Dziennik Ustaw - rok 1996 nr 125 poz. 589

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 16 czerwca 1994 r. w Waszyngtonie została sporządzona Konwencja o ochronie i zarządzaniu zasobami mintaja w centralnej części Morza Beringa w następującym brzmieniu:

Przekład

KONWENCJA

o ochronie i zarządzaniu zasobami mintaja w centralnej części Morza Beringa

Strony niniejszej konwencji,

uznając pilną konieczność podjęcia współpracy przy podejmowaniu środków na rzecz ochrony i zarządzania zasobami mintaja w centralnej części Morza Beringa, pozostających w zgodności z prawem międzynarodowym, oraz

przyjmując do wiadomości przyjęcie Konwencji prawa morza Narodów Zjednoczonych z 1982 r.

uzgodniły, co następuje:

Niniejsza konwencja ma zastosowanie do obszaru morza otwartego Morza Beringa znajdującego się poza 200 milami morskimi od linii podstawowych, od których mierzona jest szerokość morza terytorialnego państw nadbrzeżnych Morza Beringa, zwanego dalej „Obszarem Konwencyjnym”, chyba że niniejsza konwencja przewiduje inaczej. Dla celów naukowych działalność prowadzona na podstawie niniejszej konwencji może się rozciągać poza Obszar Konwencyjny na Morzu Beringa.

Celami niniejszej konwencji są:

1) ustanowienie międzynarodowego systemu ochrony, zarządzania i optymalnego wykorzystania zasobów mintaja w Obszarze Konwencyjnym;

2) przywrócenie i utrzymanie zasobów mintaja na Morzu Beringa na poziomach pozwalających na utrzymanie maksymalnego stabilnego połowu;

3) współpraca w gromadzeniu i sprawdzaniu informacji faktycznych, dotyczących mintaja i innych żywych zasobów Morza Beringa, oraz

4) zapewnienie, jeśli Strony wyrażą na to zgodę, forum, na którym rozpatrywano by ustanawianie koniecznych środków ochronnych i zarządzania innymi niż mintaj żywymi zasobami morskimi w Obszarze Konwencyjnym, jeśli byłoby to wymagane w przyszłości.

1. Dla osiągnięcia celów niniejszej konwencji Strony wyrażają zgodę na:

(a) zwoływanie Dorocznej Konferencji Stron; oraz

(b) ustanowienie Komitetu Naukowo-Technicznego.

2. Strony przyjmą i znowelizują, jeśli zajdzie taka potrzeba, regulaminy zarówno dla Dorocznej Konferencji, jak i dla Komitetu Naukowo-Technicznego.

1. Doroczna Konferencja spełnia następujące funkcje:

(a) ustanawianie dopuszczalnej wielkości połowów mintaja w Obszarze Konwencyjnym (zwane dalej „AHL”) na kolejny rok;

(b) ustanawianie narodowej indywidualnej kwoty połowowej mintaja w Obszarze Konwencyjnym (zwanej dalej „INQ”) na kolejny rok dla każdej ze Stron;

(c) uchwalanie innych stosownych środków ochronnych i zarządzających dla zasobów mintaja w Obszarze Konwencyjnym;

(d) ustanawianie planu pracy Komitetu Naukowo-Technicznego (zwanego dalej „Planem pracy”);

(e) przyjmowanie sprawozdań od każdej ze Stron w sprawie podjętych środków mających na celu zbadanie i ukaranie naruszeń postanowień niniejszej konwencji oraz przyjętych środków zgodnie z konwencją;

(f) ustanawianie warunków dla wszelkiej próbnej działalności rybotówczej mintaja w Obszarze Konwencyjnym oraz określaniu zakresu wszelkich wspólnych badań naukowych nad żywymi zasobami morskimi, innymi niż mintaj, objętych niniejszą konwencją;

(g) dyskutowanie nad wspólnymi środkami wykonawczymi;

(h) rozpatrywanie skuteczności Programu Obserwatorów Centralnej Części Morza Beringa, ustanowionego zgodnie z artykułem XI, oraz przyjęcie instrukcji postępowania przy wchodzeniu na pokład i inspekcji, o których mowa w artykule XI;

(i) rozpatrywanie spraw związanych z ochroną i zarządzaniem żywymi zasobami morskimi, innymi niż mintaj, w Obszarze Konwencyjnym;

(j) dyskutowanie nad danymi naukowymi i środkami ochronnymi Państw nadbrzeżnych Morza Beringa, odnoszącymi się do połowów mintaja na Morzu Beringa;

(k) dyskutowanie na temat działalności wspierającej rybołówstwo w Obszarze Konwencyjnym, z uwzględnieniem wpływu takiej działalności na środowisko;

(I) przyjmowanie nowelizacji do aneksu do niniejszej konwencji oraz

(m) wykonywanie innych funkcji wynikających z postanowień niniejszej konwencji lub koniecznych do osiągnięcia celów niniejszej konwencji.

2. Strona będąca gospodarzem Dorocznej Konferencji publikuje i utrzymuje rejestr wszelkich środków ochronnych i zarządzających, pozostających w mocy w Obszarze Konwencyjnym.

3. W wykonywaniu swoich funkcji wskazanych w ustępie 1 niniejszego artykułu Doroczna Konferencja weźmie w pełni pod uwagę sprawozdania i zalecenia Komitetu Naukowo-Technicznego.

1. Każda Strona posiada jeden głos przy podejmowaniu decyzji na Dorocznej Konferencji.

2. Jeżeli konwencja nie przewiduje inaczej, decyzje Dorocznej Konferencji w sprawach merytorycznych są podejmowane w drodze consensusu. Daną sprawę uważa się za merytoryczną, jeżeli którakolwiek ze Stron uważa ją za taką.

3. Decyzje w sprawach innych niż te, o których mowa w ustępie 2, są podejmowane zwykłą większością głosów wszystkich Stron głosujących za lub przeciw.

1. Doroczne Konferencje odbywają się na zasadzie rotacji pomiędzy Stronami.

2. Decyzję o miejscu odbycia kolejnej Dorocznej Konferencji podejmuje poprzednia Doroczna Konferencja.

3. Na zakończenie każdej Dorocznej Konferencji Strony wybierają przewodniczącego i wiceprzewodniczącego, którzy będą pełnili funkcje do zakończenia kolejnej Dorocznej Konferencji.

1. Doroczna Konferencja ustanawia, w drodze consensusu, AHL na kolejny rok na podstawie oceny całkowitej biomasy mintaja Basenu Aleuckiego, dokonanej przez Komitet Naukowo-Techniczny.

2. Jeżeli wszelkie próby osiągnięcia consensusu nie przyniosą rezultatu, AHL zostaje określony zgodnie z postanowieniami części I aneksu.

1. Doroczna Konferencja ustanawia, w drodze consensusu, INQ na kolejny rok dla każdej ze Stron, których suma nie przekroczy AHL, pod warunkiem że INQ nie zostanie przekazana jakiejkolwiek innej Stronie lub podmiotowi nie będącemu stroną niniejszej konwencji.

2. Jeżeli wszelkie próby osiągnięcia consensusu nie przyniosą rezultatu, Strony wyrażają zgodę, aby połowy mintaja w Obszarze Konwencyjnym odbywały się zgodnie z postanowieniami części 2 aneksu.

1. Komitet Naukowo-Techniczny, w którego skład wchodzi co najmniej jeden przedstawiciel każdej ze Stron, gromadzi, wymienia i dokonuje analizy informacji dotyczących wielkości połowów/zasobów mintaja oraz innych żywych zasobów morskich, objętych niniejszą konwencją, zgodnie z Planem pracy ustanowionym przez Doroczną Konferencję, oraz bada inne sprawy naukowe, które mogą zostać do niego skierowane przez Doroczną Konferencję. Ustanawia on również formy i procedury przekazywania przez Strony danych rybołówczych zgodnie z wymogami artykułu X.

2. Komitet Naukowo-Techniczny odbywa spotkanie przed Doroczną Konferencją oraz przedkłada Dorocznej Konferencji sprawozdanie z wyników swojego spotkania.

3. Komitet Naukowo-Techniczny będzie dążył do przyjmowania swoich sprawozdań w drodze consensusu. Jeżeli wszelkie próby osiągnięcia consensusu nie przyniosłyby rezultatu, w sprawozdaniu zostaną zawarte odmienne poglądy przedstawicieli Stron w Komitecie Naukowo-Technicznym.

4. Komitet Naukowo-Techniczny przygotowuje zalecenia dla Dorocznej Konferencji odnoszące się do ochrony i zarządzania mintajem, włącznie z AHL na kolejny rok.

5. Komitet Naukowo-Techniczny może wykonywać funkcje wynikające z innych postanowień niniejszej konwencji bądź określonych przez Doroczną Konferencję.

1. Strony współpracują przy prowadzeniu badań naukowych nad zasobami mintaja oraz, jeśli ustali tak Doroczna Konferencja, nad innymi żywymi zasobami morskimi objętymi niniejszą konwencją, włącznie z badaniami nad określeniem charakteru wędrówek mintaja zarówno w Obszarze Konwencyjnym, jak i poza nim. Strony również współpracują w wymianie informacji naukowych na temat tych zasobów oraz przy przyjmowaniu ujednoliconych metodologii dla takich badań naukowych.

2. Strony rokrocznie przedkładają dane rybołówcze Komitetowi Naukowo-Technicznemu, włącznie ze statystyką połowów i nakładu połowowego, dane dotyczące okresu i obszaru, w którym prowadzono działalność rybołówczą, przypadkowych połowów gatunków anadromicznych lub innych żywych zasobów morskich, bądź inne dane biologiczne i techniczne wymagane do osiągnięcia celów niniejszej konwencji.

3. Każda ze Stron, na wniosek którejkolwiek innej Strony, przeprowadzi dwustronne konsultacje w celu ulokowania obserwatorów naukowych Strony wnioskującej na pokładzie jakiegokolwiek statku rybackiego Strony, do której zwrócono się z wnioskiem w Obszarze Konwencyjnym.

4. W każdym roku, gdy AHL wynosi zero, Doroczna Konferencja może zezwolić na dokonywanie próbnych połowów mintaja w Obszarze Konwencyjnym prowadzone przez statki rybackie Stron zgodnie z planem badawczym, który zostanie przedłożony przez którąkolwiek z zainteresowanych Stron oraz zatwierdzony przez Doroczną Konferencję na podstawie zaleceń Komitetu Naukowo-Technicznego. Warunki takiego dokonywania połowów zostaną określone przez Doroczną Konferencję.

1. Każda ze Stron podejmie wszelkie konieczne środki w celu zapewnienia przestrzegania przez jej obywateli i statki rybackie pływające pod jej banderą postanowień niniejszej konwencji i środków uchwalonych na jej podstawie. W rozumieniu niniejszej konwencji „statek rybacki” oznacza każdy statek wykorzystywany lub który zamierza się wykorzystać do celów komercyjnej eksploatacji żywych zasobów morskich, włącznie ze statkami bazami i wszelkimi innymi statkami bezpośrednio zaangażowanymi w taką działalność rybołówczą.

2. Każda Strona zapewni:

(a) że jej statki rybackie będą poławiały mintaja w Obszarze Konwencyjnym wyłącznie na podstawie właściwego zezwolenia wydanego przez tę Stronę;

oraz

(b) że działalność połowowa mintaja prowadzona przez jej statki rybackie, podjęta z naruszeniem postanowień konwencji lub właściwego zezwolenia, będzie stanowiła przestępstwo w świetle jej ustawodawstwa krajowego.

3. Każda ze Stron będzie wymagała, aby jej statki rybackie poławiające mintaja w Obszarze Konwencyjnym:

(a) posługiwały się satelitarnymi przekaźnikami rzeczywistego czasu, określającymi położenie, gdy znajdują się na Morzu Beringa;

(b) powiadamiały pozostałe Strony o swoim zamiarze wejścia w Obszar Konwencyjny z 48-godzinnym wyprzedzeniem przed wejściem; stosowna procedura zostanie ustanowiona przez Doroczną Konferencję;

oraz

(c) powiadamiały pozostałe Strony o lokalizacji wszelkich przeładunków ryb i produktów rybnych na statki transportowe z 24-godzinnym wyprzedzeniem przed przeładunkiem.

4. Strony wymieniają:

(a) informacje zebrane przez satelitarne przekaźniki rzeczywistego czasu, określające położenie statku na zasadzie rzeczywistego czasu, z dwustronnymi kanałami;

oraz

(b) dane połowowe w wystarczająco regularnym cyklu, ustanowionym przez Doroczną Konferencję, w celu zapewnienia skutecznego wdrażania stosownych środków ochronnych i zarządzających.

5. Strony ustanowią Program Obserwatorów Centralnej Części Morza Beringa według następujących zasad:

(a) Każdy statek rybacki Stron, prowadzący połowy mintaja w Obszarze Konwencyjnym, przyjmie jednego obserwatora Strony nie będącej Państwem-Stroną jego bandery, na prośbę takiej Strony, na warunkach wcześniej uzgodnionych dwustronnie, z dostatecznym wyprzedzeniem przez zainteresowane Strony. Jeżeli taki obserwator będzie nieosiągalny, to na pokładzie statku będzie się znajdował jeden obserwator z bandery Państwa-Strony.

(b) Obserwatorzy zostaną przeszkoleni i poświadczeni zgodnie z procedurą, która zostanie włączona do Programu.

(c) Celem Programu jest uwzględnienie znaczącego poziomu obsady obserwatorów wysyłanych przez Strony nie będące Państwami-Stronami bandery.

(d) W odniesieniu do obserwatorów wysyłanych przez Strony nie będące Państwami-Stronami bandery każda Strona zobowiąże swoje statki rybackie do poniesienia kosztów wyżywienia i zakwaterowania takich obserwatorów. Inne sprawy odnoszące się do kosztów zostaną załatwione pomiędzy zainteresowanymi Stronami.

(e) Działalność obserwatorów obejmuje między innymi monitoring wdrażania środków ochronnych i zarządzających, przyjętych zgodnie z niniejszą konwencją (np. środków odnoszących się do działalności rybołówczej, jej miejsca przypadkowych połowów i sprzętu rybackiego), oraz składanie sprawozdań o swoich wnioskach Państwu-Stronie bandery i Stronie obserwatora.

6. Każda Strona może egzekwować postanowienia niniejszej konwencji w Obszarze Konwencyjnym zgodnie z poniższymi ustaleniami:

(a) Każda ze Stron wyraża zgodę na wejście na pokład statków rybackich, pływających pod jej banderą i znajdujących się w Obszarze Konwencyjnym, należycie upoważnionym urzędnikom którejkolwiek innej ze Stron i przeprowadzenie inspekcji pod kątem przestrzegania niniejszej konwencji lub środków uchwalonych zgodnie z konwencją.

(b) Urzędnicy mają prawo przeprowadzenia inspekcji statku (z wyjątkiem kabin załogi i pomieszczenia maszynowni), połowów, sprzętu rybackiego, stosownych dokumentów i dzienników pokładowych oraz do zadawania pytań kapitanowi, oficerowi połowowemu i innym oficerom znajdującym się na pokładzie.

(c) Podczas przeprowadzania inspekcji urzędnicy okażą pełnomocnictwa wydane przez ich rządy, zminimalizują zakłócenia i niedogodności dla działalności statku rybackiego, prowadzonej zgodnie z niniejszą konwencją, oraz będą przestrzegać procedur wytyczonych przez instrukcję przyjętą przez Doroczną Konferencję.

7. Jeżeli inspekcja statku rybackiego, podjęta na podstawie ustępu 6, wykaże dowody naruszenia postanowień niniejszej konwencji lub środków przyjętych na jej podstawie:

(a) Państwo-Strona bandery zostanie pilnie powiadomione o rzekomych naruszeniach. Państwo-Strona bandery podejmie wówczas stosowne środki zgodnie ze swoimi ustawami i przepisami, z pilnym przeprowadzeniem śledztwa włącznie. Państwo-Strona bandery nakaże statkowi rybackiemu zaprzestania działalności stanowiącej naruszenie przepisów niniejszej konwencji lub środków uchwalonych na jej podstawie oraz w stosownych przypadkach nakaże statkowi rybackiemu natychmiastowe opuszczenie Obszaru Konwencyjnego.

(b) W każdym przypadku, gdy statek rybacki:

i) prowadził połowy mintaja inne niż zezwalane połowy próbne w Obszarze Konwencyjnym w jakimkolwiek roku:

(1) gdy AHL wynosi zero;

(2) gdy prowadzenie połowów mintaja nie jest dozwolone na podstawie postanowień niniejszej konwencji;

(3) po osiągnięciu przez Stronę, do której należy statek, całkowitego poziomu INQ połowu mintaja tejże Strony;

ii) prowadził działalność w Obszarze Konwencyjnym bez właściwego zezwolenia Państwa-Strony bandery;

lub

iii) prowadził działalność w Obszarze Konwencyjnym bez obserwatora lub bez działającego satelitarnego przekaźnika rzeczywistego czasu określającego położenie statku w okolicznościach określonych w instrukcji przyjętej przez Doroczną Konferencję, a Państwo-Strona bandery nie jest w stanie przejąć natychmiastowego nadzoru bądź w inny sposób zrealizować swojej odpowiedzialności za działalność statku rybackiego, to urzędnicy Strony wchodzącej na pokład będą mogli kontynuować wejście na pokład zapoczątkowane na podstawie powyższego ustępu 6 aż do czasu, gdy urzędnicy Państwa-Strony bandery wejdą na pokład statku rybackiego lub gdy Państwo-Strona bandery w inny sposób wykona swoją odpowiedzialność za działalność statku rybackiego. W takich okolicznościach zainteresowane Strony będą współpracowały w celu zapewnienia całkowitego przestrzegania niniejszej konwencji oraz środków ochronnych i zarządzających uchwalonych na jej podstawie. W szczególności zainteresowane Strony przeprowadzą konsultacje i podejmą praktyczne działania, które mogą być konieczne do zapewnienia przestrzegania konwencji.

(c) Jedynie władze Państwa-Strony bandery mogą sądzić sprawców przestępstw i nakładać za nie kary. Dowody konieczne do ustalenia przestępstwa, jeśli znajdują się we władaniu którejkolwiek ze Stron, zostaną dostarczone zgodnie z odpowiednimi ustawami i przepisami Stron, tak szybko jak to możliwe, Stronie posiadającej jurysdykcję do osądzania sprawców przestępstw oraz zostaną wzięte pod uwagę i odpowiednio wykorzystane przez właściwe władze tej Strony.

(d) Kary przewidziane w odpowiednich ustawach i przepisach Stron będą odzwierciedlać wagę naruszeń.

1. Strony wyrażają zgodę na zwrócenie uwagi każdemu podmiotowi, nie będącemu Stroną niniejszej konwencji, na wszelkie sprawy odnoszące się do działalności rybołówczej jego obywateli, osób mających w nim stałe zamieszkanie lub statków pływających pod jego banderą, która mogłaby wywrzeć niekorzystny wpływ na osiągnięcie celów niniejszej konwencji.

2. Strony w sposób zgodny z prawem międzynarodowym będą zachęcały wszelkie podmioty nie będące Stroną do przestrzegania postanowień niniejszej konwencji oraz wszelkich środków ochronnych i zarządzających przyjętych na jej podstawie.

3. Jeżeli działalność rybołówcza prowadzona przez obywateli, osoby mające stałe miejsce zamieszkania lub statki jakiegokolwiek podmiotu nie będącego Stroną mogłaby wywrzeć niekorzystny wpływ na osiągnięcie celów niniejszej konwencji, to Strony podejmą, indywidualnie bądź zbiorowo, środki zgodne z prawem międzynarodowym, uznane przez nie za konieczne i właściwe, w celu powstrzymania takiej działalności.

4. Każda ze Stron podejmie stosowne środki, aby statki rybackie, zarejestrowane na podstawie jej ustaw i przepisów, nie zmieniały swojej przynależności w celu uniknięcia przestrzegania postanowień niniejszej konwencji lub środków przyjętych na jej podstawie.

5. Strony mogą, w drodze jednomyślnej zgody, zapraszać przedstawiciela jakiegokolwiek podmiotu, nie będącego Stroną, do uczestnictwa w charakterze obserwatora w Dorocznych Konferencjach.

Jeżeli powstanie spór pomiędzy dwiema lub więcej Stronami odnośnie do interpretacji lub stosowania niniejszej konwencji, Strony te przeprowadzą wzajemne konsultacje mające na celu rozstrzygnięcie sporu w drodze dostępnych, wybranych przez siebie, środków pokojowych.

1. Aneks do niniejszej konwencji stanowi jej integralną część. Rozumie się, że wszelkie odniesienia do niniejszej konwencji obejmują również aneks.

2. Aneks do niniejszej konwencji uznaje się za znowelizowany po przyjęciu przez rządy wszystkich Stron zaproponowanej nowelizacji, uchwalonej przez Doroczną Konferencję zgodnie z postanowieniami artykułu IV ustęp 1 litera I). Nowelizacja aneksu wchodzi w życie w dniu otrzymania przez depozytariusza pisemnej notyfikacji od wszystkich Stron o przyjęciu przez nie nowelizacji.

3. Depozytariusz powiadomi wszystkie Strony o dacie otrzymania każdej notyfikacji o przyjęciu nowelizacji aneksu.

Językiem urzędowym Dorocznej Konferencji i Komitetu Naukowo-Technicznego jest język angielski.

1. Niniejsza konwencja będzie otwarta do podpisu w Waszyngtonie przez Chińską Republikę Ludową, Japonię, Republikę Korei, Rzeczpospolitą Polską, Federację Rosyjską i Stany Zjednoczone Ameryki.

2. Niniejsza konwencja wejdzie w życie trzydziestego dnia, który nastąpi po dniu, w którym przynajmniej cztery państwa-sygnatariusze, włącznie z Federacją Rosyjską i Stanami Zjednoczonymi Ameryki, będącymi państwami nadbrzeżnymi Morza Beringa, złożą depozytariuszowi swój dokument ratyfikacyjny, przyjęcia lub zatwierdzenia.

3. Niniejsza konwencja wejdzie w życie dla każdego z pozostałych państw-sygnatariuszy w trzydziestym dniu, który nastąpi po dniu złożenia przez to państwo dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia.

4. Po wejściu w życie niniejszej konwencji Strony mogą w drodze jednomyślnej zgody zaprosić inne państwa, których obywatele i statki rybackie wyrażą życzenie prowadzenia połowów mintaja w Obszarze Konwencyjnym, aby stały się stronami niniejszej konwencji. Niniejsza konwencja wejdzie w życie dla takiego państwa w trzydziestym dniu po złożeniu przez to państwo dokumentu przystąpienia.

1. Każda ze Stron może w każdym czasie zaproponować nowelizację niniejszej konwencji inną niż nowelizacja aneksu poprzez dostarczenie tekstu takiej propozycji depozytariuszowi. Depozytariusz pilnie roześle takie propozycje wszystkim Stronom.

2. Jeżeli połowa liczby Stron złoży wniosek o odbycie spotkania w celu przedyskutowania zaproponowanej nowelizacji, depozytariusz zwoła takie spotkanie, które odbędzie się nie wcześniej niż po sześćdziesięciu dniach od rozesłania propozycji zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu.

3. Nowelizacja wejdzie w życie z chwilą otrzymania przez depozytariusza dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia lub zatwierdzenia od wszystkich Stron.

Po trzech latach od wejścia w życie niniejszej konwencji każda ze Stron może wypowiedzieć niniejszą konwencję po dwunastu miesiącach od złożenia pisemnej notyfikacji depozytariuszowi o swoim zamiarze wypowiedzenia.

Żadne z postanowień niniejszej konwencji ani kroki podjęte na jej podstawie nie mogą być uważane za przesądzające w sprawie stanowiska lub poglądów którejkolwiek ze Stron w odniesieniu do jej praw i obowiązków wynikających z traktatów lub innych umów międzynarodowych, których jest ona stroną, bądź jej stanowiska lub poglądów w odniesieniu do prawa morza.

Oryginał niniejszej konwencji zostanie złożony Rządowi Stanów Zjednoczonych Ameryki, który będzie depozytariuszem. Depozytariusz prześle uwierzytelnione odpisy niniejszej konwencji wszystkim pozostałym sygnatariuszom i państwom przystępującym.

Na dowód czego niżej podpisani, będąc do tego należycie upoważnieni, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Waszyngtonie dnia 16 czerwca 1994 r., w jednym egzemplarzu oryginalnym w języku angielskim.

ANEKS

CZĘŚĆ 1

Zgodnie z artykułem VII ustęp 2 AHL zostanie określony w następujący sposób:

(a) Na podstawie informacji naukowo-technicznych, rozpatrzonych przez Komitet Naukowo-Techniczny, instytuty, które zostaną wyznaczone, po jednym, przez Federację Rosyjską i Stany Zjednoczone Ameryki jako państwa nadbrzeżne Morza Beringa, określą wspólnie biomasę mintaja Basenu Aleuckiego.

(b) Jeżeli instytuty nie będą miały do dyspozycji dostatecznej informacji naukowo-technicznej, pozwalającej tym dwóm instytutom wyznaczonym zgodnie z ustępem (a) na określenie biomasy mintaja Basenu Aleuckiego, Strony wyrażają zgodę, że dla celów niniejszej konwencji biomasa mintaja dla Konkretnego Obszaru¹⁾, określana przez instytut Stanów Zjednoczonych wyznaczony zgodnie z ustępem (a), będzie uważana za stanowiącą 60 procent biomasy mintaja Basenu Aleuckiego.

© Jeżeli biomasa mintaja Basenu Aleuckiego wynosi poniżej 1,67 miliona ton metrycznych, to AHL będzie wynosiła zero, a zatem nie będą prowadzone ukierunkowane połowy stada mintaja Basenu Aleuckiego.

(d) Jeżeli biomasa mintaja Basenu Aleuckiego wynosi 1.67 miliona ton metrycznych lub więcej, AHL zostanie określona zgodnie z następującą tabelą:

CZĘŚĆ 2

Zgodnie z artykułem VIII ustęp 2 Doroczna Konferencja ustanowi, w drodze consensusu, skuteczny system zarządzania połowami mintaja w Obszarze Konwencyjnym.

System zarządzania:

(a) zostanie oparty na zaleceniach Komitetu Naukowo-Technicznego;

(b) w pełni uwzględni odpowiedni nakład połowowy każdej ze Stron, zdolność połowową i przetwórczą statków rybackich, których może to dotyczyć, oraz ich względną wydajność;

(c) nie stanowi uszczerbku dla możliwości statków rybackich wszystkich Stron do udziału w połowach oraz

(d) będzie zawierał datę rozpoczęcia połowów, program efektywnego monitoringu połowów, procedurę zakończenia połowów oraz – jeżeli będzie to stosowne – inne konkretne środki ochronne i zarządzające.

Treść załącznika w formie PDF do pobrania tutaj

Po zapoznaniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 30 maja 1995 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Wałęsa

L.S.

Minister Spraw Zagranicznych: W. Bartoszewski

¹⁾ Konkretny Obszar oznacza obszar znajdujący się na południe od prostej linii pomiędzy punktem położonym na 55°46' N i 170°00' W a punktem położonym na 54°30' N i 167°00' W oraz między południkiem 167°00' W i południkiem 170°00' W, oraz na północ od Wysp Aleuckich i linii prostych pomiędzy wyspami łączącymi następujące współrzędne w kolejności zestawienia:

52°49.2'N. 169°40.4'W

52°49.8'N. 169°06.3'W

53°23.8' N. 167°50.1'W

53°18.7'N. 167°51.4'W