REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 2001 nr 120 poz. 1284
ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW
z dnia 29 września 2001 r.
w sprawie rodzin zastępczych.
Na podstawie art. 33g ust. 7 i 8 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. Nr 20, poz. 170, Nr 79, poz. 885 i Nr 90, poz. 1001, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 19, poz. 238 oraz z 2001 r. Nr 72, poz. 748, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 973 i Nr 111, poz. 1194) zarządza się, co następuje:
1) szczegółowe zasady działania rodzin zastępczych,
2) szczegółowe zasady doboru rodzin zastępczych i umieszczania dzieci w tych rodzinach,
3) tryb przygotowywania i szkolenia rodzin zastępczych,
4) zakres programowy szkolenia rodzin zastępczych i tryb zatwierdzania programów szkolenia rodzin zastępczych,
5) wysokość oraz szczegółowe zasady przyznawania pomocy pieniężnej, o której mowa w art. 33g ust. 2 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej, zwanej dalej „ustawą",
6) szczegółowe warunki finansowania dziecka umieszczonego w rodzinie zastępczej, w tym także przebywającego poza rodziną zastępczą,
7) szczegółowe zasady przyznawania wynagrodzenia rodzinom zastępczym, o których mowa w art. 33e ust. 1 pkt 3 ustawy, z tytułu pozostawania w gotowości przyjęcia dziecka albo świadczonej opieki i wychowania,
8) zasady i wysokość odpłatności rodziców za pobyt ich dzieci w rodzinach zastępczych oraz sposób i tryb postępowania w tych sprawach.
1) wiedzy o swoim pochodzeniu,
2) podtrzymywania kontaktu emocjonalnego z rodziną naturalną i innymi osobami bliskimi,
3) poszanowania godności i ochrony przed wszelkimi formami przemocy.
2. Rodzina zastępcza zapewnia dziecku warunki rozwoju i wychowania odpowiednie do jego stanu zdrowia i poziomu rozwoju, a w szczególności:
1) odpowiednie warunki bytowe,
2) możliwości rozwoju fizycznego, psychicznego i społecznego,
3) możliwości zaspokojenia indywidualnych potrzeb dziecka w zależności od jego stanu zdrowia i poziomu rozwoju,
4) możliwości właściwej edukacji i rozwoju zainteresowań,
5) odpowiednie warunki do wypoczynku i organizacji czasu wolnego.
1) przygotowanie kandydatów do podjęcia opieki nad dzieckiem w rodzinie zastępczej,
2) odpowiednią różnicę wieku między kandydatami do pełnienia funkcji rodziny zastępczej a dzieckiem,
3) poziom rozwoju i sprawności dziecka, wymagania w zakresie pomocy profilaktyczno-wychowawczej lub resocjalizacyjnej oraz możliwości zaspokajania potrzeb dziecka,
4) zasadę nierozłączania rodzeństwa, chyba że dobro dziecka przemawia za odstępstwem od tej zasady,
5) w miarę możliwości, opinię wyrażoną przez dziecko.
2. Pierwszeństwo w pełnieniu funkcji rodziny zastępczej mają osoby spokrewnione lub spowinowacone z dzieckiem, jeżeli dają gwarancję poprawy sytuacji dziecka.
3. W przypadku gdy osoby, o których mowa w ust. 2, nie mogą pełnić funkcji rodziny zastępczej, sąd opiekuńczy może zwrócić się do powiatowego centrum pomocy rodzinie, zwanego dalej „centrum pomocy", właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu dziecka, o wskazanie innych kandydatów zgłaszających gotowość do pełnienia funkcji rodziny zastępczej.
1) udzielenie szczegółowych informacji o dziecku i jego sytuacji rodzinnej oraz zapewnienie, w miarę potrzeby, kontaktu z dzieckiem przed umieszczeniem go w tej rodzinie,
2) udzielenie informacji o specyficznych potrzebach dziecka, w tym o orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego, orzeczeniu o potrzebie udziału w zajęciach rewalidacyjno-wychowawczych oraz konieczności objęcia dziecka pomocą profilaktyczno-wychowawczą lub resocjalizacyjną.
2. Rodzinie zastępczej udziela się, w przypadkach tego wymagających, informacji o konieczności uzyskania porady w poradni psychologiczno-pedagogicznej lub w innej poradni specjalistycznej.
2. Rodzina zastępcza współpracuje z sądem opiekuńczym.
3. Rodzina zastępcza współpracuje z centrum pomocy, właściwym ze względu na miejsce zamieszkania tej rodziny, albo wskazanym przez centrum pomocy ośrodkiem adopcyjno-opiekuńczym.
4. Rodzina zastępcza informuje centrum pomocy, o którym mowa w ust. 3, o istotnych sprawach dotyczących dziecka, a w szczególności o:
1) stanie jego zdrowia,
2) postępach w nauce,
3) trudnościach wychowawczych, w tym o samowolnym oddaleniu się dziecka z rodziny zastępczej trwającym dłużej niż 24 godziny,
4) trudnościach w sprawowaniu opieki nad dzieckiem,
5) przerwie w sprawowaniu osobistej opieki nad dzieckiem w przypadkach, o których mowa w ust. 1, jeżeli przerwa trwa dłużej niż miesiąc, oraz o osobie lub instytucji, która w tym czasie sprawuje opiekę nad dzieckiem.
5. Rodzina zastępcza nie może oddawać powierzonego jej dziecka do żłobka.
2. Centrum pomocy współpracuje z rodziną zastępczą, w szczególności w celu unormowania sytuacji życiowej dziecka.
2. W przypadku stwierdzenia ustania warunków, o których mowa w art. 33d ustawy, wymaganych do pełnienia funkcji rodziny zastępczej, albo niewypełniania przez rodzinę zastępczą obowiązków wobec dziecka, starosta zawiadamia sąd opiekuńczy o konieczności zapewnienia dziecku innego rodzaju opieki.
2. W rodzinie zastępczej pełniącej zadania pogotowia rodzinnego i funkcję rodziny zastępczej, o której mowa w art. 33e ust. 1 pkt 1 lub 2 ustawy, w tym samym czasie umieszcza się nie więcej niż sześcioro dzieci, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. W przypadku rodzeństwa dopuszcza się umieszczenie w rodzinie zastępczej większej liczby dzieci.
2. W przypadku gdy szkolenie jest organizowane na zlecenie centrum pomocy przez ośrodek adopcyjno-opiekuńczy lub inny podmiot, centrum pomocy kieruje rodziny zastępcze na to szkolenie.
1) elementy prawa rodzinnego dotyczące praw dziecka,
2) wybrane elementy pedagogiki, psychologii rozwojowej i wychowawczej, z uwzględnieniem problemów dotyczących rozwoju dziecka wychowywanego poza rodziną naturalną i wpływu sytuacji kryzysowych, w tym występowania przemocy w rodzinie, na zachowanie i rozwój dziecka,
3) wiedzę i umiejętności rozpoznania oraz oceny sytuacji rodzinnej dziecka,
4) doskonalenie umiejętności opiekuńczych, umiejętności radzenia sobie w sytuacjach stwarzających trudności wychowawcze oraz pokonywania trudności związanych z kompensacją opóźnień rozwojowych dziecka,
5) podstawową wiedzę o uzależnieniach i ich wpływie na dziecko i rodzinę,
6) zagadnienia organizacji opieki nad dzieckiem i możliwości uzyskania wsparcia w wychowywaniu dzieci,
7) zasady finansowania rodzin zastępczych,
8) informacje o zadaniach i kompetencjach centrum pomocy w sprawach dotyczących rodzin zastępczych oraz o możliwości udzielania wsparcia w wychowaniu dziecka przez centrum pomocy lub przez wyspecjalizowane placówki.
2. Zakres programowy szkolenia rodzin zastępczych pełniących zadania pogotowia rodzinnego obejmuje ponadto zagadnienia dotyczące adaptacji do nowej sytuacji, a także sposobu przygotowania dziecka i rodziny zastępczej do krótkiego pobytu dziecka w tej rodzinie.
2. Wniosek zawiera:
1) nazwę i określenie typu podmiotu ubiegającego się o zatwierdzenie programu,
2) informację o dotychczasowej działalności podmiotu ubiegającego się o zatwierdzenie programu, posiadanym doświadczeniu w pracy z rodzinami zastępczymi oraz w zakresie prowadzonych szkoleń.
3. Do wniosku dołącza się program szkolenia określający szczegółowe cele szkolenia, czas przeznaczony na realizację poszczególnych tematów oraz metody szkolenia, a także wykaz wykładowców prowadzących szkolenie, z określeniem ich kwalifikacji oraz doświadczenia zawodowego.
1) w przypadku dziecka w wieku do 7 lat – 60% kwoty, o której mowa w art. 33g ust. 4 ustawy, zwanej dalej „podstawą",
2) w przypadku dziecka w wieku do 7 lat otrzymującego zasiłek pielęgnacyjny – 80% podstawy,
3) w przypadku dziecka w wieku od 7 do 18 lat otrzymującego zasiłek pielęgnacyjny – 60% podstawy,
4) w przypadku dziecka w wieku od 7 do 18 lat umieszczonego w rodzinie zastępczej na podstawie ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. Nr 35, poz. 228, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, z 1995 r. Nr 89, poz. 443, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 83, poz. 931 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 91, poz. 1010) – 60% podstawy,
5) w przypadku dziecka w wieku od 7 do 18 lat otrzymującego zasiłek pielęgnacyjny i umieszczonego w rodzinie zastępczej na podstawie ustawy, o której mowa w pkt 4 – 80% podstawy.
2. Jeżeli dziecko umieszczone w rodzinie zastępczej posiada dochód, o którym mowa w art. 2a ust. 1 pkt 2b ustawy, kwotę pomocy pieniężnej ustaloną na podstawie ust. 1 pomniejsza się o kwotę odpowiadającą 50% dochodu dziecka, z tym że wysokość pomocy pieniężnej nie może być niższa niż 20% podstawy.
2. W przypadku gdy na skutek zdarzenia losowego dziecko umieszczone w rodzinie zastępczej wymaga dodatkowej pomocy, starosta może przyznać rodzinie zastępczej na częściowe pokrycie skutków tego zdarzenia:
1) jednorazowe świadczenie pieniężne w wysokości do 50% podstawy albo okresowe świadczenie pieniężne w wysokości do 50% podstawy wypłacane przez okres trwania bezpośrednich skutków tego zdarzenia,
2) pomoc w formie rzeczowej o wartości do 50% podstawy.
2. Pomoc pieniężną, o której mowa w ust. 1, wypłaca się do 10 dnia miesiąca kalendarzowego. Za pierwszy miesiąc pobytu dziecka w rodzinie zastępczej pomoc pieniężną, o której mowa w ust. 1, wypłaca się w terminie 5 dni od dnia wydania decyzji przyznającej tę pomoc.
2. Za pierwszy miesiąc pobytu dziecka w rodzinie zastępczej pełniącej zadania pogotowia rodzinnego pomoc pieniężną, o której mowa w ust. 1, wypłaca się w terminie 5 dni od dnia wydania decyzji przyznającej tę pomoc.
3. W przypadku gdy dziecko przebywało w rodzinie zastępczej pełniącej zadania pogotowia rodzinnego mniej niż 5 dni, pomoc pieniężną, o której mowa w ust. 1, wypłaca się do ostatniego dnia miesiąca, w którym dziecko opuściło tę rodzinę.
2. W okresie pobytu dziecka w specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym rodzinie zastępczej, która nie ponosi kosztów pobytu dziecka w ośrodku, pomocy pieniężnej udziela się w wysokości 20% pomocy pieniężnej ustalonej na podstawie § 15 albo art. 33g ust. 1 ustawy.
2. Rodzina zastępcza pełniąca zadania pogotowia rodzinnego z dniem przyjęcia pierwszego dziecka otrzymuje miesięcznie wynagrodzenie w wysokości 120% podstawy.
3. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 2, zwiększa się o 20% podstawy, jeżeli w rodzinie zastępczej przebywa w okresie dłuższym niż 10 dni w miesiącu kalendarzowym więcej niż troje dzieci lub co najmniej jedno dziecko, o którym mowa w § 15.
4. Starosta może, za zgodą rodziny zastępczej pełniącej zadania pogotowia rodzinnego, rozliczać zwiększenie wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 3, w okresach trzymiesięcznych.
2. W przypadku gdy jedno z rodziców płaci alimenty na dziecko umieszczone w rodzinie zastępczej, drugie z rodziców ponosi odpłatność do wysokości udzielanej na dziecko miesięcznej pomocy pieniężnej, o której mowa w ust. 1.
3. W przypadku gdy jedno z rodziców nie żyje i dziecko otrzymuje z tego tytułu rentę rodzinną, drugie z rodziców ponosi odpłatność do wysokości udzielanej na dziecko miesięcznej pomocy pieniężnej, o której mowa w ust. 1.
4. W przypadku gdy jedno z rodziców nie żyje, a dziecko nie otrzymuje z tego tytułu renty rodzinnej, drugie z rodziców ponosi odpłatność do wysokości odpowiadającej połowie wysokości udzielanej na dziecko miesięcznej pomocy pieniężnej, o której mowa w ust. 1.
5. Rodzice, którzy płacą alimenty na dziecko umieszczone w rodzinie zastępczej, nie ponoszą odpłatności, o której mowa w ust. 1.
2. W przypadku gdy rodzina zastępcza otrzymała za okres, o którym mowa w ust. 1, pomoc pieniężną w wysokości niższej niż określona w § 15, rodzinie tej przysługuje wyrównanie w wysokości stanowiącej różnicę między kwotą pomocy pieniężnej przysługującej na podstawie § 15 a otrzymaną kwotą pomocy pieniężnej.
Prezes Rady Ministrów: J. Buzek
- Data ogłoszenia: 2001-10-17
- Data wejścia w życie: 2001-10-25
- Data obowiązywania: 2001-10-25
- Dokument traci ważność: 2004-11-11
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA