Dziennik Ustaw - rok 1998 nr 133 poz. 872

1) z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. Nr 91, poz. 576),

2) z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz. U. Nr 91, poz. 577),

3) z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. Nr 91, poz. 578),

4) z dnia 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa (Dz. U. Nr 96, poz. 603 i Nr 104, poz. 656), zwanej dalej „ustawą o podziale terytorialnym”,

5) z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz. U. Nr 106, poz. 668), zwanej dalej „ustawą kompetencyjną”.

1) dotychczasowym wojewodzie, dotychczasowym urzędzie wojewódzkim i dotychczasowym województwie - rozumie się przez to odpowiednio wojewodę, urząd wojewódzki i województwo, o których mowa w ustawie z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 32, poz. 176),

2) wojewodzie, urzędzie wojewódzkim i województwie - rozumie się przez to odpowiednio wojewodę, urząd wojewódzki i województwo, o których mowa w ustawie o administracji rządowej w województwie i w ustawie o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa,

3) dotychczasowym komendancie wojewódzkim lub dotychczasowej komendzie wojewódzkiej - rozumie się przez to odpowiednio komendanta wojewódzkiego lub komendę wojewódzką, o których mowa w ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. Nr 30, poz. 179, z 1991 r. Nr 94, poz. 422 i Nr 107, poz. 461, z 1992 r. Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, Nr 34, poz. 163 i Nr 104, poz. 515, z 1996 r. Nr 59, poz. 269 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 499, Nr 88, poz. 554, Nr 106, poz. 680, Nr 123, poz. 779 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) oraz w ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. Nr 88, poz. 400, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 53, poz. 214, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 152, poz. 723, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 88, poz. 554 i Nr 106, poz. 680 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668) w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 grudnia 1998 r.,

4) komendancie wojewódzkim lub komendzie wojewódzkiej - rozumie się przez to odpowiednio komendanta wojewódzkiego lub komendę wojewódzką, o których mowa w ustawach: o Policji i o Państwowej Straży Pożarnej, w brzmieniu nadanym przez ustawę kompetencyjną,

5) dotychczasowym wojewódzkim funduszu - rozumie się przez to wojewódzki fundusz ochrony środowiska i gospodarki wodnej z siedzibą w mieście będącym siedzibą dotychczasowego wojewody,

6) wojewódzkim funduszu - rozumie się przez to wojewódzki fundusz ochrony środowiska i gospodarki wodnej z siedzibą w mieście będącym siedzibą władz samorządu województwa,

7) staroście - rozumie się przez to także przewodniczącego zarządu miasta na prawach powiatu.

2. W przypadku powołania na Delegata Rządu osoby będącej dotychczasowym wojewodą, zakres zadań i kompetencji tego wojewody wykonuje dotychczasowy wicewojewoda.

3. Z dniem powołania Delegata Rządu Prezes Rady Ministrów jednocześnie powierza Delegatowi Rządu pełnienie obowiązków wojewody od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia powołania wojewody w trybie ustawy o administracji rządowej w województwie, z wyjątkiem uprawnień określonych w art. 28 ust. 1 wymienionej ustawy. Delegatowi Rządu będącemu dotychczasowym wojewodą przysługuje wynagrodzenie przewidziane dla wojewody w przepisach o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe.

4. Przepisu art. 10 ust. 4 ustawy, o której mowa w ust. 1, nie stosuje się.

1) koordynowanie prac organów administracji rządowej w zakresie spraw związanych z wdrożeniem reformy administracji publicznej w województwie,

2) współdziałanie z organami jednostek samorządu terytorialnego w zakresie spraw związanych z reformą administracji publicznej w województwie,

3) przygotowanie administracji publicznej do działania od dnia 1 stycznia 1999 r., w tym:

a) zapewnienie, we współpracy z gminami i terenowymi organami administracji rządowej, warunków umożliwiających odbycie - w okresie do dnia 31 grudnia 1998 r. - posiedzeń rad powiatów i sejmików województw,

b) nadzorowanie kierowników urzędów rejonowych w zakresie tworzenia przez nich starostw powiatowych na obszarze ich działania,

c) wskazanie lokalizacji urzędów i jednostek organizacyjnych zespolonej administracji rządowej w województwie,

d) przygotowanie projektu tymczasowego statutu urzędu wojewódzkiego, obowiązującego do czasu nadania statutu na podstawie ustawy o administracji rządowej w województwie,

e) przygotowanie, do dnia 28 grudnia 1998 r., projektu tymczasowego regulaminu urzędu wojewódzkiego i innych aktów w zakresie organizacji urzędu do czasu ich ustalenia na podstawie ustawy o administracji rządowej w województwie,

f) uzgodnienie, do dnia 28 grudnia 1998 r., tymczasowych regulaminów komend, inspektoratów i innych jednostek organizacyjnych, będących aparatem pomocniczym kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej,

g) uzgodnienia dotyczące przekazywania zadań z zakresu administracji rządowej organom jednostek samorządu terytorialnego w drodze porozumienia, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o administracji rządowej w województwie,

h) koordynowanie przekazywania instytucji i jednostek organizacyjnych lub ich części odpowiednim jednostkom samorządu terytorialnego,

i) sprawowanie nadzoru nad ewidencją zobowiązań i inwentaryzacją obiektów, nieruchomości, urządzeń, sprzętu i dokumentacji, w tym archiwalnej, likwidowanych, przekształcanych lub przekazywanych jednostek organizacyjnych, a także nad protokolarnym ich przekazywaniem,

j) zapewnienie funkcjonowania, od dnia 1 stycznia 1999 r., komitetów, zespołów, rad i innych ciał kolegialnych, wykonujących zadania określone w odrębnych ustawach,

k) współpraca z organami samorządu województwa i powiatów w przygotowaniu ich statutów i regulaminów,

4) przedstawianie ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej miesięcznych sprawozdań ze swojej działalności, ocen i wniosków wynikających z wykonywanych zadań oraz informacji o występujących zagrożeniach,

5) wykonywanie innych zadań określonych przez Prezesa Rady Ministrów lub ministra właściwego do spraw administracji publicznej, w szczególności w zakresie koordynowania prac pełnomocnika regionalnej kasy chorych; art. 7 stosuje się odpowiednio.

2. W zakresie określonym w ust. 1 organy administracji rządowej oraz organy jednostek samorządu terytorialnego są obowiązane do współdziałania z Delegatem Rządu, w tym w szczególności do udzielania niezbędnych informacji.

3. Nadzór nad działalnością Delegata Rządu sprawuje minister właściwy do spraw administracji publicznej.

4. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, na wniosek Delegata Rządu, nada najpóźniej do dnia 15 grudnia 1998 r., w drodze zarządzenia, urzędowi wojewódzkiemu tymczasowy statut.

5. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje i szczegółowe zasady tworzenia delegatur urzędu wojewódzkiego, o których mowa w art. 36 ust. 1 ustawy o administracji rządowej w województwie.

2. Tymczasowy statut urzędu wojewódzkiego podlega ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym, o którym mowa w art. 43 ustawy o administracji rządowej w województwie.

2. Z zastrzeżeniem przepisów niniejszej ustawy polecenia, o których mowa w ust. 1, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej oraz indywidualnych spraw pracowniczych.

3. Właściwy minister może wstrzymać wykonanie poleceń, o których mowa w ust. 1, wydanych organom administracji specjalnej i wystąpić do Prezesa Rady Ministrów o rozstrzygnięcie sporu.

2. Delegat Rządu wyznacza sekretarza Zespołu kierującego bieżącymi pracami Zespołu.

3. Delegat Rządu może powoływać inne zespoły o charakterze opiniodawczo-doradczym.

4. Obsługę merytoryczną, finansową, organizacyjno-prawną, techniczną i kancelaryjno-biurową Delegata Rządu oraz Zespołu wykonuje dotychczasowy urząd wojewódzki w mieście będącym siedzibą wojewody oraz inne dotychczasowe urzędy wojewódzkie na obszarze województwa.

1) Główny Inspektorat Weterynarii,

2) Urząd Generalnego Konserwatora Zabytków

- działające na podstawie odrębnych przepisów.

2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób tworzenia urzędów, o których mowa w ust. 1, w szczególności poprzez wyłączenie odpowiednich jednostek organizacyjnych ze struktury organizacyjnej właściwych ministerstw.

2. Dotychczasowe urzędy wojewódzkie nie wymienione w ust. 1 wchodzą z dniem 1 stycznia 1999 r. w skład urzędu wojewódzkiego w województwie, na którego obszarze miały swoje siedziby.

1) urzędy rejonowe oraz zamiejscowe jednostki urzędów rejonowych w tych miastach będących siedzibami władz powiatów, w których nie ma siedzib władz miasta na prawach powiatu, stają się starostwami powiatowymi,

2) urzędy rejonowe w miastach na prawach powiatu stają się starostwami powiatowymi powiatów mających siedziby swoich władz w tych miastach,

3) urzędy rejonowe w miastach na prawach powiatu, w których nie ma siedziby władz innego powiatu, wchodzą w skład urzędu miasta,

4) urzędy rejonowe nie wymienione w pkt 1-3 wchodzą w skład starostwa powiatowego powiatu, na którego obszarze miały siedziby.

2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. tworzy się starostwa powiatowe w miastach będących siedzibami władz powiatu, w których przed tym dniem nie było siedziby urzędu rejonowego lub zamiejscowej jednostki urzędu rejonowego.

3. Dla obszaru miasta na prawach powiatu funkcję starostwa powiatowego pełni urząd miasta.

2. Istniejące w dniu 31 grudnia 1998 r. urzędy miejskich stref usług publicznych stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. odpowiednio starostwami powiatowymi albo tworzą starostwa powiatowe w połączeniu z urzędem rejonowym lub jego zamiejscową jednostką, mającymi siedziby na obszarze powiatu.

1) komenda wojewódzka Państwowej Straży Pożarnej,

2) komenda wojewódzka Policji,

3) kuratorium oświaty,

4) okręgowa delegatura Państwowej Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych,

5) okręgowy inspektorat inspekcji nasiennej,

6) wojewódzki inspektorat nadzoru farmaceutycznego,

7) wojewódzki inspektorat ochrony roślin,

8) wojewódzki inspektorat ochrony środowiska,

9) wojewódzki inspektorat Państwowej Inspekcji Handlowej,

10) wojewódzki inspektorat weterynarii,

11) wojewódzka stacja sanitarno-epidemiologiczna,

12) wojewódzki oddział Państwowej Służby Ochrony Zabytków

- stają się jednostkami organizacyjnymi stanowiącymi aparat pomocniczy odpowiednich kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich, w rozumieniu ustawy o administracji rządowej w województwie i ustawy kompetencyjnej, z zastrzeżeniem art. 32.

2. Istniejące w dniu 31 grudnia 1998 r. jednostki wymienione w ust. 1, w miastach, które z dniem 1 stycznia 1999 r. nie będą siedzibami wojewodów, z tym dniem wchodzą w skład jednostek organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy odpowiednich kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich.

3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, na wniosek Delegata Rządu, w drodze zarządzenia wydanego do dnia 30 listopada 1998 r., może ustalić inne niż określone w ust. 1 siedziby jednostek organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy odpowiednich kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich.

1) komenda rejonowa Państwowej Straży Pożarnej,

2) komenda rejonowa Policji,

3) rejonowy inspektorat weterynarii,

4) terenowa stacja sanitarno-epidemiologiczna

- stają się jednostkami organizacyjnymi stanowiącymi aparat pomocniczy odpowiednich kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży, w rozumieniu ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o administracji rządowej w województwie i ustawy kompetencyjnej, z zastrzeżeniem art. 32.

2. Jednostki organizacyjne wymienione w ust. 1 w miastach, które z dniem 1 stycznia 1999 r. nie będą siedzibami władz powiatów, z tym dniem wchodzą w skład jednostek organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy odpowiednich kierowników służb, inspekcji i straży powiatowych.

3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, na wniosek Delegata Rządu, uzgodniony z właściwym starostą, w drodze zarządzenia wydanego do dnia 15 grudnia 1998 r., może ustalić inne niż wynikające z ust. 1 siedziby jednostek organizacyjnych stanowiących aparat pomocniczy odpowiednich kierowników służb, inspekcji i straży powiatowych.

4. Z dniem 1 stycznia 1999 r. jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 1, w miastach będących siedzibą władz miasta na prawach powiatu i powiatu mającego siedzibę władz w tym mieście stają się miejskimi jednostkami organizacyjnymi wykonującymi zadania na obszarze tego miasta i powiatu, z zastrzeżeniem art. 30 ust. 2.

5. W przypadkach, o których mowa w ust. 4, jeżeli przepisy odrębnych ustaw nie stanowią inaczej, uprawnienia wymienione w art. 35 ust. 3 pkt 1 ustawy o samorządzie powiatowym wykonywane są wspólnie, w drodze porozumienia, przez prezydenta miasta w miastach na prawach powiatu i starostę. W porozumieniu określa się w szczególności organ właściwy do dokonania czynności w sprawach z zakresu prawa pracy oraz składniki wynagrodzenia i ich wysokość.

6. W razie braku porozumienia, o którym mowa w ust. 5, w ciągu 30 dni od dnia zwolnienia stanowiska albo od dnia pisemnego poinformowania współdziałającego przewodniczącego zarządu o zamiarze odwołania z funkcji, uprawnienia prezydenta miasta i starosty przejmuje wojewoda.

7. Uprawnienia wymienione w art. 35 ust. 3 pkt 2-5 ustawy o samorządzie powiatowym wykonuje odrębnie prezydent miasta w miastach na prawach powiatu i starosta, zgodnie z właściwością miejscową.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dotychczasowych wojewodów i podległych im jednostek organizacyjnych, których zadania z dniem 1 stycznia 1999 r. przejmują odpowiednie jednostki samorządu terytorialnego lub wojewodowie.

2. Z dniem 1 stycznia 2000 r. wojewódzkie urzędy pracy stają się wojewódzkimi urzędami pracy wchodzącymi w skład urzędu marszałkowskiego, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Z dniem 1 stycznia 2000 r. wojewoda przejmuje odpowiednią część mienia wojewódzkiego urzędu pracy, służącą wykonywaniu jego zadań w zakresie przeciwdziałania bezrobociu, oraz zespół pracowników.

4. Z dniem 1 stycznia 2000 r. urzędy pracy nie wymienione w ust. 2 stają się powiatowymi urzędami pracy wchodzącymi w skład powiatowej administracji zespolonej.

5. Do przejęcia urzędów pracy lub ich części, o których mowa w ust. 2-4, stosuje się przepisy niniejszej ustawy, dotyczące przekazywania jednostek organizacyjnych, z tym że przepisy art. 54, 57 i 58 stosuje się odpowiednio.

6. Prezes Krajowego Urzędu Pracy rozlicza środki budżetowe za 1999 r. – na podstawie sprawozdań własnych oraz powiatowych i wojewódzkich urzędów pracy, sporządzonych i przekazanych przez powiatowe i wojewódzkie urzędy pracy przejęte z dniem 1 stycznia 2000 r. przez jednostki samorządu terytorialnego – według podległości obowiązującej w roku 1999.

7. Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, tryb rozliczania środków budżetowych za rok 1999 oraz szczególne zasady i tryb sporządzania i przekazywania sprawozdań budżetowych za rok 1999, a także szczególne zasady i terminy przeprowadzania inwentaryzacji przez dotychczasowe urzędy pracy, o których mowa w ust. 2 i 4.

2. W przypadkach określonych w ust. 1 powiatowy urząd pracy wykonuje zadania na dotychczasowym obszarze działania na rzecz organów zatrudnienia w jednostkach samorządu terytorialnego, o których mowa w tym przepisie.

3. Powołania i odwołania kierownika powiatowego urzędu pracy oraz jego zastępców dokonują wspólnie, w drodze porozumienia, prezydenci miast na prawach powiatu i starostowie określeni w ust. 1. W porozumieniu określa się w szczególności organ właściwy do dokonania czynności w sprawach z zakresu prawa pracy oraz składniki wynagrodzenia i ich wysokość. Przepis art. 17 ust. 6 stosuje się odpowiednio.

4. Przepisów ust. 1 i 3 nie stosuje się w przypadku, gdy powiaty i miasta na prawach powiatu określone w ust. 1 zawarły porozumienia, o których mowa w art. 26 ust. 2 pkt 2, lub właściwy wojewoda dokonał podziału powiatowego urzędu pracy w trybie art. 26 ust. 4.

5. W przypadkach określonych w ust. 1 tworzy się jedną powiatową radę zatrudnienia, której przewodniczącym jest odpowiednio prezydent miasta na prawach powiatu lub starosta powiatu, w którym nie ma siedziby powiatowego urzędu pracy.

6. W przypadku określonym w ust. 5 powiatowa rada zatrudnienia składa się z 16 osób powołanych w równych częściach przez zainteresowane organy zatrudnienia. Przepis art. 10 ust. 3 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu stosuje się odpowiednio.

7. W przypadkach określonych w ust. 1, gdy powiatowy urząd pracy działa na obszarze przekraczającym granice dwóch powiatów, powiatowa rada zatrudnienia składa się z 24 osób powoływanych zgodnie z zasadami określonymi w ust. 6. Funkcję przewodniczącego tej rady pełnią kolejno starostowie obu powiatów przez dwa lata w ramach jednej kadencji, przy czym pierwszym przewodniczącym jest starosta powiatu o mniejszej liczbie mieszkańców.

8. W przypadkach określonych w ust. 1 organy zatrudnienia, o których mowa w tym przepisie, mogą udzielić kierownikowi lub innemu pracownikowi pełnomocnictwa do prowadzenia spraw w ich imieniu, w tym do wydawania decyzji administracyjnych.

2. Właściwi starostowie i marszałkowie województw stają się odpowiednio następcami prawnymi kierowników powiatowych urzędów pracy i dyrektorów wojewódzkich urzędów pracy w umowach i porozumieniach zawartych do dnia 31 grudnia 1999 r.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również do postępowania przed sądami i w postępowaniu egzekucyjnym.

1) wszystkie czynności podjęte w postępowaniu do dnia 31 grudnia 1999 r., a także decyzje administracyjne pozostają w mocy,

2) odwołania od decyzji wydanych w pierwszej instancji przez dyrektorów wojewódzkich urzędów pracy do dnia 31 grudnia 1999 r., w tym w sprawach przechodzących do właściwości starostów, rozpatruje Prezes Krajowego Urzędu Pracy,

3) odwołania od decyzji wydanych przez kierowników powiatowych urzędów pracy do dnia 31 grudnia 1999 r. w sprawach przechodzących do właściwości starostów rozpatruje wojewoda.

2. Stosunek pracy z dyrektorami dotychczasowych wojewódzkich urzędów pracy i ich zastępcami oraz kierownikami dotychczasowych powiatowych urzędów pracy i ich zastępcami – wygasa z dniem 30 czerwca 2000 r. Przepisy art. 57 i 58 stosuje się odpowiednio.

2. Wszystkie czynności podjęte w postępowaniu dyscyplinarnym do dnia wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 19a ust. 1, a także orzeczenia komisji, o których mowa w ust. 1, pozostają w mocy.

3. Odwołania od orzeczeń wydanych do dnia wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 19a ust. 1, przez komisje dyscyplinarne I instancji, działające w wojewódzkich urzędach pracy, rozpatruje Prezes Krajowego Urzędu Pracy.

4. Komisje dyscyplinarne działające odpowiednio przy staroście lub marszałku województwa przejmą postępowania dyscyplinarne wszczęte przed dniem wejścia w życie ustawy, o której mowa w art. 19a ust. 1, przez komisje, o których mowa w ust. 1.

5. Postanowienia ust. 4 stosuje się odpowiednio do postępowań prowadzonych przez rzeczników dyscyplinarnych.

2. Działalność powiatowych urzędów pracy w 2000 r. i 2001 r. finansowana jest z dotacji celowej przekazanej z budżetu państwa na realizację zadań własnych powiatu, a także z innych źródeł określonych w odrębnych przepisach.

2. Prezes Krajowego Urzędu Pracy sporządza sprawozdanie Rb-30 za rok 1999 z wykonania planu finansowego Funduszu Pracy zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami.

2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. Krajowy Zespół do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności staje się wojewódzkim zespołem do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności w województwie mazowieckim i zostaje przejęty przez wojewodę mazowieckiego.

3. Zespoły, o których mowa w ust. 1, do czasu powołania powiatowych zespołów do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności, wykonują zadania na obszarze więcej niż jednego powiatu.

4. Do przejęcia zespołów do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy niniejszej ustawy dotyczące przekazywania jednostek organizacyjnych.

5. Do czasu powołania wojewódzkich zespołów do spraw orzekania o stopniu niepełnosprawności zespołem orzekającym w drugiej instancji jest zespół, o którym mowa w ust. 2.

6. (skreślony).

7. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz zespołów i ich właściwość miejscową.

2. Do czasu zorganizowania jednostek organizacyjnych w powiatach, o których mowa w ust. 1, oraz powołania ich kierowników zadania tych kierowników wykonują kierownicy jednostek organizacyjnych powiatowych służb, inspekcji i straży właściwych dla sąsiedniego powiatu.

3. W przypadku określonym w ust. 2 nie stosuje się przepisów art. 17 ust. 5-7.

4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 2, oraz obszar ich działania.

1) biura planowania przestrzennego,

2) ośrodki dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej,

3) biura geodezji i terenów rolnych oraz ich oddziały,

4) zarządy melioracji i urządzeń wodnych,

5) zakłady konserwacji urządzeń wodnych i melioracyjnych,

6) ośrodki medycyny pracy,

7) kolumny transportu sanitarnego.

2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. samorząd województwa przejmuje mające siedzibę na obszarze województwa wojewódzkie ośrodki ruchu drogowego, które z tym dniem stają się wojewódzkimi osobami prawnymi w rozumieniu ustawy o samorządzie województwa.

3. Z dniem 1 stycznia 1999 r. powiaty przejmują rejonowe oddziały wojewódzkich ośrodków dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej.

4. Z dniem 1 stycznia 1999 r. wojewodowie przejmują, mające siedzibę na obszarze województwa, przedsiębiorstwa państwowe i państwowe jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej podległe, podporządkowane lub nadzorowane przez dotychczasowych wojewodów i nie przejmowane przez samorząd województwa lub powiat, w tym w szczególności wojewódzkie ośrodki informatyki, ośrodki doradztwa rolniczego, z wyjątkiem ośrodków doradztwa rolniczego, które po tym dniu przejmie minister właściwy do spraw rolnictwa w celu utworzenia Krajowego Centrum Doradztwa Rozwoju Rolnictwa i Obszarów Wiejskich.

2. Przejęcie instytucji i jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 1, mających siedzibę na obszarze danej jednostki samorządu terytorialnego następuje również wtedy, gdy dotychczasowy obszar działania tych instytucji lub jednostek organizacyjnych obejmuje obszar więcej niż jednej jednostki samorządu terytorialnego i jeżeli:

1) organ administracji rządowej, któremu ta instytucja lub jednostka podlega lub jest podporządkowana, nie dokona jej podziału we właściwym trybie do dnia 31 grudnia 1998 r. lub

2) właściwe organy jednostek samorządu terytorialnego, których obszar pokrywa się z obszarem działania tych instytucji lub jednostek organizacyjnych, nie zawrą do dnia 31 grudnia 1998 r. porozumienia, o którym mowa w art. 5 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym lub w art. 8 ust. 2 ustawy o samorządzie województwa, określającego jednostki samorządu terytorialnego właściwe do przejęcia instytucji lub jednostek organizacyjnych.

3. Podział instytucji lub jednostek organizacyjnych, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, może polegać w szczególności na utworzeniu dwóch lub więcej instytucji lub jednostek organizacyjnych na podstawie wydzielonych części mienia i zespołu pracowników instytucji lub jednostki organizacyjnej podlegającej podziałowi.

4. Jeżeli do dnia 31 grudnia 1998 r. nie zostanie dokonany podział instytucji lub jednostki organizacyjnej lub nie zostaną zawarte porozumienia, o których mowa w ust. 2, podziału tych instytucji lub jednostki organizacyjnej dokonuje, w drodze decyzji, właściwy wojewoda.

2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowi wojewódzcy (okręgowi) inspektorzy i kierownicy innych jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 3-12, oraz ich zastępcy stają się pracownikami tych jednostek pełniącymi obowiązki odpowiednio wojewódzkich inspektorów i kierowników innych jednostek organizacyjnych oraz ich zastępców.

3. Osoby, o których mowa w ust. 2, pełnią obowiązki do czasu powołania wojewódzkich inspektorów i kierowników innych wojewódzkich jednostek organizacyjnych, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r., chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej.

4. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowi komendanci komend rejonowych Państwowej Straży Pożarnej i komendanci komend rejonowych Policji, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2, oraz ich zastępcy stają się pełniącymi obowiązki odpowiednio komendantów komend powiatowych Państwowej Straży Pożarnej i komendantów komend powiatowych Policji oraz ich zastępców.

5. Z dniem 1 stycznia 1999 r. rejonowi inspektorzy i kierownicy innych rejonowych jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3 i 4, oraz ich zastępcy stają się pracownikami tych jednostek pełniącymi obowiązki odpowiednio powiatowych inspektorów i kierowników innych jednostek organizacyjnych oraz ich zastępców.

6. Osoby, o których mowa w ust. 5, pełnią obowiązki do czasu powołania powiatowych inspektorów i kierowników innych powiatowych jednostek organizacyjnych, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r., chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej.

7. Stosunki pracy z osobami, o których mowa w ust. 2 i 5, wygasają z dniem 30 czerwca 1999 r. Przepisy art. 57 i 58 stosuje się odpowiednio.

2. Stosunki pracy z osobami, o których mowa w ust. 1, jeżeli przepisy odrębne nie stanowią inaczej, wygasają z dniem 30 czerwca 1999 r. Przepisy art. 57 i 58 stosuje się odpowiednio.

3. W okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 30 czerwca 1999 r. osoby, o których mowa w ust. 1, wykonują zadania ustalone przez odpowiednich wojewódzkich inspektorów i kierowników innych wojewódzkich jednostek organizacyjnych lub osoby pełniące ich obowiązki zgodnie z art. 28 ust. 2.

4. Z dniem 31 grudnia 1998 r. odwołuje się dotychczasowych rejonowych komendantów, inspektorów i kierowników innych jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 17 ust. 2, oraz ich zastępców. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. tworzy się, w miastach liczących więcej niż 700 000 mieszkańców i będących siedzibami władz powiatu, komendę powiatową Policji, z zastrzeżeniem art. 32.

3. Z dniem 1 stycznia 1999 r.:

1) komisariaty Policji w miastach będących siedzibami władz powiatów, w których przed tym dniem nie było siedzib komend rejonowych Policji, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 1 i 2, stają się komendami powiatowymi Policji,

2) dotychczasowe komisariaty i komisariaty specjalistyczne Policji stają się komisariatami i komisariatami specjalistycznymi Policji podległymi właściwym miejscowo komendantom odpowiednio: powiatowym (miejskim) i wojewódzkim Policji.

4. Komendant Główny Policji, w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, wyznaczy pełnomocników do spraw organizacji komend miejskich Policji, o których mowa w ust. 1, oraz komend powiatowych Policji, o których mowa w ust. 2, spośród komendantów komend rejonowych Policji działających na obszarze miasta.

5. W przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 4:

1) uprawnienia określone w art. 6c ust. 1 i art. 6e ust. 2 pkt 2 ustawy o Policji wykonywane są wspólnie, w drodze porozumienia, przez prezydenta miasta na prawach powiatu i starostę, a określone w art. 11 ustawy o Policji, przez prezydenta miasta lub starostę - zgodnie z właściwością miejscową; przepis art. 17 ust. 5-7 stosuje się odpowiednio,

2) w skład komisji konkursowej, o której mowa w art. 6h ust. 4 pkt 2 ustawy o Policji, wchodzą jako przedstawiciele władz samorządowych: jeden przedstawiciel prezydenta miasta w miastach na prawach powiatu i jeden przedstawiciel starosty powiatu, którego władze mają swoją siedzibę w tym mieście.

1) komendanta powiatowego (miejskiego) Policji, w przypadku określonym w art. 30 ust. 3 pkt 1,

2) komendanta komisariatu Policji,

3) komendanta komisariatu specjalistycznego Policji.

2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. komendanci rejonowi będący pełnomocnikami, o których mowa w art. 30 ust. 4, stają się pełniącymi obowiązki odpowiednio komendanta miejskiego lub powiatowego Policji.

3. Pełnienie obowiązków komendantów Policji, o których mowa w ust. 1 i 2, trwa nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 1999 r.

4. Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się odpowiednio do zastępców komendantów komisariatów Policji.

2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. Komenda Stołeczna Policji staje się jednostką organizacyjną stanowiącą aparat pomocniczy Komendanta Stołecznego Policji, wykonującą swoje zadania na obszarze powiatu warszawskiego.

3. Komenda Stołeczna Policji działa na prawach komendy wojewódzkiej i nie wchodzi w skład zespolonej administracji powiatowej.

4. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowy Komendant Stołeczny Policji oraz jego zastępcy stają się pełniącymi obowiązki odpowiednio Komendanta Stołecznego Policji oraz jego zastępców.

5. Komendant Stołeczny Policji wykonuje na obszarze powiatu warszawskiego zadania i kompetencje odpowiadające zadaniom i kompetencjom komendanta komendy powiatowej i wojewódzkiej Policji. Komendant wojewódzkiej komendy Policji, o którym mowa w ust. 1, wykonuje swoje zadania i kompetencje na obszarze województwa mazowieckiego, z wyjątkiem obszaru powiatu warszawskiego.

6. Komendant Główny Policji powołuje Komendanta Stołecznego Policji, na wniosek wojewody mazowieckiego, i odwołuje go po zaopiniowaniu przez tego wojewodę.

7. Komendant Główny Policji, na wniosek Komendanta Stołecznego Policji, powołuje i odwołuje I i II zastępcę Komendanta Stołecznego Policji.

8. Do konkursu na stanowisko Komendanta Stołecznego Policji stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o Policji dotyczące konkursu na stanowisko komendanta wojewódzkiego, z tym że w skład komisji konkursowej wchodzi zamiast przedstawiciela sejmiku województwa przedstawiciel rady powiatu. Pozostałe przepisy ustawy o Policji dotyczące trybu oraz zasad powoływania i odwoływania komendanta wojewódzkiego stosuje się odpowiednio.

9. Kompetencje starosty warszawskiego w stosunku do Komendanta Stołecznego Policji określone w ustawie o samorządzie powiatowym i w ustawie o Policji, wykonuje wojewoda mazowiecki.

10. W postępowaniu administracyjnym w sprawach, w których organem właściwym jest:

1) komendant powiatowy Policji - organem wyższego stopnia w stosunku do Komendanta Stołecznego Policji jest komendant komendy wojewódzkiej, o której mowa w ust. 1,

2) komendant wojewódzki Policji - organem wyższego stopnia w stosunku do Komendanta Stołecznego Policji jest Komendant Główny Policji.

11. Komendant Główny Policji, w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, wyznaczy spośród oficerów Policji pełnomocnika do spraw organizacji komendy, o której mowa w ust. 1, który z dniem 1 stycznia 1999 r. staje się pełniącym obowiązki komendanta tej komendy.

1) komendanta wojewódzkiego Policji przejmują wykonywanie kompetencji wynikających ze stosunku służbowego lub stosunku pracy odpowiednio wobec policjantów i pracowników dotychczasowych komend wojewódzkich i komisariatów specjalistycznych, które miały siedziby na obszarze województwa,

2) komendanta powiatowego (miejskiego) Policji przejmują wykonywanie kompetencji wynikających ze stosunku służbowego lub stosunku pracy odpowiednio wobec policjantów i pracowników dotychczasowych komend rejonowych i komisariatów, które miały siedziby na obszarze powiatu lub miasta na prawach powiatu.

2. Uprawnienie, o którym mowa w art. 103 ust. 2 ustawy o Policji, w okresie do dnia 30 czerwca 1999 r. przysługuje właściwym komendantom wojewódzkim Policji.

2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. stosunek służbowy dowódców jednostek ratowniczo-gaśniczych Państwowej Straży Pożarnej przekształca się w stosunek służbowy na podstawie mianowania.

3. Do dnia 30 czerwca 1999 r. jednostki ratowniczo-gaśnicze komend powiatowych (miejskich) Państwowej Straży Pożarnej mogą prowadzić działania ratownicze na dotychczasowych obszarach operacyjnych.

4. Do dnia 30 czerwca 1999 r. stanowiska kierowania dotychczasowych komendantów zniesionych komend wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej podlegają komendantom wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej.

2. Komisje dyscyplinarne przy dotychczasowych komendantach wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej w miastach będących z dniem 1 stycznia 1999 r. siedzibami wojewodów stają się komisjami dyscyplinarnymi przy komendantach wojewódzkich Państwowej Straży Pożarnej.

3. Komisje, o których mowa w ust. 2, działają do czasu powołania nowych komisji, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r.

4. Postępowania dyscyplinarne wszczęte przed dniem 1 stycznia 1999 r. przez komisje, o których mowa w ust. 1, przekazuje się odpowiednio do komisji dyscyplinarnych, o których mowa w ust. 2.

2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. terenowe biura inspekcyjno-kontrolne Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego mające siedziby w miastach, o których mowa w ust. 1, wchodzą w skład wojewódzkich inspektoratów nadzoru budowlanego.

3. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego przekaże z majątku Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego część wyposażenia wojewódzkim inspektoratom nadzoru budowlanego.

2. Pracownicy Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego zatrudnieni w terenowych biurach inspekcyjno-kontrolnych, mających siedziby w miastach będących z dniem 1 stycznia 1999 r. siedzibami wojewodów, stają się z tym dniem pracownikami wojewódzkich inspektoratów nadzoru budowlanego.

3. Pracownicy dotychczasowych urzędów wojewódzkich wykonujący zadania z zakresu nadzoru budowlanego, określone w art. 83 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414, z 1996 r. Nr 100, poz. 465, Nr 106, poz. 496 i Nr 146, poz. 680, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 111, poz. 726 oraz z 1998 r. Nr 22, poz. 118 i Nr 106, poz. 668), stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. pracownikami wojewódzkich inspektoratów nadzoru budowlanego. Przepisy art. 57 i 58 stosuje się odpowiednio.

2. Pracownicy urzędów rejonowych wykonujący zadania z zakresu nadzoru budowlanego stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. pracownikami powiatowych inspektoratów nadzoru budowlanego. Przepisy art. 57 i 58 stosuje się odpowiednio.

3. Wykazy pracowników, o których mowa w ust. 2, przygotowuje kierownik urzędu rejonowego.

2. Organizację powiatowych inspektoratów nadzoru budowlanego określają tymczasowe regulaminy organizacyjne, ustalone przez pełniących obowiązki wojewódzkich inspektorów nadzoru budowlanego.

2. Dotychczasowy wojewódzki fundusz, którego siedzibą jest miasto będące z dniem 1 stycznia 1999 r. siedzibą władz samorządu województwa, z włączonymi wojewódzkimi funduszami, o których mowa w ust. 1, staje się z tym dniem wojewódzkim funduszem i wstępuje w prawa i obowiązki dotychczasowych wojewódzkich funduszy.

3. Zarządy dotychczasowych wojewódzkich funduszy sporządzą, do dnia 31 grudnia 1998 r., wykaz zobowiązań i wierzytelności tych funduszy.

4. Z dniem wejścia w życie ustawy dotychczasowe wojewódzkie fundusze nie mogą zaciągać zobowiązań obciążających majątek funduszu statutowego i rezerwowego.

2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. prezesi zarządów oraz zastępcy prezesów zarządów dotychczasowych wojewódzkich funduszy, których siedziby znajdują się w miastach będących z dniem 1 stycznia 1999 r. siedzibami władz samorządu województwa, do czasu powołania zarządów wojewódzkich funduszy we właściwym trybie pełnią obowiązki odpowiednio prezesów zarządów lub ich zastępców.

3. Z dniem 31 grudnia 1998 r. rady nadzorcze dotychczasowych wojewódzkich funduszy ulegają rozwiązaniu. Do dnia 31 stycznia 1999 r. zarządy województw powołają rady nadzorcze wojewódzkich funduszy.

2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. kolejowe stacje sanitarno-epidemiologiczne, o których mowa w ust. 1, stają się jednostkami organizacyjnymi stanowiącymi aparat pomocniczy kolejowego inspektora sanitarnego.

3. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowi okręgowi inspektorzy sanitarni Polskich Kolei Państwowych stają się pełniącymi obowiązki kolejowych inspektorów sanitarnych do czasu powołania kolejowych inspektorów sanitarnych, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r.

4. Z dniem 1 stycznia 1999 r. portowe stacje sanitarno-epidemiologiczne stają się jednostkami organizacyjnymi stanowiącymi aparat pomocniczy portowych inspektorów sanitarnych.

5. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowi portowi inspektorzy sanitarni stają się pełniącymi obowiązki portowych inspektorów sanitarnych do czasu powołania portowych inspektorów sanitarnych, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r.

2. [2] Prezes Rady Ministrów określi do dnia 30 czerwca 2000 r., w drodze rozporządzenia, wykaz zakładów, o których mowa w ust. 1, oraz jednostek samorządu terytorialnego właściwych do przejęcia uprawnień organu, który je utworzył.

3. Przejęcie zakładów, o których mowa w ust. 1, następuje w trybie i na zasadach określonych w niniejszej ustawie, z tym że majątek ruchomy Skarbu Państwa, przekazany w nieodpłatne użytkowanie samodzielnym publicznym zakładom opieki zdrowotnej, staje się z dniem 1 stycznia 1999 r. własnością tych zakładów.

2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. samorządy województw przejmują publiczne zakłady kształcenia i placówki doskonalenia nauczycieli - z wyjątkiem placówek o zasięgu ogólnokrajowym, biblioteki pedagogiczne oraz szkoły i placówki o znaczeniu regionalnym określone w odrębnych przepisach, prowadzone do dnia 31 grudnia 1998 r. przez dotychczasowych wojewodów oraz właściwych ministrów.

3. Przejęcie szkół i placówek wymienionych w ust. 1 i 2 następuje w trybie i na zasadach określonych w niniejszej ustawie. Przepis art. 89 stosuje się odpowiednio.

2. Zakładanie i prowadzenie szkół artystycznych może przejść do zadań własnych samorządu województwa lub powiatu w terminie wcześniejszym niż określony w ust. 1, w drodze porozumienia między organem odpowiedniej jednostki samorządu terytorialnego a ministrem właściwym do spraw kultury.

3. Do czasu, o którym mowa w ust. 1 i 2, do zadań ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego należy:

1) zakładanie i prowadzenie publicznych szkół artystycznych, z wyjątkiem szkół artystycznych prowadzonych przez gminę,

2) udzielanie i cofanie zezwolenia na założenie szkoły artystycznej przez osobę prawną lub fizyczną oraz udzielanie dotacji tym szkołom,

3) prowadzenie ewidencji niepublicznych szkół artystycznych, nadawanie tym szkołom uprawnień szkoły publicznej oraz udzielanie im dotacji.

2. Przekazanie, o którym mowa w ust. 1, następuje w drodze porozumienia zawartego między Marszałkiem Województwa Wielkopolskiego a ministrem właściwym do spraw rolnictwa.

3. Porozumienie, o którym mowa w ust. 2, stanowi podstawę do wykreślenia Muzeum Narodowego Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie z rejestru instytucji kultury prowadzonego przez Samorząd Województwa Wielkopolskiego i wpisania do rejestru prowadzonego przez ministra właściwego do spraw rolnictwa.

4. Z dniem wpisania do rejestru prowadzonego przez ministra właściwego do spraw rolnictwa Muzeum Narodowe Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie staje się państwową instytucją kultury i zachowuje swój majątek.

2. Pracownicy dotychczasowych urzędów wojewódzkich, nie wymienieni w ust. 1, wykonujący z upoważnienia wojewody jego zadania i kompetencje, z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się pracownikami urzędu wojewódzkiego.

2. Do kierowników urzędów rejonowych oraz ich zastępców stosuje się przepis ust. 1 oraz odpowiednio przepisy art. 29 ust. 2.

2. Osoby pełniące na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów funkcje kierowników jednostek, o których mowa w ust. 1, z wyjątkiem osób wymienionych w art. 29, stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. kierownikami tych jednostek.

2. Pracownicy urzędów miejskich stref usług publicznych mających siedziby w miastach będących siedzibami starostw powiatowych z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się pracownikami tych starostw.

3. Marszałek województwa przejmuje, z dniem wyboru, uprawnienia pracodawcy w stosunku do pracowników biur wojewódzkich sejmików samorządowych mających siedzibę na obszarze województwa.

2. Pracodawcy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani do dnia 15 listopada 1998 r. podać na piśmie zainteresowanym pracownikom dane dotyczące nazwy i siedziby nowego pracodawcy. Przepisy art. 23¹ § 4 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio.

3. Delegat Rządu ustali i przekaże zbiorcze wykazy osób przechodzących do jednostek samorządu terytorialnego odpowiednio dotychczasowemu wojewodzie, marszałkowi województwa i starostom, a w miastach na prawach powiatu - prezydentom miast.

4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy:

1) obszar działania urzędów rejonowych, urzędów organów administracji specjalnej i urzędów miejskich stref usług publicznych nie odpowiada obszarowi powiatu,

2) obszar działania wojewódzkiego sejmiku samorządowego nie odpowiada obszarowi województwa.

2. Pracodawca obowiązany jest powiadomić na piśmie pracownika odpowiednio o terminie wygaśnięcia stosunku pracy albo o skutkach nieprzyjęcia nowych warunków pracy lub płacy.

3. [4] Wcześniejsze rozwiązanie stosunku pracy przez pracodawcę może nastąpić za wypowiedzeniem. Przepis art. 41¹ Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio.

4. Pracownicy, o których mowa w ust. 1, zachowują uprawnienia pracownicze wynikające z aktów, na których podstawie powstał ich stosunek pracy przed dniem 1 stycznia 1999 r., do dnia:

1) 15 czerwca 1999 r., jeżeli przyjęli proponowane warunki pracy lub płacy na dalszy okres, albo

2) wygaśnięcia stosunku pracy, o którym mowa w ust. 1, albo

3) wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 3.

5. W przypadku wygaśnięcia stosunku pracy, o którym mowa w ust. 1, lub wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 3, pracownikom:

1) mianowanym - przysługuje świadczenie pieniężne przewidziane w art. 131 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214, z 1984 r. Nr 35, poz. 187, z 1988 r. Nr 19, poz. 132, z 1989 r. Nr 4, poz. 24, Nr 34, poz. 178 i 182, z 1990 r. Nr 20, poz. 121, z 1991 r. Nr 55, poz. 234, Nr 88, poz. 400 i Nr 95, poz. 425, z 1992 r. Nr 54, poz. 254 i Nr 90, poz. 451, z 1994 r. Nr 136, poz. 704, z 1995 r. Nr 132, poz. 640, z 1996 r. Nr 89, poz. 402 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 98, poz. 604, Nr 133, poz. 882 i 883 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 131, poz. 860),

2) innym niż wymienieni w pkt 1 - przysługuje odprawa, o której mowa w art. 8 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19, Nr 10, poz. 59 i Nr 51, poz. 298, z 1991 r. Nr 83, poz. 372, Nr 106, poz. 457 i Nr 113, poz. 491, z 1992 r. Nr 21, poz. 84, z 1994 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1996 r. Nr 24, poz. 110).

6. Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio do osób, o których mowa w art. 29.

1) działające przy kierownikach urzędów rejonowych,

2) pierwszej instancji, działające przy dotychczasowych wojewodach mających siedziby w miastach, które po tym dniu nie będą siedzibami wojewodów,

3) drugiej instancji, działające przy dotychczasowych wojewodach mających siedziby w miastach, które po tym dniu nie będą siedzibami wojewodów.

2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. komisje dyscyplinarne pierwszej instancji przy dotychczasowych wojewodach w miastach będących z tym dniem siedzibami wojewodów stają się odpowiednimi komisjami dyscyplinarnymi działającymi przy wojewodach.

3. Komisje, o których mowa w ust. 2, działają do czasu powołania nowych komisji, nie dłużej jednak niż do dnia 30 czerwca 1999 r.

4. Sprawy dyscyplinarne wszczęte przed dniem 1 stycznia 1999 r. przez komisje, o których mowa w ust. 1, przekazuje się właściwym komisjom, o których mowa w ust. 2.

2. Państwowe osoby prawne, które z dniem 1 stycznia 1999 r. stają się samorządowymi osobami prawnymi, zachowują swój majątek.

3. Nabycie mienia, o którym mowa w ust. 1, stwierdza wojewoda w drodze decyzji. Przepisu art. 49 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa nie stosuje się.

4. Przepis ust. 3 stosuje się również w przypadkach, gdy nabycie mienia Skarbu Państwa z mocy prawa przez jednostki samorządu terytorialnego przewidują odrębne przepisy.

2. Przekazanie części mienia państwowej osoby prawnej jednostce samorządu terytorialnego, wynikające z częściowego przejęcia zadań i kompetencji przez tę jednostkę, następuje po uprzednim przekształceniu tej osoby prawnej, dokonanym zgodnie z właściwymi przepisami.

2. Ujawnienie obciążeń nie narusza praw osób trzecich.

3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do zobowiązań Skarbu Państwa oraz państwowych osób prawnych, wynikających z działalności organów i instytucji władających przekazywanym mieniem, powstałych przed dniem jego przejęcia przez powiat.

4. Przekazanie powiatowi mienia Skarbu Państwa oraz mienia Skarbu Państwa będącego we władaniu państwowych osób prawnych jest nieodpłatne oraz wolne od podatków i opłat.

2. Postępowanie w przedmiocie wpisu jest wolne od opłat sądowych.

2. Mienie miejskich stref usług publicznych staje się z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. mieniem właściwych powiatów.

3. Nabycie mienia określonego w ust. 1 lub 2 stwierdza wojewoda w drodze decyzji. Przepis art. 62 stosuje się odpowiednio.

1) samorządom województw – nieodpłatnie własność akcji i udziałów należących do Skarbu Państwa w agencjach właściwych w sprawach rozwoju regionalnego, których siedziby znajdują się na obszarze województwa,

2) powiatom – nieodpłatnie własność akcji i udziałów należących do Skarbu Państwa w agencjach rozwoju lokalnego o znaczeniu lokalnym, których udziałowcami lub akcjonariuszami są gminy, obejmujących zasięgiem działania obszar jednego lub kilku powiatów; przekazanie akcji i udziałów dotyczy tych powiatów, na których obszarze działają gminy, udziałowcy lub akcjonariusze danej agencji, a parytet podziału akcji lub udziałów ustalany jest proporcjonalnie do liczby ludności w tych powiatach, jeżeli agencja działa na terenie więcej niż jednego powiatu.

2. Z dniem 1 stycznia 1999 r. marszałek województwa przejmuje zadania i kompetencje przewidziane dla fundatora w statutach fundacji, których fundatorem jest Skarb Państwa, ustanowionych przez dotychczasowych wojewodów.

1) śródlądowych wód powierzchniowych płynących,

2) gruntów pokrytych państwowymi wodami płynącymi w granicach określonych liniami brzegu,

3) terenów między korytem wody płynącej a wałami przeciwpowodziowymi,

4) wałów przeciwpowodziowych wraz z gruntami, na których są posadowione,

5) zbiorników retencyjnych, zapór i stopni wodnych, jazów i innych podobnych urządzeń hydrotechnicznych.

1) art. 61-63 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425 i Nr 107, poz. 459, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3, z 1997 r. Nr 28, poz. 153, Nr 96, poz. 590 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 757),

2) art. 38a-38g ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz. U. Nr 29, poz. 155, z 1990 r. Nr 51, poz. 297, Nr 55, poz. 321 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375),

3) art. 48a-48d ustawy z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz. U. Nr 66, poz. 287, Nr 95, poz. 425, z 1993 r. Nr 7, poz. 34, z 1994 r. Nr 1, poz. 3 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756),

4) art. 40-45 ustawy z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 73, poz. 323 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756),

5) art. 24-26 ustawy z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 73, poz. 324 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668),

6) art. 40-42 ustawy z dnia 30 czerwca 1995 r. o stosunku Państwa do Kościoła Chrześcijan Baptystów w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 97, poz. 480 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 756),

7) art. 30-34 ustawy z dnia 20 lutego 1997 r. o stosunku Państwa do gmin wyznaniowych żydowskich w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 41, poz. 251 oraz z 1998 r. Nr 59, poz. 375 i Nr 106, poz. 668).

2. Do przekazywania nieruchomości, o których mowa w ust. 1, stosuje się art. 23 ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego (Dz. U. Nr 90, poz. 405 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 509 i Nr 121, poz. 770), z tym że odwołanie od decyzji Prezesa Agencji Mienia Wojskowego, której stroną jest wojewoda, rozpatruje Minister Skarbu Państwa.

2. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, wypłaca:

1) gmina - w odniesieniu do dróg będących w dniu 31 grudnia 1998 r. drogami gminnymi,

2) Skarb Państwa - w odniesieniu do pozostałych dróg.

3. Podstawą do ujawnienia w księdze wieczystej przejścia na własność Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego nieruchomości, o których mowa w ust. 1, jest ostateczna decyzja wojewody wydana na wniosek właściwego zarządu drogi.

4. Odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1 i 2, będzie ustalane i wypłacane według zasad i trybu określonych w przepisach o odszkodowaniach za wywłaszczone nieruchomości, na wniosek właściciela nieruchomości złożony w okresie od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. Po upływie tego okresu roszczenie wygasa.

5. [6] Podstawę do ustalenia wysokości odszkodowania stanowi wartość nieruchomości według stanu z dnia wejścia w życie ustawy, przy czym nie uwzględnia się wzrostu wartości nieruchomości spowodowanego trwałymi nakładami poczynionymi po utracie przez osobę uprawnioną prawa do władania gruntem.

2. Kwoty dotacji celowych na kontynuację inwestycji, o których mowa w ust. 1, określa na dany rok ustawa budżetowa.

3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:

1) [7] szczegółowe zasady i tryb przekazywania samorządom województw i powiatom inwestycji, o których mowa w ust. 1,

2) wykaz inwestycji centralnych, o których mowa w ust. 1, podlegających przekazaniu samorządom województw oraz powiatom.

2. Jeżeli z rozliczenia, o którym mowa w ust. 1, wynika obowiązek zwrotu całości lub części dotacji, środki te są przekazywane na rachunek bieżący właściwego wojewody, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

1) o których mowa w art. 26 ust. 1 lub przejmowanych w całości przez wojewodów - pozostają w dyspozycji tych jednostek,

2) o których mowa w art. 26 ust. 2 lub przejmowanych w części przez wojewodów - podlegają przekazaniu odpowiednim jednostkom, stosownie do decyzji właściwego organu administracji rządowej,

3) likwidowanych - podlegają przekazaniu jako dochód budżetu państwa po zakończeniu likwidacji.

2. Środki finansowe pozostające w dniu 31 grudnia 1998 r. na rachunkach bankowych sejmików samorządowych podlegają przekazaniu sejmikom województw.

1) wojewódzkich funduszy gospodarki zasobem geodezyjnym i kartograficznym,

2) terenowych funduszy ochrony gruntów rolnych

- w dotychczasowych urzędach wojewódzkich podlegają przekazaniu na właściwe rachunki tych funduszy w urzędzie wojewódzkim województwa, którego obszar obejmuje miasta będące siedzibami dotychczasowych wojewodów.

2. Wojewodowie ustalą kwoty należne za rok 1998, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, i przekażą środki pieniężne odpowiednio:

1) Centralnemu Funduszowi Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i Kartograficznym,

2) Centralnemu Funduszowi Ochrony Gruntów.

3. Wojewodowie, po przekazaniu środków, o których mowa w ust. 2, przekażą pozostałe środki pieniężne na rachunkach bieżących funduszy wymienionych w ust. 1 zarządom województw odpowiednio na rachunki: wojewódzkich funduszy gospodarki zasobem geodezyjnym i kartograficznym lub terenowych funduszy ochrony gruntów rolnych, nie później niż do dnia 30 kwietnia 1999 r.

4. Wojewodowie sporządzą zestawienie należności i zobowiązań funduszy, o których mowa w ust. 1, według stanu na dzień 31 grudnia 1998 r. i przekażą je zarządom województw, nie później niż do dnia 30 kwietnia 1999 r.

5. Należności i zobowiązania wojewódzkich funduszy gospodarki zasobem geodezyjnym i kartograficznym oraz terenowych funduszy ochrony gruntów rolnych, których dysponentem był dotychczasowy wojewoda, stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. należnościami i zobowiązaniami odpowiednio wojewódzkich funduszy gospodarki zasobem geodezyjnym i kartograficznym lub terenowych funduszy ochrony gruntów rolnych, których dysponentem jest zarząd województwa.

1) urzędu wojewódzkiego województwa, na którego obszarze była siedziba dotychczasowego urzędu wojewódzkiego,

2) wojewódzkiego inspektoratu ochrony środowiska województwa, na którego obszarze była siedziba dotychczasowych wojewódzkich inspektorów ochrony środowiska

- oraz podziałowi zgodnie z obowiązującymi w dniu 31 grudnia 1998 r. przepisami ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz. U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196, z 1995 r. Nr 90, poz. 446, z 1996 r. Nr 106, poz. 496 i Nr 132, poz. 622, z 1997 r. Nr 46, poz. 296, Nr 96, poz. 592, Nr 121, poz. 770 i Nr 133, poz. 885 oraz z 1998 r. Nr 106, poz. 668).

2. Wojewodowie i wojewódzcy inspektorzy ochrony środowiska w województwach, o których mowa w ust. 1, sporządzą na dzień 31 grudnia 1998 r. zestawienie należności z tytułu opłat i kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, i zestawienie zobowiązań wobec dotychczasowych funduszy stanowiących dochody tych funduszy i przekażą je samorządom województwa i ministrowi właściwemu do spraw środowiska.

3. Samorząd województwa przejmuje z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa i obowiązki wynikające z zobowiązań i należności, o których mowa w ust. 2.

4. Zobowiązania i należności nie ujawnione zmieniają kwotę wpłat na rachunek odpowiedniego funduszu.

2. Zobowiązania sejmików województw powstałe przed dniem 31 grudnia 1998 r. stają się zobowiązaniami samorządów województw.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się trybu określonego w przepisach o zamówieniach publicznych.

3. Umowa, o której mowa w ust. 1, obowiązuje do czasu zakończenia procedury wyboru banku do obsługi budżetu odpowiednio województwa lub powiatu, określonej w art. 73 ustawy o samorządzie województwa oraz w art. 62 ustawy o samorządzie powiatowym.

4. Zarządy województw i zarządy powiatów lub pełnomocnicy, o których mowa w ust. 1, w terminie do dnia 15 grudnia 1998 r. przekażą Ministrowi Finansów informacje o numerach rachunków bankowych do obsługi ich budżetu.

5. Minister Finansów, w terminie do dnia 20 grudnia 1998 r., przekaże na rachunki, o których mowa w ust. 4, ratę części oświatowej subwencji ogólnej na styczeń 1999 r.

2. W okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia podjęcia uchwał budżetowych powiaty i województwa prowadzą gospodarkę finansową na podstawie projektów budżetów, o których mowa w ust. 1.

3. Minister Finansów do dnia 20 listopada 1998 r. przekaże właściwym organom władz mającym siedzibę w miastach na prawach powiatu informacje niezbędne do przygotowania projektu budżetu.

4. Zarządy miast na prawach powiatu przedkładają projekty budżetów na rok 1999 do dnia 10 grudnia 1998 r.

2. Uchwała budżetowa miasta na prawach powiatu określa poszczególne dochody z uwzględnieniem podziału według źródeł dochodów gmin, powiatów oraz rodzajów przewidzianych na zadania realizowane przez gminy i powiaty wydatków.

2. Komisje orzekające w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej przy dotychczasowych wojewodach, w mieście będącym z dniem 1 stycznia 1999 r. siedzibą wojewody, stają się z tym dniem komisjami orzekającymi przy wojewodzie.

3. Właściwość komisji orzekającej przy wojewodzie obejmuje swoim zakresem dotychczasowy zakres należący do właściwości komisji przy dotychczasowych wojewodach.

4. Postępowania w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej, wszczęte przed dniem 1 stycznia 1999 r. przez komisje orzekające przy dotychczasowych wojewodach, przekazuje się właściwej komisji przy wojewodzie, przy czym rozstrzygnięcia dotychczasowe pozostają w mocy.

5. Sprawozdanie o sposobie załatwienia spraw wniesionych w 1998 r. do komisji orzekających w sprawach o naruszenie dyscypliny budżetowej przy dotychczasowych wojewodach, odrębnie dla każdego dotychczasowego województwa, sporządzi i złoży komisja orzekająca przy wojewodzie, na którego obszarze działania położona jest siedziba dotychczasowego wojewody.

6. Nie wyegzekwowane do dnia 31 grudnia 1998 r. kary pieniężne za naruszenie dyscypliny budżetowej, wymierzone przez komisje orzekające przy dotychczasowych wojewodach, egzekwuje właściwa miejscowo komisja orzekająca przy wojewodzie.

2. Nie uregulowane do dnia 1 stycznia 1999 r. zobowiązania administracji rządowej wynikające z porozumień pozostają zobowiązaniami Skarbu Państwa.

3. Porozumienia, o których mowa w ust. 1, obowiązują do czasu ich rozwiązania, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej.

4. Gminom, które po dniu 1 stycznia 1999 r. poniosą na realizację zadań i kompetencji będących przedmiotem porozumienia nakłady konieczne wyższe niż określone w porozumieniu, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje roszczenie o ich zwrot, chyba że zainteresowana gmina do dnia 31 stycznia 1999 r. wypowie warunki finansowe dotychczasowej współpracy przy wykonywaniu zadań i kompetencji przejętych przez organy i podmioty określone w ust. 1, ze skutkiem w postaci rozwiązania porozumienia, w przypadku gdy strony, w terminie dwóch miesięcy, nie ustalą nowych warunków finansowych.

5. Delegat Rządu sporządzi i przekaże zainteresowanym organom i podmiotom, o których mowa w ust. 1, wykaz zawartych przez te organy porozumień z gminami lub ich związkami.

2. W składzie rad zatrudnienia, o których mowa w art. 8 i 9 ustawy wymienionej w ust. 1, rozpoczynających działalność po dniu 1 stycznia 1999 r., uwzględnia się przedstawicieli powiatów i samorządu województwa.

2. Przepis ust. 1 nie dotyczy Ministra Sprawiedliwości, w zakresie obowiązku dostosowania struktury sądownictwa powszechnego i powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury do nowego podziału terytorialnego państwa.

1) wszystkie czynności podjęte w postępowaniu przed dniem 1 stycznia 1999 r., a także decyzje administracyjne pozostają w mocy,

2) odwołania od decyzji wydanych w pierwszej instancji przez terenowe organy administracji rządowej stopnia wojewódzkiego przed dniem 1 stycznia 1999 r. w sprawach przechodzących do właściwości powiatów rozpatrują właściwi ministrowie lub kierownicy centralnych organów administracji rządowej,

3) odwołania od decyzji wydanych przez kierowników rejonowych urzędów rządowej administracji ogólnej przed dniem 1 stycznia 1999 r. w sprawach przechodzących do właściwości gmin i powiatów:

a) z zakresu administracji rządowej - rozpatruje wojewoda,

b) z zakresu zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego - rozpatruje właściwe terytorialnie samorządowe kolegium odwoławcze.

2. Odwołania od decyzji wydanych w pierwszej instancji przez naczelnych dyrektorów okręgów dróg publicznych przed dniem 1 stycznia 1999 r. rozpatruje Generalny Dyrektor Dróg Publicznych.

3. Odwołania od decyzji wydanych w pierwszej instancji przez obwodowych i okręgowych kolejowych inspektorów sanitarnych rozpatruje wojewódzki inspektor sanitarny.

2. Statuty, regulaminy lub inne przepisy organizacyjne w przejmowanych jednostkach organizacyjnych zachowują moc do czasu wydania przez organy powiatu lub samorządu województwa nowych przepisów, chyba że do ich wydania są właściwe inne organy.

2. Na pierwszej sesji rada powiatu wybiera przewodniczącego rady, a także ustala termin wyboru zarządu powiatu, który nie może przypadać później niż w okresie dwóch tygodni od dnia zakończenia tej sesji.

3. Jeżeli do dnia 15 listopada 1998 r. nie zostanie wybrany zarząd powiatu, rada powiatu ustanawia pełnomocnika do organizacji starostwa powiatowego.

4. Rada powiatu ustanawia pełnomocnika, o którym mowa w ust. 3, w głosowaniu tajnym, zwykłą większością głosów ustawowego składu rady.

5. Jeżeli do dnia 25 listopada 1998 r. rada powiatu nie wybierze zarządu powiatu i nie ustanowi pełnomocnika, o którym mowa w ust. 3, pełnomocnika tego wyznacza Prezes Rady Ministrów na wniosek Delegata Rządu właściwego ze względu na siedzibę władz powiatu.

6. Do zadań pełnomocnika, o którym mowa w ust. 3 i 5, należy zorganizowanie starostwa powiatowego oraz przygotowanie projektów uchwał rady powiatu, w tym projektów statutu powiatu, a w przypadku niewybrania przez radę powiatu do dnia 31 grudnia 1998 r. zarządu powiatu - wykonywanie zadań zarządu powiatu i starosty, w tym wydawanie decyzji w sprawach indywidualnych.

7. Pełnomocnik, o którym mowa w ust. 3 i 5, działa do dnia wyboru zarządu powiatu.

2. Na pierwszej sesji sejmik województwa wybiera przewodniczącego sejmiku, a także ustala termin wyboru zarządu województwa, który nie może przypadać później niż w okresie dwóch tygodni od dnia zakończenia pierwszej sesji.

3. Jeżeli do dnia 15 listopada 1998 r. nie zostanie wybrany zarząd województwa, sejmik województwa ustanawia pełnomocnika do organizacji urzędu marszałkowskiego.

4. Jeżeli do dnia 25 listopada 1998 r. sejmik województwa nie wybierze zarządu województwa i nie ustanowi pełnomocnika, o którym mowa w ust. 3, pełnomocnika tego wyznacza Prezes Rady Ministrów na wniosek Delegata Rządu.

5. Do zadań pełnomocnika, o którym mowa w ust. 3, należy zorganizowanie urzędu marszałkowskiego oraz przygotowanie projektów uchwał sejmiku województwa, w tym projektu statutu województwa.

6. Pełnomocnik, o którym mowa w ust. 3 i 4, działa do dnia wyboru zarządu województwa.

2. Dotychczasowe drogi gminne oraz lokalne miejskie stają się z dniem 1 stycznia 1999 r. drogami gminnymi.

3. Z dniem 1 stycznia 1999 r. dotychczasowe drogi krajowe i wojewódzkie, nie wymienione w ust. 1, stają się drogami powiatowymi.

4. Zarządca drogi powiatowej lub wojewódzkiej, który przejął właściwe drogi, jest następcą prawnym dotychczasowego zarządu drogi. Przepis art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 115, poz. 741 i z 1998 r. Nr 106, poz. 668) stosuje się odpowiednio.

5. Następca prawny dotychczasowego zarządu drogi publicznej wstępuje w jego prawa i obowiązki, w szczególności wynikające z zawartych umów i porozumień oraz decyzji administracyjnych.

2. Akty prawa miejscowego nie zamieszczone w wykazie, o którym mowa w ust. 1, tracą moc z dniem ogłoszenia wykazu.

1) ustawa z dnia 1 marca 1949 r. o zakładach utylizacyjnych (Dz. U. Nr 18, poz. 113, z 1958 r. Nr 45, poz. 224 i z 1988 r. Nr 41, poz. 324),

2) ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. o ograniczeniu uboju cieląt (Dz. U. Nr 8, poz. 51 i z 1989 r. Nr 35, poz. 192),

3) ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych (Dz. U. z 1997 r. Nr 36, poz. 224, Nr 123, poz. 780 i Nr 162, poz. 1120).