Dziennik Ustaw - rok 1997 nr 42 poz. 262

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 20 września 1994 r. w Wiedniu została otwarta do podpisu i podpisana przez Rzeczpospolitą Polską Konwencja bezpieczeństwa jądrowego w następującym brzmieniu:

Przekład

KONWENCJA BEZPIECZEŃSTWA JĄDROWEGO

WSTĘP

Umawiające się Strony,

(i) świadome, jakie znaczenie dla społeczności międzynarodowej ma pewność, że wykorzystywanie energii jądrowej odbywa się w sposób bezpieczny, regulowany przepisami i nie zagrażający środowisku;

(ii) potwierdzając konieczność dalszego popierania wysokiego poziomu bezpieczeństwa jądrowego na całym świecie;

(iii) potwierdzając, że odpowiedzialność za bezpieczeństwo jądrowe spoczywa na państwie, którego jurysdykcji podlega obiekt jądrowy;

(iv) pragnąc propagować skuteczną kulturę bezpieczeństwa jądrowego;

(v) świadome, że awarie w obiektach jądrowych mogą mieć potencjalnie skutki międzynarodowe;

(vi) mając na względzie Konwencję o ochronie fizycznej materiałów jądrowych (1979), Konwencję o wczesnym powiadamianiu o awarii jądrowej (1986) oraz Konwencję o pomocy w przypadku awarii jądrowej lub zagrożenia radiologicznego (1986);

(vii) potwierdzając znaczenie współpracy międzynarodowej dla umocnienia bezpieczeństwa jądrowego poprzez funkcjonowanie istniejących umów dwu- i wielostronnych oraz przez ustanowienie niniejszej konwencji;

(viii) uznając, że niniejsza konwencja nakłada zobowiązanie do stosowania raczej podstawowych zasad bezpieczeństwa dla obiektów jądrowych niż szczegółowych norm bezpieczeństwa oraz że istnieją okresowo aktualizowane międzynarodowe wytyczne, które mogą wskazywać współczesne sposoby osiągania wysokiego poziomu bezpieczeństwa;

(ix) potwierdzając potrzebę pilnego rozpoczęcia opracowania międzynarodowej konwencji dotyczącej bezpiecznej gospodarki odpadami promieniotwórczymi, gdy tylko toczący się proces opracowania podstawowych zasad bezpieczeństwa odnoszących się do tego zagadnienia zakończy się osiągnięciem szerokiego, międzynarodowego porozumienia;

(x) uznając pożyteczność dalszych prac technicznych, dotyczących bezpieczeństwa na innych stadiach jądrowego cyklu paliwowego, oraz tego, że prace te mogą z czasem ułatwić rozwój istniejących lub przyszłych dokumentów międzynarodowych;

uzgodniły, co następuje:

Niniejsza konwencja ma na celu:

(i) osiągnięcie i utrzymanie wysokiego poziomu bezpieczeństwa jądrowego na świecie poprzez poprawę wykorzystania środków krajowych oraz współpracy międzynarodowej, w tym także współpracy technicznej związanej z bezpieczeństwem, tam gdzie jest to uzasadnione;

(ii) ustanowienie i utrzymanie w obiektach jądrowych skutecznych zabezpieczeń przed powstaniem potencjalnych zagrożeń radiologicznych, aby chronić poszczególnych ludzi, społeczeństwo i środowisko naturalne przed szkodliwymi skutkami promieniowania jonizującego pochodzącego z takich obiektów;

(iii) zapobieganie awariom, pociągającym za sobą skutki radiologiczne, oraz łagodzenie takich skutków, jeśli już powstały.

W niniejszej konwencji określenie:

(i) „obiekt jądrowy” oznacza dla każdej z Umawiających się Stron każdą położoną na lądzie cywilną siłownię jądrową podlegającą jej jurysdykcji, włącznie ze znajdującymi się na tym samym terenie i bezpośrednio związanymi z eksploatacją siłowni obiektami i urządzeniami służącymi do magazynowania, przemieszczania i obróbki materiałów promieniotwórczych. Siłownia taka przestaje być obiektem jądrowym, gdy wszystkie jądrowe elementy paliwowe są na stałe usunięte z rdzenia reaktora, bezpiecznie zmagazynowane zgodnie z zatwierdzonymi procedurami i gdy organ nadzorujący zaakceptował program likwidacji siłowni;

(ii) „organ nadzorujący” oznacza dla każdej z Umawiających się Stron organ lub organy uprawnione przez nią do wydawania zezwoleń oraz do sprawowania nadzoru prawnego nad lokalizacją, projektowaniem, budową, rozruchem, eksploatacją lub likwidowaniem obiektów jądrowych;

(iii) „zezwolenie” oznacza wszelkie upoważnienie wydawane wnioskodawcy przez organ nadzorujący, a dotyczące ponoszenia odpowiedzialności za lokalizację, projektowanie, budowę, rozruch, eksploatację lub likwidację obiektów jądrowych.

Postanowienia niniejszej konwencji mają zastosowanie do bezpieczeństwa obiektów jądrowych.

Każda z Umawiających się Stron podejmie w ramach jej prawa wewnętrznego działania prawne, nadzorcze i administracyjne oraz inne kroki konieczne do wypełnienia zobowiązań przyjętych zgodnie z niniejszą konwencją.

Każda z Umawiających się Stron, przed każdym ze spotkań wymienionych w artykule 20, przedstawi do przeglądu sprawozdanie dotyczące kroków podjętych w celu wdrożenia każdego z wynikających z niniejszej konwencji zobowiązań.

Każda z Umawiających się Stron podejmie odpowiednie kroki dla zapewnienia dokonania jak najszybszego przeglądu i oceny bezpieczeństwa obiektów jądrowych, istniejących w momencie, gdy niniejsza konwencja zacznie obowiązywać daną Umawiającą się Stronę. W przypadkach koniecznych w świetle tej konwencji Umawiająca się Strona zapewni pilne wykonanie wszelkich praktycznie uzasadnionych działań prowadzących do poprawienia bezpieczeństwa obiektów jądrowych. Jeśli takiej poprawy nie można osiągnąć, należy wdrożyć plany zamknięcia obiektu jądrowego tak szybko, jak jest to praktycznie możliwe. Termin takiego zamknięcia może uwzględniać zarówno sytuację energetyczną oraz możliwe alternatywy, jak również skutki społeczne, środowiskowe i ekonomiczne.

1. Każda z Umawiających się Stron ustanowi i wprowadzi w życie akty prawne i przepisy z zakresu bezpieczeństwa obiektów jądrowych.

2. Ustawodawstwo i przepisy wykonawcze uwzględnią:

(i) określenie stosownych krajowych wymagań i przepisów bezpieczeństwa;

(ii) system udzielania zezwoleń odnoszących się do obiektów jądrowych oraz zakaz eksploatacji obiektu jądrowego bez zezwolenia;

(iii) system dozorowej inspekcji i oceny obiektów jądrowych dla zapewnienia zgodności odpowiednich przepisów i przestrzegania warunków zezwoleń;

(iv) egzekwowanie stosowania odpowiednich przepisów i przestrzegania warunków zezwoleń, obejmujące zawieszenie, zmianę lub cofnięcie zezwolenia.

1.Każda z Umawiających się Stron ustanowi lub wyznaczy organ nadzorujący, któremu powierzy wdrażanie ustawodawstwa i przepisów, o których mowa w artykule 7, i który wyposaży w odpowiednie uprawnienia, kompetencje oraz środki finansowe i kadrowe potrzebne do wypełniania przypisanych mu obowiązków.

2. Każda z Umawiających się Stron podejmie odpowiednie kroki w celu zapewnienia skutecznego rozdzielenia funkcji organu nadzorującego od funkcji dowolnego innego organu lub organizacji, dotyczących promocji lub wykorzystywania energii jądrowej.

Każda z Umawiających się Stron zapewni, by zasadnicza odpowiedzialność za bezpieczeństwo obiektu jądrowego spoczywała na posiadaczu stosownego zezwolenia, a także podejmie właściwe kroki w celu zagwarantowania, aby każdy posiadacz zezwolenia wywiązał się ze swych zobowiązań.

Każda z Umawiających się Stron podejmie odpowiednie kroki w celu zapewnienia, żeby wszystkie organizacje zaangażowane w działalność bezpośrednio związaną z obiektami jądrowymi ustanowiły zasady postępowania nadające należny priorytet bezpieczeństwu jądrowemu.

1. Każda z Umawiających się Stron podejmie odpowiednie kroki dla zapewnienia właściwych środków finansowych na utrzymanie bezpieczeństwa każdego obiektu jądrowego przez cały okres jego istnienia.

2. Każda z Umawiających się Stron podejmie odpowiednie kroki dla zapewnienia, żeby przez cały okres istnienia każdego z obiektów jądrowych wszelka działalność mogąca mieć wpływ na bezpieczeństwo jego działania, prowadzona w obiekcie lub na jego rzecz, prowadzona była przez odpowiednio liczny, wykwalifikowany personel, posiadający odpowiednie wykształcenie i przygotowanie zawodowe oraz okresowo doszkalany.

Każda z Umawiających się Stron podejmie odpowiednie kroki dla zapewnienia, żeby możliwości i ograniczenia działań człowieka były uwzględniane przez cały okres istnienia obiektu jądrowego.

Każda z Umawiających się Stron podejmie odpowiednie kroki dla zagwarantowania opracowania i wdrożenia programów zapewnienia jakości, które zagwarantują spełnianie określonych wymagań odnoszących się do wszelkich działań ważnych dla bezpieczeństwa jądrowego przez cały okres istnienia obiektu jądrowego.

Każda z Umawiających się Stron podejmie odpowiednie kroki dla zapewnienia, aby:

(i) szerokie i systematyczne oceny bezpieczeństwa były przeprowadzane przed przystąpieniem do budowy i rozruchu obiektu jądrowego oraz w czasie jego istnienia. Oceny takie muszą być dobrze udokumentowane, aktualizowane w świetle doświadczeń eksploatacyjnych i pojawiania się nowych informacji, istotnych dla bezpieczeństwa, a także muszą być poddawane przeglądowi przez organ nadzorujący lub w jego imieniu;

(ii) weryfikacja polegająca na dokonywaniu analiz, nadzoru, badań i kontroli była przeprowadzana dla zapewnienia, aby fizyczny stan i eksploatacja obiektu jądrowego były zgodne z odpowiednimi projektami, krajowymi wymaganiami bezpieczeństwa oraz z ograniczeniami i warunkami eksploatacyjnymi.

Każda z Umawiających się Stron podejmie odpowiednie kroki dla zapewnienia, aby we wszystkich stanach eksploatacyjnych narażenie na promieniowanie pracowników i ludności spowodowane przez obiekt jądrowy było tak małe, jak to jest praktycznie możliwe, oraz by nikt nie był narażony na dawki promieniowania przekraczające ustalone krajowe dawki graniczne.

1. Każda z Umawiających się Stron podejmie odpowiednie kroki dla zapewnienia istnienia, rutynowo testowanych w obiektach jądrowych, planów postępowania w przypadku awarii, obejmujących zarówno same obiekty, jak i teren poza nimi, oraz uwzględniających działania, jakie będą wykonywane w sytuacji awaryjnej.

Dla każdego nowego obiektu jądrowego plany takie będą przygotowane i sprawdzone przed rozpoczęciem eksploatacji powyżej niskiego poziomu mocy, ustalonego przez organ nadzorujący.

2. Każda z Umawiających się Stron podejmie należyte kroki dla zapewnienia, aby odpowiednio do prawdopodobieństwa dotknięcia ich skutkami wypadku radiologicznego ich własna ludność i właściwe organy Państw sąsiadujących z obiektem jądrowym otrzymały stosowne informacje potrzebne do planowania postępowania awaryjnego i do realizacji samego postępowania.

3. Umawiające się Strony, które na swoim terytorium nie mają obiektów jądrowych, jeżeli istnieje prawdopodobieństwo dotknięcia ich skutkami wypadku radiologicznego w obiekcie jądrowym znajdującym się w ich sąsiedztwie, podejmą właściwe kroki dla przygotowania i przetestowania planów postępowania awaryjnego na ich terytoriach, obejmujących działania podejmowane w razie takiej awarii.

Każda z Umawiających się Stron podejmie właściwe kroki dla zapewnienia opracowania i wdrożenia odpowiednich procedur służących do:

(i) oceny wszystkich istotnych czynników związanych z lokalizacją, mogących wpływać na bezpieczeństwo obiektu jądrowego w całym planowanym okresie jego istnienia;

(ii) oceny prawdopodobnego wpływu proponowanego obiektu jądrowego na bezpieczeństwo osób, społeczeństwa i środowiska;

(iii) ponownej oceny, w razie konieczności, wszystkich istotnych czynników, o których mowa w punktach (i) i (ii), w takim stopniu, aby zapewnić ciągłą wiarygodność obiektu jądrowego pod względem jego bezpieczeństwa;

(iv) konsultowania się z Umawiającymi się Stronami sąsiadującymi z planowanym obiektem jądrowym, jeśli prawdopodobne jest, że mogą one odczuwać skutki jego istnienia, oraz do przedkładania na życzenie takich Umawiających się Stron informacji koniecznych im do dokonania własnej oceny możliwego wpływu obiektu jądrowego na bezpieczeństwo ich własnego terytorium.

Każda z Umawiających się Stron podejmie odpowiednie kroki dla zapewnienia, aby:

(i) projektowanie i budowa obiektu jądrowego uwzględniały kilka poziomów bezpieczeństwa i metod ochrony (tzw. ochrona wielopoziomowa) przed uwolnieniem materiałów promieniotwórczych, co ma na celu zapobieganie awariom oraz ograniczanie ich skutków radiologicznych, które mogłyby mieć miejsce;

(ii) technologie zastosowane w projekcie i budowie obiektów jądrowych były wypróbowane w praktyce lub sprawdzone za pomocą testowania lub analizy;

(iii) projekt obiektu jądrowego umożliwiał pewną, stabilną i łatwą pod względem zarządzania eksploatację, ze szczególnym uwzględnieniem czynników ludzkich i czynników związanych ze współdziałaniem człowieka i urządzeń technicznych.

Każda z Umawiających się Stron podejmie odpowiednie kroki dla zapewnienia, aby:

(i) zgoda na eksploatację obiektu jądrowego była wydana na podstawie odpowiednich analiz bezpieczeństwa i programu rozruchu, wykazujących, że obiekt jest zbudowany zgodnie z projektem i wymaganiami bezpieczeństwa;

(ii) eksploatacyjne ograniczenia i warunki, wyznaczone na podstawie analizy bezpieczeństwa, testów i doświadczenia eksploatacyjnego, były zdefiniowane i w miarę potrzeb modyfikowane tak, aby mogły określać granice bezpiecznej eksploatacji;

(iii) eksploatacja, konserwacja, kontrole i testy obiektu jądrowego były prowadzone zgodnie z zatwierdzonymi procedurami;

(iv) opracowano procedury postępowania w razie przewidywanych zdarzeń eksploatacyjnych i awarii;

(v) konieczne wsparcie inżynieryjne i techniczne we wszelkich dziedzinach związanych z bezpieczeństwem było dostępne przez cały okres istnienia obiektu jądrowego;

(vi) zdarzenia ważne dla bezpieczeństwa były na bieżąco zgłaszane przez posiadacza odpowiedniego zezwolenia organowi nadzorującemu;

(vii) ustanowione były takie programy zbierania i analizowania doświadczeń eksploatacyjnych, aby uzyskane wyniki i wyciągane wnioski mogły służyć do podjęcia odpowiednich działań, a istniejące mechanizmy były wykorzystywane do wymiany ważnych doświadczeń z organizacjami międzynarodowymi oraz z innymi instytucjami eksploatującymi i organami nadzorującymi;

(viii) wytwarzanie odpadów promieniotwórczych, powstających w wyniku eksploatacji obiektu jądrowego, było utrzymywane na najniższym praktycznie możliwym dla danego procesu poziomie, zarówno pod względem aktywności, jak objętości, oraz aby wszelka konieczna obróbka i przechowywanie wypalonego paliwa i odpadów, bezpośrednio związane z eksploatacją i prowadzone na terenie samego obiektu jądrowego, uwzględniały procesy ostatecznego przerobu i składowania.

1. Umawiające się Strony będą organizować spotkania (zwane dalej „spotkaniami przeglądowymi”) w celu dokonania przeglądu sprawozdań przedkładanych stosownie do postanowień artykułu 5, zgodnie z procedurami przyjętymi na podstawie artykułu 22.

2. Zgodnie z postanowieniami artykułu 24, podgrupy złożone z przedstawicieli Umawiających się Stron mogą być powoływane i mogą działać w czasie spotkań przeglądowych, jeśli jest to konieczne dla dokonania przeglądu konkretnych, zawartych w sprawozdaniach zagadnień.

3. Każda z Umawiających się Stron będzie mieć odpowiednią możliwość omówienia sprawozdań przedłożonych przez inne Umawiające się Strony i uzyskania wyjaśnień dotyczących takich sprawozdań.

1. Spotkanie przygotowawcze Umawiających się Stron odbędzie się nie później niż w ciągu sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej konwencji.

2. Podczas tego spotkania przygotowawczego Umawiające się Strony określą termin pierwszego spotkania przeglądowego. To spotkanie przeglądowe powinno się odbyć jak najwcześniej, jednak nie później niż po trzydziestu miesiącach od dnia wejścia w życie niniejszej konwencji.

3. Podczas każdego spotkania przeglądowego Umawiające się Strony ustalą datę następnego takiego spotkania. Odstęp czasu między kolejnymi spotkaniami przeglądowymi nie może przekraczać trzech lat.

1. Podczas spotkania przygotowawczego, zorganizowanego stosownie do postanowień artykułu 21, Umawiające się Strony przygotują i przyjmą na zasadzie konsensusu zasady proceduralne i zasady finansowe. Umawiające się Strony zgodnie z zasadami proceduralnymi ustalą w szczególności:

(i) wytyczne dotyczące formy i struktury sprawozdania składanego stosownie do postanowień artykułu 5;

(ii) termin złożenia takiego sprawozdania;

(iii) proces dokonywania przeglądu takich sprawozdań.

2. Podczas spotkań przeglądowych, w razie potrzeby. Umawiające się Strony mogą dokonywać przeglądu ustaleń podjętych zgodnie z punktami (i)–(iii), i wprowadzać do nich korekty na zasadzie konsensusu, jeśli zasady proceduralne nie będą stanowić inaczej. Mogą one również na zasadzie konsensusu dokonać poprawek zasad proceduralnych i zasad finansowych.

Nadzwyczajne spotkanie Umawiających się Stron będzie zwołane w następujących przypadkach:

(i) jeżeli tak postanowi większość Umawiających się Stron obecnych i głosujących podczas spotkania, przy czym wstrzymanie się od głosu jest traktowane jak głosowanie;

(ii) na pisemne żądanie jednej z Umawiających się Stron, w ciągu sześciu miesięcy od dnia przekazania tego żądania Umawiającym się Stronom i otrzymania przez sekretariat, o którym mowa w artykule 28, powiadomienia, że żądanie to zostało poparte przez większość Umawiających się Stron.

1. Każda z Umawiających się Stron uczestniczy w spotkaniach Umawiających się Stron i jest reprezentowana podczas takich spotkań przez jednego delegata oraz zastępców, ekspertów i doradców, gdy uzna to za konieczne.

2. Umawiające się Strony mogą na zasadzie konsensusu zaprosić dowolną rządową organizację międzynarodową, której kompetencje dotyczą dziedzin objętych niniejszą konwencją, do udziału w charakterze obserwatora w dowolnym spotkaniu lub w konkretnej sesji takiego spotkania. Obserwatorzy będą zobowiązani do uprzedniego pisemnego potwierdzenia akceptacji postanowień artykułu 27.

Umawiające się Strony przyjmą na zasadzie konsensusu i udostępnią opinii publicznej dokument odnoszący się do zagadnień omawianych podczas spotkania oraz do osiągniętych konkluzji.

1. Spotkania Umawiających się Stron będą prowadzone w językach: angielskim, arabskim, chińskim, francuskim, hiszpańskim i rosyjskim, jeżeli zasady proceduralne nie stanowią inaczej.

2. Sprawozdania składane stosownie do postanowień artykułu 5 będą sporządzane w języku narodowym składającej Umawiające się Strony lub w jednym wyznaczonym języku, który będzie uzgodniony w zasadach proceduralnych. W przypadku gdy sprawozdanie jest złożone w języku narodowym Strony, innym niż język wyznaczony, Umawiająca się Strona dostarczy tłumaczenie sprawozdania na wyznaczony język.

3. Pomimo postanowień ustępu 2, sekretariat podejmie się odpłatnego tłumaczenia na wyznaczony język sprawozdań złożonych w każdym innym języku spotkania.

1. Postanowienia niniejszej konwencji nie naruszają praw i zobowiązań Umawiających się Stron wynikających z ich prawa wewnętrznego i dotyczących ochrony informacji przed ujawnieniem. Dla celów niniejszego artykułu określenie „informacja” oznacza między innymi: (i) dane osobowe; (ii) informacje chronione prawem do własności intelektualnej lub objęte tajemnicą przemysłową albo handlową; (iii) informacje dotyczące bezpieczeństwa państwa albo ochrony fizycznej materiałów jądrowych lub obiektów jądrowych.

2. Jeżeli w ramach niniejszej konwencji Umawiająca się Strona dostarcza informacji określanych przez nią jako chronione w znaczeniu, o którym mowa w ustępie 1, to informacja taka może być wykorzystana tylko w takim celu, w jakim została udostępniona, a jej poufność będzie zachowana.

3. Treść debat prowadzonych podczas przeglądów sprawozdań przez Umawiające się Strony w trakcie każdego ze spotkań będzie poufna.

1. Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej (nazywana dalej „Agencją”) zorganizuje sekretariat dla spotkań Umawiających się Stron.

2. Sekretariat będzie:

(i) zwoływać, przygotowywać i obsługiwać spotkania Umawiających się Stron;

(ii) przekazywać Umawiającym się Stronom informacje otrzymane lub przygotowane zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji.

Koszty poniesione przez Agencję podczas wypełniania zadań, o których mowa w punktach (i) i (ii), obciążą regularny budżet Agencji.

3. Umawiające się Strony mogą, na zasadzie konsensusu, wystąpić do Agencji z wnioskiem o zapewnienie innych usług związanych ze spotkaniami Umawiających się Stron. Agencja może zapewnić takie usługi, jeśli mieszczą się one w ramach jej programu i budżetu regularnego. Jeżeli nie będzie to możliwe, Agencja może takie usługi zapewnić pod warunkiem znalezienia dobrowolnego finansowania z innego źródła.

W przypadku powstania niezgodności między dwiema lub większą liczbą Umawiających się Stron w związku z interpretacją lub stosowaniem niniejszej konwencji, Umawiające się Strony przeprowadzą konsultacje w ramach spotkania Umawiających się Stron, dążąc do przezwyciężenia takich niezgodności.

1. Niniejsza konwencja jest otwarta do podpisu dla wszystkich państw w siedzibie Agencji w Wiedniu od dnia 20 września 1994 r. do dnia jej wejścia w życie.

2. Niniejsza konwencja podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu przez państwa sygnatariuszy.

3. Po jej wejściu w życie, niniejsza konwencja jest otwarta do przystąpienia dla wszystkich państw.

4. (i) Niniejsza konwencja jest otwarta do podpisu lub przystąpienia dla organizacji regionalnych o integracyjnym lub innym charakterze, jeśli organizacja taka jest utworzona przez suwerenne państwa, a w jej kompetencjach mieści się negocjowanie, podejmowanie i wdrażanie międzynarodowych porozumień w dziedzinach objętych konwencją.

(ii) W ramach swych kompetencji organizacje takie w swoim własnym imieniu korzystają z uprawnień i wypełniają zobowiązania przypisane przez niniejszą konwencję państwom będącym jej stronami.

(iii) Stając się stroną niniejszej konwencji organizacja taka przekaże depozytariuszowi, o którym mowa w artykule 34, deklarację wskazującą, jakie państwa są jej członkami, które artykuły konwencji mają do niej zastosowanie, oraz zakres własnych kompetencji w dziedzinach objętych tymi artykułami.

(iv) Taka organizacja nie będzie dysponować dodatkowym głosem, poza głosami państw członkowskich.

5. Dokumenty ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do konwencji składane są u depozytariusza.

1. Niniejsza konwencja wejdzie w życie w dziewięćdziesiątym dniu od dnia złożenia u depozytariusza dwudziestego drugiego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, pod warunkiem że są wśród nich dokumenty siedemnastu państw, z których każde posiada co najmniej jeden obiekt jądrowy, w którym rdzeń reaktora osiągnął stan krytyczny.

2. Dla każdego państwa lub organizacji regionalnej o integracyjnym lub innym charakterze, które ratyfikują, przyjmą, zatwierdzą lub przystąpią do niniejszej konwencji po dniu złożenia ostatniego dokumentu, koniecznego do spełnienia warunków przedłożonych w ustępie 1, niniejsza konwencja wejdzie w życie w dziewięćdziesiątym dniu od dnia złożenia depozytariuszowi odpowiedniego dokumentu przez takie państwo lub organizację.

1. Każda z Umawiających się Stron może zaproponować poprawki do niniejszej konwencji. Proponowane poprawki będą rozpatrywane podczas spotkania przeglądowego lub spotkania nadzwyczajnego.

2. Tekst proponowanej poprawki wraz z uzasadnieniem jest przekazywany depozytariuszowi, który przekaże niezwłocznie propozycję Umawiającym się Stronom co najmniej dziewięćdziesiąt dni przed spotkaniem, na którym propozycja taka miałaby być rozpatrywana. Wszelkie otrzymane przez depozytariusza komentarze, dotyczące takiej propozycji, są przez niego przekazywane Umawiającym się Stronom.

3. Po rozpatrzeniu proponowanej poprawki Umawiające się Strony zadecydują, czy będzie ona przyjęta na zasadzie konsensusu, czy też – wobec jego braku – zostanie przedłożona Konferencji Dyplomatycznej. Podjęcie decyzji o przedłożeniu proponowanej poprawki Konferencji Dyplomatycznej wymaga uzyskania większości dwóch trzecich głosów Umawiających się Stron obecnych i głosujących podczas spotkania, pod warunkiem obecności podczas głosowania co najmniej połowy Umawiających się Stron. Wstrzymanie się od głosu będzie traktowane jak udział w głosowaniu.

4. Konferencja Dyplomatyczna jest zwoływana przez depozytariusza w celu rozpatrzenia i przyjęcia poprawek do niniejszej konwencji nie później niż w rok po podjęciu odpowiedniej decyzji, zgodnie z ustępem 3 niniejszego artykułu. Konferencja Dyplomatyczna podejmie wszelkie starania, aby zapewnić przyjęcie poprawek na zasadzie konsensusu. Gdy nie będzie to możliwe, poprawki zostają przyjęte większością dwóch trzecich głosów wszystkich Umawiających się Stron.

5. Poprawki do niniejszej konwencji, przyjęte stosownie do postanowień ustępów 3 i 4, podlegają ratyfikacji, przyjęciu, zatwierdzeniu lub potwierdzeniu przez Umawiające się Strony i wejdą w życie dla tych Umawiających się Stron, które je ratyfikowały, przyjęły lub zatwierdziły lub potwierdziły, w dziewięćdziesiątym dniu po otrzymaniu przez depozytariusza odpowiednich dokumentów co najmniej od trzech czwartych Umawiających się Stron. Dla Umawiającej się Strony, która ratyfikuje, przyjmie, zatwierdzi lub potwierdzi wspomniane poprawki później, wejdą one w życie w dziewięćdziesiątym dniu od złożenia przez Umawiającą się Stronę odpowiedniego dokumentu.

1. Każda z Umawiających się Stron może wypowiedzieć niniejszą konwencję, przekazując pisemną notyfikację depozytariuszowi.

2. Wypowiedzenie wejdzie w życie po upływie roku od dnia otrzymania notyfikacji przez depozytariusza lub w terminie późniejszym, określonym w notyfikacji.

1. Depozytariuszem niniejszej konwencji jest Dyrektor Generalny Agencji.

2. Depozytariusz informuje Umawiające się Strony o:

(i) podpisaniu niniejszej konwencji oraz o przekazaniu dokumentów ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do konwencji, zgodnie z postanowieniami artykułu 30;

(ii) dniu wejścia konwencji w życie, zgodnie z postanowieniami artykułu 31;

(iii) notyfikacji wypowiedzenia konwencji oraz o terminie tego wypowiedzenia, zgodnie z postanowieniami artykułu 33;

(iv) proponowanych poprawkach do niniejszej konwencji, przedstawionych przez Umawiające się Strony, poprawkach przyjętych przez odpowiednią Konferencję Dyplomatyczną lub przez spotkanie Umawiających się Stron oraz o dacie wejścia w życie takich poprawek, zgodnie z postanowieniami artykułu 32.

Oryginał niniejszej konwencji – którego teksty w językach angielskim, arabskim, chińskim, francuskim, hiszpańskim i rosyjskim mają jednakową moc – będzie złożony u Depozytariusza, który przekaże jego uwierzytelnione kopie Umawiającym się Stronom.

Na dowód czego niżej podpisani pełnomocnicy, należycie umocowani, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Wiedniu dnia 20 września 1994 r.

Wersja w języku angielskim

Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– konwencja powyższa została uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– została przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 10 maja 1995 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Wałęsa

L.S.

Minister Spraw Zagranicznych: W. Bartoszewski