Dziennik Ustaw - rok 2001 nr 67 poz. 690

Na podstawie art. 23 pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640, z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926, Nr 141, poz. 943 i Nr 162, poz. 1104, z 1998 r. Nr 139, poz. 905 i Nr 161, poz. 1076, z 1999 r. Nr 50, poz. 499, Nr 57, poz. 596 i Nr 95, poz. 1100, z 2000 r. Nr 68, poz. 805 i Nr 105, poz. 1107 oraz z 2001 r. Nr 12, poz. 92, Nr 39, poz. 459, Nr 56, poz. 580 i Nr 63, poz. 639) zarządza się, co następuje:

1) jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług lub podatku o podobnym charakterze w kraju siedziby lub miejsca zamieszkania albo miejsca prowadzenia działalności gospodarczej,

2) nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

3) nie wykonuje na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej czynności, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, zwanej dalej „ustawą”, z wyjątkiem:

a) usług transportowych i usług towarzyszących usługom transportowym dotyczących importu towarów, których wartość powiększyła podstawę opodatkowania towarów importowanych zgodnie z art. 15 ust. 4c ustawy,

b) usług w zakresie kontroli i nadzoru ruchu lotniczego, świadczonych na rzecz przewoźników powietrznych oraz innych podmiotów wykonujących rejsy przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej,

c) usług związanych z obsługą startu, lądowania, parkowania, obsługą pasażerów i ładunków oraz innych usług świadczonych na rzecz przewoźników powietrznych oraz innych podmiotów wykonujących rejsy przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej,

d) usług świadczonych na obszarze polskich portów morskich, związanych z transportem międzynarodowym, polegających na obsłudze lądowych i morskich środków transportu oraz na kompleksowej obsłudze ładunków i pasażerów w tych portach,

e) usług ratownictwa morskiego, nadzoru nad bezpieczeństwem żeglugi morskiej i śródlądowej oraz usług związanych z ochroną środowiska morskiego i utrzymaniem akwenów portowych i torów podejściowych,

f) usług najmu (czarteru) statków powietrznych, morskich i żeglugi śródlądowej oraz usług najmu wyposażenia tych statków w związku z transportem międzynarodowym,

g) usług związanych z obsługą statków, kutrów oraz łodzi morskich należących do armatorów rybołówstwa morskiego, z wyłączeniem usług świadczonych na cele osobiste załogi,

h) usług polegających na remoncie, przebudowie lub konserwacji statków, kutrów i łodzi morskich, o których mowa w lit. f) i g), oraz ich części składowych,

i) usług świadczonych na rzecz przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i członków ich personelu oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych,

j) usług świadczonych na podstawie porozumień międzynarodowych,

k) usług związanych ze składowaniem w składach celnych i w wolnych obszarach celnych oraz z tranzytem przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

l) usług, w stosunku do których podatnikami rozliczającymi podatek od towarów i usług są podatnicy, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy.

2. Zwrot podatku przysługuje na zasadzie wzajemności.

2. Kwota wnioskowanego zwrotu podatku nie może być niższa niż kwota stanowiąca równowartość w złotych 200 euro – w przypadku gdy wniosek dotyczy okresu krótszego niż rok kalendarzowy, ale nie krótszego niż 3 miesiące.

3. Kwota wnioskowanego zwrotu podatku nie może być niższa niż kwota stanowiąca równowartość w złotych 25 euro – w przypadku gdy wniosek dotyczy całego roku kalendarzowego lub końca tego roku.

4. Do wyliczenia wartości euro w złotych przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, obowiązujący w ostatnim dniu okresu, za jaki jest składany wniosek.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, składa się do Drugiego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście, zwanego dalej „urzędem skarbowym”, nie później niż do dnia 30 czerwca roku następującego po roku kalendarzowym, którego wniosek dotyczy.

3. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 1, stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.

4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się:

1) oryginały faktur oraz dokumentów celnych, z których wynikają wnioskowane kwoty zwrotu podatku,

2) zaświadczenie, według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia, wskazujące, że podmiot uprawniony jest podatnikiem podatku od towarów i usług lub podatku o podobnym charakterze zarejestrowanym w kraju siedziby lub miejsca zamieszkania albo miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

5. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, wydaje organ podatkowy w kraju siedziby lub miejsca zamieszkania albo miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podmiotu uprawnionego.

6. Jeżeli podmiot uprawniony składa wniosek, o którym mowa w ust. 1, częściej niż jeden raz w roku kalendarzowym, zaświadczenia, o którym, mowa w ust. 4 pkt 2, nie dołącza się do każdego wniosku, pod warunkiem że nie upłynął rok od dnia jego wystawienia oraz nie nastąpiły żadne zmiany w zakresie objętym zaświadczeniem.

2. Urząd skarbowy wydaje decyzję o wysokości uznanej kwoty zwrotu podatku i dokonuje zwrotu tej kwoty w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku o zwrot podatku wraz z dokumentami, o których mowa w § 5 ust. 1 i 4.

3. Jeżeli zasadność zwrotu podatku wymaga dodatkowego sprawdzenia, urząd skarbowy może przedłużyć termin, o którym mowa w ust. 2, do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego.

4. Po dokonaniu zwrotu podatku urząd skarbowy zwraca ostemplowane oraz przedziurkowane faktury i dokumenty celne podmiotowi uprawnionemu.

2. W przypadku niedokonania zwrotu podatku uzyskanego nienależnie, podmiotowi uprawnionemu nie przysługuje kolejny zwrot podatku.

Minister Finansów: w z. J. Rudowski

Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 23 czerwca 2001 r. (poz. 690)

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2