Dziennik Ustaw - rok 1997 nr 156 poz. 1024

Na podstawie art. 5 ust. 5, art. 6 ust. 10, art. 14 ust. 11, art. 21 ust. 9, art. 23, art. 24 ust. 2, art. 32 ust. 5, art. 39 ust. 2, art. 47 i 50 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943) oraz art. 25 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926) zarządza się, co następuje:

1) ustawie – rozumie się przez to ustawę z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50, Nr 28, poz. 127 i Nr 129, poz. 599, z 1994 r. Nr 132, poz. 670, z 1995 r. Nr 44, poz. 231 i Nr 142, poz. 702 i 703, z 1996 r. Nr 137, poz. 640 oraz z 1997 r. Nr 111, poz. 722, Nr 123, poz. 776 i 780, Nr 137, poz. 926 i Nr 141, poz. 943),

2) podatku – rozumie się przez to podatek od towarów i usług,

3) podatniku – rozumie się przez to podatnika podatku od towarów i usług,

4) zarejestrowanym podatniku – rozumie się przez to podatnika zarejestrowanego na podstawie art. 9 oraz art. 46 ustawy,

5) podmiotach – rozumie się przez to osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne,

6) zakupach inwestycyjnych – rozumie się przez to zakupy towarów lub usług zaliczanych na podstawie odrębnych przepisów do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych; dotyczy to również zakupów zaliczonych do inwestycji rozpoczętych (w toku),

7) numerze identyfikacji podatkowej – rozumie się przez to numer, o którym mowa w odrębnych przepisach o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników,

8) numerze tymczasowym – rozumie się przez to numer REGON lub PESEL, używany tymczasowo do czasu uzyskania numeru identyfikacji podatkowej.

9) sprzedaży – rozumie się przez to czynności określone w art. 2 ust. 1–3 ustawy, z wyjątkiem importu towarów,

10) sprzedawcy – rozumie się przez to podatnika dokonującego czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem,

11) nabywcy – rozumie się przez to podmioty, na których rzecz dokonywana jest sprzedaż,

12) lokalu mieszkalnym – rozumie się przez to część budynku mieszkalnego wielorodzinnego, stanowiącego wydzieloną trwałymi ścianami w obrębie budynku izbę lub zespół izb, przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych, z wyłączeniem lokali mieszkalnych w domach bliźniaczych i szeregowych oraz w domach jednorodzinnych wolno stojących.

1) szczegółowe zasady ustalania i poboru podatku z tytułu świadczenia usług międzynarodowego przewozu drogowego, wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2) szczególne przypadki powstania obowiązku podatkowego,

3) listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 14 ust. 1, 5 i 6 ustawy,

4) przypadki, gdy przyjęcie przez podatnika w odpłatne użytkowanie środków trwałych należących do osób trzecich może być traktowane na równi z zakupem tych środków, oraz zasady zwrotu różnicy tego podatku,

5) przypadki rozszerzenia zakresu zwrotu różnicy podatku na część nadwyżki podatku naliczonego ponad podatek należny,

6) przypadki, w których nabycie towarów lub usług nie uprawnia do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku,

7) przypadki i warunki zwrotu podatku naliczonego przy nabyciu towarów służących całkowicie lub częściowo czynnościom zwolnionym od podatku,

8) przypadki zwrotu podatku podatnikom wytwarzającym niektóre wyroby rękodzieła ludowego i artystycznego,

9) przypadki zwrotu podatku jednostkom poszukującym lub rozpoznającym złoża kopalin oraz wydobywającym kopaliny ze złóż.

10) przypadki i zasady zwrotu podatku podatnikom dokonującym zakupu towarowi usług lub importu towarów, finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej,

11) warunki i tryb zwrotu podatku naliczonego w formie zaliczki przed powstaniem obowiązku podatkowego w przypadku dokonania zakupów inwestycyjnych,

12) zasady wystawiania i przechowywania faktur, rachunków uproszczonych i not korygujących,

13) przypadki sprzedaży traktowanej na równi z eksportem oraz towary i usługi objęte stawką 0%,

14) listę towarów i usług, do których stosuje się stawkę 7%,

15) zwolnienia od podatku.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy, z tych krajów, które nie pobierają podatków lub opłat o podobnym charakterze od usług międzynarodowego przewozu drogowego wykonywanych pojazdami zarejestrowanymi w Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Stawka podatku wynosi 8 zł od jednorazowego przewozu towarów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem ust. 4.

4. Podatek może być również płacony za okresy tygodniowe, miesięczne lub roczne, jeżeli podatnik złoży takie oświadczenie w urzędzie celnym najpóźniej w dniu powstania po raz pierwszy obowiązku podatkowego, według następujących stawek:

1) za tydzień – 25 zł,

2) za miesiąc – 85 zł,

3) za rok – 800 zł.

5. Urząd celny wydaje dowód zapłaty podatku.

6. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pojazdu, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku gdy pojazd wjechał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez ładunku – z chwilą wyjazdu z tego terytorium z ładunkiem.

7. Zwalnia się od podatku usługi międzynarodowego przewozu drogowego wykonywane następującymi pojazdami:

1) samochodami osobowymi i kempingowymi,

2) samochodami służb specjalnych, w szczególności: straży pożarnej, pogotowia ratunkowego i technicznego, służby więziennej, a także samochodami urzędów celnych,

3) samochodami przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych państw obcych, pod warunkiem wzajemności, oraz misji specjalnych i organizacji międzynarodowych, korzystających z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych,

4) pojazdami innymi niż wymienione w pkt 1–3, których dopuszczalna ładowność wraz z przyczepą nie przekracza 1500 kg.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do usług przewozu osób autobusami zarejestrowanymi w krajach, które nie pobierają podatków lub opłat o podobnym charakterze od przewozów osób autobusami zarejestrowanymi w Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Ustala się zryczałtowaną stawkę podatku w wysokości 20 zł od osoby.

5. Zwalnia się z obowiązku podatkowego usługi przewozu osób autobusami, które w czasie pobytu w Polsce opuściły jej terytorium w związku z realizacją programu turystycznego i tego samego dnia powróciły na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach tego samego pobytu.

6. Przewoźnik składa urzędowi celnemu dokonującemu odprawy celnej deklarację według ustalonego wzoru w dwóch egzemplarzach. Jeden egzemplarz deklaracji wraz z dowodem zapłaty podatku zwracany jest przewoźnikowi, który obowiązany jest zachować ten dokument do momentu wyjazdu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

1) upływu terminu płatności, określonego w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu:

a) dostaw energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego,

b) świadczenia usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych,

2) otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia od dnia wykonania usług:

a) przewozu osób i ładunków kolejami, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami,

b) spedycyjnych i przeładunkowych,

c) w portach morskich i handlowych,

d) budowlanych lub budowlano-montażowych,

3) wystawienia faktury (rachunku uproszczonego) lub otrzymania zapłaty z tytułu sprzedaży wydawnictw prasowych (SWW 2711) i wydawnictw dziełowych (SWW 2712), nie później jednak niż 60 dnia od dnia wydania tych towarów; jeżeli jednak umowa sprzedaży przewiduje rozliczenie zwrotów wydawnictw, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (rachunku uproszczonego) dokumentującej faktyczną sprzedaż,

4) otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności – z tytułu świadczenia w kraju usług najmu, dzierżawy lub usług o podobnym charakterze, a także usług ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia, usług w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego oraz usług stałej obsługi prawnej i biurowej, z zastrzeżeniem pkt 6,

5) dokonania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia od dnia wykonania usługi – z tytułu importu usług, z zastrzeżeniem pkt 6,

6) dokonania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności – z tytułu importu usług najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze,

7) otrzymania całości lub części zapłaty albo otrzymania towaru – z tytułu eksportu usług, z wyłączeniem usług wymienionych w pkt 2 lit. a) i b),

8) wystawienia faktury lub rachunku uproszczonego, nie później jednak niż 15 dnia od dnia wykonania usługi – z tytułu usług turystyki wyjazdowej i zagranicznej turystyki przyjazdowej,

9) otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu sprzedaży złomu stalowego i żeliwnego, złomu metali nieżelaznych, z wyłączeniem złomu metali szlachetnych:

a) niewsadowego – nie później jednak niż 20 dnia od dnia wysyłki złomu do jednostki, która zgodnie z umową dokonuje kwalifikacji jakości,

b) wsadowego – nie później jednak niż 30 dnia od dnia wysyłki złomu,

10) otrzymania zapłaty – w przypadku sprzedaży wysyłkowej dokonywanej za zaliczeniem pocztowym.

2. Przepis ust. 1 pkt 2 lit. d) stosuje się również do usług wykonywanych częściowo, których odbiór dokonywany jest na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych.

3. W przypadkach określonych w ust. 1 pkt 2, 4, 7 i 9 otrzymanie części zapłaty, a w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 5 i 6, uiszczenie części zapłaty powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części.

2. Do rozliczenia, o którym mowa w art. 21 ust. 6 ustawy, podatnik dołącza odpis umowy, na podstawie której przyjął środki trwałe w odpłatne użytkowanie.

1) zostały zaliczone do składników majątku użytkownika – stosuje się przepisy § 8 i 9,

2) nie zostały zaliczone do składników majątku użytkownika – obniżenie podatku należnego o podatek naliczony wynikający z dokumentu celnego dokonywane jest według zasad określonych w art. 19 ustawy.

2. Przepis ust. 1 nie narusza przepisu art. 21 ust. 3 ustawy.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do usługobiorców użytkujących samochody o dopuszczalnej ładowności do 500 kg, na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze, zawartej przed dniem 20 stycznia 1997 r., jeżeli umowa ta została zarejestrowania we właściwym urzędzie skarbowym nie później niż do dnia 20 lutego 1997 r.

1) urządzenia do uboju bydła i trzody (SWW 0782-11),

2) urządzenia do przygotowywania tusz (SWW 0782-12),

3) urządzenia do uboju drobiu (SWW 0782-32),

4) urządzenia do przerobu mleka (SWW 0782-41),

5) fabrycznie nowe autobusy, trolejbusy, wagony tramwajowe i wagony metra, służące do wykonywania usług komunikacji miejskiej.

1) są zwolnieni od podatku na podstawie art. 14 ust. 1, 5 i 6 ustawy lub będą zwolnieni od podatku w ciągu trzech lat od końca roku, w którym towar został nabyty, lub

2) nie dokonali zapłaty za towary, od których przysługuje zwrot podatku naliczonego, w kwocie odpowiadającej co najmniej kwocie tego podatku, a w przypadku importu – nie dokonali zapłaty podatku należnego od tego importu, lub

3) zaliczyli do kosztów uzyskania przychodów kwotę podatku naliczonego od towarów wymienionych w § 13, lub

4) darowali, odprzedali, wydzierżawili, wynajęli, wydali w zamian za wierzytelność albo za czynność nie podlegającą opodatkowaniu lub w miejsce świadczenia pieniężnego lub oddali w nieodpłatne użytkowanie towar objęty zwrotem podatku w ciągu trzech lat od końca miesiąca, w którym został nabyty, lub

5) zostaną postawieni w stan likwidacji, zostanie wobec nich ogłoszona upadłość lub zaprzestaną działalności w okresie trzech lat, licząc od końca miesiąca, w którym towar został nabyty.

1) w całości ze sprzedażą zwolnioną od podatku – nie może być większy od kwoty podatku naliczonego,

2) częściowo ze sprzedażą zwolnioną od podatku – nie może być większy od kwoty podatku naliczonego, odpowiadającej procentowemu udziałowi wartości sprzedaży zwolnionej w wartości sprzedaży ogółem.

2. Do wniosku o zwrot podatku naliczonego należy dołączyć:

1) kopię faktury, faktury korygującej lub dokumentu celnego, dotyczących towarów wymienionych w § 13,

2) dowód zapłaty kwot wynikających z faktur i faktur korygujących, o których mowa w pkt 1, a w przypadku dokumentów celnych – kwot podatku wynikających z tych dokumentów, z uwzględnieniem kwot wynikających z decyzji, o których mowa w art. 11b i art. 11c ustawy.

3. Urząd skarbowy dokonuje zwrotu podatku naliczonego na rachunek bankowy podatnika, nie później niż w ciągu 45 dni od dnia otrzymania wniosku.

2. Odsetki, o których mowa w ust. 1, nalicza się od dnia następującego po dniu, w którym podatnik otrzymał zwrot podatku naliczonego.

3. Do odsetek należnych od kwoty zwróconego podatku stosuje się przepisy dotyczące odsetek od zaległości podatkowych.

1) złożyli zgłoszenie rejestracyjne i posiadają numer identyfikacji podatkowej,

2) prowadzą ewidencję określoną w art. 27 ust. 4 ustawy, w której wyodrębnią obroty ze sprzedaży w układzie określonym w § 20 ust. 2,

3) wytwarzają wyroby, o których mowa w § 18, posiadające ważny atest krajowych komisji artystycznych i etnograficznych,

4) w całości zapłacili należność obejmującą podatek naliczony z tytułu dokonanych zakupów towarów i usług, a w przypadku importu – zapłacili podatek należny od tego importu.

2. Podziału podatku naliczonego dokonuje się według struktury udziału w wartości sprzedaży ogółem wartości sprzedaży następujących grup towarów i usług:

1) wyroby wymienione w załączniku nr 2 do rozporządzenia,

2) pozostałe wyroby atestowane przez krajowe komisje artystyczne i etnograficzne,

3) towary i usługi objęte stawką 0%,

4) towary i usługi nie wymienione w pkt 1–3.

3. Strukturę obrotów, o których mowa w ust. 2, podatnicy ustalają z zastosowaniem wskaźników obliczonych w sposób narastający od początku roku.

4. Do wniosku o zwrot podatku podatnik dołącza oświadczenie, że spełnia wymogi określone w § 19.

2. Przepis ust. 1 stosuje się do podatników, którzy nie podjęli czynności podlegających opodatkowaniu, z wyjątkiem importu.

1) złożyli zgłoszenie rejestracyjne i posiadają numer identyfikacji podatkowej,

2) prowadzą ewidencję zawierającą dane niezbędne do określenia kwoty zwrotu podatku,

3) w całości zapłacili należność obejmującą podatek naliczony z tytułu dokonanych zakupów towarów i usług oraz posiadają oryginał faktury lub faktury korygującej, a w przypadku importu towarów – dokument stwierdzający zapłatę cła i podatków należnych od tego importu.

2. Wniosek w sprawie zwrotu podatku powinien zawierać:

1) wartość zakupów lub importu dokonanych w danym miesiącu, których dotyczy zwrot podatku,

2) kwotę podatku, o której zwrot ubiega się podatnik.

3. Podatnik dołącza wniosek do deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatników dokonujących bezpośrednio zakupów lub importu za środki finansowe przekazane z rachunku bankowego, na którym są ulokowane środki przekazane z pomocy zagranicznej.

3. Za środki finansowe z pomocy zagranicznej uważa się bezzwrotne środki przekazane polskim podmiotom przez rządy państw obcych lub organizacje międzynarodowe udzielające pomocy na podstawie:

1) umów zawartych z Rządem Rzeczypospolitej Polskiej,

2) jednostronnych deklaracji rządów i organizacji międzynarodowych udzielających pomocy.

1) o które został pomniejszony podatek należny lub

2) które zostały zwrócone przez właściwy urząd skarbowy na podstawie odrębnych przepisów.

2. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku dokonania zwrotu podatku naliczonego w formie zaliczki, o której mowa w art. 24 ust. 1 ustawy.

1) złożyli zgłoszenie rejestracyjne i posiadają numer identyfikacji podatkowej,

2) prowadzą ewidencję zawierającą dane niezbędne do określenia kwoty zwrotu podatku,

3) w całości zapłacili należność obejmującą podatek naliczony z tytułu dokonanych zakupów towarów i usług oraz posiadają oryginał faktury lub faktury korygującej, a w przypadku importu towarów – dokument stwierdzający zapłatę cła i podatków pobieranych przez urzędy celne,

4) posiadają rachunek bankowy, na którym są wyodrębnione środki pochodzące z pomocy zagranicznej, w przypadku środków, o których mowa w § 25 ust. 3 pkt 1,

5) posiadają zaświadczenie, że zakup został sfinansowany ze środków, o których mowa w § 25 ust. 3 pkt 2.

2. Wnioski o wydanie zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, kieruje się do Komitetu Integracji Europejskiej.

3. Zwrot podatku przysługuje także podatnikom, którzy kwotę podatku naliczonego zapłacili z innych środków niż środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w § 25 ust. 3.

2. Wniosek w sprawie zwrotu podatku powinien zawierać co najmniej dane dotyczące:

1) wartości zakupów towarów i usług lub importu towarów, których dotyczy zwrot podatku,

2) kwoty podatku, o której zwrot ubiega się podatnik.

3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, załącza się:

1) kopię dokumentu stwierdzającego przekazanie na rachunek bankowy podatnika środków finansowych, pochodzących z pomocy zagranicznej,

2) dowód dokonania zapłaty ze środków pomocy zagranicznej.

4. Podatnik dołącza wniosek do deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług.

1) złożyły zgłoszenie rejestracyjne i posiadają numer identyfikacji podatkowej,

2) nie podjęty czynności podlegających opodatkowaniu, z wyjątkiem importu towarów,

3) dokonały zakupów inwestycyjnych, których wartość bez podatku wynosi co najmniej 600 000 zł,

4) w całości dokonały zapłaty należności z tytułu dokonanych zakupów inwestycyjnych, a w przypadku importu – zapłaciły podatek należny od tego importu,

5) posiadają fakturę lub fakturę korygującą, z której wynika kwota podatku naliczonego, a w przypadku importu – dokument celny,

6) złożyły oświadczenie, że:

a) zakupy inwestycyjne będą wykorzystywane przy wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem,

b) po rozpoczęciu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podmiot nie będzie korzystał ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy,

c) w ciągu trzech lat następujących po upływie roku, w którym rozpoczęto wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu, podmiot nie wybierze zwolnienia od podatku na podstawie art. 14 ust. 5 i 6 ustawy,

d) prowadzą ewidencję, o której mowa w art. 27 ust. 4 ustawy, w części dotyczącej zakupów inwestycyjnych,

e) pierwsze czynności podlegające opodatkowaniu będą dokonane nie wcześniej niż po upływie sześciu miesięcy od dnia dokonania pierwszego zakupu inwestycyjnego.

2. Wypłata zaliczki dokonywana jest na wniosek podmiotu, który dokonał zakupu inwestycyjnego; do wniosku dołącza się:

1) kopię dokumentu potwierdzającego opłacenie należności obejmującej podatek naliczony z tytułu dokonania zakupów inwestycyjnych, a w przypadku importu – kopię dokumentu potwierdzającego zapłacenie podatku należnego od tego importu,

2) oświadczenie, o którym mowa w § 30 pkt 6.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, rozpatruje urząd skarbowy, który zarejestrował podatnika.

2. Pierwsza rata zaliczki wypłacana jest w terminie 15 dni po upływie kwartału, w którym złożono wniosek określony w § 31 ust. 2, a druga rata – w terminie 30 dni, licząc od dnia wypłacenia pierwszej raty.

3. Zaliczka wypłacana jest na podany przez podatnika rachunek bankowy podmiotu.

1) nie spełni wszystkich warunków zawartych w oświadczeniu, o którym mowa w § 30 pkt 6,

2) w terminie trzech lat od dnia otrzymania pierwszej raty zaliczki zakup inwestycyjny został darowany, odprzedany, wydany w zamian za wierzytelność albo za czynność nie podlegającą opodatkowaniu lub w miejsce świadczenia pieniężnego lub oddany w nieodpłatne użytkowanie.

3) rozpoczęto likwidację, ogłoszono upadłość lub zaprzestano działalności w terminie trzech lat od ostatniego dnia miesiąca, w którym dokonano wypłaty pierwszej raty zaliczki,

4) dokona zbycia przedsiębiorstwa w terminie trzech lat od dnia otrzymania pierwszej raty zaliczki.

2. Przez zaprzestanie działalności, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, rozumie się również wstrzymanie wykonywania inwestycji w okresie dłuższym niż sześć miesięcy.

3. W przypadkach określonych w ust. 1 podmiot obowiązany jest zawiadomić właściwy urząd skarbowy i zwrócić zaliczkę, wraz z odsetkami naliczonymi od dnia otrzymania poszczególnych rat zaliczki, w terminie 15 dni od końca miesiąca, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające zwrot.

4. Do odsetek, o których mowa w ust. 3, stosuje się przepisy dotyczące odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych.

1) podatnicy, o których mowa w § 36,

2) podatnicy posiadający numer identyfikacji podatkowej lub posługujący się numerem tymczasowym:

a) wykonujący wyłącznie czynności określone w art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy, jeżeli korzystają ze zwrotu podatku naliczonego na podstawie art. 18 ust. 3 ustawy,

b) jeżeli korzystają ze zwrotu podatku naliczonego na podstawie art. 23 pkt 2–4 ustawy,

3) nabywcy, na rzecz których dokonywana jest sprzedaż towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do rozporządzenia,

4) nabywcy eksportowanych towarów i usług,

5) uprawnione przedstawicielstwa dyplomatyczne i urzędy konsularne oraz członkowie personelu tych przedstawicielstw i urzędów, a także inne osoby zrównane z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych.

1) imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,

2) numery identyfikacji podatkowej lub numery tymczasowe sprzedawcy i nabywcy,

3) dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”, z zastrzeżeniem ust. 10,

4) nazwę towaru lub usługi,

5) jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub rodzaj wykonanych usług,

6) cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),

7) wartość sprzedanych towarów lub wykonanych usług bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),

8) stawki podatku,

9) sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatkowe i zwolnionych od podatku,

10) kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług) z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatkowych,

11) wartość sprzedaży towarów lub wykonanych usług wraz z kwotą podatku (wartość sprzedaży brutto) z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatkowych lub zwolnionych od podatku,

12) kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem, wyrażoną cyframi i słownie,

13) czytelne podpisy osób uprawnionych do wystawienia i otrzymania faktury lub podpisy oraz imiona i nazwiska tych osób.

2. Sprzedawca może określić w fakturze również kwoty podatku dotyczące wartości sprzedaży poszczególnych towarów i usług wykazanych w tej fakturze; w tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku.

3. Jednostkowa sprzedaż danego towaru lub usługi, której łączna wartość sprzedaży netto jest niższa od 6 zł, może być dokumentowana odrębnym rachunkiem uproszczonym, z zastrzeżeniem ust. 4.

4. Przepis ust. 3 nie dotyczy sprzedaży towarów lub usług:

1) do których ma zastosowanie stawka 0% lub zwolnienie od podatku,

2) wymienionych w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

5. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza.

6. Podatnik, który posługuje się numerem tymczasowym, ma obowiązek uzupełnić dane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, przez dopisanie przy tym numerze wyrazu REGON lub PESEL.

7. W przypadku sprzedaży w kraju towarów lub usług objętych stawką niższą od określonej w art. 18 ust. 1 ustawy oraz towarów lub usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy lub przepisów wydanych na podstawie art. 47 ustawy, dane określone w ust. 1 pkt 4 obejmują również symbol towaru lub usługi, określony w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, chyba że ustawa lub przepisy wykonawcze do ustawy nie powołują tego symbolu.

8. Faktura nie musi zawierać danych dotyczących nabywcy, o których mowa w ust. 1 pkt 13, jeżeli nabywca złoży sprzedawcy pisemne oświadczenie, w którym upoważni go do wystawiania faktur bez podpisu osoby uprawnionej do otrzymania faktury.

9. Faktury wystawiane nabywcom określonym w § 37 pkt 3–5 mogą nie zawierać danych określonych w ust. 1 pkt 2 i 13 dotyczących nabywcy, a podpis osoby uprawnionej do wystawiania faktur może być zastąpiony na fakturach wystawianych nabywcom określonym w § 37 pkt 3 danymi umożliwiającymi identyfikację tej osoby.

10. Niezależnie od danych określonych w ust. 1 oryginały i kopie faktur oraz faktur korygujących, wystawiane przez:

1) zakłady pracy chronionej – powinny zawierać wyrazy FAKTURA VAT ZPChr,

2) warsztaty szkolne szkół zawodowych, warsztaty szkolne zakładów opiekuńczo-wychowawczych, warsztaty szkoleniowe zakładów doskonalenia zawodowego, warsztaty szkolne prowadzone w formie gospodarstw pomocniczych przy zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich – powinny zawierać wyrazy FAKTURA VAT WSD,

3) przywięzienne zakłady pracy (przywięzienne przedsiębiorstwa i przywięzienne gospodarstwa pomocnicze) – powinny zawierać wyrazy FAKTURA VAT PZP.

1) jako cenę jednostkową wykazuje się cenę wraz z kwotą podatku (cenę brutto), a zamiast wartości sprzedaży netto wykazuje się wartość sprzedaży brutto,

2) kwota podatku jest obliczana według następującego wzoru:

KP – oznacza kwotę podatku z podziałem na poszczególne stawki podatkowe, przy czym wielkość wynikającą ze wzoru zaokrągla się według zasad określonych w § 38 ust. 5,

WB – oznacza sumę wartości sprzedaży brutto z podziałem na poszczególne stawki podatkowe,

SP – oznacza stawkę podatku od towarów i usług.

3) sumę wartości sprzedaży netto stanowi różnica między wartością sprzedaży brutto a kwotą podatku, z podziałem na poszczególne stawki podatkowe.

2. Przepis ust. 1 może być stosowany również w przypadku, gdy sprzedawca stosuje jako ceny sprzedaży umowne ceny brutto.

2. W przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 38 ust. 1 pkt 3, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

2. Fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym pobrano każdą kolejną przedpłatę, zaliczkę, zadatek lub ratę, przekraczającą kwotę, o której mowa w ust. 1.

3. Faktura stwierdzająca pobranie zaliczki, o której mowa w ust. 1 i 2, powinna zawierać co najmniej:

1) imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy,

2) numer identyfikacji podatkowej lub numer tymczasowy sprzedawcy i nabywcy,

3) datę wystawienia t numer kolejny faktury oznaczonej jako FAKTURA VAT, kwotę pobranej zaliczki brutto, a w przypadku określonym w ust. 2 również daty i numery poprzednich faktur oraz sumę kwot pobranych wcześniej zaliczek brutto,

4) stawkę podatku oraz kwotę podatku, wyliczoną według wzoru:

gdzie:

KP – oznacza kwotę podatku,

ZB – oznacza kwotę pobranej zaliczki brutto,

SP – oznacza stawkę podatku,

5) dane dotyczące zamówienia lub umowy, a w szczególności: nazwę towaru lub usługi, cenę netto, ilość zamówionych towarów, wartość zamówionych towarów lub usług netto, stawki podatku, kwoty podatku oraz wartość brutto zamówienia lub umowy.

4. Jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1 i 2, nie obejmują całej ceny brutto, sprzedawca po wydaniu towaru lub wykonaniu usługi wystawia fakturę na zasadach określonych w i 38–40, z tym że sumę wartości towarów (usług) pomniejsza się o wartość pobranych zaliczek, a kwotę podatku pomniejsza się o sumę kwot podatku wykazanego w fakturach dokumentujących pobranie zaliczek; taka faktura powinna zawierać również numery faktur wystawionych zgodnie z ust. 1–3.

5. Jeżeli faktury, o których mowa w ust. 1 i 2, obejmują całą cenę brutto towaru lub usługi, sprzedawca nie wystawia faktury w terminie określonym w § 40.

6. Przepisy § 38 ust. 5 i 7–10 stosuje się odpowiednio.

2. Faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1) numer kolejny oraz datę jej wystawienia,

2) dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a) określone w § 38 ust. 1 pkt 1–3,

b) nazwę towaru lub usługi objętych rabatem,

3) kwotę i rodzaj udzielonego rabatu,

4) kwotę zmniejszenia podatku należnego,

5) czytelny podpis osoby uprawnionej do wystawienia faktury korygującej lub podpis oraz imię i nazwisko tej osoby.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

1) zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy,

2) zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, o których mowa w art. 6 ust. 8 ustawy.

4. Sprzedawca obowiązany jest posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę; nie dotyczy to towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do rozporządzenia i eksportu.

5. Nabywca otrzymujący fakturę korygującą obowiązany jest do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym tę fakturę otrzymał, lub w miesiącu następnym.

6. Przepisy § 38 ust. 4–7, 9 i 10 stosuje się odpowiednio.

7. Faktury korygujące powinny zawierać wyraz KOREKTA lub wyrazy FAKTURA KORYGUJĄCA.

2. Faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

1) numer kolejny oraz datę jej wystawienia,

2) dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a) określone w § 38 ust. 1 pkt 1–3,

b) nazwę towaru lub usługi objętych podwyżką ceny,

3) kwotę podwyższenia ceny bez podatku,

4) kwotę podwyższenia podatku należnego,

5) czytelny podpis osoby uprawnionej do wystawienia faktury korygującej lub podpis oraz imię i nazwisko tej osoby.

3. Faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1, pkt 2 lit. a) i pkt 5, kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej.

4. Nabywca otrzymujący fakturę korygującą:

1) jest uprawniony do podwyższenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał, lub w miesiącu następnym – jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje zwiększenie podatku naliczonego,

2) jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym fakturę otrzymał, lub w miesiącu następnym – jeżeli ujęcie jej w rozliczeniu spowoduje obniżenie podatku naliczonego.

5. Przepisy § 38 ust. 4–7, 9 i 10 oraz § 43 ust. 4 i 7 stosuje się odpowiednio.

2. Nota korygująca przesyłana jest wystawcy faktury lub faktury korygującej wraz z kopią.

3. Nota korygująca powinna zawierać co najmniej:

1) numer kolejny i datę jej wystawienia,

2) imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone wystawcy noty i wystawcy faktury lub faktury korygującej oraz ich adresy i numery identyfikacji podatkowej,

3) dane zawarte w fakturze, której dotyczy nota korygująca, określone w § 38 ust. 1 pkt 1–3,

4) wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej,

5) czytelny podpis osoby uprawnionej do wystawienia noty korygującej lub imię i nazwisko oraz podpis tej osoby.

4. Jeżeli wystawca faktury lub faktury korygującej zgadza się z treścią noty, potwierdza jej treść podpisem osoby uprawnionej do wystawienia faktury lub faktury korygującej.

5. Podatnik, który otrzymał kopię potwierdzonej noty korygującej, może zmniejszyć podatek należny o podatek naliczony lub skorygować kwotę różnicy podatku o kwotę podatku naliczonego, wynikającą z faktury lub faktury korygującej, której dotyczyła nota korygująca, w rozliczeniu za okres określony w art. 19 ust. 3 ustawy.

6. Noty korygujące powinny zawierać wyrazy „NOTA KORYGUJĄCA”.

7. Przepisy ust. 2–5 nie naruszają przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących.

1) bilety jednorazowe, wydawane przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób: kolejami normalnotorowymi, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, jeżeli zawierają następujące dane:

a) nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy,

b) numer i datę wystawienia biletu,

c) odległość taryfową nie mniejszą niż 50 km,

d) kwotę należności wraz z podatkiem,

e) kwotę podatku,

2) dowody zapłaty za usługi radiokomunikacji przywoławczej, jeżeli zawierają następujące dane:

a) nazwy i numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy,

b) kwotę należności wraz z podatkiem,

c) kwotę podatku,

3) dokumenty dotyczące usług bankowych i ubezpieczeniowych zwolnionych od podatku, jeżeli zawierają co najmniej następujące dane:

a) określenie usługodawcy i usługobiorcy,

b) numer kolejny i datę ich wystawienia,

c) nazwę usługi,

d) kwotę, której dotyczy dokument.

1) fakturę – w przypadku gdy komitent oraz komisant są uprawnieni do wystawiania faktur zgodnie z § 36, a nabywca towaru uprawniony jest do otrzymania faktury zgodnie z § 37,

2) rachunek uproszczony – w pozostałych przypadkach, z zastrzeżeniem art. 32 ust. 2 ustawy.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, komisant wystawia fakturę na podstawie pisemnego oświadczenia komitenta, że jest uprawniony do wystawiania faktur.

3. Kopię dokumentów, o których mowa w ust. 1, komisant przekazuje komitentowi, zachowując jedną kopię w swojej ewidencji.

4. Za fakturę (rachunek uproszczony) u komitenta uważa się również dokument handlowy (fakturę, rachunek), na podstawie którego następuje rozliczenie między stronami umowy komisu i który powinien zawierać odpowiednio dane określone w § 38, z tym że poszczególne wartości dotyczące towaru powinny wynikać z faktur i rachunków, o których mowa w ust. 1. Dokument ten uważa się za fakturę VAT (rachunek uproszczony) u komitenta, łącznie z kopią dokumentu, o którym mowa w ust. 3.

5. Niezależnie od danych określonych w § 38 lub 51, dokumenty, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać odpowiednio wyrazy FAKTURA VAT KOMIS lub RACHUNEK UPROSZCZONY KOMIS.

2. Faktura, o której mowa w ust. 1, zawiera dane określone w § 38 oraz:

1) numer i datę wystawienia dokumentu celnego,

2) numer i datę wystawienia dokumentu handlowego (faktury) dla kontrahenta zagranicznego lub przez kontrahenta zagranicznego,

3) wartość towaru i usługi, obliczoną po kursie walut obcych zastosowanym w dokumencie celnym.

3. W przypadku eksportu towarów faktura, o której mowa w ust. 1, stanowi dla komitenta podstawę do uznania sprzedaży za eksport tylko wraz z dokumentem celnym (jego kopią), potwierdzającym wywóz towaru poza granicę państwową Rzeczypospolitej Polskiej.

4. W przypadku importu towarów faktura, o której mowa w ust. 1, stanowi dla komitenta podstawę do dokonywania odliczeń kwot podatku naliczonego tylko wraz z dokumentem celnym (jego kopią), w którym te kwoty zostały obliczone.

2. Podatnicy świadczący usługi, w tym również w zakresie handlu i gastronomii, wystawiają rachunki uproszczone osobom fizycznym nie prowadzącym działalności gospodarczej na ich żądanie.

1) imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy, a także numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy,

2) dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny rachunku, oznaczonego jako RACHUNEK UPROSZCZONY,

3) nazwę towaru lub usługi oraz ich ceny jednostkowe,

4) jednostkę miary i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług,

5) wartość sprzedanych towarów i wykonanych usług,

6) kwotę podatku, jeżeli sprzedaż podlega opodatkowaniu, a wartość sprzedaży wraz z podatkiem jest równa lub wyższa od:

a) 6,12 zł – w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 2%,

b) 6,42 zł – w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 7%,

c) 7,32 zł – w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 22%,

7) czytelny podpis osoby upoważnionej do wystawienia rachunku uproszczonego lub podpis oraz imię i nazwisko tej osoby.

2. Przepisy § 38 ust. 5, 7, 9 i 10 oraz § 40–42 stosuje się odpowiednio.

1) numer oraz datę wystawienia rachunku korygującego,

2) dane zawarte w rachunku uproszczonym, którego dotyczy rachunek korygujący,

3) kwotę obniżenia lub podwyższenia ceny,

4) kwotę podwyższenia lub obniżenia podatku należnego, jeżeli sprzedaż podlega opodatkowaniu,

5) czytelny podpis osoby uprawnionej do wystawienia rachunku korygującego lub podpis oraz imię i nazwisko tej osoby.

2. Przepisy § 38 ust. 5 i 7 oraz § 44 ust. 5 stosuje się odpowiednio.

3. Rachunki korygujące powinny zawierać wyraz KOREKTA lub wyrazy RACHUNEK KORYGUJĄCY.

2. Oryginał faktury powinien zawierać wyraz ORYGINAŁ, a kopia faktury – wyraz KOPIA.

3. Podstawę do obniżenia przez nabywcę kwoty podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego stanowią wyłącznie oryginały faktur lub faktur korygujących albo ich duplikaty, o których mowa w § 55.

4. W przypadku gdy:

1) sprzedaż towarów lub usług została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:

a) wystawionymi przez podmiot nie istniejący lub nie uprawniony do wystawiania faktur lub faktur korygujących,

b) w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii,

c) wystawionymi przez podatników, określonych w § 38 ust. 10, nie zawierającymi wyrazów, o których mowa w tym przepisie,

2) nabywca posiada fakturę lub fakturę korygującą nie potwierdzoną kopią u sprzedawcy,

3) wystawiono fakturę, o której mowa w art. 33 ust. 1 ustawy,

4) wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą tę samą sprzedaż towarów lub usług,

5) wystawiono faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

a) stwierdzające czynności, które nie zostały dokonane,

b) podające kwoty niezgodne ze stanem faktycznym,

c) potwierdzające czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego, faktury te i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

5. Przepis ust. 4 stosuje się również w przypadku, gdy:

1) podatnikom wymienionym w ust. 6 nabywca nie zapłacił bezpośrednio w formie pieniężnej za pośrednictwem banku należności wynikającej z faktury (faktury korygującej), wystawionej przez tych podatników,

2) między sprzedającym, który w momencie sprzedaży był podatnikiem wymienionym w ust. 6, a nabywcą istnieją związki lub sytuacje, o których mowa w art. 17 ust. 1 ustawy, a właściwy dla podatnika organ podatkowy określił wysokość obrotu u sprzedawcy na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku w dniu wykonania świadczenia, pomniejszonych o podatek.

6. Za podatników, o których mowa w ust. 5 pkt 1, uważa się:

1) zakłady pracy chronionej w rozumieniu przepisów o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych,

2) prowadzących:

a) warsztaty szkolne szkół zawodowych, warsztaty szkolne zakładów opiekuńczo-wychowawczych i warsztaty szkoleniowe zakładów doskonalenia zawodowego,

b) warsztaty szkolne prowadzone w formie gospodarstw pomocniczych przy zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich,

c) przywięzienne zakłady pracy (przywięzienne przedsiębiorstwa i przywięzienne gospodarstwa pomocnicze),

3) wymienione w pkt 2 jednostki, o ile są odrębnymi podatnikami.

7. Przepis ust. 5 pkt 1 nie ma zastosowania w przypadkach, gdy:

1) zapłata należności wynikającej z faktury (faktury korygującej) następuje w formie wzajemnych potrąceń należności i zobowiązań, potwierdzonych przez właściwy dla nabywcy urząd skarbowy, na podstawie dokumentów przedstawionych przez nabywcę,

2) należność wynikająca z faktury (faktury korygującej) nie przekracza kwot wymienionych w art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117, Nr 43, poz. 272, Nr 54, poz. 348, Nr 60, poz. 369, Nr 75, poz. 471, Nr 88, poz. 554, Nr 96, poz. 591, Nr 98, poz. 602, Nr 106, poz. 677, Nr 113, poz. 733, Nr 114, poz. 740, Nr 121, poz. 769 i 770, Nr 124, poz. 783 i Nr 133, poz. 884).

8. W przypadku określonym w ust. 4 pkt 1 lit. b) kwotę podatku należnego ustala się na podstawie dokumentu zawierającego wyższą kwotę podatku.

9. Przepisu ust. 4 pkt 2 nie stosuje się w przypadku, gdy wystawca faktury lub faktury korygującej uwzględnił wykazaną w niej sprzedaż i podatek należny w deklaracji dla podatku od towarów i usług.

10. Przepisy ust. 4–7 stosuje się odpowiednio do rachunków uproszczonych, o których mowa w art. 14 ust. 3 ustawy.

2. Faktura lub rachunek uproszczony wystawiony ponownie musi zawierać wyraz DUPLIKAT oraz datę jego wystawienia.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do not korygujących.

2. Przepis ust. 1 dotyczy również dokumentów celnych.

3. Jeżeli faktura została wystawiona na podstawie pisemnego oświadczenia złożonego w zamówieniu lub ofercie, obowiązek, o którym mowa w ust. 1, dotyczy także oryginału oraz kopii zamówienia lub oferty.

2. Fakturę należy wystawić, jeżeli:

1) dłużnik oraz nabywca towaru spełniają odpowiednio warunki określone w § 36 i 37,

2) na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów.

3. Faktura (rachunek uproszczony) stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna spełniać warunki, o których mowa w § 38 i 51, a oprócz tego zawierać nazwę i adresy organów egzekucyjnych, określonych w ust. 1; jako sprzedawcę wpisuje się w fakturze nazwę i adres dłużnika, przy czym za podpisy osób uprawnionych do wystawienia faktury (rachunku uproszczonego) uważa się podpisy kierowników organów egzekucyjnych (lub osób przez nich upoważnionych), o których mowa wyżej.

4. Kopię dokumentów, o których mowa w ust. 3, organ egzekucyjny przekazuje dłużnikowi, zachowując jedną kopię w swojej ewidencji.

5. Przepisy § 39–46, 52, 55 i 56 stosuje się odpowiednio.

1) usługi dotyczące towarów eksportowanych, polegające na ich pakowaniu, przewozie do miejsc formowania przesyłek zbiorowych, składowaniu, przeładunku, ważeniu, kontrolowaniu, nadzorowaniu bezpieczeństwa przewozu,

2) usługi świadczone na podstawie umowy maklerskiej, agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa i komisu, dotyczące towarów eksportowanych.

1) z miejsca wyjazdu (nadania) w Polsce do miejsca przyjazdu Do usług transportu międzynarodowego, o których mowa w art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy, zalicza się przewóz lub inny sposób przemieszczania osób i towarów przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej: (przeznaczenia) za granicą,

2) z miejsca wyjazdu (nadania) za granicą do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) w Polsce,

3) z miejsca wyjazdu (nadania) za granicą do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) za granicą, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tranzyt).

2. Nie stanowi usługi, o której mowa w ust. 1, przewóz osób lub towarów w przypadku, gdy miejsce wyjazdu (nadania) i miejsce przyjazdu (przeznaczenia) tych osób lub towarów znajduje się w Polsce, a przewóz za granicę ma wyłącznie charakter tranzytu.

3. Usługami transportu międzynarodowego są również wykonywane w kraju usługi pośrednictwa, rzeczoznawstwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami transportu międzynarodowego.

1) usługi, o których mowa w § 59 ust. 1 pkt 1 i 3, polegające na przewozie towarów przez krajowego przewoźnika kolejowego, uprawnionego przewoźnika drogowego w rozumieniu przepisów o wykonywaniu międzynarodowego transportu drogowego oraz przewoźnika żeglugi śródlądowej, na podstawie dokumentów wymienionych w § 62 ust. 1 pkt 1,

2) usługi, o których mowa w § 59 ust. 1 pkt 1, polegające na przewozie towarów przez eksportera przy użyciu własnego środka transportowego,

3) usługi, o których mowa w § 59 ust. 1, polegające na przewozie przez przewoźnika powietrznego i morskiego:

a) towarów – na podstawie dokumentów wymienionych w § 62 ust. 1 pkt 1,

b) osób – na podstawie dokumentów wymienionych w § 62 ust. 1 pkt 3,

4) usługi, o których mowa w § 59 ust. 1, polegające na tłoczeniu ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego rurociągami,

5) usługi, o których mowa w § 59 ust. 1 pkt 2, polegające na przewozie towarów przez przewoźników wymienionych w pkt 1 na zlecenie osoby zagranicznej w rozumieniu prawa dewizowego, nie będącej podatnikiem.

2. Przepis ust. 1 pkt 3 stosuje się do przewoźników zagranicznych pod warunkiem wzajemności.

1) w całości, jeżeli są wykonywane przez przewoźnika powietrznego, kolejowego lub morskiego,

2) w całości, jeżeli przewozy wykonywane są na zlecenie osoby zagranicznej w rozumieniu przepisów prawa dewizowego, nie będącej podatnikiem, z wyjątkiem przewozów, o których mowa w § 4 ust. 1,

3) w pozostałych przypadkach w części, w jakiej zostały wykonane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

1) dla transportu towarów przez przewoźnika lub spedytora – list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że przewóz odbywa się między miejscem nadania i miejscem przeznaczenia, położonymi w różnych państwach, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora),

2) dla transportu towarów przez eksportera – dowód wywozu towarów,

3) dla transportu osób, o których mowa w § 60 ust. 1 pkt 3 lit. b) – międzynarodowy bilet lotniczy, promowy lub okrętowy wystawiony przez uprawnionego przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera,

4) dla transportu rurociągami – protokół zdawczo-odbiorczy podpisany przez kontrahentów.

2. Dokument, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinien zawierać co najmniej:

1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub miejsca zamieszkania eksportera towarów,

2) określenie towarów i ich ilości,

3) potwierdzenie wywozu przez graniczny urząd celny.

2. Turystyka ma charakter zorganizowany, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1) usługa dotyczy jednorazowo grupy wynoszącej co najmniej osiem osób lub związana jest z organizacją polowań,

2) realizacja usługi obejmuje również usługę uprawnionego przewodnika lub pilota,

3) przekazano zaliczkę w wysokości wynoszącej co najmniej 30% ceny zleconej usługi.

3. Dokumentem będącym dowodem świadczenia usług wymienionych w ust. 1 jest łączna faktura wystawiona w walucie obcej przez podatnika osobie zagranicznej, o której mowa w ust. 1, oraz dowód zapłaty.

1) usługi świadczone bezpośrednio przez podatnika, który sprowadził na polski obszar celny towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego w celu ich naprawy, uszlachetnienia, przerobu lub przetworzenia, jeżeli towary te zostaną wywiezione za granicę zgodnie z warunkami określonymi w przepisach celnych,

2) usługi polegające na pośredniczeniu między podmiotem zagranicznym nie będącym podatnikiem a podatnikiem, o którym mowa w pkt 1, gdy pośrednik otrzymuje prowizję lub inne wynagrodzenie od którejkolwiek ze stron zawartego kontraktu dotyczącego usług określonych w pkt 1, pod warunkiem posiadania kopii dokumentów potwierdzających powrotny wywóz towarów za granicę,

3) usługi świadczone przez innych podatników na zlecenie podatnika, o którym mowa w pkt 1, polegające wyłącznie na naprawie, uszlachetnieniu, przerobie lub przetworzeniu towarów sprowadzonych w tym celu przez podatnika określonego w pkt 1, pod warunkiem:

a) uzyskania oświadczenia od zleceniodawcy, że towar powstały w wyniku wykonania tej usługi zostanie wywieziony za granicę,

b) posiadania szczegółowego rozliczenia tych usług zgodnie z treścią dokumentów celnych, których kopie powinny być w posiadaniu tych podatników, stwierdzających powrotny wywóz towarów za granicę,

4) usługi polegające na naprawie, uszlachetnieniu, przerobie lub przetworzeniu towarów sprowadzonych na polski obszar celny, które zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego w rozumieniu przepisów celnych, świadczone przez podatników na zlecenie osób zagranicznych w rozumieniu prawa dewizowego nie będących podatnikami, w ramach kontraktów wielostronnych, pod warunkiem że:

a) naprawiony, uszlachetniony, przerobiony lub przetworzony przez tych podatników towar został sprowadzony do kraju przez podatnika będącego również stroną tego kontraktu,

b) podatnik posiada szczegółowe rozliczenie wykonanych usług zgodnie z dokumentami celnymi stwierdzającymi wywóz towarów za granicę oraz kopię tych dokumentów celnych.

2. Przepisy ust. 1 pkt 2–4 stosuje się, jeżeli podatnik spełni określone w nich warunki oraz otrzyma całość lub co najmniej 50% zapłaty przed upływem 60 dni od daty wywozu za granicę towaru będącego przedmiotem świadczonych usług, z tym że spełnienie warunków także po upływie terminu uprawnia podatnika do dokonania korekty kwoty podatku należnego.

1) usługi świadczone przez Przedsiębiorstwo Państwowe Polskie Koleje Państwowe na rzecz zarządów kolei z siedzibą za granicą oraz wynajem tym zarządom infrastruktury przy wykonywaniu transportu międzynarodowego,

2) usługi w zakresie kontroli i nadzoru ruchu lotniczego, świadczone na rzecz przewoźników powietrznych oraz innych podmiotów wykonujących rejsy przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej,

3) usługi związane z obsługą startu, lądowania, parkowania, obsługą pasażerów i ładunków oraz inne usługi świadczone na rzecz przewoźników powietrznych oraz innych podmiotów wykonujących rejsy przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej,

4) usługi świadczone na obszarze polskich portów morskich, związane z transportem międzynarodowym, polegające na obsłudze lądowych i morskich środków transportu oraz na kompleksowej obsłudze ładunków i pasażerów w tych portach,

5) usługi ratownictwa morskiego, nadzoru nad bezpieczeństwem żeglugi morskiej i śródlądowej oraz usługi związane z ochroną środowiska morskiego i utrzymaniem akwenów portowych i torów podejściowych,

6) najem (czarter) statków powietrznych, morskich i żeglugi śródlądowej oraz najem wyposażenia tych statków w związku z transportem międzynarodowym,

7) usługi związane z obsługą statków, kutrów oraz łodzi morskich należących do armatorów rybołówstwa morskiego, z wyjątkiem usług świadczonych na cele osobiste załogi,

8) usługi polegające na remoncie, przebudowie lub konserwacji statków, kutrów i łodzi morskich, o których mowa w pkt 6 i 7, oraz ich części składowych,

9) usługi pośrednictwa związane z podejmowaniem zatrudnienia przez obywateli polskich za granicą,

10) usługi polegające na wykonywaniu czynności bezpośrednio związanych z organizacją eksportu towarów, a w szczególności wystawianiu dokumentów spedytorskich, konosamentów, organizacji odpraw celnych i wypełnianiu dokumentów celnych,

11) usługi, o których mowa w § 59 ust. 3, związane z usługami transportu międzynarodowego określonymi w § 60 ust. 1 i w § 61.

2. Opodatkowanie stawką 0% czynności, o których mowa w ust. 1, jest uzależnione od prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

1) importu nawozów sztucznych:

a) azotowych (ex PCN 2814, ex PCN 2827, ex PCN 3102, ex PCN 3105),

b) fosforowych (ex PCN 2510, ex PCN 2835, ex PCN 3103, ex PCN 3105),

c) potasowych (ex PCN 3104, ex PCN 3105),

d) wieloskładnikowych (ex PCN 3105),

e) pozostałych (ex PCN 2522, ex PCN 2530, ex PCN 2835, ex PCN 3105, ex PCN 3824),

2) importu nawozów wapniowych i wapniowo-magnezowych (ex PCN 2521 00 00 0, ex PCN 2522),

3) importu składników chemicznych mieszanek paszowych (bez farmaceutycznych):

a) związków azotowych do mieszanek paszowych (ex PCN 2814, ex PCN 2836, ex PCN 3102),

b) związków fosforowych do mieszanek paszowych (ex PCN 2835, ex PCN 3103),

c) pozostałych (ex PCN 2501 00, ex PCN 2509 00 00 0, ex PCN 2833),

4) usług związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, o których mowa w art. 51 ust. 2 ustawy:

a) budowałno-montażowych, realizowanych na podstawie umów zawartych przed dniem 2 marca 1993 r.,

b) geodezyjnych, mierniczych i dokumentacyjnych,

c) projektowania budowlanego, technologicznego i urbanistycznego,

5) sprzedaży lokali mieszkalnych przez podatników prowadzących działalność gospodarczą w zakresie budownictwa mieszkaniowego lub usług mieszkaniowych.

2. Przepis ust. 1 pkt 4 lit. a) stosuje się, jeżeli podatnik świadczący usługi budowlano-montażowe zawiadomił w terminie do dnia 30 lipca 1993 r. właściwy urząd skarbowy o zawarciu takich umów oraz przedłożył wykazy zawierające dane dotyczące stron umów, rodzaju i wartości transakcji oraz okresu, na jaki umowa została zawarta.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się zwrotu podatku określonego w § 25 ust. 1.

2. Stawkę podatku 0% stosuje się do usług:

1) polegających na przesyłaniu energii elektrycznej przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tranzyt),

2) świadczonych na podstawie umowy maklerskiej, agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub komisu, a dotyczących towarów eksportowanych, z zastrzeżeniem ust. 3,

3) projektowania budowlanego, technologicznego i urbanistycznego, w zakresie rzeczoznawstwa, adwokackich i notarialnych, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. W przypadkach określonych w ust. 2 pkt 2 i 3 stawkę 0% stosuje się pod warunkiem, że:

1) usługa jest świadczona na rzecz osób zagranicznych w rozumieniu przepisów prawa dewizowego, nie będących podatnikami,

2) podatnik posiada dowód, iż należność za wykonaną usługę została zapłacona i przekazana na rachunek bankowy podatnika w banku krajowym w ciągu 90 dni od dnia wykonania usługi.

4. Jeżeli nie został spełniony warunek, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, podatnik nie wykazuje obrotu z tego tytułu za dany miesiąc; obrót ten wykazuje się w miesiącu, w którym warunek ten został spełniony, nie później jednak niż przed upływem 90 dni od daty wykonania usługi. W razie niespełnienia warunku określonego w ust. 3 pkt 2, mają zastosowanie stawki właściwe dla sprzedaży tych usług w kraju. Spełnienie warunków, o których mowa w ust. 3 pkt 2, także po upływie tego terminu uprawnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego.

1) sprzedaży towarów nabywanych przez osoby zagraniczne w rozumieniu prawa dewizowego, nie będące podatnikami, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a następnie do wywozu za granicę w przypadku, gdy podatnik:

a) przekaże nabyty przez osobę zagraniczną towar do podmiotu, który dokonuje przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia,

b) posiada dowód, iż należność za towar została zapłacona i przekazana na rachunek bankowy podatnika w banku krajowym,

2) świadczenie usług przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia, wykonywanych na zlecenie osób zagranicznych w rozumieniu prawa dewizowego, nie będących podatnikami, w przypadku gdy:

a) wykonywane przez podatnika usługi dotyczą towarów wytworzonych w kraju,

b) podatnik posiada dowód, iż należność za usługę została zapłacona i przekazana na rachunek bankowy podatnika w banku krajowym.

c) posiada dokument potwierdzający wywóz za granicę towaru, którego usługa dotyczy.

2. Obowiązek podatkowy powstaje:

1) w przypadku określonym w ust. 1 pkt 1 – z chwilą otrzymania zapłaty, nie później jednak niż 40 dnia od daty wydania towaru; otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego,

2) w przypadku określonym w ust. 1 pkt 2 – z chwilą otrzymania dokumentu potwierdzającego wywóz towaru za granicę, nie później jednak niż 40 dnia od daty wykonania usługi; otrzymanie dokumentu potwierdzającego wywóz towaru za granicę w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego.

3. Jeżeli towar, który powstał w wyniku czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 2, został zbyty na terenie kraju, podmioty, które dokonały tych czynności, są obowiązane do zapłacenia podatku według stawki właściwej dla sprzedaży tego towaru, przy czym podatek ustala się od wartości towaru obliczonej na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku w dniu wykonania świadczenia, zmniejszonych o podatek.

1) towarów, do których stosuje się stawkę podatku w wysokości 7%, stanowiącą załącznik nr 5 do rozporządzenia,

2) usług, do których stosuje się stawkę podatku w wysokości 7%, stanowiącą załącznik nr 6 do rozporządzenia.

1) sprzedaż, z wyjątkiem eksportu, której przedmiotem są następujące towary i usługi:

a) dzieła sztuki, przedmioty o wartości muzealnej (SWW 994), z wyłączeniem biżuterii artystycznej (SWW 9943-6), rękopisy oraz inne przedmioty kolekcjonerskie (SWW 995),

b) towary, które mogą być użyte jako opakowania zwrotne, z wyjątkiem nowych opakowań sprzedawanych przez producentów i importerów,

c) woda (SWW 285),

d) usługi w zakresie doradztwa rolniczego, związane z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związane ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstw rolnych,

e) posiłki sprzedawane w barach mlecznych oraz w stołówkach i bufetach przyzakładowych, pod warunkiem że nie są to stołówki i bufety ogólnodostępne,

f) posiłki profilaktyczne,

g) usługi izb wytrzeźwień,

h) usługi świadczone przez przedsiębiorstwa maklerskie lub zarządzające funduszami powierniczymi, polegające na obrocie papierami wartościowymi,

i) trumny, urny i utensylia pogrzebowe sprzedawane łącznie z trumną lub urną (bez względu na symbol SWW),

j) dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze,

k) usługi świadczone pomiędzy gospodarstwami pomocniczymi, jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi,

I) usługi związane z wypoczynkiem oraz nieodpłatne świadczenia okolicznościowe, świadczone przez zakłady pracy na rzecz pracowników i ich rodzin oraz innych osób, jeżeli te usługi i świadczenia są finansowane co najmniej w 30% z funduszy specjalnych, tworzonych na podstawie odrębnych przepisów,

ł) usługi w zakresie wydawania atestów przez krajowe komisje artystyczne i etnograficzne, dotyczących wyrobów rękodzieła ludowego i artystycznego,

2) darowizny składników majątku trwałego na rzecz:

a) publicznych szkół i zakładów opieki zdrowotnej, zakładów kształcenia nauczycieli oraz placówek oświatowych, a także instytucji kultury i instytucji filmu,

b) samorządu terytorialnego,

c) spółdzielni mieszkaniowych, jeżeli darowizna dotyczy budynków mieszkalnych,

3) wkłady niepieniężne (aporty) wnoszone do spółek prawa handlowego i cywilnego,

4) usługi związane ze skupem i przechowywaniem płodów rolnych,

5) prowizje i inne wynagrodzenia z tytułu wykonania umów agencyjnych, zlecenia i pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze:

a) związane ze świadczeniem usług zwolnionych od podatku, zgodnie z załącznikiem nr 2 do ustawy,

b) w obrocie nieruchomościami,

6) świadczenie usług bez pobrania należności, które uprzednio zostały sfinansowane ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, określonych w § 25 ust. 3,

7) import znaczków pocztowych i innych walorów filatelistycznych (ex PCN 9704 00 00 0),

8) import dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, z wyłączeniem biżuterii artystycznej (ex PCN 9706 00 00 0),

9) czynności, o których mowa w art. 2 ust. 3 ustawy, sfinansowane ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, określonych w § 25 ust. 3,

10) import powracających z zagranicy, zwolnionych od cła towarów, dokonywany przez podatnika, który wcześniej wywiózł te towary,

11) import usług telekomunikacyjnych,

12) import usług za środki finansowe z pomocy zagranicznej, określone w § 25 ust. 3.

2. Do usług wymienionych w rozporządzeniu stosuje się odpowiednio przepis ust. 2 obwieszczenia Ministra Finansów z dnia 31 marca 1995 r. w sprawie ogłoszenia załączników do ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, z uwzględnieniem nomenklatury wynikającej z Klasyfikacji wyrobów i usług w zakresie usług (Dz. U. Nr 44, poz. 231).

Minister Finansów: wz. J. Kubik

Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 15 grudnia 1997 r. (poz. 1024)

Załącznik nr 1

LISTA TOWARÓW I USŁUG, DO KTÓRYCH NIE MAJĄ ZASTOSOWANIA ZWOLNIENIA OD PODATKU OKREŚLONE W ART. 14 UST. 1, 5 i 6 USTAWY

Załącznik nr 2

WYKAZ WYROBÓW RĘKODZIEŁA LUDOWEGO I ARTYSTYCZNEGO, ATESTOWANYCH PRZEZ KRAJOWE KOMISJE ARTYSTYCZNE I ETNOGRAFICZNE, OD KTÓRYCH PRZYSŁUGUJE ZWROT PODATKU

Załącznik nr 3

WYKAZ TOWARÓW i USŁUG, KTÓRYCH SPRZEDAŻ UPOWAŻNIA DO WYSTAWIANIA FAKTUR WSZYSTKIM NABYWCOM

1. Dostawy energii elektrycznej i cieplnej

2. Dostawy gazu przewodowego

3. Świadczenie usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych

4. Dostawa wody z sieci i beczkowozami

5. Odprowadzanie i oczyszczanie ścieków oraz wywóz nieczystości stałych

Załącznik nr 4

LISTA TOWARÓW I USŁUG OBJĘTYCH STAWKĄ PODATKU W WYSOKOŚCI 0%

Załącznik nr 5

LISTA TOWARÓW, DO KTÓRYCH STOSUJE SIĘ STAWKĘ PODATKU W WYSOKOŚCI 7%

Załącznik nr 6

LISTA USŁUG, DO KTÓRYCH STOSUJE SIĘ STAWKĘ PODATKU W WYSOKOŚCI 7%

Objaśnienie:

Stawka 7% dotyczy również:

1) czynności jednorazowych związanych z usługami wymienionymi na liście,

2) usług świadczonych przez radców prawnych.

Załącznik nr 7

LISTA USŁUG PRAWNICZYCH, DO KTÓRYCH STOSUJE SIĘ ZWOLNIENIE OD PODATKU

Objaśnienie:

Zwolnienia od podatku dotyczą również:

1) czynności jednorazowych związanych z usługami wymienionymi na liście,

2) usług świadczonych przez radców prawnych.