Dziennik Ustaw - rok 1999 nr 76 poz. 856

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 25 marca 1997 r. w Warszawie została sporządzona Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r. w następującym brzmieniu:

UMOWA

między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką o uzupełnieniu i ułatwieniu stosowania Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych z dnia 20 kwietnia 1959 r.

Rzeczpospolita Polska i Republika Słowacka, zwane dalej „Umawiającymi się Stronami”,

pragnąc uzupełnić we wzajemnych stosunkach postanowienia Europejskiej konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych, sporządzonej w Strasburgu dnia 20 kwietnia 1959 r., zwanej dalej „Konwencją”, i Protokołu dodatkowego do tej Konwencji, sporządzonego w Strasburgu dnia 17 marca 1978 r., zwanego dalej „Protokołem”, oraz pragnąc ułatwić stosowanie zawartych w nich zasad,

postanowiły zawrzeć niniejszą umowę i uzgodniły, co następuje:

Artykuł I

(do artykułu 1 Konwencji)

Pomoc prawna jest udzielana we wszystkich postępowaniach w sprawach o czyny, których ściganie należy, w chwili wystąpienia z wnioskiem o udzielenie pomocy prawnej, do właściwości organów sądowych wzywającej Umawiającej się Strony i należałoby na terytorium wezwanej Umawiającej się Strony do właściwości organów sądowych lub innych organów.

Artykuł II

(do artykułu 1 Konwencji w związku z artykułem 3 Protokołu)

Konwencję i niniejszą umowę stosuje się także:

a) w sprawach o ułaskawienie,

b) w sprawach o odszkodowanie za niesłuszne skazanie, aresztowanie lub zatrzymanie.

Artykuł III

(do artykułu 2 Konwencji w związku z artykułem 1 Protokołu)

1. Pomoc prawna udzielana jest w ramach artykułu I także w postępowaniach w sprawach o czyny naruszające przepisy podatkowe, celne, dewizowe lub dotyczące monopolu. Nie można odmówić udzielenia pomocy prawnej na tej tylko podstawie, że prawo wezwanej Umawiającej się Strony nie przewiduje takiego samego rodzaju opłat lub podatków albo nie reguluje w ten sam sposób opłat, podatków, ceł i obowiązków dewizowych, jak prawo wzywającej Umawiającej się Strony.

2. Przestępstwami skarbowymi są również przestępstwa polegające na naruszeniu przepisów dotyczących gospodarki towarami i handlu zagranicznego.

3. Istniejący według przepisów prawnych Umawiających się Stron obowiązek zachowania tajemnicy w sprawach skarbowych wymienionych w ustępach 1 i 2 nie wyłącza udzielenia pomocy prawnej na podstawie niniejszego artykułu. Okoliczności lub fakty, o których dowiedzą się organ wzywający lub organ wezwany Umawiających się Stron w związku z wnioskiem o udzielenie pomocy prawnej, podlegają obowiązkowi zachowania tajemnicy w sprawach skarbowych.

Artykuł IV

(do artykułu 3 Konwencji)

1. Przedmioty pochodzące z czynu zagrożonego karą lub uzyskane w drodze ich wymiany będą przekazywane w celu wydania ich pokrzywdzonemu, jeżeli:

a) przedmioty nie są potrzebne na terytorium wezwanej Umawiającej się Strony jako dowody w postępowaniu toczącym się przed sądem lub innym właściwym organem,

b) przedmioty nie podlegają przepadkowi lub konfiskacie na terytorium wezwanej Umawiającej się Strony,

c) osoby trzecie nie zgłaszają do nich roszczeń.

2. Jeżeli wezwana Umawiająca się Strona zrzeka się zwrotu przedmiotów, to przy ich wydawaniu nie będzie stosowała zabezpieczenia na tych przedmiotach w celu zapłaty ceł, podatków i innych tego rodzaju opłat, chyba że samego pokrzywdzonego właściciela tych przedmiotów obciążają takie opłaty.

Artykuł V

(do artykułu 4 Konwencji)

1. Zezwala się przedstawicielom organów uczestniczącym w postępowaniu karnym i innym osobom uczestniczącym w postępowaniu oraz ich przedstawicielom, po złożeniu stosownego wniosku, na obecność przy podejmowaniu czynności w ramach pomocy prawnej na terytorium wezwanej Umawiającej się Strony. Mogą oni wnosić uzupełniające pytania lub proponować określone środki. Artykuł 12 Konwencji stosuje się odpowiednio.

2. Na obecność przedstawicieli organów uczestniczących w postępowaniu karnym, o której mowa w ustępie 1, wymagana jest zgoda: w Rzeczypospolitej Polskiej - Ministerstwa Sprawiedliwości, a w Republice Słowackiej - w postępowaniu przed wniesieniem aktu oskarżenia - Prokuratury Generalnej, a po wniesieniu aktu oskarżenia - Ministerstwa Sprawiedliwości. Artykuł 2 litera (b) Konwencji stosuje się odpowiednio.

Artykuł VI

(do artykułu 6 Konwencji)

Zrzeczenie się prawa do zwrotu dowodów lub dokumentów wymienionych w artykule 3 ustęp 1 Konwencji nie jest możliwe bez zgody osób trzecich roszczących sobie do nich prawa.

Artykuł VII

(do artykułu 10 Konwencji)

Artykuł 10 ustęp 2 Konwencji stosuje się we wszystkich wypadkach wezwania świadka lub biegłego. Osoby te mogą same wystąpić z wnioskiem o przyznanie zaliczki na podstawie artykułu 10 ustęp 3 Konwencji.

Artykuł VIII

1. Jeżeli wezwana Umawiająca się Strona udzieli zgody na obecność w czasie wykonywania wniosku o udzielenie pomocy prawnej osoby aresztowanej lub odbywającej karę pozbawienia wolności na terytorium wzywającej Umawiającej się Strony, to zobowiązana jest ona do przetrzymywania tej osoby w areszcie przez cały czas jej pobytu na swym terytorium, a po zakończeniu czynności związanych z pomocą prawną - do niezwłocznego przekazania jej z powrotem wzywającej Umawiającej się Stronie, jeśli nie żąda ona jej zwolnienia.

2. Jeżeli państwo trzecie wyrazi zgodę na obecność przy wykonywaniu wniosku o udzielenie pomocy prawnej osoby przebywającej w areszcie lub odbywającej karę pozbawienia wolności na terytorium jednej z Umawiających się Stron, to do tranzytu tej osoby przez terytorium drugiej Umawiającej się Strony stosuje się odpowiednio artykuł 11 ustępy 2 i 3 Konwencji.

3. W wypadkach wymienionych w ustępach 1 i 2 stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 12 Konwencji.

Artykuł IX

(do artykułu 13 Konwencji)

Wezwana Umawiająca się Strona przekazuje wyciągi z rejestru skazanych, o jakie występują organy policyjne drugiej Umawiającej się Strony dla potrzeb spraw karnych, w takim zakresie, w jakim jego organy policyjne mogłyby otrzymywać je w podobnych wypadkach.

Artykuł X

(do artykułu 14 Konwencji)

1. We wniosku o doręczenie oznacza się przy danych o przedmiocie i podstawie wniosku także rodzaj pisma, jakie ma być doręczone, oraz pozycję adresata w postępowaniu.

2. Do wniosku o przeszukanie lub zabezpieczenie przedmiotów mogących stanowić dowody i dokumentów załącza się stwierdzenie właściwego organu wymiaru sprawiedliwości o tym, że zostały spełnione warunki do dokonania tych czynności określone przez prawo wzywającej Umawiającej się Strony.

3. Do wniosku o przekazanie przedmiotów w celu wydania ich pokrzywdzonemu stosuje się odpowiednio ustęp 2.

4. Organy wymiaru sprawiedliwości obu Umawiających się Stron mogą do wniosków o udzielenie pomocy prawnej używać dwujęzycznych druków.

Artykuł XI

(do artykułu 15 Konwencji)

1. Jeżeli umowa niniejsza nie stanowi inaczej, organy wymiaru sprawiedliwości obu Umawiających się Stron porozumiewają się bezpośrednio. Nie wyłącza to możliwości pośrednictwa Ministerstwa Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej, z jednej strony, i Prokuratury Generalnej lub Ministerstwa Sprawiedliwości Republiki Słowackiej, z drugiej strony.

2. Wnioski o przekazanie lub tranzyt osób aresztowanych i odbywających karę pozbawienia wolności przekazywane są za pośrednictwem Ministerstwa Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej, z jednej strony, i Prokuratury Generalnej lub Ministerstwa Sprawiedliwości Republiki Słowackiej, z drugiej strony.

3. Wnioski określone w artykule IX niniejszej umowy przekazywane są za pośrednictwem Ministerstwa Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej, z jednej strony, a Prokuratury Generalnej Republiki Słowackiej, z drugiej strony. Odpowiedzi przesyła się w takim samym trybie. W wypadku niebezpieczeństwa zwłoki dopuszczalny jest bezpośredni obrót między organami policji i właściwymi organami rejestru skazanych.

Artykuł XII

(do artykułu 16 Konwencji)

1. Jeżeli umowa niniejsza nie stanowi inaczej, nie wymaga się tłumaczenia wniosków i załączanych do nich dokumentów.

2. Do pism podlegających doręczeniu załącza się ich tłumaczenie na język urzędowy wezwanej Umawiającej się Strony. Tłumaczenia powinny być sporządzone przez tłumacza przysięgłego ustanowionego na terytorium jednej z Umawiających się Stron. Poświadczenie zgodności podpisu tłumacza przysięgłego nie jest wymagane.

3. Jeżeli do pism, o których doręczenie się wnosi, nie są załączone ich tłumaczenia na język urzędowy wezwanej Umawiającej się Strony, organ wezwany ograniczy swe czynności do doręczenia pism adresatowi, jeżeli zgodzi się on je przyjąć.

Artykuł XIII

(do artykułu 20 Konwencji)

Koszty powstałe w wyniku stosowania artykułu IV i VIII niniejszej umowy zwracane są przez wzywającą Umawiającą się Stronę.

Artykuł XIV

(do artykułu 21 Konwencji)

1. Po otrzymaniu zawiadomienia o przestępstwie, przekazanego na podstawie artykułu 21 Konwencji przez jedną z Umawiających się Stron, właściwe organy drugiej Umawiającej się Strony przeprowadzą postępowanie karne według przepisów prawnych Strony wezwanej.

2. Wymiana pism na podstawie artykułu 21 Konwencji odbywa się pomiędzy prokuraturami wojewódzkimi Rzeczypospolitej Polskiej, z jednej strony, a prokuraturami krajskimi (wojewódzkimi) Republiki Słowackiej, z drugiej strony.

3. Czyny naruszające przepisy o ruchu drogowym są oceniane na terytorium wezwanej Umawiającej się Strony według przepisów o ruchu drogowym obowiązujących w miejscu zdarzenia.

4. Wniosek lub zgoda pokrzywdzonego niezbędna do wszczęcia postępowania karnego, jaka istnieje na terytorium wzywającej Umawiającej się Strony, jest również skuteczna na terytorium wezwanej Umawiającej się Strony. Jedynie wniosek lub zgoda pokrzywdzonego niezbędna do wszczęcia postępowania karnego według prawa wezwanej Umawiającej się Strony może być przekazana dodatkowo w terminie określonym przez właściwy organ tej Strony.

5. Zawiadomienie powinno zawierać zwięzły opis stanu faktycznego oraz możliwie dokładne dane dotyczące osoby podejrzanej, jej obywatelstwa, miejsca zamieszkania lub pobytu. Załącza się:

a) oryginał, uwierzytelniony odpis lub kopię akt karnych oraz wchodzące w rachubę inne dowody,

b) tekst przepisów karnych wzywającej Umawiającej się Strony odnoszących się do czynu, a w wypadkach określonych w ustępie 3 - ponadto tekst przepisów o ruchu drogowym obowiązujących w miejscu zdarzenia,

c) wniosek lub zgodę pokrzywdzonego, jeśli jest niezbędna do wszczęcia postępowania karnego.

6. Oryginał akt oraz dowody przekazane na podstawie ustępu 5 litera a) zostaną zwrócone wzywającej Umawiającej się Stronie w możliwie najkrótszym terminie, jeżeli Strona ta zastrzegła ich zwrot w zawiadomieniu o przestępstwie. Prawa obu Umawiających się Stron i osób trzecich co do przekazanych przedmiotów pozostają nienaruszone.

Artykuł XV

(do artykułu 21 Konwencji)

Po wszczęciu postępowania karnego przeciwko sprawcy na terytorium wezwanej Umawiającej się Strony organy wymiaru sprawiedliwości wzywającej Umawiającej się Strony nie podejmują dalszych środków ścigania i wykonania orzeczenia w związku z czynem będącym przedmiotem zawiadomienia, jeżeli:

a) wymierzona tam kara została wykonana lub jej wykonanie zostało zawieszone albo uległo przedawnieniu,

b) sprawca został tam prawomocnie uwolniony lub postępowanie zostało tam prawomocnie umorzone z przyczyn wyłączających postępowanie.

Artykuł XVI

(do artykułu 22 Konwencji w związku z artykułem 4 Protokołu)

1. Informacje o skazaniach są wymieniane co najmniej raz na sześć miesięcy między Ministerstwem Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej a Ministerstwem Sprawiedliwości Republiki Słowackiej.

2. Umawiająca się Strona, która przekazała informację na podstawie artykułu 22 Konwencji, udostępni na wniosek drugiej Umawiającej się Strony w konkretnej sprawie odpisy prawomocnych orzeczeń skazujących i informacje o zastosowanych środkach. Wymiana pism odbywa się między Ministerstwem Sprawiedliwości Rzeczypospolitej Polskiej a Ministerstwem Sprawiedliwości Republiki Słowackiej.

Artykuł XVII

(do artykułu 24 Konwencji)

W rozumieniu niniejszej umowy organami wymiaru sprawiedliwości są sądy i prokuratury obu Umawiających się Stron.

Artykuł XVIII

(do artykułu 29 Konwencji)

Jeżeli jedna z Umawiających się Stron wypowie Konwencję, to wypowiedzenie nabiera mocy w stosunkach między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Słowacką po upływie dwóch lat od daty otrzymania takiej notyfikacji przez Sekretarza Generalnego Rady Europy.

Artykuł XIX

1. Umowa niniejsza podlega ratyfikacji. Wymiana dokumentów ratyfikacyjnych nastąpi w Bratysławie.

2. Umowa niniejsza wejdzie w życie pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła wymiana dokumentów ratyfikacyjnych.

3. Umowa niniejsza zawarta jest na czas nie określony. Może być ona wypowiedziana w drodze notyfikacji przez każdą z Umawiających się Stron. W takim wypadku umowa utraci moc po upływie jednego roku od dnia takiej notyfikacji. Umowa przestanie obowiązywać także bez wypowiedzenia jej w dniu, w którym przestanie obowiązywać Europejska konwencja o pomocy prawnej w sprawach karnych, sporządzona dnia 20 kwietnia 1959 r.

Sporządzono w Warszawie, dnia 25 marca 1997 r. w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w językach polskim i słowackim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne.

Po zapoznaniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

- została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

- jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

- będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 29 lipca 1997 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski

L.S.

Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati