Dziennik Ustaw - rok 1999 nr 100 poz. 1175

Na podstawie art. 22 ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933 i 934 i Nr 141, poz. 943 i 945, z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 930 i Nr 162, poz. 1121 oraz z 1999 r. Nr 62, poz. 689, Nr 72, poz. 801 i Nr 80, poz. 902) zarządza się, co następuje:

1) w podstawie prawnej skreśla się wyrazy „art. 15 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 1, poz. 2, Nr 43, poz. 163, Nr 80, poz. 368, Nr 87, poz. 406, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 5, poz. 25, Nr 86, poz. 433, Nr 96, poz. 478, Nr 133, poz. 654 i Nr 142, poz. 704 oraz z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 34, poz. 146, Nr 90, poz. 405, Nr 137, poz. 639 i Nr 147, poz. 686) oraz”,

2) § 1 otrzymuje brzmienie:

„§ 1. 1. Przepisy rozporządzenia stosuje się do podatników podatku dochodowego od osób fizycznych, bez względu na formę opodatkowania, prowadzących działalność określoną w art. 10 ust. 1 pkt 3–6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 43, poz. 163, Nr 90, poz. 419, Nr 113, poz. 547, Nr 123, poz. 602 i Nr 126, poz. 626, z 1995 r. Nr 5, poz. 25 i Nr 133, poz. 654, z 1996 r. Nr 25, poz. 113, Nr 87, poz. 395, Nr 137, poz. 638, Nr 147, poz. 686 i Nr 156, poz. 776, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 30, poz. 164, Nr 71, poz. 449, Nr 85, poz. 538, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 776, Nr 137, poz. 926, Nr 139, poz. 932, 933, 934 i Nr 141, poz. 943 i 945, z 1998 r. Nr 66, poz. 430, Nr 74, poz. 471, Nr 108, poz. 685, Nr 117, poz. 756, Nr 137, poz. 887, Nr 144, poz. 930 i Nr 162, poz. 1121 oraz z 1999 r. Nr 62, poz. 689, Nr 72, poz. 801 i Nr 80, poz. 902) – zwanych dalej „podatnikami”, jeżeli środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne zgodnie z § 11 zostały wprowadzone do ewidencji (wykazu) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

2. Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych, wraz z objaśnieniami, stanowi załącznik do rozporządzenia.”,

3) w § 2:

a) w ust. 2 dwukropek zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy „niezależnie od przewidywanego okresu używania:”,

b) w ust. 3 wyrazy „2 500 zł” zastępuje się wyrazami „3 500 zł”,

4) w § 3 w ust. 2:

a) dwukropek zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy „niezależnie od przewidywanego okresu używania:”,

b) skreśla się pkt 1,

5) w § 4:

a) w ust. 1 i 2 wyrazy „2 500 zł” zastępuje się wyrazami „3 500 zł”,

b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

„3. Jeżeli różnica, o której mowa w ust. 1 pkt 2, jest wyższa od kosztów danego miesiąca, nie rozliczona nadwyżka kosztów pomniejsza koszty w następnych miesiącach.”,

6) w § 5:

a) w ust. 1 wyrazy „ustaw wymienionych w § 1” zastępuje się wyrazami „ustawy wymienionej w § 1 ust. 1”,

b) w ust. 2 wyrazy „Głównego Urzędu Statystycznego” zastępuje się wyrazami „i w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) w grupie «statki» o symbolu 35.11 Głównego Urzędu Statystycznego (Dz. U. z 1997 r. Nr 42, poz. 264 i z 1999 r. Nr 92, poz. 1045)”,

c) w ust. 3 dwukrotnie użyte wyrazy „2 500 zł” zastępuje się wyrazami „3 500 zł”,

d) w ust. 4:

– w pkt 2 skreśla się wyrazy „z zastrzeżeniem pkt 3”,

– skreśla się pkt 3,

– w pkt 4 skreśla się lit. c),

– w pkt 7 zdanie po średniku otrzymuje brzmienie:

„odpisy amortyzacyjne mogą być jednak dokonywane, jeżeli te środki i wartości zostały nabyte w drodze spadku lub darowizny,”

e) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Podatnicy nie dokonują odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, które nie są używane wskutek zaprzestania działalności; w tym przypadku nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaprzestano tej działalności.”,

7) w § 6:

a) w ust. 1:

– w pkt 1 wyrazy „nabycia w drodze kupna” zastępuje się wyrazami „odpłatnego nabycia”,

– pkt 4 otrzymuje brzmienie:

„4) w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego przez wspólnika, w tym także gdy jako wkład wnoszone jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część – ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z tym że suma wartości wszystkich składników, stanowiących wkład pieniężny i niepieniężny, nie może być wyższa od nominalnej wartości udziałów; w przypadku gdy wkład niepieniężny pochodzi z zagranicy, suma wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowiących ten wkład, nie może być wyższa od nominalnej wartości udziałów objętych za wkład niepieniężny ani od wartości rynkowej tych składników majątku z dnia objęcia udziałów.”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 4a, a sumą wartości rynkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład nabytego albo przyjętego do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia nabycia albo przyjęcia do korzystania, powiększoną o łączną wartość składników zwiększających aktywa nabywcy, a nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, z dnia ich nabycia albo przyjęcia do odpłatnego korzystania.”,

c) w ust. 3 wyrazy „ustaloną zgodnie z ust. 1” zastępuje się wyrazami „ustaloną zgodnie z ust. 1, 4a–7, 9–11 i 13–14”, a wyrazy „1 000 zł” zastępuje się wyrazami „3 500 zł”,

d) w ust. 4a wyrazy „kwotę należną sprzedającemu, powiększoną o koszty związane z zakupem” zastępuje się wyrazami „kwotę należną zbywającemu, powiększoną o koszty związane z nabyciem”,

e) w ust. 6, 7 i 8 skreśla się wyrazy „podatku dochodowego od osób fizycznych”,

f) w ust. 9 po wyrazach „w obcych środkach trwałych” dodaje się wyrazy „oraz budynków i budowli wybudowanych na cudzym gruncie”,

g) po ust. 9 dodaje się ust. 9a w brzmieniu:

„9a. Wartość początkową składników majątku nabytych w sposób określony w ust. 1 pkt 3 i 4, a wymagających montażu, powiększa się o wydatki poniesione na ich montaż.”,

h) ust. 13 i 14 otrzymują brzmienie:

„13. W razie nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi:

1) suma ich wartości rynkowej, w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2,

2) różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 4a, a wartością składników mienia nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi zwiększającymi aktywa nabywcy, w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.

14. W razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowanej części a wartością składników mienia, nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.”,

i) w ust. 16 skreśla się wyrazy „art. 14 ust. 3 ustawy wymienionej w § 1 pkt 1 lub”, a wyrazy „w § 1 pkt 2” zastępuje się wyrazami „w § 1 ust. 1”,

j) dodaje się ust. 17 w brzmieniu:

„17. Jeżeli wartość początkowa środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych zostanie ustalona niezgodnie z przepisami ust. 1–16, podatnik dokonuje korekty tej wartości początkowej. Korekta wartości początkowej powoduje obowiązek odpowiedniej zmiany wysokości dokonanych odpisów amortyzacyjnych oraz należnego podatku wraz z należnymi odsetkami za poszczególne okresy sprawozdawcze, poczynając od miesiąca następującego po miesiącu oddania do używania lub ulepszenia środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej.”,

8) w § 7:

a) w ust. 1:

– w pkt 1 na końcu zdania przecinek zastępuje się średnikiem i dodaje się wyrazy „suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy wymienionej w § 1 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów,”

– w pkt 2 wyrazy „w § 9 ust. 1–3, 11, 13 i 14” zastępuje się wyrazami „w § 9 ust. 1–3e i 13”,

b) w ust. 2 po wyrazach „w wykazie stawek amortyzacyjnych” skreśla się przecinek i wyrazy „z możliwością ich podwyższenia przy zastosowaniu współczynnika nie wyższego niż 4,0”,

c) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Odpisów amortyzacyjnych od przyjętego do używania taboru transportu morskiego dokonuje się według zasad określonych w ust. 1 pkt 1, z tym że suma odpisów amortyzacyjnych dokonanych zgodnie z ust. 1 pkt 1 i odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 2, nie może przekroczyć wartości początkowej danego obiektu taboru transportu morskiego.”,

d) w ust. 6 skreśla się wyraz „tylko”, a na końcu drugiego zdania kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy „lub przez dwanaście miesięcy w roku.”,

9) w § 8 ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Jeżeli nastąpi zmiana, wygaśnięcie lub rozwiązanie umów, o których mowa w ust. 4 i 5, i w związku z tym nie zostanie przeniesiona na korzystającego własność środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przyjętych do odpłatnego korzystania, właściciel, przejmując te środki i wartości, określa ich wartość początkową, zgodnie z § 6, przed zawarciem pierwszej umowy o odpłatnym korzystaniu, pomniejszoną o kwotę odpisów amortyzacyjnych zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów przez korzystającego, a w przypadku gdy korzystający nie dokonywał odpisów amortyzacyjnych, ich wielkość oblicza się przy zastosowaniu stawek określonych w wykazie stawek amortyzacyjnych.”,

10) w § 9:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem ust. 4, 4a, 7–9 oraz § 8 ust. 1–3 i 5, dokonuje się stosując stawki amortyzacyjne określone w wykazie stawek amortyzacyjnych, z uwzględnieniem przepisów § 7 ust. 1.”,

b) w ust. 3:

– w pkt 2 skreśla się wyrazy „(np. pod ziemią, w warunkach terenowych, w warunkach leśnych, przy pracy na trzy zmiany, mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłymi”,

– pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4–6 i 8 Klasyfikacji, poddanych szybkiemu postępowi technicznemu – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0.”,

c) po ust. 3 dodaje się ust. 3a–3e w brzmieniu:

„3a. W razie wystąpienia bądź ustania warunków uzasadniających podwyższenie stawek, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2, stawki te ulegają podwyższeniu lub obniżeniu od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające te zmiany.

3b. Podwyższenia stawek dla środków trwałych, wymienionych w ust. 3 pkt 3, bądź rezygnacji z ich stosowania podatnicy mogą dokonać począwszy od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego.

3c. Podatnicy mogą obniżać podane w wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla środków trwałych – nie więcej niż o połowę ich wysokości. Obniżenia stawki bądź przyjęcia w poprzedniej wysokości dokonuje się począwszy od pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego.

3d. W przypadku podwyższenia stawek amortyzacyjnych, podanych w wykazie stawek amortyzacyjnych, przy zastosowaniu współczynników określonych w ust. 3, należy dla poszczególnych środków trwałych stosować jeden wybrany współczynnik, przez który mnoży się stawkę amortyzacyjną właściwą dla danego środka trwałego, określoną w wykazie stawek amortyzacyjnych.

3e. Wyjaśnienia dotyczące warunków używania budynków i budowli, określenia szczególnej sprawności technicznej maszyn, urządzeń i środków transportu oraz maszyn i urządzeń poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w ust. 3, zawarte są w objaśnieniach do wykazu stawek amortyzacyjnych.”,

d) ust. 6–9 otrzymują brzmienie:

„6. Przepisów ust. 4 pkt 2 i ust. 5 pkt 2 nie stosuje się do samochodów osobowych ulepszonych, które po raz pierwszy wprowadza się do ewidencji.

7. Odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3–6 i 8 Klasyfikacji oraz środków transportu, z wyjątkiem samochodów osobowych lub innych samochodów o dopuszczalnej ładowności nie przekraczającej 500 kilogramów w pierwszym podatkowym roku ich używania – przy zastosowaniu stawek podanych w wykazie stawek amortyzacyjnych, podwyższonych, z zastrzeżeniem ust. 8, o współczynnik nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach podatkowych – od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania. Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody określonej w ust. 1, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 i 3–3e.

8. W przypadku używania przez podatnika środków trwałych, o których mowa w ust. 7, w zakładach tego podatnika położonych na terenie gminy o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym albo w gminie zagrożonej recesją i degradacją społeczną, których wykaz na podstawie odrębnych przepisów ustala Rada Ministrów stawki podane w wykazie stawek amortyzacyjnych można podwyższyć stosując współczynnik nie wyższy niż 3,0, dokonując obliczenia odpisów amortyzacyjnych zgodnie z zasadą określoną w ust. 7.

9. Jeżeli w trakcie roku podatkowego gmina zostanie wyłączona z wykazu, o którym mowa w ust. 8, podatnik może stosować do końca tego roku podwyższone stawki amortyzacyjne.”,

e) skreśla się ust. 10–12,

f) ust. 13 otrzymuje brzmienie:

„13. Podatnicy, z zastrzeżeniem § 7 ust. 2 i § 8 ust. 1–3 i 5, dokonują dla poszczególnych środków trwałych, przed rozpoczęciem ich amortyzacji, wyboru jednej z metod amortyzacji, określonych w ust. 1 i 3–3e lub ust. 4 i 4a albo w ust. 7–9; wybraną metodę amortyzacji stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.”,

g) skreśla się ust. 14,

11) załącznik do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

2. Przepisy § 1 pkt 7 lit. j) stosuje się odpowiednio do korekty wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do używania lub ulepszenia przed dniem 1 stycznia 2000 r.; w tym przypadku dla określenia wartości początkowej tych środków i wartości stosuje się przepisy obowiązujące w miesiącu oddania ich do używania lub ich ulepszenia przy uwzględnieniu przyjętych w tej dacie zasad dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

3. Przepisy § 1 pkt 10 lit. a)–c) można stosować także do środków trwałych oddanych do używania przed dniem 1 stycznia 2000 r.

Minister Finansów: L. Balcerowicz

Załącznik do rozporządzenia Ministra
Finansów z dnia 9 grudnia 1999 r.
(poz. 1175)

WYKAZ ROCZNYCH STAWEK AMORTYZACYJNYCH

Objaśnienia:

1. Za pogorszone warunki używania budynków i budowli, o których mowa w § 9 ust. 3 pkt 1 lit. a), uważa się używanie tych środków trwałych pod ciągłym działaniem wody, par wodnych, znacznych drgań, nagłych zmian temperatury oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu.

2. Za złe warunki używania budynków i budowli, o których mowa w § 9 ust. 3 pkt 1 lit. b), uważa się używanie tych środków trwałych pod wpływem niszczących środków chemicznych, a zwłaszcza gdy służą one produkcji, wytwarzaniu lub przechowywaniu żrących środków chemicznych. Dotyczy to również przypadków silnego działania na budynek lub budowlę niszczących środków chemicznych rozproszonych w atmosferze, wodzie lub wydzielających się w postaci oparów, których źródłem są inne obiekty znajdujące się w pobliżu.

3. Przez maszyny, urządzenia i środki transportu wymagające szczególnej sprawności technicznej, o których mowa w § 9 ust. 3 pkt 2, rozumie się te obiekty, które używane są w pracy na trzy zmiany, mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłym, używane w warunkach terenowych, w warunkach leśnych, pod ziemią lub innych wskazujących na bardziej intensywne zużycie.

4. Przez maszyny i urządzenia grupy 4–6 i 8 Klasyfikacji rodzajowej środków trwałych Głównego Urzędu Statystycznego, poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w § 9 ust. 3 pkt 3, rozumie się maszyny, urządzenia i aparaturę, w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe, spełniające założone funkcje dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałą aparaturę naukowo-badawczą i doświadczalno-produkcyjną.