Dziennik Ustaw - rok 2000 nr 40 poz. 471

Na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 86, poz. 964 i Nr 93, poz. 1063 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 70) zarządza się, co następuje:

1) sposób i szczegółowe warunki:

a) administrowania kwaterami lub lokalami mieszkalnymi przez Agencję,

b) przydzielania, zwalniania i zamiany kwater (lokali mieszkalnych),

c) wykonywania przeglądów, remontów i konserwacji kwater (lokali mieszkalnych)

d) zakres napraw obciążających osobę zajmującą kwaterę (lokal mieszkalny),

2) szczegółowy tryb postępowania w sprawach przekwaterowania żołnierzy i innych osób zamieszkujących w kwaterach lub lokalach mieszkalnych oraz ustalania kosztów przekwaterowania.

2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) ustawa – ustawę z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 86, poz. 433, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 80, poz. 506 i Nr 106, poz. 678, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 1999 r. Nr 86, poz. 964 i Nr 93, poz. 1063 oraz z 2000 r. Nr 6, poz. 70),

2) Agencja – Wojskową Agencję Mieszkaniową.

1) oddane do użytku w ramach budownictwa realizowanego przez Agencję,

2) zakupione od innych przedsiębiorców,

3) uzyskane w drodze dokonanych modernizacji,

4) zwolnione przez osoby dotychczas zajmujące kwaterę lub lokal mieszkalny.

2. Z zasobu mieszkaniowego pochodzącego z budownictwa i zakupów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, wydziela się w garnizonach:

1) Warszawa – 5% kwater do dyspozycji dowódcy Garnizonu Warszawa,

2) będących siedzibami dowództw rodzajów sił zbrojnych i okręgów wojskowych, z wyjątkiem Garnizonu Warszawa – 3% kwater do dyspozycji odpowiednio dowódców rodzajów sił zbrojnych i okręgów wojskowych,

3) pozostałych – po dwie kwatery do dyspozycji dowódców garnizonów.

3. Decyzję o przydziale kwatery, o której mowa w ust. 2, wydaje dyrektor oddziału terenowego Agencji na wniosek właściwego dowódcy, bez względu na listę kolejności przydziału kwater.

4. Kwatery, o których mowa w ust. 2, nie przydzielone przez okres jednego miesiąca od dnia oddania tych kwater do użytku, podlegają przydziałowi zgodnie z listą kolejności przydziału kwater.

1) w pierwszej kolejności – przeznaczając na ten cel co najmniej 80% zasobu mieszkaniowego w skali roku, zaspokaja się potrzeby mieszkaniowe żołnierzy zawodowych w służbie stałej:

a) nie posiadających kwatery w garnizonie,

b) oczekujących na poprawę warunków mieszkaniowych,

c) oczekujących na przydział kwatery zastępczej,

2) pozostały zasób mieszkaniowy przeznacza się na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:

a) osób uprawnionych nie będących żołnierzami zawodowymi, oczekujących na przydział kwatery lub poprawę warunków mieszkaniowych,

b) osób oczekujących na przekwaterowanie lub rozkwaterowanie,

c) osób, o których mowa w art. 29 ust. 2 ustawy.

2. Żołnierze zawodowi – piloci przenoszeni do nowego miejsca pełnienia służby na stanowiska, na których wykonuje się loty, otrzymują przydział kwater poza kolejnością wynikającą z list.

2. Osoby uprawnione do kwatery, nie będące żołnierzami zawodowymi, składają wnioski, o których mowa w ust. 1, do organu Agencji właściwego ze względu na miejsce zamieszkania.

3. Osoba uprawniona do kwatery może ubiegać się o poprawę warunków mieszkaniowych, jeżeli zajmowana przez nią kwatera posiada powierzchnię mieszkalną mniejszą od minimalnej należnej powierzchni.

4. Wnioski, o których mowa w ust. 1 i 3, podlegają rejestracji w kolejności wpływu.

5. Wniosek osoby, o której mowa w art. 29 ust. 2 ustawy, o zawarcie umowy najmu lokalu mieszkalnego Minister Obrony Narodowej rozpatruje po zaopiniowaniu przez Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej.

2. Przy ustalaniu wstępnej listy żołnierzom zawodowym nie posiadającym kwatery w garnizonie uwzględnia się okres oczekiwania na przydział kwatery w poprzednim garnizonie oraz okres studiów dziennych w szkole wyższej w kraju lub za granicą.

3. Wstępne listy przekazuje się dowódcy garnizonu, który zasięga w tej sprawie opinii dowódców jednostek wojskowych, a dowódca Garnizonu Warszawa – dowódców uprawnionych do wyznaczania żołnierzy zawodowych na stanowiska służbowe.

4. Dowódca garnizonu, w terminie trzydziestu dni od dnia otrzymania wstępnych list, w pisemnej opinii, może zaproponować przesunięcie osób ujętych na tych listach na pozycję wyższą. Dokonane przesunięcia wymagają pisemnego uzasadnienia.

5. Dyrektor oddziału terenowego Agencji uwzględnia zmiany dokonane przez dowódcę garnizonu we wstępnych listach i na tej podstawie sporządza ostateczną listę przydziału kwater, zwaną dalej „ostateczną listą” .

2. Listy, o których mowa w ust. 1, dotyczące osób wymienionych w § 3 ust. 1 pkt 2 lit. a), dyrektor oddziału terenowego Agencji przekazuje do zaopiniowania, w terminie trzydziestu dni, organizacjom byłych żołnierzy zawodowych.

3. Dyrektor oddziału terenowego Agencji, po upływie trzydziestu dni od dnia przekazania wstępnej listy do zaopiniowania, sporządza ostateczną listę.

2. Listy, o których mowa w ust. 1, stanowią podstawę przydziału kwater lub zawarcia umowy najmu, w miarę pozyskiwania odpowiednich kwater lub lokali mieszkalnych.

3. W przypadku odmowy przyjęcia zaproponowanej do przydziału kwatery odpowiadającej przysługującej należnej powierzchni mieszkalnej, osoba uprawniona może otrzymać w danym roku kalendarzowym dodatkowo tylko jedną inną propozycję przydziału kwatery.

4. Propozycja przydziału kwatery dokonana do końca danego roku stanowi podstawę do realizacji przydziału.

2. W przypadku zamiany nie mają zastosowania normy powierzchni, o których mowa w odrębnych przepisach.

2. Zezwolenia na zamianę kwatery lub lokalu mieszkalnego nie udziela się w przypadku, gdy:

1) zamiana dotyczy kwatery, o której mowa w art. 55 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy, a osoba ubiegająca się o zamianę nie spełnia warunków wymaganych do zajmowania takiej kwatery,

2) o zamianę ubiega się osoba, która na podstawie art. 41 ustawy jest obowiązana do zwolnienia kwatery lub lokalu mieszkalnego,

3) w wyniku zamiany osoba uprawniona do kwatery uzyskałaby kwaterę lub lokal mieszkalny mniejszy od minimalnej przysługującej jej powierzchni mieszkalnej,

4) osoba uprawniona do osobnej kwatery stałej złożyła wniosek o wypłatę ekwiwalentu w zamian za rezygnację z kwatery.

2. Przekazanie kwatery lub lokalu mieszkalnego osobie uprawnionej lub najemcy następuje na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego.

3. Osoba otrzymująca przydział kwatery lub najemca lokalu mieszkalnego są obowiązani zwolnić poprzednio zajmowaną kwaterę lub lokal mieszkalny nie później niż w terminie trzydziestu dni od dnia, w którym wydana o przydziale kwatery decyzja stała się ostateczna, lub od dnia podpisania umowy najmu.

2. Osoba uprawniona do kwatery lub najemca są obowiązani powiadomić w ciągu siedmiu dni organ Agencji, który wydał decyzję o przydziale kwatery lub zawarł umowę najmu lokalu mieszkalnego, o wszelkich zmianach mających wpływ na wysokość czynszu i opłat, o których mowa w art. 36 i 44 ustawy, oraz uprawnieniach do zajmowania kwatery lub lokalu mieszkalnego.

1) utrzymywanie w należytym stanie oraz porządku i czystości pomieszczeń i urządzeń służących do wspólnego użytku mieszkańców oraz otoczenia budynków, w których znajdują się kwatery i lokale mieszkalne,

2) dokonywanie napraw budynków oraz ich pomieszczeń i urządzeń, a także przywracanie poprzedniego stanu budynków uszkodzonych niezależnie od przyczyn, z tym że osoba uprawniona lub najemca są obowiązani do pokrycia kosztów napraw uszkodzeń powstałych z ich winy,

3) dokonywanie napraw kwater lub lokali mieszkalnych, napraw lub wymiany instalacji i elementów wyposażenia technicznego w zakresie nie obciążającym osoby uprawnionej do kwatery lub najemcy, a w szczególności:

a) napraw i wymiany wewnętrznej instalacji wodociągowej, gazowej i ciepłej wody, bez urządzeń odbiorczych, a także napraw i wymiany wewnętrznej instalacji kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania wraz z grzejnikami, instalacji elektrycznej oraz anteny zbiorczej, z wyjątkiem osprzętu,

b) wymiany pieców grzewczych, stolarki okiennej i drzwiowej, wbudowanych mebli oraz podłóg, posadzek i wykładzin podłogowych, a także tynków,

4) dokonywanie napraw polegających na usuwaniu usterek wynikłych z niewłaściwego wykonawstwa budowlanego lub wad materiałów budowlanych.

1) podłóg, posadzek, wykładzin podłogowych oraz ściennych okładzin ceramicznych, szklanych i innych w kuchni i pomieszczeniach sanitarnych,

2) okien i drzwi,

3) wbudowanych mebli,

4) trzonów kuchennych, kuchni i grzejników wody przepływowej (gazowych, elektrycznych i węglowych), podgrzewaczy wody, wanien, brodzików, mis klozetowych, zlewozmywaków i umywalek wraz z syfonami, baterii i zaworów czerpalnych oraz innych urządzeń sanitarnych, w które lokal jest wyposażony, łącznie z ich wymianą,

5) osprzętu i zabezpieczeń instalacji elektrycznej, z wyjątkiem wymiany przewodów oraz osprzętu anteny zbiorczej,

6) pieców węglowych i akumulacyjnych,

7) etażowego centralnego ogrzewania, a w wypadku gdy zostało ono zainstalowane na koszt osoby uprawnionej lub najemcy – także jego wymiana,

8) przewodów odpływowych urządzeń sanitarnych, aż do pionów zbiorczych, w tym niezwłoczne usuwanie ich niedrożności,

9) innych elementów wyposażenia kwatery lub lokalu mieszkalnego i pomieszczeń przynależnych, w szczególności przez:

a) malowanie lub tapetowanie oraz naprawę uszkodzeń tynków ścian i sufitów,

b) malowanie okien i drzwi, wbudowanych mebli, urządzeń kuchennych, sanitarnych i grzewczych, w celu ich zabezpieczenia przed korozją.

2. Decyzję o sposobie zagospodarowania czasowo wolnej kwatery funkcyjnej podejmuje dyrektor oddziału rejonowego Agencji.

2. Po uprawomocnieniu się decyzji o zwolnieniu kwatery, jeżeli osoba zajmująca tę kwaterę jej nie zwolniła, dyrektor oddziału terenowego Agencji występuje do organu egzekucyjnego z wnioskiem o wszczęcie postępowania egzekucyjnego.

2. Jeżeli pomimo upływu terminu wypowiedzenia najemca lokalu mieszkalnego nie zwolnił tego lokalu, dyrektor oddziału terenowego Agencji wszczyna egzekucję w celu opróżnienia lokalu mieszkalnego.

2. Osoba zwalniająca kwaterę lub lokal mieszkalny jest obowiązana pokryć koszty:

1) zużycia ponadnormatywnego urządzeń w wysokości wynikającej z różnicy ich stanu technicznego na dzień zajęcia i zwolnienia, według ich wartości na dzień zwolnienia i ustalonego procentowego zużycia,

2) wykonania robót malarskich według i na zasadach określonych dla obliczania ekwiwalentu konserwacyjnego za wykonanie tych robót albo wykonać je we własnym zakresie.

3. Obowiązek, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, nie dotyczy osób określonych w art. 22 ust. 1 i 3 oraz w art. 23 ust. 1 i 2 ustawy.

4. Za wymienione elementy wyposażenia lub dokonane ulepszenia kwatery albo lokalu mieszkalnego dokonane przez osobę uprawnioną lub najemcę w okresie ich użytkowania należy się zwrot kwoty odpowiadającej różnicy ich wartości, według stanu w dniu objęcia kwatery lub lokalu mieszkalnego oraz w dniu jej zwolnienia. Kwotę należną osobie uprawnionej lub najemcy oblicza się według cen obowiązujących w dniu rozliczenia.

5. Dyrektor oddziału terenowego Agencji może żądać usunięcia ulepszeń wprowadzonych przez osobę uprawnioną lub najemcę i przywrócenia stanu poprzedniego, jeżeli nie naruszy to substancji kwatery albo lokalu mieszkalnego. Kwotę należną osobie uprawnionej do kwatery lub najemcy oblicza się według cen obowiązujących w dniu rozliczenia.

Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz