Dziennik Ustaw - rok 1999 nr 75 poz. 849

Na podstawie art. 26 ust. 2a ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. Nr 30, poz. 163 i Nr 43, poz. 241, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 103, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775, z 1997 r. Nr 54, poz. 349, Nr 115, poz. 741 i Nr 121, poz. 770 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1126) zarządza się, co następuje:

1) Główny Geodeta Kraju w części dotyczącej przebiegu granic i powierzchni województw,

2) wojewódzcy inspektorzy nadzoru geodezyjnego i kartograficznego działający w imieniu wojewody, zgodnie z ich właściwością miejscową, w części dotyczącej przebiegu granic i powierzchni gmin i powiatów.

2. Wojewodowie i starostowie współdziałają z Głównym Geodetą Kraju przy prowadzeniu rejestru poprzez przekazywanie do centralnego zasobu geodezyjnego i kartograficznego wykazów współrzędnych wraz z opisem dokonanych zmian przebiegu granic jednostek podziału terytorialnego państwa.

1) aktualizacji i utrzymywaniu wzajemnej zgodności krajowej i wojewódzkich baz danych rejestru,

2) utrzymywaniu systemów obsługujących bazy danych rejestru w gotowości operacyjnej,

3) sporządzaniu według stanu na dzień 1 stycznia, w terminie do dnia 1 lutego każdego roku, krajowego wykazu powierzchni jednostek podziału terytorialnego państwa, stanowiącego podstawę sporządzania krajowego wykazu gruntów i budynków,

4) udostępnianiu danych zawartych w rejestrze.

1) umów międzynarodowych dotyczących przebiegu granic państwowych,

2) aktów prawnych w sprawie tworzenia, łączenia, znoszenia i podziału jednostek podziału terytorialnego państwa lub zmiany ich granic,

3) ostatecznych decyzji administracyjnych i prawomocnych orzeczeń sądowych dotyczących przebiegu granic nieruchomości będących jednocześnie granicami jednostek podziału terytorialnego państwa,

4) opracowań geodezyjnych i fotogrametrycznych przyjętych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, określających lub uściślających położenie punktów granicznych.

2. W przypadku niemożności uzyskania współrzędnych punktów załamania granic jednostek podziału terytorialnego państwa w wyniku pomiarów geodezyjnych przyjętych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, dopuszcza się określenie tych współrzędnych z map znajdujących się w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym.

3. Sposób oznaczania punktów załamania granic jednostek podziału terytorialnego państwa określa załącznik do rozporządzenia.

1) wejścia w życie aktów prawnych, o których mowa w § 7 pkt 1 i 2,

2) przekazania przez właściwe organy ostatecznych decyzji administracyjnych, a przez sądy – prawomocnych orzeczeń, o których mowa w § 7 pkt 3,

3) przyjęcia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego opracowań geodezyjnych i fotogrametrycznych, o których mowa w § 7 pkt 4, nie związanych z aktami prawnymi, ostatecznymi decyzjami i prawomocnymi orzeczeniami sądowymi wymienionymi w § 7 pkt 1–3.

2. Wojewódzcy inspektorzy nadzoru geodezyjnego i kartograficznego są obowiązani:

1) aktualizować wojewódzkie bazy danych rejestru w terminie 14 dni od dnia otrzymania danych, o których mowa w ust. 1,

2) przekazywać do centralnego zasobu geodezyjnego i kartograficznego kopię zaktualizowanej bazy wojewódzkiej wraz z opisem dokonanych zmian, w terminie 14 dni od dnia zakończenia aktualizacji bazy.

3. Główny Geodeta Kraju zapewnia:

1) aktualizację krajowej bazy danych rejestru w terminie 14 dni od dnia otrzymania danych, o których mowa w ust. 2 pkt 2,

2) uzgodnienie danych w przypadku stwierdzenia rozbieżności między danymi baz sąsiednich województw lub między danymi bazy krajowej a danymi baz wojewódzkich.

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji: w z. B. Borusewicz

Załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych
i Administracji z dnia 6 września 1999 r. (pot. 849)

SPOSÓB OZNACZANIA PUNKTÓW ZAŁAMANIA
GRANIC JEDNOSTEK PODZIAŁU TERYTORIALNEGO PAŃSTWA

Punkty załamania granic jednostek podziału terytorialnego państwa dzielą się na dwie grupy:

a) punkty węzłowe – punkty, w których zbiegają się co najmniej 3 odcinki granic podziału terytorialnego państwa,

b) punkty pośrednie – punkty załamania linii granicznej, leżące pomiędzy punktami węzłowymi.

Oznaczenie punktu węzłowego

Oznaczenie punktu węzłowego składa się z ośmiu części:

1. Współrzędne punktu węzłowego w państwowym systemie odniesień przestrzennych, ustalonym na podstawie odrębnych przepisów.

2. Informacja o województwie lub województwach, z którymi jest związany punkt węzłowy.

W pola należy wpisać identyfikatory województw zgodnie z rejestrem terytorialnym prowadzonym przez Główny Urząd Statystyczny.

– Jeżeli punkt węzłowy jest położony na granicy województwa lub województw, należy wypełnić 4, 3, 2 lub 1 pole, zależnie od zaistniałej sytuacji. W pola nie wypełnione należy wpisać cyfrę 0.

– Jeżeli punkt węzłowy jest położony wewnątrz województwa, należy wypełnić pierwsze pole, a w pozostałych wpisać cyfrę 0.

3. Informacja o powiecie lub powiatach, z którymi jest związany punkt węzłowy.

W pola należy wpisać identyfikatory powiatów zgodnie z rejestrem terytorialnym prowadzonym przez Główny Urząd Statystyczny.

– Jeżeli punkt węzłowy jest położony na granicy powiatu lub powiatów, należy wypełnić 4, 3, 2 lub 1 pole, zależnie od zaistniałej sytuacji. W pola nie wypełnione należy wpisać cyfrę 0.

– Jeżeli punkt węzłowy jest położony wewnątrz powiatu, należy wypełnić pierwsze pole, a w pozostałych wpisać cyfrę 0.

4. Informacja o gminie lub gminach, z którymi związany jest punkt węzłowy.

W pola należy wpisać identyfikatory gmin zgodnie z rejestrem terytorialnym prowadzonym przez Główny Urząd Statystyczny.

– Zależnie od sytuacji należy wypełnić 4, 3, 2 lub 1 pole. W pola nie wypełnione należy wpisać cyfrę 0.

5. Oznaczenie miasta lub miast, z którymi związany jest punkt węzłowy.

W pola należy wpisać identyfikatory miejscowości zgodnie z rejestrem terytorialnym prowadzonym przez Główny Urząd Statystyczny.

– Liczba wypełnionych pól jest zależna od konkretnej sytuacji. W pola nie wypełnione należy wpisać
cyfrę 0.

– Jeżeli miasto jest położone całkowicie wewnątrz gminy, należy jeden z punktów załamania granicy przyjąć jako punkt węzłowy i wypełnić tylko jedno pole. W pola nie wypełnione należy wpisać cyfrę 0.

6. Oznaczenie dzielnicy lub dzielnic, z którymi związany jest punkt węzłowy.

W pola należy wpisać identyfikatory dzielnic zgodnie z rejestrem terytorialnym prowadzonym przez Główny Urząd Statystyczny.

– Liczba wypełnionych pól jest zależna od konkretnej sytuacji. W pola nie wypełnione należy wpisać
cyfrę 0.

7. Informacja o położeniu punktu węzłowego.

– Jeżeli punkt jest położony na granicy państwa, w polu wpisujemy cyfrę 1, w pozostałych przypadkach cyfrę 0.

8. Sposób pozyskania współrzędnych punktu węzłowego.

– Jeżeli współrzędne pozyskano na podstawie pomiarów geodezyjnych, o których mowa w § 9 ust. 1 rozporządzenia, w polu należy wpisać cyfrę 1.

– Jeżeli współrzędne pozyskano z map, o których mowa w § 9 ust. 2 rozporządzenia, w polu należy wpisać cyfrę 2.

Oznaczenie punktu pośredniego

Oznaczenie punktu pośredniego składa się z pięciu części:

1. Współrzędne punktu pośredniego w państwowym systemie odniesień przestrzennych, ustalonym na podstawie odrębnych przepisów.

2. Kolejny numer punktu pośredniego.

3. Współrzędne początkowego punktu węzłowego linii granicznej, na której jest położony punkt pośredni.

4. Współrzędne końcowego punktu węzłowego linii granicznej, na której jest położony punkt pośredni.

5. Sposób pozyskania współrzędnych punktu pośredniego.

– Jeżeli współrzędne pozyskano na podstawie pomiarów geodezyjnych, o których mowa w § 9 ust. 1 rozporządzenia, w polu należy wpisać cyfrę 1.

– Jeżeli współrzędne pozyskano z map, o których mowa w § 9 ust. 2 rozporządzenia, w polu należy wpisać cyfrę 2.