Dziennik Ustaw - rok 1996 nr 82 poz. 383

Na podstawie art. 48 ust. 3 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34 oraz z 1995 r. Nr 66, poz. 335 i Nr 142, poz. 701) zarządza się, co następuje:

1) za używanie odbiornika radiofonicznego – 2,90 zł miesięcznie,

2) za używanie odbiornika telewizyjnego lub telewizyjnego i radiofonicznego – 8,40 zł miesięcznie.

2. Użytkownik odbiornika może jednorazowo w terminie, o którym mowa w ust. 1, uiścić opłaty za kolejne miesiące.

3. Użytkownik odbiornika może jednorazowo do dnia 20 lutego uiścić opłaty za okres danego roku kalendarzowego, bez naliczania odsetek za miesiąc styczeń.

4. Podwyższenie wysokości opłat w ciągu roku nie dotyczy użytkowników, którzy uiścili opłatę w sposób określony w ust. 3.

2. Jeżeli odbiornik został wyrejestrowany do 10 dnia miesiąca, opłaty za ten miesiąc nie pobiera się.

3. W przypadku wyrejestrowania odbiornika, za którego używanie uiszczono opłatę w sposób określony w § 2 ust. 2 i 3, opłata podlega zwrotowi, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym odbiornik został wyrejestrowany.

1) inwalidów I grupy,

2) osoby, które ukończyły 75 lat,

3) osoby, które otrzymują stały zasiłek z pomocy społecznej,

4) osoby niesłyszące, u których stwierdzono całkowitą głuchotę lub obustronne upośledzenie słuchu (mierzone na częstotliwości 2000 Hz o natężeniu od 80 dB).

2. Zwalnia się od opłat za używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych niewidomych, których ostrość wzroku nie przekracza 15%.

3. Zwolnienie od opłat za używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych przysługuje:

1) inwalidom wojennym i wojskowym – na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 maja 1974 r. w sprawie niektórych ulg i przywilejów przysługujących inwalidom wojennym i wojskowym (Dz. U. Nr 21, poz. 124, z 1983 r. Nr 8, poz. 42 i z 1984 r. Nr 28, poz. 144),

2) kombatantom i innym osobom uprawnionym – emerytom, rencistom i inwalidom – na podstawie ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. Nr 17, poz. 75 i Nr 104, poz. 450, z 1992 r. Nr 21, poz. 85, z 1993 r. Nr 29, poz. 133, Nr 129, poz. 602 i Nr 134, poz. 645, z 1994 r. Nr 99, poz. 482 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 138, poz. 681); zwolnienie przysługuje bez względu na to, czy książeczka opłat jest wystawiona na kombatanta lub inną osobę uprawnioną, czy na jego małżonka, który wspólnie z nim zamieszkuje,

3) wdowom i wdowcom – emerytom i rencistom pozostałym po kombatantach i innych osobach uprawnionych na podstawie ustawy, o której mowa w pkt 2.

4. Zwolnienie od opłat przysługuje osobom wymienionym w ust. 3 pkt 2 i 3, jeżeli nie korzystają ze zwolnień określonych w ust. 1 i 2 lub ust. 3 pkt 1.

1) przez inwalidów I grupy:

a) decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub orzeczenia komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia albo orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej lub komisji lekarskiej służby zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych o zaliczeniu do I grupy inwalidów, albo

b) dowodu osobistego z dokonanym wpisem o zaliczeniu na trwałe do I grupy inwalidów,

2) przez osoby, które ukończyły 75 lat – dowodu osobistego,

3) przez osoby, które otrzymują stały zasiłek z pomocy społecznej – decyzji organu właściwego w zakresie zadań zleconych gminie w sprawach pomocy społecznej,

4) przez osoby niesłyszące:

a) legitymacji Polskiego Związku Głuchych lub

b) orzeczenia komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia albo orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej lub komisji lekarskiej służby zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, lub zaświadczenia wystawionego przez zakład opieki zdrowotnej,

5) przez niewidomych:

a) legitymacji Polskiego Związku Niewidomych lub Związku Ociemniałych Żołnierzy Rzeczypospolitej Polskiej lub

b) orzeczenia komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, zaliczającego niewidomego do II grupy inwalidów z tytułu uszkodzeń narządu wzroku, albo orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej lub komisji lekarskiej służby zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, lub zaświadczenia wystawionego przez zakład opieki zdrowotnej,

6) przez inwalidów wojennych i wojskowych – książeczki inwalidy wojennego lub wojskowego, wystawionej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych,

7) przez kombatantów:

a) emerytów i rencistów: zaświadczenia lub legitymacji o przyznaniu uprawnień oraz dowodu otrzymania emerytury lub renty za ostatni miesiąc,

b) inwalidów nie będących emerytami lub rencistami: zaświadczenia lub legitymacji o przyznaniu uprawnień oraz orzeczenia komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, stwierdzającego zaliczenie do jednej z grup inwalidów, albo orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej lub komisji lekarskiej służby zdrowia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, lub dowodu osobistego z dokonanym wpisem o zaliczeniu na trwałe do I lub II grupy inwalidów,

8) przez wdowy (wdowców) – emerytów i rencistów pozostałych po kombatantach i innych osobach uprawnionych: zaświadczenia lub legitymacji potwierdzających uprawnienia oraz dowodu otrzymania emerytury lub renty za ostatni miesiąc.

2. Osoby korzystające ze zwolnień od opłat są obowiązane zgłosić w urzędzie pocztowym właściwym dla miejsca stałego pobytu zmiany stanu prawnego lub faktycznego, które mają wpływ na uzyskanie zwolnienia, w terminie 14 dni od chwili nastąpienia takiej zmiany.

3. Osoby uprawnione do zwolnień, o których mowa w § 4 ust. 3 pkt 2 i 3, lub upoważnione przez nie osoby obowiązane są raz w roku, w terminie do dnia 30 czerwca, przedłożyć w urzędzie pocztowym, właściwym dla miejsca stałego pobytu, dokumenty potwierdzające uprawnienia do zwolnień, wraz z dowodem osobistym i książeczką radiofoniczną.

4. W razie nieprzedłożenia dokumentów wymienionych w ust. 3 we wskazanym terminie, zwolnienie od opłat zostanie wstrzymane.

1) dłużnik zmarł,

2) niemożliwe jest ustalenie dłużnika lub jego adresu,

3) dłużnik wyjechał na pobyt stały za granicę,

4) dłużnik nie posiada majątku, z którego można uzyskać należności.

2. Podstawą do umorzenia należności w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 3, są właściwe ustalenia dokonane przez jednostki Poczty Polskiej, a w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, protokół nieściągalności sporządzony przez organ prowadzący postępowanie egzekucyjne.

3. Wniosek o umorzenie sumy zaległych opłat abonamentowych oraz odsetek ustawowych, wraz z imiennym wykazem dłużników i należnych od nich opłat oraz wskazaniem przyczyny braku możliwości ściągnięcia poszczególnych kwot, jednostki Poczty Polskiej przedstawiają Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji raz na kwartał.

2. Wniosek o umorzenie zaległych opłat abonamentowych bądź o rozłożenie tych opłat na raty, wraz z uzasadnieniem, dłużnik (abonent) składa do Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.

3. Dłużnik (abonent) przedkłada w urzędzie pocztowym właściwym dla miejsca jego stałego pobytu lub siedziby dokument stwierdzający umorzenie lub rozłożenie na raty, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania.

Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji: B. Sulik