REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 1995 nr 120 poz. 581
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŁĄCZNOŚCI
z dnia 10 października 1995 r.
w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie telekomunikacyjnym.
Na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. Nr 89, poz. 414) zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Przepisy ogólne
§ 1.
1) telekomunikacji przewodowej wraz z infrastrukturą towarzyszącą,
2) telekomunikacji radiowej.
Rozdział 2
Zakres uprawnień budowlanych w telekomunikacji
§ 3.
2. Za wykształcenie odpowiednie dla uzyskania uprawnień budowlanych w telekomunikacji uważa się:
1) studia o kierunku elektronika i telekomunikacja w specjalności z zakresu telekomunikacji,
2) studia o kierunku elektrotechnika w specjalności z zakresu telekomunikacji,
3) szkołę średnią w zawodzie technik telekomunikacji,
4) szkołę średnią w zawodzie technik elektronik w specjalności z zakresu telekomunikacji.
3. Za wykształcenie pokrewne dla uzyskania uprawnień budowlanych w telekomunikacji uważa się inne studia dzienne, które w obowiązkowym programie nauczania zawierają zagadnienia związane z telekomunikacją.
4. Zasady uznawania wykształcenia uzyskanego za granicą za równorzędne z wykształceniem technicznym uzyskanym w kraju określają odrębne przepisy.
2. Ustanawia się specjalizacje w ramach specjalności instalacyjnych w zakresie sieci, linii, instalacji i urządzeń w telekomunikacji:
1) przewodowej wraz z infrastrukturą towarzyszącą, dotyczącej urządzeń liniowych i stacyjnych,
2) radiowej, dotyczącej obiektów nadawczych radiofonii i telewizji naziemnej oraz nadawczych i odbiorczych obiektów radiokomunikacyjnych.
Rozdział 3
Praktyka zawodowa
§ 7.
1) do projektowania bez ograniczeń:
a) posiadania odpowiedniego wyższego wykształcenia,
b) odbycia 2-letniej praktyki przy sporządzaniu projektów,
c) odbycia rocznej praktyki na budowie,
2) do projektowania w ograniczonym zakresie:
a) posiadania odpowiedniego średniego wykształcenia lub pokrewnego wyższego,
b) odbycia 5-letniej praktyki przy sporządzaniu projektów,
c) odbycia rocznej praktyki na budowie,
3) do kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń:
a) posiadania odpowiedniego wyższego wykształcenia,
b) odbycia 2-letniej praktyki na budowie,
4) do kierowania robotami budowlanymi w ograniczonym zakresie:
a) posiadania odpowiedniego średniego wykształcenia lub pokrewnego wyższego,
b) odbycia 5-letniej praktyki na budowie,
5) do wykonywania pracy na budowie na stanowisku majstra i kierowania w powierzonym zakresie robotami budowlanymi:
a) posiadania co najmniej wykształcenia zasadniczego i dyplomu mistrza w zawodzie,
b) odbycia 3-letniej praktyki na budowie.
2. Do praktyki zawodowej zalicza się także praktykę odbywaną po ukończeniu trzeciego roku dziennych studiów wyższych, jeżeli spełnia ona warunki, o których mowa w art. 14 ust. 4 ustawy, i nie wchodzi w zakres praktyki objętej programem studiów.
3. Rodzaj prac wykonywanych przez cały okres odbywania praktyki zawodowej powinien odpowiadać specjalnościom nabywanych uprawnień. W stosunku do osób z wykształceniem pokrewnym dla danej specjalności dopuszcza się zaliczenie 2 lat praktyki, o której mowa w § 7 pkt 2 lit. b) oraz pkt 4 lit. b), w specjalności innej niż specjalność nabywanych uprawnień.
4. Jeżeli praktykę zawodową odbywa się w niepełnym wymiarze czasu pracy, okres praktyki zawodowej podlega odpowiedniemu wydłużeniu, wynikającemu z różnicy czasu w stosunku do jego pełnego wymiaru.
5. Za praktykę zawodową może być również uznana praktyka wykonywana w ramach umowy o dzieło lub umowy zlecenia, jeżeli okres jej wykonywania w ramach jednej umowy nie jest krótszy niż 1 miesiąc w odniesieniu do praktyki projektowej i 3 miesiące w odniesieniu do praktyki na budowie. Łączny okres takiej praktyki nie może przekroczyć połowy wymaganego wymiaru czasu praktyki zawodowej.
6. Osoba nadzorująca praktykę projektową powinna posiadać uprawnienia budowlane w telekomunikacji bez ograniczeń w danej specjalności.
7. Za równoważną z praktyką, o której mowa w ust. 1–6, może być uznana praktyka zawodowa odbyta za granicą pod kierunkiem osoby uprawnionej do wykonywania zawodu w danym kraju.
2. Dokumentacja praktyki zawodowej powinna zawierać:
1) wykaz obiektów telekomunikacyjnych, przy których projektowaniu lub realizacji brata udział osoba odbywająca praktykę zawodową, z określeniem rodzaju, przeznaczenia, lokalizacji i konstrukcji obiektu oraz odpowiednio do specjalności uzyskiwanych uprawnień inne charakterystyczne dane techniczne,
2) potwierdzenie okresów odbywania praktyki oraz ogólną ocenę teoretycznej i praktycznej znajomości zawodu, dokonaną przez osobę nadzorującą praktykę.
Rozdział 4
Wnioski o nadanie uprawnień budowlanych w telekomunikacji, zakres i sposób przeprowadzenia egzaminu i opłaty za postępowanie kwalifikacyjne
§ 10.
2. Do wniosku należy dołączyć:
1) odpis dyplomu inżyniera, dyplomu technika albo świadectwa potwierdzającego uzyskanie średniego wykształcenia technicznego lub dyplomu mistrza i świadectwa ukończenia szkoły zasadniczej,
2) udokumentowanie praktyki zawodowej,
3) dowód uiszczenia pierwszej raty opłaty za postępowanie kwalifikacyjne.
3. W razie stwierdzenia braków we wniosku, Główny Inspektor Państwowej Inspekcji Telekomunikacyjnej i Pocztowej nakłada, w drodze postanowienia, na osobę ubiegającą się o uprawnienia obowiązek usunięcia wskazanych braków w określonym terminie.
4. Główny Inspektor Państwowej Inspekcji Telekomunikacyjnej i Pocztowej wydaje decyzję o odmowie nadania uprawnień budowlanych w telekomunikacji bez przeprowadzania egzaminu:
1) po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 3,
2) jeżeli przygotowanie zawodowe osoby ubiegającej się o uprawnienia nie odpowiada wymaganiom, o których mowa w § 4 ust. 1, oraz nie odbyta ona wymaganej w § 9 praktyki zawodowej.
1) ustaleniu na podstawie dokumentów złożonych przez ubiegającego się o uprawnienia, że spełnił on warunki w zakresie przygotowania zawodowego niezbędnego do uzyskania uprawnień we wnioskowanym zakresie,
2) złożeniu egzaminu przez ubiegającego się o uprawnienia budowlane w telekomunikacji przed komisją egzaminacyjną.
1) znajomości przepisów prawnych i norm telekomunikacyjnych w zakresie objętym uprawnieniami oraz umiejętności praktycznego posługiwania się tymi przepisami,
2) umiejętności praktycznego zastosowania wiedzy technicznej, polegającej na wyjaśnieniu określonych przez komisję egzaminacyjną zagadnień technicznych, wchodzących w zakres praktyki zawodowej.
2. Komisja może żądać przedstawienia wykazu prac projektowych, wykonanych w ramach praktyki zawodowej.
3. Główny Inspektor Państwowej Inspekcji Telekomunikacyjnej i Pocztowej ustala szczegółowy program egzaminu, który zatwierdza Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego.
1) odrębnie na uprawnienia budowlane w telekomunikacji do projektowania lub kierowania robotami budowlanymi w danej specjalności,
2) łącznie na oba rodzaje uprawnień budowlanych w telekomunikacji w danej specjalności, jeżeli ubiegający się o te uprawnienia spełnia wymagania odnoszące się do obu rodzajów uprawnień,
3) łącznie na uprawnienia budowlane w telekomunikacji bez ograniczeń w danej specjalności i uprawnienia z ograniczeniem w innej specjalności, jeżeli ubiegający się o te uprawnienia spełnia wymagania odnoszące się do obu specjalności.
2. Przy ubieganiu się o uprawnienia budowlane w telekomunikacji innego rodzaju lub w innej specjalności niż posiadane obowiązuje egzamin w zakresie ograniczonym do zagadnień nie objętych programem egzaminu obowiązującego przy ubieganiu się o już posiadane uprawnienia oraz znajomość zmian w stanie prawnym objętym zakresem egzaminu.
2. Osoba dopuszczona do egzaminu ma prawo przystąpić do niego w najbliższym terminie przypadającym po upływie 3 miesięcy od dnia złożenia wniosku spełniającego wymogi rozporządzenia.
3. Osoba dopuszczona do egzaminu powinna być zawiadomiona o jego terminie listem poleconym co najmniej na miesiąc przed tym terminem.
2. W skład komisji wchodzą:
1) przewodniczący komisji i jego zastępcy,
2) członkowie komisji.
3. Przewodniczącym, jego zastępcami i członkami komisji mogą być osoby posiadające wyższe wykształcenie techniczne w dziedzinie telekomunikacji oraz osoby z wyższym wykształceniem prawniczym i praktyką w organach państwowego nadzoru budowlanego.
4. Przewodniczącego komisji wyznacza Główny Inspektor Państwowej Inspekcji Telekomunikacyjnej i Pocztowej w porozumieniu z Ministrem Łączności.
5. Główny Inspektor Państwowej Inspekcji Telekomunikacyjnej i Pocztowej ustala regulamin działania komisji i zapewnia jej obsługę administracyjną.
2. Kopię wydanych uprawnień przekazuje się Głównemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w celu wpisania uprawnień do centralnego rejestru.
2. Wysokość wynagrodzenia członka komisji ustala się procentowo od kwoty przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, w wysokości:
1) za udział w postępowaniu kwalifikacyjnym – 1,5% od jednego wniosku,
2) za przeprowadzenie egzaminu – 3% od jednej osoby egzaminowanej.
3. Opłata za postępowanie kwalifikacyjne jest wnoszona na konto Państwowej Inspekcji Telekomunikacyjnej i Pocztowej w dwóch ratach.
4. Ubiegający się o uprawnienia budowlane w telekomunikacji przy składaniu wniosku o ich nadanie wpłaca pierwszą ratę opłaty w wysokości potowy opłaty obowiązującej w terminie ostatniego egzaminu przed złożeniem wniosku. Drugą ratę opłaty uiszcza się po otrzymaniu zawiadomienia o dopuszczeniu do egzaminu. Kwotę drugiej raty określa się w wyżej wymienionym zawiadomieniu.
5. Pierwsza rata opłaty nie podlega zwrotowi. Druga rata podlega zwrotowi w wypadku usprawiedliwionego niestawienia się na egzamin lub usprawiedliwionego odstąpienia od egzaminu.
Rozdział 5
Rzeczoznawcy w budownictwie telekomunikacyjnym
§ 19.
1) korzysta w pełni z praw publicznych,
2) posiada:
a) dyplom ukończenia wyższej uczelni technicznej o kierunku elektronika i telekomunikacja lub elektrotechnika,
b) uprawnienia budowlane w telekomunikacji oraz co najmniej 5 lat praktyki przy projektowaniu lub kierowaniu robotami w budownictwie telekomunikacyjnym,
c) opinię dwóch rzeczoznawców w budownictwie telekomunikacyjnym odpowiedniej specjalności lub opinię Stowarzyszenia Elektryków Polskich.
2. Główny Inspektor Państwowej Inspekcji Telekomunikacyjnej i Pocztowej, na wniosek zainteresowanego, orzeka, w drodze decyzji, o nadaniu tytułu rzeczoznawcy w budownictwie telekomunikacyjnym, określając zakres, w którym funkcja rzeczoznawcy może być wykonywana. Zakres ten nie może wykraczać poza specjalność techniczno-budowlaną objętą posiadanymi uprawnieniami.
3. Kopię decyzji o nadaniu tytułu rzeczoznawcy w budownictwie telekomunikacyjnym przekazuje się Głównemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w celu wpisania do centralnego rejestru rzeczoznawców.
4. Podstawę do podjęcia czynności rzeczoznawcy w budownictwie telekomunikacyjnym stanowi dokonanie wpisu do centralnego rejestru rzeczoznawców budowlanych.
5. Rejestr rzeczoznawców w budownictwie telekomunikacyjnym prowadzi Główny Inspektor Państwowej Inspekcji Telekomunikacyjnej i Pocztowej.
6. Skreślenie z rejestru rzeczoznawców w budownictwie telekomunikacyjnym następuje w wypadkach określonych w art. 15 ust. 4 ustawy.
Rozdział 6
Przepisy końcowe
§ 20.
Minister Łączności: A. Zieliński
Załącznik do rozporządzenia Ministra Łączności
z dnia 10 października 1995 r. (poz. 581)
WZORY PIECZĘCI IMIENNYCH
- Data ogłoszenia: 1995-10-24
- Data wejścia w życie: 1995-11-08
- Data obowiązywania: 1995-11-08
- Z mocą od: 1995-11-08
- Dokument traci ważność: 2004-05-31
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA