REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 1996 nr 60 poz. 278
ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW
z dnia 28 maja 1996 r.
w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania
Na podstawie art. 191 § 3 i art. 195 § 2 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Przepisy ogólne
§ 1. [Przygotowanie zawodowe]
1) naukę zawodu,
2) przyuczenie do wykonywania określonej pracy.
2. Nauka zawodu ma na celu przygotowanie młodocianego do pracy w charakterze wykwalifikowanego robotnika lub czeladnika i obejmuje praktyczną naukę zawodu organizowaną u pracodawcy na zasadach ustalonych w odrębnych przepisach oraz dokształcanie teoretyczne.
3. Przyuczenie do wykonywania określonej pracy ma na celu przygotowanie młodocianego do pracy w charakterze robotnika przyuczonego i może dotyczyć prac, których rodzaj nie wymaga odbycia nauki zawodu.
1) pracodawca,
2) osoba zatrudniona u pracodawcy,
3) osoba prowadząca zakład pracy w imieniu pracodawcy, jeżeli spełniają wymagania zawodowe i pedagogiczne określone w odrębnych przepisach.
2. Wymagania, o których mowa w ust. 1, nie dotyczą pracodawców, w imieniu których przygotowanie zawodowe młodocianych prowadzą uprawnieni do tego pracownicy.
Rozdział 2
Nauka zawodu
§ 5. [Umowa o pracę]
2. Jeżeli młodociany nie dokształca się w szkole zasadniczej, umowa o pracę, o której mowa w ust. 1, może być zawarta w innym terminie.
2. Zawody, w których może odbywać się nauka zawodu, czas trwania tej nauki oraz rodzaj i zakres zdobywanych umiejętności określają plany i programy nauczania sporządzane w oparciu o klasyfikację zawodów szkolnictwa zawodowego.
1) realizować podstawy programowe kształcenia zawodowego, ustalone dla szkoły zasadniczej, zamieszczone w dokumentacji programowej dla danego zawodu,
2) zapewnić osoby szkolące młodocianych, spełniające wymagania kwalifikacyjne określone w odrębnych przepisach.
1) w szkole zasadniczej publicznej prowadzonej przez kuratora oświaty lub inny organ uprawniony do prowadzenia takiej szkoły albo
2) w szkole zasadniczej prowadzonej przez siebie lub wspólnie z innymi pracodawcami, albo
3) w ośrodku dokształcania zawodowego, za zgodą kuratora oświaty, albo
4) we własnym zakresie, konieczne do złożenia egzaminu na tytuł robotnika wykwalifikowanego lub czeladnika.
2. W przypadku organizowania dokształcania teoretycznego młodocianych, o których mowa w ust. 1 pkt 4, pracodawca jest obowiązany zrealizować podstawy programowe obowiązkowych przedmiotów zawodowych teoretycznych, ustalone dla szkoły zasadniczej w dokumentacji programowej dla danego zawodu.
3. Młodocianym zatrudnionym w celu nauki zawodu i dokształcającym się w ośrodkach dokształcania zawodowego oraz w innych ośrodkach realizujących podstawy programowe z zakresu dokształcania teoretycznego zawodowego, znajdujących się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania i miejsce pracy młodocianych, pracodawca może sfinansować koszty ich dojazdu i pobytu w ośrodku.
2. Młodociani, dokształcający się w szkołach zasadniczych, składają egzamin z nauki zawodu na zasadach określonych w przepisach o egzaminach z nauki zawodu i z przygotowania zawodowego, z zastrzeżeniem ust. 4.
3. Młodociani, dokształcający się w innych formach niż szkolne, składają egzamin na tytuł robotnika wykwalifikowanego na zasadach określonych w przepisach o podnoszeniu kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego osób dorosłych, z zastrzeżeniem ust. 5.
4. Młodociani zatrudnieni u pracodawców będących rzemieślnikami, dokształcający się w szkołach zasadniczych, składają egzamin czeladniczy przed komisją egzaminacyjną izby rzemieślniczej, przy udziale przedstawiciela szkoły lub organu prowadzącego szkołę, do której młodociany uczęszczał. Egzamin ten jest równorzędny z egzaminem z nauki zawodu i powinien być przeprowadzony do końca roku szkolnego.
5. Młodociani zatrudnieni u pracodawców będących rzemieślnikami, dokształcający się w innych formach niż szkolne, składają egzamin czeladniczy przed komisją egzaminacyjną izby rzemieślniczej. Egzamin ten jest równorzędny z egzaminem z nauki zawodu i powinien być przeprowadzony do końca ostatniego roku nauki.
6. Warunki do przeprowadzenia egzaminów, o których mowa w ust. 2-5, zapewnia pracodawca zatrudniający młodocianych, finansując koszty przeprowadzenia egzaminu składanego w pierwszym wyznaczonym terminie. Pracodawca może też pokryć koszty egzaminów poprawkowych.
7. Pracodawca, który nie ma warunków do przeprowadzenia egzaminów, może zwrócić się o ich zorganizowanie do innego pracodawcy lub do szkoły zawodowej prowadzącej warsztaty, do izby rzemieślniczej albo do innej placówki, finansując koszty przeprowadzenia egzaminów.
1) 12 miesięcy, w celu dokończenia nauki w szkole,
2) 6 miesięcy, w innych uzasadnionych przypadkach.
2. Pracodawca, na wniosek młodocianego, a jeżeli pracodawcą jest rzemieślnik - izba rzemieślnicza, na wniosek stron, może wyrazić zgodę na skrócenie czasu trwania nauki zawodu, nie więcej jednak niż o 12 miesięcy, jeśli młodociany nie dokształca się w szkole zasadniczej.
Rozdział 3
Przyuczenie do wykonywania określonej pracy
§ 15. [Czas trwania]
2. W odniesieniu do młodocianych uczestników Ochotniczych Hufców Pracy okres ustalony w ust. 1 może być przedłużony do czasu ukończenia szkoły podstawowej, nie dłużej jednak niż o 12 miesięcy, i trwać łącznie nie dłużej niż 18 miesięcy.
3. Czas trwania, zakres oraz programy przyuczenia do wykonywania określonej pracy są ustalane przez pracodawców.
2. Młodociani zatrudnieni u pracodawców nie będących rzemieślnikami składają egzamin, o którym mowa w ust. 1, bezpośrednio u swoich pracodawców.
3. Młodociani zatrudnieni u pracodawców będących rzemieślnikami składają egzamin, o którym mowa w ust. 1, przed komisją egzaminacyjną izby rzemieślniczej, na zasadach określonych przez Związek Rzemiosła Polskiego.
2. W razie negatywnego wyniku egzaminu pracodawca, a w odniesieniu do pracodawcy będącego rzemieślnikiem - izba rzemieślnicza ustala, na jaki okres należy przedłużyć przyuczenie do wykonywania określonej pracy, z tym jednak, że okres ten nie może przekroczyć 3 miesięcy.
Rozdział 4
Zasady wynagradzania młodocianych
§ 19. [Wynagrodzenie w okresie nauki zawodu]
2. Stosunek procentowy wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, wynosi:
1) w pierwszym roku nauki - nie mniej niż 4%,
2) w drugim roku nauki - nie mniej niż 5%,
3) w trzecim roku nauki - nie mniej niż 6%.
Rozdział 5
Przepisy przejściowe i końcowe
§ 21. [Dotychczasowe przepisy]
1) rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 12 października 1989 r. w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych w uspołecznionych zakładach pracy i ich wynagradzania (Dz.U. Nr 56, poz. 332, z 1990 r. Nr 60, poz. 346 i z 1992 r. Nr 102, poz. 519),
2) rozporządzenie Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 30 grudnia 1974 r. w sprawie nauki zawodu i przyuczenia do wykonywania określonych prac przez młodocianych w rzemieślniczych zakładach pracy (Dz.U. Nr 51, poz. 335, z 1982 r. Nr 17, poz. 130, z 1988 r. Nr 32, poz. 237, z 1990 r. Nr 56, poz. 332 i z 1992 r. Nr 103, poz. 525).
Prezes Rady Ministrów: W. Cimoszewicz
- Data ogłoszenia: 1996-05-30
- Data wejścia w życie: 1996-06-02
- Data obowiązywania: 2012-09-01
- Dokument traci ważność: 2014-02-23
- ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 12 listopada 2002 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania
- ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 5 października 2004 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania
- ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 21 marca 2005 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania
- ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 9 sierpnia 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA