Dziennik Ustaw - rok 2002 nr 17 poz. 164

Na podstawie art. 41 § 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 i Nr 154, poz. 1787) zarządza się, co następuje:

1) uwierzytelnianie dokumentów przeznaczonych do użytku za granicą,

2) sposób wykonywania czynności dotyczących osób korzystających z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych i konsularnych oraz czynności z udziałem tych osób,

3) czynności związane ze stawiennictwem przed sądami,

4) tryb ustalania obywatelstwa,

5) szczegółowy tryb występowania o pomoc prawną i udzielania takiej pomocy sądom i innym organom państw obcych,

6) szczegółowy tryb występowania o wydanie osób ściganych lub skazanych,

7) inne formy współpracy w sprawach karnych.

2. Czynności w zakresie obrotu prawnego z zagranicą wykonuje się poza zwykłą kolejnością spraw, w szczególności gdy wniosek został oznaczony przez organ wzywający jako pilny.

3. W przypadku gdy wniosek nie może być wykonany we wskazanym terminie, sąd informuje o tym niezwłocznie organ wzywający.

2. Jeżeli wykonanie wniosku o dokonanie czynności w drodze pomocy prawnej nie jest możliwe w całości lub odmówiono jego wykonania, sąd zwraca wniosek organowi wzywającemu we właściwym trybie, informując o przyczynach niewykonania wniosku. W przypadku gdy jest to możliwe, należy zaproponować organowi wzywającemu możliwy do przyjęcia dla obu stron sposób rozwiązania zaistniałego problemu.

3. W przypadku gdy prawdopodobne jest, że wniosek, o którym mowa w ust. 1, nie będzie wykonany w całości lub w części w terminie wskazanym we wniosku, sąd informuje o tym organ wzywający.

2. Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 1, ma być wykonany przez sąd lub inny organ państwa obcego, do wniosku dołącza się sporządzone przez tłumacza przysięgłego tłumaczenie na język urzędowy państwa wezwanego lub inny język wskazany przez to państwo lub przez umowę międzynarodową.

2. Pod podpisem wpisuje się pismem maszynowym imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe osoby podpisującej oraz opatruje pismo stemplem i pieczęcią urzędową.

3. Pisma sądu rejonowego przesyła się do prezesa sądu okręgowego w celu nadania im dalszego biegu.

2. Autentyczność podpisu osoby poświadczającej zgodność odpisu z oryginałem stwierdza osoba upoważniona do uwierzytelniania dokumentów.

3. W razie konieczności przesłania oryginału dokumentu, w aktach pozostawia się uwierzytelniony odpis dokumentu.

4. Załączniki łączy się z pismem, tak aby nie było niebezpieczeństwa ich utraty lub zamiany. Liczbę i rodzaj załączników wymienia się w przesyłanym piśmie. Fotografie, karty z próbkami pisma i inne tego rodzaju materiały nakleja się na arkuszu białego papieru, wskazując, jaką osobę lub przedmiot przedstawiają.

1) Ministra Sprawiedliwości, jeżeli mają być wysłane do państwa, z którym zawarta jest umowa międzynarodowa przewidująca porozumiewanie się sądów za pośrednictwem organów centralnych, lub do państwa, z którym brak jest stosunków dyplomatycznych,

2) właściwych sądów lub innych organów państw, z którymi zawarto umowy międzynarodowe przewidujące bezpośrednie porozumiewanie się sądów,

3) przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego Rzeczypospolitej Polskiej, w pozostałych przypadkach.

2. Jeżeli w imieniu osoby, o której mowa w ust. 1, zwraca się przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny jej państwa w Polsce, dokument przesyła się temu przedstawicielstwu lub urzędowi za pośrednictwem prezesa sądu okręgowego, wskazując rachunek bankowy sądu, na który należy dokonać wpłaty.

1) na dokumencie sądowym autentyczność podpisu sędziego lub sekretarza sądowego oraz autentyczność pieczęci urzędowej sądu uwierzytelnia:

a) prezes właściwego sądu okręgowego albo upoważniony przez niego sędzia lub referendarz sądowy,

b) prezes sądu apelacyjnego lub upoważniony przez niego sędzia, jeżeli uwierzytelnienie dotyczy dokumentu sporządzonego przez sąd apelacyjny,

2) na dokumencie notarialnym autentyczność podpisu notariusza i jego pieczęci urzędowej uwierzytelnia prezes właściwego sądu okręgowego albo upoważniony przez niego sędzia lub referendarz sądowy,

3) na tłumaczeniu dokumentów autentyczność podpisu tłumacza przysięgłego i jego pieczęci uwierzytelnia minister właściwy do spraw zagranicznych.

2. Po dokonaniu uwierzytelnienia poucza się osobę zainteresowaną, że autentyczność podpisu prezesa sądu (okręgowego lub apelacyjnego) lub wyznaczonego przez nich sędziego oraz autentyczność pieczęci urzędowej uwierzytelnia minister właściwy do spraw zagranicznych.

2. Tłumacze przysięgli przesyłają wzory podpisów, jak również wzory pieczęci urzędowych bezpośrednio do ministra właściwego do spraw zagranicznych.

3. Wzory, o których mowa w ust. 1 i 2, przesyła się w styczniu każdego roku kalendarzowego oraz w przypadku zmian osobowych.

2. Wezwanie sporządza się według wzoru określonego w załączniku nr 1 lub 2 do rozporządzenia.

2. Pisma, o których mowa w ust. 1, nie mogą zawierać zagrożenia karą porządkową lub innymi środkami przymusu.

2. W sprawach, w których zachodzi potrzeba przesłuchania w charakterze świadka członka urzędu konsularnego, sąd wzywa go bezpośrednio w trybie art. 44 Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych, sporządzonej w Wiedniu dnia 24 kwietnia 1963 r. (Dz. U. z 1982 r. Nr 13, poz. 98), chyba że dwustronne konwencje konsularne zawarte przez Rzeczpospolitą Polską stanowią inaczej.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio, gdy sąd zwraca się o udzielenie pisemnych wyjaśnień przez korzystającego z immunitetu członka misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego.

4. Sąd, zwracając się o wyrażenie zgody, określa przedmiot przesłuchania i dołącza wezwanie ze wskazaniem proponowanego terminu przesłuchania.

5. Wezwanie sporządza się według wzoru określonego w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

6. Prawidłowość sporządzenia wezwania sprawdza, przed jego wysłaniem, prezes sądu.

2. Wezwanie, o którym mowa w ust. 1, nie może zawierać zagrożenia karą porządkową lub innymi środkami przymusu. W wezwaniu zamieszcza się pouczenie o tym, że świadek lub biegły otrzyma zwrot wydatków koniecznych związanych ze stawiennictwem do sądu, w tym kosztów przejazdu, utrzymania i noclegu oraz równowartość utraconego zarobku z powodu stawiennictwa na wezwanie sądu, oraz pouczenie o możliwości przyznania mu przez sąd wzywający zaliczki na koszty podróży i na utrzymanie w miejscu przesłuchania.

1) przysługującej jej stosownie do umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, ochronie prawnej, na podstawie której świadek lub biegły, bez względu na posiadane obywatelstwo, nie może być w państwie wzywającym pociągnięty do odpowiedzialności karnej ani aresztowany, ani nie może odbywać jakiejkolwiek kary orzeczonej przez sąd z powodu przestępstwa będącego przedmiotem postępowania, w związku z którym został wezwany, ani z powodu innego przestępstwa popełnionego przed przekroczeniem granicy państwa wzywającego, ani w związku ze złożeniem zeznania,

2) utracie, w myśl umów międzynarodowych, ochrony określonej w pkt 1, jeżeli świadek lub biegły nie opuści terytorium państwa wzywającego w terminie określonym w umowie międzynarodowej, liczonym od czasu, gdy sąd, który go wezwał, zawiadomi go, że obecność jego stała się zbędna, chyba że nie mógłby opuścić terytorium tego państwa z przyczyn od niego niezależnych,

3) możliwości przyznania świadkowi lub biegłemu przez sąd wzywający zaliczki na pokrycie kosztów podróży i kosztów utrzymania,

4) prawie żądania przez świadka lub biegłego od sądu wzywającego zwrotu wydatków związanych ze stawiennictwem, na które nie została wypłacona zaliczka, oraz równowartości utraconego zarobku.

1) dowodu osobistego, paszportu lub poświadczenia obywatelstwa polskiego, wydanych przez organ polski,

2) paszportu lub innego dokumentu tożsamości wydanego przez organ państwa obcego,

3) wydanej przed dniem 1 lipca 2001 r. karty stałego pobytu lub karty czasowego pobytu albo karty pobytu wydanej po dniu 1 lipca 2001 r.

2. W razie wątpliwości co do dokumentu okazanego przez obywatela obcego należy zwracać się o wyjaśnienie do Komendy Głównej Straży Granicznej – Zarządu Kontroli Ruchu Granicznego.

3. Ustalenia obywatelstwa można dokonać także na podstawie informacji z rejestrów państwowych.

4. O ustaleniu obywatelstwa w myśl ust. 1 należy uczynić dokładną wzmiankę w protokole posiedzenia.

1) wydziału spraw obywatelskich urzędu wojewódzkiego właściwego ze względu na ostatnie miejsca zamieszkania tej osoby w Rzeczypospolitej Polskiej o ustalenie, czy utraciła ona obywatelstwo polskie,

2) właściwego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego Rzeczypospolitej Polskiej o informację, czy dana osoba posiada obywatelstwo polskie, czy też nabyła obywatelstwo państwa obcego,

3) właściwego urzędu konsularnego państwa obcego w Polsce lub, za pośrednictwem Ministra Sprawiedliwości, przedstawicielstwa dyplomatycznego takiego państwa w Polsce o nadesłanie informacji, czy dana osoba, która zamieszkuje w tym państwie, posiada jego obywatelstwo.

1) o doręczenie pisma adresatowi przebywającemu za granicą i zwrócenie urzędowo poświadczonego potwierdzenia odbioru,

2) o przesłuchanie świadków, biegłych, stron lub uczestników postępowania albo o dostarczenie innych dowodów, a w szczególności zaświadczeń, odpisów i wyciągów z akt urzędowych oraz przedmiotów,

3) o doręczenie świadkowi zamieszkałemu za granicą wezwania do dobrowolnego osobistego stawienia się w sądzie w celu przesłuchania lub konfrontacji,

4) innych nieprzewidzianych w pkt 1–3, a w szczególności o nadesłanie akt, informacji, wskazanie świadków lub osób uprawnionych.

1) przez zwykłe oddanie pisma, jeżeli adresat zgodzi się dobrowolnie je przyjąć,

2) w formie przewidzianej przez prawo wewnętrzne państwa wezwanego, jeżeli sąd uzna, że pismo powinno być doręczone nawet w razie odmowy dobrowolnego przyjęcia go przez adresata,

3) w formie szczególnej, jeżeli forma ta nie jest sprzeczna z prawem państwa wezwanego.

2. Jeżeli osoba, która ma być przesłuchana, nie mieszka w miejscowości, w której znajduje się siedziba przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego Rzeczypospolitej Polskiej, do wniosku dołącza się tłumaczenie sporządzone przez tłumacza przysięgłego.

2. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

2. Wzory wezwań, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio do kolejnych wezwań w sprawie.

2. Do wniosku o doręczenie należy dołączyć pismo podlegające doręczeniu w liczbie egzemplarzy odpowiadającej liczbie adresatów oraz taką samą liczbę formularzy potwierdzenia odbioru.

3. W przypadku zarządzenia doręczenia pism adresatowi przez zwykłe oddanie, potwierdzeniem odbioru jest pokwitowanie podpisane przez adresata w formie zwrotnego poświadczenia pocztowego poczty zagranicznej, a w braku poświadczenia pocztowego – pismo poświadczające doręczenie bądź formularz potwierdzenia odbioru, wypełniony przez przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, sporządza się według wzoru określonego w załączniku nr 16 do rozporządzenia.

2. Wzór wniosku o odebranie zapewnienia spadkowego określa załącznik nr 17 do rozporządzenia.

2. Jeżeli wynika to z treści wniosku, od osoby składającej oświadczenie lub zeznanie sąd może odebrać przysięgę w brzmieniu określonym przez prawo państwa wzywającego.

2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, sporządza się pismem maszynowym, bez pomijania jakichkolwiek okoliczności lub pytań zawartych we wniosku o przesłuchanie oraz bez zamieszczania zarządzeń i notatek.

3. Protokół, o którym mowa w ust. 1, po podpisaniu go przez sędziego, protokolanta i osobę przesłuchiwaną bezpośrednio po złożeniu zeznań, przesyła się sądowi lub innemu organowi wzywającemu.

2. W przypadku nadesłania pisma podlegającego doręczeniu w kilku egzemplarzach, na wniosek organu państwa wzywającego, potwierdzenie odbioru pisma można sporządzić na jednym z tych pism.

3. Odpisy pism procesowych doręcza się tak, aby adresaci mieli możność we właściwym czasie, przed terminem rozprawy wyznaczonym w sądzie państwa obcego, podjąć wszelkie kroki potrzebne do obrony swoich praw.

2. W celu doręczenia pism, których tłumaczenie na język polski nie zostało dołączone, sąd wzywa adresata do stawienia się w sądzie, a w przypadku stawiennictwa sąd poucza o prawie odmowy przyjęcia pisma z powodu braku tłumaczenia.

3. Niestawiennictwo adresata jest równoznaczne z odmową przyjęcia pisma, chyba że z okoliczności sprawy wynika, iż brak jest podstaw do takiego wniosku.

4. O odmowie przyjęcia pisma z powodu braku tłumaczenia na język polski sąd zawiadamia organ wzywający, zwracając wniosek wraz załącznikami.

2. Po wykonaniu wniosku sąd żąda zwrotu kosztów w walucie polskiej lub w walucie wymienialnej stanowiącej równowartość kwoty w walucie polskiej.

3. Zwrotu kosztów nie żąda się, jeżeli umowa międzynarodowa zapewnia bezpłatne udzielanie pomocy prawnej.

2. W przypadku stwierdzenia braku wpłaty w ciągu 3 miesięcy od dnia wykonania wniosku o udzielenie pomocy prawnej, przesyła się pismo ponaglające, informując o tym Ministra Sprawiedliwości.

2. Dokumenty przekazywane na podstawie Konwencji o dochodzeniu roszczeń alimentacyjnych za granicą, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 20 czerwca 1956 r. (Dz. U. z 1961 r. Nr 17, poz. 87), sporządza się według wzorów określonych w załącznikach nr 20–22 do rozporządzenia.

1) oznaczenie organu wzywającego, włącznie ze wskazaniem numeru telefonu i telefaksu, a w miarę możliwości także właściwej osoby i adresu poczty elektronicznej,

2) przedmiot i podstawę wniosku,

3) imię, nazwisko, datę i miejsce urodzenia, miejsce zamieszkania lub pobytu, imiona rodziców oraz obywatelstwo osoby, o której przesłuchanie się wnosi,

4) imię i nazwisko oskarżonego,

5) w razie potrzeby, prośbę o dopuszczenie do udziału w czynności przedstawicieli zainteresowanych organów lub osób,

6) prośbę o dokonanie odpowiedniego pouczenia osoby przesłuchiwanej.

2. Do wniosku dołącza się:

1) tekst pouczeń,

2) listę pytań, które należy zadać osobie przesłuchiwanej,

3) zwięzły opis stanu faktycznego sprawy.

3. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, określa załącznik nr 23 do rozporządzenia.

1) przez zwykłe oddanie pisma, jeżeli adresat zgodzi się dobrowolnie je przyjąć,

2) w formie przewidzianej przez prawo wewnętrzne państwa wezwanego, jeżeli sąd uzna, że pismo powinno być doręczone nawet w razie odmowy dobrowolnego przyjęcia go przez adresata,

3) w formie szczególnej, jeżeli forma ta nie jest sprzeczna z prawem państwa wezwanego.

2. W wezwaniu do stawiennictwa zamieszcza się pouczenie, że osoba wzywana może otrzymać zwrot kosztów przejazdu w obie strony, kosztów utrzymania i noclegu, oraz o tym, że można przyznać, na jej żądanie, odszkodowanie za zarobek utracony z powodu stawiennictwa na wezwanie sądu.

3. Przepisy § 42–44 stosuje się odpowiednio.

2. Czasowe przekazanie osoby, o której mowa w ust. 1, organom państwa obcego może nastąpić jedynie za jej zgodą.

3. Jeżeli do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołączono wezwanie do stawiennictwa lub wniosek o doręczenie wezwania do stawiennictwa został przekazany w terminie późniejszym, sąd doręcza wezwanie osobie pozbawionej wolności w Rzeczypospolitej Polskiej, stosując odpowiednio
§ 34.

4. Sąd zawiadamia organ wzywający oraz Ministra Sprawiedliwości o sposobie rozstrzygnięcia wniosku w przedmiocie czasowego przekazania.

5. W razie uwzględnienia wniosku sąd, o którym mowa w ust. 1, przekazuje dyrektorowi zakładu karnego nakaz wydania i doprowadzenia do granicy Rzeczypospolitej Polskiej w terminie wskazanym przez Ministra Sprawiedliwości.

6. Kopię nakazu, o którym mowa w ust. 5, sąd przesyła niezwłocznie do Ministra Sprawiedliwości, wraz z informacją o dacie jego przesłania dyrektorowi zakładu karnego.

1) oznaczenie organu wzywającego, włącznie ze wskazaniem numeru telefonu i telefaksu, a w miarę możliwości także osoby odpowiedzialnej oraz jej adresu poczty elektronicznej,

2) przedmiot i podstawę wniosku,

3) imię, nazwisko, datę i miejsce urodzenia, miejsce zamieszkania lub pobytu oraz imiona rodziców osoby ściganej,

4) opis stanu faktycznego sprawy,

5) informacje o przedawnieniu karalności bądź wykonania kary.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, sporządza się według wzoru określonego w załączniku nr 25 lub 26 do rozporządzenia.

3. Do wniosku dołącza się:

1) odpis postanowienia o tymczasowym aresztowaniu, wraz z uzasadnieniem, lub odpis prawomocnego wyroku skazującego na karę pozbawienia wolności,

2) stwierdzenie posiadania obywatelstwa polskiego osoby ściganej, wydane przez właściwy organ, lub informację o jej obywatelstwie, jeżeli osoba ta nie jest obywatelem polskim,

3) tekst przepisów mających zastosowanie w sprawie,

4) w przypadku osoby ściganej w celu wykonania kary pozbawienia wolności – informację o karze pozostałej do odbycia,

5) w miarę możliwości: rysopis, fotografię, kartę daktyloskopijną osoby ściganej,

6) tłumaczenie wniosku i załączników na język urzędowy państwa wezwanego lub inny wskazany język, sporządzone przez tłumacza przysięgłego.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać informacje wymienione w § 66 ust. 1 i wskazywać na istnienie dokumentów określonych w § 66 ust. 3 pkt 1.

3. Wniosek przesyła się do właściwego organu państwa obcego bezpośrednio lub za pośrednictwem Ministra Sprawiedliwości bądź Biura Międzynarodowej Współpracy Policji Kryminalnej w Warszawie.

1) oznaczenie organu wzywającego, włącznie ze wskazaniem numeru telefonu i telefaksu, a w miarę możliwości także osoby odpowiedzialnej oraz jej adresu poczty elektronicznej,

2) przedmiot i podstawę wniosku,

3) imię, nazwisko, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, miejsce zamieszkania lub pobytu oraz imiona rodziców oskarżonego,

4) zwięzły opis stanu faktycznego oraz informacje dotyczące rozmiaru szkody.

2. Do wniosku dołącza się uwierzytelnione odpisy lub wyciągi z akt sprawy, a jeżeli zostały złożone – również pozwy oraz wnioski o ściganie.

3. Wniosek podlega tłumaczeniu przez tłumacza przysięgłego na język urzędowy państwa wezwanego lub inny wskazany język. Załączniki do wniosku tłumaczy się tylko wtedy, gdy jest to wymagane.

2. Nakaz, o którym mowa w ust. 1, sąd przesyła dyrektorowi właściwego aresztu śledczego.

2. Jeżeli oskarżony nie posiada dokumentu uprawniającego do przekroczenia granicy państwa, sąd, przed przekazaniem dyrektorowi aresztu śledczego nakazu, o którym mowa w § 73, zwraca się o wydanie stosownego dokumentu do urzędu konsularnego lub przedstawicielstwa dyplomatycznego w Polsce państwa, którego obywatelem jest tymczasowo aresztowany, a jeżeli nie jest to możliwe, występuje o wydanie dokumentu, o którym mowa w art. 30 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2001 r. Nr 127, poz. 1400).

1) uwierzytelniony odpis orzeczenia wraz ze stwierdzeniem prawomocności i wykonalności,

2) treść przepisów prawnych, które były podstawą orzeczenia,

3) informację o karze lub środku karnym polegającym na pozbawieniu wolności, który został już wykonany wobec skazanego, informację o okresie tymczasowego aresztowania zaliczonym na poczet kary lub środka oraz o planowanym terminie zakończenia kary,

4) dokument zawierający zgodę na przekazanie.

2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, sąd przesyła, wraz z tłumaczeniem na język urzędowy państwa wezwanego lub inny wskazany język, sporządzonym przez tłumacza przysięgłego.

2. Kopię nakazu, o którym mowa w ust. 1, sąd przesyła niezwłocznie Ministrowi Sprawiedliwości wraz z informacją o dacie jego przesłania dyrektorowi zakładu karnego.

3. Przepis § 74 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Minister Sprawiedliwości: B. Piwnik

Załączniki do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z dnia 28 stycznia 2002 r. (poz. 164)

Załącznik nr 1

WZÓR PIERWSZEGO WEZWANIA NA ROZPRAWĘ (POSIEDZENIE) W PRZYPADKU ZRZECZENIA SIĘ IMMUNITETU JURYSDYKCYJNEGO

Załącznik nr 2

WZÓR KOLEJNEGO WEZWANIA NA ROZPRAWĘ (POSIEDZENIE)
W PRZYPADKU ZRZECZENIA SIĘ IMMUNITETU JURYSDYKCYJNEGO

Załącznik nr 3

WZÓR WEZWANIA W CHARAKTERZE ŚWIADKA OSOBY KORZYSTAJĄCEJ Z IMMUNITETU

Załącznik nr 4

WZÓR WNIOSKU O DORĘCZENIE PISM W SPRAWACH CYWILNYCH

Załącznik nr 5

WZÓR PIERWSZEGO WEZWANIA NA ROZPRAWĘ

Załącznik nr 6

WZÓR PIERWSZEGO WEZWANIA NA POSIEDZENIE

Załącznik nr 7

WZÓR POUCZENIA O TREŚCI ART. 1135 KPC

Pouczenie*

1. Strony lub uczestnicy postępowania zamieszkali za granicą, jeżeli nie ustanawiają pełnomocnika do prowadzenia sprawy zamieszkałego w Polsce, powinni w ciągu ............................ od chwili doręczenia niniejszego wezwania wskazać Sądowi imię, nazwisko i adres pełnomocnika do doręczeń. Pełnomocnikiem do doręczeń może być każda osoba zamieszkała w Polsce, pełnoletnia i mająca zdolność do czynności prawnych.

Po bezskutecznym upływie wskazanego terminu pisma przeznaczonego dla stron lub uczestników postępowania będą, zgodnie z art. 1135 Kodeksu postępowania cywilnego, dołączone do akt sprawy ze skutkiem doręczenia.

2. Strony lub uczestnicy postępowania, którzy nie mają wystarczających środków materialnych na pokrycie kosztów, mogą złożyć wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie bezpłatnego pełnomocnika procesowego.

Jeżeli stroną lub uczestnikiem postępowania jest osoba fizyczna, do wniosku należy dołączyć oświadczenie, że nie jest ona w stanie ponieść kosztów sądowych bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Oświadczenie powinno obejmować dokładne dane o stanie rodzinnym, majątku i dochodach.

Osobie prawnej, jak również organizacji niemającej osobowości prawnej może być przyznane zwolnienie od kosztów sądowych, jeżeli wykaże, że nie ma dostatecznych środków na te koszty.

3. Pełnomocnikiem może być adwokat lub radca prawny, a w sprawach własności przemysłowej – także rzecznik patentowy, a ponadto współuczestnik sporu, jak również rodzice, małżonek, rodzeństwo lub zstępni strony oraz osoby pozostające ze stroną w stosunku przysposobienia.

Pełnomocnikiem osoby prawnej lub przedsiębiorcy, w tym nieposiadającego osobowości prawnej, może być również pracownik tej jednostki albo jej organu nadrzędnego. Osoba prawna prowadząca, na podstawie odrębnych przepisów, obsługę prawną przedsiębiorcy, osoby prawnej lub innej jednostki organizacyjnej może udzielić pełnomocnictwa procesowego – w imieniu podmiotu, którego obsługę prawną prowadzi – adwokatowi lub radcy prawnemu, jeżeli została do tego upoważniona przez ten podmiot.

W sprawach o ustalenie ojcostwa i o roszczenia alimentacyjne pełnomocnikiem może być również przedstawiciel właściwego w sprawach z zakresu pomocy społecznej organu jednostki samorządu terytorialnego oraz organizacji społecznej, mającej na celu udzielanie pomocy rodzinie. Wykaz tych organizacji społecznych określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości.

W sprawach związanych z prowadzeniem gospodarstwa rolnego pełnomocnikiem rolnika może być również przedstawiciel organizacji zrzeszającej rolników indywidualnych, której rolnik jest członkiem.

W sprawach związanych z ochroną praw konsumentów pełnomocnikiem może być przedstawiciel organizacji, do której zadań statutowych należy ochrona konsumentów.

W sprawach związanych z ochroną własności przemysłowej pełnomocnikiem twórcy projektu wynalazczego może być również przedstawiciel organizacji, do której zadań statutowych należą sprawy popierania własności przemysłowej i udzielania pomocy twórcom projektów wynalazczych (art. 87 Kodeksu postępowania cywilnego).

W wypadku ustanowienia pełnomocnika procesowego powinien on przy pierwszej czynności procesowej złożyć w tutejszym Sądzie pełnomocnictwo.

* Niniejszy wzór nie obejmuje pouczeń wymaganych przez przepisy o postępowaniach odrębnych. Pouczenie dołącza się do wezwań określonych w załącznikach nr 5 i 6.

Załącznik nr 8

WZÓR POUCZENIA W SPRAWACH O STWIERDZENIE NABYCIA SPADKU, GDY W SKŁAD SPADKU WCHODZI GOSPODARSTWO ROLNE, A OTWARCIE SPADKU NASTĄPIŁO PRZED DNIEM 5 LIPCA 1963 R.

Pouczenie dodatkowe (A)*

1. Zgodnie z przepisami szczególnymi o dziedziczeniu gospodarstw rolnych, zawartymi w Kodeksie cywilnym z dnia 23 kwietnia 1964 r. oraz w przepisach wprowadzających Kodeks cywilny, prawo dziedziczenia gospodarstwa rolnego, należącego do spadku otwartego przed dniem 5 lipca 1963 r., zachowują spadkobiercy, którzy odpowiadają choćby jednemu z następujących warunków:

1) przed dniem 5 lipca 1963 r., w drodze faktycznego (nieformalnego) działu spadku, objęli w posiadanie spadkowe gospodarstwo rolne lub jego część,

2) bezpośrednio przed dniem 5 lipca 1963 r. pracowali w gospodarstwie rolnym należącym do spadku nieprzerwanie co najmniej od roku,

3) w dniu 5 lipca 1963 r. prowadzili inne indywidualne gospodarstwo rolne bądź pracowali w gospodarstwie rolnym swoich rodziców, małżonka lub jego rodziców,

4) w dniu 5 lipca 1963 r. byli członkami rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub pracowali w gospodarstwie rolnym takiej spółdzielni,

5) w dniu 5 lipca 1963 r. byli małoletni, tj. nie mieli ukończonych 18 lat, bądź pobierali naukę zawodu albo uczęszczali do szkoły,

6) w dniu 5 lipca 1963 r. byli trwale niezdolni do pracy.

Nadmienia się, że za trwale niezdolnych do pracy uważa się osoby, które:

1) osiągnęły wiek – kobiety 60 lat, a mężczyźni 65 lat – i nie wykonują stałej pracy, która stanowiłaby dla nich główne źródło utrzymania, lub

2) zostały zaliczone do l lub II grupy inwalidów w trybie i na zasadach określonych w przepisach o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.

2. W związku z tym należy nadesłać bezpośrednio pocztą, pod adresem Sądu Rejonowego, przed którym toczy się sprawa, w terminie jednego miesiąca, informacje dotyczące ewentualnego posiadania przez Pana(ią) warunków do dziedziczenia gospodarstwa rolnego i ewentualnie dołączyć dowody potwierdzające spełnienie tych warunków.

3. Jeżeli jest Pan(i) obywatelem obcego państwa i nie zachowuje prawa do dziedziczenia gospodarstwa rolnego, gdyż nie odpowiada żadnemu z podanych wyżej warunków, należy Sądowi nadesłać zaświadczenie urzędowe stwierdzające posiadanie obywatelstwa obcego. W takim wypadku zastosowanie znajdzie art. XXIII ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Przepisy wprowadzające kodeks cywilny, który brzmi:

„Art. XXIII. § 1. Spadkobiercom lub zapisobiercom będącym obywatelami państwa obcego, których prawa do gospodarstwa rolnego zostały wyłączone lub ograniczone na podstawie przepisu szczególnego, należy się od spadkobierców, na których rzecz to wyłączenie lub ograniczenie nastąpiło, równowartość pieniężna spadku lub zapisu w takim zakresie, w jakim spadek – po odliczeniu długów – lub zapis przypadałby spadkobiercom lub zapisobiercom będącym obywatelami państwa obcego, gdyby ich prawo do dziedziczenia lub otrzymania zapisu nie zostało wyłączone lub ograniczone. Przepis ten stosuje się pod warunkiem istnienia wzajemności w państwie, którego obywatelem jest spadkobierca lub zapisobierca uprawniony do otrzymania równowartości pieniężnej.

§ 2. Przepisy paragrafu poprzedzającego stosuje się także w wypadkach, w których otwarcie spadku nastąpiło przed dniem wejścia w życie kodeksu cywilnego.”

Roszczenie o zasądzenie równowartości pieniężnej może być zgłoszone w toku postępowania o dział spadku, gdyby zostało ono wszczęte, albo w drodze odrębnego powództwa o zapłatę.

Starania o uzyskanie równowartości pieniężnej w drodze sądowej może Pan(i) czynić również za pośrednictwem urzędującego w Polsce konsula państwa, którego jest Pan(i) obywatelem, poprzez udzielenie mu odpowiedniego pełnomocnictwa.

* Pouczenie dołącza się do wezwania określonego w załączniku nr 6.

Załącznik nr 9

WZÓR POUCZENIA W SPRAWACH O STWIERDZENIE NABYCIA SPADKU, GDY W SKŁAD SPADKU WCHODZI GOSPODARSTWO ROLNE, A OTWARCIE SPADKU NASTĄPIŁO POMIĘDZY DNIEM 5 LIPCA 1963 R. A 17 MAJA 1964 R.

Pouczenie dodatkowe (B)*

1. Zgodnie z przepisami szczególnymi o dziedziczeniu gospodarstw rolnych, zawartymi w ustawie z dnia 29 czerwca 1963 r. o ograniczeniu podziału gospodarstw rolnych (Dz. U. Nr 28, poz. 168), należące do spadku gospodarstwo rolne na podstawie ustawy dziedziczą tylko ci spadkobiercy, którzy w chwili otwarcia spadku odpowiadają choćby jednemu z następujących warunków:

1) bezpośrednio przed otwarciem spadku pracowali w tym gospodarstwie nieprzerwanie przynajmniej przez jeden rok,

2) prowadzą w chwili otwarcia spadku inne indywidualne gospodarstwo rolne albo pracują w gospodarstwie rolnym współmałżonka lub jego rodziców,

3) w chwili otwarcia spadku są małoletni (poniżej lat 18) albo uczniami pobierającymi naukę zawodu lub uczęszczającymi do szkół średnich, albo studentami szkół wyższych,

4) w chwili otwarcia spadku są trwale niezdolni do pracy.

Nadmienia się, że za trwale niezdolnych do pracy uważa się osoby, które są inwalidami l lub II grupy w rozumieniu przepisów o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.

Szczegółowe przepisy o dziedziczeniu gospodarstw rolnych zawarte są w ustawie z dnia 29 czerwca 1963 r. o ograniczeniu podziału gospodarstw rolnych.

2. W związku z tym należy nadesłać bezpośrednio pocztą pod adresem Sądu Rejonowego, przed którym toczy się sprawa, w terminie jednego miesiąca, informacje dotyczące ewentualnego posiadania przez Pana(ią) warunków do dziedziczenia gospodarstwa rolnego i ewentualnie dołączyć dowody potwierdzające spełnienie tych warunków.

3. Jeżeli jest Pan(i) obywatelem obcego państwa i nie zachowuje prawa do dziedziczenia gospodarstwa rolnego, gdyż nie odpowiada żadnemu z podanych wyżej warunków, to należy Sądowi nadesłać zaświadczenie urzędowe stwierdzające posiadanie obywatelstwa obcego. W takim wypadku zastosowanie znajdzie art. XXIII ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Przepisy wprowadzające kodeks cywilny, który brzmi:

„Art. XXIII. § 1. Spadkobiercom lub zapisobiercom będącym obywatelami państwa obcego, których prawa do gospodarstwa rolnego zostały wyłączone lub ograniczone na podstawie przepisu szczególnego, należy się od spadkobierców, na których rzecz to wyłączenie lub ograniczenie nastąpiło, równowartość pieniężna spadku lub zapisu w takim zakresie, w jakim spadek – po odliczeniu długów – lub zapis przypadałby spadkobiercom lub zapisobiercom będącym obywatelami państwa obcego, gdyby ich prawo do dziedziczenia lub otrzymania zapisu nie zostało wyłączone lub ograniczone. Przepis ten stosuje się pod warunkiem istnienia wzajemności w państwie, którego obywatelem jest spadkobierca lub zapisobierca uprawniony do otrzymania równowartości pieniężnej.

§ 2. Przepisy paragrafu poprzedzającego stosuje się także w wypadkach, w których otwarcie spadku nastąpiło przed dniem wejścia w życie kodeksu cywilnego.”

Roszczenie o zasądzenie równowartości pieniężnej może być zgłoszone w toku postępowania o dział spadku, gdyby zostało ono wszczęte, albo w drodze odrębnego powództwa o zapłatę.

Starania o uzyskanie równowartości pieniężnej w drodze sądowej może Pan(i) czynić również za pośrednictwem urzędującego w Polsce konsula państwa, którego jest Pan(i) obywatelem, poprzez udzielenie mu odpowiedniego pełnomocnictwa.

* Pouczenie dołącza się do wezwania określonego w załączniku nr 6.

Załącznik nr 10

WZÓR POUCZENIA W SPRAWACH O STWIERDZENIE NABYCIA SPADKU, GDY W SKŁAD SPADKU WCHODZI GOSPODARSTWO ROLNE, A OTWARCIE SPADKU NASTĄPIŁO POMIĘDZY DNIEM 18 MAJA 1964 R. A 3 LISTOPADA 1971 R.

Pouczenie dodatkowe (C)*

1. Zgodnie z przepisami szczególnymi o dziedziczeniu gospodarstw rolnych, zawartymi w Kodeksie cywilnym z dnia 23 kwietnia 1964 r., należące do spadku gospodarstwo rolne na podstawie ustawy dziedziczą tylko ci spadkobiercy, którzy w chwili otwarcia spadku odpowiadają choćby jednemu z następujących warunków:

1) bezpośrednio przed otwarciem spadku pracowali w tym gospodarstwie nieprzerwanie co najmniej od roku,

2) w chwili otwarcia spadku są członkami rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub pracują w gospodarstwie rolnym takiej spółdzielni,

3) w chwili otwarcia spadku bądź prowadzą inne indywidualne gospodarstwo rolne, bądź też pracują w gospodarstwie rolnym współmałżonka lub jego rodziców, albo

4) w chwili otwarcia spadku bądź są małoletni (poniżej lat 18), bądź też pobierają naukę zawodu lub uczęszczają do szkół,

5) w chwili otwarcia spadku są trwale niezdolni do pracy.

Nadmienia się, że za trwale niezdolnych do pracy uważa się osoby, które:

1) osiągnęły wiek – kobiety 60 lat, a mężczyźni 65 lat – i nie wykonują stałej pracy, która stanowiłaby dla nich główne źródło utrzymania, lub

2) zostały zaliczone do l lub II grupy inwalidów w trybie i na zasadach określonych w przepisach o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.

Szczegółowe przepisy o dziedziczeniu gospodarstw rolnych zawarte są w art. 1058–1063 Kodeksu cywilnego.

2. W związku z tym należy nadesłać bezpośrednio pocztą pod adresem Sądu Rejonowego, przed którym toczy się sprawa, w terminie jednego miesiąca, informacje dotyczące ewentualnego posiadania przez Pana(ią) warunków do dziedziczenia gospodarstwa rolnego i ewentualnie dołączyć dowody potwierdzające spełnienie tych warunków.

3. Jeżeli jest Pan(i) obywatelem obcego państwa i nie zachowuje prawa do dziedziczenia gospodarstwa rolnego, gdyż nie odpowiada żadnemu z podanych wyżej warunków, to należy Sądowi nadesłać zaświadczenie urzędowe stwierdzające posiadanie obywatelstwa obcego. W takim wypadku zastosowanie znajdzie art. XXIII ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Przepisy wprowadzające kodeks cywilny, który brzmi:

„Art. XXIII. § 1. Spadkobiercom lub zapisobiercom będącym obywatelami państwa obcego, których prawa do gospodarstwa rolnego zostały wyłączone lub ograniczone na podstawie przepisu szczególnego, należy się od spadkobierców, na których rzecz to wyłączenie lub ograniczenie nastąpiło, równowartość pieniężna spadku lub zapisu w takim zakresie, w jakim spadek – po odliczeniu długów – lub zapis przypadałby spadkobiercom lub zapisobiercom będącym obywatelami państwa obcego, gdyby ich prawo do dziedziczenia lub otrzymania zapisu nie zostało wyłączone lub ograniczone. Przepis ten stosuje się pod warunkiem istnienia wzajemności w państwie, którego obywatelem jest spadkobierca lub zapisobierca uprawniony do otrzymania równowartości pieniężnej.

§ 2. Przepisy paragrafu poprzedzającego stosuje się także w wypadkach, w których otwarcie spadku nastąpiło przed dniem wejścia w życie kodeksu cywilnego.”

Roszczenie o zasądzenie równowartości pieniężnej może być zgłoszone w toku postępowania o dział spadku, gdyby zostało ono wszczęte, albo w drodze odrębnego powództwa o zapłatę.

Starania o uzyskanie równowartości pieniężnej w drodze sądowej może Pan(i) czynić również za pośrednictwem urzędującego w Polsce konsula państwa, którego jest Pan(i) obywatelem, poprzez udzielenie mu odpowiedniego pełnomocnictwa.

* Pouczenie dołącza się do wezwania określonego w załączniku nr 6.

Załącznik nr 11

WZÓR POUCZENIA W SPRAWACH O STWIERDZENIE NABYCIA SPADKU, GDY W SKŁAD SPADKU WCHODZI GOSPODARSTWO ROLNE, A OTWARCIE SPADKU NASTĄPIŁO POMIĘDZY DNIEM 4 LISTOPADA 1971 R. A 5 KWIETNIA 1982 R.

Pouczenie dodatkowe (D)*

1. Zgodnie z przepisami szczególnymi o dziedziczeniu gospodarstw rolnych, zawartymi w Kodeksie cywilnym z dnia 23 kwietnia 1964 r., należące do spadku gospodarstwo rolne na podstawie ustawy dziedziczą tylko ci spadkobiercy, którzy w chwili otwarcia spadku odpowiadają choćby jednemu z następujących warunków:

1) bezpośrednio przed otwarciem spadku pracowali w tym gospodarstwie,

2) w chwili otwarcia spadku są członkami rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub pracują w gospodarstwie rolnym takiej spółdzielni,

3) w chwili otwarcia spadku bądź prowadzą inne indywidualne gospodarstwo rolne, bądź też pracują w gospodarstwie rolnym współmałżonka lub jego rodziców,

4) w chwili otwarcia spadku bądź są małoletni, bądź też pobierają naukę zawodu lub uczęszczają do szkół,

5) w chwili otwarcia spadku są trwale niezdolni do pracy.

Nadmienia się, że za trwale niezdolnych do pracy uważa się osoby, które:

1) osiągnęły wiek – kobiety 60 lat, a mężczyźni 65 lat – i nie wykonują stałej pracy, która stanowiłaby dla nich główne źródło utrzymania, lub

2) zostały zaliczone do l lub II grupy inwalidów w trybie i na zasadach określonych w przepisach o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.

Szczegółowe przepisy o dziedziczeniu gospodarstw rolnych zawarte są w art. 1058–1063 Kodeksu cywilnego.

2. W związku z tym należy nadesłać bezpośrednio pocztą pod adresem Sądu Rejonowego, przed którym toczy się sprawa, w terminie jednego miesiąca informacje dotyczące ewentualnego posiadania przez Pana(ią) warunków do dziedziczenia gospodarstwa rolnego i ewentualnie dołączyć dowody potwierdzające spełnienie tych warunków.

3. Jeżeli jest Pan(i) obywatelem obcego państwa i nie zachowuje prawa do dziedziczenia gospodarstwa rolnego, gdyż nie odpowiada żadnemu z podanych wyżej warunków, to należy Sądowi nadesłać zaświadczenie urzędowe stwierdzające posiadanie obywatelstwa obcego. W takim wypadku zastosowanie znajdzie art. XXIII ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Przepisy wprowadzające kodeks cywilny, który brzmi:

„Art. XXIII. § 1. Spadkobiercom lub zapisobiercom będącym obywatelami państwa obcego, których prawa do gospodarstwa rolnego zostały wyłączone lub ograniczone na podstawie przepisu szczególnego, należy się od spadkobierców, na których rzecz to wyłączenie lub ograniczenie nastąpiło, równowartość pieniężna spadku lub zapisu w takim zakresie, w jakim spadek – po odliczeniu długów – lub zapis przypadałby spadkobiercom lub zapisobiercom będącym obywatelami państwa obcego, gdyby ich prawo do dziedziczenia lub otrzymania zapisu nie zostało wyłączone lub ograniczone. Przepis ten stosuje się pod warunkiem istnienia wzajemności w państwie, którego obywatelem jest spadkobierca lub zapisobierca uprawniony do otrzymania równowartości pieniężnej.

§ 2. Przepisy paragrafu poprzedzającego stosuje się także w wypadkach, w których otwarcie spadku nastąpiło przed dniem wejścia w życie kodeksu cywilnego.”

Roszczenie o zasądzenie równowartości pieniężnej może być zgłoszone w toku postępowania o dział spadku, gdyby zostało ono wszczęte, albo w drodze odrębnego powództwa o zapłatę.

Starania o uzyskanie równowartości pieniężnej w drodze sądowej może Pan(i) czynić również za pośrednictwem urzędującego w Polsce konsula państwa, którego jest Pan(i) obywatelem, poprzez udzielenie mu odpowiedniego pełnomocnictwa.

* Pouczenie dołącza się do wezwania określonego w załączniku nr 6.

Załącznik nr 12

WZÓR POUCZENIA W SPRAWIE O STWIERDZENIE NABYCIA SPADKU, GDY W SKŁAD SPADKU WCHODZI GOSPODARSTWO ROLNE, A OTWARCIE SPADKU NASTĄPIŁO POMIĘDZY DNIEM 6 KWIETNIA 1982 R. A 30 WRZEŚNIA 1990 R.

Pouczenie dodatkowe (E)*

1. Zgodnie z przepisami szczególnymi o dziedziczeniu gospodarstw rolnych, zawartymi w Kodeksie cywilnym z dnia 23 kwietnia 1964 r., należące do spadku gospodarstwo rolne na podstawie ustawy dziedziczą tylko ci spadkobiercy, którzy w chwili otwarcia spadku odpowiadają choćby jednemu z następujących warunków:

1) odpowiadają warunkom wymaganym dla nabycia własności nieruchomości rolnej w drodze przeniesienia własności,

2) są małoletni bądź też pobierają naukę zawodu lub uczęszczają do szkół,

3) są trwale niezdolni do pracy.

Nadmienia się, że za osoby odpowiadające warunkom dla nabycia własności nieruchomości rolnej w drodze przeniesienia własności uważa się osoby, które:

1) stale pracują w jakimkolwiek gospodarstwie rolnym bezpośrednio przy produkcji rolnej albo

2) mają kwalifikacje do prowadzenia gospodarstwa rolnego, tj. ukończyły szkołę rolniczą, kurs przysposobienia rolniczego lub uzyskały tytuł kwalifikacyjny w zawodach rolniczych.

Natomiast za trwale niezdolnych do pracy uważa się osoby, które:

1) osiągnęły wiek – kobiety 60 lat, a mężczyźni 65 lat – i nie wykonują stałej pracy, która stanowiłaby dla nich główne źródło utrzymania, lub

2) zostały zaliczone do l lub II grupy inwalidów w trybie i na zasadach określonych w przepisach o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.

Szczegółowe przepisy o dziedziczeniu gospodarstw rolnych zawarte są w art. 1058–1063 Kodeksu cywilnego.

2. W związku z tym należy nadesłać bezpośrednio pocztą pod adresem Sądu Rejonowego, przed którym toczy się sprawa, w terminie jednego miesiąca informacje dotyczące ewentualnego posiadania przez Pana(ią) warunków do dziedziczenia gospodarstwa rolnego i ewentualnie dołączyć dowody potwierdzające spełnienie tych warunków.

3. Jeżeli jest Pan(i) obywatelem obcego państwa i nie zachowuje prawa do dziedziczenia gospodarstwa rolnego, gdyż nie odpowiada żadnemu z podanych wyżej warunków, to należy Sądowi nadesłać zaświadczenie urzędowe stwierdzające posiadanie obywatelstwa obcego. W takim wypadku zastosowanie znajdzie art. XXIII ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Przepisy wprowadzające kodeks cywilny, który brzmi:

„Art. XXIII. § 1. Spadkobiercom lub zapisobiercom będącym obywatelami państwa obcego, których prawa do gospodarstwa rolnego zostały wyłączone lub ograniczone na podstawie przepisu szczególnego, należy się od spadkobierców, na których rzecz to wyłączenie lub ograniczenie nastąpiło, równowartość pieniężna spadku lub zapisu w takim zakresie, w jakim spadek – po odliczeniu długów – lub zapis przypadałby spadkobiercom lub zapisobiercom będącym obywatelami państwa obcego, gdyby ich prawo do dziedziczenia lub otrzymania zapisu nie zostało wyłączone lub ograniczone. Przepis ten stosuje się pod warunkiem istnienia wzajemności w państwie, którego obywatelem jest spadkobierca lub zapisobierca uprawniony do otrzymania równowartości pieniężnej.

§ 2. Przepisy paragrafu poprzedzającego stosuje się także w wypadkach, w których otwarcie spadku nastąpiło przed dniem wejścia w życie kodeksu cywilnego.”

Roszczenie o zasądzenie równowartości pieniężnej może być zgłoszone w toku postępowania o dział spadku, gdyby zostało ono wszczęte, albo w drodze odrębnego powództwa o zapłatę.

Starania o uzyskanie równowartości pieniężnej w drodze sądowej może Pan(i) czynić również za pośrednictwem urzędującego w Polsce konsula państwa, którego jest Pand) obywatelem, poprzez udzielenie mu odpowiedniego pełnomocnictwa.

* Pouczenie dołącza się do wezwania określonego w załączniku nr 6.

Załącznik nr 13

WZÓR POUCZENIA W SPRAWACH O STWIERDZENIE NABYCIA SPADKU, GDY W SKŁAD SPADKU WCHODZI GOSPODARSTWO ROLNE, A OTWARCIE SPADKU NASTĄPIŁO POMIĘDZY DNIEM 1 PAŹDZIERNIKA 1990 R. A 13 LUTEGO 2001 R.

Pouczenie dodatkowe (F)*

1. Zgodnie z przepisami szczególnymi o dziedziczeniu gospodarstw rolnych, zawartymi w Kodeksie cywilnym z dnia 23 kwietnia 1964 r., należące do spadku gospodarstwo rolne na podstawie ustawy dziedziczą tylko ci spadkobiercy, którzy w chwili otwarcia spadku odpowiadają choćby jednemu z następujących warunków:

1) stale pracują bezpośrednio przy produkcji rolnej,

2) mają przygotowanie zawodowe do prowadzenia produkcji rolnej,

3) są małoletni (poniżej 18 lat) bądź też pobierają naukę zawodu lub uczęszczają do szkół,

4) są trwale niezdolni do pracy.

Nadmienia się, że za osobę mającą przygotowanie do prowadzenia gospodarstwa rolnego uważa się osobę, która spełnia jeden z następujących warunków:

1) ukończyła zasadniczą lub średnią szkołę rolniczą albo szkołę ekonomiczną o specjalności przydatnej do prowadzenia produkcji rolnej,

2) ukończyła szkołę wyższą o kierunku rolniczym lub ekonomicznym, jeżeli kierunek ukończonych studiów daje przygotowanie do prowadzenia produkcji rolnej,

3) uzyskała przygotowanie zawodowe do pracy w rolnictwie w drodze doskonalenia zawodowego, prowadzonego przez uprawnione do tego zakłady pracy, jednostki organizacyjne i inne osoby prawne lub fizyczne,

4) wykaże się stałą pracą w gospodarstwie rolnym bezpośrednio przy produkcji rolnej przez okres co najmniej roku.

Nadmienia się również, że za trwale niezdolnych do pracy uważa się osoby, które:

1) osiągnęły wiek – kobiety 60 lat, a mężczyźni 65 lat – i nie wykonują stałej pracy, która stanowiłaby dla nich główne źródło utrzymania, lub

2) zostały zaliczone do l lub II grupy inwalidów w trybie i na zasadach określonych w przepisach o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.

Szczegółowe przepisy o dziedziczeniu gospodarstw rolnych zawarte są w art. 1058–1063 Kodeksu cywilnego.

2. W związku z tym należy nadesłać bezpośrednio pocztą pod adresem Sądu Rejonowego, przed którym toczy się sprawa, w terminie jednego miesiąca informacje dotyczące ewentualnego posiadania przez Pana(ią) warunków do dziedziczenia gospodarstwa rolnego i ewentualnie dołączyć dowody potwierdzające spełnienie tych warunków.

3. Jeżeli jest Pan(i) obywatelem obcego państwa i nie zachowuje prawa do dziedziczenia gospodarstwa rolnego, gdyż nie odpowiada żadnemu z podanych wyżej warunków, to należy Sądowi nadesłać zaświadczenie urzędowe stwierdzające posiadanie obywatelstwa obcego. W takim wypadku zastosowanie znajdzie art. XXIII ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Przepisy wprowadzające kodeks cywilny, który brzmi:

„Art. XXIII. § 1. Spadkobiercom lub zapisobiercom będącym obywatelami państwa obcego, których prawa do gospodarstwa rolnego zostały wyłączone lub ograniczone na podstawie przepisu szczególnego, należy się od spadkobierców, na których rzecz to wyłączenie lub ograniczenie nastąpiło, równowartość pieniężna spadku lub zapisu w takim zakresie, w jakim spadek – po odliczeniu długów – lub zapis przypadałby spadkobiercom lub zapisobiercom będącym obywatelami państwa obcego, gdyby ich prawo do dziedziczenia lub otrzymania zapisu nie zostało wyłączone lub ograniczone. Przepis ten stosuje się pod warunkiem istnienia wzajemności w państwie, którego obywatelem jest spadkobierca lub zapisobierca uprawniony do otrzymania równowartości pieniężnej.

§ 2. Przepisy paragrafu poprzedzającego stosuje się także w wypadkach, w których otwarcie spadku nastąpiło przed dniem wejścia w życie kodeksu cywilnego.”

Roszczenie o zasądzenie równowartości pieniężnej może być zgłoszone w toku postępowania o dział spadku, gdyby zostało ono wszczęte, albo w drodze odrębnego powództwa o zapłatę.

Starania o uzyskanie równowartości pieniężnej w drodze sądowej może Pan(i) czynić również za pośrednictwem urzędującego w Polsce konsula państwa, którego jest Pan(i) obywatelem, poprzez udzielenie mu odpowiedniego pełnomocnictwa.

* Pouczenie dołącza się do wezwania określonego w załączniku nr 6.

Załącznik nr 14

WZÓR POTWIERDZENIA ODBIORU (JĘZYK ROSYJSKI I NIEMIECKI)

Załącznik nr 15

WZÓR POTWIERDZENIA ODBIORU (JĘZYK FRANCUSKI I ANGIELSKI)

Załącznik nr 16

WZÓR WNIOSKU O PRZEPROWADZENIE DOWODU

Załącznik nr 17

WZÓR WNIOSKU O UDZIELENIE POMOCY PRAWNEJ PRZEZ ODEBRANIE ZAPEWNIENIA SPADKOWEGO

Załącznik nr 18

WZÓR POTWIERDZENIA ODBIORU

Załącznik nr 19

WZÓR POTWIERDZENIA DOKONANIA DORĘCZENIA

Załącznik nr 20

WZÓR PISMA ORGANU PRZESYŁAJĄCEGO W SPRAWIE PRZEKAZANIA ORGANOWI PRZYJMUJĄCEMU WNIOSKU OSOBY UPRAWNIONEJ

Załącznik nr 21

WNIOSEK OSOBY UPRAWNIONEJ DO UZYSKANIA ŚWIADCZEŃ ALIMENTACYJNYCH

Załącznik nr 22

WZÓR PEŁNOMOCNICTWA

Załącznik nr 23

WZÓR WNIOSKU O DOKONANIE CZYNNOŚCI W SPRAWIE KARNEJ

Załącznik nr 24

WZÓR WNIOSKU O DORĘCZENIE ZA GRANICĄ PISM SĄDOWYCH W SPRAWIE KARNEJ

Załącznik nr 25

WZÓR WNIOSKU O WYDANIE LUB PRZEWÓZ OSOBY ŚCIGANEJ W CELU PRZEPROWADZENIA POSTĘPOWANIA SĄDOWEGO

Załącznik nr 26

WZÓR WNIOSKU O WYDANIE LUB PRZEWÓZ OSOBY SKAZANEJ W CELU WYKONANIA KARY