Dziennik Ustaw - rok 2001 nr 157 poz. 1859

Na podstawie art. 29 ust. 8 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych (Dz. U. Nr 123, poz. 1353 i Nr 154, poz. 1800) zarządza się, co następuje:

1) do celów identyfikacyjnych na karcie daktyloskopijnej stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia,

2) do celów wykrywczych na karcie daktyloskopijnej stanowiącej załącznik nr 2 do rozporządzenia.

2. Sporządzenie karty daktyloskopijnej polega na:

1) pobraniu czytelnych odcisków linii papilarnych palców,

2) pobraniu czytelnych odcisków linii papilarnych dłoni na podpisanym przez daktyloskopowanego arkuszu papieru koloru białego formatu A-4,

3) wypełnieniu rubryk karty zgodnie z przeznaczeniem, przy czym imiona i nazwiska należy wpisywać literami drukowanymi.

3. Na potrzeby ekspertyzy kryminalistycznej można również pobrać odciski linii papilarnych z innych części ciała.

4. Pobierający odciski linii papilarnych sporządza do celów wykrywczych i identyfikacyjnych dwa egzemplarze karty daktyloskopijnej dla podejrzanych o popełnienie przestępstw ściganych z oskarżenia publicznego, osób o nieustalonej tożsamości lub usiłujących ukryć swoją tożsamość.

5. Odciski linii papilarnych pobiera żołnierz jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej prowadzącej postępowanie przygotowawcze.

2. Wywiad, o którym mowa w ust. 1, polega na sprawdzeniu, czy odciski linii papilarnych osób, których tożsamość wymaga ustalenia, odpowiadają odciskom linii papilarnych znajdujących się w rejestrze komputerowym lub zbiorze kart daktyloskopijnych Centralnej Registratury Daktyloskopijnej prowadzonej przez Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Komendy Głównej Policji, zwanej dalej „Registraturą”.

1) oryginału karty daktyloskopijnej z odciskami linii papilarnych osoby, której tożsamość jest ustalana bądź weryfikowana,

2) śladów linii papilarnych, ujawnionych na miejscu przestępstwa, celem porównania ze zbiorem odcisków linii papilarnych zawartym w rejestrze komputerowym Registratury.

2. Materiały, o których mowa w ust. 1, oznacza się hasłem „WYWIAD”.

2. Kopie kart daktyloskopijnych są niszczone po upływie trzech miesięcy na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

1) egzemplarz pierwszy – w aktach postępowania przygotowawczego, w ramach którego zaistniał obowiązek pobrania odcisków linii papilarnych,

2) egzemplarz drugi – w zbiorach Registratury.

2. Karty daktyloskopijne sporządzone do celów wykrywczych nie podlegają rejestracji w zbiorze kart daktyloskopijnych. Karty te przechowuje się wyłącznie w aktach sprawy, w ramach której pobrano odciski linii papilarnych.

1) podejrzanego o popełnienie przestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego – niezwłocznie po zakończeniu postępowania przygotowawczego i skierowaniu sprawy z aktem oskarżenia do sądu,

2) osoby o nieustalonej tożsamości lub usiłującej ukryć swoją tożsamość – w toku prowadzonego postępowania.

2. Obowiązek przesłania karty daktyloskopijnej do Registratury spoczywa na komendancie oddziału Żandarmerii Wojskowej, który nadzorował postępowanie przygotowawcze.

3. W przypadku ustalenia rzeczywistych danych osoby daktyloskopowanej, usiłującej ukryć swoją tożsamość, której kartę daktyloskopijną przesłano do Registratury, komendant oddziału Żandarmerii Wojskowej jest obowiązany powiadomić o tym Registraturę.

2. Na zdjęciach ukazujących profil uwidocznia się ucho.

3. Jeżeli fotografowana osoba posiada na ciele widoczne znaki szczególne, w szczególności tatuaże, blizny, deformacje, utrwala się je na osobnych zdjęciach.

2. Karty albumowe zawierają – na pierwszej stronie – zdjęcia sygnalityczne oraz nazwę jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej prowadzącej postępowanie przygotowawcze i numer sprawy, a na odwrocie – podstawowe dane pozwalające zidentyfikować osobę. Wzór karty stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia.

3. Zdjęcia sygnalityczne można wykorzystywać także do sporządzania tablic poglądowych w prowadzonych postępowaniach przygotowawczych.

2. Negatywy służące do wykonania zdjęć sygnalitycznych przechowuje się w oddziałach Żandarmerii Wojskowej właściwych ze względu na miejsce prowadzenia postępowania przygotowawczego, w formie ewidencjonowanych zbiorów.

1) osobie przesłuchiwanej w prowadzonym postępowaniu przygotowawczym, na zasadach określonych w art. 173 Kodeksu postępowania karnego,

2) innym osobom w czasie poszukiwań żołnierzy ukrywających się lub zaginionych, a także w celu ustalenia tożsamości osoby.

1) po zatarciu skazania,

2) po ustaleniu tożsamości osoby.

2. Bazy danych, o których mowa w ust. 1, obejmują następujące informacje:

1) sygnaturę akt, pod którą zarejestrowane zostało postępowanie przygotowawcze,

2) nazwę jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej prowadzącej postępowanie przygotowawcze,

3) datę i miejsce popełnienia przestępstwa,

4) opis popełnionego przestępstwa i kwalifikację prawną czynu,

5) dane personalne:

a) nazwisko i imiona,

b) imiona rodziców,

c) imię i nazwisko poprzednie,

d) datę i miejsce urodzenia,

e) pseudonim,

f) adres zamieszkania lub zameldowania,

g) narodowość i obywatelstwo,

h) numer ewidencyjny PESEL,

i) cechy dokumentów tożsamości: rodzaj dokumentu, datę wystawienia, organ wystawiający dokument, numer i serię dokumentu,

j) numer identyfikacji podatkowej NIP,

k) numer identyfikacyjny REGON.

Minister Obrony Narodowej: J. Szmajdziński

Załączniki do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej
 z dnia 27 grudnia 2001 r. (poz. 1859)

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2

Załącznik nr 3

INSTRUKCJA
w sprawie szczegółowych zasad i warunków technicznych wykonywania zdjęć sygnalitycznych

§ 1. 1. Zdjęcie sygnalityczne obejmuje wizerunek twarzy z profilu i z przodu w skali 1 : 8.

2. Na zdjęciach należy utrwalić prawy profil oraz twarz z przodu. W sytuacji gdy lewy profil jest bardziej charakterystyczny od prawego, należy wykonać zdjęcie tego profilu i z przodu (en face).

3. Na zdjęciach ukazujących profil uwidocznia się ucho.

4. Jeżeli fotografowana osoba posiada na ciele widoczne znaki szczególne, w szczególności tatuaże, blizny, znamiona, deformacje, znaki te należy utrwalić na osobnych zdjęciach.

§ 2. 1. Wykonując fotografię sygnalityczną, stosuje się oświetlenie takie, aby uzyskany obraz był najbardziej zbliżony do rzeczywistego wyglądu osoby fotografowanej.

2. Do oświetlenia twarzy stosuje się oświetlenie dwustronne. Jeden z reflektorów umieszcza się – w sytuacji fotografowania prawego profilu – z prawej strony aparatu fotograficznego na wysokości 210–250 cm, pod kątem 35°, natomiast drugi reflektor o mniejszej sile światła – po lewej stronie aparatu na wysokości twarzy fotografowanego.

3. W przypadku fotografowania lewego profilu, reflektory ustawia się odwrotnie.

4. W szczególnych sytuacjach, uniemożliwiających zastosowanie zalecanego oświetlenia żarowego, należy wykorzystywać inne źródła światła, które zapewnią uzyskanie obrazu możliwie najbardziej zbliżonego do rzeczywistego wyglądu osoby fotografowanej.

5. Zdjęcia sygnalityczne wykonuje się na jednolitym, jasnym tle. Na twarzy i tle nie mogą występować cienie deformujące i zaciemniające zdjęcia.

§ 3. 1. Do wykonywania zdjęć twarzy wykorzystuje się specjalne krzesła obrotowe. W przypadku braku takiego krzesła, zdjęcia sygnalityczne twarzy mogą być wykonywane na zwykłych krzesłach lub przy ustawieniu osoby w pozycji stojącej.

2. Na zdjęciu z profilu wraz z osobą utrwala się tabliczkę informacyjną zawierającą następujące dane:

1) nazwę jednostki organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej, dla której wykonano zdjęcie,

2) kolejny numer ewidencyjny zdjęcia i rok jego wykonania,

3) cyfry będące odpowiednikami wzrostu i koloru włosów.

3. Pierwsza cyfra na tabliczce oznacza wzrost, druga – kolor włosów.

4. Tabela przedstawia oznaczenia będące odpowiednikami wzrostu i koloru włosów osoby fotografowanej.

§ 4. 1. Przed wykonaniem zdjęcia sygnalitycznego osoba fotografowana powinna być uczesana i ogolona, jeżeli nie nosi zarostu na stałe.

2. Osoba poddana pomiarowi wzrostu występuje bez obuwia.

§ 5. 1. Do zdjęć sygnalitycznych mogą być wykorzystane aparaty fotograficzne dużych i średnich formatów oraz aparaty małoobrazkowe, wyposażone w obiektywy ostrorysujące. Ogniskowa obiektywów nie powinna być krótsza od podwójnej i dłuższa od poczwórnej długości formatu negatywu.

2. Podczas fotografowania twarzy aparat fotograficzny ustawia się na wysokości oczu, a w czasie fotografowania całej sylwetki – na wysokości piersi. Oś optyczną obiektywu ustawia się prostopadle do pozycji fotografowanej osoby.

3. Ostrość reguluje się podczas fotografowania osoby z profilu, na kąt oka z zachowaniem niezbędnej głębi ostrości.

§ 6. 1. Do wykonywania fotografii sygnalitycznej stosuje się materiały negatywowe wszechbarwoczułe, o ogólnej czułości 18–22 DIN. Materiały te wywołuje się w wywołaczach drobnoziarnistych.

2. Odbitki fotograficzne w dwóch pozach wykonuje się w formacie 5x8 cm. Poszczególne pozy na zdjęciu, w zależności od tego, który z profilów jest fotografowany, należy ująć w następującej kolejności:

1) prawy profil twarzy i en face;

2) en face i lewy profil twarzy.

3. Zdjęcia sygnalityczne można wykonywać z wykorzystaniem materiałów barwnych. Sposób oświetlenia oraz obróbka fotochemiczna użytych materiałów powinny odzwierciedlać rzeczywisty wygląd osoby fotografowanej. Temperatura barwowa światła powinna być zbliżona do światła dziennego.

4. Odbitki zdjęć sygnalitycznych i znaków szczególnych nakleja się na kartę albumową, której wzór stanowi załącznik nr 4.

Załącznik nr 4