonujących wyłącznie czynności wymienione w art. 7 ust. 1 ustawy lub czynności zwolnione określone w przepisach wydanych na podstawie art. 47 ustawy.

1) imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,

2) numery identyfikacji podatkowej albo numery tymczasowe sprzedawcy i nabywcy,

3) dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży towarów o charakterze ciągłym,

4) nazwę towaru lub usługi,

5) jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług,

6) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),

7) wartość sprzedanych towarów lub wykonanych usług bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),

8) stawki podatku,

9) sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatkowe i zwolnionych od podatku,

10) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatkowych,

11) wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatkowych lub zwolnionych od podatku,

12) kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie,

13) czytelne podpisy osób uprawnionych do wystawienia i otrzymania faktury lub podpisy oraz imiona i nazwiska tych osób.

2. Sprzedawca może określić w fakturze również kwoty podatku dotyczące wartości sprzedaży poszczególnych towarów i usług wykazanych w tej fakturze; w tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku.

3. Wyszczególnienie w fakturze kwot podatku nie jest wymagane, jeżeli sprzedaż podlega opodatkowaniu, a wartość sprzedaży wraz z podatkiem jest niższa od:

1) 6,18 zł – w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 3%,

2) 6,42 zł – w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 7%,

3) 6,72 zł – w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 12%,

4) 7,32 zł – w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 22%.

4. Faktury dokumentujące sprzedaż paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu, wlewanych do baku samochodu, powinny zawierać numer rejestracyjny tego samochodu.

5. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza.

6. Podatnik, który posługuje się numerem tymczasowym, ma obowiązek uzupełnić dane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, przez dopisanie przy tym numerze wyrazu REGON lub PESEL.

7. W przypadku sprzedaży w kraju towarów lub usług objętych stawką niższą od określonej w art. 18 ust. 1 ustawy oraz towarów lub usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy albo przepisów wydanych na podstawie art. 47 ustawy, dane określone w ust. 1 pkt 4 obejmują również symbol towaru lub usługi, określony w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, chyba że ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy nie powołują tego symbolu.

8. Zamieszczenie w fakturze danych dotyczących nabywcy, o których mowa w ust. 1 pkt 13, nie jest wymagane, jeżeli nabywca złoży sprzedawcy pisemne oświadczenie, w którym upoważni go do wystawiania faktur bez podpisu osoby uprawnionej do otrzymania faktury.

2. Faktury wystawiane:

1) nabywcom eksportowanych towarów i usług,

2) uprawnionym przedstawicielstwom dyplomatycznym i urzędom konsularnym oraz członkom personelu tych przedstawicielstw i urzędów, a także innym osobom zrównanym z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych,

3) nabywcom, na których rzecz dokonywana jest sprzedaż: energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 84–86 załącznika nr 3 do ustawy

– mogą nie zawierać danych określonych w § 35 ust. 1 pkt 2 i 13 dotyczących nabywcy, a podpis osoby uprawnionej do wystawiania faktur może być zastąpiony na fakturach wystawianych nabywcom, o których mowa w pkt 3, danymi umożliwiającymi identyfikację tej osoby.

3. W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik powinien dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż.

4. Przepis ust. 3 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przez kasę rejestrującą, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku należnego zostały zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

1) jako cenę jednostkową wykazuje się cenę wraz z kwotą podatku (cenę brutto), a zamiast wartości sprzedaży netto wykazuje się wartość sprzedaży brutto,

2) kwota podatku jest obliczana według następującego wzoru:

gdzie:

3) sumę wartości sprzedaży netto stanowi różnica między wartością sprzedaży brutto a kwotą podatku, z podziałem na poszczególne stawki podatkowe.

2. Przepis ust. 1 może być stosowany również w przypadku, gdy sprzedawca stosuje jako ceny sprzedaży umowne ceny brutto.

2. W przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 35 ust. 1 pkt 3, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

2. Fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym pobrano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną zaliczkę (przedpłatę, zadatek lub ratę) przekraczającą kwotę, o której mowa w ust. 1.

3. Faktura stwierdzająca pobranie zaliczki, o której mowa w ust. 1 i 2, powinna zawierać co najmniej:

1) imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,

2) numer identyfikacji podatkowej albo numer tymczasowy sprzedawcy i nabywcy,

3) datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako FAKTURA VAT, kwotę pobranej zaliczki brutto, a w przypadku określonym w ust. 2 – również daty i numery poprzednich faktur oraz sumę kwot pobranych wcześniej zaliczek brutto,

4) stawkę podatku oraz kwotę podatku, wyliczoną według wzoru:

gdzie:

5) dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę towaru lub usługi, cenę netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług netto, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość brutto zamówienia lub umowy.

4. Jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1 i 2, nie obejmują całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę na zasadach określonych w § 35–38, z tym że sumę wartości towarów (usług) pomniejsza się o wartość pobranych zaliczek, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących pobranie zaliczek; taka faktura powinna zawierać również numery faktur wystawionych zgodnie z ust. 1–3.

5. Jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1 i 2, obejmują całą cenę brutto towaru lub usługi, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi nie wystawia faktury w terminie określonym
 w § 38.

6. Przepisy § 35 ust. 5, 7 i 8 oraz § 36 stosuje się odpowiednio.

2. Faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30 dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Przepis ust. 2 nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostaw energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 84–86 załącznika nr 3 do ustawy, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy.

4. W przypadku nabycia towarów i usług wymienionych w ust. 3 za miesiąc, w którym podatnik otrzymał fakturę, uważa się miesiąc, w którym przypada termin płatności określony w tej fakturze.

2. Faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1) numer kolejny oraz datę jej wystawienia,

2) dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a) określone w § 35 ust. 1 pkt 1–3,

b) nazwę towaru lub usługi objętych rabatem,

3) kwotę i rodzaj udzielonego rabatu,

4) kwotę zmniejszenia podatku należnego,

5) czytelny podpis osoby uprawnionej do wystawienia faktury korygującej lub podpis oraz imię i nazwisko tej osoby.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

1) zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy,

2) zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

4. Sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to eksportu towarów i usług oraz przypadków określonych w § 36 ust. 2 pkt 3. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie.

5. Nabywca otrzymujący fakturę korygującą jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym tę fakturę otrzymał.

6. Przepisy § 35 ust. 4–7 i § 36 stosuje się odpowiednio.

7. Faktury korygujące powinny zawierać wyraz KOREKTA albo wyrazy FAKTURA KORYGUJĄCA.

2. Faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

1) numer kolejny oraz datę jej wystawienia,

2) dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a) określone w § 35 ust. 1 pkt 1–3,

b) nazwę towaru lub usługi objętych podwyżką ceny,

3) kwotę podwyższenia ceny bez podatku,

4) kwotę podwyższenia podatku należnego,

5) czytelny podpis osoby uprawnionej do wystawienia faktury korygującej lub podpis oraz imię i nazwisko tej osoby.

3. Faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1, pkt 2 lit. a) i pkt 5, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

4. Nabywca otrzymujący fakturę korygującą:

1) jest uprawniony do podwyższenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał – jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje zwiększenie podatku naliczonego,

2) jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał – jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje obniżenie podatku naliczonego.

5. Przepisu ust. 4 pkt 2 nie stosuje się w przypadku, gdy podatnik nie rozliczył podatku określonego w fakturze, której korekta dotyczy.

6. Przepisy § 35 ust. 4–7, § 36 oraz § 41 ust. 4 i 7 stosuje się odpowiednio.

2. Nota korygująca jest przesyłana wystawcy faktury lub faktury korygującej, wraz z kopią.

3. Nota korygująca powinna zawierać co najmniej:

1) numer kolejny i datę jej wystawienia.

2) imiona i nazwiska albo nazwy bądź nazwy skrócone wystawcy noty i wystawcy faktury albo faktury korygującej oraz ich adresy i numery identyfikacji podatkowej,

3) dane zawarte w fakturze, której dotyczy nota korygująca, określone w § 35 ust. 1 pkt 1–3,

4) wskażą nie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej,

5) czytelny podpis osoby uprawnionej do wystawienia noty korygującej lub imię i nazwisko oraz podpis tej osoby.

4. Jeżeli wystawca faktury lub faktury korygującej akceptuje treść noty, potwierdza ją podpisem osoby uprawnionej do wystawienia faktury lub faktury korygującej.

5. Noty korygujące powinny zawierać wyrazy NOTA KORYGUJĄCA.

6. Przepisy ust. 2–4 nie naruszają przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących.

1) bilety jednorazowe, wydawane przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób: kolejami normalnotorowymi, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, jeżeli zawierają następujące dane:

a) nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy,

b) numer i datę wystawienia biletu,

c) odległość taryfową nie mniejszą niż 50 km,

d) kwotę należności wraz z podatkiem,

e) kwotę podatku,

2) dowody zapłaty za usługi radiokomunikacji przywoławczej, jeżeli zawierają następujące dane:

a) nazwy i numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy,

b) kwotę należności wraz z podatkiem,

c) kwotę podatku,

3) dokumenty dotyczące usług bankowych i ubezpieczeniowych zwolnionych od podatku, jeżeli zawierają co najmniej następujące dane:

a) określenie usługodawcy i usługobiorcy,

b) numer kolejny i datę ich wystawienia,

c) nazwę usługi,

d) kwotę, której dotyczy dokument,

4) dowody zapłaty za przejazdy autostradami płatnymi, jeżeli zawierają następujące dane:

a) nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy,

b) numer kolejny i datę wystawienia,

c) nazwę autostrady, za przejazd którą pobierana jest opłata,

d) kwotę należności wraz z podatkiem,

e) kwotę podatku,

5) rachunki, o których mowa w art. 87–90 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 i Nr 160, poz. 1083, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 11, poz. 95 i Nr 92, poz. 1062, z 2000 r. Nr 94, poz. 1037, Nr 116, poz. 1216, Nr 120, poz. 1268 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 16, poz. 166, Nr 39, poz. 459, Nr 42, poz. 475, Nr 110, poz. 1189, Nr 125, poz. 1368 i Nr 130, poz. 1452), wystawiane przez podatników nieobowiązanych do wystawiania faktur według zasad określonych w § 34–42, § 44–47, § 48 ust. 1 i 2, § 49 i § 51.

2. Kopię faktury, o której mowa w ust. 1, komisant przekazuje komitentowi, zachowując jedną kopię w swojej ewidencji.

3. Za fakturę u komitenta uważa się również dokument handlowy (fakturę), na podstawie którego następuje rozliczenie między stronami umowy komisu i który powinien zawierać odpowiednio dane określone w § 35, z tym że poszczególne wartości dotyczące towaru powinny wynikać z faktury, o której mowa w ust. 1. Dokument ten uważa się za fakturę VAT u komitenta, łącznie z kopią tej faktury.

2. Faktura, o której mowa w ust. 1, zawiera dane określone w § 35 oraz:

1) numer i datę wystawienia dokumentu celnego,

2) numer i datę wystawienia dokumentu handlowego (faktury) dla kontrahenta zagranicznego lub przez kontrahenta zagranicznego,

3) wartość towaru i usługi, obliczoną po kursie walut obcych zastosowanym w dokumencie celnym.

3. W przypadku eksportu towarów faktura, o której mowa w ust. 1, stanowi dla komitenta podstawę do uznania sprzedaży za eksport tylko wraz z dokumentem celnym lub jego kopią, potwierdzającym wywóz towaru poza granicę państwową Rzeczypospolitej Polskiej.

4. W przypadku importu towarów faktura, o której mowa w ust. 1, stanowi dla komitenta podstawę do dokonywania odliczeń kwot podatku naliczonego tylko wraz z dokumentem celnym lub jego kopią, w którym te kwoty zostały obliczone.

2. Oryginał faktury powinien zawierać wyraz ORYGINAŁ, a kopia faktury – wyraz KOPIA.

3. Podstawę do obniżenia przez nabywcę kwoty podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego stanowią wyłącznie oryginały faktur lub faktur korygujących, albo ich duplikaty, o których mowa w § 49.

4. W przypadku gdy:

1) sprzedaż towarów lub usług została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

a) wystawionymi przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur lub faktur korygujących,

b) w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii,

2) nabywca posiada fakturę lub fakturę korygującą niepotwierdzoną kopią u sprzedawcy,

3) wystawiono fakturę, o której mowa w art. 33 ust. 1 ustawy,

4) wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą tę samą sprzedaż towarów lub usług,

5) wystawiono faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

a) stwierdzające czynności, które nie zostały dokonane,

b) podające kwoty niezgodne ze stanem faktycznym,

c) potwierdzające czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego

– faktury te i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

5. W przypadku określonym w ust. 4 pkt 1 lit. b) kwotę podatku należnego ustala się na podstawie dokumentu zawierającego wyższą kwotę podatku.

6. Przepisu ust. 4 pkt 2 nie stosuje się w przypadku, gdy wystawca faktury lub faktury korygującej uwzględnił wykazaną w niej sprzedaż i podatek należny w deklaracji dla podatku od towarów i usług.

7. Przepisy ust. 4–6 stosuje się odpowiednio do duplikatów faktur.

2. Faktura wystawiona ponownie musi zawierać wyraz DUPLIKAT oraz datę jej wystawienia. Duplikat faktury powinien być wystawiony w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do not korygujących.

2. Przepis ust. 1 dotyczy również dokumentów celnych.

3. Jeżeli faktura została wystawiona na podstawie pisemnego oświadczenia złożonego w zamówieniu lub ofercie, obowiązek, o którym mowa w ust. 1, dotyczy także oryginału oraz kopii zamówienia lub oferty.

2. Fakturę wystawia się, jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów.

3. Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna spełniać warunki, o których mowa w § 35 i § 36 ust. 1, jak również zawierać nazwę i adresy organów egzekucyjnych, określonych w ust. 1; jako sprzedawcę wpisuje się w fakturze nazwę i adres dłużnika, przy czym za podpisy osób uprawnionych do wystawienia faktury uważa się podpisy kierowników organów egzekucyjnych (lub osób przez nich upoważnionych), o których mowa w ust. 1.

4. Kopię faktury, o której mowa w ust. 3, organ egzekucyjny przekazuje dłużnikowi, zachowując jedną kopię w swojej ewidencji.

5. Przepisy § 37–44, § 48 ust. 2, § 49 i § 50 stosuje się odpowiednio.

1) dotyczące towarów eksportowanych, polegające na ich pakowaniu, przewozie do miejsc formowania przesyłek zbiorowych, składowaniu, przeładunku, ważeniu, kontrolowaniu, nadzorowaniu bezpieczeństwa przewozu,

2) świadczone na podstawie umowy maklerskiej, agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa i komisu, dotyczące towarów eksportowanych.

1) z miejsca wyjazdu (nadania) w Rzeczypospolitej Polskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) za granicą,

2) z miejsca wyjazdu (nadania) za granicą do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) w Rzeczypospolitej Polskiej,

3) z miejsca wyjazdu (nadania) za granicą do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) za granicą, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tranzyt).

2. Nie stanowi usługi, o której mowa w ust. 1, przewóz osób lub towarów w przypadku, gdy miejsce wyjazdu (nadania) i miejsce przyjazdu (przeznaczenia) tych osób lub towarów znajduje się w Rzeczypospolitej Polskiej, a przewóz za granicę ma wyłącznie charakter tranzytu.

3. Usługami transportu międzynarodowego są również wykonywane w kraju usługi pośrednictwa, rzeczoznawstwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami transportu międzynarodowego.

1) usługi, o których mowa w § 53 ust. 1 pkt 1 i 3, polegające na przewozie towarów przez krajowego przewoźnika kolejowego, uprawnionego przewoźnika drogowego w rozumieniu przepisów o transporcie drogowym oraz przewoźnika żeglugi śródlądowej, na podstawie dokumentów wymienionych w § 56 ust. 1 pkt 1,

2) usługi, o których mowa w § 53 ust. 1 pkt 1, polegające na przewozie towarów przez eksportera przy użyciu własnego środka transportowego,

3) usługi, o których mowa w § 53 ust. 1, polegające na przewozie przez przewoźnika powietrznego i morskiego:

a) towarów – na podstawie dokumentów wymienionych w § 56 ust. 1 pkt 1,

b) osób – na podstawie dokumentów wymienionych w § 56 ust. 1 pkt 3,

4) usługi, o których mowa w § 53 ust. 1, polegające na tłoczeniu ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego rurociągami,

5) usługi, o których mowa w § 53 ust. 1 pkt 2, polegające na przewozie towarów przez przewoźników wymienionych w pkt 1 na zlecenie nierezydenta, niebędącego podatnikiem.

2. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się do przewoźników zagranicznych pod warunkiem wzajemności.

1) w całości, jeżeli są wykonywane przez przewoźnika powietrznego, kolejowego lub morskiego,

2) w całości, jeżeli przewozy są wykonywane na zlecenie nierezydenta, niebędącego podatnikiem, z wyjątkiem przewozów, o których mowa w § 4 ust. 1,

3) w pozostałych przypadkach w części, w jakiej zostały wykonane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

1) dla transportu towarów przez przewoźnika lub spedytora – list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że przewóz odbywa się między miejscem nadania i miejscem przeznaczenia, położonymi w różnych państwach, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora),

2) dla transportu towarów przez eksportera – dowód wywozu towarów,

3) dla transportu osób, o których mowa w § 54 ust. 1 pkt 3 lit. b) – międzynarodowy bilet lotniczy, promowy lub okrętowy wystawiony przez uprawnionego przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera,

4) dla transportu rurociągami – protokół zdawczo-odbiorczy podpisany przez kontrahentów.

2. Dokument, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinien zawierać co najmniej:

1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub miejsca zamieszkania eksportera towarów,

2) określenie towarów i ich ilości,

3) potwierdzenie wywozu przez graniczny urząd celny.

2. Turystyka ma charakter zorganizowany, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

1) usługa dotyczy jednorazowo grupy wynoszącej co najmniej osiem osób lub jest związana z organizacją polowań,

2) realizacja usługi obejmuje również usługę uprawnionego przewodnika lub pilota,

3) przekazano zaliczkę w wysokości wynoszącej co najmniej 30% ceny zleconej usługi.

3. Dokumentem będącym dowodem świadczenia usług wymienionych w ust. 1 jest łączna faktura wystawiona w walucie obcej przez podatnika nierezydentowi, o którym mowa w ust. 1, oraz dowód zapłaty.

1) usługi świadczone bezpośrednio przez podatnika, który sprowadził na polski obszar celny towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego w celu ich naprawy, uszlachetnienia, przerobu lub przetworzenia, jeżeli towary te zostaną wywiezione za granicę zgodnie z warunkami określonymi w przepisach celnych,

2) usługi polegające na pośredniczeniu między podmiotem zagranicznym niebędącym podatnikiem a podatnikiem, o którym mowa w pkt 1, gdy pośrednik otrzymuje prowizję lub inne wynagrodzenie od którejkolwiek ze stron zawartego kontraktu dotyczącego usług określonych w pkt 1, pod warunkiem posiadania kopii dokumentów potwierdzających powrotny wywóz towarów za granicę,

3) usługi świadczone przez innych podatników na zlecenie podatnika, o którym mowa w pkt 1, polegające wyłącznie na naprawie, uszlachetnieniu, przerobie lub przetworzeniu towarów sprowadzonych w tym celu przez podatnika określonego w pkt 1, pod warunkiem:

a) uzyskania oświadczenia od zleceniodawcy, że towar, który powstał w wyniku wykonania tej usługi, zostanie wywieziony za granicę,

b) posiadania szczegółowego rozliczenia tych usług zgodnie z treścią dokumentów celnych, których kopie powinny być w posiadaniu tych podatników, stwierdzających powrotny wywóz towarów za granicę,

4) usługi polegające na naprawie, uszlachetnieniu, przerobie lub przetworzeniu towarów sprowadzonych na polski obszar celny, które zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego w rozumieniu przepisów celnych, świadczone przez podatników na zlecenie nierezydentów, niebędących podatnikami, w ramach kontraktów wielostronnych, jeżeli:

a) naprawiony, uszlachetniony, przerobiony lub przetworzony przez tych podatników towar został sprowadzony do kraju przez podatnika będącego również stroną tego kontraktu,

b) podatnik posiada szczegółowe rozliczenie wykonanych usług zgodnie z dokumentami celnymi stwierdzającymi wywóz towarów za granicę oraz kopię tych dokumentów celnych.

2. Przepisy ust. 1 pkt 2–4 stosuje się, jeżeli podatnik spełni określone w nich warunki oraz otrzyma całość lub co najmniej 50% zapłaty przed upływem 60 dni od daty wywozu za granicę towaru będącego przedmiotem świadczonych usług, z tym że spełnienie warunków także po upływie terminu uprawnia podatnika do dokonania korekty kwoty podatku należnego.

1) w § 60–65,

2) w załączniku nr 2 – w przypadku sprzedaży tych towarów i świadczenia usług w kraju.

1) usługi świadczone przez Polskie Koleje Państwowe S.A. oraz spółki utworzone na podstawie art. 14 i 15 ustawy z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego „Polskie Koleje Państwowe” (Dz. U. Nr 84, poz. 948 oraz z 2001 r. Nr 100, poz. 1086 i Nr 154, poz. 1802) na rzecz zarządów kolei z siedzibą za granicą oraz wynajem tym zarządom infrastruktury przy wykonywaniu transportu międzynarodowego,

2) usługi w zakresie kontroli i nadzoru ruchu lotniczego, świadczone na rzecz przewoźników powietrznych oraz innych podmiotów wykonujących rejsy przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej,

3) usługi związane z obsługą startu, lądowania, parkowania, obsługą pasażerów i ładunków oraz inne usługi świadczone na rzecz przewoźników powietrznych oraz innych podmiotów wykonujących rejsy przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej,

4) usługi świadczone na obszarze polskich portów morskich, związane z transportem międzynarodowym, polegające na obsłudze lądowych i morskich środków transportu oraz na kompleksowej obsłudze ładunków i pasażerów w tych portach,

5) usługi ratownictwa morskiego, nadzoru nad bezpieczeństwem żeglugi morskiej i śródlądowej oraz usługi związane z ochroną środowiska morskiego i utrzymaniem akwenów portowych i torów podejściowych,

6) najem (czarter) środków transportu lotniczego i wodnego oraz najem wyposażenia tych środków – w związku z transportem międzynarodowym,

7) usługi związane z obsługą środków transportu wodnego (SWW 1051, 1052, 1053 i 1054) należących do armatorów morskich, z wyjątkiem usług świadczonych na cele osobiste załogi,

8) usługi polegające na remoncie, przebudowie lub konserwacji środków transportu wodnego (SWW 1051, 1052, 1053 i 1054), o których mowa w pkt 6 i 7, oraz ich części składowych,

9) usługi pośrednictwa związane z podejmowaniem zatrudnienia przez obywateli polskich za granicą,

10) usługi polegające na wykonywaniu czynności bezpośrednio związanych z organizacją eksportu towarów, a w szczególności wystawianiu dokumentów spedytorskich, konosamentów i załatwianiu formalności celnych,

11) usługi, o których mowa w § 53 ust. 3, związane z usługami transportu międzynarodowego określonymi w § 54 ust. 1 i w § 55,

12) usługi dotyczące importu towarów, w przypadku gdy wartość tych usług została włączona do podstawy opodatkowania, zgodnie z art. 15 ust. 4c ustawy, z wyjątkiem usług:

a) w zakresie ubezpieczenia towarów,

b) dotyczących importu towarów zwolnionych od podatku.

2. Opodatkowaniu obniżoną do wysokości 0% stawką podatku podlegają czynności, o których mowa w ust. 1, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

1) importu nawozów sztucznych:

a) azotowych (ex PCN 2814, ex PCN 2827, ex PCN 3102, ex PCN 3105),

b) fosforowych (ex PCN 2510, ex PCN 2835, ex PCN 3103, ex PCN 3105),

c) potasowych (ex PCN 3104, ex PCN 3105),

d) wieloskładnikowych (ex PCN 3105),

e) pozostałych (ex PCN 2522, ex PCN 2530, ex PCN 2835, ex PCN 3105, ex PCN 3824),

2) importu nawozów wapniowych i wapniowo-magnezowych (ex PCN 2521 00 00 0, ex PCN 2522),

3) importu składników chemicznych mieszanek paszowych (bez farmaceutycznych):

a) związków azotowych do mieszanek paszowych (ex PCN 2814, ex PCN 2836, ex PCN 3102),

b) związków fosforowych do mieszanek paszowych (ex PCN 2835, ex PCN 3103),

c) pozostałych (ex PCN 2501 00, ex PCN 2509 00 00 0, ex PCN 2833),

4) importu publikacji w alfabecie Braille’a (bez względu na kod PCN), jeżeli z uwagi na formę w całości przeznaczone są dla użytku osób niewidomych i słabowidzących,

5) importu samolotów używanych w lotnictwie cywilnym o masie własnej przekraczającej 12 ton oraz części zamiennych do nich i wyposażenia pokładowego przywożonego przez ich użytkownika docelowego, posiadającego świadectwo kwalifikacyjne wydane przez polski organ nadzoru lotniczego,

6) sprzedaży środków transportu morskiego i rybołówstwa morskiego (SWW 1051, 1052) armatorom morskim,

7) importu środków transportu morskiego i rybołówstwa morskiego (PCN 8901 10 10 0, 8901 20 10 0, 8901 30 10 0, 8901 90 10 0, 8902 00 12 0, 8902 00 18 0) przez armatorów morskich.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1:

1) nie stosuje się zwrotu podatku określonego w § 15 ust. 1 i § 17 ust. 3,

2) zwrot podatku następuje niezależnie od spełnienia warunków związanych z zaliczeniem poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

1) sprzedaży towarów do wolnych obszarów celnych ustanowionych:

a) na terenie lotniczego, morskiego lub rzecznego przejścia granicznego, przeznaczonych do odsprzedaży podróżnym,

b) na terenach portów morskich, w tym także w celu ich kompletacji, pakowania lub formowania przesyłek zbiorowych transportowanych do odbiorcy poza polskim obszarem celnym przy wykorzystaniu transportu morskiego,

2) usług:

a) polegających na przesyłaniu energii elektrycznej przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tranzyt),

b) świadczonych na podstawie umowy maklerskiej, agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub komisu, dotyczących towarów eksportowanych,

c) projektowania budowlanego, technologicznego i urbanistycznego, w zakresie rzeczoznawstwa, usług prawniczych świadczonych przez notariuszy, adwokatów i radców prawnych,

d) reklamowych,

e) księgowych i innych podobnych usług, jak również usług przetwarzania danych i dostarczania informacji,

f) dostarczania (oddelegowania) personelu,

g) agentów działających w imieniu i na rachunek innej osoby, związanych z wykonywaniem usług wymienionych pod lit. b)–f).

2. Przepisy ust. 1 pkt 2 lit. b)–g) stosuje się w przypadku, gdy:

1) usługa jest świadczona na rzecz nierezydentów, niebędących podatnikami,

2) efekt wykonanej usługi będzie wykorzystywany poza granicą Rzeczypospolitej Polskiej,

3) podatnik posiada dowód, iż należność za wykonaną usługę została zapłacona i przekazana na rachunek bankowy podatnika w banku krajowym w terminie 90 dni od dnia wykonania usługi.

3. Przepis ust. 2 pkt 2 nie dotyczy usług, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c) i e).

4. Jeżeli nie został spełniony warunek, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, podatnik nie wykazuje obrotu z tego tytułu za dany miesiąc; obrót ten wykazuje się w miesiącu, w którym warunek ten został spełniony, nie później jednak niż przed upływem 90 dni od daty wykonania usługi. W razie niespełnienia warunku określonego w ust. 2 pkt 3, mają zastosowanie stawki właściwe dla sprzedaży tych usług w kraju. Spełnienie warunków, o których mowa w ust. 2 pkt 3, także po upływie tego terminu uprawnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego.

1) sprzedaży towarów nabywanych przez nierezydentów, niebędących podatnikami, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a następnie do wywozu za granicę, w przypadku gdy podatnik:

a) przekaże nabyty przez nierezydenta towar do podmiotu, który dokonuje przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia,

b) posiada dowód, iż należność za towar została zapłacona i przekazana na rachunek bankowy podatnika w banku krajowym,

2) świadczenia usług przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia, wykonywanych na zlecenie nierezydentów, niebędących podatnikami, w przypadku gdy:

a) wykonywane przez podatnika usługi dotyczą towarów wytworzonych w kraju,

b) podatnik posiada dowód, iż należność za usługę została zapłacona i przekazana na rachunek bankowy podatnika w banku krajowym,

c) posiada dokument potwierdzający wywóz za granicę towaru, którego usługa dotyczy.

2. Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1) w przypadku określonym w ust. 1 pkt 1 – podatnik otrzyma zapłatę, nie później jednak niż 40 dnia od dnia wydania towaru; otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego,

2) w przypadku określonym w ust. 1 pkt 2 – podatnik otrzyma dokument potwierdzający wywóz towaru za granicę, nie później jednak niż 40 dnia od daty wykonania usługi; otrzymanie dokumentu potwierdzającego wywóz towaru za granicę w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego.

3. Jeżeli towar, który powstał w wyniku czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 2, został zbyty na terenie kraju, podmioty, które dokonały tych czynności, są obowiązane do zapłacenia podatku według stawki właściwej dla sprzedaży tego towaru, przy czym podatek ustala się od wartości towaru obliczonej na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku w dniu wykonania świadczenia, zmniejszonych o podatek.

1) towarów określonych w załączniku nr 3 do rozporządzenia,

2) usług w zakresie składowania, zagospodarowywania i utylizacji śmieci i odpadków,

3) usług świadczonych na podstawie umów agencyjnych, zlecenia i pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze związanych ze świadczeniem usług w zakresie turystyki oraz sprzedażą biletów dotyczących przewozu osób kolejami, taborem samochodowym, wodnym i lotniczym oraz środkami komunikacji miejskiej.

1) sprzedaż, z wyjątkiem eksportu, której przedmiotem są następujące towary i usługi:

a) dzieła sztuki, przedmioty o wartości muzealnej (SWW 994), z wyłączeniem biżuterii artystycznej (SWW 9943-6), rękopisy oraz inne przedmioty kolekcjonerskie (SWW 995),

b) towary, które mogą być użyte jako opakowania zwrotne, z wyjątkiem nowych opakowań sprzedawanych przez producentów i importerów,

c) zwolniony z podatku akcyzowego spirytus rektyfikowany, a także spirytus pochodzący z przepadku, nabywany przez szpitale, jeżeli będzie stosowany wyłącznie:

– przy czynnościach leczniczych i do zabiegów dezynfekcyjnych powierzchni i przedmiotów mających bezpośredni kontakt z pacjentem,

– do wytwarzania leków recepturowych w aptekach szpitalnych,

d) usługi w zakresie doradztwa rolniczego, związane z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związane ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstw rolnych,

e) posiłki sprzedawane w barach mlecznych oraz w stołówkach i bufetach przyzakładowych, pod warunkiem że nie są to stołówki i bufety ogólnodostępne,

f) posiłki profilaktyczne,

g) usługi izb wytrzeźwień,

h) usługi świadczone przez przedsiębiorstwa maklerskie lub podmioty zarządzające funduszami powierniczymi, polegające na obrocie papierami wartościowymi,

i) trumny, urny i utensylia pogrzebowe sprzedawane łącznie z trumną lub urną (bez względu na symbol SWW),

j) dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze,

k) usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, z wyjątkiem usług wymienionych w poz. 84–86 załącznika nr 3 do ustawy oraz usług komunikacji miejskiej,

l) usługi związane z wypoczynkiem oraz nieodpłatne świadczenia okolicznościowe, świadczone przez zakłady pracy na rzecz pracowników i ich rodzin oraz innych osób, jeżeli te usługi i świadczenia są finansowane co najmniej w 30% z funduszy specjalnych, tworzonych na podstawie odrębnych przepisów,

2) darowizny na rzecz:

a) publicznych szkół i zakładów opieki zdrowotnej, zakładów kształcenia nauczycieli oraz placówek oświatowych, a także instytucji kultury i instytucji filmu,

b) samorządu terytorialnego,

c) spółdzielni mieszkaniowych, jeżeli darowizna dotyczy budynków mieszkalnych,

d) jednostek wojskowych,

3) wkłady niepieniężne (aporty) wnoszone do spółek prawa handlowego i cywilnego,

4) usługi związane ze skupem i przechowywaniem płodów rolnych,

5) prowizje i inne wynagrodzenia z tytułu wykonania umów agencyjnych, zlecenia i pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze:

a) związane ze świadczeniem usług zwolnionych od podatku, zgodnie z załącznikiem nr 2 do ustawy,

b) w obrocie nieruchomościami,

6) świadczenie usług bez pobrania należności, które uprzednio zostały sfinansowane ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, określonych w § 15 ust. 3–5,

7) import dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, z wyłączeniem biżuterii artystycznej oraz samochodów,

8) czynności, o których mowa w art. 2 ust. 3 ustawy, sfinansowane ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, określonych w § 15 ust. 3–5,

9) odsprzedaż używanych samochodów osobowych oraz innych samochodów o ładowności do 500 kg, dokonywaną przez podatników, którzy nie byli użytkownikami tych samochodów, w części przewyższającej kwotę podatku obliczoną od różnicy pomiędzy ceną sprzedaży a ceną nabycia samochodu,

10) import powracających z zagranicy, zwolnionych od cła towarów, dokonywany przez podatnika, który wcześniej wywiózł te towary,

11) import usług telekomunikacyjnych,

12) import usług za środki finansowe z bezzwrotnej pomocy zagranicznej, określone w § 15 ust. 3–5,

13) import towarów o charakterze handlowym, jeżeli wartość jednej przesyłki nie przekracza równowartości 10 EURO, a przesyłka nie jest częścią serii podobnych przesyłek w jednym transporcie, z wyjątkiem napojów alkoholowych, perfum i wód toaletowych oraz tytoniu i wyrobów tytoniowych,

14) import materiałów pędnych w zbiorniku paliwa wbudowanym fabrycznie na stałe do środka przewozowego, przewożonych w pojazdach samochodowych przeznaczonych do działalności gospodarczej, jeżeli stawka celna na te materiały jest zawieszona w całości na podstawie odrębnych przepisów, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2002 r.,

15) czynności, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 968, Nr 102, poz. 1117, Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190, Nr 125, poz. 1363 i 1370 i Nr 134, poz. 1509 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253),

16) usługi adwokackie i radcowskie dotyczące spraw cywilnych i karnych prowadzonych z urzędu,

17) usługi rzeczoznawstwa wykonywane na rzecz sądów i prokuratorów,

18) usługi komorników sądowych, świadczone na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. Nr 133, poz. 882, z 1999 r. Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 48, poz. 554, oraz z 2001 r. Nr 98, poz. 1069 i 1070 i Nr 130, poz. 1452),

19) usługi badania zwierząt rzeźnych i mięsa, wykonywane przez lekarzy weterynarii,

20) import:

a) wartości dewizowych,

b) znaków pieniężnych (banknoty i monety) przywożonych przez Narodowy Bank Polski i banki przed wprowadzeniem ich do obiegu i po wycofaniu ich z obiegu,

c) sprzętu lotniczego, zestawów logistycznych oraz lotniczych środków bojowych wynikających z realizacji programu wieloletniego „Wyposażenie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w samoloty wielozadaniowe”,

d) sprzętu wojskowego w ramach zwrotnej pomocy Stanów Zjednoczonych Ameryki, pod warunkiem potwierdzenia przez Ministra Obrony Narodowej charakteru pomocy,

e) rzeczy zwolnionych od cła, przywożonych w ramach bezzwrotnej pomocy udzielonej przez rządy państw obcych oraz międzynarodowe organizacje międzyrządowe,

f) środków spożywczych zwolnionych od cła, przeznaczonych do spożycia w środku przewozowym przez członków obsługi i pasażerów w przewozach międzynarodowych,

g) towarów objętych procedurą dopuszczenia do obrotu uprzednio wywiezionych w ramach, procedury uszlachetniania biernego, jeżeli proces uszlachetniania ma na celu naprawę towarów, a naprawa dokonywana jest nieodpłatnie w wykonaniu umowy gwarancyjnej,

h) pojazdów samochodowych, przekazywanych nieodpłatnie na rzecz jednostek budżetowych przez polskie jednostki budżetowe znajdujące się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 20 lit. h), stosuje się pod warunkiem, że pojazdy określone w tym przepisie nie będą sprzedane lub przekazane do użytkowania osobom fizycznym, osobom prawnym oraz jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej w okresie 3 lat, licząc od dnia ich objęcia procedurą dopuszczenia do obrotu.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących, o których mowa w § 42 ust. 4 pkt 2.

3. Przepis § 67 ust. 1 pkt 18 stosuje się od dnia 1 stycznia 2002 r.

4. Zwalnia się od podatku usługi leasingu wykonywane na podstawie umów zawartych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, w stosunku do których podatek został rozliczony jak od sprzedaży.

1) rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 109, poz. 1245, z 2000 r. Nr 25, poz. 304, Nr 72, poz. 843, Nr 91, poz. 1011 i Nr 121, poz. 1296 oraz z 2001 r. Nr 50, poz. 521, Nr 95, poz. 1039 i Nr 151, poz. 1709),

2) rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 30 kwietnia 2001 r. w sprawie podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia usług międzynarodowego przewozu drogowego (Dz. U. Nr 40, poz. 461).

Minister Finansów: w z. W. Ciesielski

Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 22 marca 2002 r. (poz. 268)

Załącznik nr 1

Lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 14 ust. 1, 5 i 6 ustawy

Załącznik nr 2

Lista towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 0%

Załącznik nr 3

Lista towarów, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 7%