REKLAMA

REKLAMA

Kategorie
Zaloguj się

Zarejestruj się

Proszę podać poprawny adres e-mail Hasło musi zawierać min. 3 znaki i max. 12 znaków
* - pole obowiązkowe
Przypomnij hasło
Witaj
Usuń konto
Aktualizacja danych
  Informacja
Twoje dane będą wykorzystywane do certyfikatów.

REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 1997 nr 156 poz. 1023

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW

z dnia 12 grudnia 1997 r.

w sprawie trybu, warunków, okresu zwolnienia od cła, norm ilościowych oraz dokumentów wymaganych do stwierdzenia podstawy stosowania zwolnienia od cła rzeczy stanowiących mienie niektórych osób fizycznych.

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 190 § 4 pkt 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. – Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407 i Nr 121, poz. 770) zarządza się, co następuje:

§ 1.
 Wolny od cła, zgodnie z art. 190 § 1 pkt 6 Kodeksu celnego, jest przywóz rzeczy przez osoby fizyczne, z zachowaniem następujących norm ilościowych:

1) biżuteria i wyroby jubilerskie ze złota, platyny, kamieni szlachetnych, pereł prawdziwych – nie więcej niż 200 g łącznie,

2) biżuteria i wyroby jubilerskie ze srebra – nie więcej niż 4 kg łącznie,

3) sprzęt elektroniczny powszechnego użytku – po jednej sztuce każdego urządzenia, w szczególności jeden komputer osobisty wraz z osprzętem oraz jeden zestaw kolumn głośnikowych,

4) zmechanizowany sprzęt gospodarstwa domowego – po jednej sztuce każdego rodzaju,

5) instrumenty muzyczne – dwie sztuki,

6) samochód osobowy oraz przyczepa – po jednej sztuce,

7) motocykl – jedna sztuka,

8) łódź turystyczna z silnikiem lub bez silnika – jedna sztuka.

§ 2.
 1. Dokumentem wymaganym do stwierdzenia podstawy stosowania zwolnienia od cła na podstawie art. 190 § 1 pkt 6 Kodeksu celnego, z zastrzeżeniem ust. 2, jest zaświadczenie polskiego konsula wydawane:

1) osobie, o której mowa w art. 190 § 1 pkt 6 lit. a) Kodeksu celnego – według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia,

2) osobie, o której mowa w art. 190 § 1 pkt 6 lit. b) Kodeksu celnego – według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia.

2. Jeżeli osoby, o których mowa w art. 190 § 1 pkt 6 Kodeksu celnego, przebywały w państwie, w którym nie ma polskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego, właściwym dokumentem jest zaświadczenie Ministra Spraw Zagranicznych, wydawane:

1) osobie, o której mowa w art. 190 § 1 pkt 6 lit. a) Kodeksu celnego – według wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do rozporządzenia,

2) osobie, o której mowa w art. 190 § 1 pkt 6 lit. b) Kodeksu celnego – według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia.

3. Zaświadczenia, o których mowa w ust. 1 i 2, wydaje się osobom zainteresowanym w jednym egzemplarzu; jedna kopia zaświadczenia jest przechowywana w urzędzie, który je wydał, przez okres pięciu lat, drugą zaś kopię przekazuje się niezwłocznie do Głównego Urzędu Ceł.

4. Organy, o których mowa w ust. 1 i 2, prowadzą ewidencję wydawanych zaświadczeń.

§ 3.
 1. Zwolnienie określone w art. 190 § 1 pkt 6 Kodeksu celnego stosuje się pod warunkiem dołączenia do zgłoszenia celnego:

1) oryginału zaświadczenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1 albo w § 2 ust. 2 pkt 1 – jeżeli zwolnienie dotyczy osoby, o której mowa w art. 190 § 1 pkt 6 lit. a) Kodeksu celnego,

2) oryginału zaświadczenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2 albo w § 2 ust. 2 pkt 2, oraz dowodu osobistego zawierającego aktualny wpis o zameldowaniu w Rzeczypospolitej Polskiej na pobyt stały – jeżeli zwolnienie dotyczy osoby mającej obywatelstwo polskie, o której mowa w art. 190 § 1 pkt 6 lit. b) Kodeksu celnego,

3) oryginału zaświadczenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 2 albo w § 2 ust. 2 pkt 2, oraz karty czasowego pobytu w Polsce – jeżeli zwolnienie dotyczy nie mającej obywatelstwa polskiego osoby, o której mowa w art. 190 § 1 pkt 6 lit. b) Kodeksu celnego.

2. W wypadku przywozu środków transportu podlegających rejestracji, osoby, o których mowa w art. 190 § 1 pkt 6 Kodeksu celnego, są obowiązane do przedłożenia dowodów rejestracyjnych, wystawionych na nazwisko tych osób.

3. Osoby fizyczne, o których mowa w art. 190 § 1 pkt 6 Kodeksu celnego, są obowiązane do dołączenia do zgłoszenia celnego spisu przywożonych rzeczy, sporządzonego w dwóch egzemplarzach.

§ 4.
 Rzeczy, o których mowa w art. 190 § 1 pkt 6 Kodeksu celnego, są wolne od cła pod warunkiem dokonania zgłoszenia celnego przez osobę fizyczną, o której mowa w art. 190 § 1 pkt 6 Kodeksu celnego – w terminie 12 miesięcy od dnia zakończenia pobytu za granicą, określonego w zaświadczeniu.
§ 5.
 Zastrzeżenie nieodstępowania rzeczy, o którym mowa w art. 190 § 1 pkt 6 Kodeksu celnego, podlega z urzędu wpisowi w dokumentach stwierdzających dopuszczenie ich do obrotu.
§ 6.
 1. Zaświadczenia polskiego konsula wydane przed dniem 1 stycznia 1998 r. zachowują ważność w postępowaniu wszczętym po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

2. W zakresie norm ilościowych stosuje się przepisy dotychczasowe, jeżeli postępowanie w sprawie zwolnienia od cła, o którym mowa w art. 190 § 1 pkt 6 Kodeksu celnego, zostało wszczęte po dniu 31 grudnia 1997 r., lecz dotyczy osoby fizycznej, której pobyt zakończył się przed dniem 1 stycznia 1998 r.

§ 7.
 Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1998 r.

Minister Finansów: w z. J. Kubik

Załącznik 1.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 12 grudnia 1997 r. (poz. 1023)

Załącznik nr 1

infoRgrafika

Załącznik 2.

Załącznik nr 2

infoRgrafika

Załącznik 3.

Załącznik nr 3

infoRgrafika

Załącznik 4.

Załącznik nr 4

infoRgrafika

Metryka
  • Data ogłoszenia: 1997-12-22
  • Data wejścia w życie: 1998-01-01
  • Data obowiązywania: 1998-01-01
  • Z mocą od: 1998-01-01
  • Dokument traci ważność: 2002-01-01

REKLAMA

Dziennik Ustaw

REKLAMA

REKLAMA

REKLAMA