REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 1999 nr 96 poz. 1125
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW
z dnia 10 listopada 1999 r.
w sprawie trybu i warunków wydawania i cofania pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia generalnego i zabezpieczenia ryczałtowego oraz wypadków, w których zabezpieczenia te można stosować, a także sposobu określania wysokości zabezpieczenia ryczałtowego.
Na podstawie art. 197 § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. – Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje:
1) dopuszczenia do obrotu,
2) tranzytu,
3) składu celnego,
4) przetwarzania pod kontrolą celną,
5) odprawy czasowej,
6) uszlachetniania czynnego.
2. Zabezpieczenie ryczałtowe, o którym mowa w art. 197 § 1 Kodeksu celnego, może być stosowane w procedurze uszlachetniania czynnego podlegającego systemowi zawieszeń.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien określać:
1) nazwę lub imię i nazwisko oraz siedzibę lub miejsce zamieszkania wnioskodawcy,
2) procedurę celną lub procedury celne, w których będzie stosowane zabezpieczenie generalne lub zabezpieczenie ryczałtowe,
3) wysokość zabezpieczenia generalnego, oszacowaną zgodnie z art. 198 § 2 Kodeksu celnego, lub wysokość zabezpieczenia ryczałtowego, ustaloną w sposób określony w § 9 ust. 1 lub 2,
4) liczbę niezbędnych wnioskodawcy potwierdzeń, o których mowa w § 6 ust. 1, wraz z podziałem kwoty całego zabezpieczenia na poszczególne potwierdzenia odrębnie, przy czym suma kwot zabezpieczenia określona dla poszczególnych potwierdzeń musi odpowiadać kwocie całego zabezpieczenia,
5) wcześniej wydane pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia generalnego lub zabezpieczenia ryczałtowego,
6) okoliczności uzasadniające ubieganie się o udzielenie pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia generalnego lub zabezpieczenia ryczałtowego, pomimo niespełnienia warunków, o których mowa w art. 197 § 2 pkt 2 lub 5 Kodeksu celnego, jeżeli wnioskodawca wnosi o zastosowanie art. 197 § 3a Kodeksu celnego.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust.1, należy dołączyć:
1) dokument potwierdzający prowadzenie przez wnioskodawcę działalności gospodarczej,
2) oświadczenie, podpisane przez osoby kierujące działalnością gospodarczą wnioskodawcy, sporządzone według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia, o dokonywaniu przez wnioskodawcę systematycznie przywozu lub wywozu towarów co najmniej od roku, z zastrzeżeniem ust. 4,
3) zaświadczenie o nadaniu wnioskodawcy numeru identyfikacyjnego REGON,
4) decyzję o nadaniu wnioskodawcy numeru identyfikacji podatkowej NIP,
5) potwierdzenie zgłoszenia rejestracyjnego podatnika podatku od towarów i usług,
6) zaświadczenie wydane przez właściwy dla wnioskodawcy:
a) urząd skarbowy o niezaleganiu przez wnioskodawcę z podatkami stanowiącymi dochód budżetu państwa,
b) oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o niezaleganiu przez wnioskodawcę ze składkami na ubezpieczenia społeczne,
7) oświadczenie, podpisane przez osoby kierujące działalnością gospodarczą wnioskodawcy, sporządzone według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia, że w stosunku do wnioskodawcy nie jest prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe, likwidacyjne lub układowe,
8) pozytywną opinię o sytuacji finansowej wnioskodawcy, wydaną przez bank prowadzący jego rachunek rozliczeniowy,
9) informację z Centralnego Rejestru Skazanych o niekaralności osób kierujących działalnością gospodarczą wnioskodawcy za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, imieniu, obrotowi gospodarczemu lub przestępstwo skarbowe,
10) w wypadku wniosku o udzielenie pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia ryczałtowego – oświadczenie:
a) o wysokości zabezpieczeń złożonych w celu zagwarantowania pokrycia kwot wynikających z długów celnych, w stosunku do towarów przywiezionych przez wnioskodawcę i objętych procedurą, o której mowa w § 1 ust. 2, w okresie ostatnich sześciu miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym złożono wniosek, albo
b) o przewidywanej średniej miesięcznej wysokości zabezpieczeń gwarantujących pokrycie kwot wynikających z długów celnych, w stosunku do towarów, które będą przywiezione przez wnioskodawcę w okresie najbliższych 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku i objęte procedurą, o której mowa w § 1 ust. 2, jeżeli wnioskodawca wnosi o zastosowanie art. 197 § 3a Kodeksu celnego i w okresie ostatnich 6 miesięcy nie stosował procedury, o której mowa w § 1 ust. 2.
4. Jeżeli wnioskodawcą jest agencja celna, oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, nie jest wymagane.
5. Jeżeli wnioskodawcą jest osoba, która nie spełnia warunków, o których mowa w:
1) art. 197 § 2 pkt 2 Kodeksu celnego – oświadczenia, o których mowa w ust. 3 pkt 2 oraz pkt 10 lit. a), nie są wymagane,
2) art. 197 § 2 pkt 5 Kodeksu celnego – zaświadczenia, o których mowa w ust. 3 pkt 6, oraz oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 7, nie są wymagane.
2. Dokumenty, o których mowa w § 2 ust. 3, powinny zawierać dane aktualne w dniu złożenia wniosku.
3. Dokumenty, o których mowa w § 2 ust. 3 pkt 6, 8 i 9, powinny być sporządzone nie wcześniej niż trzy miesiące przed dniem złożenia wniosku.
4. Osoba posiadająca pozwolenie na stosowanie zabezpieczenia generalnego lub zabezpieczenia ryczałtowego ma obowiązek niezwłocznie informować organ celny o każdej zmianie danych zawartych we wniosku oraz w załączonych dokumentach.
1) nazwę lub imię i nazwisko oraz siedzibę lub miejsce zamieszkania wnioskodawcy,
2) procedurę celną lub procedury celne, w których może być stosowane zabezpieczenie generalne lub zabezpieczenie ryczałtowe,
3) wysokość zabezpieczenia generalnego lub zabezpieczenia ryczałtowego, z zastrzeżeniem § 9 ust. 4; w wypadku wnioskowania o wydanie więcej niż jednego potwierdzenia, o którym mowa w § 6 ust. 1, wysokość zabezpieczenia określa się również dla każdego potwierdzenia odrębnie, przy czym suma kwot zabezpieczenia określonego dla poszczególnych potwierdzeń musi odpowiadać kwocie całego zabezpieczenia.
2. Pozwolenie wydawane jest w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje wnioskodawca, a drugi pozostaje w aktach sprawy.
2. Na uzasadniony wniosek termin, o którym mowa w ust. 1, może zostać przedłużony, jednak nie więcej niż o trzy miesiące.
3. W wypadku złożenia zabezpieczenia z określonym terminem ważności, należy najpóźniej na miesiąc przed upływem tego terminu udokumentować przedłużenie jego ważności lub złożyć nowe zabezpieczenie.
1) potwierdzenie złożenia zabezpieczenia generalnego, sporządzone według wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do rozporządzenia, lub
2) potwierdzenie złożenia zabezpieczenia ryczałtowego, sporządzone według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia
– w ilości wnioskowanej przez wnioskodawcę.
2. Potwierdzenia, o których mowa w ust. 1, wydaje się na okres nie dłuższy niż okres ważności złożonego zabezpieczenia.
3. Osoba, której wydano potwierdzenia, o których mowa w ust. 1, kwituje ich przyjęcie na pozwoleniu.
4. Osoba, której wydano potwierdzenia, o których mowa w ust. 1, przedstawia je w urzędzie celnym w chwili zgłoszenia towarów do objęcia ich procedurą celną wymagającą złożenia zabezpieczenia.
2. Na potwierdzeniu złożenia zabezpieczenia generalnego funkcjonariusz celny odnotowuje powstanie oraz wykonanie zobowiązań objętych tym zabezpieczeniem.
1) nie dochowa warunku wynikającego z procedury celnej, której dotyczy pozwolenie, lub
2) popadnie w zwłokę w zapłacie kwoty wynikającej z długu celnego, lub
3) przestanie spełniać co najmniej jeden z wymogów określonych w art. 197 § 2 pkt 1, 3, 4, 6 i 7 Kodeksu celnego, lub
4) przestanie spełniać co najmniej jeden z wymogów określonych w art. 197 § 2 pkt 2 lub 5 Kodeksu celnego, a brak jest uzasadnienia do odpowiedniego zastosowania art. 197 § 3a Kodeksu celnego, lub
5) nie złoży zabezpieczenia generalnego lub zabezpieczenia ryczałtowego w terminie, o którym mowa w § 5 ust. 1 albo ust. 2, lub
6) najpóźniej na miesiąc przed upływem terminu ważności zabezpieczenia nie udokumentuje przedłużenia jego ważności lub nie złoży nowego zabezpieczenia, lub
7) nie dokona aktualizacji wysokości zabezpieczenia ryczałtowego w ciągu miesiąca po upływie trzymiesięcznego okresu, o którym mowa w § 9 ust. 4.
2. Organ celny nie cofa pozwolenia, jeżeli uchybienia, o których mowa w ust. 1, są nieznaczne albo gdy działanie lub zaniechanie osoby korzystającej z pozwolenia nie spowodowało uszczuplenia dochodów budżetu państwa w kwocie przekraczającej równowartość 2000 EURO.
2. Jeżeli wnioskodawcą jest osoba, która wnosi o zastosowanie art. 197 § 3a Kodeksu celnego i wysokości zabezpieczenia ryczałtowego nie można określić w sposób, o którym mowa w ust. 1, wysokość tę określa się w oparciu o oświadczenie, o którym mowa w § 2 ust. 3 pkt 10 lit. b).
3. W przypadku uzasadnionych wątpliwości co do wysokości zabezpieczenia oszacowanej przez wnioskodawcę organ celny może wydać pozwolenie na stosowanie zabezpieczenia ryczałtowego, określając kwotę wyższą niż wnioskowana.
4. Osoba posiadająca pozwolenie na stosowanie zabezpieczenia ryczałtowego jest obowiązana do aktualizowania wysokości tego zabezpieczenia co trzy miesiące, począwszy od dnia złożenia wniosku.
5. Pozwolenia na stosowanie zabezpieczenia ryczałtowego, z zastrzeżeniem ust. 6, nie udziela się osobie, która nie stosowała procedury uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń przez okres ostatnich sześciu miesięcy do dnia złożenia wniosku o wydanie takiego pozwolenia.
6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się do wnioskodawcy, w stosunku do którego ma zastosowanie przepis art. 197 § 3a Kodeksu celnego.
2. Do pozwoleń, o których mowa w ust. 1, przepisy § 8 stosuje się odpowiednio.
Minister Finansów: w z. J. Bauc
Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 10 listopada 1999 r. (poz. 1125)
Załącznik nr 1
Wzór – Oświadczenie
Załącznik nr 2
Wzór – Oświadczenie
Załącznik nr 3
Wzór – Potwierdzenie złożenia zabezpieczenia generalnego
Załącznik nr 4
Wzór – Potwierdzenie złożenia zabezpieczenia ryczałtowego
- Data ogłoszenia: 1999-12-03
- Data wejścia w życie: 1999-12-18
- Data obowiązywania: 1999-12-18
- Z mocą od: 1999-12-18
- Dokument traci ważność: 2004-05-01
REKLAMA