Dziennik Ustaw - rok 1999 nr 80 poz. 903

2. Ustawy nie stosuje się do umów dotyczących remontów i dostaw części zamiennych do zakupionego przed wejściem w życie niniejszej ustawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego.

1) umowie offsetowej - rozumie się przez to umowę zawartą pomiędzy Skarbem Państwa a zagranicznym dostawcą, określającą zakres i wartość zobowiązania offsetowego, które zagraniczny dostawca ma wykonać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium państw obcych, wspólnie z polskim przedsiębiorcą,

2) zobowiązaniu offsetowym - rozumie się przez to zobowiązanie bezpośrednie lub pośrednie zagranicznego dostawcy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego do wniesienia wkładów do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością bądź spółki akcyjnej lub do zawarcia umowy poddostawy z polskim przedsiębiorcą,

3) zagranicznym dostawcy - rozumie się przez to przedsiębiorcę zagranicznego lub zależną od niego osobę prawną wykonującą - na podstawie umowy - dostawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego na rzecz Skarbu Państwa lub polskiego przedsiębiorcy, na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa,

4) polskim przedsiębiorcy - rozumie się przez to osobę fizyczną, osobę prawną oraz nie mającą osobowości prawnej spółkę handlową, które zawodowo, we własnym imieniu, podejmują i wykonują działalność gospodarczą, posiadają miejsce zamieszkania bądź siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie są osobami prawnymi zależnymi od przedsiębiorcy zagranicznego,

5) uzbrojeniu lub sprzęcie wojskowym - rozumie się przez to broń, amunicję, materiały wybuchowe oraz wyroby i ich części, usługi, a także technologie o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, określone na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 2 grudnia 1993 r. o zasadach szczególnej kontroli obrotu z zagranicą towarami i technologiami w związku z porozumieniami i zobowiązaniami międzynarodowymi (Dz. U. Nr 129, poz. 598, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 157, poz. 1026 oraz z 1999 r. Nr 70, poz. 775),

6) umowie dostawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego - rozumie się przez to umowę sprzedaży, dostawy, licencji, know-how i inne umowy o przeniesienie prawa lub świadczenie usług, których przedmiotem jest uzbrojenie lub sprzęt wojskowy,

7) zobowiązaniu offsetowym bezpośrednim - rozumie się przez to wiążące się z umową dostawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego zobowiązanie offsetowe na rzecz przemysłowego potencjału obronnego,

8) zobowiązaniu offsetowym pośrednim - rozumie się przez to inne zobowiązanie offsetowe niż wymienione w pkt 7,

9) umowie poddostawy - rozumie się przez to umowę sprzedaży, dostawy, licencji, know-how i inne umowy o przeniesienie prawa lub świadczenie usług, zawarte pomiędzy zagranicznym dostawcą a polskim przedsiębiorcą, których przedmiot pozostaje w związku z przedmiotem umowy dostawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego,

10) wartości umowy offsetowej - rozumie się przez to łączną wartość zobowiązań offsetowych zagranicznego dostawcy, określoną w umowie offsetowej,

11) mnożniku offsetowym - rozumie się przez to określony liczbą współczynnik zaliczania zobowiązań offsetowych zagranicznego dostawcy na poczet wartości umowy offsetowej,

12) ofercie offsetowej - rozumie się przez to skierowaną przez zagranicznego dostawcę propozycję zawarcia umowy offsetowej, stanowiącą ofertę w rozumieniu art. 66 § 1 Kodeksu cywilnego,

13) przemysłowym potencjale obronnym - rozumie się przez to zasoby materialne i niematerialne istniejące w przemyśle Rzeczypospolitej Polskiej, zabezpieczające potrzeby obronne państwa, w tym potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w uzbrojenie lub sprzęt wojskowy.

2. Umowa dostawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego, którą zawarł zagraniczny dostawca, staje się ważna z dniem zawarcia przez niego umowy offsetowej.

3. Żadna ze stron nie może odstąpić od umowy offsetowej ani jej wypowiedzieć.

1) rozwój polskiego przemysłowego potencjału obronnego, a także przemysłu lotniczego, elektronicznego oraz wdrażania zaawansowanych technologii,

2) otwarcie nowych rynków eksportowych dla polskiego przemysłu, o którym mowa w pkt 1, lub zwiększenie jego dotychczasowych możliwości eksportowych,

3) przekazanie nowych technologii oraz usprawnień organizacyjnych do Rzeczypospolitej Polskiej,

4) rozwój prac naukowo-badawczych, rozwój polskich uczelni i jednostek badawczo-rozwojowych,

5) tworzenie nowych miejsc pracy w Rzeczypospolitej Polskiej, w szczególności w regionach zagrożonych bezrobociem, w których znajdują się spółki przemysłowego potencjału obronnego.

2. Wartość zobowiązania offsetowego bezpośredniego, wykonywanego na rzecz przemysłowego potencjału obronnego, nie może być mniejsza od połowy wartości umowy offsetowej.

2. Rokowania prowadzi minister właściwy do spraw gospodarki.

3. Umowę offsetową zawiera w imieniu Skarbu Państwa, z zastrzeżeniem przepisu art. 23, minister właściwy do spraw gospodarki.

2. Oferta, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać w szczególności:

1) podstawowe informacje dotyczące statusu prawnego, majątku oraz sposobu reprezentacji zagranicznego dostawcy,

2) informacje dotyczące doświadczeń zagranicznych dostawcy w wykonywaniu umów offsetowych,

3) proponowaną wartość umowy offsetowej,

4) proponowany przedmiot zobowiązań offsetowych,

5) proponowane terminy wykonywania zobowiązań offsetowych.

3. Ofertę offsetową sporządza się w języku polskim z zachowaniem formy pisemnej pod rygorem nieważności.

2. Komitet sporządza pisemną opinię, odrębnie dla każdej złożonej oferty, w terminie trzydziestu dni od dnia upływu terminu, o którym mowa w art. 8 ust. 1.

3. W opinii, o której mowa w ust. 2, zawiera się ocenę danych wymienionych w art. 8 ust. 2 oraz przedstawia się sposób zaliczania zobowiązań offsetowych na poczet proponowanej przez zagranicznego dostawcę wartości umowy offsetowej, w tym przyjęte mnożniki offsetowe.

4. Opinię, o której mowa w ust. 2, Komitet przesyła niezwłocznie ministrowi właściwemu do spraw gospodarki.

1) mnożników offsetowych określonych w przedziale od 0,5 do 2,0,

2) korzystniejszego dla zagranicznego dostawcy zaliczenia zobowiązania offsetowego bezpośredniego niż pośredniego,

3) możliwości zaliczenia wartości zobowiązań z umów innych niż umowy dostawy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego, zawartych przez zagranicznego dostawcę w terminie 12 miesięcy poprzedzających zawarcie umowy offsetowej, przy założeniu, że stosowany w tym przypadku mnożnik offsetowy jest niższy od mnożnika stosowanego przy zaliczaniu zobowiązań offsetowych.

2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady zaliczania zobowiązań offsetowych zagranicznego dostawcy na poczet wartości umowy offsetowej, a w tym:

1) wielkość mnożników offsetowych i sposób ich stosowania,

2) sposoby zaliczania zobowiązań offsetowych,

3) sposoby zaliczania wartości zobowiązań z umów, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

2. Przedmiotem rokowań z zagranicznym dostawcą są w szczególności:

1) wartość umowy offsetowej,

2) przedmiot zobowiązań offsetowych,

3) zastosowanie mnożnika offsetowego,

4) terminy wykonywania zobowiązań offsetowych.

3. Rokowania, o których mowa w ust. 1, powinny się zakończyć nie później niż w dniu zakończenia postępowania, o którym mowa w ust. 1.

2. Umowę offsetową zawiera się w formie pisemnej pod rygorem nieważności.

1) określenie stron oraz daty i miejsca jej zawarcia,

2) oznaczenie czasu jej obowiązywania,

3) oznaczenie wartości zobowiązania offsetowego,

4) oznaczenie przedmiotu zobowiązania offsetowego,

5) harmonogram wykonania zobowiązań offsetowych,

6) określenie zasad odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązań offsetowych, w tym kary umowne.

2. Minister właściwy do spraw gospodarki ma prawo żądać w każdym czasie od zagranicznego dostawcy, o którym mowa w ust. 1, informacji o stopniu wykonania zobowiązań offsetowych.

2. Minister właściwy do spraw gospodarki, na wniosek zagranicznego dostawcy, może zaliczyć na poczet wartości umowy offsetowej wartość zobowiązań z umów zawartych przez zagranicznego dostawcę w terminie 12 miesięcy poprzedzających zawarcie umowy offsetowej i wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o ile mogą one stanowić przedmiot zobowiązania offsetowego.

2. W skład Komitetu wchodzą, po jednej osobie, przedstawiciele: Prezesa Rady Ministrów oraz ministrów właściwych do spraw gospodarki, finansów publicznych, Skarbu Państwa, spraw zagranicznych, spraw wewnętrznych, spraw pracy, Ministra Obrony Narodowej, Szefa Urzędu Ochrony Państwa, a także Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych oraz Przewodniczącego Komitetu Badań Naukowych.

3. W pracach Komitetu może uczestniczyć przedstawiciel Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Przewodniczący Komitetu może zapraszać do udziału w pracach Komitetu, bez prawa głosu, inne osoby niż wymienione w ust. 2 i 3, a w szczególności przedstawicieli innych ministrów oraz ekspertów.

5. Przewodniczącym Komitetu jest przedstawiciel ministra właściwego do spraw gospodarki. Zastępcę Przewodniczącego Komitetu wybiera ze swego grona Komitet.

6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, regulamin organizacyjny Komitetu.

1) opracowanie założeń do wykonania umów offsetowych dla poszczególnych zamówień publicznych na dostawę uzbrojenia lub sprzętu wojskowego,

2) analizowanie i opiniowanie ofert offsetowych pod kątem zapewnienia największych korzyści dla interesów gospodarczych Rzeczypospolitej Polskiej oraz bezpieczeństwa i obronności państwa,

3) przedkładanie ministrowi właściwemu do spraw gospodarki oraz udzielającemu zamówienia publicznego na dostawę uzbrojenia lub sprzętu wojskowego opinii dotyczących poszczególnych ofert offsetowych,

4) analizowanie sprawozdań zagranicznych dostawców z wykonania zobowiązań offsetowych,

5) przedkładanie ministrowi właściwemu do spraw gospodarki raportów z wykonywania zobowiązań offsetowych przez zagranicznych dostawców.

2. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres zadań Komitetu.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski