Dziennik Ustaw - rok 1998 nr 92 poz. 582

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 13 września 1983 r. w Madrycie został sporządzony Statut Międzynarodowego Centrum Inżynierii Genetycznej i Biotechnologii w następującym brzmieniu:

Przekład

STATUT

Międzynarodowego Centrum Inżynierii Genetycznej i Biotechnologii

PREAMBUŁA

Państwa, strony niniejszego statutu,

uznając potrzebę rozwoju i wykorzystania w celach pokojowych inżynierii genetycznej i biotechnologii dla dobra ludzkości,

podkreślając, że potencjał inżynierii genetycznej i biotechnologii powinien być wykorzystany do rozwiązywania pilnych problemów rozwojowych, szczególnie w krajach rozwijających się,

świadome istnienia potrzeby współpracy międzynarodowej w tej dziedzinie, szczególnie w zakresie prac badawczo-rozwojowych i szkoleń,

akcentując pilną potrzebę wzmocnienia potencjału naukowo-technicznego w krajach rozwijających się,

uznając znaczenie roli, jaką Międzynarodowe Centrum mogłoby odgrywać w zastosowaniu inżynierii genetycznej i biotechnologii w rozwoju,

mając na uwadze zalecenie możliwie jak najszybszego powołania Międzynarodowego Centrum Inżynierii Genetycznej i Biotechnologii, przyjęte na spotkaniu wysokiego szczebla w Belgradzie (Jugosławia) w dniach 13–17 grudnia 1982 r.,

uznając wagę inicjatywy, podjętej przez Sekretariat UNIDO, promowania i podjęcia przygotowań do powołania takiego Centrum,

uzgodniły, co następuje:

1. Powołuje się niniejszym Międzynarodowe Centrum Inżynierii Genetycznej i Biotechnologii (zwane dalej „Centrum") jako międzynarodową organizację obejmującą centrum oraz sieć afiliowanych ośrodków krajowych, subregionalnych i regionalnych.

2. Siedzibą Centrum będzie ...^*)

Celami Centrum są:

(a) wspieranie międzynarodowej współpracy dla rozwoju i pokojowego wykorzystania inżynierii genetycznej i biotechnologii, szczególnie w krajach rozwijających się;

(b) udzielanie pomocy krajom rozwijającym się w umacnianiu ich potencjału naukowego i technologicznego w dziedzinie inżynierii genetycznej i biotechnologii;

(c) stymulowanie i wspomaganie działalności w dziedzinie inżynierii genetycznej i biotechnologii na szczeblach regionalnych i krajowych;

(d) rozwijanie i promowanie wykorzystania inżynierii genetycznej i biotechnologii w rozwiązywaniu problemów rozwojowych, szczególnie w krajach rozwijających się;

(e) tworzenie forum wymiany informacji, doświadczeń i know-how pomiędzy naukowcami i technologami Państw Członkowskich;

(f) wykorzystywanie potencjału naukowego i technologicznego krajów rozwijających się i rozwiniętych w dziedzinie inżynierii genetycznej i biotechnologii;

(g) koordynowanie działań afiliowanych sieci (krajowych, subregionalnych i regionalnych) ośrodków badawczo-rozwojowych.

Dla realizacji swych celów Centrum podejmuje konieczne i stosowne działania, a w szczególności:

(a) prowadzenie prac badawczo-rozwojowych, łącznie z działalnością w zakładach doświadczalnych, w dziedzinie inżynierii genetycznej i biotechnologii;

(b) szkolenie w Centrum oraz organizowanie szkolenia poza Centrum dla pracowników naukowych i technicznych, szczególnie z krajów rozwijających się;

(c) prowadzenie, na życzenie Członków, usług konsultingowych mających na celu rozwój ich krajowego potencjału technologicznego;

(d) promowanie kontaktów między środowiskami naukowców i technologów Państw Członkowskich poprzez tworzenie programów umożliwiających im wizyty w Centrum oraz stowarzyszanie się, a także inną działalność;

(e) organizowanie spotkań ekspertów w celu wzmocnienia działalności Centrum;

(f) popieranie tworzenia sieci instytucji krajowych i międzynarodowych jako właściwego sposobu ułatwiania takiej działalności, jak wspólne programy badawcze, szkolenia, analiza i wspólne wykorzystanie wyników badań, działalność zakładów doświadczalnych, a także wymiana informacji i materiałów;

(g) inicjowanie organizacji i wspieranie sieci ośrodków badawczych o wysokim standardzie, mających pełnić funkcję ośrodków afiliowanych; promowanie, w celu utworzenia z nich afiliowanych sieci, istniejących krajowych, subregionalnych, regionalnych i międzynarodowych sieci laboratoriów, łącznie z tymi, które związane są z organizacjami wymienionymi w art. 15, działającymi lub związanymi z inżynierią genetyczną i biotechnologią, a także promowanie tworzenia nowych ośrodków badawczych o wysokim standardzie;

(h) prowadzenie, dla dobra krajów rozwijających się, programu bioinformatycznego, wspomagającego w szczególności prace badawczo-rozwojowe oraz aplikacyjne;

(i) zbieranie i rozpowszechnianie informacji w dziedzinach działalności istotnych dla Centrum oraz ośrodków afiliowanych;

(j) utrzymywanie ścisłych kontaktów z przemysłem.

1. Członkami Centrum będą wszystkie państwa, które przystąpią do niniejszego statutu zgodnie z art. 20.

2. Członkami założycielami Centrum są Członkowie, którzy podpisali statut przed jego wejściem w życie zgodnie z art. 21.

1. Organami Centrum są:

(a) Rada Gubernatorów,

(b) Komisja Doradców Naukowych,

(c) Sekretariat.

2. Rada Gubernatorów może zgodnie z art. 6 powoływać inne organy pomocnicze.

1. Rada Gubernatorów składa się z reprezentantów Krajów Członkowskich, po jednym z każdego kraju, oraz wchodzącego do niego ex officio, bez prawa głosu, dyrektora wykonawczego UNIDO (Organizacji Narodów Zjednoczonych do Spraw Rozwoju Przemysłowego) lub jego przedstawiciela. Członkowie powinni zwracać szczególną uwagę na predyspozycje kierownicze i pozycję naukową powoływanych przez siebie przedstawicieli.

2. Poza innymi funkcjami wyszczególnionymi w niniejszym statucie Rada:

(a) określa główne kierunki i zasady działalności Centrum;

(b) przyjmuje do Centrum nowych Członków;

(c) zatwierdza program działania i budżet po uwzględnieniu zaleceń Komisji Doradców Naukowych, przyjmuje regulacje finansowe Centrum oraz decyduje o pozostałych sprawach finansowych, szczególnie o gromadzeniu środków finansowych dla skutecznego prowadzenia Centrum;

(d) przyznaje, traktując jako sprawę najwyższej wagi, rozpatrując każdy przypadek indywidualnie, status ośrodka afiliowanego (krajowego, subregionalnego, międzynarodowego) ośrodkom badawczym Państw Członkowskich, spełniającym przyjęte kryteria odpowiednio wysokiego poziomu naukowego, oraz status afiliowanej sieci laboratorium krajowym, regionalnym i międzynarodowym;

(e) ustanawia, zgodnie z art. 14, zasady regulujące prawa patentowe, licencyjne, autorskie i inne dotyczące własności intelektualnej, łącznie ze sprawami przekazywania wyników prac badawczych prowadzonych w Centrum;

(f) podejmuje, na podstawie zaleceń Komisji, odpowiednie działania umożliwiające poszerzenie zakresu realizowanych prac i spełnianych przez Centrum funkcji.

3. Stałe posiedzenia Rady odbywają się raz do roku, chyba że Rada zdecyduje inaczej. Stałe posiedzenia odbywają się w siedzibie Centrum, chyba że Rada zdecyduje inaczej.

4. Rada przyjmuje swój własny tryb postępowania.

5. Kworum Rady stanowi zwyczajna większość jej członków.

6. Każdy z członków Rady dysponuje jednym głosem. Postanowienia powinny być w miarę możliwości podejmowane jednomyślnie. Jeśli nie ma zgodności – to większością głosów członków obecnych i głosujących. Wyjątek stanowią decyzje dotyczące mianowania dyrektora oraz zatwierdzania programu działania i budżetu, które podejmowane są większością dwóch trzecich obecnych i głosujących członków.

7. Przedstawiciele Organizacji Narodów Zjednoczonych, wyspecjalizowanych agencji i Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej oraz organizacji międzyrządowych i pozarządowych mogą na zaproszenie Rady uczestniczyć jako obserwatorzy w jej posiedzeniach. Rada przygotuje w tym celu listę organizacji mających z Centrum kontakty i zainteresowanych jego pracami.

8. Dla zapewnienia efektywnego działania Rady może ona powoływać inne pomocnicze organy o charakterze stałym lub doraźnym, zobowiązane do składania Radzie sprawozdań.

1. W skład Komisji wchodzi maksymalnie dziesięciu naukowców i technologów reprezentujących wiodące dziedziny prac Centrum, w tym jeden naukowiec z państwa-gospodarza. Członkowie Komisji wybierani są przez Radę zgodnie z parytetem geograficznym. Dyrektor sprawuję funkcję sekretarza Komisji.

2. Z wyjątkiem pierwszych wyborów członkowie Komisji wybierani są na okres trzech lat, z prawem wyboru na następną trzyletnią kadencję, z zastrzeżeniem, że nie więcej niż jedna trzecia składu wybierana jest jednocześnie.

3. Komisja wybiera przewodniczącego spośród swych członków.

4. Poza innymi funkcjami wyszczególnionymi w niniejszym statucie lub wyznaczonymi jej przez Radę, Komisja:

(a) analizuje projekt programu działania oraz budżetu Centrum dając zalecenia dla Rady;

(b) dokonuje oceny wykonania zatwierdzonego programu i przygotowuje sprawozdanie dla Rady;

(c) przygotowuje średnio- i długoterminowe plany pracy Centrum, uwzględniające zarówno dotychczasowe, jak i nowe obszary badawcze, wraz z zaleceniami dla Rady;

(d) udziela pomocy dyrektorowi we wszystkich istotnych sprawach naukowych i technicznych dotyczących działalności Centrum, włączając współpracę z afiliowanymi ośrodkami i sieciami;

(e) zatwierdza przepisy bezpieczeństwa prac badawczych Centrum;

(f) doradza dyrektorowi w sprawach nominacji wyższego personelu (od dyrektorów jednostek wzwyż).

5. Komisja może doraźnie powoływać grupy naukowców z Państw Członkowskich w celu przygotowania określonych sprawozdań naukowych ułatwiających Komisji sprawowanie funkcji doradczo-rekomendacyjnych w stosunku do Rady.

6. (a) Stałe posiedzenia Komisji odbywają się raz do roku, jeżeli Komisja nie zdecyduje inaczej.

(b) Posiedzenia odbywają się w siedzibie Centrum, jeżeli Komisja nie zdecyduje inaczej.

7. Kierownicy ośrodków afiliowanych oraz po jednym przedstawicielu każdej afiliowanej sieci mogą uczestniczyć jako obserwatorzy w posiedzeniach Komisji.

8. Wyższy personel naukowy może, w razie potrzeby, uczestniczyć w posiedzeniach Komisji.

1. Sekretariat składa się z dyrektora oraz personelu.

2. Dyrektor powoływany jest, spośród kandydatów z Krajów Członkowskich, na pięcioletnią kadencję przez Radę po konsultacjach z Komisją. Może być powołany na dalsze pięć lat bez prawa wyboru na następną kadencję. Dyrektor powinien być osobą o najwyższych kwalifikacjach i autorytecie w dziedzinach nauki i techniki, którymi zajmuje się Centrum. Kandydat powinien dysponować także odpowiednim doświadczeniem w kierowaniu ośrodkiem naukowym i interdyscyplinarnym zespołem badawczym.

3. W skład personelu wchodzą: zastępca dyrektora, kierownicy wydziałów oraz pozostały personel techniczny, administracyjny i urzędniczy, łącznie z pracownikami fizycznymi, w razie potrzeby.

4. Dyrektor jest najwyższym urzędnikiem naukowo-administracyjnym oraz prawnym przedstawicielem Centrum. W takim charakterze uczestniczy we wszystkich spotkaniach Rady i organów pomocniczych. Dyrektor, podporządkowany zaleceniom Rady lub Komisji i przez nie kontrolowany, ponosi całkowitą odpowiedzialność i posiada niezbędną władzę do kierowania pracami Centrum. Wykonuje również inne funkcje powierzane mu przez Radę lub Komisję. Dyrektor odpowiedzialny jest za dobór, organizację i pracę personelu. Dyrektor wypracowuje metody konsultacji ze starszymi pracownikami naukowymi Centrum w sprawach oceny wyników naukowych i bieżącego planowania pracy naukowej.

5. Wykonując swoje obowiązki dyrektor i jego personel będą niezależni od jakiegokolwiek rządu lub władz nie związanych z Centrum. Nie będą również podejmować żadnych działań, które mogłyby rzutować na ich pozycję jako urzędników międzynarodowych, odpowiedzialnych wyłącznie przed Centrum. Każdy kraj członkowski zobowiązuje się respektować międzynarodowy charakter obowiązków dyrektora i personelu oraz nie wpływać na sposób wykonywania tych obowiązków.

6. Personel powoływany jest przez dyrektora zgodnie z przepisami zatwierdzonymi przez Radę. Warunki zatrudnienia personelu powinny odpowiadać w miarę możliwości standardom obowiązującym w systemie organizacyjnym Narodów Zjednoczonych. Szczególna uwaga przy zatrudnianiu personelu naukowego i technicznego oraz określaniu warunków pracy zostanie poświęcona zapewnieniu najwyższego poziomu sprawności, kompetencji i umiejętności współdziałania.

1. Zgodnie z postanowieniami artykułu 1 ust. 1, artykułu 2 lit. (g) oraz artykułu 3 lit. (g), w celu realizacji swych zadań Centrum rozwija i popiera system afiliowanych ośrodków i afiliowanych sieci.

2. Opierając się na zaleceniach Komisji, Rada określa kryteria przyznawania instytucjom badawczym statusu ośrodka afiliowanego i ustala zasady formalnych związków tych ośrodków z organami Centrum.

3. Opierając się na zaleceniach Komisji, Rada określa kryteria przyznawania statusu afiliowanych sieci takim krajowym, regionalnym i międzynarodowym grupom laboratoriów z Państw Członkowskich, które dysponują określonym potencjałem naukowym mogącym wzmocnić działalność Centrum.

4. Centrum, po uzyskaniu aprobaty Rady, zawiera porozumienia określające związki z afiliowanymi ośrodkami i sieciami. Porozumienia te mogą dotyczyć między innymi spraw naukowych i finansowych.

5. Centrum może wspierać finansowo afiliowane ośrodki i sieci zgodnie z zasadami zatwierdzonymi przez Rad w porozumieniu z zainteresowanymi Państwami Członkowskimi.

1. Zasadniczymi źródłami finansowania Centrum są:

(a) kapitał początkowy niezbędny do uruchomienia Centrum;

(b) roczne wkłady Członków, wnoszonej raczej w walucie wymienialnej;

(c) dobrowolne wkłady na cele ogólne i specjalne, pochodzące z darowizn, kwest, subwencji i środków powierzonych przez Członków oraz państwa nie zrzeszone, Organizację Narodów Zjednoczonych i jej wyspecjalizowane agendy, Międzynarodową Agencję Energii Atomowej, Program Rozwoju Narodów Zjednoczonych, organizacje międzyrządowe i pozarządowe, fundacje, instytucje i osoby prywatne, pod warunkiem zaakceptowania przez Radę;

(d) inne źródła dochodów zaakceptowane przez Radę.

2. Kraje uznane za najsłabiej rozwinięte, według odpowiednich analiz Organizacji Narodów Zjednoczonych, mogą stać się Członkami Centrum na bardziej korzystnych warunkach ustalonych przez Radę.

3. Państwo, pełniące rolę gospodarza, wnosi do Centrum kapitał początkowy w postaci niezbędnej infrastruktury (ziemia, budynki, meble, wyposażenie itp.), jak również środki przeznaczone na prowadzenie Centrum w okresie pierwszych lat działalności.

4. Dyrektor przygotowuje i przedkłada Radzie za pośrednictwem Komisji projekt programu działania na następny okres obrachunkowy wraz z planowanymi kosztami.

5. Okresem obrachunkowym Centrum jest rok kalendarzowy.

1. W okresie pierwszych pięciu lat na budżet Centrum będą się składać kwoty corocznie deklarowane przez każdego z Członków. Po upływie tego okresu Rada rozważy możliwość określania wysokości rocznych składek na rok następny na zasadach zaproponowanych przez Komisję Przygotowawczą, uwzględniających wysokość składek wnoszonych przez każdego z Członków do budżetu Organizacji Narodów Zjednoczonych, obliczonych w oparciu o najbardziej aktualne opracowania.

2. Państwa, które uzyskają członkostwo Centrum po 31 grudnia, mogą wnieść specjalny wkład finansowy na wydatki podstawowe oraz bieżące koszty operacyjne za rok, w którym stały się Członkami.

3. Wkłady wniesione zgodnie z postanowieniami ustępu 2 niniejszego artykułu są podstawą do zmniejszenia wysokości składek innych Członków, jeżeli Rada nie podejmie innej decyzji większością głosów wszystkich Członków.

4. Rada powołuje rewidentów do kontroli finansowej Centrum. Rewidenci przedkładają Radzie za pośrednictwem Komisji roczne sprawozdanie finansowe.

5. Dyrektor udziela rewidentom niezbędnych informacji oraz pomocy przy wykonaniu obowiązków.

6. Państwa, które muszą uzyskać aprobatę niniejszego statutu ze strony odpowiednich organów legislacyjnych, aby móc przystąpić do Centrum, a które podpisały statut ad referendum, nie są zobowiązane do wnoszenia specjalnego wkładu wymienionego w ust. 2 niniejszego artykułu w związku z nabraniem mocy ich członkostwa.

Centrum zawiera z rządem państwa pełniącego rolę gospodarza porozumienie w sprawie siedziby. Postanowienia tego porozumienia wymagają zatwierdzenia przez Radę.

1. Centrum ma osobowość prawną. Jest w pełni władne spełniać swe funkcje i realizować cele, łącznie z:

(a) zawieraniem porozumień z państwami i organizacjami międzynarodowymi;

(b) zawieraniem kontraktów;

(c) nabywaniem i zbywaniem majątku ruchomego i trwałego;

(d) wszczynaniem postępowania w drodze prawnej.

2. Centrum, jego majątek i udziały znajdujące się w dowolnym miejscu nie podlegają egzekucji prawnej, z wyjątkiem szczególnych przypadków, gdy taki immunitet zostanie uchylony. Uchylenie immunitetu dopuszcza możliwość stosowania wszelkich środków egzekucji.

3. Wszelkie budynki, pomieszczenia i teren należące do Centrum są nietykalne. Własność i aktywa Centrum znajdujące się w dowolnym miejscu nie podlegają przeszukaniu, rekwizycji, konfiskacie, wywłaszczeniu i innym formom ingerencji ani przez organy wykonawcze, administracyjne i sądowe, ani też w drodze innego postępowania prawnego.

4. Centrum, jego majątek, aktywa, dochody i transakcje są wolne od wszelkich podatków, w tym od opłat celnych, zakazów oraz restrykcji importowo-eksportowych na artykuły przeznaczone do oficjalnego użytku Centrum. Centrum jest również wolne od wszelkich zobowiązań odnoszących się do płacenia, potrącania lub pobierania jakichkolwiek podatków czy opłat celnych.

5. Przedstawiciele Członków korzystają z przywilejów i immunitetów przewidzianych artykułem IV Konwencji o przywilejach i immunitetach Organizacji Narodów Zjednoczonych.

6. Pracownicy Centrum korzystają z przywilejów i immunitetów przewidzianych artykułem V Konwencji o przywilejach i immunitetach Organizacji Narodów Zjednoczonych.

7. Eksperci Centrum korzystają z takich samych przywilejów i immunitetów, jakie są przewidziane dla pracowników Centrum w ust. 6 tego artykułu.

8. Wszystkie osoby, odbywające szkolenie lub biorące udział w programie wymiany w siedzibie Centrum lub gdziekolwiek na obszarze Państw Członkowskich, realizując zadania przewidziane w tym statucie, mają prawo przebywania i swobodnego poruszania się zgodnie z potrzebami szkolenia lub wymiany personelu. Osobom tym ułatwia się sprawne odbywanie podróży, a tam, gdzie istnieje obowiązek wizowy, wizy przyznawane są bezzwłocznie i bezpłatnie.

9. Centrum współpracuje przez cały czas z odpowiednimi władzami kraju pełniącego rolę gospodarza i pozostałych Członków w celu ułatwienia przestrzegania miejscowego prawa i zwyczajów, a także zapobiegania naruszaniu praw w świetle posiadanych przywilejów, immunitetów i ułatwień wymienionych w niniejszym artykule.

1. Centrum publikuje wszystkie wyniki swych badań, jeżeli nie narusza to generalnej polityki dotyczącej spraw własności intelektualnej, zatwierdzonej przez Radę.

2. Wszelkie prawa, w tym prawa do tytułów, prawa autorskie oraz prawa patentowe, związane z wykonywaniem w Centrum lub udoskonaleniem istniejących opracowań, pozostają w dyspozycji Centrum.

3. Centrum prowadzi politykę umożliwiającą uzyskiwanie patentów lub udziałów w patentach w oparciu o wyniki realizowanych w Centrum projektów z zakresu inżynierii genetycznej i biotechnologii.

4. Zgodnie z odpowiednimi międzynarodowymi konwencjami, dostęp do praw własności intelektualnej, dotyczących wyników prac badawczych Centrum, posiadają Członkowie i kraje rozwijające się nie będące Członkami Centrum. Formułując zasady regulujące dostęp do własności intelektualnej, Rada nie może ustanawiać kryteriów dyskryminujących jakiegokolwiek Członka lub grupę Członków.

5. Centrum wykorzystuje swe prawa patentowe i inne oraz środki finansowe, jak również inne korzyści związane z nimi dla rozwoju produkcji i szerokiego zastosowania biotechnologii w celach pokojowych, ze szczególnym uwzględnieniem interesów krajów rozwijających się.

W trakcie działania i realizowania swych zadań Centrum, za aprobatą Rady, może dążyć do nawiązania odpowiedniej współpracy z państwami nie będącymi stronami niniejszego statutu, z Organizacją Narodów Zjednoczonych i jej organami pomocniczymi, z wyspecjalizowanymi agendami ONZ, z Międzynarodową Agencją Energii Atomowej, z organizacjami rządowymi i pozarządowymi, z narodowymi instytutami i towarzystwami naukowymi.

1. Każdy Członek może proponować wniesienie poprawek do statutu. Z treścią proponowanych poprawek dyrektor powinien niezwłocznie zapoznać wszystkich pozostałych Członków, a Rada nie może ich rozpatrywać przed upływem 90 dni od daty ich rozesłania.

2. Poprawki zatwierdzane są większością dwóch trzecich głosów wszystkich Członków i obowiązują tych Członków, którzy złożyli dokumenty ratyfikacyjne.

Każdy Członek może, po pięciu latach przynależności, wystąpić z Centrum w dowolnym terminie, pod warunkiem złożenia depozytariuszowi pisemnego rocznego wypowiedzenia.

W przypadku zakończenia działalności Centrum państwo, w którym usytuowane są siedziby Centrum, jest odpowiedzialne za jego likwidację, jeżeli Członkowie nie podejmą innej decyzji w momencie kończenia działalności. W przypadku gdy Członkowie nie zdecydują inaczej, wszelkie nadwyżki zostaną rozdzielone w momencie zakończenia działalności między Państwa Członkowskie proporcjonalnie do poniesionych wkładów finansowych, licząc od momentu nabycia przez nie członkostwa. W przypadku deficytu pokryty on zostanie przez aktualnych Członków proporcjonalnie do ich wkładów.

Każdy spór między co najmniej dwoma Członkami w sprawie interpretacji i stosowania niniejszego statutu, który nie został rozstrzygnięty w drodze negocjacji zainteresowanych stron lub wskutek starań Rady, zostanie przedłożony na prośbę zaangażowanych stron do postępowania ugodowego, przewidzianego Kartą Narodów Zjednoczonych, w ciągu trzech miesięcy od daty stwierdzenia przez Radę, że sporu nie da się rozstrzygnąć dzięki staraniom Rady.

1. Statut zostaje udostępniony do podpisania każdemu Państwu podczas spotkania pełnomocników w Madrycie w dniach 12 i 13 września 1983 r. oraz potem w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku, aż do wejścia w życie statutu zgodnie z artykułem 21.

2. Statut podlega ratyfikacji lub przyjęciu przez Państwa-Sygnatariuszy. Odpowiednie dokumenty będą składane u depozytariusza.

3. Po wejściu w życie statutu zgodnie z artykułem 21 państwa, które nie podpisały statutu, mogą przystąpić do niego po założeniu depozytariuszowi dokumentów przystąpienia i po zatwierdzeniu przez Radę ich wniosku o członkostwo.

4. Państwa, które muszą uzyskać aprobatę statutu ze strony swych organów legislacyjnych, mogą podpisać statut ad referendum do czasu uzyskania tej aprobaty.

1. Statut wchodzi w życie po złożeniu, przynajmniej przez 24 państwa, łącznie z państwem pełniącym rolę gospodarza, dokumentów ratyfikacyjnych lub przyjęcia i po upewnieniu się, że zapewnione zostały odpowiednie środki finansowe, oraz po powiadomieniu depozytariusza o wejściu statutu w życie.

2. Dla każdego Państwa przystępującego do statutu wchodzi on w życie trzydziestego dnia po złożeniu depozytariuszowi dokumentów przystąpienia.

3. Postanowienia niniejszego statutu stosuje się tymczasowo, w granicach dopuszczalnych prawem danego kraju, na podstawie aktu podpisania, do czasu wejścia statutu w życie zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu.

Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych występuje jako depozytariusz niniejszego statutu i wysyła do dyrektora oraz Członków wystawione przez siebie notyfikacje.

Statut sporządzony jest w językach: arabskim, chińskim, angielskim, francuskim, rosyjskim i hiszpańskim.

Na dowód czego niżej podpisani pełnomocnicy, należycie upoważnieni przez swe Rządy, złożyli swoje podpisy pod niniejszym tekstem statutu.

Sporządzono w Madrycie dnia 13 września 1983 r. w jednym oryginalnym egzemplarzu.

PROTOKÓŁ

ponownego zebrania pełnomocników w sprawie utworzenia Międzynarodowego Centrum Inżynierii Genetycznej i Biotechnologii, które odbyło się w Wiedniu w dniach 3 i 4 kwietnia 1984 r.

Siedzibą Centrum w myśl art. 1 ust. 2 Statutu Międzynarodowego Centrum Inżynierii Genetycznej i Biotechnologii jest Triest – Włochy i New Delhi – Indie.

Niniejszy protokół będzie wyłożony do podpisu w Wiedniu w dniach 4–12 kwietnia 1984 r. i następnie w siedzibie Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku do momentu wejścia w życie statutu zgodnie z jego artykułem 21.

Na dowód czego niżej wymienieni pełnomocnicy podpisali protokół w imieniu swych Rządów.

Sporządzono w Wiedniu w dniu 4 kwietnia 1984 r. w jednym oryginalnym egzemplarzu.

Wersja w języku angielskim

Po zaznajomieniu się z powyższym statutem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– został on uznany za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych,

– jest przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony,

– będzie niezmiennie zachowywany.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 10 czerwca 1996 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski

L.S.

Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosati

^*) Siedziba wymieniona w akapicie 2 protokołu.