Dziennik Ustaw - rok 1998 nr 104 poz. 655

Na podstawie art. 59 ust. 3 oraz w związku z art. 50 ust. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590) zarządza się, co następuje:

1) nauczycieli akademickich zatrudnionych na stanowiskach pracowników dydaktycznych,

2) pracowników bibliotecznych oraz dokumentacji i informacji naukowo-technicznej, posiadających uprawnienia bibliotekarzy dyplomowanych oraz dyplomowanych pracowników dokumentacji i informacji naukowo-technicznej,

zwanych dalej „pracownikami”, zatrudnionych w państwowych wyższych szkołach zawodowych, zwanych dalej „uczelniami zawodowymi”.

2. Godzinową stawkę wynagrodzenia zasadniczego pracownika ustala się przez podzielenie miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego wynikającego z osobistego zaszeregowania przez 156 godzin.

3. Pracownikom zatrudnionym w niepełnym wymiarze czasu pracy przysługują wynagrodzenie zasadnicze i inne składniki wynagrodzenia – w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy określonego w umowie o pracę, z zastrzeżeniem § 8 ust. 7.

2. Wynagrodzenia zasadnicze pozostałych pracowników wymienionych w § 1 ustala rektor.

2. Wysokość dodatku funkcyjnego dla rektora ustala Minister.

3. Wysokość dodatku funkcyjnego dla prorektorów oraz dla pozostałych pracowników ustala rektor.

4. Minister może ustalić dodatek funkcyjny dla rektora powyżej maksymalnej stawki określonej w załączniku nr 2, jeżeli senat uczelni zawodowej podejmie uchwałę o trwałym przeznaczeniu na ten cel środków finansowych pochodzących ze źródeł innych niż określone w art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1997 r. o wyższych szkołach zawodowych (Dz. U. Nr 96, poz. 590), zwanej dalej „ustawą”.

5. Dodatek funkcyjny przysługuje również pracownikom, którym powierzono czasowo pełnienie obowiązków kierowniczych. W tym wypadku prawo do dodatku powstaje od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po podjęciu pełnienia obowiązków kierowniczych i wygasa z dniem pierwszym miesiąca kalendarzowego następującego po zaprzestaniu pełnienia tych obowiązków.

6. Pracownik, któremu powierzono pełnienie funkcji kierowniczej na czas określony, traci prawo do dodatku funkcyjnego z upływem tego okresu, a w razie wcześniejszego odwołania – z końcem miesiąca, w którym nastąpiło odwołanie.

7. Dodatek funkcyjny nie przysługuje w okresie nieobecności w pracy, za który nie przysługuje wynagrodzenie zasadnicze. W okresie niespełnienia obowiązków z powodu choroby dodatek przysługuje za okres nie przekraczający 3 miesięcy.

1) zakończone okresy zatrudnienia,

2) inne okresy zaliczane do okresu uprawniającego do dodatku za staż pracy na podstawie odrębnych przepisów.

2. Do okresów pracy, od których zależy prawo pracownika do dodatku za staż pracy, zalicza się, poza okresami wymienionymi w ust. 1, okresy:

1) asystenckich studiów przygotowawczych, o których mowa w zarządzeniu Ministrów: Szkolnictwa Wyższego, Oświaty, Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki z dnia 16 października 1964 r. w sprawie zasad i warunków tworzenia w szkołach wyższych asystenckich studiów przygotowawczych (Monitor Polski Nr 77, poz. 358),

2) pobytu za granicą wynikającego ze skierowania udzielonego na podstawie przepisów o kierowaniu za granicę pracowników w celach naukowych, dydaktycznych i szkoleniowych.

3. Dodatek za staż pracy przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie.

4. Dodatek za staż pracy przysługuje pracownikowi również za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby albo konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które otrzymuje wynagrodzenie lub zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

2. Dodatek wypłaca się w wysokości:

1) od 15,00 zł do 60,00 zł przy pierwszym stopniu uciążliwości lub szkodliwości,

2) od 26,00 zł do 80,00 zł przy drugim stopniu uciążliwości lub szkodliwości,

3) od 34,00 zł do 115,00 zł przy trzecim stopniu uciążliwości lub szkodliwości.

3. Do pierwszego stopnia uciążliwości lub szkodliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na działanie pyłów nie wywołujących zwłóknienia tkanki płucnej,

2) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych nie kumulujących się w organizmie,

3) w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów technologicznych utrzymuje się stale temperatura efektywna poniżej 10°C lub powyżej 25°C,

4) w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe (np. spawanie, stosowanie lamp w celach bakteriobójczych),

5) w mokrym środowisku o względnej wilgotności powietrza przekraczającej 80%, w błocie lub bezpośrednim kontakcie z wodą,

6) przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych.

4. Do drugiego stopnia uciążliwości lub szkodliwości zalicza się prace wykonywane w warunkach:

1) narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej,

2) narażenia na działanie substancji toksycznych kumulujących się w organizmie,

3) obniżonego lub podwyższonego ciśnienia wynikającego z procesu technologicznego (np. w kesonach, komorach ciśnieniowych),

4) narażenia na szkodliwe działanie miejscowej wibracji (np. używanie ręcznych narzędzi pneumatycznych),

5) natężenia hałasu przekraczającego dopuszczalne normy.

5. Do trzeciego stopnia uciążliwości lub szkodliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na działanie benzenu, benzydyny, alfa- i beta-naftyloaminy, chlorku winylu, azbestu oraz innych czynników o analogicznym jak te substancje działaniu, jeżeli zostanie to uznane przez instytut medycyny pracy,

2) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące,

3) w kontakcie (styczności) z materiałem zakaźnym lub chorymi zakaźnie ludźmi lub zwierzętami,

4) w kontakcie z ludźmi chorymi psychicznie lub znacznie upośledzonymi umysłowo,

5) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300 000 MHz w strefie zagrożenia,

6) pod ziemią.

6. Prace określone w ust. 3 pkt 1 i 2 oraz ust. 4 pkt 1, 2 i 5 uważa się za wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia uzasadniających przyznanie dodatku, jeżeli aktualnymi badaniami i pomiarami stwierdzone zostało przekroczenie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia lub innych obowiązujących norm higieniczno sanitarnych określonych odrębnymi przepisami i Polskimi Normami.

7. Dodatek przysługuje pracownikowi wykonującemu prace, o których mowa w ust. 3 i 4 oraz ust. 5 pkt 1–4 i 6, co najmniej przez 40 godzin w miesiącu, natomiast pracownikowi wykonującemu prace wymienione w ust. 5 pkt 5 – przez połowę dopuszczalnego czasu przebywania w strefie zagrożenia, niezależnie od wymiaru czasu pracy wynikającego ze stosunku pracy.

8. Pracownikowi wykonującemu w danym miesiącu prace w warunkach o różnym stopniu uciążliwości lub szkodliwości przysługuje jeden dodatek, według najwyższego stopnia uciążliwości lub szkodliwości.

9. Uczelnie zawodowe prowadzą ewidencję stanowisk pracy, na których zatrudnionym pracownikom przyznane zostały dodatki, oraz czasu ich pracy w warunkach uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia.

2. Rektor może w uzasadnionych wypadkach podwyższyć stawki określone w ust. 1, jednak nie więcej niż o 35%.

3. Wysokość wynagrodzenia za jedną godzinę ponadwymiarową ustala rektor, w ramach stawek określonych w ust. 1.

4. W czasie choroby lub innej nieprzewidzianej, usprawiedliwionej nieobecności nauczyciela akademickiego godziny zajęć dydaktycznych, które według planu zajęć przypadałyby na okres tej nieobecności, zalicza się, dla celów ustalenia liczby godzin zajęć dydaktycznych, jako godziny przepracowane zgodnie z planem.

5. Nauczycielowi akademickiemu, dla którego nie zaplanowano obciążenia dydaktycznego z powodu: jego zatrudnienia po rozpoczęciu roku akademickiego, przewidzianej nieobecności w pracy związanej między innymi z długotrwałą chorobą, urlopem bezpłatnym lub innym zwolnieniem od pracy, odbywaniem służby wojskowej, urlopem macierzyńskim lub ustania stosunku pracy przed zakończeniem roku akademickiego, do przepracowanych godzin zajęć dydaktycznych zalicza się jedną trzydziestą ustalonego dla danego stanowiska rocznego pensum za każdy tydzień nieobecności przypadającej za okres, w którym prowadzone są w uczelni zawodowej zajęcia dydaktyczne.

6. Wynagrodzenie za pracę w godzinach ponadwymiarowych wypłaca się, po dokonaniu rozliczenia faktycznych godzin zajęć dydaktycznych, w zasadzie raz w roku, po zakończeniu roku akademickiego, z tym że rektor może zarządzić rozliczanie tych zajęć w krótszych okresach.

7. Wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe oblicza się na podstawie stawek obowiązujących w ostatnim dniu okresu, którego dotyczy rozliczenie pensum; wynagrodzenie za okresy krótsze niż rok akademicki nie podlega przeliczeniu.

1) do 2000 osób – do 175,00 zł,

2) od 2001 do 4000 osób – do 215,00 zł,

3) ponad 4000 osób – do 270,00 zł.

2. Rektor może ustalić wynagrodzenie dla sekretarza uczelnianej komisji wyższe od stawek określonych w ust. 1, nie wyższe jednak niż o 50%.

3. Nauczycielom akademickim biorącym udział w pracach komisji rekrutacyjnej powołanej w jednostce organizacyjnej uczelni zawodowej przysługuje wynagrodzenie w wysokości:

1) przewodniczącemu - 40,00 zł za każdych 50 kandydatów,

2) sekretarzowi - przy liczbie kandydatów:

a) do 200 osób – do 320,00 zł,

b) od 201 do 400 osób – do 380,00 zł,

c) ponad 400 osób – do 510,00 zł,

3) pozostałym członkom komisji – do 17,00 zł za każdych 50 kandydatów.

4. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 i 3, oblicza się na podstawie liczby kandydatów, którzy przystąpili do postępowania kwalifikacyjnego, zaokrąglając ją do najbliższej wartości dzielącej się przez 50.

5. Za przeprowadzenie jednego egzaminu ustnego (lub rozmowy kwalifikacyjnej z każdym kandydatem) egzaminator otrzymuje wynagrodzenie w wysokości do 4,00 zł. Wynagrodzenie to przysługuje tylko jednej osobie - egzaminatorowi prowadzącemu egzamin lub rozmowę kwalifikacyjną z danego przedmiotu, niezależnie od liczby członków komisji egzaminacyjnej.

6. Za sprawdzenie pracy pisemnej jednego kandydata egzaminator otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 4,00 zł. W razie potrzeby sprawdzenia jednej pracy pisemnej przez kilku egzaminatorów, ich łączne wynagrodzenie nie może być wyższe od 8,00 zł.

7. Egzaminator biorący równocześnie udział w pracach uczelnianej i w powołanej w jednostce organizacyjnej uczelni zawodowej komisji rekrutacyjnej otrzymuje tylko jedno (wyższe) z wynagrodzeń wymienionych w ust. 1–6.

8. Za przeprowadzenie wchodzącej w skład postępowania kwalifikacyjnego z wychowania fizycznego jednej próby sprawnościowej każdego kandydata komisja egzaminacyjna otrzymuje wynagrodzenie w wysokości do 4,00 zł, niezależnie od liczby jej członków.

9. Rektor może przyznać członkom komisji egzaminacyjnej, przeprowadzającym egzamin z umiejętności praktycznych, wynagrodzenie w wysokości do 4,00 zł za przeprowadzenie jednego egzaminu praktycznego każdego kandydata.

10. Wysokość wynagrodzenia członków komisji ustala rektor.

2. Opiekun studenckiej praktyki zawodowej otrzymuje z tytułu pełnienia tej funkcji dodatkowe wynagrodzenie w wysokości ustalonej przez rektora, nie wyższe jednak niż 370,00 zł miesięcznie.

3. Wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1 i 2, nie przysługują, jeżeli senat uczelni zawodowej obniżył nauczycielom akademickim obowiązkowy wymiar zajęć dydaktycznych z tytułu pełnienia określonych wyżej funkcji.

Minister Edukacji Narodowej: M. Handke

Załączniki do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej
z dnia 31 lipca 1998 r. (poz. 655)

Załącznik nr 1

TABELE STAWEK MIESIĘCZNEGO WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO

A – nauczycieli akademickich

B – bibliotekarzy dyplomowanych i dyplomowanych pracowników dokumentacji i informacji naukowo-technicznej

Załącznik nr 2

TABELA MIESIĘCZNYCH STAWEK DODATKÓW FUNKCYJNYCH