Dziennik Ustaw - rok 2001 nr 133 poz. 1480

Na podstawie art. 79 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014, z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485, Nr 70, poz. 778 i Nr 110, poz. 1255, z 2000 r. Nr 6, poz. 69, Nr 12, poz. 136, Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041, Nr 119, poz. 1251 i Nr 122, poz. 1315 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497, Nr 46, poz. 499, Nr 88, poz. 961, Nr 98, poz. 1070, Nr 100, poz. 1082, Nr 102, poz. 1116 i Nr 125, poz. 1368) zarządza się, co następuje:

2. Dotacje celowe z budżetu państwa na dofinansowywanie lub finansowanie kosztów realizacji inwestycji, związanych z badaniami naukowymi lub pracami rozwojowymi, są udzielane z uwzględnieniem kryteriów i trybu określonych w odrębnych przepisach.

3. Inwestycje realizowane z udziałem środków pochodzących ze źródeł zagranicznych, które nie podlegają zwrotowi, są finansowane z uwzględnieniem odrębnych przepisów.

1) ustawie – rozumie się przez to ustawę z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych,

2) Prawie budowlanym – rozumie się przez to ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r. Nr 106, poz. 1126, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 42, Nr 100, poz. 1085, Nr 110, poz. 1190, Nr 115, poz. 1229 i Nr 129, poz. 1439).

1) koszty budowy nowych obiektów budowlanych, określonych w art. 3 pkt 1 Prawa budowlanego, zwanych dalej „obiektami budowlanymi”,

2) zakup obiektów budowlanych,

3) zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych, z wyjątkiem tych, których wartość początkowa nie przekracza kwoty uprawniającej do dokonania jednorazowo odpisu amortyzacyjnego, określonej w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych, z zastrzeżeniem pkt 4,

4) zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych bez względu na ich wartość oraz innych przedmiotów – jeżeli są pierwszym wyposażeniem obiektów budowlanych,

5) koszty transportu i montażu oraz inne koszty ponoszone w celu przekazania środków trwałych do używania,

6) koszty przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji obiektów budowlanych i innych środków trwałych, powodującej ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o rachunkowości,

7) koszty przygotowania do realizacji inwestycji, o których mowa w pkt 1 i 6, w tym w szczególności koszty opracowania programu inwestycji i pozostałej dokumentacji projektowej, zakupu i przygotowania gruntu pod budowę oraz ekspertyz, studiów, pomiarów geodezyjnych i prac geologicznych, dotyczących tych inwestycji,

8) zakup wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli:

a) ich wartość początkowa jest wyższa od kwoty określonej w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych,

b) są pierwszym wyposażeniem obiektów budowlanych – bez względu na ich wartość,

9) inne koszty, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów podlegają finansowaniu ze środków budżetu państwa przeznaczonych na inwestycje.

1) z analizy informacji i dokumentów przedstawionych przez jednostkę organizacyjną podejmującą realizację inwestycji, zwaną dalej „inwestorem”, wynika, że:

a) uzasadnione jest realizowanie inwestycji w planowanym terminie i zakresie rzeczowym,

b) inwestycja podlegająca realizacji na podstawie projektu budowlanego, o którym mowa w art. 34 Prawa budowlanego, zwana dalej „inwestycją budowlaną”, jest przygotowana do realizacji co najmniej w zakresie określonym w § 6,

c) inwestor dysponuje środkami finansowymi lub ma zapewnienie ich otrzymania w wysokości umożliwiającej zagospodarowanie, w planowanym okresie, efektów rzeczowych inwestycji, po zakończeniu jej realizacji,

2) finansowanie inwestycji jest możliwe przy uwzględnieniu:

a) poziomu zaangażowania budżetu państwa w finansowanie już realizowanych inwestycji budowlanych oraz uzasadnionego zapotrzebowania inwestorów na środki budżetu państwa przeznaczane na finansowanie innych inwestycji,

b) potrzeby przyznania inwestorowi środków budżetu państwa w kwocie umożliwiającej terminowe regulowanie zobowiązań finansowych i terminowe zakończenie inwestycji,

3) inwestycja budowlana została ujęta w ewidencji inwestycji, o której mowa w § 14.

2. Dysponent wskazuje zakres informacji i dokumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz termin ich przedłożenia.

1) inwestor posiada zaakceptowany program inwestycji, zawierający co najmniej:

a) uzasadnienie celowości inwestycji i jej lokalizacji,

b) dane o planowanym:

– zakresie rzeczowym inwestycji,

– okresie realizacji inwestycji,

c) ocenę ekonomicznej efektywności inwestycji,

d) dane o planowanych efektach rzeczowych inwestycji,

e) harmonogram realizacji inwestycji,

f) planowany łączny koszt inwestycji, zwany dalej „wartością kosztorysową inwestycji”, oraz dane o planowanych z poszczególnych źródeł środkach na jej finansowanie w kolejnych latach realizacji,

g) dane o planowanym okresie zagospodarowania obiektów budowlanych i innych składników majątkowych, po zakończeniu realizacji inwestycji, oraz o planowanej kwocie środków finansowych i źródłach ich pochodzenia, które umożliwiają zagospodarowanie tych efektów rzeczowych inwestycji w planowanym okresie,

2) została dokonana analiza celowości i możliwości wykonania inwestycji etapami,

3) wartość kosztorysowa inwestycji jest zaktualizowana, z uwzględnieniem przepisów ust. 4 oraz § 24 i 25,

4) planowane kwoty środków ze wszystkich źródeł na finansowanie inwestycji w całym okresie jej realizacji są określone w wysokości umożliwiającej inwestorowi terminowe regulowanie zobowiązań finansowych i terminowe zakończenie inwestycji,

5) inwestor posiada dokument stwierdzający prawo dysponowania nieruchomością określone w art. 3 pkt 11 Prawa budowlanego.

2. Jeżeli inwestycja budowlana podlega zaliczeniu do inwestycji wieloletnich, o których mowa w art. 78 ust. 1 ustawy, zwanych dalej „inwestycjami wieloletnimi”, to program takiej inwestycji wymaga uzgodnienia z dysponentem.

3. Wymóg uzgodnienia, o którym mowa w ust. 2, może mieć zastosowanie do programu inwestycji budowlanej innej niż inwestycja wieloletnia, jeżeli dysponent wskaże taką inwestycję i pisemnie zawiadomi o tym właściwego inwestora.

4. Każda zmiana programu inwestycji, o których mowa w ust. 2 i 3, powodująca wzrost ich finansowania ze środków budżetu państwa, również wymaga uzgodnienia z dysponentem, z zastrzeżeniem art. 77 ustawy oraz § 24 i 25.

5. Wartość kosztorysową inwestycji określa się za pomocą wskaźników cenowych w układzie następujących grup kosztów:

1) pozyskania działki budowlanej,

2) przygotowania terenu i przyłączenia obiektów do sieci,

3) budowy obiektów podstawowych,

4) instalacji,

5) zagospodarowania terenu i budowy obiektów pomocniczych,

6) wyposażenia,

7) prac przygotowawczych, projektowych, obsługi inwestorskiej oraz ewentualnie szkoleń i rozruchu.

1) ocenę celowości i ekonomicznej efektywności inwestycji,

2) zasadność planowanego zakresu rzeczowego inwestycji i terminu jej realizacji,

3) prawidłowość obliczenia wartości kosztorysowej inwestycji,

4) realność kwot środków własnych i środków z innych źródeł, planowanych przez inwestora na finansowanie inwestycji,

5) prawidłowość przygotowania inwestycji budowlanej do realizacji.

2. Dokonanie ekspertyzy może zlecić również minister właściwy do spraw budżetu w porozumieniu z dysponentem.

3. Zlecający ekspertyzę pisemnie informuje inwestora o zamiarze jej zlecenia oraz o sposobie ponoszenia kosztów.

4. Ustalenia zawarte w ekspertyzie są uwzględniane w opinii ministra, o którym mowa w ust. 2, oraz przy podejmowaniu decyzji przez dysponenta.

5. W przypadku gdy inwestor przedstawi uzupełniony program inwestycji, który zostanie uzgodniony z dysponentem, ekspertyza nie jest zlecana.

6. Koszty ekspertyzy inwestycji państwowej jednostki budżetowej lub państwowego zakładu budżetowego są finansowane ze środków ustalonych w części budżetowej dysponenta.

1) harmonogramu realizacji inwestycji,

2) planowanych wydatków inwestora, w kolejnych latach realizacji inwestycji, na regulowanie zobowiązań finansowych dotyczących inwestycji,

3) kwot środków własnych i środków innych niż dotacje celowe z budżetu państwa, planowanych na finansowanie inwestycji w kolejnych latach jej realizacji; środki te są planowane z podziałem według źródeł ich pochodzenia.

2. Przy ustalaniu kwot dotacji celowych, o których mowa w ust. 1, dokumentami stanowiącymi podstawę informacji o pozostałych źródłach finansowania inwestycji są:

1) pisemne zobowiązanie inwestora do przeznaczenia środków własnych inwestora,

2) umowy zawarte przez inwestora z bankiem lub pożyczkodawcą albo wydane przez nich dokumenty potwierdzające zapewnienie udzielenia kredytu lub pożyczki,

3) dokumenty potwierdzające przyznanie dotacji z funduszów celowych lub innych środków albo zapewnienie ich przyznania

– z uwzględnieniem planowanych kwot i terminów ich przekazywania.

1) zobowiązań finansowych inwestora, które wymagają uregulowania w danym okresie,

2) środków przeznaczonych na finansowanie inwestycji, które przechodzą z okresu poprzedniego,

3) środków własnych inwestora i z innych źródeł, które mają być przekazane na finansowanie inwestycji w danym okresie.

2. Dysponent przekazujący dotację celową ustala terminy i sposób przedstawiania przez inwestora informacji zawierających dane, o których mowa w ust. 1.

3. Jeżeli inwestycja jest finansowana ze środków ujętych w kilku częściach budżetowych:

1) dysponenci informują się wzajemnie o kwotach środków budżetu państwa przekazanych na finansowanie tej inwestycji,

2) inwestor informuje dysponentów o przebiegu realizacji inwestycji w zakresie i terminie, które są ustalone przez dysponentów, z uwzględnieniem art. 91 ust. 3 ustawy.

1) obejmuje wszystkie inwestycje budowlane, finansowane w części lub w całości ze środków budżetu państwa,

2) wyodrębnia dane dotyczące inwestycji wieloletnich, a także inwestycji pozostałych, w tym inwestycji państwowych jednostek budżetowych, państwowych zakładów budżetowych i innych państwowych jednostek organizacyjnych oraz inwestycji przedsiębiorców.

2. Ewidencja zawiera co najmniej:

1) wartość kosztorysową inwestycji i datę jej ustalenia, a jeżeli ta wartość została zmieniona – również datę akceptacji zmiany; w ewidencji dodatkowo odrębnie wykazuje się zmiany wartości kosztorysowej spowodowane wyłącznie zmianami cen,

2) łączną kwotę środków budżetu państwa ustaloną na finansowanie inwestycji w całym okresie jej realizacji,

3) kwoty środków budżetu państwa, które zostały przekazane na finansowanie inwestycji od początku jej realizacji,

4) kwoty środków budżetu państwa, które mają być przeznaczone na finansowanie inwestycji w danym roku budżetowym i w kolejnych latach jej realizacji.

3. Każda zmiana danych, o których mowa w ust, 2, jest wykazywana w ewidencji nie później niż w terminie 7 dni od dnia dokonania zmiany.

4. Informacje zawarte w ewidencji dysponent uwzględnia przy opracowywaniu materiałów do projektu budżetu państwa, o których mowa w art. 82 ust. 3 ustawy, oraz przy dokonywaniu okresowych ocen, o których mowa w art. 91 ust. 3 ustawy.

1) kontroluje prawidłowość i terminowość realizacji inwestycji, które są finansowane ze środków budżetu państwa, oraz prawidłowość wykorzystywania tych środków,

2) podejmuje działania mające na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości i zapobieżenie powstawaniu ich w przyszłości,

3) informuje na bieżąco o wynikach kontroli i podjętych działaniach, o których mowa w pkt 1 i 2:

a) ministra właściwego do spraw budżetu – jeżeli informacja dotyczy inwestycji wieloletniej,

b) ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego – jeżeli do danej inwestycji stosuje się przepisy ustawy z dnia 12 maja 2000 r. o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz. U. Nr 48, poz. 550, Nr 95, poz. 1041 i Nr 109, poz. 1158 oraz z 2001 r. Nr 45, poz. 497, Nr 100, poz. 1085 i Nr 111, poz.1197),

c) Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz ministra właściwego do spraw gospodarki – jeżeli do danej inwestycji stosuje się przepisy ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców (Dz. U. Nr 60, poz. 704 i z 2001 r. Nr 125, poz. 1363).

2. Dysponent w pierwszej kolejności kontroluje inwestycje wieloletnie oraz pozostałe inwestycje, które są dofinansowywane ze środków budżetu państwa w wysokości przekraczającej 30% ich wartości kosztorysowej.

1) zobowiązuje inwestora do usunięcia nieprawidłowości oraz określa termin ich usunięcia i wskazuje przepisy ustalające zasady postępowania w razie wystąpienia nieprawidłowości,

2) podejmuje działania określone w § 15 ust. 1 pkt 2 i w odrębnych przepisach, w tym w art. 100 ustawy.

1) rozliczenie inwestycji sporządzone z uwzględnieniem § 22 ust. 1 i 2,

2) uzasadnienie potrzeby wstrzymania albo zaniechania realizacji inwestycji,

3) analizę przewidywanych skutków wstrzymania albo zaniechania realizacji inwestycji, w tym skutków finansowych, z wyodrębnieniem i uzasadnieniem kwot środków budżetu państwa, które będą potrzebne w poszczególnych latach na następujące cele:

a) uregulowanie zobowiązań finansowych związanych z realizacją inwestycji przed jej wstrzymaniem albo zaniechaniem,

b) zabezpieczenie majątku uzyskanego w wyniku realizacji inwestycji przed jej wstrzymaniem albo zaniechaniem,

c) zagospodarowanie majątku, o którym mowa w lit. b), jeżeli inwestor we wniosku występuje o podjęcie decyzji o zaniechaniu realizacji inwestycji,

4) opinię banku, jeżeli inwestycja jest finansowana również z udziałem kredytu.

2. Dysponent, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku inwestora, o którym mowa w ust. 1, dokonuje oceny zasadności wniosku, a następnie pisemnie zawiadamia inwestora o przyjęciu albo odrzuceniu wniosku, uzasadniając przyczyny jego odrzucenia.

3. W przypadku odrzucenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, inwestor może ponowić wniosek, przedstawiając dysponentowi dodatkowe informacje.

4. W przypadku przyjęcia wniosku, o którym mowa w ust. 1 i 3, dysponent przedstawia Radzie Ministrów do rozstrzygnięcia wniosek inwestora oraz ocenę jego zasadności.

5. Jeżeli inwestorem inwestycji wieloletniej jest dysponent, wniosek w sprawie, o której mowa w ust. 1, jest sporządzany przez dysponenta i przedstawiany przez niego Radzie Ministrów, wraz z dokumentami wymienionymi w tym przepisie.

1) 50 dni od dnia odbioru końcowego inwestycji budowlanej albo

2) 30 dni od dnia zakończenia inwestycji innej niż inwestycja budowlana

– wraz z odsetkami określonymi w art. 93 ust. 1 ustawy, liczonymi od dnia upływu tych terminów.

1) porównanie rzeczywistych kosztów, podstawowych efektów rzeczowych, okresu realizacji i źródeł finansowania inwestycji z odpowiednimi wielkościami planowanymi przy jej rozpoczynaniu oraz określonymi w wyniku zmian dokonanych w okresie realizacji tej inwestycji,

2) analizę i uzasadnienie różnic między wielkościami, o których mowa w pkt 1,

3) omówienie ważniejszych działań, które inwestor podjął w celu usunięcia nieprawidłowości występujących w okresie realizacji inwestycji.

2. Inwestor sporządza rozliczenie, według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia, i przekazuje je:

1) dysponentowi, który finansował inwestycję ze środków budżetu państwa,

2) bankowi, jeżeli inwestycja była finansowana również z udziałem kredytu bankowego.

3. Informacje, w zakresie określonym we wzorze stanowiącym załącznik nr 1 do rozporządzenia, mogą być przekazywane właściwym adresatom również w formie elektronicznej.

4. Dysponent, w razie stwierdzenia nieprawidłowości w rozliczeniu, poleca inwestorowi ich usunięcie i wyznacza termin przekazania poprawionego rozliczenia; przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

5. Jeżeli inwestycja była realizowana poza granicami kraju, dysponent na wniosek inwestora może przedłużyć termin, o którym mowa w ust. 1, nie więcej jednak niż o 30 dni.

2. W rozliczeniu inwestycji, o której mowa w ust. 1:

1) informacje o rzeczywistych kosztach, podstawowych efektach i źródłach finansowania inwestycji są wykazywane według stanu na koniec roku, w którym upłynął termin planowany,

2) inwestor przedstawia co najmniej:

a) analizę i uzasadnienie różnic między wielkościami, o których mowa w § 20 ust. 1 pkt 1,

b) przyczyny niezakończenia inwestycji w term i nie planowanym,

c) ważniejsze działania podjęte przez inwestora w celu usunięcia nieprawidłowości powodujących niedotrzymanie terminu planowanego.

3. Przepisy § 20 ust. 2–5 stosuje się odpowiednio do rozliczenia, o którym mowa w ust. 1.

4. Inwestor po zakończeniu inwestycji, o której mowa w ust. 1, sporządza także rozliczenie według zasad określonych w § 20.

2. W rozliczeniu inwestycji, o której mowa w ust. 1, informacje o rzeczywistych kosztach, podstawowych efektach rzeczowych i źródłach finansowania inwestycji są przedstawiane:

1) według stanu na koniec miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym inwestor zamierza przedstawić wniosek dotyczący inwestycji wieloletniej w sprawie określonej w § 17 ust. 1,

2) według stanu w dniu wstrzymania albo zaniechania realizacji inwestycji, jeżeli inwestycja nie jest inwestycją wieloletnią.

3. Jeżeli realizacja inwestycji wstrzymanej zostanie wznowiona, inwestor po jej zakończeniu sporządza także rozliczenie według zasad określonych w § 20.

2. Dysponent przedstawia w informacji, o której mowa w ust. 1, co najmniej:

1) dane i wyjaśnienia w zakresie określonym w § 20 ust. 1 pkt 1 i 2, w tym dotyczące inwestycji niezakończonych w terminie planowanym, z uwzględnieniem § 21 ust. 2,

2) ocenę przebiegu realizacji inwestycji, a w odniesieniu do inwestycji niezakończonych w terminie planowanym – również przyczyny niedotrzymania tego terminu,

3) zestawienie ważniejszych działań, które były podjęte przez inwestora i dysponenta w celu usunięcia nieprawidłowości występujących w okresie realizacji inwestycji.

3. Na podstawie danych, wyjaśnień, ocen i zestawień określonych w ust. 2 do dnia 30 kwietnia każdego roku budżetowego jest sporządzana dla Rady Ministrów informacja zbiorcza o inwestycjach, o których mowa w ust. 1, oraz wnioski wynikające z jej analizy.

2. Wartość kosztorysowa nakładów pozostałych do wykonania jest aktualizowana przy zastosowaniu przewidywanego wskaźnika wzrostu cen w roku, w którym jest zwiększana wartość kosztorysowa realizowanej inwestycji.

2. Wniosek o zaakceptowanie zwiększenia wartości kosztorysowej inwestycji, w sposób inny niż określony w § 24, inwestor składa w terminie określonym przez dysponenta, lecz nie później niż w terminie umożliwiającym uwzględnienie zmiany w limitach wydatków budżetowych, ujętych w ustawie budżetowej na rok następny.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać co najmniej:

1) dane dotyczące inwestycji, w tym:

a) nazwę i siedzibę inwestora,

b) nazwę i lokalizację inwestycji,

c) dane o planowanych efektach rzeczowych inwestycji,

d) termin rozpoczęcia i planowany termin zakończenia inwestycji,

e) wartość kosztorysową inwestycji: aktualną i przewidywaną po jej zmianie,

f) łączną kwotę planowanego zwiększenia wartości kosztorysowej inwestycji, wyłącznie z powodu zmian cen, stanowiącą różnicę między aktualną a przewidywaną wartością kosztorysową inwestycji,

g) planowane kwoty środków na finansowanie zwiększenia wartości kosztorysowej, o którym mowa w ust. 1, oraz ich uzasadnienie, w tym:

– łączne kwoty środków finansowych z poszczególnych źródeł,

– kwoty środków budżetu państwa oraz kwoty środków z innych źródeł w roku budżetowym następującym po roku, w którym jest składany wniosek, i w kolejnych latach realizacji inwestycji,

2) szczegółowe omówienie i uzasadnienie sposobu zwiększenia wartości kosztorysowej inwestycji, innego niż określony w § 24.

1) dane o wysokości zwiększeń wartości kosztorysowej poszczególnych inwestycji wieloletnich oraz dane łączne o takich zmianach, dotyczące innych inwestycji, które są finansowane ze środków budżetu państwa,

2) analizę przyczyn i skutków zwiększeń wartości kosztorysowej inwestycji, o których mowa w pkt 1,

3) omówienie działań dysponenta, podjętych w celu zwiększenia realności i stabilności wartości kosztorysowej inwestycji finansowanych ze środków budżetu państwa.

2. Informacja, o której mowa w ust. 1, jest sporządzana według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia i może być przekazywana właściwym adresatom również w formie elektronicznej.

Prezes Rady Ministrów: J. Buzek

Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 2 października 2001 r. (poz. 1480)

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2