Dziennik Ustaw - rok 1998 nr 54 poz. 342

sporządzona w Helsinkach dnia 25 listopada 1996 r.

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 25 listopada 1996 r. została sporządzona w Helsinkach Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Finlandii o popieraniu i ochronie inwestycji w następującym brzmieniu:

UMOWA

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Finlandii o popieraniu i ochronie inwestycji

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Finlandii, zwane dalej „Umawiającymi się Stronami”,

dążąc do zacieśnienia współpracy gospodarczej z wzajemną korzyścią dla obu Państw i do utrzymania rzetelnych i równoprawnych warunków dla inwestowania przez inwestorów jednej Umawiającej się Strony na terytorium drugiej Umawiającej się Strony,

uznając, że popieranie i ochrona inwestycji sprzyja rozszerzaniu stosunków gospodarczych między obu Umawiającymi się Stronami i ożywianiu przedsiębiorczości gospodarczej,

dążąc do rozszerzenia zakresu Umowy o popieraniu i wzajemnej ochronie inwestycji między obu Umawiającymi się Stronami, sporządzonej w Helsinkach dnia 5 kwietnia 1990 r.,

uzgodniły, co następuje:

Definicje

W rozumieniu niniejszej umowy:

1. Określenie „inwestycja” oznacza każdy rodzaj mienia utworzonego lub nabytego przez inwestora jednej Umawiającej się Strony na terytorium drugiej Umawiającej się Strony (Strony przyjmującej) zgodnie z ustawodawstwem i przepisami Strony przyjmującej i obejmuje w szczególności, lecz nie wyłącznie:

a) mienie ruchome i nieruchome oraz reinwestowane przychody, jak również prawa rzeczowe, takie jak hipoteka, prawo zatrzymania, zastaw i dzierżawa;

b) akcje i inne rodzaje udziału w przedsiębiorstwach;

c) pożyczki, roszczenia pieniężne lub prawa do innych świadczeń mających wartość ekonomiczną;

d) prawa własności intelektualnej lub przemysłowej, takie jak patenty, prawa autorskie, wzory przemysłowe, nazwy handlowe, know­how i goodwill;

e) prawa lub zezwolenia nadane na mocy prawa lub umowy, w tym koncesje na poszukiwanie, uprawę, wydobywanie lub eksploatację zasobów naturalnych.

2. Zmiana formy, w której mienie zostało zainwestowane, nie zmienia jej charakteru jako inwestycji.

3. Określenie „przychody” oznacza kwoty uzyskane z inwestycji, w tym zyski, odsetki, zyski ze sprzedaży majątku, dywidendy, należności licencyjne lub inny bieżący dochód.

4. Określenie „inwestor” oznacza:

a) osobę fizyczną posiadającą obywatelstwo jednej z Umawiających się Stron zgodnie z jej ustawodawstwem i przepisami lub

b) osobę prawną, taką jak przedsiębiorstwo, lub inną organizację utworzoną zgodnie z ustawodawstwem i przepisami tej Umawiającej się Strony i posiadającą na terytorium tej Umawiającej się Strony swoją siedzibę.

5. Określenie „terytorium” oznacza obszar lądowy, szelf kontynentalny i morze terytorialne, w tym dno morskie i podglebie, nad którym odnośna Umawiająca się Strona sprawuje, zgodnie z prawem międzynarodowym, suwerenne prawo i jurysdykcję.

Popieranie i dopuszczanie inwestycji

1. Każda Umawiająca się Strona będzie popierać na swoim terytorium inwestycje inwestorów drugiej Umawiającej się Strony i będzie dopuszczać takie inwestycje zgodnie ze swoim ustawodawstwem i przepisami.

2. Inwestycje dokonane przez inwestorów jednej Umawiającej się Strony będą miały zapewnione na terytorium Strony przyjmującej pełną ochronę i bezpieczeństwo. Strona przyjmująca inwestycję nie będzie w żadnym razie naruszać w sposób nieuzasadniony lub dyskryminacyjny prawa inwestorów drugiej Umawiającej się Strony do zarządzania, utrzymania, korzystania, osiągania korzyści lub rozporządzania inwestycjami.

Traktowanie inwestycji

1. Inwestycje dokonywane przez inwestorów jednej Umawiającej się Strony na terytorium drugiej Umawiającej się Strony będą miały zapewnione traktowanie nie mniej korzystne niż traktowanie, jakie ta druga Strona przyznaje inwestycjom dokonanym przez jej własnych inwestorów lub przez inwestorów jakiegokolwiek państwa trzeciego.

2. Każda Umawiająca się Strona przyzna na swoim terytorium inwestorom drugiej Umawiającej się Strony, w odniesieniu do zarządzania, utrzymania, użytkowania, osiągania korzyści i rozporządzania takimi inwestycjami, uczciwe i sprawiedliwe traktowanie, które w żadnym przypadku nie może być mniej korzystne niż przyznane własnym inwestorom lub inwestorom jakiegokolwiek państwa trzeciego.

3. Traktowanie przyznane na mocy tego artykułu nie może mieć zastosowania w odniesieniu do przywilejów, jakie Umawiająca się Strona przyznaje inwestorom trzeciego państwa w wyniku jego udziału w strefie wolnego handlu, unii gospodarczej lub celnej, wspólnym rynku, wielostronnym porozumieniu w sprawie inwestycji lub wszelkiej innej formie regionalnej organizacji gospodarczej albo z tytułu międzynarodowego porozumienia w sprawach podatkowych.

Wywłaszczenie

1. Inwestycje dokonane przez inwestorów jednej Umawiającej się Strony na terytorium Strony przyjmującej inwestycje nie będą znacjonalizowane, wywłaszczone lub poddane działaniom wywołującym skutki równoznaczne z nacjonalizacją i wywłaszczeniem, chyba że działania takie będą podjęte w interesie publicznym, zgodnie z właściwą procedurą prawną oraz za niezwłocznym, skutecznym i właściwym odszkodowaniem.

2. Odszkodowanie takie będzie odpowiadać wartości rynkowej wywłaszczonej inwestycji, ustalonej według stanu przed wywłaszczeniem lub zanim decyzja o wywłaszczeniu stała się publicznie wiadoma, w zależności od tego, co nastąpiło wcześniej.

3. Rzetelna wartość rynkowa wywłaszczonej inwestycji będzie obliczona w wolnej walucie wymienialnej według kursu wymiany stosowanego w momencie określonym w ustępie 2 tego artykułu. Odszkodowanie będzie obejmować także odsetki według London Interbank Offered Rate (Libor) od daty dokonania wywłaszczenia do daty spłacenia.

Odszkodowanie za straty

Inwestor Umawiającej się Strony, którego inwestycje poniosą straty na terytorium Strony przyjmującej z powodu wojny, konfliktu zbrojnego, zamieszek lub podobnych zdarzeń, będzie traktowany przez Stronę przyjmującą w zakresie przywrócenia, odszkodowania, kompensacji lub innego uregulowania nie mniej korzystnie niż inwestorzy jakiegokolwiek państwa trzeciego.

Transfer płatności

1. Strona przyjmująca zezwoli w odniesieniu do inwestycji określonych w niniejszej umowie na swobodny transfer płatności związanych z inwestycjami dokonanymi na jej i poza jej terytorium. Swobodny transfer obejmuje między innymi:

a) kapitał pierwotny lub wszelki dodatkowy kapitał zainwestowany w celu utrzymania i rozszerzenia inwestycji;

b) wpływy z częściowej lub całkowitej likwidacji inwestycji;

c) zyski, odsetki, dywidendy i inny bieżący dochód;

d) kwoty na spłatę pożyczek;

e) należności licencyjne i inne honoraria;

f) wynagrodzenia personelu zagranicznego zatrudnionego w związku z inwestycją;

g) kwoty powstałe w wyniku rozstrzygnięcia sporu inwestycyjnego;

h) odszkodowania przewidziane w artykułach 4 i 5 niniejszej umowy.

2. Transfery określone w ustępie 1 tego artykułu będą dokonywane bez zwłoki w walucie wolnowymienialnej według górnego kursu rynkowego stosowanego w dniu transferu.

Subrogacja

Jeżeli Umawiająca się Strona lub jakakolwiek jej agencja dokona płatności któremukolwiek z jej inwestorów w ramach gwarancji udzielonej od ryzyka niehandlowego w związku z inwestycją dokonaną na terytorium Strony przyjmującej, to Strona przyjmująca uzna ważność przejęcia przez gwaranta wszelkich praw lub roszczeń wynikających z inwestycji i uzna, że gwarant jest uprawniony do sprawowania takich praw i do dochodzenia takich roszczeń w takim samym zakresie, w jakim przysługują one pierwotnemu inwestorowi.

Spory między inwestorem a Stroną przyjmującą

1. Spór między Stroną przyjmującą a inwestorem drugiej Umawiającej się Strony, związany z inwestycją dokonaną w ramach niniejszej umowy, powinien być rozstrzygany w drodze polubownej.

2. Jeżeli taki spór nie może być rozstrzygnięty w ten sposób w ciągu trzech miesięcy od daty złożenia przez jedną z Umawiających się Stron wniosku o polubowne rozstrzygnięcie sporu, spór może być przedłożony przez inwestora do ostatecznego rozstrzygnięcia zgodnie z zasadami wyrażonymi w Konwencji o rozstrzyganiu sporów inwestycyjnych między państwami a obywatelami drugich państw, otwartej do podpisu w Waszyngtonie dnia 18 marca 1965 r.

3. Jeżeli zasady określone w ustępie 2 niniejszego artykułu nie będą miały zastosowania, spór taki będzie przedłożony trybunałowi arbitrażowemu utworzonemu dla danego sporu zgodnie z Regulaminem arbitrażowym Komisji Narodów Zjednoczonych do Spraw Międzynarodowego Prawa Handlowego (UNCITRAL).

4. Rozstrzygnięcie dokonane w ramach tego artykułu będzie ostateczne i będzie podlegać wykonaniu zgodnie z prawem krajowym.

Spory między Umawiającymi się Stronami

1. Spory między Umawiającymi się Stronami dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej umowy powinny być rozstrzygane w drodze polubownej.

2. Jeżeli spór nie może być rozstrzygnięty w ciągu sześciu miesięcy od daty wniosku o rozstrzygnięcie polubowne, to taki spór będzie przedłożony na wniosek jednej z Umawiających się Stron trybunałowi arbitrażowemu.

3. Trybunał arbitrażowy zostanie ustanowiony dla każdej indywidualnej sprawy, a każda Umawiająca się Strona wyznaczy jednego arbitra. Ci dwaj arbitrzy wybiorą na przewodniczącego trybunału obywatela państwa trzeciego. Arbitrzy będą mianowani w ciągu dwóch miesięcy, natomiast przewodniczący – w ciągu czterech miesięcy od daty pisemnej notyfikacji zawierającej wniosek określony w ustępie 2 niniejszego artykułu.

4. Jeżeli terminy, o których mowa w ustępie 3 tego artykułu, nie zostaną dotrzymane, to jedna z Umawiających się Stron może poprosić o dokonanie wymaganych nominacji Przewodniczącego Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. Jeżeli Przewodniczący jest obywatelem jednej z Umawiających się Stron lub nie może spełnić wymienionej funkcji z innego powodu, to o dokonanie takich nominacji będzie poproszony zastępca Przewodniczącego. Jeżeli zastępca Przewodniczącego jest obywatelem jednej z Umawiających się Stron lub jeżeli również on nie może spełnić tej funkcji, to o dokonanie niezbędnych nominacji będzie poproszony najstarszy rangą sędzia Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, który nie będzie obywatelem jednej z Umawiających się Stron.

5. Trybunał arbitrażowy ustala własny tryb postępowania i podejmuje decyzję większością głosów. Każda Umawiająca się Strona ponosi koszty mianowanego przez nią arbitra oraz koszty swojego udziału w postępowaniu arbitrażowym; koszty przewodniczącego jak również inne koszty Umawiające się Strony pokrywają w równych częściach, jeżeli trybunał nie postanowi inaczej. Orzeczenia trybunału są ostateczne i wiążące dla obydwu Umawiających się Stron.

Zakres stosowania umowy

1. Niniejsza umowa zastępuje Umowę między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Finlandii o popieraniu i wzajemnej ochronie inwestycji, sporządzoną w Helsinkach dnia 5 kwietnia 1990 r.

2. Niniejsza umowa nie ogranicza żadnych praw ani korzyści, które inwestor drugiej Umawiającej się Strony posiada na terytorium Strony przyjmującej na podstawie prawa krajowego lub międzynarodowego w uzupełnieniu do niniejszej umowy.

4. Niniejsza umowa ma zastosowanie do wszystkich inwestycji dokonanych przed lub po jej wejściu w życie.

Postanowienia końcowe

1. Niniejsza umowa wejdzie w życie po upływie trzydziestu dni od dnia następującego po dniu, w którym Umawiające się Strony poinformują się wzajemnie o spełnieniu ich konstytucyjnych wymogów przewidzianych dla wejścia w życie niniejszej umowy.

2. Niniejsza umowa pozostanie w mocy przez okres dwudziestu (20) lat. Po tym okresie umowa będzie pozostawać w mocy do upływu dwunastu miesięcy, licząc od dnia, w którym jedna Umawiająca się Strona przekaże pisemnie drugiej Umawiającej się Stronie jej decyzję o wypowiedzeniu niniejszej umowy.

3. W odniesieniu do inwestycji, dokonanych przed datą wejścia w życie wypowiedzenia niniejszej umowy, postanowienia artykułów od 1 do 11 pozostaną w mocy przez następny okres dwudziestu lat, licząc od tej daty.

Sporządzono w Helsinkach dnia 25 listopada 1996 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, fińskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności przy interpretacji tekst angielski jest rozstrzygający.

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 10 kwietnia 1997 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Kwaśniewski

L.S.

Minister Spraw Zagranicznych: D. Rosami