REKLAMA

Dziennik Ustaw - rok 1996 nr 96 poz. 448

Tekst pierwotny

Na podstawie art. 77³ Kodeksu pracy zarządza się, co następuje:

§ 1.

1. Przepisy rozporządzenia stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 2, do pracowników zatrudnionych w następujących jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej prowadzonych przez organy administracji rządowej:

1) domach pomocy społecznej,

2) dziennych domach pomocy społecznej,

3) ośrodkach opiekuńczych,

4) domach dla bezdomnych,

5) noclegowniach,

6) dziennych ośrodkach adaptacyjnych,

7) środowiskowych domach samopomocy,

8) gospodarstwach pomocniczych rolnych i hodowlanych, utworzonych przy domach pomocy społecznej, zwanych dalej „gospodarstwami pomocniczymi”.

2. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do nauczycieli i wychowawców zatrudnionych w domach pomocy społecznej, otrzymujących wynagrodzenie na podstawie odrębnych przepisów.

§ 2.

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o „najniższym wynagrodzeniu”, rozumie się przez to najniższe wynagrodzenie zasadnicze w pierwszej kategorii zaszeregowania, określone w tabelach miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiących załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§ 3.

1. Ustala się:

1) tabele miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego, stanowiące załącznik nr 1 do rozporządzenia,

2) tabele stanowisk, zaszeregowań i wymagań kwalifikacyjnych pracowników, stanowiące załącznik nr 2 do rozporządzenia.

2. Pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy wynagrodzenie zasadnicze i inne składniki wynagrodzenia przysługują w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy określonego w umowie o pracę.

3. Godzinową stawkę wynagrodzenia zasadniczego oblicza się przez podzielenie wynagrodzenia zasadniczego wynikającego z osobistego zaszeregowania pracownika, określonego stawką miesięczną za pełny wymiar czasu pracy, przez:

1) 178 – dla pracowników, których tygodniowy wymiar czasu pracy wynosi średnio 42 godziny,

2) 170 – dla pracowników, których tygodniowy wymiar czasu pracy wynosi średnio 40 godzin,

3) 135 – dla pracowników, których tygodniowy wymiar czasu pracy wynosi średnio 31 godzin i 30 minut.

4. Przepis ust. 3 pkt 1 stosuje się również przy obliczaniu godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego pracownika zatrudnionego przy pilnowaniu.

§ 4.

1. Pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku związanym z kierowaniem zespołem przysługuje dodatek funkcyjny.

2. Wysokość dodatku funkcyjnego, ustalonego w relacji procentowej do najniższego wynagrodzenia, określona jest w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

3. Pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku nie związanym z kierowaniem zespołem, koordynującemu wykonanie określonych zadań wynikających z programu działań na rzecz mieszkańców, może być przyznany dodatek funkcyjny w wysokości do 100% najniższego wynagrodzenia.

§ 5.

1. Pracownikowi przysługuje dodatek za wysługę lat w wysokości 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego po 5 latach pracy. Dodatek ten wzrasta o 1% za każdy następny rok pracy do osiągnięcia 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego po 20 i więcej latach pracy.

2. Do okresu pracy uprawniającego do dodatku za wysługę lat wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia.

3. Do okresu pracy uprawniającego do dodatku za wysługę lat wlicza się także inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.

4. W przypadku dodatkowego zatrudnienia pracownika prawo do dodatku za wysługę lat ustala się odrębnie dla każdego stosunku pracy. Do okresu zatrudnienia dodatkowego nie podlegają zaliczeniu okresy zatrudnienia podstawowego.

5. Dodatek za wysługę lat przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie. Dodatek ten przysługuje również za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy wskutek choroby bądź konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które pracownik otrzymuje wynagrodzenie lub zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

6. Dodatek za wysługę lat jest wypłacany w terminie wypłaty wynagrodzenia:

1) począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do dodatku lub prawo do wyższej stawki dodatku, jeżeli nabycie prawa nastąpiło w ciągu miesiąca,

2) za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do dodatku lub prawa do wyższej stawki dodatku nastąpiło pierwszego dnia miesiąca.

§ 6.

1. Pracownikowi zatrudnionemu stale w systemie pracy zmianowej, w pełnym wymiarze czasu pracy, przysługuje dodatek w wysokości 10% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego za każdą godzinę pracy wykonywanej na II zmianie.

2. Pracownikowi przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, dodatkowe wynagrodzenie w wysokości 20% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego za każdą godzinę pracy wykonywanej w porze nocnej.

3. Pielęgniarce (asystentce pielęgniarskiej, młodszej pielęgniarce, przyuczonej pielęgniarce), opiekunowi, salowej i sanitariuszowi, zatrudnionym w domu pomocy społecznej, przysługuje zamiast dodatkowego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 2, dodatkowe wynagrodzenie w wysokości 65% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego za każdą godzinę pracy wykonywanej w porze nocnej.

4. Od dnia 1 stycznia 1997 r. dodatkowe wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 2 i 3, nie może być niższe od wynagrodzenia ustalonego na podstawie art. 137 § 2 Kodeksu pracy.

5. Pracownikowi, o którym mowa w ust. 3, za pracę w niedziele i święta ustawowo wolne od pracy przysługuje dodatek w wysokości 45% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego za każdą godzinę pracy wykonywanej w porze dziennej.

§ 7.

Pracownikowi pełniącemu funkcję brygadzisty przysługuje z tytułu wykonywania dodatkowych czynności polegających na kierowaniu, organizowaniu i nadzorowaniu pracy brygady, w okresie pełnienia tej funkcji, dodatek w wysokości uzależnionej od liczby pracowników w brygadzie – do 20% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego.

§ 8.

1. Za wykonywanie szczególnych zadań, nie mieszczących się w zakresie obowiązków wynikających z umowy o pracę, pracownikowi przysługuje odrębne wynagrodzenie. Rodzaje szczególnych zadań, za których wykonywanie przysługuje odrębne wynagrodzenie, oraz zasady jego przyznawania określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

2. Odrębne wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, ustala się w relacji procentowej do najniższego wynagrodzenia.

§ 9.

1. Kierowcy samochodu osobowego może być przyznane, za jego zgodą, wynagrodzenie ryczałtowe obejmujące poszczególne składniki wynagrodzenia (w szczególności wynagrodzenie zasadnicze, dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych oraz dodatkowe wynagrodzenie za pracę w porze nocnej), uwzględniające liczbę godzin przypadających do przepracowania w okresie jednego miesiąca – w przypadku gdy faktyczny czas pracy kierowcy w poszczególnych miesiącach nie ulega wahaniom i odpowiada liczbie godzin przyjętej do obliczenia wynagrodzenia.

2. Kierowcy, któremu powierzono dodatkowe czynności nie wchodzące w zakres jego normalnych obowiązków, przysługuje dodatek w wysokości do 60% najniższego wynagrodzenia.

§ 10.

1. Pracownikowi zatrudnionemu w gospodarstwie pomocniczym, z którym stosunek pracy został nawiązany przed dniem 1 lipca 1996 r., za każdą godzinę pracy wykonywanej w warunkach szkodliwych dla zdrowia, szczególnie uciążliwych oraz szczególnie niebezpiecznych przysługuje dodatek w wysokości:

1) przy pierwszym stopniu szkodliwości lub szczególnej uciążliwości – 5%,

2) przy drugim stopniu szkodliwości lub szczególnej uciążliwości – 10%,

3) przy trzecim stopniu szkodliwości lub szczególnej uciążliwości albo szczególnego niebezpieczeństwa – 15%,

4) przy czwartym stopniu szkodliwości – 20%

stawki godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia.

2. W razie zbiegu prawa do dwóch lub więcej dodatków, przysługuje jeden dodatek w wysokości najwyższej.

3. Rodzaje prac zaliczanych do poszczególnych stopni szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości oraz prac szczególnie niebezpiecznych określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

§ 11.

Pracownikowi zatrudnionemu przy pilnowaniu przysługuje dodatek w wysokości 10% stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego za każdą godzinę przepracowaną nieprzerwanie ponad 8 godzin do 12 godzin na dobę, w ramach miesięcznej normy czasu pracy wynikającej z pomnożenia 8 godzin przez liczbę roboczych dni kalendarzowych.

§ 12.

Pracownikowi domu pomocy społecznej, któremu powierzono funkcję kierownika lub głównego księgowego w gospodarstwie pomocniczym, przysługuje wynagrodzenie ryczałtowe w wysokości 35% maksymalnego wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego przewidzianych dla tego stanowiska.

§ 13.

1. W ramach środków na wynagrodzenia może być tworzony fundusz premiowy.

2. Wysokość funduszu premiowego oraz zasady przyznawania i wypłacania premii określa zakładowy regulamin premiowania.

§ 14.

W ramach środków na wynagrodzenia może być tworzony fundusz nagród z przeznaczeniem na nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy zawodowej.

§ 15.

1. Pracownikowi przysługuje, z zastrzeżeniem ust. 2, nagroda jubileuszowa w wysokości:

1) 75% miesięcznego wynagrodzenia – po 20 latach pracy,

2) 100% miesięcznego wynagrodzenia – po 25 latach pracy,

3) 150% miesięcznego wynagrodzenia – po 30 latach pracy,

4) 200% miesięcznego wynagrodzenia – po 35 latach pracy,

5) 300% miesięcznego wynagrodzenia – po 40 latach pracy.

2. Pracownikowi gospodarstwa pomocniczego nagroda jubileuszowa, o której mowa w ust. 1 pkt 1, przysługuje w przypadku, gdy okres 20 lat pracy upływa w dniu 1 lipca 1996 r. lub po tym dniu.

3. Do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.

4. W razie równoczesnego pozostawania więcej niż w jednym stosunku pracy, do okresu pracy uprawniającego do nagrody wlicza się jeden z tych okresów.

5. Pracownik nabywa prawo do nagrody jubileuszowej w dniu upływu okresu uprawniającego do nagrody.

6. Pracownik jest obowiązany udokumentować swoje prawo do nagrody jubileuszowej, jeżeli w jego aktach osobowych brak jest odpowiedniej dokumentacji.

7. Wypłata nagrody jubileuszowej powinna nastąpić niezwłocznie po nabyciu przez pracownika prawa do tej nagrody.

8. Podstawę obliczenia nagrody jubileuszowej stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody, a jeżeli dla pracownika jest to korzystniejsze – wynagrodzenie przysługujące mu w dniu jej wypłaty. Jeżeli pracownik nabył prawo do nagrody jubileuszowej będąc zatrudnionym w innym wymiarze czasu pracy niż w dniu jej wypłaty, podstawę obliczenia nagrody stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody. Nagrodę oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.

9. W razie ustania stosunku pracy w związku z przejściem pracownika na rentę inwalidzką lub emeryturę, pracownikowi, któremu do nabycia prawa do nagrody jubileuszowej brakuje mniej niż 12 miesięcy, licząc od dnia rozwiązania stosunku pracy, nagrodę tę wypłaca się w dniu rozwiązania stosunku pracy.

10. Jeżeli w dniu 1 lipca 1996 r. albo w dniu wejścia w życie przepisów wprowadzających zaliczalność do okresów uprawniających do świadczeń pracowniczych okresów nie podlegających dotychczas wliczeniu pracownikowi upływa okres uprawniający go do dwóch lub więcej nagród, wypłaca mu się tylko jedną nagrodę – najwyższą.

11. Pracownikowi, który w dniu 1 lipca 1996 r. albo w dniu wejścia w życie przepisów, o których mowa w ust. 10, ma okres dłuższy niż wymagany do nagrody danego stopnia, a w ciągu 12 miesięcy od tego dnia upłynie okres uprawniający go do nabycia nagrody wyższego stopnia, nagrodę niższą wypłaca się w pełnej wysokości, a w dniu nabycia prawa do nagrody wyższej – różnicę między kwotą nagrody wyższej a kwotą nagrody niższej.

12. Przepisy ust. 10 i 11 mają odpowiednio zastosowanie, w razie gdy w dniu, w którym pracownik udokumentował swoje prawo do nagrody, był uprawniony do nagrody wyższego stopnia oraz w razie gdy pracownik prawo to nabędzie w ciągu 12 miesięcy od tego dnia.

13. Pracownikom zatrudnionym w jednostkach, o których mowa w § 1 ust. 1, w dniu 1 lipca 1996 r., którzy przed tym dniem nabyli prawo do nagrody jubileuszowej w związku z wliczeniem okresów wymienionych w zarządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1989 r. w sprawie ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej oraz zasad jej obliczania i wypłacania (Monitor Polski Nr 44, poz. 358), okresy te podlegają wliczeniu na dotychczasowych zasadach przy ustalaniu prawa do kolejnych nagród.

14. Pracownicy, którzy podjęli zatrudnienie w jednostkach, o których mowa w § 1 ust. 1, po dniu 1 lipca 1996 r., nabywają prawo do nagrody jubileuszowej na zasadach określonych w ust. 3–12, niezależnie od wcześniejszego nabycia prawa do nagrody za dany okres.

§ 16.

1. Pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do renty inwalidzkiej lub emerytury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę lub emeryturę, przysługuje jednorazowa odprawa pieniężna w wysokości:

1) jednomiesięcznego wynagrodzenia – jeżeli był zatrudniony krócej niż 15 lat,

2) dwumiesięcznego wynagrodzenia – po przepracowaniu co najmniej 15 lat,

3) trzymiesięcznego wynagrodzenia – po przepracowaniu co najmniej 20 lat.

Odprawę oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.

2. Okresy pracy i inne okresy uprawniające do odprawy ustala się według zasad obowiązujących przy ustalaniu okresów uprawniających do dodatku za wysługę lat.

3. Pracownik, który otrzymał odprawę, nie może ponownie nabyć do niej prawa.

§ 17.

1. W ramach posiadanych przez dom pomocy społecznej środków finansowych, z bezpłatnych posiłków w czasie wykonywania pracy korzystają następujące grupy pracowników:

1) pracownicy zatrudnieni stale przy sporządzaniu i wydawaniu posiłków, a także przy karmieniu osób niepełnosprawnych,

2) salowe,

3) pracownicy medyczni ze średnim wykształceniem, w przypadku wykonywania pracy w godzinach nadliczbowych w wymiarze co najmniej 3 godzin w ciągu doby.

2. Z jednego bezpłatnego posiłku nocnego o wartości jednej czwartej ustalonej stawki żywieniowej korzystają pracownicy medyczni ze średnim wykształceniem i salowe w czasie pracy w porze nocnej w godzinach od 22⁰⁰ do 6⁰⁰.

3. Pracownikom uprawnionym do bezpłatnych posiłków nie przysługuje zastępczo suchy prowiant lub ekwiwalent pieniężny, jeżeli z jakichkolwiek powodów nie korzystali z posiłków przyrządzanych w domu pomocy społecznej.

§ 18.

Pracownik, który w dniu wejścia w życie rozporządzenia nie ma wymaganych kwalifikacji w zakresie wykształcenia może być przeszeregowany tylko w ramach zajmowanego stanowiska.

§ 19.

W stosunku do pracowników, o których mowa w § 1 ust. 1 rozporządzenia, traci moc zarządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej nr 18 z dnia 25 marca 1991 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej, zmienione zarządzeniami: nr 31 z dnia 3 lipca 1992 r., nr 29 z dnia 17 maja 1993 r., nr 21 z dnia 8 lutego 1994 r., nr 31 z dnia 14 kwietnia 1994 r., nr 74 z dnia 19 października 1994 r., nr 13 z dnia 17 stycznia 1995 r., nr 81 z dnia 14 lipca 1995 r. i nr 129 z dnia 18 października 1995 r.

§ 20.

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 1996 r.

Minister Pracy i Polityki Socjalnej: A. Bączkowski

Załącznik 1. [TABELE MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO]

Załączniki do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej
z dnia 19 lipca 1996 r. (poz. 448)

Załącznik nr 1

TABELE MIESIĘCZNYCH STAWEK WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO

1. Dla pracowników zatrudnionych w jednostkach, o których mowa w § 1 ust. 1 rozporządzenia, z wyłączeniem gospodarstw pomocniczych

Kategoria zaszeregowania		Kwota w złotych
I		330 – 380
II		335 – 330
III		340 – 400
IV		345 – 420
V		350 – 440
VI		355 – 460
VII		360 – 485
VIII		365 – 510
IX		370 – 540
X		375 – 575
XI		380 – 620
XII		385 – 670
XIII		395 – 720
XIV		415 – 770
XV		440 – 825
XVI		465 – 880
XVII		500 – 935
XVIII		535 – 990
XIX		575 –1.045
XX		615 –1.100

2. Dla pracowników zatrudnionych w gospodarstwach pomocniczych

Kategoria zaszeregowania		Kwota w złotych
I		330 – 380
II		335 – 390
III		340 – 400
IV		345 – 420
V		350 – 440
VI		355 – 460
VII		360 – 485
VIII		365 – 510
IX		370 – 540
X		375 – 575
XI		380 – 615
XII		385 – 660
XIII		390 – 705
XIV		400 – 750
XV		410 – 805
XVI		420 – 860
XVII		430 – 915

Załącznik 2. [TABELE STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I WYMAGAŃ KWALIFIKACYJNYCH PRACOWNIKÓW]

Załącznik nr 2

TABELE

STANOWISK, ZASZEREGOWAŃ I WYMAGAŃ KWALIFIKACYJNYCH PRACOWNIKÓW

I. W jednostkach, o których mowa w § 1 ust. 1 rozporządzenia, z wyłączeniem gospodarstw pomocniczych

Lp.	Stanowisko	Kategoria zaszeregowania	Dodatek funkcyjny (% najniższego wynagrodzenia)	Wymagane kwalifikacje
Lp.	Stanowisko	Kategoria zaszeregowania	Dodatek funkcyjny (% najniższego wynagrodzenia)	wykształcenie	liczba lat pracy
1	2	3	4	5	6
1	Dyrektor domu pomocy społecznej:
	– powyżej 300 mieszkańców	XVIII–XX
	– od 101 do 300 mieszkańców	XVII–XVlll	do 200¹⁾	wyższe	5
	– do 100 mieszkańców	XVI–XVII
2	Zastępca dyrektora, główny księgowy domu pomocy społecznej:
	– powyżej 300 mieszkańców	XVII–XVIII		wyższe	5
	– od 101 do 300 mieszkańców	XVI–XVII	do 150	średnie	8
	– do 100 mieszkańców	XV–XVI
3	Kierownik apteki	XVII–XVIII	do 150	według odrębnych przepisów
4	Starszy asystent	XVII–XVIII	–	wyższe medyczne i specjalizacja II stopnia w dziedzinie medycyny inne wyższe mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń i specjalizacja II stopnia	5
5	Asystent	XV–XVI	–	wyższe medyczne i specjalizacja I stopnia w dziedzinie medycyny inne wyższe mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń i specjalizacja I stopnia	3
6	Przełożona pielęgniarek w domu pomocy społecznej powyżej 300 mieszkańców	XV–XVI	do 150	wyższe pielęgniarskie lub inne wyższe mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń medycznych i średnie medyczne	3
6		XV–XVI	do 150	średnie medyczne i przeszkolenie specjalistyczne	7
7	Główny specjalista	XV–XVI	do 110²⁾	wyższe	5
7	Radca prawny	XV–XVI	do 110²⁾	według odrębnych przepisów
8	Kapelan	XV–XVI	–	mgr teologii lub ukończone wyższe seminarium duchowne oraz skierowanie biskupa diecezjalnego	–
9	Starszy felczer	XV–XVI	–	średnie medyczne	–
10	Kierownik:	XIV–XVI
	– dziennego ośrodka adaptacyjnego		do 150 w placówce powyżej 50 osób korzystających	wyższe	4
	– dziennego domu pomocy społecznej		do 150 w placówce powyżej 50 osób korzystających	średnie	7
	– ośrodka opiekuńczego – domu dla bezdomnych – noclegowni – środowiskowego domu samopomocy		do 105 w placówce do 50 osób korzystających
11	Młodszy asystent	XIV–XV	–	wyższe medyczne lub inne wyższe mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń	1
12	Przełożona pielęgniarek nie wymieniona pod lp. 6	XIV–XV	do 150	wyższe pielęgniarskie lub inne wyższe mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń medycznych i średnie medyczne	3
	Przełożona pielęgniarek nie wymieniona pod lp. 6		do 150	średnie medyczne i przeszkolenie specjalistyczne	7
	Pielęgniarka oddziałowa		do 105	wyższe pielęgniarskie lub inne wyższe mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń medycznych i średnie medyczne	3
	Pielęgniarka oddziałowa		do 105	średnie medyczne i przeszkolenie specjalistyczne	6
13	Kierownik działu	XIV–XV	do 105	wyższe	4
13	Kierownik działu	XIV–XV	do 105	średnie	7
14	Zastępca kierownika:	XIII–XV
	– dziennego ośrodka adaptacyjnego		do 120 w placówce powyżej 50 osób korzystających	wyższe	3
	– dziennego domu pomocy społecznej			średnie	6
	– ośrodka opiekuńczego
	– domu dla bezdomnych – noclegowni – środowiskowego domu samopomocy		do 75 w placówce do 50 osób korzystających
15	Starszy specjalista	XIII–XV	–	wyższe	5
16	Starszy pracownik socjalny	XIII–XV	–	wyższe o kierunkach określonych w odrębnych przepisach	–
16	Starszy pracownik socjalny	XIII–XV	–	szkoła pracowników socjalnych	5
17	Kierownik samodzielnej sekcji	XIII–XIV	do 75	wyższe	4
17	Kierownik samodzielnej sekcji	XIII–XIV	do 75	średnie	7
18	Starsza pielęgniarka	XIII–XIV	–	wyższe pielęgniarskie	–
18	Starsza pielęgniarka	XIII–XIV	–	średnie medyczne	5
19	Felczer	XIII–XIV	–	średnie medyczne	–
20	Starszy:
	– opiekun		–	średnie medyczne
	– technik fizjoterapii	XIII–XIV		inne średnie mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń	5
21	Zakładowy inspektor bhp			według odrębnych przepisów³⁾
	Specjalista	XII–XIV	–	wyższe	3
	Starszy rewident zakładowy			wyższe	2
	Starszy rewident zakładowy			średnie	5
22	Starszy: – technik (laborant) medyczny – masażysta – instruktor terapii zajęciowej	XII–XIV	–	średnie medyczne, szkoła masażystów, inne średnie mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń	5
22	Starszy instruktor do spraw kulturalno-oświatowych	XII–XIV	–	średnie i przeszkolenie specjalistyczne
23	Zastępca głównego księgowego domu pomocy społecznej	XII–XIII	do 75	wyższe średnie	5 8
24	Kierownik sekcji	XII–XIII	do 75	wyższe średnie	3 5
25	Kierownik: – warsztatu – magazynu – kuchni – pralni – szwalni	XI–XIII	do 75	wyższe średnie	3 5
26	Pracownik socjalny			szkoła pracowników socjalnych
	Technik fizjoterapii, pielęgniarka	XI–XIII	–	średnie medyczne, inne średnie mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń	–
	Opiekun	XI–XIII	–	średnie	–
27	Starszy dietetyk				5
	Technik (laborant) medyczny, instruktor terapii zajęciowej	XI–XII	–	średnie medyczne, inne średnie mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń	–
	Instruktor do spraw kulturalno-oświatowych	XI–XII	–	średnie	–
28	Dietetyk, masażysta	X–XI	–	średnie medyczne, inne średnie mające zastosowanie przy udzielaniu świadczeń, szkoła masażystów	–
29	Asystentka pielęgniarska	X–XI	–	szkoła asystentek pielęgniarskich	–
30	Intendent Rewident zakładowy Starszy: – inspektor – księgowy – kasjer	X–XI	–	wyższe średnie	2 5
30	– magazynier	X–XI	–	średnie	1
31	Inspektor, księgowy	IX–X	–	wyższe średnie	– 4
	Kasjer			średnie	1
	Magazynier			średnie podstawowe	– 2
32	Kierownik świetlicy	VIII–IX	do 60	wyższe średnie	2 5
33	Starszy: – bibliotekarz	VIII–IX	–	wyższe średnie	2 5
	– referent			średnie	2
	– maszynistka			średnie	–
34	Młodsza pielęgniarka⁴⁾	VIII–IX	–	średnie lub podstawowe oraz przeszkolenie zawodowe	–
34	Przyuczona pielęgniarka⁴⁾	VIII–IX	–	podstawowe oraz przeszkolenie zawodowe	–
35	Wykwalifikowana pomoc dentystyczna	VIII–IX	–	średnie lub podstawowe oraz przeszkolenie zawodowe	–
35	Pomoc laboratoryjna	VIII–IX	–	podstawowe	–
36	Sanitariusz	VII–IX	–	podstawowe oraz ukończony kurs dla sanitariuszy i zdanie egzaminu kwalifikacyjnego	–
36	Starsza salowa	VII–IX	–	podstawowe	5
37	Pomoc dentystyczna Przyuczeni: – masażysta – dietetyk – laborant	VII–VIII	–	podstawowe oraz przeszkolenie zawodowe	–
38	Maszynistka	VII–VIII	–	średnie	–
39	Referent Sekretarka Bibliotekarz	VI–VIII	–	średnie	–
40	Salowa	VI–VIII	–	podstawowe	–
41	Telefonistka	VI–VII	–	podstawowe	–

¹⁾ Dyrektorowi domu pomocy społecznej powyżej 500 miejsc może być przyznany dodatek funkcyjny w wysokości do 300%.

²⁾ Jeżeli kieruje komórką organizacyjną lub zespołem pracowników.

³⁾ Wymagania kwalifikacyjne pracowników służby bhp określają przepisy uchwały nr 14 Rady Ministrów z dnia 18 lutego 1992 r. w sprawie służby bezpieczeństwa i higieny pracy (Monitor Polski Nr 7, poz. 48).

⁴⁾ Dotyczy wyłącznie pracowników zatrudnionych w dniu wejścia w życie rozporządzenia.

Lp.	Stanowisko	Kategoria zaszeregowania	Wymagane kwalifikacje
Lp.	Stanowisko	Kategoria zaszeregowania	wykształcenie	liczba lat pracy
1	2	3	4	5
1	Konserwator urządzeń Mistrz w zawodzie	XI–XII	średnie lub zasadnicza szkoła zawodowa i uprawnienia mistrzowskie	–
2	Palacz kotłów parowych i wodnych powyżej 100°C	X–XI	zasadnicza szkoła zawodowa i kurs przysposobienia zawodowego oraz zaświadczenie kwalifikacyjne typu „E”	–
3	Szef kuchni Rzemieślnik w zawodzie technicznym: hydraulik, ślusarz, tokarz, spawacz, elektromonter itp.	IX–X	zasadnicza szkoła zawodowa oraz obligatoryjne przeszkolenie w danym zawodzie	–
3	Ogrodnik, murarz, malarz, stolarz, szklarz, dekarz, krawiec itp.	IX–X	zasadnicza szkoła zawodowa lub podstawowa i kurs przysposobienia zawodowego	–
4	Palacz nie wymieniony pod lp. 2	IX–X	zasadnicza szkoła zawodowa i niezbędne przeszkolenie	–
4	Pomocnik palacza kotłów wymienionego pod lp. 2	IX–X	przyuczenie do wykonywania zespołu czynności	–
5	Kierowca samochodu ciężarowego	IX–X	według odrębnych przepisów	–
6	Kierowca samochodu osobowego	VII–VIII	według odrębnych przepisów	–
7	Kucharz Praczka	VII–IX	zasadnicza szkoła zawodowa lub szkoła podstawowa i umiejętność wykonywania pracy	–
7	Konwojent	VII–VIII		–
8	Szwaczka Prasowaczka Kelnerka	VI–VIII	zasadnicza szkoła zawodowa lub szkoła podstawowa i umiejętność wykonywania pracy	–
8	Pomocnik palacza wymienionego pod lp. 4	VI–VII	przyuczenie do zawodu	–
9	Pomoc kuchenna	V–VI	–	–
10	Pracownik gospodarczy	IV–V	umiejętność wykonywania pracy (zespołu czynności)	–
11	Starszy: – dozorca – strażnik – portier	IV–V	umiejętność wykonywania pracy (zespołu czynności)	3
12	Dozorca, portier, strażnik, woźny, szatniarz, goniec, sprzątaczka, dźwigowy, powielaczowy	III–IV	podstawowe	–
13	Pracownik w okresie nauki zawodu lub przyuczenia do zawodu	I–III	–	–

II. W gospodarstwach pomocniczych

Lp.	Stanowisko	Kategoria zaszeregowania	Dodatek funkcyjny, (% najniższego wynagrodzenia)	Wymagane kwalifikacje
				wykształcenie	liczba lat pracy
1	2	3	4	5	6
1	Kierownik gospodarstwa	XIV–XVII	do 100	wyższe średnie	5 8
2	Zastępca kierownika gospodarstwa			wyższe	5
2	Główny księgowy	XII–XV	do 90	średnie	8
3	Główny specjalista	XII–XV	do70¹⁾	wyższe	5
3	Radca prawny	XII–XV	do70¹⁾	według odrębnych przepisów
4	Starszy specjalista	XI–XIII	–	wyższe	5
5	Starszy księgowy	XI–XIII	–	wyższe	2
5	Starszy księgowy	XI–XIII	–	średnie	5
6	Specjalista	X–XII	–	wyższe	3
7	Magazynier	VIII–X	–	średnie	–
7	Magazynier	VIII–X	–	podstawowe	2
8	Starszy referent, kasjer	VII–IX	–	średnie	2
	Księgowy			wyższe	–
	Księgowy			średnie	4
9	Referent	VI–VIII	–	średnie	–
10	Rzemieślnik: ślusarz, stolarz itp.	VIII–X	–	zasadnicza szkoła zawodowa lub podstawowa i umiejętność wykonywania pracy w zawodzie	–
11	Wykwalifikowany pracownik produkcji zwierzęcej, traktorzysta	VII–IX	–	zasadnicza szkoła zawodowa lub podstawowa i umiejętność wykonywania zespołu czynności	–
12	Wykwalifikowany pracownik produkcji roślinnej	VI–VIII	–	zasadnicza szkoła zawodowa lub podstawowa i umiejętność wykonywania zespołu czynności	–
13	Przyuczony pracownik produkcji roślinnej i zwierzęcej	V–VII	–	umiejętność wykonywania zespołu czynności	–
14	Pracownik gospodarczy	III–V	–	umiejętność wykonywania zespołu czynności	–
15	Dozorca	II–IV	–	umiejętność wykonywania zespołu czynności	–
16	Pracownik w okresie nauki zawodu lub przyuczenia do zawodu	I–III	–	–	–

¹⁾ Jeżeli kieruje komórką organizacyjną lub zespołem pracowników.

Załącznik 3. [RODZAJE SZCZEGÓLNYCH ZADAŃ, ZA KTÓRYCH WYKONYWANIE PRZYSŁUGUJE ODRĘBNE WYNAGRODZENIE, ORAZ ZASADY JEGO PRZYZNAWANIA]

Załącznik nr 3

RODZAJE SZCZEGÓLNYCH ZADAŃ, ZA KTÓRYCH WYKONYWANIE PRZYSŁUGUJE ODRĘBNE WYNAGRODZENIE, ORAZ ZASADY JEGO PRZYZNAWANIA

Lp.

Zadanie

Wynagrodzenie (% najniższego wynagrodzenia)

Przygotowanie zwłok do pogrzebu

Strzyżenie i golenie mieszkańca

strzyżenie

golenie

do 40

do 6

do 3

1. Przygotowanie zwłok do pogrzebu, o którym mowa pod lp. 1, obejmuje przeniesienie zwłok do kostnicy, umycie zwłok, ogolenie oraz ubranie i włożenie do trumny.

2. Wynagrodzenie za golenie przysługuje za golenie niesprawnych mieszkańców, którzy nie są w stanie wykonać tych czynności samodzielnie.

3. Wynagrodzenie określone w tabeli przysługuje za jednorazowe wykonanie czynności przez pracownika lub zespół pracowników.

Załącznik 4. [RODZAJE PRAC ZALICZANYCH DO POSZCZEGÓLNYCH STOPNI SZKODLIWOŚCI DLA ZDROWIA LUB SZCZEGÓLNEJ UCIĄŻLIWOŚCI ORAZ PRAC SZCZEGÓLNIE NIEBEZPIECZNYCH]

Załącznik nr 4

RODZAJE PRAC ZALICZANYCH DO POSZCZEGÓLNYCH STOPNI SZKODLIWOŚCI DLA ZDROWIA LUB SZCZEGÓLNEJ UCIĄŻLIWOŚCI ORAZ PRAC SZCZEGÓLNIE NIEBEZPIECZNYCH

§ 1. 1. Do pierwszego stopnia szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na działanie pyłów nie wywołujących zwłóknienia tkanki płucnej,

2) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych nie kumulujących się w organizmie,

3) w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów technologicznych utrzymuje się stale temperatura efektywna powyżej 25°C lub poniżej 10°C,

4) w mokrym środowisku o względnej wilgotności powietrza przekraczającej 80%, w błocie lub w bezpośrednim kontakcie z wodą,

5) w warunkach narażenia na promieniowanie ultrafioletowe lub podczerwone, np. spawanie, hartowanie,

6) w warunkach narażenia na wibrację ogólną,

7) w pomieszczeniach, w których konieczne jest stałe stosowanie sztucznego oświetlenia,

8) przy obsłudze elektronicznych monitorów ekranowych.

2. Do drugiego stopnia szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na działanie pyłów wywołujących zwłóknienie tkanki płucnej,

2) w warunkach narażenia na działanie substancji toksycznych kumulujących się w organizmie,

3) w warunkach narażenia na hałas,

4) w obniżonym lub podwyższonym ciśnieniu wynikającym z procesu technologicznego,

5) w warunkach narażenia na działanie miejscowej wibracji, np. używanie ręcznych narzędzi pneumatycznych,

6) w warunkach nadmiernego obciążenia wysiłkiem fizycznym co najmniej 2.000 kcal dla mężczyzn i 1.200 kcal dla kobiet lub wymagające wymuszonej pozycji ciała,

7) w warunkach narażenia na działanie hormonów i antybiotyków powodujących zaburzenia czynności fizjologicznych organizmu oraz innych czynników o analogicznym jak te hormony i antybiotyki działaniu, jeżeli zostanie to uznane przez instytut medycyny pracy.

3. Do trzeciego stopnia szkodliwości dla zdrowia lub szczególnej uciążliwości zalicza się prace wykonywane:

1) w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące,

2) w warunkach narażenia na działanie pól elektromagnetycznych wysokiej częstotliwości w zakresie od 0,1 do 300.000 MHz w strefie zagrożenia.

4. Do trzeciego stopnia zalicza się również szczególnie niebezpieczne prace:

1) na wysokości powyżej 2 m i w wykopach o głębokości poniżej 2 m, uznane za niebezpieczne w przepisach o bezpieczeństwie i higienie pracy,

2) związane z wytwarzaniem, stosowaniem, magazynowaniem, transportowaniem gazów i materiałów wybuchowych,

3) wewnątrz zbiorników, aparatów, kanałów, studni itp., których wykonywanie wymaga specjalnego zezwolenia,

4) przy urządzeniach elektroenergetycznych znajdujących się pod napięciem powyżej 220 V, wykonywane zgodnie z przepisami o bezpieczeństwie pracy w energetyce,

5) związane z załadunkiem i rozładunkiem paliw płynnych oraz ich transportem,

6) w kontakcie z materiałem zakaźnym albo chorymi zakaźnie ludźmi lub zwierzętami,

7) w kontakcie z ludźmi chorymi na choroby psychiczne lub upośledzonymi w znacznym stopniu,

8) w kontakcie ze skazanymi zatrudnionymi w przywięziennych zakładach pracy,

9) pod ziemią lub pod wodą.

5. Do czwartego stopnia szkodliwości dla zdrowia zalicza się prace wykonywane z benzydyną, alfa- i beta-naftyloaminą, chlorkiem winylu oraz innymi czynnikami o anologicznym jak te substancje działaniu, jeżeli zostanie to uznane przez instytut medycyny pracy.

§ 2. 1. Prace określone w § 1 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 pkt 1–3 uważa się za wykonywane w warunkach szkodliwych dla zdrowia, uzasadniających przyznanie dodatku, jeżeli w środowisku pracy przekroczone są najwyższe dopuszczalne stężenia i natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia określone w odrębnych przepisach lub inne obowiązujące normy higieniczno-sanitarne.

2. Pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia, o których mowa w ust. 1, dokonywane są przez laboratoria Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz inne laboratoria upoważnione przez właściwych terenowo państwowych wojewódzkich inspektorów sanitarnych.

Metryka