Dziennik Ustaw - rok 2001 nr 19 poz. 237

Na podstawie art. 66a ust. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408, z 1992 r. Nr 63, poz. 315, z 1994 r. Nr 121, poz. 591, z 1995 r. Nr 138, poz. 682, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, z 1997 r. Nr 104, poz. 661, Nr 121, poz. 769 i Nr 158, poz. 1041, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 117, poz. 756 i Nr 162, poz. 1115, z 1999 r. Nr 28, poz. 255 i 256 i Nr 84, poz. 935, z 2000 r. Nr 3, poz. 28, Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 84, poz. 948, Nr 114, poz. 1193 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 5, poz. 45) zarządza się, co następuje:

1) tryb powoływania konsultantów krajowych i konsultantów wojewódzkich,

2) szczegółowe zadania i uprawnienia konsultantów krajowych i konsultantów wojewódzkich,

3) sposób finansowania zadań konsultantów krajowych i konsultantów wojewódzkich,

4) zakres współpracy pomiędzy konsultantami krajowymi i konsultantami wojewódzkimi i organami, które utworzyły zakłady opieki zdrowotnej,

5) zakres współpracy pomiędzy konsultantem krajowym i konsultantem wojewódzkim.

2. Kandydat na konsultanta krajowego powinien swoim podpisem potwierdzić zgodę na kandydowanie.

3. Kandydat na konsultanta krajowego powinien mieć tytuł specjalisty w danej dziedzinie medycyny lub farmacji, a w uzasadnionych przypadkach – w dziedzinie pokrewnej.

4. Ta sama osoba może pełnić funkcję konsultanta krajowego tylko w jednej dziedzinie medycyny albo farmacji.

5. Minister właściwy do spraw zdrowia powołuje konsultanta krajowego na okres 5 lat.

6. W celu realizacji zadań związanych wyłącznie z obronnością kraju w czasie wojny i pokoju, minister właściwy do spraw zdrowia powołuje na wniosek ministra właściwego do spraw obrony narodowej konsultanta krajowego w dziedzinie lub dziedzinach medycyny związanych z realizacją tych zadań.

2. Kandydat na konsultanta wojewódzkiego powinien swoim podpisem potwierdzić zgodę na kandydowanie.

3. Minister właściwy do spraw zdrowia po zasięgnięciu opinii konsultanta krajowego w danej dziedzinie medycyny przedstawia swoje stanowisko wobec przedłożonych kandydatur.

4. Kandydat na konsultanta wojewódzkiego powinien posiadać tytuł specjalisty w danej dziedzinie medycyny lub farmacji, a w uzasadnionych przypadkach – w dziedzinie pokrewnej.

5. Ta sama osoba może pełnić funkcję konsultanta wojewódzkiego tylko w jednej dziedzinie medycyny albo farmacji.

6. Konsultantem wojewódzkim może być także osoba, która pełni funkcję konsultanta wojewódzkiego w tej samej dziedzinie medycyny w innym województwie.

7. Wojewoda w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia powołuje konsultanta wojewódzkiego na okres 5 lat.

1) sporządzanie corocznego raportu z realizacji zadań i uprawnień w zakresie obejmującym reprezentowaną przez konsultanta krajowego dziedzinę medycyny lub farmacji,

2) sporządzanie opinii o potrzebach kadrowych w danej dziedzinie medycyny albo farmacji na obszarze kraju na rok następny, w terminie do dnia 30 listopada każdego roku,

3) opiniowanie programów specjalizacji,

4) sporządzanie opinii dotyczącej realizacji kształcenia podyplomowego lekarzy, lekarzy stomatologów, pielęgniarek, położnych i farmaceutów, z uwzględnieniem w szczególności aktualnej wiedzy odpowiednio w danej dziedzinie medycyny lub farmacji,

5) wydawanie opinii i doradztwo w zakresie zadań realizowanych przez Krajową Radę Specjalizacji Lekarskich i Krajową Radę Egzaminów Lekarskich,

6) opiniowanie wniosków zakładów opieki zdrowotnej, na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia, o wpisanie ich na prowadzoną przez niego listę jednostek organizacyjnych uprawnionych do prowadzenia specjalizacji lekarzy i lekarzy stomatologów,

7) opiniowanie pod względem merytorycznym oraz celowościowym, na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia, projektów aktów prawnych mających zastosowanie w reprezentowanej przez konsultanta krajowego dziedzinie medycyny lub farmacji,

8) prowadzenie doradztwa w zakresie realizacji zadań wynikających z Narodowego Programu Zdrowia i innych programów polityki zdrowotnej,

9) wydawanie opinii o stosowanym postępowaniu diagnostycznym, leczniczym i pielęgnacyjnym w zakresie zgodności z aktualnym stanem wiedzy, z uwzględnieniem dostępności metod i środków,

10) opiniowanie wniosków, na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia, o skierowanie pacjenta do przeprowadzenia za granicą leczenia lub badań diagnostycznych.

2. Do zadań i uprawnień konsultanta krajowego, o którym mowa w 2 ust. 6, należy:

1) sporządzanie corocznego raportu z realizacji zadań, w celu wykonywania których został powołany,

2) sporządzanie opinii o potrzebach kadrowych w odpowiednich dziedzinach medycyny związanych z realizacją zadań istotnych dla obronności kraju na rok następny, w terminie do dnia 30 listopada każdego roku,

3) opiniowanie programów szkolenia podyplomowego związanego z realizacją zadań, o których mowa w pkt 2, oraz sposobu ich realizacji,

4) sporządzanie opinii dotyczącej poziomu kształcenia podyplomowego w dziedzinach medycyny związanych z realizacją zadań, o których mowa w pkt 2, z uwzględnieniem aktualnej wiedzy medycznej,

5) opiniowanie i doradztwo w zakresie kształcenia podyplomowego lekarzy i lekarzy stomatologów w odniesieniu do zadań, o których mowa w pkt 2,

6) opiniowanie pod względem merytorycznym oraz celowościowym projektów aktów prawnych obejmujących realizację zadań określonych w pkt 2,

7) opiniowanie, na wniosek ministra właściwego do spraw obrony narodowej, jakości i dostępności świadczeń zdrowotnych związanych z realizacją zadań, o których mowa w pkt 2, w jednostkach przez niego utworzonych i nadzorowanych oraz w innych jednostkach ochrony zdrowia realizujących te zadania,

8) doradztwo w dostosowywaniu krajowych norm i standardów opieki zdrowotnej do zobowiązań wynikających z uczestnictwa Rzeczypospolitej Polskiej w międzynarodowych sojuszach obronnych,

9) doradztwo w zakresie realizacji medycznych celów Sił Zbrojnych, do których jest zobowiązana Rzeczpospolita Polska z racji uczestnictwa w sojuszu północnoatlantyckim.

1) sporządzanie corocznego raportu z realizacji zadań i uprawnień w zakresie obejmującym reprezentowaną przez konsultanta wojewódzkiego dziedzinę medycyny lub farmacji,

2) sporządzanie opinii o potrzebach kadrowych w danej dziedzinie medycyny albo farmacji na obszarze województwa na rok następny, w terminie do dnia 31 października każdego roku,

3) sporządzanie opinii, na wniosek wojewody, dotyczącej realizacji kształcenia podyplomowego lekarzy, lekarzy stomatologów, pielęgniarek, położnych i farmaceutów na obszarze województwa, z uwzględnieniem w szczególności aktualnej wiedzy odpowiednio w danej dziedzinie medycyny lub farmacji,

4) wydawanie opinii o stosowanym postępowaniu diagnostycznym i leczniczym w zakresie zgodności z aktualnym stanem wiedzy z uwzględnieniem dostępności metod i środków,

5) występowanie do okręgowych rad właściwych samorządów zawodowych z wnioskiem o przeprowadzenie kontroli jakości udzielanych świadczeń zdrowotnych przez osoby wykonujące zawód medyczny,

6) wydawanie, na wniosek wojewody, opinii o spełnianiu przez zakład opieki zdrowotnej warunków do udzielania świadczeń zdrowotnych w danej dziedzinie medycyny,

7) wydawanie, na wniosek wojewody, opinii na podstawie dokumentacji z przeprowadzonej kontroli zakładu opieki zdrowotnej, o spełnianiu przez ten zakład warunków do prowadzenia stażu podyplomowego lekarzy, lekarzy stomatologów, pielęgniarek, położnych i farmaceutów, a także sposobu realizacji stażu oraz poziomu udzielanych świadczeń zdrowotnych przez osoby wykonujące zawód medyczny zatrudnione w tym zakładzie.

1) rodzaj realizowanych zadań oraz wydatki ponoszone na ich realizację,

2) obowiązek sporządzania rocznego sprawozdania z wykonanych zadań,

3) wysokość wynagrodzenia z tytułu realizacji umowy oraz sposób jego wypłaty,

4) rodzaje informacji oraz sposoby i terminy ich przekazywania wynikające z realizacji umowy,

5) postanowienia dotyczące okoliczności uzasadniających wcześniejsze wygaśnięcie lub rozwiązanie umowy oraz trybu rozwiązania,

6) sposób, rodzaj i zakres prowadzenia przez konsultanta dokumentacji niezbędnej do realizacji zadań określonych w umowie.

2. Konsultant krajowy w szczegółowej dziedzinie medycyny, w rozumieniu rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, otrzymuje wynagrodzenie roczne w wysokości nie wyższej niż 50% dwunastokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1.

3. Konsultant wojewódzki w podstawowej dziedzinie medycyny, w rozumieniu rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, konsultant wojewódzki w dziedzinie pielęgniarstwa oraz konsultant wojewódzki w dziedzinie farmacji otrzymuje wynagrodzenie roczne w wysokości nie wyższej niż 50% dwunastokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1.

4. Konsultant wojewódzki w szczegółowej dziedzinie medycyny, w rozumieniu rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1, otrzymuje wynagrodzenie roczne w wysokości nie wyższej niż 30% dwunastokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1.

2. Konsultant krajowy, o którym mowa w § 2 ust. 1, sprawuje funkcję przewodniczącego zespołu, o którym mowa w ust. 1.

3. Konsultant krajowy zwołuje co najmniej raz w roku posiedzenie zespołu, o którym mowa w ust. 1, powiadamiając konsultantów wojewódzkich o terminie, miejscu i przedmiocie posiedzenia co najmniej 2 tygodnie przed jego terminem.

4. Konsultant wojewódzki jest zobowiązany do udzielania konsultantowi krajowemu, o którym mowa w § 2 ust. 1, informacji i opinii niezbędnych do realizacji zadań określonych w rozporządzeniu.

2. Konsultant krajowy składa ministrowi właściwemu do spraw zdrowia roczny raport, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1, w terminie do dnia 31 marca za rok poprzedni.

Minister Zdrowia: G. Opala