Dziennik Ustaw - rok 1995 nr 34 poz. 169

Na podstawie art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 2 grudnia 1994 r. – Prawo dewizowe (Dz. U. Nr 136, poz. 703) zarządza się, co następuje:

1) zaświadczeniem banku, według wzoru stanowiącego załącznik nr 1 do rozporządzenia, stwierdzającym uprawnienie do wywozu określonych zagranicznych środków płatniczych,

2) pisemnym zgłoszeniem przywozu do kraju wartości dewizowych, według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia, potwierdzonym przez urząd celny – w razie powrotnego wywozu wartości dewizowych za granicę,

3) innym dokumentem, od którego posiadania, stosownie do warunków przewidzianych w zezwoleniu dewizowym, uzależniony jest wywóz za granicę określonych wartości dewizowych.

2. W razie powrotnego wywozu za granicę wartości dewizowych znajdujących się w kasie statku (polskiego lub obcego), wywóz następuje na podstawie pisemnego zgłoszenia ich przywozu, dokonanego przez kapitana statku na formularzu według wzoru ustalonego przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł, potwierdzonego przez urząd celny.

3. Udokumentowanie uprawnienia, o którym mowa w ust. 1, nie jest wymagane, jeżeli przedmiotem wywozu są:

1) zagraniczne środki płatnicze, których łączna wartość nie przekracza równowartości 5.000 ECU, a w przypadku osób zagranicznych – 2.000 ECU,

2) dewizy i papiery wartościowe wystawione za granicą na nazwisko osoby zagranicznej dokonującej ich wywozu,

3) czeki podróżnicze podpisane przez osobę zagraniczną dokonującą ich wywozu za granicę.

2. Osoby krajowe i zagraniczne zainteresowane uzyskaniem od urzędu celnego (placówki Straży Granicznej) potwierdzenia przywozu do kraju wartości dewizowych, których przywóz, zgodnie z ust. 1, nie podlega zgłoszeniu pisemnemu, mogą dokonać zgłoszenia w formie pisemnej.

2. Potwierdzenie pisemnego zgłoszenia przywozu wartości dewizowych następuje przez odciśnięcie pieczęci urzędu celnego (stempla placówki Straży Granicznej) i datownika na zgłoszeniu oraz zamieszczeniu na nim podpisu pracownika kontrolującego.

3. Dokumenty wymagane przy wywozie za granicę wartości dewizowych urząd celny (placówka Straży Granicznej) oznacza adnotacją „wywieziono” i potwierdza w sposób określony w ust. 2.

2. Organy administracji pocztowej wykonują kontrolę dewizową przesyłek pocztowych nadawanych za granicę w trybie i według zasad przewidzianych w § 8–13.

2. Banki upoważnione do dokonywania czynności obrotu dewizowego i związanych z nimi rozliczeń mogą wysyłać za granicę wartości dewizowe w przesyłkach pocztowych nadawanych w stanie zamkniętym; przesyłki takie podlegają ewidencjonowaniu w oddzielnej książce nadawczej.

2. Pracownik pocztowy jest obowiązany uzyskać informację od osoby nadającej list polecony albo list lub paczkę z podaną wartością, czy przesyłka nie zawiera także innych wartości dewizowych poza wartościami skontrolowanymi.

3. Opakowania i zamknięcia przesyłki zawierającej wysyłane za granicę wartości dewizowe dokonuje nadawca w obecności pracownika pocztowego przyjmującego przesyłkę.

2. Jeżeli w przesyłce nadanej do wysłania za granicę zostaną ujawnione wartości dewizowe umieszczone w sposób nie wskazujący na zamiar ich ukrycia przez nadawcę, w szczególności w razie wymienienia ich w dokumentach przewozowych lub deklaracjach celnych, urząd celny powinien zażądać od nadawcy dostarczenia dokumentu stwierdzającego uprawnienie do ich wysłania.

Minister Finansów: w z. K. Kalicki

Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 28 marca 1995 r. (poz. 169)

Załącznik nr 1

ZAŚWIADCZENIE NA WYWÓZ/WYSŁANIE ZA GRANICĘ ZAGRANICZNYCH ŚRODKÓW PŁATNICZYCH ZAKUPIONYCH/WYMIENIONYCH W BANKU LUB WYPŁACONYCH Z RACHUNKU WALUTOWEGO

Załącznik nr 2

ZGŁOSZENIE PRZEWOZU DO POLSKI WARTOŚCI DEWIZOWYCH