Dziennik Ustaw - rok 1998 nr 45 poz. 286

Na podstawie art. 27 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania międzynarodowego transportu drogowego (Dz. U. Nr 106, poz. 677) zarządza się, co następuje:

1) w § 2 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Wysokość opłat ustala się, w zależności od rodzaju i dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu, w sposób następujący:

* Z tym że dopuszczalna ładowność wraz z ładownością przyczepy przekracza 1,5 tony.

2) § 3 otrzymuje brzmienie:

„§ 3. 1. Do pobierania opłat wyznacza się następujące jednostki:

1) Biuro Obsługi Transportu Międzynarodowego w Warszawie,

2) graniczne urzędy celne,

3) urzędy celne wewnątrz kraju,

4) stacje benzynowe, z zastrzeżeniem ust. 2,

5) polskie organizacje zrzeszające międzynarodowych przewoźników drogowych, z zastrzeżeniem ust. 3.

2. Stacje benzynowe mogą pobierać wyłącznie opłaty dobowe i siedmiodniowe. Stacje benzynowe zaopatrują się w karty opłat, w jednostce, o której mowa w ust. 1 pkt 1, po uprzednim dokonaniu na wyodrębniony rachunek Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych wpłaty, która stanowi równowartość opłat za pobrane karty, zmniejszoną o prowizję należną zgodnie z odrębnymi przepisami.

3. Polskie organizacje zrzeszające międzynarodowych przewoźników drogowych mogą pobierać opłaty po zawarciu porozumień z jednostką, o której mowa w ust. 1 pkt 1.”,

3) § 4 otrzymuje brzmienie:

„§ 4. Krajowy i zagraniczny przedsiębiorca wykonujący międzynarodowy transport drogowy (zarobkowo lub niezarobkowo na potrzeby własne) uiszcza opłatę stosownie do czasu przejazdu oraz rodzaju i dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu.”,

4) § 5 otrzymuje brzmienie:

„§ 5. 1. Krajowy przedsiębiorca uiszcza opłaty w jednostkach, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i pkt 3–5.

2. Zagraniczny przedsiębiorca uiszcza opłaty w jednostkach, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 2–5.”

Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: E. Morawski