Dziennik Ustaw - rok 1995 nr 92 poz. 460

Na podstawie art. 49 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535) zarządza się, co następuje:

2. Na wniosek osoby, o której mowa w ust. 1, jej przedstawiciela ustawowego lub kierownika szpitala psychiatrycznego wojewoda kieruje tę osobę do domu, w trybie przewidzianym przepisami o pomocy społecznej.

2. Do czasu wydania przez sąd opiekuńczy orzeczenia o skierowaniu do domu osoby, o której mowa w ust. 1, organ do spraw pomocy społecznej właściwy ze względu na miejsce zamieszkania, zwany dalej „organem”, zapewnia tej osobie usługi opiekuńcze.

2. Decyzję o odpłatności za pobyt w domu osoby, o której mowa w § 2 ust. 1, wydaje się na zasadach i w trybie określonych w ustawie o pomocy społecznej.

2. Jeżeli kierowana do domu osoba, o której mowa w § 2 ust. 1, jest samotna, organ właściwy ze względu na jej miejsce zamieszkania zawiadamia gminę o potrzebie porozumienia się z policją, w celu zabezpieczenia mienia tej osoby do czasu ustanowienia kuratora.

2. Jeżeli osoba kierowana do domu na podstawie orzeczenia sądu opiekuńczego wymaga pomocy w prowadzeniu jej spraw, dyrektor domu powinien wystąpić do sądu właściwego ze względu na siedzibę domu z wnioskiem o ustanowienie kuratora.

3. Dyrektor domu powinien dołożyć starań, aby osoba, o której mowa w § 2 ust 1, przystosowała się do nowych warunków.

– w środowisku – melduje się ją na pobyt czasowy,

– w szpitalu – melduje się ją na pobyt stały.

2. Po zmianie orzeczenia sądu opiekuńczego o skierowaniu osoby do domu, dyrektor domu udziela pomocy osobie opuszczającej dom i zawiadamia o tym sąd opiekuńczy.

3. W sytuacji, o której mowa w ust. 2, wojewoda wydaje decyzję o wygaśnięciu decyzji o skierowaniu osoby do domu oraz o odpłatności za pobyt w domu. Osoba ta może ubiegać się o przyjęcie do domu w trybie przewidzianym przepisami ustawy o pomocy społecznej.

Minister Pracy i Polityki Socjalnej: L. Miller