Dziennik Ustaw - rok 1999 nr 45 poz. 451

Na podstawie art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz. U. Nr 123, poz. 774 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) zarządza się, co następuje:

1) warunki zootechniczne, które powinien spełniać materiał biologiczny,

2) wzory zaświadczeń o wykonaniu usługi w zakresie rozrodu zwierząt oraz obieg dokumentacji,

3) wykaz materiału biologicznego będącego przedmiotem odprawy celnej,

4) podmioty uprawnione do wydawania świadectw potwierdzających spełnienie warunków dla materiału biologicznego, zwierząt hodowlanych i jaj wylęgowych przywożonych z zagranicy.

1) 40% plemników o ruchu prawidłowym,

2) 50 tysięcy plemników w 1 mm³,

3) 85% plemników bez zmian morfologicznych.

2. Średnia zawartość plemników w nasieniu, o którym mowa w ust. 1, powinna wynosić co najmniej 150 tysięcy w 1 mm³ nasiennej frakcji ejakulatu.

3. Konserwowane lub konserwowane mrożone nasienie ogiera powinno zawierać co najmniej 300 milionów plemników o ruchu prawidłowym w jednej dawce inseminacyjnej.

1) 60% plemników o ruchu prawidłowym,

2) 80% plemników bez zmian morfologicznych,

3) 500 tysięcy plemników w 1 mm³.

2. Świeże nasienie pochodzące od buhaja w wieku 18 miesięcy wykorzystywane w sztucznym unasiennianiu powinno zawierać co najmniej:

1) 70% plemników o ruchu prawidłowym,

2) 80% plemników bez zmian morfologicznych,

3) 500 tysięcy plemników w 1 mm³.

3. Nasienie, o którym mowa w ust. 1 i 2, powinno charakteryzować się ruchem falowym co najmniej na poziomie średnim.

4. Konserwowane mrożone w słomce nasienie buhaja po rozmrożeniu powinno zawierać co najmniej:

1) 50% plemników żywych o ruchu prawidłowym,

2) 8 milionów plemników o ruchu prawidłowym,

3) 80% plemników bez zmian morfologicznych.

5. Konserwowane mrożone w kulce nasienie buhaja po rozmrożeniu powinno zawierać co najmniej:

1) 35% plemników żywych o ruchu prawidłowym,

2) 10 milionów plemników o ruchu prawidłowym,

3) 80% plemników bez zmian morfologicznych.

6. Nasienie, o którym mowa w ust. 1, 2, 4 i 5, nie powinno zawierać więcej niż 15% plemników z wadami dyskwalifikującymi jego wykorzystanie w sztucznym unasiennianiu, których wykaz określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

1) 70% plemników o ruchu prawidłowym,

2) 100 tysięcy plemników w 1 mm³,

3) 80% plemników bez zmian morfologicznych.

2. Objętość jednej dawki inseminacyjnej nasienia knura powinna wynosić co najmniej 80 000 mm³, a zawartość plemników o ruchu prawidłowym w tej dawce powinna wynosić co najmniej 70%.

3. Liczba plemników w jednej dawce inseminacyjnej nasienia knura powinna wynosić co najmniej 2 miliardy.

1) 70% plemników o ruchu prawidłowym,

2) 1,5 miliona plemników w 1 mm³,

3) 80% plemników bez zmian morfologicznych.

2. Nasienie, o którym mowa w ust. 1, powinno charakteryzować się silnym ruchem falowym.

3. Wykorzystywane w sztucznym unasiennianiu w rui spontanicznej konserwowane nasienie tryka i kozła powinno zawierać w jednej dawce inseminacyjnej co najmniej:

1) 100 milionów plemników o ruchu prawidłowym,

2) 60% plemników o ruchu postępowym.

4. Wykorzystywane w sztucznym unasiennianiu doszyjkowym konserwowane mrożone nasienie tryka powinno zawierać w jednej dawce inseminacyjnej co najmniej:

1) 200 milionów ogólnej ilości plemników, w tym 100 milionów plemników o ruchu prawidłowym,

2) 50% plemników o ruchu postępowym po rozmrożeniu.

5. Nasienie tryka i kozła wykorzystywane w sztucznym unasiennianiu przy zastosowaniu synchronizacji rui powinno:

1) w przypadku nasienia konserwowanego, zawierać w jednej dawce inseminacyjnej co najmniej:

a) 200 milionów plemników o ruchu prawidłowym;

b) 60% plemników o ruchu postępowym,

2) w przypadku nasienia konserwowanego mrożonego, zawierać w jednej dawce inseminacyjnej co najmniej:

a) 400 milionów ogólnej ilości plemników, w tym 200 milionów plemników o ruchu prawidłowym,

b) 50% plemników o ruchu postępowym po rozmrożeniu.

6. Wykorzystywane w sztucznym unasiennianiu domacicznym konserwowane mrożone nasienie tryka powinno zawierać w jednej dawce inseminacyjnej:

1) 78–82 milionów plemników o ruchu prawidłowym,

2) co najmniej 50% plemników o ruchu postępowym po rozmrożeniu.

1) spełniających warunki wpisu do ksiąg zwierząt hodowlanych,

2) z oszacowaną wartością hodowlaną.

2. Do sztucznego wylęgu nie mogą być przeznaczone jaja zdeformowane, z wadami i zanieczyszczeniami skorupy.

3. Przeznaczone do sztucznego wylęgu jaja powinny ponadto spełniać następujące warunki:

1) masa jaj powinna wynosić dla jaj:

a) kurzych – od 54 do 63 gramów,

b) kaczych od kaczek typu Pekin – od 75 do 95 gramów,

c) gęsich – od 130 do 210 gramów,

d) indyczych – od 75 do 95 gramów,

e) bażancich – od 30 do 35 gramów,

f) przepiórczych – od 10 do 15 gramów,

g) perliczych – od 39 do 46 gramów,

h) kaczych od kaczek typu piżmowe – od 50 do 65 gramów,

i) strusich – od 1200 do 1800 gramów,

2) komora powietrza powinna znajdować się w tępym końcu jaja, a jej głębokość nie powinna przekraczać:

a) 3 mm w jajach przepiórczych,

b) 4 mm w jajach bażancich i perliczych,

c) 5 mm w jajach kurzych i kaczych od kaczek typu piżmowe,

d) 8 mm w jajach kaczych od kaczek typu Pekin, gęsich i indyczych,

e) 15 mm w jajach strusich,

3) białko powinno być przezroczyste, bez ciał obcych i zmętnień,

4) żółtko powinno być centralnie położone i nie zawierać krwistych plam.

2. Ustala się wzór świadectwa pokrycia klaczy oraz wzory świadectw pokrycia buhajem, knurem, trykiem albo kozłem, które określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

3. Ustala się wzór zaświadczenia o przeniesieniu zarodka, który określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

2. W przypadku dokonywania sztucznego unasienniania przez Podmiot, oryginał zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, otrzymuje posiadacz samicy, a kopia pozostaje w dokumentacji wykonywanych usług w zakresie sztucznego unasienniania, prowadzonej przez Podmiot.

3. W przypadku utraty oryginału zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, duplikat wydaje Podmiot, który otrzymał kopię zaświadczenia.

2. Jedną część wystawianego świadectwa pokrycia klaczy otrzymuje jej posiadacz, a drugą część podmiot prowadzący punkt kopulacyjny przekazuje prowadzącemu księgę lub rejestr ogiera użytego do krycia.

2. Oryginał świadectwa, o którym mowa w ust. 1, wystawianego bezpośrednio po pokryciu, otrzymuje posiadacz pokrytej samicy, a kopia pozostaje w dokumentacji podmiotu prowadzącego punkt kopulacyjny.

2. Oryginał zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, wystawianego bezpośrednio po każdym zabiegu, otrzymuje właściciel biorczyni, jedną kopię podmiot dokonujący zabiegu przekazuje do Podmiotu właściwego terytorialnie ze względu na miejsce dokonania sztucznego unasienniania, a drugą pozostawia w prowadzonej przez siebie dokumentacji.

1) sprowadzanego z zagranicy materiału biologicznego jest Instytutu Zootechniki w Krakowie,

2) przywożonych z zagranicy zwierząt hodowlanych, z wyjątkiem koni, owiec i kóz, oraz jaj wylęgowych jest Centralna Stacja Hodowli Zwierząt,

3) przywożonych z zagranicy koni jest Polski Związek Hodowców Koni,

4) przywożonych z zagranicy owiec i kóz jest Polski Związek Owczarski.

Minister Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej: A.K. Balazs

Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej
z dnia 20 kwietnia 1999 r. (poz. 451)

Załącznik nr 1

WYKAZ WAD PLEMNIKÓW DYSKWALIFIKUJĄCYCH WYKORZYSTANIE NASIENIA BUHAJA W SZTUCZNYM UNASIENNIANIU

1) plemnik niedorozwinięty,

2) plemnik podwójny,

3) plemnik guzowaty,

4) plemnik bezgłowy,

5) plemnik z diademem główki,

6) plemnik z główką gruszkowatą,

7) plemnik z główką zwężoną u podstawy,

8) plemnik z główką o nieprawidłowym konturze,

9) plemnik z główką małą i nieprawidłową,

10) główka luźna i nieprawidłowa,

11) plemnik z wstawką o kształcie korkociągu,

12) plemnik z inną wadą wstawki (wstawka kikutowata),

13) plemnik z bliższą kroplą protoplazmy na wstawce,

14) plemnik z niby-kroplą protoplazmy na wstawce,

15) plemnik z silnie zapętloną witką,

16) odosiowa główka.

Załącznik nr 2

WZORY ZAŚWIADCZEŃ SZTUCZNEGO UNASIENNIANIA

1. WZÓR ZAŚWIADCZENIA SZTUCZNEGO UNASIENNIANIA KLACZY

2. WZÓR ZAŚWIADCZENIA SZTUCZNEGO UNASIENNIANIA KROWY ALBO JAŁÓWKI

1. Numer w rejestrze pokryć jest to numer kolejnego wydawanego zaświadczenia unasienniania i informuje o liczbie samic unasiennionych po raz pierwszy w danym roku przez dany punkt unasienniania zwierząt.

2. W zaświadczeniu unasienniania wystawionym po raz pierwszy w danym roku wpisywany jest numer w rejestrze pokryć obowiązujący do czasu porodu lub poronienia rozpoczynającego laktację.

3. W przypadku unasienniania samicy w okresie powyżej 60 dni od ostatniego nieskutecznego zabiegu, który nie zakończył się porodem lub poronieniem, w zaświadczeniu wpisuje się dotychczasowy numer w rejestrze pokryć z dopisaną literą „a”.

4. W przypadku powtórnego zabiegu oraz powtórnego krycia w tej samej rui w wystawionym nowym zaświadczeniu unasienniania wpisuje się numer w rejestrze pokryć poprzedniego zabiegu.

3. WZÓR ZAŚWIADCZENIA SZTUCZNEGO UNASIENNIANIA LOCHY ALBO LOSZKI

1. Numer w rejestrze pokryć jest to numer kolejnego wydawanego zaświadczenia unasienniania i informuje o liczbie samic unasiennionych po raz pierwszy w danym roku przez dany punkt unasienniania zwierząt.

2. W zaświadczeniu unasienniania wystawionym po raz pierwszy w danym roku wpisywany jest numer w rejestrze pokryć obowiązujący do czasu porodu lub poronienia rozpoczynającego laktację.

3. W przypadku unasienniania samicy w okresie powyżej 50 dni od ostatniego nieskutecznego zabiegu, który nie zakończył się porodem lub poronieniem, w zaświadczeniu wpisuje się dotychczasowy numer w rejestrze pokryć z dopisaną literą „a".

4. W przypadku powtórnego zabiegu oraz powtórnego krycia w tej samej rui w wystawionym nowym zaświadczeniu unasienniania wpisuje się numer w rejestrze pokryć poprzedniego zabiegu.

4. WZÓR ZAŚWIADCZENIA SZTUCZNEGO UNASIENNIANIA OWCY ALBO KOZY

1. Numer w rejestrze pokryć jest to numer kolejnego wydawanego zaświadczenia unasienniania i informuje o liczbie samic unasiennionych po raz pierwszy w danym roku przez dany punkt unasienniania zwierząt.

2. W zaświadczeniu unasienniania wystawionym po raz pierwszy w danym roku wpisywany jest numer w rejestrze pokryć obowiązujący do czasu porodu lub poronienia rozpoczynającego laktację.

3. W przypadku unasienniania samicy w okresie powyżej 60 dni od ostatniego nieskutecznego zabiegu, który nie zakończył się porodem lub poronieniem, w zaświadczeniu wpisuje się dotychczasowy numer w rejestrze pokryć z dopisaną literą „a”.

4. W przypadku powtórnego zabiegu oraz powtórnego krycia w tej samej rui w wystawionym nowym zaświadczeniu unasienniania wpisuje się numer w rejestrze pokryć poprzedniego zabiegu.

Załącznik nr 3

WZORY ŚWIADECTW POKRYCIA

1. WZÓR ŚWIADECTWA POKRYCIA KLACZY

(strona 1)

(strona 2)

2. WZÓR ŚWIADECTWA POKRYCIA BUHAJEM, KNUREM, TRYKIEM ALBO KOZŁEM

Załącznik nr 4

WZORY ZAŚWIADCZENIA O PRZENIESIENIU ZARODKA

Załącznik nr 5

WYKAZ MATERIAŁU BIOLOGICZNEGO BĘDĄEGO PRZEDMIOTEM ODPRAWY CELNEJ

1) nasienie bydlęce – kod PCN: 0511 10 00 0,

2) nasienie zwierząt gospodarskich inne niż bydlęce – kod PCN: 0511 99 80 1,

3) embriony bydlęce – kod PCN: 0511 99 50 0,

4) embriony zwierząt gospodarskich inne niż bydlęce – kod PCN: 0511 99 80 3,

5) komórki jajowe zwierząt gospodarskich – kod PCN: 0511 99 80 5,

6) jaja wylęgowe indycze albo gęsie – kod PCN: 0407 00 11 0,

7) jaja wylęgowe pozostałe – kod PCN: 0407 00 19 0.