Dziennik Ustaw - rok 1998 nr 127 poz. 840

Na podstawie art. 20a ust. 4 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753, Nr 121, poz. 770 i Nr 141, poz. 944) oraz art. 25 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 496, Nr 106, poz. 678 i Nr 141, poz. 943 i 944) zarządza się, co następuje:

1) szczegółowe zasady i tryb postępowania przy wyznaczaniu żołnierzy zawodowych do pełnienia służby poza granicami państwa oraz określa organy wojskowe właściwe w tych sprawach,

2) uprawnienia i obowiązki żołnierzy zawodowych wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa,

3) uposażenie i inne należności pieniężne otrzymywane przez żołnierzy zawodowych wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa.

1) wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa:

a) w składzie polskich kontyngentów wojskowych wydzielonych z Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, zwanych dalej „Siłami Zbrojnymi”, do misji specjalnych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych oraz w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach tych misji,

b) jako obserwatorzy wojskowi lub osoby posiadające status obserwatora wojskowego w misjach specjalnych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych,

2) wyznaczonych na stanowiska służbowe:

a) w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy organizacjach międzynarodowych,

b) w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy międzynarodowych dowództwach wojskowych,

c) bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych dowództw wojskowych.

2. Przepisy rozporządzenia – tylko w zakresie określonym w § 15 – stosuje się również do żołnierzy pełniących służbę poza granicami państwa w misjach specjalnych organizacji międzynarodowych lub sił wielonarodowych albo bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych dowództw wojskowych, na podstawie indywidualnych kontraktów.

2. Uprawnienia i obowiązki oraz uposażenie i inne należności pieniężne żołnierzy, o których mowa w ust. 1, określają przepisy dotyczące pracowników polskich przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych.

3. Żołnierze, o których mowa w ust. 1, nie otrzymują uposażenia zasadniczego i dodatków przysługujących z tytułu pełnienia czynnej służby wojskowej.

2. Wyznaczenie żołnierza do pełnienia służby poza granicami państwa następuje po uzyskaniu jego pisemnej zgody oraz:

1) opinii Wojskowych Służb Informacyjnych,

2) orzeczenia lekarskiego, stwierdzającego brak przeciwwskazań zdrowotnych do pełnienia tej służby, wydanego po przeprowadzeniu badań lekarskich, o których mowa w § 13 ust. 1 pkt 7.

3. Wyznaczenie żołnierza do pełnienia służby poza granicami państwa w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy organizacjach międzynarodowych albo bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych następuje ponadto po uzgodnieniu z Ministrem Spraw Zagranicznych.

2. W przypadku żołnierza, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, w oświadczeniu powinna być wyrażona również zgoda na poddanie się sprawdzeniu na zasadach i w trybie określonych w przepisach o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej.

3. Do oświadczenia załącza się podpisany przez żołnierza zakres czynności na stanowisku służbowym, na którym będzie pełnić służbę poza granicami państwa.

2. Wydanie upoważnienia jest poprzedzone zasięgnięciem opinii Wojskowych Służb Informacyjnych, które swoją opinię przedstawiają Ministrowi Obrony Narodowej.

3. Upoważnienie sporządza się w języku polskim oraz w języku uzgodnionym z właściwym państwem lub organizacją międzynarodową.

4. Upoważnienie powinno zawierać:

1) dane osobowe żołnierza,

2) dopuszczenie do dostępu do wiadomości o oznaczonej klauzuli niejawności,

3) okres ważności upoważnienia,

4) inne dane wynikające z umowy, o której mowa w ust. 1.

5. Minister Obrony Narodowej przesyła oryginał upoważnienia państwu lub organizacji międzynarodowej, w którym lub przy której działa przedstawicielstwo. Kopię upoważnienia włącza się do akt personalnych żołnierza.

2. Stanowiska służbowe, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, ujmuje się w Wykazie stanowisk służbowych przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa, zwanym dalej „wykazem stanowisk”, prowadzonym przez Ministra Obrony Narodowej.

2. Podczas wykonywania zadań służbowych żołnierz, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, podlega również przełożonemu kierującemu działalnością misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych.

3. Podczas wykonywania zadań służbowych żołnierz, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, podlega również:

1) kierownikowi polskiego przedstawicielstwa wojskowego – w przypadku pełnienia służby na stanowisku służbowym, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a) i b),

2) przełożonym określonym dla danej struktury przez organizację międzynarodową lub międzynarodowe dowództwo wojskowe – w przypadku pełnienia służby na stanowisku służbowym, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2 lit. c).

1) w przypadku prawomocnego ukarania za przewinienie dyscyplinarne albo skazania za przestępstwo lub ukarania za wykroczenie, w tym skarbowe, albo też zawieszenia w czynnościach służbowych,

2) na wniosek państwa lub organizacji międzynarodowej, w której żołnierz miał pełnić służbę, albo na wniosek żołnierza,

3) z uwagi na potrzeby Sił Zbrojnych.

1) niewywiązywania się z zadań służbowych lub nienależytego ich wykonywania, stwierdzonego w opinii służbowej,

2) prawomocnego ukarania za przewinienie dyscyplinarne albo skazania za przestępstwo lub ukarania za wykroczenie, w tym skarbowe, albo też zawieszenia w czynnościach służbowych bądź w razie uprawdopodobnionego podejrzenia popełnienia czynu, który jest zabroniony pod groźbą kary według prawa państwa pobytu,

3) wniosku państwa, w którym działa misja specjalna organizacji międzynarodowej, albo misji specjalnej organizacji międzynarodowej, w której żołnierz pełni służbę, albo też państwa, na którego terytorium ma siedzibę polskie przedstawicielstwo wojskowe, albo organizacji międzynarodowej lub międzynarodowego dowództwa wojskowego, przy którym działa przedstawicielstwo, albo też państwa, na którego terytorium mają one swoją siedzibę, bądź też dowódcy sił wielonarodowych,

4) wniosku żołnierza albo

5) potrzeb Sił Zbrojnych.

2. Żołnierz, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, może być w każdym czasie odwołany do kraju również w razie niewykonywania zadań służbowych przez czas dłuższy niż sześćdziesiąt dni.

1) bezpłatne zakwaterowanie i wyżywienie, na zasadach i według norm określonych przez Ministra Obrony Narodowej w odrębnych przepisach,

2) jednorazowa należność pieniężna,

3) dodatek zagraniczny,

4) dodatek wojenny,

5) walutowy dodatek rodzinny,

6) umundurowanie, wyekwipowanie i uzbrojenie, na zasadach i według norm określonych przez Ministra Obrony Narodowej w odrębnych przepisach,

7) bezpłatne badania lekarskie, a także bezpłatne świadczenia zdrowotne oraz bezpłatne zaopatrzenie w leki i artykuły sanitarne,

8) bezpłatny przewóz:

a) z kraju do rejonu działania misji specjalnej i z powrotem, w związku z rozpoczęciem i zakończeniem pełnienia służby poza granicami państwa, oraz bezpłatne wyżywienie w czasie tego przewozu,

b) z rejonu działania misji specjalnej do kraju i z powrotem w przypadkach losowych,

9) urlop zdrowotny po powrocie do kraju, po zakończeniu pełnienia służby poza granicami państwa,

10) świadczenia odszkodowawcze w razie wypadku lub choroby pozostającej w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej poza granicami państwa, na podstawie ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 53, poz. 342, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i z 1989 r. Nr 35, poz. 192), a także świadczenia przewidziane w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (Dz. U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 944), jeżeli zdarzenie powodujące prawo do tych świadczeń zaistniało w czasie pełnienia służby poza granicami państwa.

2. Żołnierzowi, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. a), mogą być przyznawane nagrody z walutowego funduszu nagród, wynoszącego 1% sumy dodatków zagranicznych wypłaconych żołnierzom w każdym miesiącu.

2. Świadczenia, o których mowa w § 13 ust. 1 pkt 1, przysługują żołnierzowi wymienionemu w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. b), w czasie pobytu w jednostce wojskowej przygotowującej go do służby w misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych, od dnia rozpoczęcia przygotowania poza rejonem stacjonowania jednostki wojskowej, w której pełni służbę, do dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej oraz, po powrocie do kraju, od dnia przekroczenia tej granicy w drodze powrotnej do dnia skierowania na urlop, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 9.

3. Do żołnierza, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. b), stosuje się przepisy § 17, 23, 24, 26 i 28.

1) przed wyjazdem, w czasie pobytu w jednostce wojskowej przygotowującej do służby w misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych, od dnia rozpoczęcia przygotowania poza rejonem stacjonowania jednostki wojskowej, w której pełni służbę, do dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej,

2) w czasie pełnienia służby w misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych, od dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej do dnia przekroczenia tej granicy w drodze powrotnej,

3) po powrocie do kraju, od dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej w drodze powrotnej do dnia skierowania na urlop, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 9.

2. Jednorazową należność pieniężną wypłaca się w złotych polskich, po wydaniu decyzji o wyznaczeniu do pełnienia służby poza granicami państwa.

3. Jednorazowa należność pieniężna podlega zwrotowi, jeżeli decyzja o wyznaczeniu do pełnienia służby poza granicami państwa została uchylona przed dniem wyjazdu z kraju z powodów określonych w § 9 pkt 1 lub na wniosek żołnierza.

4. Jednorazową należność pieniężną wypłaca jednostka wojskowa, na której zaopatrzeniu finansowym pozostaje żołnierz polskiego kontyngentu wojskowego przygotowujący się do pełnienia służby poza granicami państwa.

2. Grupy i stawki dodatku zagranicznego dla poszczególnych stanowisk służbowych, w zależności od warunków działania misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych, zakresu wykonywanych zadań służbowych oraz ponoszonej odpowiedzialności, określają tabele stanowiące załączniki nr 1–3 do rozporządzenia.

3. Minister Obrony Narodowej zaszeregowuje do odpowiednich grup dodatku zagranicznego stanowiska służbowe nie wymienione w tabelach, o których mowa w ust. 2.

4. Żołnierzom biorącym udział w rozminowywaniu terenu albo zbieraniu, przechowywaniu lub niszczeniu amunicji i materiałów wybuchowych zwiększa się stawki dodatku zagranicznego, o których mowa w ust. 2, od 5 do 10 dolarów amerykańskich za każdy dzień wykonywania tych prac. Wysokość zwiększenia w tych granicach ustala dowódca polskiego kontyngentu wojskowego w zależności od uciążliwości wykonywanych prac, stopnia ponoszonego ryzyka i zakresu odpowiedzialności.

5. Dodatek zagraniczny wlicza się do podstawy obliczenia wysokości świadczenia odszkodowawczego przysługującego w razie wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą wojskową, zaistniałych podczas lub w związku ze służbą pełnioną poza granicami państwa. Wysokość tego dodatku ustala się według ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski średniego kursu złotego w stosunku do waluty, w jakiej był on wypłacany, obowiązującego w dniu wydania decyzji o przyznaniu odszkodowania.

2. Minister Spraw Zagranicznych, w drodze obwieszczenia, określa strefy działań wojennych oraz dzień rozpoczęcia i zakończenia w nich działań wojennych.

3. Stawka dodatku wojennego wynosi 3 dolary amerykańskie za każdy dzień faktycznego przebywania w strefie działań wojennych.

2. Walutowy dodatek rodzinny wypłaca się na zasadach i według stawek, o których mowa w § 8–9a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r. w sprawie wynagrodzenia i świadczeń przysługujących pracownikom polskich placówek dyplomatycznych i urzędów konsularnych (Dz. U. Nr 71, poz. 307 i Nr 119, poz. 519, z 1992 r. Nr 64, poz. 323 i Nr 101, poz. 505, z 1994 r. Nr 18, poz. 64, z 1995 r. Nr 31, poz. 158 i Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 56, poz. 252, z 1997 r. Nr 44, poz. 275 oraz z 1998 r. Nr 76, poz. 500).

2. Wypłata dodatków, o których mowa w ust. 1, następuje miesięcznie z dołu, w ostatnim dniu roboczym miesiąca, w miejscu pełnienia służby poza granicami państwa. Na wniosek żołnierza dodatki te lub ich części mogą być przekazywane na imienne rachunki walutowe w banku krajowym pisemnie wskazanym przez niego, z tym że przekazy takie mogą być dokonywane tylko w dolarach amerykańskich.

3. Bezpośrednio po przybyciu polskiego kontyngentu wojskowego do rejonu działania jego dowódca może zezwolić na wypłacenie zaliczki na poczet przysługującego dodatku zagranicznego.

4. Dodatek zagraniczny i walutowy dodatek rodzinny za jeden dzień oblicza się w wysokości 1/30 części ich stawki miesięcznej.

5. Do dodatków, o których mowa w § 13 ust. 1 pkt 3 i 4, stosuje się odpowiednio przepisy rozdziałów 4 i 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 496, Nr 106, poz. 678 i Nr 141, poz. 943 i 944).

2. Podczas pełnienia służby w misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych żołnierz nosi oznaki stopnia wojskowego, do którego w etacie polskiego kontyngentu wojskowego jest zaszeregowane stanowisko służbowe, na którym wykonuje zadania służbowe w tym kontyngencie, nawet jeżeli stopień ten jest inny od posiadanego przez niego w kraju.

2. Świadczenia zdrowotne oraz zaopatrzenie w leki i artykuły sanitarne przysługują, w rejonie działania misji specjalnej organizacji międzynarodowej lub sił wielonarodowych oraz w czasie przewozu tam i z powrotem, od dnia przekroczenia granicy państwowej Rzeczypospolitej Polskiej do dnia przekroczenia tej granicy w drodze powrotnej.

2. W przypadku odwołania żołnierza do kraju z powodów określonych w § 10 ust. 1 pkt 1, 2 lub 4, koszty przewozu ponosi żołnierz.

2. Łączny wymiar urlopu zdrowotnego nie może przekroczyć trzydziestu dni kalendarzowych.

3. Uposażenie za czas urlopu zdrowotnego wypłaca się w walucie polskiej, przyjmując jako podstawę jego obliczenia uposażenie pobrane na ostatnio zajmowanym w kraju stanowisku służbowym.

2. Zakres ubezpieczenia i sumę ubezpieczenia określa umowa ubezpieczenia zawarta między Ministrem Obrony Narodowej a zakładem ubezpieczeń, z tym że suma ubezpieczenia nie powinna być niższa niż świadczenie, o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 10.

2. Opinię specjalną, o której mowa w ust. 1, sporządza bezpośredni przełożony żołnierza. Dowódca polskiego kontyngentu wojskowego może sporządzić opinię odmienną.

1) uposażenie walutowe,

2) inne należności pieniężne i świadczenia

– na zasadach określonych w rozporządzeniu wymienionym w § 20 ust. 2, z tym że uprawnienia przyznane w tym rozporządzeniu Ministrowi Spraw Zagranicznych, w stosunku do żołnierza, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, przysługują Ministrowi Obrony Narodowej, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Stanowiska służbowe żołnierzy, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 2, oraz grupy zaszeregowania tych stanowisk, a także współczynnik do obliczania wysokości uposażenia walutowego w poszczególnych grupach zaszeregowania określa tabela stanowiąca załącznik nr 4 do rozporządzenia.

3. Przepis § 18 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

4. Wysokość uposażenia walutowego w poszczególnych grupach zaszeregowania oblicza się od wynagrodzenia bazowego określonego w § 3 ust. 3 rozporządzenia, o którym mowa w § 20 ust. 2, przy zastosowaniu współczynników ustalonych w tabeli, o której mowa w ust. 2.

2. Do ustalenia uposażenia stanowiącego podstawę obliczenia wysokości uprawnień i świadczeń, o których mowa w ust. 1, stanowiska służbowe wynikające z wykazu stanowisk zaszeregowuje się do grup uposażenia według zasad określonych w ustawie wymienionej w § 22 ust. 5.

1) umundurowanie, wyekwipowanie i uzbrojenie, na zasadach i według norm określonych przez Ministra Obrony Narodowej w odrębnych przepisach,

2) świadczenia odszkodowawcze w razie wypadku lub choroby pozostającej w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej poza granicami państwa, na podstawie ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz. U. Nr 53, poz. 342, z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i z 1989 r. Nr 35, poz. 192), a także świadczenia przewidziane w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (Dz. U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 1, poz. 1 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 944), jeżeli zdarzenie powodujące prawo do tych świadczeń zaistniało w czasie pełnienia służby poza granicami państwa,

3) wyposażenie w sprzęt biurowy i pojazdy mechaniczne, według należności wynikających z wykazu stanowisk, używane na zasadach określonych przez Ministra Obrony Narodowej w odrębnych przepisach.

2. Przy obliczaniu świadczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 2, przyjmuje się uposażenie ustalone według zasad, o których mowa w § 31 ust. 2, w stawkach obowiązujących w dniu wydania decyzji o przyznaniu tych świadczeń.

2. Minister Obrony Narodowej może wyrazić zgodę na pokrycie żołnierzowi kosztów:

1) podróży żony towarzyszącej mu w podróży służbowej w państwie pełnienia służby, jeżeli wymaga tego miejscowy zwyczaj,

2) przejazdu członków najbliższej rodziny żołnierza do kraju w celu leczenia szpitalnego i z powrotem.

2. Uposażenie i inne należności pieniężne, przysługujące żołnierzom zawodowym skierowanym za granicę do akademii i szkół oraz na kursy, określa zarządzenie Nr 27/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 30 czerwca 1993 r. w sprawie uposażenia i innych należności pieniężnych przysługujących żołnierzom skierowanym na szkolenie za granicą (Dz. Rozk. MON, poz. 34, z 1994 r. poz. 30, z 1995 r. poz. 39 i z 1997 r. poz. 38).

Prezes Rady Ministrów: J. Buzek

Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 22 września 1998 r. (poz. 840)

Załącznik nr 1

TABELA STAWEK DODATKU ZAGRANICZNEGO DLA ŻOŁNIERZY ZAJMUJĄCYCH STANOWISKA SŁUŻBOWE W KWATERACH GŁÓWNYCH, DOWÓDZTWACH I SZTABACH MISJI SPECJALNYCH ORGANIZACJI MIĘDZYNARODOWYCH I SIŁ WIELONARODOWYCH

Żołnierzom pełniącym służbę na terytorium Republiki Bośni i Hercegowiny stawki dodatku zagranicznego, o których mowa w tabeli, zwiększa się o 100 USD miesięcznie. W przypadku przebywania na terytorium Republiki Bośni i Hercegowiny tylko przez część miesiąca, kwotę zwiększenia ustala się w wysokości 1/30 za każdy dzień wykonywania zadań na tym terytorium.

Załącznik Nr 2

TABELA STAWEK DODATKU ZAGRANICZNEGO DLA ŻOŁNIERZY WCHODZĄCYCH W SKŁAD POLSKICH KONTYNGENTÓW WOJSKOWYCH (PKW) W MISJACH SPECJALNYCH ORGANIZACJI NARODÓW ZJEDNOCZONYCH

Załącznik Nr 3

TABELA STAWEK DODATKU ZAGRANICZNEGO DLA ŻOŁNIERZY WCHODZĄCYCH W SKŁAD POLSKICH KONTYNGENTÓW WOJSKOWYCH (PKW) W MISJACH SPECJALNYCH SIŁ WIELONARODOWYCH

Żołnierzom pełniącym służbę w polskim kontyngencie wojskowym na terytorium Republiki Bośni i Hercegowiny stawki dodatku zagranicznego, o których mowa w tabeli, zwiększa się o 100 USD miesięcznie. W przypadku przebywania na terytorium Republiki Bośni i Hercegowiny tylko przez część miesiąca, kwotę zwiększenia ustala się w wysokości 1/30 za każdy dzień wykonywania zadań na tym terytorium.

Załącznik Nr 4

TABELA STAWEK UPOSAŻENIA WALUTOWEGO DLA ŻOŁNIERZY PEŁNIĄCYCH SŁUŻBĘ NA STANOWISKACH SŁUŻBOWYCH W POLSKICH PRZEDSTAWICIELSTWACH WOJSKOWYCH PRZY ORGANIZACJACH MIĘDZYNARODOWYCH I MIĘDZYNARODOWYCH DOWÓDZTWACH WOJSKOWYCH ORAZ BEZPOŚREDNIO W STRUKTURACH TYCH ORGANIZACJI I DOWÓDZTW