Dziennik Ustaw - rok 2000 nr 62 poz. 733

Na podstawie art. 113 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 110, poz. 1255) zarządza się, co następuje:

2. Polecenie odbycia krajowej podróży służbowej wydaje bezpośredni lub wyższy przełożony policjanta. Odbycie podróży służbowej samolotem wymaga zgody przełożonego właściwego w sprawach osobowych.

1) diety na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia,

2) zwrot kosztów przejazdu na trasie od stałego miejsca pełnienia służby do miejscowości stanowiącej cel podróży służbowej i z powrotem,

3) ryczałt na dojazdy środkami komunikacji miejscowej,

4) zwrot kosztów noclegów lub ryczałt za nocleg,

5) zwrot innych niezbędnych udokumentowanych wydatków.

2. Policjantowi, którego stałym miejscem pełnienia służby jest obszar gminy – w przypadku krajowej podróży służbowej w granicach administracyjnych tej gminy – przysługuje jedynie zwrot kosztów przejazdów, o których mowa w ust. 1 pkt 2.

3. W przypadku policjanta zamieszkałego poza stałym miejscem pełnienia służby przełożony, o którym mowa w § 1 ust. 2, może uznać, dla celów rozliczenia kosztów krajowej podróży służbowej, miejscowość zamieszkania jako stałe miejsce pełnienia służby, jeżeli:

1) policjant wykonuje stale lub głównie czynności służbowe poza miejscowością stanowiącą siedzibę jednostki organizacyjnej, w której pełni służbę, albo

2) spowoduje to zmniejszenie kosztów krajowej podróży służbowej.

4. Czas krajowej podróży służbowej, określony w poleceniu wyjazdu służbowego, obejmuje czas pomiędzy wyjazdem ze stałego miejsca pełnienia służby i powrotem do tego miejsca.

2. Jeżeli krajowa podróż służbowa trwa:

1) nie dłużej niż dobę i wynosi:

a) mniej niż 8 godzin – dieta nie przysługuje,

b) od 8 do 12 godzin – przysługuje 1/2 diety,

c) ponad 12 godzin – przysługuje dieta w pełnej wysokości,

2) dłużej niż dobę – za każdą dobę przysługuje dieta w pełnej wysokości, a za niepełną, ale rozpoczętą dobę:

a) do 8 godzin – przysługuje 1/2 diety,

b) ponad 8 godzin – przysługuje dieta w pełnej wysokości.

3. Dieta nie przysługuje:

1) za czas pobytu w stałym miejscu pełnienia służby lub zamieszkania bądź na leczeniu w zakładzie leczniczym,

2) w przypadkach, w których policjant otrzymuje bezpłatne wyżywienie w naturze lub równoważnik pieniężny w zamian za wyżywienie.

2. Zwrot kosztów przejazdu obejmuje cenę biletu określonego środka transportu wraz z opłatami dodatkowymi, z uwzględnieniem posiadanej przez policjanta ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga przysługuje.

3. Zwrotu kosztów przejazdu wagonem sypialnym lub z miejscami do leżenia oraz przelotu samolotem dokonuje się policjantowi w wysokości udokumentowanej biletami.

2. Ryczałt nie przysługuje, jeżeli policjant odbywa podróż służbową pojazdem służbowym lub samochodem, o którym mowa w § 6.

2. Policjantowi, któremu w czasie krajowej podróży służbowej nie zapewniono bezpłatnego noclegu lub zakwaterowania albo który nie przedłożył rachunku za pobyt w kwaterze prywatnej bądź w hotelu, przysługuje ryczałt za każdy nocleg w wysokości 150% diety.

3. Ryczałt za nocleg przysługuje wówczas, gdy nocleg trwał co najmniej 6 godzin przypadających w porze nocnej między godziną 22°° a 6°°.

4. Zwrot kosztów noclegu lub ryczałt za nocleg nie przysługuje policjantowi:

1) za czas przejazdu wagonem sypialnym lub z miejscami do leżenia oraz za czas pobytu w stałym miejscu pełnienia służby, zamieszkania lub zameldowana na pobyt stały,

2) w razie gdy z miejscowości stanowiącej cel podróży służbowej istnieje dogodne połączenie komunikacyjne umożliwiające codzienny powrót do stałego miejsca pełnienia służby, miejscowości zamieszkania lub zameldowania na pobyt stały, a czas przejazdu w obie strony nie przekracza dwóch godzin,

3) w razie wykonywania zadań służbowych w porze nocnej, o której mowa w ust. 3, z wyjątkiem przypadków, gdy zadania te wymagają korzystania z usług zakładów hotelarskich.

2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach przełożony może wyrazić zgodę na przedłużenie okresu przewidzianego do rozliczenia pobranych zaliczek.

2. Jeżeli przemawia za tym cel wyjazdu bądź inne szczególne względy, polecenie odbycia zagranicznej podróży służbowej może wydać bezpośrednio Komendant Główny Policji.

3. Czas podróży, o której mowa w ust. 1, liczy się w razie odbywania jej środkami komunikacji:

1) lądowej – od chwili przekroczenia granicy państwowej w drodze za granicę do chwili przekroczenia jej w drodze powrotnej do kraju,

2) lotniczej – od chwili startu samolotu w drodze za granicę z ostatniego lotniska w kraju do chwili lądowania samolotu w drodze powrotnej na pierwszym lotnisku w kraju,

3) morskiej – od chwili wyjścia statku z portu polskiego do chwili wejścia statku w drodze powrotnej do portu polskiego.

4. Jeżeli przekroczenie granicy państwowej odbywa się poza miejscowością stanowiącą stałe miejsce pełnienia służby, za czas podróży od tej miejscowości do miejsca przekroczenia granicy i z powrotem policjantowi przysługują należności, o których mowa w § 1–9.

1) diety na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki,

2) zwrot kosztów noclegów, przejazdów i dojazdów,

3) zwrot kosztów leczenia oraz innych niezbędnych wydatków określonych przez przełożonego, który wydał polecenie odbycia zagranicznej podróży służbowej.

2. Jeżeli zagraniczna podróż służbowa trwa:

1) nie dłużej niż dobę i wynosi:

a) do 8 godzin – przysługuje 1/3 diety,

b) ponad 8 do 12 godzin – przysługuje 1/2 diety,

c) ponad 12 godzin – przysługuje dieta w pełnej wysokości,

2) dłużej niż dobę:

a) za każdą pełną dobę przysługuje dieta w pełnej wysokości,

b) za niepełną, ale rozpoczętą dobę – przysługuje dieta w wysokości, o której mowa w pkt 1.

3. Kwotę diety zmniejsza się o koszt otrzymanego za granicą bezpłatnego wyżywienia, przyjmując, że każdy bezpłatny posiłek stanowi odpowiednio:

1) śniadanie – 15% diety,

2) obiad – 30 % diety,

3) kolacja – 30% diety.

4. Za każdy dzień (dobę) pobytu w szpitalu lub innym zakładzie leczniczym za granicą policjantowi przysługuje 25% kwoty diety.

2. W uzasadnionych przypadkach przełożony, który wydał polecenie odbycia zagranicznej podróży służbowej, może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem, w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1.

3. Policjantowi, który nie korzystał z noclegu w hotelu, przysługuje ryczałt za każdy nocleg w wysokości 25% limitu, o którym mowa w ust. 1,

4. Zwrot kosztów noclegu lub ryczałt za nocleg nie przysługują za czas przejazdu oraz gdy policjantowi zapewniono bezpłatny nocleg.

2. Policjantowi korzystającemu za granicą z dojazdów środkami komunikacji miejscowej przysługuje ryczałt na pokrycie ich kosztów w wysokości 10% diety za każdą rozpoczętą dobę pobytu w zagranicznej podróży służbowej.

2. Nie podlegają zwrotowi koszty lekarstw, których nabycie za granicą nie było konieczne, koszty leczenia z zakresu kosmetyki oraz nabycia protez ortopedycznych, dentystycznych, zakupu okularów.

3. Zwrot kosztów leczenia następuje ze środków finansowych Policji.

4. W razie zgonu policjanta za granicą Policja pokrywa koszty transportu zwłok do kraju.

2. Rozliczenia kosztów zagranicznej podróży służbowej należy dokonać w walucie otrzymanej zaliczki, w walucie wymienialnej albo w walucie polskiej, w terminie 14 dni od dnia zakończenia podróży.

3. Do rozliczenia należy załączyć dokumenty (rachunki) potwierdzające poszczególne wydatki; nie dotyczy to diet oraz wydatków objętych ryczałtami. Jeżeli uzyskanie dokumentu (rachunku) nie było możliwe, policjant jest obowiązany złożyć pisemne oświadczenie o dokonanym wydatku i przyczynach braku jego udokumentowania.

2. W przypadkach, o których mowa w § 11 ust. 2, obsługę finansową zagranicznej podróży służbowej realizuje Komenda Główna Policji,

1) diety dla niego i członków rodziny, o których mowa w art. 89 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 oraz z 1999 r. Nr 110, poz. 1255) za czas przejazdu i pierwszą dobę pobytu w nowym miejscu zamieszkania,

2) ryczałt na pokrycie kosztów przejazdu do nowego miejsca zamieszkania osób, o których mowa w pkt 1,

3) zasiłek osiedleniowy,

4) ryczałt z tytułu przeniesienia,

5) zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego.

2. Policjantowi przeniesionemu służbowo, który nie przesiedlił się do nowego miejsca pełnienia służby i nie posiada uprawnień do bezpłatnych przejazdów lub zwrotu kosztów dojazdu, przysługuje ryczałt na pokrywanie kosztów dojazdu do nowego miejsca pełnienia służby w wysokości ceny miesięcznego biletu za przejazd środkiem publicznego transportu kolejowego lub autobusowego.

3. Ryczałt, o którym mowa w ust. 2, nie przysługuje policjantowi, który w nowym miejscu pełnienia służby odmówił przyjęcia tymczasowej kwatery.

4. Policjantowi, który w związku z przeniesieniem służbowym przesiedlił się do nowego miejsca pełnienia służby lub miejscowości pobliskiej bez rodziny, przysługuje po upływie każdego miesiąca rozłąki ryczałt na pokrycie kosztów jednorazowego przejazdu w celu odwiedzenia rodziny i z powrotem w wysokości ceny biletów za przejazd w klasie II pociągu pospiesznego, a gdy na danej trasie lub jej odcinku brak jest połączeń kolejowych, w wysokości ceny biletów za przejazd środkiem publicznego transportu autobusowego.

1) 300% uposażenia – jeżeli policjant przesiedlił się z członkami rodziny,

2) 100% uposażenia – jeżeli policjant jest samotny,

3) 50% uposażenia – jeżeli policjant przesiedlił się bez członków rodziny.

2. Przez uposażenie, o którym mowa w ust. 1, należy rozumieć miesięczne uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym, przysługujące policjantowi w dniu jego przesiedlenia się, zwane dalej „uposażeniem".

3. Policjantowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, przysługuje wyrównanie do pełnej wysokości zasiłku po przesiedleniu się członków rodziny.

2. Policjantowi, który po otrzymaniu ryczałtu z tytułu przeniesienia przesiedlił się na warunkach, o których mowa w § 26 ust. 1 pkt 1 lub 2, przysługuje zasiłek osiedleniowy odpowiednio w wysokości 250% lub 50% uposażenia.

3. Ryczałt, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje policjantowi, który z tytułu przeniesienia otrzymał uprzednio zasiłek osiedleniowy.

2. Zwrot kosztów, o których mowa w ust. 1, obejmuje koszty opakowania, prac załadunkowych i wyładunkowych oraz transportu.

2. Do wniosku o wypłatę należności, o których mowa w § 26 i 27, policjant załącza dokument potwierdzający fakt jego zameldowania w nowym miejscu zamieszkania, a w razie potrzeby – małżonka i małoletnich dzieci pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym bądź w dalszej kolejności innych członków rodziny – odpowiednio:

1) na pobyt stały, jeżeli wniosek dotyczy zasiłku osiedleniowego,

2) na pobyt czasowy powyżej dwóch miesięcy, jeżeli wniosek dotyczy ryczałtu z tytułu przeniesienia.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: M. Biernacki