REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 1997 nr 47 poz. 303
ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW
z dnia 6 maja 1997 r.
w sprawie szczegółowego zakresu obowiązków i uprawnień specjalistycznych organizacji ratowniczych oraz wysokości świadczeń przysługujących ratownikom górskim i wodnym.
Na podstawie art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. Nr 25, poz. 113 i Nr 137, poz. 639) zarządza się, co następuje:
1) Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego jako specjalistycznego stowarzyszenia kultury fizycznej o zasięgu ogólnokrajowym, zwanego dale] „GOPR”,
2) Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, zwanego dalej „TOPR”, w zakresie ratownictwa górskiego na obszarze Tatr i pasma Gubałowsko-Spiskiego,
3) Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego jako specjalistycznego stowarzyszenia kultury fizycznej o zasięgu ogólnokrajowym, zwanego dalej „WOPR”.
1) organizowania pomocy oraz ratowania osób, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia w górach,
2) organizowania oraz szkolenia górskiej służby ratowniczej,
3) ustalania szczegółowych programów kursów i szkoleń specjalistycznych z zakresu ratownictwa górskiego,
4) nadawania stopni ratowniczych i instruktorskich oraz określenia uprawnień do prowadzenia działań ratowniczych w górach, w zależności od posiadanych kwalifikacji,
5) programowania i prowadzenia profilaktycznej działalności w zakresie bezpieczeństwa osób przebywających w górach,
6) stwierdzania zagrożeń bezpieczeństwa osób przebywających w górach, na swoim terenie działania,
7) wydawania ekspertyz w zakresie bezpieczeństwa w górach, na swoim terenie działania.
2. GOPR i TOPR oraz ich upoważnieni przedstawiciele są uprawnieni do:
1) występowania do kierowników obiektów i urządzeń wypoczynkowych, sportowych, rekreacyjnych i turystycznych, położonych w górach, o usunięcie stwierdzonych zagrożeń, o których mowa w ust. 1 pkt 6, lub o wstrzymanie eksploatacji,
2) występowania do organów administracji samorządowej oraz, stosownie do właściwości, do dyrektora parku narodowego o nakazanie usunięcia zagrożeń, jak również o wstrzymanie eksploatacji albo zamknięcie obiektów lub urządzeń,
3) występowania do organów administracji samorządowej o zamknięcie obszaru powietrznego do uprawiania sportów lotniczych w wypadkach stanowiących zagrożenie dla osób, funkcjonowania urządzeń i prowadzonych tam akcji ratunkowych i szkoleń.
3. W wyjątkowych wypadkach, stanowiących zagrożenie dla zdrowia i życia osób, GOPR lub TOPR może zażądać od organizatorów i kierowników, o których mowa w ust. 2 pkt 1, zaniechania imprezy, zaniechania wyjścia w góry bądź zamknięcia obiektu lub urządzenia.
4. Kierownik jednostki GOPR lub TOPR, na której terenie działania dokonano czynności określonej w ust. 3, z czynności tej sporządza protokół.
5. Protokół, o którym mowa w ust. 4, wraz z uzasadnieniem jest przedstawiany bezzwłocznie właściwemu organowi administracji samorządowej oraz organizatorom imprez i kierownikom, o których mowa w ust. 2 pkt 1.
6. Właściwy w sprawie wydawania decyzji o zaniechaniu przeprowadzenia imprezy, wyjścia w góry bądź zamknięciu obiektu lub urządzenia jest organ administracji samorządowej.
1) organizowania pomocy oraz ratowania osób, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia na wodach śródlądowych i w kąpieliskach morskich,
2) organizowania oraz szkolenia wodnej służby ratowniczej,
3) ustalania szczegółowych programów kursów i szkoleń specjalistycznych z zakresu ratownictwa wodnego,
4) nadawania stopni ratowniczych oraz określania uprawnień do prowadzenia działań ratowniczych, w zależności od posiadanych kwalifikacji,
5) programowania i prowadzenia profilaktycznej działalności w zakresie bezpieczeństwa osób pływających, kąpiących się w miejscach wyznaczonych oraz uprawiających sporty wodne,
6) stwierdzania zagrożeń bezpieczeństwa osób, o których mowa w pkt 5r na swoim terenie działania,
7) wydawania ekspertyz w zakresie bezpieczeństwa na wodach, na swoim terenie działania.
2. WOPR i jego upoważnieni przedstawiciele są uprawnieni do:
1) występowania do kierowników obiektów i urządzeń wypoczynkowych, sportowych, rekreacyjnych i turystycznych, położonych nad wodą, o usunięcie stwierdzonych zagrożeń, o których mowa w ust. 1 pkt 6, lub o wstrzymanie eksploatacji,
2) występowania do organów administracji samorządowej oraz, stosownie do właściwości, do dyrektora parku narodowego o nakazanie usunięcia zagrożeń, jak również o wstrzymanie eksploatacji albo zamknięcie obiektów lub urządzeń.
2. W wypadku wyprawy, o której mowa w ust. 1, trwającej ponad 16 godzin ratownikom górskim przysługuje ponadto wyżywienie.
3. Ratownikom wodnym biorącym udział w akcji ratunkowej przysługuje dieta w wysokości połowy diety z tytułu podróży służbowych na terenie kraju.
1) obszar, na którym ma być prowadzona działalność ratownicza, nie jest wystarczająco zabezpieczony przez stowarzyszenia wymienione w § 1 albo stowarzyszenia te nie są w stanie go zabezpieczyć,
2) posiadają kadrę ratowników z uprawnieniami,
3) posiadają siedzibę, własny sprzęt specjalistyczny, środki transportu i łączności,
4) wskażą źródła finansowania planowanej działalności,
5) przedstawią opinię co do celowości wykonywania obowiązków i uprawnień, o których mowa w § 1, właściwego wojewody i organu administracji samorządowej,
6) przedstawią opinię, o której mowa w pkt 5, dyrektora parku narodowego, w wypadku prowadzenia działalności na obszarze parku.
2. Prezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki wyraża zgodę na wykonywanie obowiązków i uprawnień GOPR, TOPR lub WOPR przez inną organizację ratowniczą na jej wniosek zawierający informacje i opinie, o których mowa w ust. 1.
Prezes Rady Ministrów: W. Cimoszewicz
- Data ogłoszenia: 1997-05-16
- Data wejścia w życie: 1997-05-31
- Data obowiązywania: 1997-05-31
- Dokument traci ważność: 2002-12-07
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA