Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 19 poz. 192

Na podstawie art. 237¹⁵ § 2 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje:

2. Użyte w rozporządzeniu określenie „galwanizernia” oznacza pomieszczenia, w których wykonywane są prace związane procesem galwanotechnicznym.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy galwanizerni powstałych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, których wysokość odpowiada wymaganiom odrębnych przepisów.

3. Niedopuszczalne jest przeznaczanie na galwanizernie pomieszczeń usytuowanych poniżej parteru budynku.

4. Przepis ust. 3 nie dotyczy pomieszczenia pomocniczego, w którym usytuowane zostały urządzenia techniczne zapewniające funkcjonowanie galwanizerni, niezwiązane bezpośrednio z procesem galwanotechnicznym.

5. Dopuszcza się wykonywanie procesów galwanotechnicznych w budynku wielokondygnacyjnym pod warunkiem szczelnego i chemoodpornego zabezpieczenia stropów nad i pod galwanizernią.

1) bezpośrednio związanych z procesem galwanotechnicznym w pomieszczeniu, w którym znajdują się inne stanowiska pracy, niezwiązane z tym procesem, jeżeli urządzenia te oddzielono ścianą od tych stanowisk,

2) przeznaczonych do procesu galwanotechnicznego poza galwanizerniami w zautomatyzowanych lub zmechanizowanych liniach produkcyjnych, pod warunkiem zachowania wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy określonych w odrębnych przepisach.

2. Pomieszczenia, o których mowa w ust. 1, powinny być przystosowane do częstego ich zmywania.

3. Elementy budowlane oraz metalowe i drewniane w pomieszczeniach, o których mowa w ust. 1, powinny być zabezpieczone substancjami chemoodpornymi lub w inny sposób przed niszczącym działaniem kwasów, ługów i innych substancji chemicznych.

2. Galwanizernia powinna być wyposażona w instalację wodną do spłukiwania ścian i podłogi, z zaworami czerpalnymi o wydajności przystosowanej do umycia powierzchni tego pomieszczenia.

2. Procesy galwanotechniczne powinny być zautomatyzowane lub zmechanizowane w taki sposób, aby ograniczyć czas bezpośredniego oddziaływania szkodliwych substancji chemicznych na pracowników, z zastrzeżeniem § 9 ust. 2.

3. Dopuszczalne jest ręczne zanurzanie lub wyjmowanie przedmiotów z wanien galwanicznych, jeżeli:

1) masa przedmiotu wraz z wieszakiem i elektrodą nie przekracza 10 kg,

2) odległość między brzegiem wanny galwanicznej a miejscem zawieszania przedmiotu nie przekracza 0,8 m; do tej odległości należy wliczyć szerokość ssawy zainstalowanej przy krawędzi wanny galwanicznej od strony obsługi.

2. Szerokość przejść pomiędzy wannami, zespołami wanien galwanicznych lub innymi urządzeniami stosowanymi w galwanizerni nie powinna być mniejsza niż:

1) 1 m – jeżeli przejście służy wyłącznie dla pracowników,

2) 1,2 m – jeżeli wanny są obsługiwane wyłącznie z jednej strony przejścia,

3) 1,5 m – jeżeli wanny obsługiwane są z obu stron przejścia.

2. Ciśnienie gorącej wody lub pary wodnej służącej do ogrzewania roztworów w wannach galwanicznych nie powinno być wyższe niż:

1) 0,6 MPa – dla pary wodnej,

2) 1,0 MPa – dla gorącej wody.

1) szczelinowe umieszczone na jednym z dłuższych boków wanny, gdy jej wewnętrzna szerokość nie przekracza 0,7 m,

2) dwustronne szczelinowe lub w nawiew i wywiew, umieszczone na dłuższych bokach wanny, gdy jej wewnętrzna szerokość przekracza 0,7 m.

2. Przy zmechanizowanych lub automatycznych liniach galwanicznych system mechanicznej wentylacji odciągowej powinien być tak usytuowany, aby odprowadzenie gazów i pary wodnej oraz par i rozpylonych cząstek roztworów szkodliwych dla zdrowia następowało z miejsca ich wydzielania się.

3. Odległość pomiędzy powierzchnią roztworu znajdującego się w wannie galwanicznej a krawędzią odciągu szczelinowego, po całkowitym zanurzeniu maksymalnej ilości przedmiotów w tej wannie, powinna wynosić co najmniej 0,15 m.

2. Wentylacja mechaniczna, o której mowa w ust. 1, powinna być wentylacją podciśnieniową; wielkość ciśnienia wewnątrz galwanizerni powinna wynosić od 95% do 90% ciśnienia atmosferycznego.

2. W celu zmniejszenia parowania roztworów stosowanych w procesie galwanotechnicznym należy stosować różne środki ograniczające to parowanie, w szczególności środki powierzchniowo czynne lub pływające kulki.

3. Wanny galwaniczne z roztworem do chromowania przedmiotów lub z roztworem o działaniu żrącym podczas przerw w pracy powinny być przykryte pokrywami odpornymi na działanie tych roztworów, zabezpieczającymi przed wydzielaniem się par.

4. Na wannach galwanicznych i urządzeniach technicznych zawierających roztwory toksyczne, żrące, parzące lub o temperaturze powyżej 60°C (333 K) powinny być umieszczone widoczne znaki bezpieczeństwa oraz napisy informujące o ich zawartości, w sposób określony w odrębnych przepisach oraz Polskich Normach.

1) wentylację mechaniczną zapewniającą co najmniej 10-krotną wymianę powietrza w ciągu godziny,

2) instalację wodną z zaworami czerpalnymi i wężami do spłukiwania podłogi, wraz z urządzeniami do neutralizowania i odprowadzania ścieków,

3) drzwi z dwoma niezależnymi zamkami otwierane na zewnątrz magazynu,

4) informację zakazującą wstępu osobom nieupoważnionym.

2. Cyjanki oraz substancje chemiczne stosowane do neutralizacji ścieków galwanicznych należy przechowywać w oddzielnych magazynach.

3. Pobieranie z magazynu cyjanków i innych substancji bardzo toksycznych lub toksycznych powinno być dokonywane przez co najmniej dwie osoby. Przed otwarciem magazynu należy włączyć wentylację mechaniczną. Wejście do magazynu powinno nastąpić po upływie co najmniej 10 minut od uruchomienia tej wentylacji.

4. Każdorazowe otwarcie magazynu z substancjami chemicznymi, o których mowa w ust. 3, powinno być odnotowane w książce magazynowej.

5. Kwasy, ługi i inne substancje chemiczne, z wyjątkiem substancji, o których mowa w ust. 2, mogą być przechowywane w jednym pomieszczeniu magazynowym, jeżeli:

1) poszczególne substancje, w zależności od składu chemicznego i przeznaczenia, zostaną odpowiednio oddzielone od siebie,

2) pomieszczenie to zostanie wyposażone w instalację odprowadzającą ścieki.

6. Substancje chemiczne znajdujące się w pojemnikach powinny by ustawione w magazynie na wyznaczonych miejscach, oddzielonych od siebie i zabezpieczonych progiem.

7. Pojemniki z kwasem azotowym należy dodatkowo zabezpieczyć przed możliwością nasłonecznienia.

8. W galwanizerni niedopuszczalne jest przechowywanie kwasów w ilościach większych niż jeden pojemnik, pod warunkiem że ten kwas znajduje się w oryginalnym opakowaniu fabrycznym.

2. Dowożenie większych ilości trujących lub żrących substancji chemicznych do stanowisk pracy powinno odbywać się w sposób uniemożliwiający uszkodzenie opakowań tych substancji.

3. Rozlewanie, ważenie, rozdrabnianie i rozpuszczanie substancji chemicznych powinno odbywać się za pomocą urządzeń i sprzętu gwarantującego bezpieczne wykonanie tych czynności.

4. Naczynia i sprzęt stosowany do odważania, sporządzania i przenoszenia trujących substancji chemicznych powinien być oznakowany w sposób trwały i widoczny. Oznakowanie powinno zawierać napisy informujące o zawartości tych substancji i ich przeznaczeniu.

5. Naczynia i sprzęt, o których mowa w ust. 4, po użyciu, a przed zwrotem do magazynu, powinny być oczyszczone i zneutralizowane.

2. Naczynia szklane o pojemności powyżej 5 litrów, w których przechowuje się trujące, żrące lub parzące substancje chemiczne, należy zabezpieczyć odpowiednio wytrzymałymi opakowaniami ochronnymi z uchwytami.

3. Niedopuszczalne jest używanie uszkodzonych opakowań ochronnych, o których mowa
w ust. 2.

Minister Gospodarki: J. Piechota