Dziennik Ustaw - rok 1999 nr 47 poz. 479

Na podstawie art. 12 ust. 6 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. z 1997 r. Nr 28, poz. 152 i Nr 88, poz. 554 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1115) zarządza się, co następuje:

2. Komisja wydaje orzeczenie w przedmiocie niezdolności lekarza do wykonywania zawodu albo ograniczenia w wykonywaniu ściśle określonych czynności medycznych, zwane dalej „orzeczeniem”, wywołanych w szczególności: chorobą psychiczną, narkomanią, alkoholizmem, niedołęstwem lub kalectwem.

3. Okręgowa rada lekarska powołująca komisję ustala skład komisji i wyznacza jej przewodniczącego.

4. W skład komisji mogą być powołani lekarze będący członkami właściwej okręgowej izby lekarskiej, wykonujący zawód lekarza co najmniej od 7 lat i posiadający specjalizację w odpowiedniej dziedzinie medycyny.

5. Przewodniczącym komisji powinien być członek okręgowej rady lekarskiej powołującej komisję, w miarę możliwości posiadający specjalizację w odpowiedniej dziedzinie medycyny.

6. Członkiem komisji nie może być lekarz, który został zawieszony w prawie wykonywania zawodu albo ograniczony w wykonywaniu określonych czynności medycznych lub wobec którego została orzeczona przez sąd lekarski kara upomnienia lub nagany albo jest małżonkiem lub krewnym albo powinowatym do drugiego stopnia lekarza, którego dotyczy postępowanie, albo pozostaje wobec niego w takim stosunku prawnym lub faktycznym, że może to budzić uzasadnione wątpliwości co do jego bezstronności.

7. O powołaniu komisji okręgowa rada lekarska niezwłocznie powiadamia lekarza, którego postępowanie dotyczy.

8. Przewodniczący komisji zawiadamia lekarza o składzie osobowym komisji.

9. Lekarz, którego dotyczy postępowanie, może złożyć wniosek o wyłączenie członka komisji z przyczyn wymienionych w ust. 6.

1) wyznacza termin pierwszego posiedzenia komisji i zaznajamia jej członków ze sprawą, w której prowadzone jest postępowanie i ma być wydane orzeczenie,

2) występuje do właściwych podmiotów o przekazanie dokumentacji niezbędnej do wydania orzeczenia,

3) zawiadamia lekarza, którego postępowanie dotyczy, o czasie i miejscu stawienia się przed komisją.

2. Termin stawienia się lekarza przed komisją powinien być tak wyznaczony, aby między doręczeniem lekarzowi zawiadomienia a dniem stawienia się przed komisją upłynęło co najmniej 14 dni.

2. Mąż zaufania ma prawo uczestniczyć we wszystkich czynnościach komisji, z wyjątkiem wydania orzeczenia.

2. Przewodniczący komisji uzgadnia termin niezbędnych badań w zakładzie opieki zdrowotnej oraz powiadamia lekarza o terminie i miejscu ich wykonania z zachowaniem warunku, o którym mowa w § 2 ust. 2.

3. W razie usprawiedliwionego niestawienia się lekarza przed komisją lub na badanie w zakładzie opieki zdrowotnej przewodniczący komisji ustala ponowny termin.

2. Komisja powinna wydać orzeczenie nie później niż w ciągu trzech miesięcy od dnia jej powołania.

3. W uzasadnionych przypadkach, gdy wydanie orzeczenia w terminie, o którym mowa w ust. 2, nie jest możliwe z uwagi na niezakończenie dodatkowych badań w zakładzie opieki zdrowotnej, komisja wydaje orzeczenie niezwłocznie po ich zakończeniu.

4. W orzeczeniu dotyczącym ograniczenia lekarza w wykonywaniu ściśle określonych czynności medycznych komisja określa rodzaj tych czynności.

5. Orzeczenie podpisują wszyscy członkowie komisji; każdy członek komisji ma prawo złożyć na piśmie zdanie odrębne z uzasadnieniem.

1) oznaczenie miejsca i czasu posiedzenia komisji,

2) imiona i nazwiska członków komisji,

3) imię i nazwisko badanego lekarza oraz sposób stwierdzenia jego tożsamości,

4) okoliczności, które spowodowały przeprowadzenie badania lub badań dodatkowych w zakładzie opieki zdrowotnej,

5) podpisy członków komisji.

1) Wojskowej Rady Lekarskiej,

2) Naczelnej Rady Lekarskiej - w przypadku postępowania podjętego wskutek wniesienia odwołania od uchwały okręgowej rady lekarskiej, o której mowa w § 9.

Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: F. Cegielska