Dziennik Ustaw - rok 2001 nr 145 poz. 1624

Na podstawie art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. z 2001 r. Nr 81, poz. 889 i Nr 102, poz. 1115) zarządza się, co następuje:

2. Kartę nadaje się osobie, która spełnia warunki określone w rozporządzeniu oraz uzyskała pozytywny wynik egzaminu sprawdzającego.

1) wspinać się po obiektach sztucznych,

2) wspinać się w rejonach skałkowych niemających charakteru wysokogórskiego, po drogach wspinaczkowych wyposażonych w stałą asekurację,

3) poruszać się w jaskiniach, których obiektywne trudności techniczne (terenowe) nie wymagają praktycznej znajomości metod ich pokonywania lub użycia specjalistycznego sprzętu oraz umiejętności posługiwania się nim,

4) uprawiać narciarstwo wysokogórskie na trasach odpowiednio przygotowanych.

1) wspinacza,

2) taternika,

3) taternika zwyczajnego,

4) taternika jaskiniowego,

5) zwyczajnego taternika jaskiniowego,

6) narciarza wysokogórskiego.

1) ukończenie 12 roku życia,

2) ukończenie podstawowego kursu wspinaczkowego.

2. Karta wspinacza uprawnia do wspinania się w rejonach skałkowych niemających charakteru wysokogórskiego.

3. Osoby, które nie ukończyły 16 roku życia, mogą realizować uprawnienia wymienione w ust. 2 we współdziałaniu z osobą pełnoletnią posiadającą co najmniej kartę wspinacza.

1) ukończenie 16 roku życia,

2) ukończenie kursu taternickiego.

2. Karta taternika uprawnia do:

1) wspinania się w rejonach skałkowych i wysokogórskich bez ograniczeń,

2) kierowania, przez pełnoletniego jej posiadacza, zgrupowaniami wspinaczkowymi poza rejonami wysokogórskimi.

3. Osoby, które nie ukończyły 18 roku życia, mogą realizować uprawnienia wymienione w ust. 2 pkt 1 we współdziałaniu z osobą pełnoletnią posiadającą co najmniej kartę taternika.

1) ukończenie 21 roku życia,

2) posiadanie karty taternika przez co najmniej 3 lata,

3) przebycie co najmniej 30 dróg wspinaczkowych latem i 20 dróg wspinaczkowych zimą oraz 20 dróg wspinaczkowych poza polskimi Tatrami, w tym co najmniej 5 dróg wspinaczkowych w górach lodowcowych.

2. Karta taternika zwyczajnego uprawnia do:

1) wspinania się w rejonach skałkowych i wysokogórskich bez ograniczeń,

2) kierowania zgrupowaniami wspinaczkowymi i wyprawami alpinistycznymi bez ograniczeń.

1) ukończenie 18 roku życia,

2) ukończenie kursu taternictwa jaskiniowego.

2. Karta taternika jaskiniowego uprawnia do:

1) wspinania się w rejonach skałkowych i wysokogórskich bez ograniczeń,

2) wspinania się w jaskiniach bez ograniczeń,

3) kierowania zgrupowaniami wspinaczkowymi i jaskiniowymi poza rejonami wysokogórskimi.

1) ukończenie 21 roku życia,

2) posiadanie karty taternika jaskiniowego przez co najmniej 3 lata,

3) udział w co najmniej 30 przejściach jaskiniowych latem oraz w 20 przejściach jaskiniowych zimą, w tym w co najmniej 2 wyprawach jaskiniowych w rejony wysokogórskie.

2. Karta zwyczajnego taternika jaskiniowego uprawnia do:

1) wspinania się w rejonach skałkowych i wysokogórskich bez ograniczeń,

2) wspinania się w jaskiniach bez ograniczeń,

3) kierowania zgrupowaniami i wyprawami jaskiniowymi bez ograniczeń,

4) kierowania zgrupowaniami wspinaczkowymi na terenie Tatr.

1) posiadanie co najmniej karty taternika lub taternika jaskiniowego,

2) ukończenie kursu narciarstwa wysokogórskiego.

2. Karta narciarza wysokogórskiego uprawnia do uprawiania narciarstwa w rejonach wysokogórskich, w których do jego uprawiania jest wymagane posiadanie umiejętności alpinistycznych.

3. Posiadacz karty narciarza wysokogórskiego korzysta ponadto z uprawnień wynikających z rodzaju posiadanej karty taternika lub taternika jaskiniowego.

2. Kartę, o której mowa w ust. 1, przyznaje się osobie, która spełnia warunki określone w rozporządzeniu oraz uzyskała pozytywny wynik egzaminu sprawdzającego.

1) ukończenie 18 roku życia,

2) posiadanie co najmniej karty wspinacza,

3) ukończenie szkolenia specjalistycznego w zakresie alpinizmu.

2. Karta ekipera PZA uprawnia do:

1) osadzania stałej asekuracji dla celów alpinistycznych w terenach skalnych,

2) sprawowania okresowej kontroli asekuracji osadzonej na drogach wspinaczkowych.

2. Do wniosku o nadanie karty dołącza się:

1) dokumenty potwierdzające spełnianie wymagań, od których uzależnione jest uzyskanie danej karty,

2) pisemną zgodę przedstawiciela ustawowego na uprawianie alpinizmu, jeżeli wnioskodawca nie ukończył 18 roku życia,

3) zaświadczenie wydane przez lekarza posiadającego tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny sportowej o braku przeciwwskazań do uprawiania alpinizmu.

3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osób ubiegających się o kartę ekipera PZA.

2. Egzamin sprawdzający składa się z:

1) egzaminu teoretycznego obejmującego w szczególności: sprawdzenie znajomości zasad bezpieczeństwa w alpinizmie, metod pokonywania trudności terenowych, alpinistycznego sprzętu asekuracyjnego oraz podstaw terenoznawstwa,

2) egzaminu praktycznego obejmującego w szczególności: sprawdzenie umiejętności pokonywania trudności terenowych odpowiednich dla rodzaju karty oraz posługiwania się alpinistycznym sprzętem asekuracyjnym.

3. Egzaminy, o których mowa w ust. 2, przeprowadza komisja powołana przez zarząd PZA, w trzyosobowych zespołach egzaminacyjnych; w skład zespołu powinien wchodzić co najmniej jeden egzaminator posiadający uprawnienia trenera lub instruktora określonej dyscypliny alpinizmu.

2. Posiadane uprawnienia są zawieszane albo cofane przez jednostkę, która je nadała, na podstawie prawomocnego orzeczenia sądu powszechnego lub sądu koleżeńskiego PZA, stwierdzającego:

1) naruszenie zasad bezpieczeństwa uprawiania alpinizmu,

2) przekroczenie uprawnień wynikających z karty alpinistycznej,

3) naruszenie obowiązków wynikających z karty ekipera PZA,

4) utratę uprawnień, które stanowiły podstawę nadania karty.

3. Organem odwoławczym w sprawach, o których mowa w ust. 1, jest Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu.

2. Wzory kart alpinistycznych i ekipera, o których mowa w ust. 1, określają załączniki nr 1–7 do rozporządzenia.

2. Osoby posiadające stopnie starszych ratowników Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego oraz Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego mogą uzyskać, bez egzaminu sprawdzającego, karty taternika zwyczajnego i zwyczajnego taternika jaskiniowego.

1) podejmowania działalności po wcześniejszym zapoznaniu się z rejonem działania, w tym z trasami powrotu i odwrotu,

2) niepodejmowania działalności bez przygotowania kondycyjnego uczestników,

3) przestrzegania ogłaszanych alarmów lawinowych i innych ostrzeżeń,

4) pozostawiania i aktualizowania informacji o planowanej działalności i trasie powrotu w miejscach do tego przeznaczonych,

5) prowadzenia działalności z użyciem sprzętu alpinistycznego spełniającego warunki określone w § 20,

6) uprawiania wspinaczek wysokogórskich i jaskiniowych wyłącznie z użyciem kasków ochronnych,

7) włączenia się do akcji ratowniczych prowadzonych w rejonie ich działania i podporządkowania się poleceniom służb ratownictwa górskiego, pracowników parków narodowych i innych upoważnionych funkcjonariuszy państwowych.

2. Osoby, o których mowa w ust. 1, mają obowiązek ubezpieczyć się od następstw nieszczęśliwych wypadków.

3. Odstępstwa od wymagań określonych w ust. 1 są dopuszczalne wyłącznie w celu ratowania życia oraz w innych stanach wyższej konieczności.

1) spełnia parametry wytrzymałościowe określone w przepisach Międzynarodowej Unii Stowarzyszeń Alpinistycznych (UIAA),

2) jest sprawny pod względem technicznym.

2. Niedopuszczalne jest stosowanie sprzętu nieprzeznaczonego do uprawiania alpinizmu.

2. Liczba uczestników szkolenia przypadających na jednego instruktora we wspinaczce sportowej i wysokogórskiej nie może przekraczać:

3. Liczba uczestników szkolenia przypadających na jednego instruktora w alpinizmie jaskiniowym nie może przekraczać:

4. Liczba uczestników szkolenia przypadających na jednego instruktora w narciarstwie wysokogórskim nie może przekraczać 4 osób.

2. Osoby posiadające kartę taternika samodzielnego lub samodzielnego taternika jaskiniowego wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia otrzymują odpowiednio kartę taternika lub kartę taternika jaskiniowego, o których mowa w § 6 i 8.

Prezes Rady Ministrów: L. Miller

Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 27 listopada 2001 r. (poz. 1624)

Załącznik nr 1

WZÓR KARTY WSPINACZA

Załącznik nr 2

WZÓR KARTY TATERNIKA

Załącznik nr 3

WZÓR KARTY TATERNIKA ZWYCZAJNEGO

Załącznik nr 4

WZÓR KARTY TATERNIKA JASKINIOWEGO

Załącznik nr 5

WZÓR KARTY ZWYCZAJNEGO TATERNIKA JASKINIOWEGO

Załącznik nr 6

WZÓR KARTY NARCIARZA WYSOKOGÓRSKIEGO

Załącznik nr 7

WZÓR KARTY EKIPERA