Dziennik Ustaw - rok 1995 nr 68 poz. 343

Na podstawie art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1992 r. Nr 8, poz. 31 i Nr 54, poz. 254 oraz z 1994 r. Nr 10, poz. 36) i art. 22 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy (Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 18 oraz z 1995 r. Nr 4, poz. 17 i Nr 34, poz. 163) zarządza się, co następuje:

2. Zgodę na wyznaczenie do pełnienia czynnej służby wojskowej na stanowisku służbowym w instytucji cywilnej, o której mowa w art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 1992 r. Nr 8, poz. 31 i Nr 54, poz. 254 oraz z 1994 r. Nr 10, poz. 36), żołnierz zawodowy wyraża w formie pisemnego oświadczenia wskazującego również instytucję cywilną i stanowisko służbowe, na którym godzi się pełnić czynną służbę wojskową.

1) zadania w ramach powszechnego obowiązku obrony, o których mowa w art. 2, 18, 95 i 96 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1992 r. Nr 4, poz. 16, Nr 40, poz. 174 i Nr 54, poz. 254 oraz z 1994 r. Nr 43, poz. 165),

2) prace związane z realizacją dostaw, robót i usług oraz innych zadań na rzecz Sił Zbrojnych,

3) zadania produkcyjne przemysłu zbrojeniowego,

4) zadania w zakresie obrony cywilnej,

5) zadania związane z planowaniem podwyższania gotowości obronnej państwa oraz przygotowywaniem warunków jego funkcjonowania w czasie wojny,

6) zadania związane z nadzorowaniem oraz wykonywaniem czynności kontrolnych w zakresie obronności i bezpieczeństwa państwa.

1) Kancelaria Sejmu, Kancelaria Senatu i Kancelaria Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,

2) Najwyższa Izba Kontroli i urzędy innych organów kontroli państwowej,

3) Biuro Bezpieczeństwa Narodowego przy Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,

4) urzędy naczelnych, centralnych i terenowych organów administracji rządowej, w których znajdują się komórki organizacyjne do spraw obronnych (wojskowych) lub inne komórki organizacyjne wykonujące zadania w zakresie obronności państwa,

5) przedsiębiorstwa państwowe i jednostki badawczo-rozwojowe, wykonujące zadania na potrzeby obronności państwa, a także inne podmioty gospodarcze, w których Skarb Państwa posiada udziały, a podmioty te są zaliczane do przedsiębiorstw, o których mowa w art. 310 Kodeksu handlowego,

6) banki państwowe i inne banki, w których Skarb Państwa posiada co najmniej 51 % udziałów,

7) Krajowy Ośrodek Analizy Skażeń Obrony Cywilnej oraz Zarząd Artykułów Sanitarnych,

8) wojewódzkie i gminne (miejskie, dzielnicowe) inspektoraty obrony cywilnej,

9) studia wojskowe, zakłady medycyny katastrof w akademiach medycznych i inne jednostki organizacyjne szkół wyższych,

10) zakłady karne dla odbywających karę aresztu wojskowego,

11) jednostki organizacyjne tworzone na podstawie odrębnych przepisów przez Ministra Spraw Wewnętrznych, nie będące jednostkami wojskowymi,

12) stowarzyszenia prowadzące działalność bezpośrednio związaną z obronnością państwa, której zakres, stosownie do odrębnych przepisów, został uzgodniony z Ministrem Obrony Narodowej,

13) fundacje, co do których, ze względu na ich cel. Minister Obrony Narodowej został wskazany, stosownie do odrębnych przepisów, jako właściwy dla nich minister,

14) inne jednostki organizacyjne, w których są wykonywane zadania określone w § 2.

1) w jednostkach i komórkach organizacyjnych wymienionych w § 3 pkt 1, 3, 4 i 8 – na stanowiskach służbowych określonych w przepisach o wynagradzaniu pracowników urzędów państwowych i pracowników samorządowych, z wyjątkiem stanowisk referenta i starszego referenta (równorzędnych),

2) w Najwyższej Izbie Kontroli – na stanowiskach służbowych związanych z wykonywaniem funkcji nadzoru i kontroli w zakresie obrony narodowej i spraw wewnętrznych,

3) w jednostkach badawczo-rozwojowych wymienionych w § 3 pkt 5 – na stanowisku dyrektora i jego zastępców oraz na stanowiskach pracowników naukowych, badawczo-technicznych i inżynieryjno-technicznych, określonych w odrębnych przepisach,

4) w jednostkach organizacyjnych wymienionych w § 3 pkt 9 – na stanowiskach nauczycieli akademickich szkół wyższych, określonych w odrębnych przepisach,

5) w pozostałych jednostkach organizacyjnych wymienionych w § 3 – na odpowiednich stanowiskach służbowych

– jeżeli na tych stanowiskach są wykonywane zadania określone w § 2.

1) szefowie Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu i Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,

2) Prezes Najwyższej Izby Kontroli,

3) Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego przy Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej,

4) ministrowie (kierownicy urzędów centralnych) lub wojewodowie w odniesieniu do instytucji cywilnych podległych lub nadzorowanych,

5) dyrektorzy przedsiębiorstw państwowych i jednostek badawczo-rozwojowych oraz dyrektorzy (prezesi) podmiotów gospodarczych – za pośrednictwem właściwego ministra lub wojewody,

6) dyrektorzy (prezesi) banków,

7) rektorzy szkół wyższych – za pośrednictwem ministrów sprawujących nadzór nad tymi szkołami,

8) wójtowie, burmistrzowie (prezydenci miast) – za pośrednictwem wojewody,

9) właściwe organy statutowe stowarzyszeń i fundacji

– zwani dalej „kierownikami instytucji cywilnych”.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, określa nazwę instytucji cywilnej i komórki organizacyjnej oraz nazwę i liczbę stanowisk służbowych przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych, a także kwalifikacje wymagane do zajmowania tych stanowisk i zakres wykonywanych na nich zadań.

1) zalicza – do celów związanych z pełnieniem zawodowej służby wojskowej oraz obliczania uposażenia i innych należności pieniężnych żołnierzy zawodowych – stanowiska służbowe, określone we wniosku, do odpowiednich grup uposażenia żołnierzy oraz ustala etatowe stopnie wojskowe, do których zaszeregowuje te stanowiska, stosownie do równorzędnych lub odpowiednich stanowisk służbowych występujących w etatach jednostek wojskowych,

2) przedstawia kierownikowi instytucji cywilnej imienne propozycje obsady stanowisk służbowych określonych we wniosku, po uprzednim odebraniu od tych żołnierzy zawodowych oświadczeń, o których mowa w § 1 ust. 2.

2. Imienne propozycje obsady stanowisk służbowych określonych we wniosku, o którym mowa w § 5 ust. 2, może przedstawić Ministrowi Obrony Narodowej lub organowi wojskowemu przez niego upoważnionemu również kierownik instytucji cywilnej. Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio.

3. Stanowiska służbowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ujmuje się w „Wykazie stanowisk służbowych w jednostkach organizacyjnych poza Ministerstwem Obrony Narodowej, przeznaczonych dla żołnierzy zawodowych”, prowadzonym przez organ wojskowy wyznaczony przez Ministra Obrony Narodowej.

4. W razie uzgodnienia obsady stanowisk służbowych między Ministrem Obrony Narodowej a kierownikiem instytucji cywilnej, Minister Obrony Narodowej zwalnia wytypowanych żołnierzy zawodowych z zajmowanych stanowisk i kieruje ich do tego kierownika w celu wyznaczenia ich na określone stanowiska służbowe.

2. Kierownik instytucji cywilnej może przenosić skierowanych do niego żołnierzy zawodowych na inne stanowiska służbowe, jeżeli zostały one przeznaczone dla żołnierzy zawodowych, po odebraniu od nich oświadczeń, o których mowa w § 1 ust. 2, i uzgodnieniu z Ministrem Obrony Narodowej.

3. W wypadku, o którym mowa w ust. 2, kierownik instytucji cywilnej zawiadamia Ministra Obrony Narodowej lub organ wojskowy przez niego upoważniony o dokonanym przeniesieniu, przesyłając jednocześnie stosowne oświadczenie żołnierza zawodowego.

2. W razie konieczności zamiany stanowiska służbowego przeznaczonego dla żołnierza zawodowego na stanowisko przeznaczone dla pracownika, Minister Obrony Narodowej, na wniosek kierownika instytucji cywilnej, skreśla to stanowisko z wykazu, o którym mowa w § 7 ust. 3.

2. Kierownik instytucji cywilnej może. skierować żołnierza zawodowego, pełniącego czynną służbę wojskową na stanowisku służbowym w instytucji cywilnej, do dyspozycji Ministra Obrony Narodowej nawet bez zgody żołnierza, zawiadamiając o tym Ministra Obrony Narodowej i żołnierza z co najmniej trzymiesięcznym wyprzedzeniem.

3. Minister Obrony Narodowej odwołuje żołnierza zawodowego z pełnienia czynnej służby wojskowej na stanowisku służbowym w instytucji cywilnej, na jego wniosek, nawet bez zgody kierownika instytucji cywilnej. Odwołanie następuje po upływie trzech miesięcy od końca miesiąca kalendarzowego, w którym żołnierz złożył wniosek, a jeżeli wniosek wiąże się z wypowiedzeniem stosunku służbowego przez żołnierza, odwołanie następuje z dniem upływu okresu wypowiedzenia.

4. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie konieczności przeniesienia żołnierza zawodowego w stan nieczynny albo zwolnienia go z zawodowej służby wojskowej w wypadkach określonych w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, z tym że jeżeli z tych przepisów wynika obowiązek dokonania tych czynności bezzwłocznie, odwołanie żołnierza z czynnej służby wojskowej w instytucji cywilnej następuje bez wcześniejszego zawiadomienia kierownika tej instytucji.

5. W wypadkach, o których mowa w ust. 1–4, kierownik instytucji cywilnej zwalnia żołnierza zawodowego z zajmowanego stanowiska służbowego z upływem terminu określonego w tych przepisach lub w zawiadomieniu oraz kieruje żołnierza z tym dniem do dyspozycji Ministra Obrony Narodowej, chyba że w tym dniu upływa okres wypowiedzenia stosunku służbowego.

2. Do żołnierzy zawodowych pełniących służbę w instytucjach cywilnych stosuje się odpowiednio obowiązujące na zajmowanych przez nich stanowiskach służbowych przepisy prawa pracy (pragmatyk służbowych), dotyczące obowiązków zakładu pracy i pracownika, regulaminów pracy, wyróżnień i kar, odpowiedzialności materialnej pracowników, rozkładu czasu pracy oraz bezpieczeństwa i higieny pracy, jak również tworzenia funduszu nagród, a także przyznawania nagród i zapomóg, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. W wypadku gdy wypłacona żołnierzowi zawodowemu przez instytucję cywilną nagroda z zakładowego funduszu nagród jest niższa od nagrody rocznej obliczonej w myśl przepisów, o których mowa w ust. 1, żołnierzowi przysługuje odpowiednie wyrównanie od organów wojskowych.

2. Jeżeli w instytucji cywilnej lub podległych (nadzorowanych) jej jednostkach organizacyjnych pełni czynną służbę wojskową co najmniej dwóch żołnierzy zawodowych, ten z nich, który zajmuje stanowisko służbowe zaszeregowane do wyższego etatowego stopnia wojskowego, jest przełożonym pozostałych żołnierzy i przysługują mu uprawnienia dowódcy jednostki wojskowej, odpowiadające temu stopniowi. W sprawach spornych decyzję w tym zakresie podejmuje Minister Obrony Narodowej.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie naruszają uprawnień przełożonych służbowych, którym żołnierz zawodowy podlega w instytucji cywilnej z tytułu zajmowania w niej stanowiska służbowego.

2. Żołnierze zawodowi, o których mowa w ust. 1, w czasie odbywania szkolenia lub praktyki otrzymują od instytucji cywilnych uposażenie określone w § 16.

3. Koszty związane z odbywaniem przez żołnierzy zawodowych szkolenia lub praktyki ponoszą organy wojskowe na zasadach obowiązujących w Siłach Zbrojnych.

1) sprawuje władzę dyscyplinarną oraz kontrolę przestrzegania dyscypliny wojskowej przez tych żołnierzy,

2) podejmuje decyzje w sprawach związanych z pełnieniem zawodowej służby wojskowej przez tych żołnierzy,

3) sporządza opinie okresowe o żołnierzach, którzy posiadają uprawnienia dowódcy jednostki wojskowej, z uwzględnieniem oceny realizacji przez nich zadań służbowych, dokonanej przez kierownika instytucji cywilnej,

4) sprawuje nadzór nad przebiegiem szkolenia wojskowego tych żołnierzy,

5) przydziela tych żołnierzy na zaopatrzenie do określonych jednostek wojskowych.

1) instytucja cywilna:

a) uposażenie,

b) nagrody jubileuszowe,

c) nagrody z zakładowego funduszu nagród,

d) nagrody uznaniowe i zapomogi,

2) właściwe organy wojskowe:

a) zasiłek na zagospodarowanie,

b) należności za przeniesienia służbowe,

c) należności w związku ze zwolnieniem z czynnej służby wojskowej,

d) należności z tytułu doznania uszczerbku na zdrowiu i należności pośmiertne,

e) wyrównanie, o którym mowa w § 11 ust. 3.

2. Świadczenia w naturze i ich ekwiwalenty oraz nie wymienione w ust. 1 należności i świadczenia wynikające z tytułu pełnienia zawodowej służby wojskowej żołnierze zawodowi pełniący czynną służbę wojskową na stanowiskach służbowych w instytucjach cywilnych otrzymują od właściwych organów wojskowych.

3. Organ wojskowy upoważniony przez Ministra Obrony Narodowej zawiadamia instytucje cywilne, w których żołnierze zawodowi pełnią czynną służbę wojskową na stanowiskach służbowych, o wysokości przysługujących im uposażeń i nagród jubileuszowych.

4. Żołnierze pełniący czynną służbę wojskową na stanowiskach służbowych w instytucjach cywilnych otrzymują uposażenie w terminach płatności przewidzianych dla żołnierzy zawodowych pełniących czynną służbę wojskową w jednostkach wojskowych.

5. Wydatki, o których -mowa w ust. 1, wynikające z przeprowadzanych w ciągu roku budżetowego podwyżek uposażeń lub zmian organizacyjnych, zwiększa się, w ramach przeniesień środków finansowych między częściami i działami budżetu, na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

2. Minister Spraw Wewnętrznych w odniesieniu do żołnierzy zawodowych pełniących czynną służbę wojskową na stanowiskach służbowych w jednostkach organizacyjnych resortu spraw wewnętrznych nie będących jednostkami wojskowymi posiada uprawnienia Ministra Obrony Narodowej w zakresie pełnienia tej służby, określone w rozporządzeniu.

Prezes Rady Ministrów: J. Oleksy