Dziennik Ustaw - rok 1999 nr 41 poz. 412

2. Ochrona Pomników Zagłady polega na tworzeniu ich stref ochronnych oraz wprowadzeniu na obszarze Pomników Zagłady i ich stref ochronnych szczególnych zasad:

1) odbywania zgromadzeń,

2) prowadzenia działalności gospodarczej,

3) budowy obiektów budowlanych, tymczasowych obiektów budowlanych i urządzeń budowlanych,

4) wywłaszczania nieruchomości.

3. Ochrona Pomników Zagłady jest celem publicznym.

4. Ochrona Pomników Zagłady jest zadaniem z zakresu administracji rządowej.

1) Pomnik Męczeństwa w Oświęcimiu,

2) Pomnik Męczeństwa na Majdanku,

3) Muzeum „Stutthof” w Sztutowie,

4) Muzeum Gross-Rosen w Rogoźnicy,

5) Mauzoleum Walki i Męczeństwa w Treblince,

6) Muzeum Martyrologiczne - Obóz w Chełmnie nad Nerem,

7) Muzeum Byłego Obozu Zagłady w Sobiborze,

8) były Obóz Zagłady w Bełżcu.

2. Strefę ochronną stanowi pas gruntu o szerokości nie większej niż 100 m od granic Pomnika Zagłady.

2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, sposób oznakowania granic Pomników Zagłady i ich stref ochronnych, a także wzory znaków wskazujących te granice.

3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, po zasięgnięciu opinii zarządu właściwej terytorialnie gminy, w drodze rozporządzenia:

1) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położony Pomnik Męczeństwa w Oświęcimiu, zgodnie z jego granicami i obszarem wyznaczonymi na podstawie przepisów ustawy z dnia 2 lipca 1947 r. o upamiętnieniu męczeństwa Narodu Polskiego i innych Narodów w Oświęcimiu (Dz. U. Nr 52, poz. 265), oraz obszar i granice jego strefy ochronnej,

2) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położony Pomnik Męczeństwa na Majdanku, zgodnie z jego granicami i obszarem wyznaczonymi na podstawie przepisów ustawy z dnia 2 lipca 1947 r. o upamiętnieniu męczeństwa Narodu Polskiego i innych Narodów na Majdanku (Dz. U. Nr 52, poz. 266), oraz obszar i granice jego strefy ochronnej,

3) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położone Muzeum „Stutthof” w Sztutowie, oraz obszar i granice jego strefy ochronnej,

4) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położone Muzeum Gross-Rosen w Rogoźnicy, oraz obszar i granice jego strefy ochronnej,

5) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położone Mauzoleum Walki i Męczeństwa w Treblince, oraz obszar i granice jego strefy ochronnej,

6) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położone Muzeum Martyrologiczne - Obóz w Chełmnie nad Nerem, oraz obszar i granice jego strefy ochronnej,

7) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położone Muzeum Byłego Obozu Zagłady w Sobiborze, oraz obszar i granice jego strefy ochronnej,

8) granice Pomnika Zagłady, na obszarze którego jest położony były Obóz Zagłady w Bełżcu, oraz obszar i granice jego strefy ochronnej.

4. Niewyrażenie opinii, o której mowa w ust. 3, w terminie 2 tygodni od dnia zwrócenia się przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej o jej wydanie, oznacza wyrażenie opinii pozytywnej.

5. Oznakowanie granic Pomników Zagłady i ich stref ochronnych oraz utrzymanie znaków wskazujących te granice należą do zadań wojewody.

2. Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego oraz decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla obszarów położonych w granicach, o których mowa w ust. 1, wymagają uzgodnienia z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej.

3. W wypadku uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, o którym mowa w ust. 1, lub jego zmiany, przepis art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139) stosuje się, z tym że odszkodowania za poniesioną rzeczywistą szkodę, wykupienia nieruchomości lub jej części albo odszkodowania równego obniżeniu wartości nieruchomości lub jej części można żądać od Skarbu Państwa reprezentowanego przez wojewodę. Organem właściwym w sprawach, o których mowa w ust. 3 i 9-11 tego przepisu, jest wojewoda. Przepisu art. 36 ust. 1 pkt 3 nie stosuje się.

2. Nieruchomości Skarbu Państwa, o których mowa w ust. 1, mogą być oddawane nieodpłatnie w trwały zarząd, stosownie do przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668).

2. Wniosek o udzielenie zgody, o której mowa w ust. 1, składa się nie później niż na 30 dni przed datą zgromadzenia. Wniosek złożony po tym terminie pozostawia się bez rozpoznania. O pozostawieniu wniosku bez rozpoznania wojewoda orzeka w drodze decyzji.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien zawierać:

1) oznaczenie organizatora zgromadzenia oraz jego siedziby,

2) cel i program zgromadzenia oraz język, w jakim będą porozumiewać się jego uczestnicy,

3) miejsce, datę, godzinę rozpoczęcia, planowany czas trwania, przewidywaną liczbę uczestników zgromadzenia oraz projektowaną trasę przejścia, jeżeli przewiduje się zmianę miejsca w czasie trwania zgromadzenia,

4) określenie planowanych przez organizatora środków służących zapewnieniu pokojowego przebiegu zgromadzenia oraz środków, o których dostarczenie organizator zwraca się do wojewody.

4. Wojewoda odmawia udzielenia zgody, o której mowa w ust. 1, jeżeli:

1) cel lub odbycie zgromadzenia są niezgodne z przepisami niniejszej ustawy lub ustawy z dnia 5 lipca 1990 r. - Prawo o zgromadzeniach (Dz. U. Nr 51, poz. 297) albo naruszają przepisy ustaw karnych,

2) odbycie zgromadzenia może zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu znacznej wartości,

3) cel lub odbycie zgromadzenia może naruszyć powagę lub charakter Pomnika Zagłady.

5. Decyzja o odmowie udzielenia zgody na odbycie zgromadzenia powinna być doręczona organizatorowi w terminie 14 dni od dnia wpłynięcia wniosku, o którym mowa w ust. 2.

6. Wojewoda może delegować na zgromadzenie swoich przedstawicieli.

7. Wojewoda, na wniosek organizatora, zapewnia, w miarę potrzeby, ochronę policyjną w trybie przepisów ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668), służącą stosownemu przebiegowi zgromadzenia.

8. Delegowany przedstawiciel wojewody, przybywając na zgromadzenie, jest obowiązany okazać swoje upoważnienie przewodniczącemu zgromadzenia.

9. Zgromadzenie może być rozwiązane przez przedstawiciela wojewody, jeżeli jego przebieg zagraża życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu znacznej wartości, narusza powagę lub charakter Pomnika Zagłady albo narusza przepisy niniejszej ustawy, przepisy ustawy - Prawo o zgromadzeniach albo przepisy ustaw karnych, a przewodniczący, uprzedzony o konieczności rozwiązania zgromadzenia, wzbrania się to uczynić.

10. Rozwiązanie zgromadzenia na podstawie przepisu ust. 9 następuje przez wydanie decyzji ustnej, poprzedzonej trzykrotnym ostrzeżeniem uczestników zgromadzenia o możliwości jego rozwiązania, a następnie ogłoszonej przewodniczącemu w obecności zgromadzonych, której nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. Decyzję tę doręcza się organizatorowi na piśmie w terminie 24 godzin od jej podjęcia.

11. Organizatorowi oraz uczestnikowi zgromadzenia przysługuje prawo odwołania się od decyzji w sprawie rozwiązania zgromadzenia w terminie 3 dni od dnia rozwiązania zgromadzenia.

12. W zakresie nie uregulowanym w niniejszej ustawie do przeprowadzenia zgromadzenia na obszarze Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej stosuje się przepisy ustawy - Prawo o zgromadzeniach, z wyjątkiem art. 4.

13. Przepisów ust. 1-12 nie stosuje się do zgromadzeń odbywających się w ramach działalności kościołów oraz związków wyznaniowych w celu publicznego sprawowania kultu - organizowanych w kościołach, świątyniach, kaplicach, budynkach kościelnych i na gruntach kościelnych.

2. Prowadzenie działalności, o której mowa w ust. 1, wymaga zgody wojewody, udzielonej w drodze decyzji.

3. Wniosek o udzielenie zgody, o której mowa w ust. 2, powinien zawierać:

1) oznaczenie przedsiębiorcy i jego siedziby (miejsca zamieszkania), a w razie ustanowienia pełnomocników do dokonywania czynności prawnych w imieniu przedsiębiorcy - również ich imiona i nazwiska,

2) określenie przedmiotu działalności gospodarczej,

3) wskazanie miejsca wykonywania działalności gospodarczej,

4) wskazanie daty rozpoczęcia działalności gospodarczej.

4. Wojewoda, w drodze decyzji, odmawia udzielenia zgody, jeżeli:

1) przedmiot zamierzonej działalności gospodarczej wykracza poza zakres określony w ust. 1,

2) prowadzenie działalności gospodarczej mogłoby doprowadzić do naruszenia powagi lub charakteru Pomnika Zagłady.

5. Wojewoda, w drodze decyzji, może odmówić udzielenia zgody, jeżeli prowadzona już na obszarze Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej działalność gospodarcza zapewnia realizację celów, o których mowa w ust. 1.

6. Wojewoda, w drodze decyzji, cofa zgodę, o której mowa w ust. 2, jeżeli:

1) przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej wykracza poza zakres określony w decyzji,

2) prowadzona działalność gospodarcza narusza powagę lub charakter Pomnika Zagłady,

3) prowadzona działalność gospodarcza stała się zbędna do realizacji celów, o których mowa w ust. 1.

7. W przypadku cofnięcia zgody, o którym mowa w ust. 6, prowadzący działalność gospodarczą powinien zaprzestać jej wykonywania przed upływem miesiąca od daty wydania decyzji ostatecznej. Prowadzącemu działalność nie przysługuje odszkodowanie, z wyłączeniem przypadku, o którym mowa w ust. 6 pkt 3.

8. W przypadku, o którym mowa w ust. 6 pkt 3, wysokość odszkodowania za poniesione straty ustala wojewoda w drodze decyzji.

2. Wydanie przewidzianych w odrębnych przepisach pozwoleń na budowę obiektów budowlanych, tymczasowych obiektów budowlanych i urządzeń budowlanych, o których mowa w ust. 1, lub rozpoczęcie budowy takich obiektów, w przypadku gdy nie jest wymagane pozwolenie na budowę, wymaga zgody wojewody, udzielonej w drodze decyzji.

3. Wojewoda nakazuje, w drodze decyzji, rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części, będącego w budowie albo wybudowanego bez wymaganej zgody, o której mowa w ust. 2.

2. Wywłaszczeniu na cele ochrony Pomnika Zagłady nie podlegają nieruchomości lub ich części, na których znajdują się kościoły, świątynie, kaplice lub budynki mieszkalne.

2. Niewyrażenie opinii, o której mowa w ust. 1, w terminie 2 tygodni od dnia zwrócenia się przez wojewodę o jej wydanie, oznacza wyrażenie opinii pozytywnej.

2. W postępowaniu, o którym mowa w ust. 1, ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej przysługuje prawo strony w postępowaniu administracyjnym oraz w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, jeżeli zgłosi swój udział w tym postępowaniu w terminie 7 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o jego wszczęciu.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do postępowania administracyjnego, w którym minister właściwy do spraw administracji publicznej jest organem właściwym w I lub II instancji.

2. Postępowanie w sprawach, o których mowa w ust. 1, prowadzi się na podstawie przepisów o postępowaniu w sprawach o wykroczenia.

„Art. 24b. Prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Pomnika Zagłady i jego strefy ochronnej podlega ograniczeniom wynikającym z ustawy z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz. U. Nr 41, poz. 412).”

„Art. 39a. Budowa obiektu budowlanego, tymczasowego obiektu budowlanego i urządzenia budowlanego na obszarze Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej w rozumieniu ustawy z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz. U. Nr 41, poz. 412) wymaga, przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę, uzyskania zgody właściwego wojewody.”

„1a. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego uwzględnia się granice Pomników Zagłady oraz ich stref ochronnych, a także ograniczenia dotyczące prowadzenia na ich terenie działalności gospodarczej, określone w ustawie z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz. U. Nr 41, poz. 412).”

a) w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu:

„4) Pomników Zagłady i ich stref ochronnych w rozumieniu ustawy z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz. U. Nr 41, poz. 412).”,

b) w ust. 2 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się wyrazy „a także Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.”

2. Do postępowania o wydanie zgody stosuje się przepisy art. 8.

3. Osobie, której nie udzielono zgody, przysługuje odszkodowanie za poniesione straty. Wysokość odszkodowania ustala wojewoda w drodze decyzji.

4. W przypadku niewystąpienia o wydanie zgody w terminie, o którym mowa w ust. 1, prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany zaprzestać jej wykonywania w terminie miesiąca od ostatniego dnia terminu, o którym mowa w ust. 1. W takim przypadku prowadzącemu działalność gospodarczą nie przysługuje odszkodowanie.

2. Jeżeli umowa, o której mowa w ust. 1, w dniu wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 4 ust. 3, dotyczącego Pomnika Zagłady i jego strefy ochronnej, stanowi przedmiot postępowania sądowego, określony w ust. 1 termin 3 miesięcy liczy się od dnia prawomocnego zakończenia tego postępowania.

3. Osobie, której wypowiedziano umowę, przysługuje odszkodowanie za straty poniesione w związku z rozwiązaniem umowy. Odszkodowanie nie przysługuje za korzyści, które osoba ta mogłaby osiągnąć, gdyby umowy nie rozwiązano.

4. Wysokość odszkodowania ustala wojewoda w drodze decyzji.

5. Jeżeli posiadacz nieruchomości, o której mowa w ust. 1, pomimo upływu terminu wypowiedzenia umowy dotyczącej korzystania z tej nieruchomości, odmawia jej wydania, a dalsze posiadanie przez niego nieruchomości naruszałoby powagę lub charakter Pomnika Zagłady, wojewoda może, w drodze decyzji, nakazać wydanie tej nieruchomości.

6. W decyzji określa się termin, w którym nieruchomość powinna być wydana.

7. Decyzji może być nadany rygor natychmiastowej wykonalności.

8. W przypadku uchylania się posiadacza nieruchomości od jej wydania decyzja podlega egzekucji na zasadach określonych w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

9. Organem właściwym do przeprowadzenia egzekucji administracyjnej w przypadku, o którym mowa w ust. 8, jest wojewoda.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski