Dziennik Ustaw - rok 1999 nr 82 poz. 929

1. Na podstawie art. 21 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 70, poz. 778) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów (Dz. U. Nr 106, poz. 492), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych:

1) ustawą z dnia 20 grudnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z reformą funkcjonowania gospodarki i administracji publicznej oraz o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 156, poz. 775),

2) ustawą z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943
i z 1998 r. Nr 162, poz. 1122),

3) ustawą z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1126),

4) ustawą z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95),

5) ustawą z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 70, poz. 778)

i zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem wydania jednolitego tekstu.

2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy nie obejmuje:

1) art. 22 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z reformą funkcjonowania gospodarki i administracji publicznej oraz o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 156, poz. 775), który stanowi:

„Art. 22. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1997 r., z wyjątkiem art. 14 pkt 2 i art. 17 pkt 2–13, które wchodzą w życie z dniem 8 kwietnia 1997 r.”;

2) art. 97 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1122), który stanowi:

„Art. 97. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r.”;

3) art. 38 ustawy z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1126), który stanowi:

„Art. 38. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r.”;

4) art. 91 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11,
poz. 95), który stanowi:

„Art. 91. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.”;

5) art. 12–14 i art. 22 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 70, poz. 778), które stanowią:

„Art. 12. 1. Ministerstwa utworzone po raz pierwszy rozporządzeniem Rady Ministrów, wydanym na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 8, stają się odpowiednio, z mocy prawa, stroną w stosunkach pracy z pracownikami dotychczasowych ministerstw w zakresie zadań przejętych od tych ministerstw.

2. O przejściu praw i obowiązków wynikających ze stosunków pracy, o których mowa w ust. 1, dyrektorzy generalni ministerstw obowiązani są niezwłocznie zawiadomić pracownika na piśmie.

3. Pracownicy, o których mowa w ust. 1, zachowują dotychczasowe warunki zatrudnienia wynikające z aktów, na podstawie których powstał ich stosunek pracy. Warunki te mogą być zmienione lub stosunek pracy może być rozwiązany zgodnie z przepisami ustaw, na podstawie których został nawiązany stosunek pracy.

Art. 13. Rozporządzenia, o których mowa w art. 33 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 8, Prezes Rady Ministrów wyda do dnia 31 grudnia 1999 r.

Art. 14. Prezes Rady Ministrów, działając na podstawie art. 12 ustawy zmienianej w art. 8, powoła do dnia 31 grudnia 1999 r. organ opiniodawczo-doradczy, który dokona oceny możliwości:

1) przekazania wojewodzie lub jednostkom samorządu terytorialnego zadań administracji rządowej objętych zakresem działania danego działu,

2) uchylenia przepisów określających zadania administracji rządowej nie wymagających ustawowej regulacji.”

„Art. 22. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:

1) art. 1 pkt 11 w zakresie dotyczącym Prezesa Urzędu Kultury Fizycznej i Sportu,
art. 2, art. 3, art. 5 oraz art. 8 pkt 2, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia
2000 r.,

2) art. 1 pkt 4 lit. b) w zakresie dotyczącym Głównego Urzędu Administracji Publicznej, który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2000 r.”

Prezes Rady Ministrów: J. Buzek

Załącznik do obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów
z dnia 5 października 1999 r. (poz. 929)

USTAWA

z dnia 8 sierpnia 1996 r.

o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów.

Rozdział 1

Przepisy ogólne

Art. 1. Rada Ministrów (Rząd) działa kolegialnie.

Art. 2. 1. Rada Ministrów, wykonując ustanowione dla niej w konstytucji i ustawach zadania i kompetencje, rozpatruje sprawy i podejmuje rozstrzygnięcia na posiedzeniach.

2. Rada Ministrów może również rozstrzygać poszczególne sprawy w drodze korespondencyjnego uzgodnienia stanowisk (drogą obiegową).

Art. 3.¹ Przepisy ustawy dotyczące ministrów stosuje się również do osób, o których mowa
w art. 147 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Rozdział 2

Członkowie Rady Ministrów

Art. 4. 1. Pracami Rady Ministrów kieruje Prezes Rady Ministrów.

2. Prezes Rady Ministrów reprezentuje Radę Ministrów.

3. Prezes Rady Ministrów:

1) koordynuje i kontroluje pracę ministrów,

2) wykonuje zadania określone w odrębnych przepisach.

Art. 5. W celu wykonania zadań, o których mowa w art. 4, Prezes Rady Ministrów może w szczególności:

1) wyznaczyć ministrowi zakres spraw, w których minister ten działa z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów,

2) żądać informacji, dokumentów i sprawozdań okresowych lub dotyczących poszczególnej sprawy albo rodzaju spraw od ministra, kierownika urzędu centralnego lub wojewody oraz od pracowników urzędów organów administracji rządowej po zawiadomieniu właściwego ministra, kierownika urzędu centralnego lub wojewody,

3) zarządzić przeprowadzenie korespondencyjnego uzgodnienia stanowisk członków Rady Ministrów,

4) przewodniczyć w każdym z komitetów Rady Ministrów, bez względu na to, czy został powołany do składu komitetu, w trybie określonym w art. 11,

5) zwoływać posiedzenia, z udziałem właściwych ministrów, kierowników urzędów centralnych lub wojewodów i im przewodniczyć oraz brać udział w posiedzeniach komisji i komitetów sprawujących funkcje organów administracji rządowej i przedstawiać wnioski,

6) przekazać, z urzędu lub na wniosek właściwego organu albo na wniosek strony, sprawę należącą do właściwości więcej niż jednego ministra lub kierownika centralnego urzędu do załatwienia wskazanemu przez siebie ministrowi, zawiadamiając o tym wszystkie inne właściwe organy oraz strony,

7) rozstrzygać o zakresie działania ministrów w razie sporu kompetencyjnego między ministrami.

Art. 6. 1. W razie nieobecności Prezesa Rady Ministrów lub w innym wypadku czasowej niemożności wykonywania przez niego obowiązków w Radzie Ministrów, pracami Rady Ministrów kieruje wiceprezes Rady Ministrów wyznaczony przez Prezesa Rady Ministrów lub jeden z ministrów, jeżeli wiceprezes Rady Ministrów nie został powołany.

2. Wiceprezes Rady Ministrów wykonuje, w imieniu Prezesa Rady Ministrów, zadania i kompetencje w zakresie powierzonym przez Prezesa Rady Ministrów.

3. Prezes Rady Ministrów i wiceprezes Rady Ministrów mogą łączyć swoje stanowisko ze stanowiskiem ministra.

Art. 7. 1. Członek Rady Ministrów uczestniczy, na zasadach określonych w konstytucji, w ustalaniu polityki państwa, ponosząc za treść i za realizację działań Rządu odpowiedzialność w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

2. Członek Rady Ministrów jest obowiązany do inicjowania i opracowywania, w zakresie swojego działania, polityki Rządu, przedkładania inicjatyw i odpowiednich projektów aktów normatywnych na posiedzenia Rady Ministrów.

3. Członek Rady Ministrów realizuje politykę ustaloną przez Radę Ministrów.

4. Członek Rady Ministrów, realizując politykę ustaloną przez Radę Ministrów, w szczególności:

1) współdziała z innymi członkami Rady Ministrów,

2) nadzoruje działalność terenowych organów administracji rządowej,

3) współdziała z samorządem terytorialnym, organizacjami społecznymi i przedstawicielstwami środowisk zawodowych i twórczych,

4) występuje do Prezesa Rady Ministrów o powołanie zespołów międzyresortowych do wykonywania zadań wykraczających poza zakres jego działania,

5) po zawiadomieniu Prezesa Rady Ministrów powołuje rady i zespoły, jako organy pomocnicze w sprawach należących do zakresu jego działania.

Art. 8. Członek Rady Ministrów reprezentuje w swoich wystąpieniach stanowisko zgodne z ustaleniami przyjętymi przez Radę Ministrów.

Art. 9. 1. Członek Rady Ministrów, upoważniony przez Radę Ministrów, reprezentuje Rząd przed Sejmem Rzeczypospolitej Polskiej w sprawach rozpatrywanych z inicjatywy Rady Ministrów. W takim wypadku minister składa, po porozumieniu się z Prezesem Rady Ministrów, wszelkie oświadczenia w imieniu Rządu.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do reprezentowania Rządu w innych sprawach rozpatrywanych przez Sejm. W takim wypadku upoważnienia do reprezentowania Rządu może, w uzasadnionych wypadkach, udzielić ministrowi Prezes Rady Ministrów.

3. Prezes Rady Ministrów może, na wniosek ministra:

1) udzielić upoważnienia do reprezentowania Rządu przed Sejmem sekretarzowi stanu lub podsekretarzowi stanu w danym ministerstwie, pełnomocnikowi Rządu lub kierownikowi urzędu centralnego,

2) udzielić upoważnienia do reprezentowania Rządu w Sejmie, poza posiedzeniem plenarnym, innej osobie czynnej w danym dziale administracji rządowej.

4. Zasady określone w ust. 1–3 stosuje się odpowiednio do wszystkich innych sytuacji wymagających upoważnienia do reprezentowania Rządu przed innymi organami państwowymi, w szczególności przed Senatem Rzeczypospolitej Polskiej i Trybunałem Konstytucyjnym.

5. Zasady i tryb udzielania odpowiedzi na interpelacje i zapytania poselskie regulują odrębne przepisy:

Art. 10. 1. Rada Ministrów może ustanowić pełnomocnika Rządu do określonych spraw o charakterze czasowym, których przekazanie członkom Rady Ministrów nie jest celowe.

2. Pełnomocnikiem Rządu może być sekretarz stanu lub podsekretarz stanu, a w szczególnie uzasadnionych wypadkach, w zakresie zadań o zasięgu regionalnym – wojewoda.

3. Pełnomocnika Rządu powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów.

4. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zakres udzielonych pełnomocnikowi upoważnień, sposób sprawowania nadzoru nad jego działalnością oraz sposób zapewnienia pełnomocnikowi obsługi merytorycznej, organizacyjno-prawnej, technicznej i kancelaryjno-biurowej, wraz ze wskazaniem sposobu finansowania jego działalności.

Rozdział 3

Organy wewnętrzne Rady Ministrów

Art. 11. 1. Rada Ministrów w celu uzgadniania stanowiska jej członków, inicjowania i przygotowywania rozstrzygnięć w określonych dziedzinach polityki Rządu może tworzyć, w drodze rozporządzenia, stałe komitety Rady Ministrów jako organy pomocnicze i opiniodawcze.

2. Rada Ministrów może postanowić, że rozpatrywanie określonych spraw będzie możliwe wyłącznie po zapoznaniu się ze stanowiskiem stałego komitetu.

3. Prezes Rady Ministrów może, z inicjatywy Rady Ministrów lub własnej, tworzyć komitety do rozpatrywania określonej sprawy.

4. W skład komitetów, o których mowa w ust. 1 i 3, wchodzą członkowie Rady Ministrów.

5. Do komitetów, o których mowa w ust. 1 i 3, stosuje się odpowiednio przepisy art. 17 i art. 20–22, z tym że określone w tych przepisach uprawnienia Prezesa Rady Ministrów przysługują przewodniczącemu komitetu, a sekretarza Rady Ministrów – sekretarzowi właściwego komitetu.

Art. 12. Prezes Rady Ministrów, z inicjatywy Rady Ministrów lub własnej, może tworzyć rady i zespoły, jako organy pomocnicze lub opiniodawczo-doradcze w sprawach zagadnień należących do zakresu działania Rady Ministrów lub Prezesa Rady Ministrów.

Art. 13. 1. Rada Ministrów w uzgodnieniu z zainteresowaną instytucją lub środowiskiem społecznym może powoływać, w drodze rozporządzenia, komisje wspólne, składające się z przedstawicieli Rządu oraz tej instytucji lub środowiska.

2. Celem komisji, o których mowa w ust. 1, jest wypracowanie wspólnego stanowiska w sprawach ważnych dla polityki Rządu oraz interesów reprezentowanej w komisji instytucji lub środowiska.

Art. 14. 1. Przy Prezesie Rady Ministrów działa Rada Legislacyjna.

2. Prezes Rady Ministrów powołuje członków Rady Legislacyjnej.

3. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zadania oraz szczegółowe zasady i tryb funkcjonowania Rady Legislacyjnej.

4. Prezes Rady Ministrów po zasięgnięciu opinii Rady Legislacyjnej ustala, w drodze rozporządzenia:

1) zasady techniki prawodawczej,

2) zasady rejestrowania normatywnych aktów prawnych wydawanych przez organy administracji rządowej oraz zasady ogłaszania tych aktów, chyba że zostały one uregulowane w przepisach odrębnych.

Art. 14a.² Przy Prezesie Rady Ministrów działa Rządowe Centrum Legislacji jako państwowa jednostka organizacyjna podległa Prezesowi Rady Ministrów.

Art. 14b.² Rządowe Centrum Legislacji, zwane dalej „Centrum”, zapewnia koordynację działalności legislacyjnej Rady Ministrów, Prezesa Rady Ministrów i innych organów administracji rządowej.

Art.14c.² 1. Centrum zapewnia obsługę prawną Rady Ministrów, a w szczególności:

1) opracowuje stanowiska prawno-legislacyjne do rządowych projektów aktów prawnych,

2) koordynuje przebieg uzgodnień rządowych projektów aktów prawnych,

3) opracowuje pod względem legislacyjnym rządowe projekty aktów prawnych skierowane do rozpatrzenia przez Radę Ministrów,

4) opracowuje rządowe projekty aktów prawnych w zakresie ustalonym przez Prezesa Rady Ministrów,

5) redaguje Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej oraz Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”,

6) współdziała z Komitetem Integracji Europejskiej w sprawie harmonizacji prawa polskiego z wymogami prawa Wspólnot Europejskich,

7) współdziała z Radą Legislacyjną w zakresie opiniowania rządowych projektów aktów normatywnych pod względem ich zgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej oraz spójności z systemem prawa,

8) kontroluje wydawanie przez organy administracji rządowej przepisów wykonawczych do ustaw,

9) wykonuje inne zadania określone w odrębnych przepisach lub wskazane przez Prezesa Rady Ministrów.

2. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, tryb opracowywania projektów aktów prawnych przez Centrum.

Art. 14d.² Centrum współdziała z Polską Akademią Nauk, szkołami wyższymi oraz innymi instytucjami naukowymi.

Art. 14e.² 1. Centrum kieruje Prezes Centrum przy pomocy wiceprezesów Centrum oraz dyrektorów komórek organizacyjnych Centrum.

2. Prezesa Centrum powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów.

3. Prezes Centrum wykonuje czynności ze stosunku pracy wobec osób zatrudnionych w Centrum oraz inne czynności przewidziane w obowiązujących ustawach dla kierownika urzędu.

4. Wiceprezesów Centrum powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek Prezesa Centrum.

Art. 14f.² 1. Do Prezesa, wiceprezesów, dyrektorów i wicedyrektorów komórek organizacyjnych Centrum oraz zatrudnionych w nim legislatorów i pozostałych pracowników Centrum, zwanych dalej „pracownikami Centrum”, ma zastosowanie przepis art. 23 ust. 4 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. – Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 497 i Nr 156, poz. 775).

2. Do pracowników Centrum nie stosuje się przepisów o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej.

Art. 14g.² 1. Wymagania kwalifikacyjne dotyczące legislatorów określają odrębne przepisy.

2. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zasady wynagradzania oraz wymagania kwalifikacyjne pracowników Centrum, z uwzględnieniem ust. 1.

Art. 14h.² 1. Centrum prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych w przepisach o finansach publicznych dla jednostek budżetowych.

2. Prezes Centrum dysponuje środkami budżetu państwa przeznaczonymi na finansowanie Centrum.

Art. 14i.² Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje Centrum statut, w którym określa jego wewnętrzną organizację.

Art. 15. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, sposób finansowania i obsługi organów pomocniczych, opiniodawczo-doradczych i komisji wspólnych, o których mowa w art. 11–14.

Art. 16. Rada Ministrów ustanawia regulamin swojej pracy, w którym określa w szczególności:

1) tryb działania organów pomocniczych, opiniodawczo-doradczych i komisji wspólnych, o których mowa w art. 11–13, oraz tryb przygotowywania dokumentów przedstawianych tym organom i komisjom,

2) tryb zwoływania i odbywania posiedzeń komitetów, rad i zespołów określonych w art. 11 i 12.

Rozdział 4

Posiedzenia Rady Ministrów

Art. 17. Prezes Rady Ministrów zwołuje posiedzenia Rady Ministrów, ustala ich porządek i im przewodniczy.

Art. 18. Posiedzenie Rady Ministrów przygotowuje i obsługuje sekretarz Rady Ministrów, do którego należą również sprawy związane z:

1) przyjmowaniem od wnioskodawców oraz przekazywaniem członkom Rady Ministrów projektów dokumentów rządowych,

2) opracowywaniem protokołu ustaleń przyjętych przez Radę Ministrów,

3) przygotowywaniem dokumentów rozpatrywanych przez Radę Ministrów oraz przedkładanych do podpisu Prezesowi Rady Ministrów,

4) koordynowaniem działalności legislacyjnej Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów.

Art. 19. (skreślony).³

Art. 20. 1. Udział członków Rady Ministrów w rozpatrywaniu spraw i podejmowaniu rozstrzygnięć na posiedzeniu Rady Ministrów jest obowiązkowy.

2. W wypadku usprawiedliwionej nieobecności ministra na posiedzeniu, za zgodą Prezesa Rady Ministrów, w rozpatrywaniu spraw przez Radę Ministrów bierze udział wskazany przez ministra sekretarz lub podsekretarz stanu, a przy podejmowaniu rozstrzygnięć, nieobecnego ministra może zastąpić inny minister wskazany przez Prezesa Rady Ministrów.

3. Sekretarz Rady Ministrów uczestniczy w rozpatrywaniu spraw przez Radę Ministrów.

4. Prezes Rady Ministrów, z inicjatywy własnej lub na wniosek ministra, może zezwolić zaproszonym osobom na przysłuchiwanie się całemu lub części posiedzenia oraz na udzielanie wyjaśnień.

Art. 21. 1. Posiedzenia Rady Ministrów odbywają się przy obecności większości członków Rady Ministrów.

2. Rozstrzygnięcia Rady Ministrów zapadają w drodze uzgodnienia.

3. W wypadkach gdy osiągnięcie uzgodnienia nie jest możliwe, projekt rozstrzygnięcia może być, z inicjatywy przewodniczącego posiedzenia, poddany głosowaniu. Rozstrzygnięcia, w drodze głosowania, zapadają zwykłą większością głosów obecnych członków Rady Ministrów, a w razie równej liczby głosów, rozstrzyga głos przewodniczącego posiedzenia.

4. Członek Rady Ministrów może zgłosić do protokołu odrębne stanowisko w stosunku do rozstrzygnięcia podjętego na tym posiedzeniu Rady Ministrów.

Art. 22. 1. Posiedzenia Rady Ministrów mają charakter poufny. Prezes Rady Ministrów zarządza tajność całości lub części posiedzenia ze względu na ochronę wiadomości stanowiących tajemnicę państwową lub służbową.

2. Rada Ministrów jest obowiązana informować opinię publiczną o przedmiocie posiedzenia oraz o podjętych rozstrzygnięciach. Nie dotyczy to spraw, w stosunku do których Prezes Rady Ministrów zarządził tajność obrad.

Art. 23. 1. Z posiedzenia Rady Ministrów sporządza się pełny zapis jego przebiegu oraz protokół ustaleń.

2. Protokół ustaleń podpisuje Prezes Rady Ministrów i sekretarz Rady Ministrów, a w wypadku określonym w art. 6 ust. 1 – wiceprezes Rady Ministrów lub inny członek Rady Ministrów i sekretarz Rady Ministrów.

3. Protokół ustaleń doręcza się członkom Rady Ministrów, wojewodom, Prezesowi Najwyższej Izby Kontroli oraz innym osobom wskazanym przez Prezesa Rady Ministrów.

Art. 24. 1. Rada Ministrów może powierzyć Prezesowi Rady Ministrów ostateczną redakcję tekstów przyjętych rozstrzygnięć.

2. Rozstrzygnięcia Rady Ministrów podpisuje Prezes Rady Ministrów po ich przedstawieniu i podpisaniu przez sekretarza Rady Ministrów.

Art. 25. Regulamin, o którym mowa w art. 16, określa:

1) tryb zwoływania i odbywania posiedzeń,

2) tryb przygotowywania dokumentów i projektów rozstrzygnięć Rady Ministrów oraz organy właściwe do ich wnoszenia na posiedzenie,

3) tryb przygotowywania projektów aktów normatywnych Rady Ministrów,

4) tryb rozpatrywania i podejmowania rozstrzygnięć przez Radę Ministrów,

5) szczegółowe obowiązki sekretarza Rady Ministrów.

Rozdział 5

Kancelaria Prezesa Rady Ministrów

Art. 26. 1. Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, zwana dalej „Kancelarią”, zapewnia obsługę:

1) Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów,

2) wiceprezesów Rady Ministrów,

3) stałych komitetów Rady Ministrów,

4) Kolegium do Spraw Służb Specjalnych.

2. Kancelaria może również obsługiwać pełnomocnika Rządu oraz wskazane przez Prezesa Rady Ministrów, inne niż określone w ust. 1 pkt 3, organy pomocnicze i opiniodawczo-doradcze Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów oraz komisje wspólne.

Art. 27. Kancelarią kieruje Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, powoływany i odwoływany przez Prezesa Rady Ministrów.

Art. 28. Prezes Rady Ministrów powołuje i odwołuje sekretarzy i podsekretarzy stanu w Kancelarii.

Art. 29. Do zadań, które z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów realizuje Kancelaria, należy w szczególności:

1) kontrola realizacji zadań wskazanych przez Radę Ministrów i Prezesa Rady Ministrów oraz przedstawianie wniosków z przeprowadzonych kontroli i przedkładanie propozycji doskonalenia metod kontroli,

2) wydawanie Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”,

3) koordynacja realizacji polityki kadrowej w administracji rządowej, w zakresie określonym w odrębnych przepisach,

4) obsługa spraw kadrowych osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe w administracji rządowej,

5) koordynacja współdziałania Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów z Sejmem Rzeczypospolitej Polskiej, Senatem Rzeczypospolitej Polskiej, Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej i innymi organami państwowymi,

6) obsługa informacyjna oraz prasowa Rady Ministrów, Prezesa Rady Ministrów oraz wewnętrznych organów pomocniczych i opiniodawczo-doradczych Rady Ministrów,

7) koordynacja działalności kontrolnej Prezesa Rady Ministrów wobec organów administracji rządowej,

8) wykonywanie zadań z zakresu obronności i bezpieczeństwa państwa określonych w odrębnych przepisach,

9) wykonywanie innych zadań określonych w odrębnych przepisach lub zleconych przez Prezesa Rady Ministrów.

Art. 30. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb przeprowadzania kontroli, o której mowa w art. 29 pkt 1.

Art. 31. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje Kancelarii statut, w którym określa szczegółowy zakres zadań i organizację Kancelarii oraz jednostki organizacyjne nadzorowane przez Szefa Kancelarii, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 39 ust. 2–4.

Rozdział 6

Zakres i zasady działania ministrów

Art. 32. (skreślony).⁴

Art. 33. 1. Prezes Rady Ministrów ustala, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowy zakres działania ministra, niezwłocznie po powołaniu Rady Ministrów, a jeżeli minister został powołany w innym czasie – niezwłocznie po jego powołaniu,

2) ministerstwo lub inny urząd administracji rządowej, który ma obsługiwać ministra, a w wypadku ministra kierującego określonym działem administracji rządowej – również organy i jednostki organizacyjne jemu podległe lub przez niego nadzorowane, z zastrzeżeniem art. 34, ust. 2.

1a.⁵ Prezes Rady Ministrów określając szczegółowy zakres działania ministra, w wypadku ministra kierującego określonym działem administracji rządowej:

1) wskazuje, z uwzględnieniem przepisów o działach administracji rządowej, dział lub działy, którymi kieruje minister,

2) (skreślony),⁶

3) określa, z zastrzeżeniem przepisów odrębnych, zakres uprawnień ministra jako dysponenta wyodrębnionej lub wyodrębnionych części budżetu państwa.

1b.⁷ Prezes Rady Ministrów, realizując uprawnienia wynikające z art. 3 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928), dokonuje, w drodze rozporządzenia, przeniesień planowanych dochodów i wydatków budżetowych między częściami, z zachowaniem przeznaczenia środków publicznych wynikającego z ustawy budżetowej.

1c.⁷ W przypadkach, o których mowa w ust. 1b, nie stosuje się przepisów art. 96 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 oraz z 1999 r Nr 38, poz. 360, Nr 49, poz. 485 i Nr 70, poz. 778).

2. Przepisy, o których mowa w ust. 1, tracą moc:

1) z dniem powołania nowej Rady Ministrów,

2) z dniem powołania dla danego działu administracji rządowej nowego ministra.

3. W wypadku uchylenia przepisów określonych w ust. 1, do dnia wejścia w życie nowych przepisów Prezes Rady Ministrów wykonuje zadania ministra, którego uchylony przepis dotyczy.

Art. 34. 1. Minister kieruje, nadzoruje i kontroluje działalność podporządkowanych organów, urzędów i jednostek. W szczególności w tym zakresie:

1) tworzy i likwiduje jednostki organizacyjne, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej,

2) powołuje i odwołuje kierowników jednostek organizacyjnych, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej,

3) organizuje kontrolę sprawności działania, efektywności gospodarowania oraz przestrzegania prawa przez jednostki organizacyjne.

2. Minister nadzoruje i kontroluje działalność organów i jednostek, w stosunku do których uzyskał uprawnienia nadzorcze na podstawie przepisów ustawowych – na zasadach określonych w tych przepisach. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

3. Rada Ministrów może powołać przy ministrze komitet doradczy i określić zakres jego zadań.

Art. 34a.⁸ 1. Minister, w celu dostosowania do polityki ustalonej przez Radę Ministrów zasad i kierunków działania podległych lub nadzorowanych centralnych organów administracji rządowej, innych urzędów lub jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, może wydawać kierownikom urzędów centralnych oraz kierownikom innych urzędów i jednostek organizacyjnych wiążące ich wytyczne i polecenia.

2. Wytyczne i polecenia, o których mowa w ust. 1, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej.

3. Wytyczne i polecenia, o których mowa w ust. 1, wydane ustnie, wymagają potwierdzenia na piśmie.

4. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się do organów, urzędów i jednostek organizacyjnych wchodzących w skład zespolonej administracji rządowej, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Art. 35. 1. Minister, do którego zakresu działania należy sprawowanie nadzoru nad określonym urzędem centralnym, przedstawia sprawy dotyczące tego urzędu na posiedzeniu Rady Ministrów.

2. Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, minister, o którym mowa w ust. 1:

1) składa Prezesowi Rady Ministrów wniosek o nadanie urzędowi centralnemu statutu,

2) składa Prezesowi Rady Ministrów wnioski o powołanie i odwołanie kierownika urzędu centralnego,

3) powołuje zastępców kierownika urzędu centralnego,

4) wykonuje w stosunku do urzędu centralnego uprawnienia określone w art. 34 ust. 1 pkt 3.

3.⁹ Minister zapewnia współdziałanie podległych urzędów centralnych.

4.⁹ Minister przedstawia Radzie Ministrów lub Prezesowi Rady Ministrów projekty dokumentów rządowych w sprawach dotyczących działania podległych mu urzędów centralnych.

Art. 36. W razie nieobsadzenia stanowiska ministra lub jego czasowej niezdolności do wykonywania obowiązków, ministra zastępuje Prezes Rady Ministrów lub inny wskazany przez Prezesa Rady Ministrów członek Rady Ministrów.

Art. 37. 1.¹⁰ Minister wykonuje swoje zadania przy pomocy sekretarza i podsekretarzy stanu oraz gabinetu politycznego ministra.

2. Zakres czynności sekretarza i podsekretarza stanu ustala właściwy minister, zawiadamiając o tym Prezesa Rady Ministrów.

3. Sekretarza stanu i podsekretarza stanu powołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek właściwego ministra.

4. Sekretarza i podsekretarza stanu odwołuje Prezes Rady Ministrów.

5. Ministra zastępuje sekretarz stanu w zakresie przez niego ustalonym lub podsekretarz stanu, jeżeli sekretarz stanu nie został powołany.

Art. 38. W razie przyjęcia dymisji Rządu przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, dymisję składają sekretarze i podsekretarze stanu oraz wojewodowie i wicewojewodowie. O przyjęciu dymisji Prezes Rady Ministrów rozstrzyga w ciągu trzech miesięcy od dnia powołania Rady Ministrów.

Art. 39. 1. Ministerstwo tworzy, znosi lub przekształca Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia.

1a.¹¹ W razie zniesienia lub przekształcenia ministerstwa, Prezes Rady Ministrów określa, w drodze zarządzenia, przeznaczenie składników majątkowych, będących w posiadaniu tego ministerstwa, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej, oraz ustala podmiot i sposób przekazania spraw wszczętych i nie zakończonych przed dniem jego zniesienia lub przekształcenia.

2. W skład ministerstwa wchodzą komórki organizacyjne:

1) departamenty – do realizacji merytorycznych zadań ministerstwa,

2) biura – do realizacji zadań w zakresie obsługi ministerstwa,

3) sekretariaty – do obsługi ministra oraz komitetów, rad i zespołów,

4) wydziały – jako komórki organizacyjne wewnątrz komórek wymienionych w pkt 1 i 2.

3. W każdym ministerstwie tworzy się w szczególności:

1) gabinet polityczny ministra,

2) komórki organizacyjne, biura, wydziały lub wyodrębnione stanowiska do spraw:

a) prawnych,

b) informacji,

c) budżetu i finansów,

d) kadr, szkolenia i organizacji,

e) integracji europejskiej i współpracy z zagranicą,

f) informatyki,

g) zamówień publicznych,

h) administracyjno-gospodarczych,

i) obronnych,

j) kontroli, skarg i wniosków,

k)¹² ochrony informacji niejawnych.

4.¹³ Bezpośredni nadzór nad komórkami organizacyjnymi wymienionymi w ust. 2 pkt 1–3 oraz ust. 3 pkt 2 sprawuje dyrektor generalny, który zapewnia prawidłowe wykonywanie zadań określonych przez ministra, sekretarza stanu i podsekretarza stanu. Prawa i obowiązki dyrektora generalnego urzędu określają odrębne przepisy.

5. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, nadaje ministerstwu statut, w którym określa jego szczegółową strukturę organizacyjną.

6.¹⁴ Minister ustala, w drodze zarządzenia, regulamin organizacyjny ministerstwa określający zakres zadań i tryb pracy komórek organizacyjnych ministerstwa oraz jednostek organizacyjnych podległych i nadzorowanych przez ministra.

7.¹⁴ Dyrektor Generalny zatwierdza wewnętrzne regulaminy organizacyjne komórek organizacyjnych ministerstwa oraz jednostek organizacyjnych podległych ministrowi.

8.¹⁴ Przepisy ust. 6 i 7 stosuje się odpowiednio do kierowników urzędów centralnych oraz utworzonych na podstawie ustawy państwowych jednostek organizacyjnych podległych kierownikom urzędów centralnych.

Rozdział 7

Przepis końcowy

Art. 40. Ustawa wchodzi w życie w terminie i na zasadach określonych w ustawie – Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej.¹⁵

¹ W brzmieniu ustalonym przez art. 8 pkt 1 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o działach administracji rządowej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 70, poz. 778), która weszła w życie z dniem 10 września 1999 r.

² Dodany przez art. 8 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 1, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2000 r.

³ Przez art. 8 pkt 3 ustawy wymienionej w przypisie 1.

⁴ Przez art. 8 pkt 4 ustawy wymienionej w przypisie 1.

⁵ Dodany przez art. 73 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. Nr 141, poz. 943 i z 1998 r. Nr 162, poz. 1122), która weszła w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r.

⁶ Przez art. 8 pkt 5 ustawy wymienionej w przypisie 1.

⁷ Dodany przez art. 22 pkt 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa (Dz. U. Nr 162, poz. 1126), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1999 r.

⁸ Dodany przez art. 8 pkt 6 ustawy wymienionej w przypisie 1.

⁹ Dodany przez art. 8 pkt 7 ustawy wymienionej w przypisie 1.

¹⁰ W brzmieniu ustalonym przez art. 8 pkt 8 ustawy wymienionej w przypisie 1.

¹¹ Dodany przez art. 22 pkt 2 ustawy wymienionej w przypisie 7 oraz w brzmieniu ustalonym przez art. 8 pkt 9 lit. a) ustawy wymienionej w przypisie 1.

¹² Dodany przez art. 81 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95), która weszła w życie z dniem 11 marca 1999 r.

¹³ W brzmieniu ustalonym przez art. 13 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z reformą funkcjonowania gospodarki i administracji publicznej oraz o zmianie ustawy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 156, poz. 775), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 1997 r.

¹⁴ Dodany przez art. 8 pkt 9 lit. b) ustawy wymienionej w przypisie 1.

¹⁵ Stosownie do art. 1 pkt 1 i art. 31 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. – Przepisy wprowadzające ustawy reformujące funkcjonowanie gospodarki i administracji publicznej (Dz. U. Nr 106, poz. 497) – ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r. o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów oraz o zakresie działania ministrów weszła w życie z dniem 1 stycznia 1997 r., z wyjątkiem art. 33 ust. 1 pkt 1, który wszedł w życie z dniem 14 września 1996 r., oraz art. 32, art. 33 ust. 1 pkt 2, ust. 2 i 3, art. 39 ust. 2 i 3, które weszły w życie z dniem 14 czerwca 1997 r., oraz art. 1–25, art. 34–38 i art. 39 ust. 5, które weszły w życie z dniem 1 października 1996 r.