Dziennik Ustaw - rok 1999 nr 79 poz. 892

Podaje się niniejszym do wiadomości, że dnia 10 grudnia 1998 r. w Pradze został sporządzony przez: Republikę Czeską, Republikę Węgierską, Rzeczpospolitą Polską, Rumunię, Republikę Słowacką oraz Republikę Słowenii Protokół dodatkowy nr 7 do Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu (CEFTA), sporządzonej w Krakowie dnia 21 grudnia 1992 r.

Protokół ten stanowi załącznik do niniejszego oświadczenia rządowego.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 powyższego Protokołu dodatkowego jest on stosowany prowizorycznie od dnia 1 stycznia 1999 r.

Minister Spraw Zagranicznych: B. Geremek

Załącznik do oświadczenia rządowego
z dnia 16 sierpnia 1999 r. (poz. 892)

Przekład

PROTOKÓŁ DODATKOWY NR 7
DO ŚRODKOWOEUROPEJSKIEJ UMOWY O WOLNYM HANDLU

Przedstawiciele Republiki Czeskiej, Republiki Węgierskiej, Rzeczypospolitej Polskiej, Rumunii, Republiki Słowackiej i Republiki Słowenii,

mając na uwadze Deklarację Premierów, sporządzoną 11 września 1998 r. w Pradze,

uznając, że niniejszy Protokół dodatkowy, a w szczególności zmienione reguły pochodzenia towarów pozwolą na szerszą kumulację pochodzenia, jak również przyspieszą intensyfikację wzajemnie korzystnych stosunków między nimi oraz wniosą wkład do procesu integracji europejskiej,

zgodnie z postanowieniami artykułów 34, 35, 37 i 39 Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu,

uzgodnili, co następuje:

Artykuł 1

Postanowienia zawarte w załączniku do niniejszego Protokołu dodatkowego zastąpią odpowiednie postanowienia Protokołu 7 do Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu.

Artykuł 2

Niniejszy Protokół dodatkowy stanowi integralną część Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu.

Artykuł 3

1. Niniejszy Protokół dodatkowy wejdzie w życie trzydziestego dnia od daty otrzymania przez depozytariusza ostatniej notyfikacji Stron Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu o wypełnieniu niezbędnych do tego procedur.

2. Depozytariusz notyfikuje wszystkim Stronom wypełnienie procedur niezbędnych dla wejścia w życie niniejszego Protokołu dodatkowego.

3. Jeżeli niniejszy Protokół dodatkowy nie wejdzie w życie dnia 1 stycznia 1999 r., będzie on od tego dnia stosowany prowizorycznie. Jednakże jeśli Strona nie jest w stanie go stosować od 1 stycznia 1999 r., Strona ta poinformuje inne Strony o tym fakcie jak najszybciej, nie później jednak niż 21 grudnia 1998 r. Wobec tej Strony niniejszy Protokół dodatkowy będzie stosowany dziesiątego dnia od daty otrzymania przez inne Strony notyfikacji o zakończeniu przez tę Stronę procedur wewnętrznych związanych ze stosowaniem niniejszego Protokołu dodatkowego.

Artykuł 4

Strony Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu uwzględniają Deklarację Republiki Bułgarii załączoną do niniejszego Protokołu dodatkowego.

NA DOWÓD CZEGO Pełnomocnicy Umawiających się Stron, będąc do tego należycie upoważnieni, podpisali niniejszy Protokół dodatkowy.

Sporządzono w Pradze dnia 10 grudnia 1998 r. w jednym oryginalnym egzemplarzu w języku angielskim, który będzie zdeponowany przy Rządzie Rzeczypospolitej Polskiej. Depozytariusz przekaże poświadczone kopie niniejszego Protokołu dodatkowego wszystkim Stronom Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu.

Z upoważnienia Republiki Czeskiej

Z upoważnienia Republiki Węgierskiej

Z upoważnienia Rzeczypospolitej Polskiej

Z upoważnienia Rumunii

Z upoważnienia Republiki Słowackiej

Z upoważnienia Republiki Słowenii

Deklaracja Republiki Bułgarii

Republika Bułgarii w związku z postanowieniami artykułu 2 Umowy o akcesji Republiki Bułgarii do Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu niniejszym deklaruje, że akceptuje Protokół dodatkowy nr 7 do Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu i będzie stosować niniejszy Protokół dodatkowy od dnia stosowania Umowy o akcesji Republiki Bułgarii do Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu.

Sporządzono w Pradze dnia 10 grudnia 1998 r.

Z upoważnienia Republiki Bułgarii

Załącznik do Protokołu dodatkowego nr 7

Protokół 7 do Środkowoeuropejskiej umowy o wolnym handlu dotyczący definicji pojęcia „produkty pochodzące” i metod współpracy administracyjnej ulega następującym zmianom:

1. Artykuł 1 (i) otrzymuje następujące brzmienie:

„(i) ,wartość dodana' oznacza cenę ex works pomniejszoną o wartość celną każdego z użytych materiałów pochodzących z innych krajów, o których mowa w artykule 4, lub jeśli wartość celna nie jest znana lub nie może być ustalona – pierwszą cenę możliwą do ustalenia płaconą za produkty w Państwie Stronie;”.

2. Skreśla się artykuł 3;

3. Artykuł 4 otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 4

Kumulacja pochodzenia

1. Nie naruszając postanowień artykułu 2, produkty będą uważane za pochodzące z Państwa-Strony, jeżeli tam są uzyskane, wyłączając materiały pochodzące ze Wspólnoty Europejskiej, Bułgarii, Polski, Węgier, Republiki Czeskiej, Republiki Słowackiej, Rumunii, Litwy, Łotwy, Estonii, Słowenii, Islandii, Norwegii, Szwajcarii (włączając Liechtenstein)¹ lub Turcji zgodnie z przepisami Protokołu dotyczącego reguł pochodzenia załączonego do umów zawartych między tym Państwem-Stroną a każdym z tych krajów, pod warunkiem że produkty te zostały w Państwie-Stronie poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającemu poza te, o których mowa w artykule 7 niniejszego protokołu. Nie będzie konieczne poddawanie tych materiałów wystarczającej obróbce lub przetworzeniu.

2. W wypadku gdy obróbka lub przetworzenie, które miały miejsce w Państwie-Stronie, nie wykraczają poza operacje, o których mowa w artykule 7, uzyskany produkt będzie uważany za pochodzący z tego Państwa-Strony tylko wtedy, gdy wartość tam dodana przewyższa wartość użytych materiałów pochodzących z któregokolwiek kraju wymienionego w ustępie 1. Jeżeli tak nie jest, uzyskany produkt będzie uważany za pochodzący z kraju, który ma największy udział materiałów pochodzących użytych w procesie produkcji w tym Państwie-Stronie.

3. Produkty pochodzące z jednego z krajów wymienionych w ustępie 1, które nie podlegają żadnym operacjom na terenie Państwa-Strony, zachowują swoje pochodzenie, jeżeli są eksportowane do jednego z tych krajów.

4. Kumulacja, o której mowa w niniejszym artykule, może być stosowana tylko do materiałów i produktów, które uzyskały status pochodzących przy zastosowaniu reguł pochodzenia identycznych do reguł określonych w niniejszym protokole.”;

4. Artykuł 12 otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 12

Zasada terytorialności

1. Z zastrzeżeniem artykułu 4 oraz ustępu 3 niniejszego artykułu, warunki określone w części II dotyczące uzyskiwania statusu produktów pochodzących muszą być nieprzerwanie spełniane w Państwie-Stronie.

2. Z zastrzeżeniem artykułu 4, jeżeli towary pochodzące wyeksportowane z jednego z Państw-Stron do innego kraju są przywożone ponownie, muszą być uznawane za niepochodzące, chyba że możliwe jest wykazanie władzom celnym, że:

a) towary ponownie przywożone są tymi samymi towarami, które zostały wyeksportowane, oraz

b) nie podlegały one żadnym operacjom wykraczającym poza czynności konieczne dla utrzymania ich w dobrym stanie w tym kraju lub podczas transportu.

3. Na uzyskanie statusu pochodzenia zgodnie z warunkami określonymi w części II nie może mieć wpływu wykonywana poza Państwami-Stronami obróbka lub przetworzenie materiałów wyeksportowanych z jednego z Państw-Stron, a następnie ponownie przywożonych, pod warunkiem że:

a) materiały te uzyskano w całości na terenie jednego z Państw-Stron lub przed eksportem zostały tam poddane obróbce lub przetworzeniu wykraczającym poza operacje niewystarczające, wymienione w artykule 7; oraz

b) możliwe jest wykazanie władzom celnym, że:

i) towary ponownie przywożone uzyskano z obróbki lub przetworzenia materiałów wyeksportowanych,

ii) całkowita wartość dodana uzyskana poza Państwami-Stronami z zastosowaniem postanowień tego artykułu nie przekracza 10% ceny ex works produktu gotowego, przy określaniu statusu pochodzenia.

4. Dla celów ustępu 3 warunki dotyczące statusu pochodzenia, wymienione w części II, nie mają zastosowania do obróbki lub przetwarzania wykonywanych poza Państwami-Stronami. W przypadku jednak gdy, zgodnie z wykazem zawartym w załączniku II, w celu nadania statusu pochodzenia danemu produktowi gotowemu, zastosowanie ma reguła ustalająca maksymalną wartość wszystkich użytych materiałów niepochodzących, wówczas całkowita wartość materiałów niepochodzących użytych na terytorium danego kraju wraz z całkowitą wartością dodaną uzyskaną poza Państwami-Stronami z zastosowaniem niniejszego artykułu nie powinna przekraczać określonego udziału procentowego.

5. W celu realizacji postanowień ustępów 3 i 4, przez „całkowitą wartość dodaną” rozumie się wszystkie koszty powstałe poza Państwami-Stronami, nie wyłączając wartości materiałów tam włączonych.

6. Postanowienia ustępów 3 i 4 nie mają zastosowania do produktów nie spełniających warunków określonych w załączniku II lub które mogą być uznane za poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu tyko wtedy, gdy zastosowanie mają ogólne wartości określone w artykule 6 punkt (2).

7. Ustępy 3 i 4 nie mają zastosowania do produktów z działów 50–63 Zharmonizowanego Systemu.

8. Jakakolwiek obróbka lub przetwarzanie, określone w tym artykule, dokonywane poza Państwami-Stronami, muszą być dokonywane w ramach systemu uszlachetniania biernego lub podobnego systemu.”;

5. W ostatnim akapicie artykułu 15 ustęp 6 datę „31 grudnia 1998” zastępuje się datą „31 grudnia 2000.”;

6. W artykule 26 wyrażenie „C2/CP3” zastępuje się wyrażeniem „CN22/CN23”;

7. W załączniku I, w uwadze 5.2, między wyrażeniami „włókna sztuczne” a „włókna syntetyczne polipropylenowe” wstawia się wyrażenie „włókna przewodzące prąd”;

8. W załączniku I, w uwadze 5.2, usuwa się piąty przykład („Dywan pętelkowy ... dotyczące masy.”);

9. W załączniku II między regułami dla pozycji HS 2202 i 2208 wstawia się następującą regułę:

„

”;

10. W załączniku II regułę dla działu 57 zastępuje się następującym tekstem:

„

¹⁾ Specjalne wymogi dla produktów z mieszaniny materiałów włókienniczych patrz uwaga 5.

^(a) Używanie włókien z juty jest dozwolone od 1.07.2000 r.”;

11. W załączniku II regułę dla pozycji 7006 zastępuje się następującym tekstem:

„

”;

¹⁾ SEMII – Semiconductor Equipment and Materials Institute Incorporated.

12. W załączniku II regułę dla pozycji 7601 zastępuje się następującym tekstem:

„

”;

13. W załączniku IV słoweńska wersja i węgierska wersja deklaracji na fakturze otrzymują następujące brzmienie:

„Wersja słoweńska:

Izvoznik blaga, zajetega s tem dokumentom (pooblastilo carinskih organov št. ....¹) izjavlja, da, razen če ni drugače jasno navedeno, ima to blago preferencialno .... poreklo.”

„Wersja węgierska:

A jelen okmányban szereplõ áruk exportõre (vámfelhatalmazási szám .....¹⁾ kijelentem, hogy eltérõ jelzés hiányában az áruk kedvezményes ............ származásúak.”

¹ Księstwo Liechtenstein jest w unii celnej ze Szwajcarią oraz stanowi Umawiającą się Stronę Układu o Europejskim Obszarze Gospodarczym.