Dziennik Ustaw - rok 1997 nr 130 poz. 846

Na podstawie art. 20a ust. 4 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753 i Nr 121, poz. 770) i art. 22 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18, z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163, z 1996 r. Nr 7, poz. 44 i Nr 139, poz. 647 oraz z 1997 r. Nr 80, poz. 496 i Nr 106, poz. 678) zarządza się, co następuje:

2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do żołnierzy zawodowych wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa.

3. Zgodę na wyznaczenie do pełnienia służby wojskowej na stanowisku służbowym w instytucji cywilnej, o której mowa w art. 20a ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1997 r. Nr 10, poz. 55, Nr 28, poz. 153, Nr 106, poz. 678, Nr 107, poz. 688, Nr 117, poz. 753 i Nr 121, poz. 770), żołnierz zawodowy wyraża w formie pisemnego oświadczenia wskazującego również instytucję cywilną i stanowisko służbowe.

1) z zakresu powszechnego obowiązku obrony, o których mowa w art. 2, 18, 95 i 96 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254, z 1994 r. Nr 43, poz. 165, z 1996 r. Nr 7, poz. 44, Nr 10, poz. 56 i Nr 106, poz. 496 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 28, poz. 153, Nr 80, poz. 495, Nr 88, poz. 554 i Nr 121, poz. 770),

2) związane z realizacją dostaw, robót i usług oraz innych zadań na rzecz Sił Zbrojnych,

3) produkcyjne przemysłu zbrojeniowego,

4) w zakresie obrony cywilnej,

5) dotyczące planowania gotowości obronnej państwa oraz przygotowywania warunków jego funkcjonowania w czasie mobilizacji i w czasie wojny,

6) z zakresu szkolenia wojskowego żołnierzy skazanych na karę aresztu wojskowego,

7) na rzecz środowisk byłych żołnierzy zawodowych i kombatantów.

1) Kancelaria Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelaria Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelaria Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i Kancelaria Prezesa Rady Ministrów,

2) Biuro Bezpieczeństwa Narodowego,

3) urzędy naczelnych, centralnych i terenowych organów administracji rządowej, w których znajdują się komórki organizacyjne do spraw obronnych (wojskowych) lub inne komórki organizacyjne wykonujące zadania w zakresie obronności państwa,

4) przedsiębiorstwa państwowe i jednostki badawczo-rozwojowe, wykonujące zadania na potrzeby obronności państwa, a także inne podmioty gospodarcze z udziałem Skarbu Państwa, o których mowa w art. 310 Kodeksu handlowego,

5) banki państwowe i inne banki, w których Skarb Państwa posiada co najmniej 51% udziałów,

6) wojewódzkie i gminne (miejskie, dzielnicowe) inspektoraty obrony cywilnej,

7) studia wojskowe, zakłady medycyny katastrof w akademiach medycznych i inne jednostki organizacyjne szkół wyższych,

8) zakłady karne dla odbywających karę aresztu wojskowego,

9) jednostki organizacyjne tworzone na podstawie odrębnych przepisów przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, nie będące jednostkami wojskowymi,

10) stowarzyszenia prowadzące działalność bezpośrednio związaną z obronnością państwa, której zakres, stosownie do odrębnych przepisów, został uzgodniony z Ministrem Obrony Narodowej,

11) fundacje, co do których, ze względu na ich cel, Minister Obrony Narodowej został wskazany, stosownie do odrębnych przepisów, jako właściwy dla nich minister,

12) inne jednostki organizacyjne, w których są wykonywane zadania, o których mowa w § 2.

1) w jednostkach i komórkach organizacyjnych, o których mowa w § 3 pkt 1–3 i 6, na stanowiskach służbowych określonych w przepisach o wynagrodzeniu pracowników administracji rządowej i samorządu terytorialnego, z wyjątkiem stanowisk referenta i starszego referenta (równorzędnych),

2) w jednostkach badawczo-rozwojowych, o których mowa w § 3 pkt 4, na stanowisku dyrektora i jego zastępców oraz na stanowiskach pracowników naukowych, badawczo-technicznych i inżynieryjno-technicznych, określonych w odrębnych przepisach,

3) w jednostkach organizacyjnych, o których mowa w § 3 pkt 7, na stanowiskach nauczycieli akademickich szkół wyższych, określonych w odrębnych przepisach,

4) w pozostałych jednostkach organizacyjnych, o których mowa w § 3, na odpowiednich stanowiskach służbowych

– jeżeli na tych stanowiskach są wykonywane zadania, o których mowa w § 2.

1) szefowie: Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i Kancelarii Prezesa Rady ministrów,

2) Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego,

3) ministrowie (kierownicy urzędów centralnych) lub wojewodowie, w odniesieniu do instytucji cywilnych podległych lub nadzorowanych,

4) dyrektorzy przedsiębiorstw państwowych i jednostek badawczo-rozwojowych oraz dyrektorzy lub prezesi podmiotów gospodarczych – za pośrednictwem właściwego ministra lub wojewody,

5) dyrektorzy lub prezesi banków,

6) rektorzy szkół wyższych – za pośrednictwem ministrów sprawujących nadzór nad tymi szkołami,

7) wójtowie, burmistrzowie lub prezydenci miast – za pośrednictwem wojewody,

8) właściwe organy statutowe stowarzyszeń i fundacji

– zwani dalej „kierownikami instytucji cywilnych”.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać nazwę instytucji cywilnej i komórki organizacyjnej oraz nazwę i liczbę stanowisk służbowych przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych, a także kwalifikacje wymagane do zajmowania tych stanowisk i zakres wykonywanych na nich zadań.

3. Kierownicy instytucji cywilnych występują z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, jeżeli posiadają odpowiednią liczbę etatów kalkulacyjnych w celu utworzenia stanowisk służbowych przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych oraz posiadają środki na finansowanie uposażeń i innych należności pieniężnych określonych w § 11 ust. 2 i § 16 ust. 1 pkt 1.

1) zalicza – do celów związanych z pełnieniem zawodowej służby wojskowej oraz obliczania uposażenia i innych należności pieniężnych żołnierzy zawodowych – stanowiska służbowe, określone we wniosku, do odpowiednich grup uposażenia żołnierzy oraz ustala etatowe stopnie wojskowe, do których zaszeregowuje te stanowiska, stosownie do równorzędnych lub odpowiednich stanowisk służbowych występujących w etatach jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej,

2) przedstawia kierownikowi instytucji cywilnej imienne propozycje obsady stanowisk służbowych określonych we wniosku, po uprzednim uzyskaniu od tych żołnierzy zawodowych oświadczeń, o których mowa w § 1 ust. 3.

2. Imienne propozycje obsady stanowisk służbowych określonych we wniosku, o którym mowa w § 5 ust. 2, może przedstawić Ministrowi Obrony Narodowej również kierownik instytucji cywilnej. Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio.

3. Stanowiska służbowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ujmuje się w „Wykazie stanowisk służbowych w jednostkach organizacyjnych poza resortem obrony narodowej, przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych”, prowadzonym przez Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego.

4. W razie uzgodnienia obsady stanowisk służbowych między Ministrem Obrony Narodowej a kierownikiem instytucji cywilnej, Minister Obrony Narodowej zwalnia wytypowanych żołnierzy zawodowych z zajmowanych stanowisk i kieruje ich do tego kierownika w celu wyznaczenia na uzgodnione stanowiska służbowe.

2. Kierownik instytucji cywilnej może przenosić żołnierzy zawodowych na inne stanowiska służbowe, przeznaczone dla żołnierzy zawodowych, w formie określonej w ust. 1, po uzyskaniu od nich oświadczeń, o których mowa w § 1 ust. 3, i uzgodnieniu z Ministrem Obrony Narodowej.

3. W wypadku, o którym mowa w ust. 2, kierownik instytucji cywilnej zawiadamia Ministra Obrony Narodowej o dokonanym przeniesieniu, przysyłając jednocześnie stosowne oświadczenie żołnierza zawodowego.

4. Minister Obrony Narodowej na podstawie zawiadomienia, o którym mowa w ust. 3, stwierdza, do celów ewidencyjnych, przeniesienie żołnierza zawodowego na inne stanowisko służbowe w instytucji cywilnej.

2. W razie konieczności zamiany stanowiska służbowego przeznaczonego dla żołnierza zawodowego na stanowisko przeznaczone dla pracownika albo likwidacji stanowiska służbowego, Minister Obrony Narodowej, na wniosek kierownika instytucji cywilnej, skreśla to stanowisko z wykazu, o którym mowa w § 7 ust. 3. Przepisy § 8 ust. 2–4 oraz § 10 ust. 2–4 i 6 stosuje się odpowiednio.

2. Kierownik instytucji cywilnej może skierować żołnierza zawodowego, pełniącego służbę wojskową na stanowisku służbowym w instytucji cywilnej, do Ministra Obrony Narodowej, nawet bez zgody żołnierza, zawiadamiając o tym Ministra Obrony Narodowej i żołnierza co najmniej z trzymiesięcznym wyprzedzeniem.

3. Minister Obrony Narodowej odwołuje żołnierza zawodowego z pełnienia służby wojskowej na stanowisku służbowym w instytucji cywilnej, na jego wniosek, nawet bez zgody kierownika instytucji cywilnej. Odwołanie następuje z upływem trzech miesięcy od ostatniego dnia miesiąca kalendarzowego, w którym żołnierz złożył wniosek, a jeżeli wniosek wiąże się z wypowiedzeniem stosunku służbowego przez żołnierza, odwołanie następuje z dniem upływu okresu wypowiedzenia.

4. Trzymiesięczne terminy, o których mowa w ust. 1–3, mogą być skracane za pisemną wspólną zgodą Ministra Obrony Narodowej, kierownika instytucji cywilnej i zainteresowanego żołnierza zawodowego.

5. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie konieczności przeniesienia żołnierza zawodowego w stan nieczynny albo zwolnienia go z zawodowej służby wojskowej w wypadkach określonych w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, z tym że jeżeli z tych przepisów wynika obowiązek dokonania tych czynności bezzwłocznie, odwołanie żołnierza ze służby wojskowej w instytucji cywilnej następuje bez wcześniejszego zawiadomienia kierownika tej instytucji.

6. Kierownik instytucji cywilnej zwalnia żołnierza zawodowego z zajmowanego stanowiska służbowego z upływem terminów, o których mowa w ust. 1–5, i kieruje go do Ministra Obrony Narodowej.

2. Do żołnierzy zawodowych pełniących służbę w instytucjach cywilnych stosuje się odpowiednio obowiązujące, na zajmowanych przez nich stanowiskach służbowych, przepisy prawa pracy lub pragmatyki służbowej, dotyczące obowiązków zakładu pracy i pracownika, regulaminów pracy, wyróżnień i kar nie związanych z przebiegiem służby wojskowej, odpowiedzialności materialnej pracowników, rozkładu czasu pracy oraz bezpieczeństwa i higieny pracy, jak również tworzenia funduszu nagród, a także przyznawania nagród, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. W wypadku gdy wypłacona żołnierzowi zawodowemu przez instytucję cywilną nagroda z zakładowego funduszu nagród jest niższa od nagrody rocznej obliczanej w myśl przepisów, o których mowa w ust. 1, żołnierzowi przysługuje od organów wojskowych wyrównanie do wysokości określonej przez te przepisy.

1) Ministrowi Obrony Narodowej – wyznaczeni na stanowiska służbowe w instytucjach cywilnych, zaszeregowane do etatowych stopni wojskowych generałów,

2) dyrektorowi Departamentu Kadr i Szkolnictwa Wojskowego Ministerstwa Obrony Narodowej – wyznaczeni na pozostałe stanowiska służbowe w instytucjach cywilnych.

2. Jeżeli w instytucji cywilnej lub podległych (nadzorowanych) jej jednostkach organizacyjnych pełni służbę wojskową co najmniej dwóch żołnierzy zawodowych, ten z nich, który zajmuje wyższe stanowisko służbowe, jest przełożonym i przysługują mu uprawnienia dowódcy jednostki wojskowej, odpowiadające etatowemu stopniowi wojskowemu, do którego zaszeregowano zajmowane przez niego stanowisko służbowe. W sprawach spornych decyzje w tym zakresie podejmuje organ wojskowy, o którym mowa w ust. 1.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie naruszają uprawnień przełożonych służbowych, którym żołnierz zawodowy podlega w instytucji cywilnej z tytułu zajmowania w niej stanowiska służbowego.

2. Żołnierze zawodowi, o których mowa w ust. 1, w czasie odbywania szkolenia lub praktyki otrzymują od instytucji cywilnych uposażenie określone w § 16.

3. Koszty związane z odbywaniem przez żołnierzy zawodowych szkolenia lub praktyki ponoszą organy wojskowe, na zasadach obowiązujących w resorcie obrony narodowej.

1) sprawuje, z zastrzeżeniem § 11 ust. 2, władzę dyscyplinarną oraz kontrolę przestrzegania dyscypliny wojskowej,

2) podejmuje decyzje w sprawach związanych z pełnieniem zawodowej służby wojskowej,

3) sporządza opinie okresowe o żołnierzach, którzy posiadają uprawnienia dowódcy jednostki wojskowej, z uwzględnieniem oceny realizacji przez nich zadań służbowych, dokonanej przez kierownika instytucji cywilnej,

4) sprawuje nadzór nad przebiegiem szkolenia wojskowego,

5) przydziela żołnierzy na zaopatrzenie do jednostek organizacyjnych resortu obrony narodowej.

1) instytucja cywilna:

a) uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami,

b) nagrody z zakładowego funduszu nagród,

c) nagrody uznaniowe,

d) ekwiwalent pieniężny za nie wykorzystane urlopy wypoczynkowe, w związku ze zwolnieniem żołnierza zawodowego ze służby wojskowej, do których nabył prawo w okresie pełnienia służby w tej instytucji, chyba że na podstawie odrębnych przepisów uzyskał zgodę organów wojskowych, o których mowa w § 12 ust. 1, na przesunięcie urlopu wypoczynkowego lub jego części poza rok, w którym urlop ten przysługiwał; w tym wypadku ekwiwalent wypłaca organ wojskowy, o którym mowa w pkt 2,

2) dowódca (szef, komendant) jednostki organizacyjnej, o której mowa w § 14 pkt 5:

a) zasiłek na zagospodarowanie,

b) należności za przeniesienia służbowe,

c) nagrody jubileuszowe,

d) należności w związku ze zwolnieniem z czynnej służby wojskowej, z zastrzeżeniem pkt 1 lit. d),

e) należności pośmiertne,

f) wyrównanie, o którym mowa w § 11 ust. 3.

2. Żołnierze zawodowi, pełniący służbę wojskową na stanowiskach służbowych w instytucjach cywilnych, otrzymują świadczenia w naturze i ich ekwiwalenty oraz nie wymienione w ust. 1 należności i świadczenia wynikające z tytułu pełnienia zawodowej służby wojskowej od organów wojskowych określonych w przepisach dla żołnierzy zawodowych pełniących służbę w jednostkach organizacyjnych resortu obrony narodowej.

3. Dyrektor Departamentu Kadr i Szkolnictwa Wojskowego Ministerstwa Obrony Narodowej zawiadamia instytucje cywilne, w których żołnierze zawodowi pełnią służbę wojskową na stanowiskach służbowych, o wysokości przysługujących im uposażeń oraz ekwiwalentu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. d).

4. Żołnierze pełniący służbę wojskową na stanowiskach służbowych w instytucjach cywilnych otrzymują uposażenie w terminach płatności przewidzianych dla żołnierzy zawodowych pełniących czynną służbę wojskową w jednostkach organizacyjnych resortu obrony narodowej.

5. Wydatki, o których mowa w ust. 1, wynikające z przeprowadzonych w ciągu roku budżetowego podwyżek uposażeń lub zmian organizacyjnych, zwiększa się, w ramach przeniesień środków finansowych między częściami i działami budżetu, na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

2. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji w stosunku do żołnierzy zawodowych, o których mowa w ust. 1, posiada uprawnienia Ministra Obrony Narodowej określone w rozporządzeniu.

3. Przepisy rozporządzenia dotyczące uprawnień i obowiązków organów resortu obrony narodowej stosuje się odpowiednio do organów resortu spraw wewnętrznych i administracji.

Prezes Rady Ministrów: W. Cimoszewicz