Dziennik Ustaw - rok 1995 nr 29 poz. 150

Na podstawie art. 40 ust. 5 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 89, poz. 415) zarządza się, co następuje:

1) określać i oceniać skutki dla środowiska przyrodniczego, zwanego dalej „środowiskiem”, które mogą wynikać z projektowanego przeznaczenia terenu, między innymi w związku z emisją zanieczyszczeń do powietrza, wytwarzaniem ścieków i odpadów, hałasem, wibracjami i elektromagnetycznym promieniowaniem niejonizującym oraz ryzykiem występowania nadzwyczajnych zagrożeń środowiska,

2) określać skutki wpływu realizacji ustaleń projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na takie elementy środowiska, jak: powietrze, powierzchnia ziemi łącznie z glebą, kopaliny, wody powierzchniowe i podziemne, klimat, ludzie, świat zwierzęcy i roślinny oraz krajobraz, we wzajemnym ich powiązaniu,

3) przedstawiać rozwiązania eliminujące lub ograniczające negatywne wpływy na środowisko, które mogą wynikać z realizacji ustaleń zawartych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

2. Prognoza powinna w szczególności:

1) uwzględniać skutki wpływu dotychczasowego sposobu zagospodarowania, urządzania oraz użytkowania terenu na środowisko z uwagi na jakość życia i zdrowie ludzi,

2) uwzględniać stan środowiska, jego wrażliwość i odporność na degradację oraz zdolność do regeneracji,

3) uwzględniać ochronę różnorodności biologicznej,

4) ustalać, analizować i oceniać zagrożenia dla środowiska, z uwzględnieniem wpływu na zdrowie ludzi, które mogą powstać na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz terenach pozostających w zasięgu oddziaływania, w wyniku realizacji ustaleń planu,

5) oceniać skutki, które mogą wystąpić w wyniku realizacji ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na istniejących i projektowanych: obszarach chronionych i specjalnie chronionych w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska oraz obszarach chronionych w rozumieniu ustawy o ochronie przyrody,

6) oceniać proponowane w projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego szczególne warunki zagospodarowania terenów, wynikające z potrzeb ochrony środowiska, prawidłowego gospodarowania zasobami przyrody oraz ochrony gruntów rolnych i leśnych,

7) w zależności od potrzeb formułować propozycje innych niż w projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ustaleń sprzyjających ochronie środowiska.

1) obejmować obszar umożliwiający opracowanie prognozy dla wszystkich elementów środowiska, nie mniejszy niż objęty projektem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,

2) przedstawiać zagadnienia w formie opisowej z dokładnością, z jaką określono ustalenia w projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, oraz graficznej, zgodnie ze skalą, w jakiej sporządzono ten projekt,

3) zawierać informacje o przyjętych założeniach i metodach zastosowanych przy sporządzaniu prognozy.

2. Prognoza powinna być opracowywana jednocześnie ze sporządzaniem projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

1) projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,

2) dokumentach stosowanych w pracach planistycznych, w szczególności w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, oraz we wnioskach do planu, w tym m. in. z zakresu ochrony środowiska,

3) opracowaniach ekofizjograficznych obejmujących obszar objęty projektem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,

4) dokumentacjach złóż kopalin i wód podziemnych w granicach ich projektowanych stref ochronnych,

5) miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego obszaru funkcjonalnego, sporządzonym dla terenu górniczego,

6) warunkach korzystania z wód dorzecza, opracowanych na podstawie odrębnych przepisów,

7) ocenach oddziaływania na środowisko obiektów istniejących i projektowanych inwestycji, jeżeli wpływają na obszar objęty planem,

8) planach urządzania lasów, planach ochrony parków narodowych, krajobrazowych i rezerwatów przyrody,

9) dokumentacjach form ochrony przyrody oraz dokumentacjach uzdrowisk,

10) państwowym monitoringu środowiska,

11) innych dokumentach i materiałach planistycznych, inwentaryzacyjnych i studialnych.

Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: S. Żelichowski