REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 2001 nr 133 poz. 1494
ROZPORZĄDZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW
z dnia 12 listopada 2001 r.
w sprawie należności funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa za podróże służbowe i przeniesienia
Na podstawie art. 100 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz. U. z 1999 r. Nr 51, poz. 526, Nr 53, poz. 548 i Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 73, poz. 852 oraz z 2001 r. Nr 81, poz. 877 i Nr 106, poz. 1149) zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Przepisy ogólne
§ 1.
1) ustawa o UOP – ustawę z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa,
2) jednostka organizacyjna – jednostkę organizacyjną, o której mowa w art. 3 ust. 1 ustawy, oraz Centralny Ośrodek Szkolenia Urzędu Ochrony Państwa,
3) kierownik jednostki organizacyjnej – również funkcjonariusza pełniącego obowiązki kierownika jednostki organizacyjnej,
4) krajowa podróż służbowa – wyjazd funkcjonariusza poza stałe miejsce pełnienia służby w celu wykonywania czynności służbowych, w terminie i miejscu na terenie kraju, określonych w poleceniu wyjazdu służbowego,
5) zagraniczna podróż służbowa – wyjazd funkcjonariusza poza stałe miejsce pełnienia służby w celu wykonywania czynności służbowych poza granicami państwa, w terminie i miejscu określonym w poleceniu odbycia zagranicznej podróży służbowej,
6) przeniesienie do pełnienia służby w innej miejscowości – wyznaczenie funkcjonariusza na stanowisko służbowe w miejscowości określonej w rozkazie o przeniesieniu, innej niż miejscowość, w której dotychczas pełnił służbę, zwanej dalej „nowym miejscem pełnienia służby”,
7) delegowanie do czasowego pełnienia służby poza stałe miejsce pełnienia służby – wyznaczenie funkcjonariuszowi określonych w rozkazie o delegowaniu czasu oraz miejsca wykonywania obowiązków służbowych w miejscu innym niż jego dotychczasowe stałe miejsce pełnienia służby,
8) właściwy przełożony – przełożonego właściwego w sprawach:
a) krajowych podróży służbowych – kierownika jednostki organizacyjnej albo upoważnionego przez niego niższego przełożonego,
b) zagranicznych podróży służbowych – Szefa Urzędu Ochrony Państwa albo upoważnionego przez niego zastępcę Szefa Urzędu Ochrony Państwa.
Rozdział 2
Krajowe podróże służbowe
§ 3.
1) funkcjonariusz wykonuje stale lub głównie czynności służbowe poza stałym miejscem pełnienia służby albo
2) spowoduje to zmniejszenie kosztów podróży służbowej.
2. Czas krajowej podróży służbowej, określony w poleceniu wyjazdu służbowego, obejmuje czas między wyjazdem ze stałego miejsca pełnienia służby i z powrotem do tego miejsca.
1) dieta stanowiąca ekwiwalent pieniężny na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia w czasie podróży służbowej,
2) zwrot kosztów:
a) przejazdów na trasie od stałego miejsca pełnienia służby do miejscowości stanowiącej cel podróży służbowej i z powrotem,
b) noclegów bądź ryczałt za nocleg,
c) dojazdów środkami komunikacji miejscowej w formie ryczałtu,
3) zwrot innych niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
2. Funkcjonariuszowi, którego zwykłe obowiązki służbowe polegają na stałym wykonywaniu czynności służbowych na obszarze właściwości terytorialnej jednostki organizacyjnej, w przypadku odbywania krajowej podróży służbowej w tym obszarze, przysługuje jedynie zwrot kosztów przejazdów określonych w ust. 1 pkt 2 lit. a). Właściwość terytorialną Centralnego Ośrodka Szkolenia Urzędu Ochrony Państwa określa województwo, w którym ośrodek ten ma swoją siedzibę.
2. Jeżeli krajowa podróż służbowa trwa:
1) nie dłużej niż dobę i wynosi:
a) mniej niż 8 godzin – dieta nie przysługuje,
b) od 8 do 12 godzin – przysługuje 1/2 diety,
c) ponad 12 godzin – przysługuje dieta w pełnej wysokości,
2) dłużej niż jedną dobę – za każdą dobę przysługuje dieta w pełnej wysokości, a za niepełną, ale rozpoczętą dobę:
a) do 8 godzin – przysługuje 1/2 diety,
b) ponad 8 godzin – przysługuje dieta w pełnej wysokości.
3. Dieta nie przysługuje:
1) za czas pobytu w stałym miejscu pełnienia służby, miejscu zamieszkania lub na leczeniu w zakładzie leczniczym, a także za okresy przerw w krajowej podróży służbowej,
2) jeżeli na podstawie odrębnych przepisów funkcjonariusz z tytułu odbywania krajowej podróży służbowej otrzymał nieodpłatnie wyżywienie lub równoważnik pieniężny w zamian za wyżywienie.
2. W przypadku funkcjonariusza wykonującego czynności operacyjno-rozpoznawcze lub dochodzeniowo-śledcze właściwy przełożony może nie uwzględniać uprawnień, o których mowa w ust. 1.
3. Właściwy przełożony może wyrazić zgodę na przejazd w krajowej podróży służbowej pojazdem pozostającym w dyspozycji Urzędu Ochrony Państwa.
4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, na wniosek funkcjonariusza, właściwy przełożony może wyrazić zgodę na przejazdy w krajowej podróży służbowej pojazdem niepozostającym w dyspozycji Urzędu Ochrony Państwa.
2. Zwrot kosztów przejazdu wagonem sypialnym, z miejscem do leżenia lub opłat dodatkowych za przejazd oraz przelot samolotem dokonuje się funkcjonariuszowi w wysokości udokumentowanej biletami (rachunkami).
3. Funkcjonariuszowi odbywającemu, za zgodą właściwego przełożonego, przejazdy w krajowej podróży służbowej pojazdem, o którym mowa w § 6 ust. 4, przysługuje zwrot kosztów przejazdu według stawek za 1 km przebiegu, określonych na podstawie przepisów w sprawie warunków ustalania i zasad zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy.
2. Ryczałt, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, jeżeli funkcjonariusz odbywa krajową podróż służbową pojazdami, o których mowa w § 6 ust. 3 i 4, albo gdy nie ponosi kosztów, na których pokrycie przeznaczony jest ten ryczałt.
2. Funkcjonariuszowi, który wobec braku możliwości uzyskania noclegu w miejscowości stanowiącej cel podróży służbowej korzystał z noclegu w miejscowości, do której czas dojazdu nie przekracza jednej godziny, przysługuje również zwrot kosztów przejazdu publicznymi środkami komunikacji z miejscowości stanowiącej cel podróży służbowej do miejscowości, w której funkcjonariusz uzyskał nocleg, i z powrotem.
3. Funkcjonariuszowi, któremu w czasie krajowej podróży służbowej nie zapewniono bezpłatnego noclegu lub zakwaterowania albo który nie przedstawił rachunku za pobyt w hotelu lub kwaterze prywatnej, przysługuje ryczałt za każdy nocleg w wysokości 150% diety.
4. Ryczałt za nocleg przysługuje wówczas, gdy nocleg trwał co najmniej 6 godzin przypadających między godziną 2200 a 600.
5. Zwrot kosztów noclegu w krajowej podróży służbowej lub ryczałt za nocleg nie przysługuje funkcjonariuszowi:
1) za czas przejazdu wagonem sypialnym lub z miejscami do leżenia oraz za czas pobytu w stałym miejscu pełnienia służby, miejscowości zamieszkania lub zameldowania na pobyt stały,
2) w przypadku gdy z miejscowości stanowiącej cel podróży służbowej istnieje dogodne połączenie komunikacyjne umożliwiające codzienny powrót do stałego miejsca pełnienia służby, miejscowości zamieszkania lub zameldowania na pobyt stały.
2. Funkcjonariusz jest zobowiązany rozliczyć się z pobranej zaliczki nie później niż przed upływem 7 dni od dnia powrotu z podróży służbowej.
3. Wypłaty należności z tytułu krajowej podróży służbowej dokonuje się na podstawie rachunku kosztów podróży sporządzonego przez funkcjonariusza.
4. Fakt zapewnienia funkcjonariuszowi będącemu w krajowej podróży służbowej bezpłatnego noclegu lub zakwaterowania albo nieodpłatnego wyżywienia w naturze potwierdza kierownik jednostki organizacyjnej zapewniającej te świadczenia lub funkcjonariusz, oświadczeniem złożonym na poleceniu wyjazdu służbowego.
Rozdział 3
Zagraniczne podróże służbowe
§ 13.
1) lądowej – od chwili przekroczenia granicy państwowej w drodze za granicę do chwili przekroczenia jej w drodze powrotnej do kraju,
2) lotniczej – od chwili startu samolotu w drodze za granicę z ostatniego lotniska w kraju do chwili lądowania samolotu w drodze powrotnej na pierwszym lotnisku w kraju,
3) morskiej – od chwili wyjścia statku z portu polskiego do chwili wejścia statku w drodze powrotnej do portu polskiego.
1) diety,
2) zwrot kosztów noclegów lub ryczałt za nocleg,
3) zwrot kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w formie ryczałtu,
4) zwrot kosztów leczenia oraz innych niezbędnych wydatków zaakceptowanych przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa.
2. Jeżeli zagraniczna podróż służbowa trwa:
1) nie dłużej niż dobę i wynosi:
a) do 8 godzin – przysługuje 1/3 diety,
b) ponad 8 do 12 godzin – przysługuje 1/2 diety,
c) ponad 12 godzin – przysługuje dieta w pełnej wysokości,
2) dłużej niż dobę:
a) za każdą pełną dobę przysługuje dieta w pełnej wysokości,
b) za niepełną, ale rozpoczętą dobę – przysługuje dieta w wysokości, o której mowa w pkt 1.
3. Kwotę diety zmniejsza się o koszt otrzymanego za granicą bezpłatnego wyżywienia, przyjmując, że każdy bezpłatny posiłek stanowi odpowiednio:
1) śniadanie– 15% diety,
2) obiad – 30% diety,
3) kolacja – 30% diety.
4. Za każdy dzień (dobę) pobytu w szpitalu lub innym zakładzie leczniczym za granicą funkcjonariuszowi przysługuje 25% kwoty diety.
2. W uzasadnionych przypadkach właściwy przełożony może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem, w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1.
3. W przypadkach uzasadnionych interesem wykonywanych zadań właściwy przełożony może wyrazić zgodę na niekorzystanie przez funkcjonariusza z noclegu w hotelu i przyznać ryczałt za każdy nocleg w wysokości 25% limitu, o którym mowa w ust. 1.
4. Zwrot kosztów noclegu lub ryczałt za nocleg nie przysługują za czas przejazdu oraz gdy funkcjonariuszowi zapewniono bezpłatny nocleg.
2. Funkcjonariuszowi korzystającemu za granicą z dojazdów środkami komunikacji miejscowej przysługuje ryczałt na pokrycie ich kosztów w wysokości 10% diety za każdą rozpoczętą dobę pobytu w zagranicznej podróży służbowej.
2. Nie podlegają zwrotowi koszty lekarstw, których nabycie za granicą nie było konieczne, koszty leczenia z zakresu kosmetyki oraz nabycia protez ortopedycznych, dentystycznych i zakupu okularów.
3. Koszty leczenia za granicą oraz lekarstw pokrywa Urząd Ochrony Państwa.
4. W razie zgonu funkcjonariusza za granicą koszty transportu zwłok do kraju pokrywa Urząd Ochrony Państwa.
2. Rozliczenia kosztów zagranicznej podróży służbowej należy dokonać w walucie otrzymanej zaliczki, według kursu z dnia jej wypłacenia, w terminie 14 dni od dnia zakończenia podróży.
3. Do rozliczenia należy załączyć dokumenty (rachunki) potwierdzające poszczególne wydatki; nie dotyczy to diet oraz wydatków objętych ryczałtami. Jeżeli uzyskanie dokumentu (rachunku) nie było możliwe, funkcjonariusz jest obowiązany złożyć pisemne oświadczenie o dokonanym wydatku i przyczynach braku jego udokumentowania.
4. Obsługę finansową zagranicznej podróży służbowej, w zakresie wynikającym z ust. 1 i 2, realizuje jednostka organizacyjna, w której funkcjonariusz odbywający podróż służbową pełni służbę.
Rozdział 4
Należności za przeniesienia do pełnienia służby w innej miejscowości
§ 24.
1) diety: dla niego i na członków rodziny, o których mowa w art. 64 ustawy o UOP, za czas przejazdu i pierwszą dobę pobytu w nowym miejscu zamieszkania,
2) zwrot kosztów przejazdu do nowego miejsca zamieszkania osób, o których mowa w pkt 1,
3) ryczałt z tytułu przeniesienia,
4) zasiłek osiedleniowy,
5) zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego,
6) w przypadku gdy członkowie rodziny, o których mowa w pkt 1, nie przesiedlają się wraz z nim:
a) dodatek za rozłąkę,
b) raz w miesiącu zwrot kosztów przejazdów, w celu odwiedzenia rodziny, publicznym środkiem transportu albo ekwiwalent pieniężny w wysokości równej cenie biletu za przejazd tym transportem.
2. Wysokość kosztów ustala się z uwzględnieniem ceny biletu za przejazd publicznym środkiem transportu na podstawie tabeli przewoźnika i najkrótszej odległości między dotychczasowym a nowym miejscem zamieszkania osób, o których mowa w § 24 pkt 1.
2. Przez uposażenie, o którym mowa w ust. 1, rozumie się ustalone w rozkazie personalnym o przeniesieniu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości uposażenie zasadnicze, wraz z dodatkami o charakterze stałym, należne funkcjonariuszowi od dnia przeniesienia do pełnienia służby, zwane dalej „uposażeniem”.
3. W celu obliczenia ryczałtu, o którym mowa w ust. 1, w przypadku funkcjonariusza objętego obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym, kwotę uposażenia pomniejsza się o składkę na obowiązkowe ubezpieczenie emerytalne i rentowe, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów ryczałt nie stanowi podstawy wymiaru tych składek.
1) ryczałt z tytułu przeniesienia w wysokości 50% uposażenia,
2) zasiłek osiedleniowy w wysokości:
a) 200% uposażenia – jeżeli funkcjonariusz przesiedli się z członkami rodziny, o których mowa w § 24 pkt 1,
b) 50% uposażenia – jeżeli funkcjonariusz jest samotny.
2. Za miejscowość pobliską uważa się miejscowość, do której czas dojazdu publicznymi środkami transportu przewidziany w rozkładzie jazdy, łącznie z przesiadkami, nie przekracza w obie strony dwóch godzin, licząc od stacji (przystanku) najbliższej miejsca pełnienia służby do stacji (przystanku) najbliższej miejsca zamieszkania; do czasu tego nie wlicza się dojazdu do i od stacji (przystanku) w obrębie miejscowości, z której funkcjonariusz dojeżdża, oraz miejscowości, w której wykonuje obowiązki służbowe.
3. Zasiłek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, oblicza się, przyjmując uposażenie przysługujące funkcjonariuszowi w dniu jego przesiedlenia się na pobyt stały. Przepis § 27 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
2. Zwrot kosztów, o których mowa w ust. 1, obejmuje koszty: opakowania, prac załadunkowych i wyładunkowych oraz transportu.
2. W sytuacji, o której mowa w ust. 1, należności, o których mowa w § 24, wypłaca się funkcjonariuszowi. któremu należności przysługują w wysokości wyższej.
2. Do wniosku o wypłatę należności, o których mowa w § 28 i 29, funkcjonariusz załącza dokument potwierdzający fakt jego zameldowania w nowym miejscu zamieszkania, a w razie przesiedlenia się z członkami rodziny – również dokument potwierdzający zameldowanie się członków rodziny, o których mowa w art. 64 ustawy.
2. Funkcjonariuszowi, o którym mowa w ust. 1, przysługują świadczenia, o których mowa w § 24 pkt 3 i 6.
1) funkcjonariuszowi w służbie stałej przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości, do czasu przesiedlenia się członków rodziny, o których mowa w art. 64 ustawy,
2) funkcjonariuszowi w służbie przygotowawczej przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości, do czasu przydzielenia kwatery tymczasowej lub zastępczego pomieszczenia mieszkalnego.
2. Dodatek, o którym mowa w ust. 1, jest płatny z dołu i przysługuje za każdy dzień rozłąki w wysokości 95% stawki diety określonej w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności pieniężnych przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, wydanych na podstawie Kodeksu pracy. Stawkę dodatku zaokrągla się do 1 grosza w górę.
3. Dodatek za rozłąkę nie przysługuje za czas:
1) nieusprawiedliwionej nieobecności w służbie,
2) urlopu wypoczynkowego, okolicznościowego, wychowawczego, bezpłatnego i szkoleniowego,
3) delegowania do czasowego pełnienia służby w stałym miejscu zameldowania.
2. Zwrot kosztów przejazdu, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje funkcjonariuszowi w przypadku:
1) nieusprawiedliwionej nieobecności w służbie,
2) korzystania z pojazdu służbowego.
Rozdział 5
Należności za delegowania do czasowego pełnienia służby poza stałe miejsce pełnienia służby
§ 37.
1) należności, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a) oraz c),
2) bezpłatne zakwaterowanie, a w razie niezapewnienia bezpłatnego zakwaterowania – zwrot kosztów zakwaterowania w wysokości stwierdzonej rachunkiem.
1) zwrot kosztów przejazdów, na trasie od stałego miejsca pełnienia służby do miejscowości stanowiącej cel podróży służbowej i z powrotem, publicznym środkiem komunikacji określonym przez kierownika jednostki organizacyjnej w czasowym miejscu pełnienia służby lub bezpłatny przejazd w razie dojazdu pojazdem pozostającym w dyspozycji Urzędu Ochrony Państwa, bez względu na czas dojazdu,
2) zwrot kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w formie ryczałtu,
3) równoważnik za brak lokalu mieszkalnego, na zasadach określonych w przepisach w sprawie trybu postępowania, wysokości oraz szczegółowych zasad przyznawania i zwracania równoważników pieniężnych funkcjonariuszom Urzędu Ochrony Państwa.
2. Funkcjonariuszowi w służbie przygotowawczej delegowanemu do czasowego pełnienia służby w innej miejscowości, który ma możliwość codziennego powrotu do miejsca stałego zamieszkania (zakwaterowania), przysługują świadczenia, o których mowa w ust.1 pkt 1 i 2.
Rozdział 6
Przepisy przejściowe i końcowe
§ 40.
Prezes Rady Ministrów: L. Miller
[1] Rozporządzenie wchodzi w życie 6 grudnia 2001 r.
- Data ogłoszenia: 2001-11-21
- Data wejścia w życie: 2001-12-06
- Data obowiązywania: 2001-12-06
- Dokument traci ważność: 2003-05-03
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA