Dziennik Ustaw - rok 1997 nr 53 poz. 337

Na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (Dz. U. Nr 47, poz. 243) zarządza się, co następuje:

1) zadania organów administracji morskiej w zakresie zwalczania zanieczyszczeń na morzu,

2) zadania oraz organizację morskiej służby zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń środowiska morskiego, a także zasady jej współdziałania z innymi jednostkami organizacyjnymi,

3) obowiązki sprawcy zanieczyszczenia morza.

2. Postępowanie z bojowymi środkami chemicznymi zatopionymi w polskich obszarach morskich oraz sposób zwalczania zanieczyszczeń z tym związanych regulują odrębne przepisy.

1) zatrzymanie wypływu szkodliwej substancji lub ograniczenie jego wielkości oraz przeciwdziałanie rozprzestrzenianiu się zanieczyszczenia,

2) usunięcie zanieczyszczenia ze środowiska morskiego lub jego neutralizację, wydobycie paliwa lub innej substancji szkodliwej dla środowiska morskiego z wraku oraz odszukanie i wydobycie z morza niebezpiecznych substancji przewożonych w opakowaniach,

3) udokumentowanie przyczyn zanieczyszczenia, rozmiarów szkód oraz kosztów przeprowadzenia akcji usuwania zanieczyszczeń.

2. Dyrektor urzędu morskiego, biorąc pod uwagę rodzaj i stopień zagrożenia lub zanieczyszczenia, może powierzyć prowadzenie działań, w celu ich zwalczania, morskiej służbie zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń środowiska morskiego, o której mowa w § 7 pkt 1, lub w miarę potrzeby innej jednostce organizacyjnej, o której mowa w § 13 ust. 1.

2. Dyrektor urzędu morskiego określi sposób postępowania kapitana portu w razie zagrożenia lub zanieczyszczenia wód portowych i redy.

3. Uprawnienia dyrektora urzędu morskiego określone w ust. 2, w stosunku do komendanta portu wojennego, przysługują Dowódcy Marynarki Wojennej.

1) morska służba zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń środowiska morskiego, zwana dalej „morską służbą”,

2) jednostki organizacyjne współdziałające, o których mowa w § 13 ust. 1.

1) Centrum Operacyjne Zwalczania Zanieczyszczeń Środowiska Morskiego, zwane dalej „Centrum Operacyjnym”,

2) specjalne statki morskie do zwalczania zanieczyszczeń,

3) lądowe bazy sprzętowo-magazynowe.

2. Specjalne statki morskie do zwalczania zanieczyszczeń pełnią całodobową służbę pogotowia. Statki te podnoszą flagę przewidzianą odrębnymi przepisami dla statków specjalnej służby państwowej.

3. Szczegółowe zadania i organizację Centrum Operacyjnego, a także zasady pełnienia służby pogotowia oraz zasady udostępnienia sprzętu z lądowych baz sprzętowo-magazynowych określa regulamin, o którym mowa w § 11 ust. 2 pkt 2 lit. b).

2. Przy zwalczaniu zanieczyszczeń przekraczających możliwości samodzielnego działania Centrum Operacyjne działa w porozumieniu z:

1) Morskim Ratowniczym Centrum Koordynacyjnym,

2) Krajowym Centrum Koordynacji Ratownictwa Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej,

3) ośrodkami informacyjnymi urzędów morskich,

4) innymi jednostkami organizacyjnymi ujętymi w krajowym planie, o którym mowa w § 11 ust. 2 pkt 2 lit. a).

1) żądania od jednostek organizacyjnych wymienionych w § 13 ust. 1 dostarczenia na miejsce akcji niezbędnego sprzętu, personelu bądź zespołów operacyjnych, stosownie do podpisanych porozumień, o których mowa w § 13 ust. 2 i 3,

2) występowania do dyrektora urzędu morskiego z wnioskiem o wezwanie do pomocy właściwych organów państw – stron Konwencji o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego, sporządzonej w Helsinkach dnia 22 marca 1974 r. (Dz. U. z 1980 r. Nr 18, poz. 64 i 65).

2. PRO, w zakresie, o którym mowa w ust. 1, jest zobowiązane w szczególności do:

1) prowadzenia działań operacyjnych mających na celu zwalczanie zagrożeń i zanieczyszczeń na morzu,

2) opracowania:

a) krajowego planu zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń środowiska morskiego, zwanego dalej „krajowym planem”,

b) regulaminu morskiej służby,

c) planów rozwoju oraz programów inwestycyjnych morskiej służby.

3. Plany, programy i regulamin, o których mowa w ust. 2 pkt 2, wymagają uzgodnienia z dyrektorami urzędów morskich i zatwierdzenia przez Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej. Krajowy plan powinien być ponadto uzgodniony z właściwymi wojewodami w zakresie zwalczania zanieczyszczeń na morskich wodach wewnętrznych i w strefie brzegowej.

1) usytuowanie Centrum Operacyjnego,

2) określenie liczby i miejsca bazowania specjalnych statków morskich do zwalczania zanieczyszczeń oraz jednostek współdziałających,

3) wykaz i rozmieszczenie sił i środków, które mogą być użyte do przeprowadzania akcji w poszczególnych rejonach polskich obszarów morskich oraz na poszczególnych etapach rozwoju akcji,

4) sposób przeprowadzenia akcji na poszczególnych jej etapach,

5) zadania dla jednostek współdziałających z morską służbą.

2. Plan, o którym mowa w ust. 1, powinien być opracowany zgodnie z ustaleniami Komisji Ochrony Środowiska Morskiego Morza Bałtyckiego, z uwzględnieniem analizy istniejących zagrożeń oraz aktualnych prognoz wynikających z:

1) rozwoju transportu morskiego, w tym ilości i charakteru transportowanych poszczególnymi trasami ładunków szkodliwych lub niebezpiecznych,

2) natężenia ruchu statków i ich rodzaju oraz charakteru transportowanych niebezpiecznych substancji w opakowaniach oraz utrudnień w żegludze na określonych trasach,

3) ilości i rodzaju ładunków przeładowywanych w portach morskich i w bazach, w tym w szczególności ładunków paliw i gazów,

4) charakteru prac geologicznych oraz natężenia eksploatacji zasobów mineralnych znajdujących się pod dnem morskim,

5) zagrożeń spowodowanych przez awarie instalacji przemysłowych albo urządzeń technicznych zlokalizowanych na morzu lub w strefie nadmorskiej,

6) zobowiązań międzynarodowych.

1) jednostki krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego,

2) statki pełniące specjalną służbę państwową,

3) jednostki pływające Marynarki Wojennej,

4) jednostki organizacyjne Straży Granicznej,

5) brzegowe stacje radiowe,

6) biura prognoz Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej,

7) inne jednostki organizacyjne ujęte w krajowym planie.

2. Szczegółowe zasady współpracy jednostek organizacyjnych wymienionych w ust. 1 z morską służbą oraz ustalania i pokrywania związanych z tym kosztów określają porozumienia zawarte przez Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z właściwymi ministrami lub innymi organami administracji publicznej.

3. PRO zawiera porozumienia operacyjne z jednostkami organizacyjnymi współpracującymi z morską służbą, z tym że w wypadku jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 1 pkt 1–6, zakres tych porozumień określają porozumienia wskazane w ust. 2.

2. W wypadku, o którym mowa w § 3 ust. 2, zwrot kosztów usunięcia zanieczyszczenia i użycia środków zapobiegawczych, stosowanych po zdarzeniu powodującym zanieczyszczenie, w celu przywrócenia środowiska do stanu sprzed zanieczyszczenia, jest dokonywany na rzecz wykonawcy.

2. W ramach sprawowanego nadzoru dyrektorzy urzędów morskich są zobowiązani w szczególności do:

1) opracowania rocznych planów kontroli organizacji zwalczania zanieczyszczeń na morzu oraz ich realizacji,

2) przeprowadzania kontroli i alarmów próbnych,

3) ewidencjonowania wyjść w morze specjalnych statków morskich do zwalczania zanieczyszczeń.

1) 3 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia – regulamin morskiej służby, o której mowa w § 11 ust. 2 pkt 2 lit. b),

2) 9 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia – krajowy plan, o którym mowa w § 11 ust. 2 pkt 2 lit. a).

2. Dyrektorzy urzędów morskich opracują, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia, plany zwalczania zanieczyszczeń dla morskich wód wewnętrznych, o których mowa w § 14.

Prezes Rady Ministrów: W. Cimoszewicz