Dziennik Ustaw - rok 1997 nr 2 poz. 16

Na podstawie art. 7 ust. 4 oraz art. 14 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki (Dz. U. Nr 47, poz. 243) zarządza się, co następuje:

2. Przepisy techniczne, o których mowa w ust. 1, mogą uwzględniać także wymagania określone w przepisach technicznych wydawanych przez zagraniczne instytucje klasyfikacyjne.

3. Badania zgodności budowy, odbudowy, przebudowy i remontów statków oraz ich urządzeń, instalacji i wyposażenia z wymaganiami określonymi w przepisach technicznych, o których mowa w ust. 1, dokonuje PRS (nadzór techniczny).

4. Spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz posiadanie wymaganej i ważnej dokumentacji w tym zakresie stwierdza PRS w zaświadczeniach lub orzeczeniach.

5. Statki budowane, odbudowywane albo zakupione z ważną klasą obcej instytucji klasyfikacyjnej podlegają przekazaniu pod nadzór techniczny PRS przy pierwszym przeglądzie okresowym dla potwierdzenia klasy, jednak nie później niż po upływie 15 miesięcy od daty zakupu statku.

6. Jeżeli nadzór obcej instytucji klasyfikacyjnej nie obejmuje wszystkich spraw wchodzących w zakres nadzoru technicznego PRS, dopełnienie wymagań technicznego stanu bezpieczeństwa w tym zakresie podlega nadzorowi PRS.

1) dyrektor urzędu morskiego, właściwy dla portu macierzystego statku, może zezwolić na odstąpienie od ogólnych wymogów eksploatacyjnych przez statki uprawiające regularną żeglugę na określonych trasach,

2) PRS może zezwolić na odstępstwa w zakresie konstrukcji statków, ich wyposażenia, osprzętu, materiałów, urządzeń lub aparatury, a także na zastosowanie rozwiązań równoważnych.

1) przeglądowi wstępnemu, przed oddaniem statku do eksploatacji lub wydaniem po raz pierwszy międzynarodowego świadectwa potwierdzającego spełnienie obowiązujących przepisów o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki,

2) przeglądowi dla odnowienia międzynarodowego świadectwa, przeprowadzonemu w odstępie czasu nie przekraczającym pięciu lat,

3) przeglądowi pośredniemu, przeprowadzanemu między 21 a 27 miesiącem albo między 33 a 39 miesiącem, odpowiednio po przeglądzie wstępnym lub przeglądzie dla odnowienia międzynarodowego świadectwa,

4) przeglądowi rocznemu, przeprowadzanemu w przedziale trzech miesięcy przed lub po upływie roku od dokonania przeglądu, o którym mowa w pkt 1 lub 2, z wyjątkiem roku, w którym przeprowadzany jest przegląd pośredni, o którym mowa w pkt 3,

5) przeglądowi dodatkowemu, ogólnemu lub częściowemu, przeprowadzanemu po naprawie lub wymianie urządzeń i instalacji służących do zapobiegania zanieczyszczaniu morza przez statki,

6) inspekcji doraźnej, w celu stwierdzenia, czy:

a) statek posiada ważne międzynarodowe świadectwa,

b) urządzenia i wyposażenie statku, służące zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki, są sprawne technicznie i należycie utrzymane,

c) od czasu wydania międzynarodowych świadectw nie zostały wprowadzone bez zgody organu polskiej instytucji klasyfikacyjnej istotne zmiany w konstrukcji, wyposażeniu, systemach, osprzęcie, urządzeniach lub materiałach,

d) spełnione są wymagania określone w art. 9 ustawy i wynikające z § 3 rozporządzenia,

7) innym inspekcjom przeprowadzanym w zakresie i trybie określonym w ustawie i konwencjach, o których mowa w art. 1 ustawy, nie będącym inspekcjami doraźnymi.

2. Statki inne niż określone w ust. 1, nie uprawiające żeglugi międzynarodowej, poddaje się przeglądom, których częstotliwość i zakres ustala PRS w zależności od ich rodzaju i przeznaczenia statku.

2. Polski konsul może, bez przeprowadzenia przeglądu, przedłużyć jednorazowo okres ważności międzynarodowego świadectwa do pięciu miesięcy od daty jego wygaśnięcia, w celu umożliwienia dopłynięcia statku do wskazanego portu. O każdym przypadku przedłużenia ważności świadectwa polski konsul powiadamia PRS i urząd morski właściwy dla portu macierzystego statku.

3. W szczególnych przypadkach polski konsul może w uzgodnieniu z PRS wystąpić z wnioskiem do organu administracji państwa, w którego porcie przebywa statek, o przeprowadzenie przeglądu statku związanego z przedłużeniem ważności międzynarodowych świadectw.

1) wykonywanie zadań organu inspekcyjnego, w zakresie przeglądów wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1–5, a także inspekcji i czynności wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 7 w kraju i za granicą,

2) wystawianie międzynarodowych świadectw przewidzianych w Konwencji MARPOL 1973/78,

3) zatwierdzanie posiadanych przez statki planów zabezpieczenia przed zanieczyszczeniem morza.

1) statek podczas przebywania na morzu oraz postoju w porcie przestrzega wymagań technicznych określonych w załącznikach Konwencji MARPOL 1973/78 i Konwencji o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza Bałtyckiego, sporządzonej w Helsinkach dnia 22 marca 1974 r. (Dz. U. z 1980 r. Nr 18, poz. 64), zwanej dalej „Konwencją helsińską”,

2) statek posiada „Książkę zapisów olejowych”, a statek przewożący jako ładunek olej lub chemikalia w stanie płynnym ponadto „Książkę zapisów ładunkowych”, zgodnie z wymogami Konwencji MARPOL 1973/78 i Konwencji helsińskiej,

3) zbiornikowiec olejowy o pojemności brutto mniejszej od 150 posiada „Książkę zapisów olejowych” w formie skróconej, obejmującej niezbędne dla inspekcji adnotacje, których zakres określa urząd morski,

4) książki, o których mowa w pkt 2 i 3, są prowadzone w języku polskim, a dla statków uprawiających żeglugę międzynarodową – również w języku angielskim,

5) armator statku o polskiej przynależności wyposażył statek w:

a) książkę, o której mowa w pkt 2 i 3, stanowiącą druk ścisłego zarachowania, po uprzednim zarejestrowaniu jej w urzędzie morskim właściwym dla portu macierzystego tego statku,

b) plan zabezpieczenia przed zanieczyszczeniem morza.

2. Przepis ust. 1 ma zastosowanie również do inspekcji przeprowadzanej na żądanie armatora lub kapitana statku.

3. Przy przeprowadzaniu przeglądu lub inspekcji statku powinien być obecny kapitan statku lub wyznaczony przez niego zastępca.

1) nazwę świadectwa,

2) nazwę instytucji, która wystawia świadectwa z upoważnienia Rządu Rzeczypospolitej Polskiej,

3) nazwę statku, jego sygnał rozpoznawczy, port macierzysty oraz pojemność brutto,

4) rodzaj statku,

5) stwierdzenie dokonania określonego przeglądu i jego pozytywnego wyniku,

6) termin ważności świadectwa,

7) datę, pieczęć i podpis wystawiającego świadectwo.

Świadectwa te wystawia się w języku polskim i angielskim.

2. Wzory świadectw, o których mowa w ust. 1, znajdują się we wzorniku formularzy PRS, który jest na bieżąco aktualizowany.

2. W razie gdy organem inspekcyjnym jest konsul, kopię protokołu z inspekcji organ ten przekazuje PRS i dyrektorowi urzędu morskiego właściwego dla portu macierzystego statku.

3. W przypadku negatywnego wyniku inspekcji, organ inspekcyjny powiadamia armatora statku, a w odniesieniu do statku o obcej przynależności – konsula państwa, którego banderę podnosi statek, Międzynarodową Organizację Morską oraz organ, który wydał międzynarodowe świadectwa, przedstawiając stwierdzone podczas inspekcji nieprawidłowości.

4. Stwierdzone na podstawie przeprowadzonego przeglądu lub inspekcji niezgodności z obowiązującymi wymaganiami technicznymi organ inspekcyjny określa pisemnie w zaleceniach pokontrolnych dla armatora lub kapitana statku.

5. Wykonanie zaleceń powinno być zgłoszone na piśmie organowi inspekcyjnemu w ustalonym przez niego terminie.

2. Za przeprowadzenie inspekcji, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 7, pobiera się opłaty według zużytego czasu pracy, przyjmując stawkę godzinową w wysokości 180 jednostek taryfowych, o których mowa w ust. 1.

3. Przy obliczaniu opłat, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się współczynnik „f”, którego wartość wynosi od 0,3 do 2,0. Wartość współczynnika dla poszczególnych grup armatorów określa corocznie dyrektor PRS.

4. Wysokość opłat ustalona na zasadach określonych w ust. 1, 2 i 3 podlega ogłoszeniu w Biuletynie Informacyjnym Polskiego Rejestru Statków.

5. Do opłat za przeglądy i inspekcje dolicza się koszty dojazdu i pobytu poniesione dla ich przeprowadzenia.

6. Opłaty, o których mowa w ust. 1 i 2, uiszcza armator albo właściciel statku.

7. Opłaty za wystawianie lub potwierdzanie międzynarodowych świadectw, o których mowa w ust. 1, stanowią dochody budżetu państwa i są przekazywane na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

Minister Transportu i Gospodarki Morskiej: B. Liberadzki

Załącznik do rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki
Morskiej z dnia 20 grudnia1996 r. (poz. 16)

OPŁATY ZA PRZEPROWADZANIE PRZEGLĄDÓW I WYSTAWIANIE LUB POTWIERDZANIE MIĘDZYNARODOWYCH ŚWIADECTW

1.1. Za przegląd wstępny przed oddaniem statku do eksploatacji dla wydania międzynarodowego świadectwa pod nazwą „Międzynarodowy certyfikat o zapobieganiu zanieczyszczeniu olejami” w wysokości obliczonej według wzoru:

3 x (2000 + 0,04 x pojemność brutto) [j.t]

1.2. Za przegląd wstępny statku eksploatowanego dla wydania międzynarodowego świadectwa pod nazwą „Międzynarodowy certyfikat o zapobieganiu zanieczyszczeniu olejami” w wysokości obliczonej według wzoru:

1,2 x (2000 + 0,04 x pojemność brutto) [j.t.]

1.3. Za przegląd dla odnowienia międzynarodowego świadectwa pod nazwą „Międzynarodowy certyfikat o zapobieganiu zanieczyszczeniu olejami” w wysokości obliczonej według wzoru:

2000 + 0,04 x pojemność brutto [j.t.]

1.4. Za przegląd pośredni dla potwierdzenia międzynarodowego świadectwa pod nazwą „Międzynarodowy certyfikat o zapobieganiu zanieczyszczeniu olejami” w wysokości obliczonej według wzoru:

0,35 x (2000 + 0,04 x pojemność brutto) [j.t.]

1.5. Za przegląd roczny dla potwierdzenia międzynarodowego świadectwa pod nazwą „Międzynarodowy certyfikat o zapobieganiu zanieczyszczeniu olejami” w wysokości obliczonej według wzoru:

0,25 x (2000 + 0,04 x pojemność brutto) [j.t.]

1.6. Za przeglądy zbiornikowców do przewozu produktów ropopochodnych w wysokości obliczonej według zasad określonych w punktach 1.1 do 1.5, podwyższone o 40%.

1.7. Za przegląd wstępny przed oddaniem statku do eksploatacji dla wydania międzynarodowego świadectwa pod nazwą „Międzynarodowy certyfikat o zapobieganiu zanieczyszczeniu przez statki przewożące luzem szkodliwe substancje ciekłe” w wysokości obliczonej według wzoru:

3 x (2000 + 0,05 x pojemność brutto) [j.t.]

1.8. Za przegląd wstępny statku eksploatowanego dla wydania międzynarodowego świadectwa pod nazwą „Międzynarodowy certyfikat o zapobieganiu zanieczyszczeniu przez statki przewożące luzem szkodliwe substancje ciekłe” w wysokości obliczonej według wzoru;

1,3 x (2000 + 0,05 x pojemność brutto) [j.t.]

1.9. Za przegląd dla odnowienia międzynarodowego świadectwa pod nazwą „Międzynarodowy certyfikat o zapobieganiu zanieczyszczeniu przez statki przewożące luzem szkodliwe substancje ciekłe” w wysokości obliczonej według wzoru:

2000 + 0,05 x pojemność brutto [j.t.]

1.10. Za przegląd pośredni dla potwierdzenia międzynarodowego świadectwa pod nazwą „Międzynarodowy certyfikat o zapobieganiu zanieczyszczeniu przez statki przewożące luzem szkodliwe substancje ciekłe” w wysokości obliczonej według wzoru:

0,35 x (2000 + 0,05 x pojemność brutto) [j.t.]

1.11. Za przegląd roczny dla potwierdzenia międzynarodowego świadectwa pod nazwą „Międzynarodowy certyfikat o zapobieganiu zanieczyszczeniu przez statki przewożące luzem szkodliwe substancje ciekłe” w wysokości obliczonej według wzoru:

0,25 x (2000 + 0,05 x pojemność brutto) [j.t.]

1.12. Za przegląd wstępny przed oddaniem statku do eksploatacji dla wydania międzynarodowego świadectwa pod nazwą „Certyfikat o zapobieganiu zanieczyszczeniu ściekami” w wysokości obliczonej według wzoru:

2 x N x 90 [j.t.]

gdzie N – oznacza łączną liczbę członków załogi, pasażerów oraz personelu specjalnego.

1.13. Za przegląd wstępny statku eksploatowanego dla wydania międzynarodowego świadectwa pod nazwą „Certyfikat o zapobieganiu zanieczyszczeniu ściekami” w wysokości obliczonej według wzoru:

1,2 x N x 90 [j.t.]

1.14. Za przegląd dla odnowienia międzynarodowego świadectwa pod nazwą „Certyfikat o zapobieganiu zanieczyszczeniu ściekami” w wysokości obliczonej według wzoru:

N x 90 [j.t.] – maksymalna opłata 5000 j.t.

1.15. Za przegląd roczny dla potwierdzenia międzynarodowego świadectwa pod nazwą „Certyfikat o zapobieganiu zanieczyszczeniu ściekami” w wysokości obliczonej według wzoru:

0,25 x N x 90 [j.t.] – maksymalna opłata 1500 j.t.

1.16. Za przegląd dodatkowy, ogólny lub częściowy, pobiera się opłaty w wysokości 180 j. t. za każdą zużytą godzinę.

2.1. Za wystawienie międzynarodowego świadectwa pobiera się opłatę w wysokości 500 j. t.

2.2. Za potwierdzenie międzynarodowego świadectwa pobiera się opłatę w wysokości 150 j. t.