Dziennik Ustaw - rok 1995 nr 112 poz. 540

Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368 i Nr 104, poz. 515) zarządza się, co następuje:

2. Wiceprezesi Naczelnego Sądu Administracyjnego są zastępcami Prezesa w zakresie określonym przez Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego.

3. Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego może zlecić poszczególne czynności (z zakresu kierowania i reprezentacji) także prezesom ośrodków zamiejscowych i sędziom oraz upoważnić ich do załatwienia określonych spraw w jego imieniu.

1) Izbę Finansową;

2) Izbę Ogólnoadministracyjną.

2. Przewodniczącymi wydziałów orzeczniczych w Naczelnym Sądzie Administracyjnym w Warszawie są wyznaczeni sędziowie, a w ośrodkach zamiejscowych – prezesi tych ośrodków i wyznaczeni sędziowie.

1) problemowe – utworzone według kryteriów określonych w § 3 ust. 1;

2) gromadzenia i publikacji orzeczeń.

2. Członkami Biura Orzecznictwa są: dyrektor, jego zastępca, naczelnicy wydziałów powołani spośród sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego, sędziowie Naczelnego Sądu Administracyjnego delegowani przez Prezesa Sądu oraz inne osoby o kwalifikacjach sędziowskich zatrudnione na podstawie umowy o pracę.

1) ogólny i spraw pracowniczych;

2) finansowo-budżetowy;

3) administracyjno-gospodarczy.

2. Naczelnikiem wydziału finansowo-budżetowego jest główny księgowy.

3. W ośrodkach zamiejscowych działają:

1) oddział administracyjno-gospodarczy;

2) oddział finansowy;

3) biblioteka.

4. Pracami oddziałów kierują kierownicy oddziałów; kierownikiem oddziału finansowego jest główny księgowy ośrodka zamiejscowego.

2. Jeden sekretariat może być utworzony do obsługi dwóch lub więcej komórek organizacyjnych.

3. Sekretariatami kierują kierownicy sekretariatów.

1) występuje do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskami o stwierdzenie zgodności aktu ustawodawczego z Konstytucją albo innego aktu normatywnego z Konstytucją lub aktem ustawodawczym oraz z wnioskami o ustalenie przez Trybunał Konstytucyjny powszechnie obowiązującej wykładni ustaw;

2) rozpatruje wnioski składów orzekających Naczelnego Sądu Administracyjnego o skierowanie pytania prawnego do Trybunału Konstytucyjnego i w wypadku uwzględnienia wniosku występuje z takim pytaniem;

3) informuje Trybunał Konstytucyjny o wszystkich sygnalizowanych mu przez składy orzekające Naczelnego Sądu Administracyjnego niezgodnościach aktów ustawodawczych z Konstytucją oraz innych aktów normatywnych z Konstytucją lub aktem ustawodawczym;

4) występuje do Sądu Najwyższego z wnioskami o podjęcie uchwał mających na celu wyjaśnienie przepisów prawnych budzących wątpliwości w praktyce lub których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie;

5) wnosi rewizje nadzwyczajne od orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego;

6) przekazuje właściwej Izbie do rozpoznania sprawy, o których mowa w art. 49 ust. 1 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, wyznacza skład siedmiu sędziów, przewodniczącego składu oraz termin rozprawy;

7) kieruje do właściwej Izby wnioski, o których mowa w art. 49 ust. 2 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, wyznacza skład siedmiu sędziów, przewodniczącego i termin rozpoznania wniosku, w wypadku skierowania wniosku do rozpoznania przez Izbę wyznacza termin posiedzenia;

8) wyznacza termin rozpoznania wniosku przez połączone Izby oraz przewodniczy na posiedzeniu tych Izb;

9) kieruje do właściwej Izby pytania prawne, o których mowa w art. 18 ust. 2 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, wyznacza skład pięciu sędziów oraz termin posiedzenia;

10) w razie braku regulacji prawnych określa właściwość Izb do rozpoznania sprawy, wniosku lub pytania prawnego oraz rozstrzyga spory co do właściwości między Izbami;

11) przepis pkt 10 stosuje się odpowiednio do wydziałów i ośrodków zamiejscowych,

12) zarządza ogłoszenie uchwał i orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego w zbiorze urzędowym;

13) zwołuje Zgromadzenie Ogólne Sędziów Sądu oraz ustala porządek dzienny posiedzenia; wyznacza członka Zgromadzenia do spisania protokołu z posiedzenia;

14) wyznacza termin posiedzenia Kolegium i przewodniczy jego obradom;

15) przyjmuje interesantów w wyznaczonych przez siebie godzinach.

2. Ponadto Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego:

1) ustala zakres działania wydziałów;

2) przydziela sędziów do określonej Izby lub wydziału;

3) powołuje i odwołuje prezesów Izb, prezesów ośrodków zamiejscowych, dyrektorów biur, przewodniczących wydziałów;

4) powołuje i odwołuje zastępców dyrektorów biur i zastępców przewodniczących wydziałów oraz naczelników wydziałów w biurach;

5) nawiązuje i rozwiązuje stosunek pracy z członkami Biura Orzecznictwa nie będącymi sędziami, z pracownikami administracyjnymi, pomocniczymi i obsługi Naczelnego Sądu Administracyjnego;

6) podejmuje inne decyzje i czynności związane z kierowaniem Naczelnym Sądem Administracyjnym.

3. W sprawach, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2 i 4, Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego podejmuje decyzje po zasięgnięciu opinii Kolegium Sądu, a w sprawach, o których mowa w ust. 2 pkt 3 – za zgodą Kolegium Sądu.

1) analizują orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawach objętych właściwością Izby, zwołują narady sędziów w celu omówienia zagadnień prawnych budzących wątpliwości lub przepisów prawnych, których stosowanie wywołało w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego rozbieżności;

2) przewodniczą na posiedzeniach całej Izby oraz składów siedmiu i pięciu sędziów, jeżeli biorą w nich udział;

3) występują do Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskami o wniesienie rewizji nadzwyczajnej od orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawach objętych właściwością Izby;

4) występują do Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskami o zwrócenie się do Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzenie zgodności aktu ustawodawczego z Konstytucją albo innego aktu normatywnego z Konstytucją lub aktem ustawodawczym oraz z wnioskiem o ustalenie przez Trybunał Konstytucyjny powszechnie obowiązującej wykładni ustaw;

5) występują do Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskami o zwrócenie się do Sądu Najwyższego o podjęcie uchwał mających na celu wyjaśnienie przepisów prawnych budzących wątpliwości w praktyce lub których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie;

6) przewodniczą zespołom powołanym do wstępnej kwalifikacji orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego do ogłoszenia w zbiorze urzędowym;

7) podejmują inne czynności związane z kierowaniem Izbą.

1) dokonuje podziału spraw pomiędzy sędziów, uwzględniając przedmiot skargi, kolejność wpływu i równomierność obciążenia;

2) organizuje narady sędziów w celu omówienia przepisów prawnych budzących wątpliwości w praktyce lub których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie ośrodka; o wynikach tych narad informuje prezesa właściwej Izby;

3) zapoznaje się z przebiegiem ważniejszych spraw rozpoznawanych w ośrodku, w szczególności spraw wywołujących powszechne zainteresowanie społeczne; o przebiegu i toku tych spraw informuje okresowo rzecznika prasowego Sądu;

4) przedstawia prezesowi właściwej Izby akta sprawy, w której zachodzi potrzeba wniesienia rewizji nadzwyczajnej;

5) przekazuje właściwym organom administracji odpisy wystąpień składów orzekających, o których mowa w art. 32 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym;

6) sprawdza co najmniej raz na trzy miesiące księgi oraz stan prac w sekretariatach i na podstawie tych czynności wydaje stosowne zarządzenia.

2. Prezes ośrodka zamiejscowego nie podzielonego na wydziały wykonuje ponadto dalsze czynności:

1) wyznacza składy sędziowskie w sprawie, w tym przewodniczącego składu i sędziego sprawozdawcę, oraz podejmuje inne czynności związane z przygotowaniem rozprawy, wymienione w art. 45 oraz w art. 47 ust. 2 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym;

2) wyraża zgodę na przejrzenie akt sprawy w sekretariacie osobom, których praw dotyczy wynik postępowania, nie biorącym udziału w postępowaniu sądowym w charakterze strony, a także nie będącym stroną w postępowaniu upoważnionym przedstawicielom organów administracji publicznej, innych instytucji państwowych, samorządowych, organizacjom społecznym lub osobom, które wykażą uzasadnioną potrzebę przejrzenia akt;

3) sprawdza co najmniej raz na miesiąc księgi oraz stan prac w sekretariatach i na podstawie tych czynności wydaje stosowne zarządzenia.

2. Przewodniczący wydziału w ośrodku zamiejscowym czynności przewidziane w § 9 ust. 1 pkt 2-5 wykonuje za pośrednictwem prezesa ośrodka.

2. Do właściwości Izby Ogólnoadministracyjnej należą sprawy z wniosków składów orzekających, o których mowa w art. 49 ust. 1 i 2 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, oraz pytania prawne przedstawiane do rozstrzygnięcia przez samorządowe kolegia odwoławcze w zakresie nie wymienionym w ust. 1, a w szczególności budownictwa i nadzoru budowlanego, planowania przestrzennego, gospodarki wodnej i ochrony środowiska, działalności gospodarczej, rolnictwa i leśnictwa, zatrudnienia, ustroju samorządu terytorialnego, gospodarki gruntami, prywatyzacji mienia, powszechnego obowiązku obrony kraju, spraw wewnętrznych.

3. Izby w zakresie swojej właściwości:

1) rozpoznają sprawy w składzie siedmiu sędziów;

2) podejmują uchwały w zakresie określonym art. 49 ust. 2 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym w składzie siedmiu sędziów, całej Izby i połączonych Izb;

3) podejmują uchwały w składzie pięciu sędziów, zawierające odpowiedzi na pytania prawne samorządowych kolegiów odwoławczych.

1) gromadzenie odpisów wszystkich orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego w sposób ustalony przez Prezesa Sądu;

2) prowadzenie kartoteki orzecznictwa obejmującej tezy wybranych orzeczeń;

3) opracowywanie redakcyjne orzeczeń skierowanych przez Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego do publikacji w zbiorze urzędowym; uzgadnianie istotniejszych zmian stylistycznych lub skrótów z sędzią sprawozdawcą, a gdy uzasadnienie orzeczenia sporządzał inny sędzia – z tym sędzią;

4) bieżąca analiza orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i przekazywanie spostrzeżeń i wniosków dokonanych na jej podstawie Prezesowi Naczelnego Sądu Administracyjnego;

5) opracowywanie projektów wniosków i pytań prawnych Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego do Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzenie zgodności aktu ustawodawczego z Konstytucją albo innego aktu normatywnego z Konstytucją lub aktem ustawodawczym oraz projektów wniosków o ustalenie przez Trybunał Konstytucyjny powszechnie obowiązującej wykładni ustaw;

6) opracowywanie projektów wniosków Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego do Sądu Najwyższego o podjęcie uchwał mających na celu wyjaśnienie przepisów prawnych budzących wątpliwości lub których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie;

7) przygotowywanie projektu informacji o działalności Naczelnego Sądu Administracyjnego;

8) opracowywanie projektów rewizji nadzwyczajnych Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego.

2. Biuro Orzecznictwa wykonuje również inne czynności zlecone przez Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego.

2. Biuro Orzecznictwa prowadzi ponadto:

1) wykaz prac z dziedziny prawa, publikowanych w kraju;

2) wykaz orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i glos do tych orzeczeń, publikowanych w czasopismach prawniczych;

3) wykaz orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego i Sądu Najwyższego oraz głos do tych orzeczeń, publikowanych w czasopismach prawniczych.

1) prowadzi sprawy osobowe i socjalne sędziów, pracowników administracyjnych, pomocniczych i obsługi;

2) wykonuje czynności nie przekazane innym jednostkom organizacyjnym Biura Prezydialnego, w tym także związane z załatwianiem skarg i wniosków, bezpieczeństwem i higieną pracy, z biurem podawczym, halą maszyn, archiwum oraz obsługą sekretariatów Prezesa i wiceprezesów Sądu;

3) sprawuje obsługę kancelaryjną rzecznika prasowego Sądu, którym jest sędzia wyznaczony przez Prezesa Sądu.

2. Jeżeli skarga wymaga poprawienia lub uzupełnienia, wezwanie do uiszczenia wpisu należy połączyć z wezwaniem do usunięcia braków skargi.

2. Jeżeli strona występująca z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, nie złożyła odpowiedniego oświadczenia, a w aktach sprawy brak jest wystarczających danych o stanie rodzinnym, majątku i dochodach tej strony, przewodniczący wydziału (prezes ośrodka zamiejscowego) wyznacza jej odpowiedni termin do złożenia tego oświadczenia.

2. W stosunku do skargi wymienionej w ust. 1 nie dokonuje się również wezwania do jej poprawienia lub uzupełnienia, chyba że bez usunięcia jej braków nie można wydać orzeczenia w przedmiocie odrzucenia skargi.

3. W wypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, przewodniczący wydziału (prezes ośrodka zamiejscowego) kieruje skargę niezwłocznie na posiedzenie niejawne.

2. W razie wstrzymania przez sąd wykonania zaskarżonej decyzji, odpisy postanowienia sądu doręcza się stronom niezwłocznie.

3. Jeżeli ze względu na przedmiot sprawy zachodzi konieczność jak najszybszego zawiadomienia organu, który wydał zaskarżoną decyzję, o wstrzymaniu jej wykonania, sąd może uczynić to w sposób, który uzna za najbardziej celowy. W miarę potrzeby w taki sam sposób sąd może zawiadomić również organ egzekucyjny wykonujący decyzję.

1) członkowie składu orzekającego mogli zaznajomić się z aktami sprawy przed posiedzeniem;

2) posiedzenie rozpoczęto się punktualnie i przebiegało w sposób niezakłócony;

3) w toku posiedzenia nie pominięto okoliczności koniecznych do wyjaśnienia sprawy i jej szybkiego zakończenia;

4) podczas narady omówiono wszystkie wyłaniające się zagadnienia i aby rozstrzygnięte zostały wszystkie wnioski stron.

2. W razie przewidywanego napływu publiczności na sale rozpraw, przewodniczący wydziału (prezes ośrodka zamiejscowego) może zarządzić wydawanie kart wstępu.

2. W czasie posiedzenia każda osoba powstaje z miejsca, gdy przemawia do sądu lub gdy sąd do niej się zwraca. W uzasadnionych wypadkach przewodniczący posiedzenia może zezwolić na pozostawanie w pozycji siedzącej.

2. Jeżeli w składzie orzekającym uczestniczy prezes lub wiceprezes sądu albo przewodniczący wydziału, przewodnictwo należy do niego, chyba że zarządzi inaczej.

3. Prokurator i skarżący zajmują miejsce przed stołem sędziowskim po prawej stronie, a przedstawiciel strony przeciwnej oraz zainteresowani uczestnicy postępowania po lewej stronie sądu.

4. Protokolant zajmuje miejsce przy stole sędziowskim po lewej stronie sądu.

2. Przed zamknięciem rozprawy przewodniczący udziela głosu stronom. Każda ze stron przemawia tylko raz, chyba że przewodniczący uzna dalsze wywody za potrzebne.

2. Na dokumencie złożonym do akt w toku posiedzenia przewodniczący umieszcza wzmiankę, przez kogo dokument został złożony. Jeżeli z uwagi na rodzaj dokumentu może on być zwrócony po ukończeniu postępowania, wzmiankę taką zamieszcza się w protokole.

2. W razie ogłoszenia następnego terminu posiedzenia należy pouczyć strony i inne osoby zainteresowane o tym, które z nich mają obowiązek stawić się na następne posiedzenie bez osobnego wezwania oraz o skutkach niestawiennictwa. Na żądanie należy wydać pismo wskazujące termin stawienia się w sądzie. Osoby nieobecne na posiedzeniu należy wezwać na następne posiedzenie lub zawiadomić o nim na zasadach ogólnych.

2. Protokół powinien być podpisany bezpośrednio po zakończeniu posiedzenia, a w wyjątkowych wypadkach – najpóźniej w ciągu trzech dni po zakończeniu posiedzenia.

3. Nie spisuje się protokołu posiedzenia niejawnego. Protokół należy jednak sporządzić, jeżeli na posiedzeniu niejawnym wysłuchano wezwane przez sąd osoby lub dokonano innych czynności procesowych.

2. Inne orzeczenie podlegające ogłoszeniu sporządza się i ogłasza bezpośrednio po jego wydaniu.

2. Sędzia sprawozdawca nie ma obowiązku uzasadnienia orzeczenia, do którego zgłosił zdanie odrębne.

3. Jeżeli w wypadku, o którym mowa w ust. 2, sędzia sprawozdawca nie sporządził uzasadnienia orzeczenia albo jeżeli sporządzenie uzasadnienia orzeczenia przez sędziego sprawozdawcę nie jest możliwe z innych przyczyn lub napotyka przeszkody, których czasu trwania nie można przewidzieć, uzasadnienie sporządza przewodniczący posiedzenia lub inny wyznaczony sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia. Jeżeli sporządzenie uzasadnienia jest niemożliwe, przewodniczący wydziału (prezes ośrodka zamiejscowego) czyni o tym wzmiankę w aktach sprawy.

2. Ze zdaniem odrębnym i jego uzasadnieniem mogą zapoznać się strony, ich pełnomocnicy i ustawowi przedstawiciele, którzy mogą robić z nich odpisy. Nie mogą jednak otrzymać uwierzytelnionych odpisów zdania odrębnego i jego uzasadnienia.

2. Uchwałę samorządowego kolegium odwoławczego, o której mowa w ust. 1, przesyła się stronom postępowania w sprawie, w związku z którą zostało postawione pytanie prawne, z pouczeniem o możliwości przedstawienia sądowi stanowiska na piśmie.

2. W postanowieniu o zwróceniu się do Prezesa Sądu o wystąpienie do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym skład orzekający powinien uzasadnić wątpliwości co do zgodności aktu niższego rzędu z przepisami aktu wyższego rzędu, a ponadto wskazać, w jakim zakresie odpowiedź na pytanie prawne może mieć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, w związku z którą pytanie to ma być postawione.

3. Postanowienie, o którym mowa w ust. 2, skład orzekający Sądu przedstawia Prezesowi Sądu wraz z aktami sprawy.

4. W razie nieskierowania pytania prawnego do Trybunału Konstytucyjnego, Prezes Sądu informuje o tym przewodniczącego wydziału (prezesa ośrodka zamiejscowego) i zwraca akta sprawy.

2. W wypadku powtarzających się naruszeń prawa, o których mowa w ust. 1, lub okolicznościach mających wpływ na ich powstanie, skład orzekający może zwrócić się do Prezesa Sądu o skierowanie wystąpienia.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Wałęsa

Prezes Rady Ministrów: J. Oleksy