Dziennik Ustaw - rok 1998 nr 47 poz. 296

Na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943) zarządza się, co następuje:

2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kierowniku filii, należy przez to rozumieć również wicedyrektora lub innego nauczyciela zajmującego stanowisko kierownicze, któremu powierzono bezpośrednie kierowanie filią.

2. Każdy semestr kończy się wystawieniem przez nauczycieli ocen semestralnych lub końcowych z przedmiotów obowiązkowych objętych planem nauczania.

3. Liczba semestralnych prac kontrolnych przypadających na jednego słuchacza nie może przekroczyć liczby przedmiotów określonych w planie nauczania szkoły dla odpowiedniego semestru.

4. Oceny z przedmiotów, które nie występują w planie nauczania w następnych semestrach, oraz wszystkie oceny w semestrach programowo najwyższych są ocenami końcowymi z tych przedmiotów.

5. Oceny semestralne i końcowe są ocenami klasyfikacyjnymi i stanowią podstawę do promowania słuchacza na semestr programowo wyższy lub ukończenia przez niego szkoły.

2. Ustala się następujące ogólne kryteria stopni:

1) stopień celujący otrzymuje słuchacz, który:

a) posiada wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania przedmiotu w danym semestrze, samodzielnie i twórczo rozwija własne uzdolnienia oraz

b) biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami w rozwiązywaniu problemów teoretycznych i praktycznych z programu nauczania danego semestru, proponuje rozwiązania nietypowe, rozwiązuje także zadania wykraczające poza program nauczania danego semestru,

2) stopień bardzo dobry otrzymuje słuchacz, który:

a) opanował pełny zakres wiedzy i umiejętności określony programem nauczania przedmiotu w danym semestrze oraz

b) sprawnie posługuje się zdobytymi wiadomościami, rozwiązuje samodzielnie problemy teoretyczne i praktyczne objęte programem nauczania, potrafi zastosować posiadaną wiedzę do rozwiązywania zadań i problemów w nowych sytuacjach,

3) stopień dobry otrzymuje słuchacz, który:

a) nie opanował w pełni wiadomości określonych programem nauczania w danym semestrze, ale opanował je na poziomie przekraczającym wymagania zawarte w podstawach programowych, oraz

b) poprawnie stosuje wiadomości, rozwiązuje samodzielnie typowe zadania teoretyczne i praktyczne,

4) stopień dostateczny otrzymuje słuchacz, który:

a) opanował wiadomości i umiejętności na poziomie nie przekraczającym wymagań zawartych w podstawach programowych oraz

b) rozwiązuje (wykonuje) typowe zadania teoretyczne i praktyczne o średnim stopniu trudności,

5) stopień mierny otrzymuje słuchacz, który:

a) ma braki w opanowaniu podstaw programowych, ale braki nie przekraczają możliwości uzyskania przez słuchacza podstawowej wiedzy z danego przedmiotu w ciągu dalszej nauki, oraz

b) rozwiązuje (wykonuje) zadania teoretyczne i praktyczne typowe o niewielkim stopniu trudności,

6) stopień niedostateczny otrzymuje słuchacz, który:

a) nie opanował wiadomości i umiejętności określonych w podstawach programowych przedmiotu nauczania w danym semestrze, a braki w wiadomościach i umiejętnościach uniemożliwiają dalsze zdobywanie wiedzy z tego przedmiotu, oraz

b) nie jest w stanie rozwiązać (wykonać) zadań o niewielkim (elementarnym) stopniu trudności.

2. Wszystkie oceny słuchacza są ocenami jawnymi.

3. Ocena ustalona przez nauczyciela zgodnie z postanowieniami rozporządzenia nie może być uchylona ani zmieniona decyzją administracyjną.

4. Nauczyciel powinien zindywidualizować wymagania programowe i zasady oceniania z przedmiotów ogólnokształcących wobec słuchacza, u którego stwierdzono deficyty rozwojowe uniemożliwiające sprostanie tym wymaganiom (dysleksję, dysortografię i dysgrafię), na podstawie pisemnej opinii, wydanej przez poradnię psychologiczno­pedagogiczną lub inną poradnię specjalistyczną na zasadach określonych przepisami rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 czerwca 1993 r. w sprawie organizacji i zasad działania publicznych poradni psychologiczno­pedagogicznych oraz innych poradni specjalistycznych (Dz. U. Nr 67, poz. 322), z zastrzeżeniem ust. 5.

5. W szkołach funkcjonujących w zakładach karnych i aresztach śledczych opinię, o której mowa w ust. 4, wydaje psycholog zatrudniony w zakładzie karnym lub areszcie śledczym.

1) w przypadku organizowania praktycznej nauki zawodu w zakładzie pracy – opiekun (kierownik) praktyk w porozumieniu z osobami prowadzącymi zajęcia praktyczne lub praktyki zawodowe,

2) w pozostałych przypadkach:

a) nauczyciel prowadzący zajęcia praktyczne lub praktyki zawodowe albo

b) kierownik szkolenia praktycznego, albo

c) osoba wskazana przez dyrektora szkoły, w porozumieniu z osobami prowadzącymi zajęcia praktyczne lub praktyki zawodowe.

1) cząstkowe, określające poziom wiadomości lub umiejętności słuchacza ze zrealizowanej części programu nauczania,

2) semestralne i końcowe, określające ogólny poziom wiadomości i umiejętności słuchacza, przewidzianych w programie nauczania na dany semestr (rok szkolny).

2. Dopuszcza się stosowanie skrótów przy wpisywaniu ocen semestralnych do arkusza ocen słuchacza. Oceny końcowe oraz oceny w dokumentach wydawanych przez szkołę należy wpisywać w pełnym brzmieniu.

2. Egzaminy semestralne przeprowadza się z obowiązkowych przedmiotów objętych planem nauczania danego semestru, których nauka jest kontynuowana w semestrach następnych.

3. Egzaminy końcowe przeprowadza się w semestrach, w których kończy się nauczanie poszczególnych obowiązkowych przedmiotów, i ze wszystkich obowiązkowych przedmiotów nauczania w semestrze programowo najwyższym.

2. Do egzaminu semestralnego lub końcowego z obowiązkowych przedmiotów nauczanych w określonym semestrze może być również dopuszczony słuchacz, który nie mógł uczęszczać z uzasadnionych przyczyn na obowiązkowe konsultacje, pod warunkiem że wykonał i uzyskał oceny co najmniej mierne z obowiązujących go ćwiczeń i prac kontrolnych.

2. Terminy dodatkowe, o których mowa w ust. 1, powinny być wyznaczone po zakończeniu semestru jesiennego najpóźniej do końca lutego lub po zakończeniu semestru wiosennego odpowiednio do 15 września.

2. Egzamin semestralny lub końcowy z zajęć praktycznych ma formę zadania praktycznego.

2. W szkołach policealnych oraz pomaturalnych słuchacza obowiązują w każdym semestrze egzaminy semestralne lub końcowe pisemne z dwóch przedmiotów zawodowych podstawowych dla danej specjalności (zawodu), zgodnie z planem nauczania.

3. Wyboru przedmiotów zawodowych, o których mowa w ust. 1 i 2, dokonuje rada pedagogiczna na wniosek komisji przedmiotów zawodowych. Decyzję w tej sprawie należy podać do wiadomości słuchaczy na konsultacji instruktażowej rozpoczynającej semestr.

2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, jest równoznaczne ze złożeniem egzaminu semestralnego z wynikiem co najmniej bardzo dobrym i uzyskaniem co najmniej bardzo dobrej oceny semestralnej z danego przedmiotu.

2. Tematy egzaminu semestralnego lub końcowego pisemnego i ustnego z materiału nauczania obowiązującego w danym semestrze (semestrach) opracowuje nauczyciel uczący danego przedmiotu i przedkłada je dyrektorowi szkoły do zatwierdzenia najpóźniej na 7 dni przed egzaminem.

1) termin egzaminów semestralnych i końcowych powinien być podany do wiadomości słuchacza przez dyrektora szkoły (kierownika filii) co najmniej na dwa tygodnie przed egzaminem,

2) terminy egzaminów semestralnych i końcowych planuje rada pedagogiczna tak, aby mogły one odbywać się w ciągu ostatnich 3–4 tygodni każdego semestru,

3) na każdy z pisemnych egzaminów semestralnych przeznacza się dwie godziny lekcyjne (po 45 minut), a na każdy egzamin pisemny końcowy – trzy godziny lekcyjne (po 45 minut),

4) w ciągu jednego dnia słuchacz może zdawać egzaminy pisemne lub ustne najwyżej z dwóch przedmiotów.

2. Na egzaminie semestralnym lub końcowym pisemnym słuchacz może korzystać z tablic matematycznych, kalkulatorów i słowników języków obcych oraz innych pomocy ustalonych przez radę pedagogiczną.

3. Słuchacz, który zakończył pracę, oddaje ją egzaminatorowi i opuszcza salę.

4. Ocenione i zatwierdzone egzaminacyjne prace pisemne końcowe z dwóch semestrów programowo najwyższych przechowuje się w szkole przez dwa lata.

2. Zamiana wylosowanej kartki jest niedozwolona. Słuchaczowi przysługuje 15 minut na przygotowanie się do odpowiedzi.

3. Liczba kartek egzaminacyjnych powinna być większa niż liczba zdających.

4. Treść pytań egzaminacyjnych na egzaminie semestralnym ustnym powinna obejmować materiał nauczania przedmiotu przewidziany w semestrze. Pytania na egzaminie końcowym powinny obejmować podstawowe zagadnienia programowe z zakresu całego programu nauczania tego przedmiotu.

5. Egzaminator wpisuje oceny egzaminacyjne do arkusza ocen, indeksu słuchacza i dziennika lekcyjnego.

1) ustalenie listy słuchaczy klasyfikowanych i nie klasyfikowanych w danym semestrze ze wszystkich lub niektórych obowiązkowych przedmiotów nauczania,

2) wyznaczenie i przeprowadzenie egzaminów klasyfikacyjnych dla słuchaczy nie klasyfikowanych lub egzaminów poprawkowych dla słuchaczy, którzy otrzymali oceny niedostateczne,

3) rozpatrzenie wniosków o dopuszczenie do egzaminów sprawdzających słuchaczy, którzy wnieśli uwagi do ocen ustalonych przez nauczycieli,

4) zatwierdzenie wyników klasyfikacji słuchaczy.

2. Słuchacz może być nie klasyfikowany z jednego, kilku lub wszystkich obowiązkowych przedmiotów nauczania, jeżeli z powodu trwającej co najmniej dwa miesiące usprawiedliwionej nieobecności w szkole brak jest podstaw do ustalenia jego ocen semestralnych lub końcowych z jednego, kilku lub wszystkich przedmiotów.

2. Termin egzaminu klasyfikacyjnego z materiału programowego zrealizowanego w danym semestrze powinien być ustalony w porozumieniu ze słuchaczem. Nie może on jednak przypadać po czasie rozpoczęcia klasyfikacji w kolejnym (następnym) semestrze.

3. Słuchaczom szkół zawodowych, którym z przyczyn usprawiedliwionych nie można było wystawić ocen semestralnych lub końcowych z zajęć praktycznych lub praktyk zawodowych będących podstawą klasyfikacji, szkoła, w miarę możliwości, może organizować zajęcia lub praktyki umożliwiające uzupełnienie programu nauczania.

2. Prawo do egzaminu sprawdzającego przysługuje słuchaczowi, który otrzymał więcej niż jedną ocenę niedostateczną semestralną lub końcową z obowiązkowych przedmiotów nauczania.

3. Egzamin sprawdzający przeprowadza się na pisemną prośbę słuchacza, zgłoszoną do dyrektora szkoły (kierownika filii) nie później niż na tydzień przed zakończeniem zajęć w danym semestrze.

4. Egzaminy sprawdzające przeprowadzają powołane przez dyrektora szkoły trzyosobowe komisje w składzie:

1) dyrektor szkoły albo inny nauczyciel zajmujący w szkole stanowisko kierownicze – jako przewodniczący komisji,

2) nauczyciel uczący słuchacza danego przedmiotu – jako egzaminator,

3) nauczyciel tego samego lub pokrewnego przedmiotu – jako członek komisji.

5. Nauczyciel przedmiotu, z którego przeprowadza się egzamin sprawdzający, może być zwolniony z udziału w pracy komisji egzaminacyjnej na własną prośbę lub wniosek dyrektora. Na egzaminatora powołuje się wówczas innego nauczyciela tego przedmiotu z tej lub innej szkoły.

6. Egzamin sprawdzający z zajęć praktycznych w szkołach zawodowych ma formę zadania praktycznego.

7. Komisja, o której mowa w ust. 4, może na podstawie przeprowadzonego egzaminu sprawdzającego:

a) podwyższyć stopień – w przypadku pozytywnego wyniku egzaminu,

b) pozostawić stopień ustalony przez nauczyciela – w przypadku negatywnego wyniku egzaminu.

2. Egzaminy poprawkowe mogą być przeprowadzane w każdym semestrze.

3. Egzamin poprawkowy przeprowadza nauczyciel danego przedmiotu po zakończeniu semestru jesiennego w terminie do końca lutego lub po zakończeniu semestru wiosennego w terminie do 15 września.

4. Słuchacz składa egzamin poprawkowy pisemny i ustny z języka polskiego, języka obcego i matematyki, a w szkołach zaocznych – również z tych przedmiotów, z których obowiązują pisemne i ustne egzaminy semestralne lub końcowe. Z pozostałych przedmiotów obowiązuje egzamin ustny.

5. Egzamin poprawkowy nie dotyczy przedmiotów, z których słuchaczowi wyznaczono w myśl § 11 dodatkowy termin egzaminacyjny, oraz przedmiotów, z których przystępuje on do egzaminu klasyfikacyjnego.

6. Słuchaczom, którzy przystąpili do egzaminu poprawkowego, w odniesieniu do przedmiotów objętych tym egzaminem nie przysługują uprawnienia wynikające z postanowień § 23 ust. 1.

2. Opiekun klasy, po zatwierdzeniu przez radę pedagogiczną semestralnej klasyfikacji, informuje o niej słuchaczy.

3. Na wniosek zakładów pracy zatrudniających słuchaczy szkoły udzielają informacji o ich postępach w nauce oraz frekwencji. Informacji udziela się osobie upoważnionej przez zakład pracy.

1) promowaniu słuchacza na semestr programowo wyższy,

2) ukończeniu semestru programowo najwyższego,

3) ukończeniu szkoły przez słuchacza.

2. Promocję na semestr programowo wyższy otrzymuje słuchacz, który uzyskał ze wszystkich przedmiotów obowiązkowych w danym semestrze oceny semestralne lub końcowe co najmniej mierne.

3. Słuchacz ukończył szkołę, jeżeli w semestrze programowo najwyższym uzyskał ze wszystkich przedmiotów obowiązkowych oraz prac i zaliczeń oceny co najmniej mierne, a także spełnił inne warunki określone w odrębnych przepisach.

4. Wymagania i warunki, o których mowa w ust. 3, w szkołach zawodowych dotyczą:

1) złożenia z wynikiem co najmniej miernym egzaminu z nauki zawodu lub przygotowania zawodowego,

2) spełnienia określonych warunków ustalonych przy przyjęciu do szkoły.

5. Po zakończeniu semestru jesiennego najpóźniej do połowy marca lub po zakończeniu semestru wiosennego odpowiednio do końca września rada pedagogiczna podejmuje decyzję o promowaniu lub o ukończeniu szkoły przez słuchacza, który miał wyznaczone dodatkowe terminy egzaminów semestralnych lub końcowych. Przepis ma zastosowanie także do słuchaczy, którzy nie mogli być wcześniej promowani z powodu wyznaczonych egzaminów klasyfikacyjnych, sprawdzających lub poprawkowych.

2. W semestrach nieparzystych, gdy ocena niedostateczna, o której mowa w ust. 1, dotyczy jednego przedmiotu, a jego nauka jest kontynuowana w semestrze programowo wyższym, słuchacz może decyzją rady pedagogicznej uzyskać promocję warunkową, z obowiązkiem uzupełnienia braków w podstawowych wiadomościach i umiejętnościach w ciągu najbliższego semestru parzystego i złożenia:

1) w szkole zaocznej egzaminu semestralnego lub egzaminu z zakresu obydwu semestrów, jeżeli nie musi on być jednocześnie egzaminem końcowym,

2) w szkole stacjonarnej odrębnie wyznaczonego egzaminu z tego przedmiotu.

Niezaliczenie zaległego semestru może stanowić podstawę do ustalenia oceny niedostatecznej w semestrze parzystym.

3. Słuchaczowi powtarzającemu semestr przed upływem 3 lat od daty przerwania nauki zalicza się przedmioty nauczania, z których uzyskał poprzednio ocenę semestralną co najmniej dostateczną, a końcową co najmniej mierną, i zwalnia się go z obowiązku uczęszczania na zajęcia z tych przedmiotów.

2. Zwolnienie może dotyczyć semestru, roku szkolnego, kilku lat nauki lub całego cyklu kształcenia, odpowiednio do zakresu programu nauczania przedmiotu zdanego na egzaminie eksternistycznym.

3. W przypadku zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 i 2, w dokumentacji przebiegu nauczania wpisuje się „zwolniony z obowiązku uczęszczania na zajęcia”, ze wskazaniem podstawy prawnej zwolnienia.

4. Zwolnienie jest równoznaczne z otrzymaniem przez słuchacza oceny semestralnej lub końcowej z danego przedmiotu zgodnej z oceną uzyskaną w wyniku egzaminu eksternistycznego.

1) zwalnia słuchacza z obowiązku odbycia praktycznej nauki zawodu w całości, jeżeli przedłoży on:

a) uzyskane przed rozpoczęciem nauki świadectwo zdanego egzaminu na tytuł robotnika wykwalifikowanego (czeladnika) lub dyplom mistrza w zawodzie (specjalności), w którym się kształci,

b) zaświadczenie z zakładu pracy potwierdzające przepracowanie w zawodzie (specjalności), w którym się kształci, okresu co najmniej równego okresowi trwania nauki zawodu (specjalności) przewidzianego dla danego zawodu (specjalności),

2) zwalnia słuchacza z obowiązku odbycia praktycznej nauki zawodu w całości lub w części, jeżeli przedłoży on:

a) uzyskane przed rozpoczęciem nauki świadectwo zdanego egzaminu na tytuł robotnika wykwalifikowanego (czeladnika) lub dyplom mistrza w zawodzie (specjalności) pokrewnym do zawodu (specjalności), w którym się kształci,

b) zaświadczenie z zakładu pracy potwierdzające przepracowanie w zawodzie (specjalności) pokrewnym do tego, w którym się kształci, okresu co najmniej równego okresowi trwania nauki zawodu (specjalności) przewidzianego dla zawodu (specjalności) pokrewnego,

c) zaświadczenie z zakładu pracy potwierdzające zatrudnienie w zawodzie (specjalności), w którym się kształci, lub w zawodzie (specjalności) pokrewnym.

2. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b) i pkt 2 lit. b) i c), powinno być przedłożone dyrektorowi szkoły w każdym semestrze, w którym słuchacza obowiązuje odbycie praktycznej nauki zawodu.

3. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może nastąpić po stwierdzeniu przez dyrektora szkoły w porozumieniu z komisją rekrutacyjno­kwalifikacyjną na podstawie przedłożonych dokumentów, że zawód (specjalność) pokrewny odpowiada w zakresie kwalifikacji zawodowych zawodowi (specjalności), w którym słuchacz się kształci.

4. Słuchacz, który na podstawie przedłożonych dokumentów został zwolniony w części z obowiązku odbycia praktycznej nauki zawodu, przystępuje do złożenia egzaminu uzupełniającego na zasadach określonych dla egzaminów klasyfikacyjnych. Zakres egzaminu uzupełniającego określa dyrektor szkoły w porozumieniu z komisją rekrutacyjno­kwalifikacyjną.

5. Słuchaczowi zwolnionemu w całości z obowiązku odbycia praktycznej nauki zawodu wpisuje się w odpowiedniej rubryce arkusza ocen oraz na świadectwie ukończenia szkoły po wyrazach „złożył ... egzamin z nauki zawodu (lub przygotowania zawodowego) z wynikiem pozytywnym...” podstawę zwolnienia.

6. Słuchaczowi zwolnionemu w części z obowiązku odbycia praktycznej nauki zawodu wpisuje się w odpowiedniej rubryce arkusza ocen „zwolniony z części praktycznej nauki zawodu” oraz podstawę zwolnienia.

Minister Edukacji Narodowej: M. Handke