Dziennik Ustaw - rok 1994 nr 56 poz. 234

Na podstawie art. 18 ust. 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408 i z 1992 r. Nr 63, poz. 315) zarządza się, co następuje:

1) po § 9 dodaje się § 9a w brzmieniu:

„§ 9a. 1. Przy prowadzeniu dokumentacji medycznej dotyczącej poronień, porodów, urodzeń oraz zgonów płodów, noworodków i matek oraz dla celów statystyki państwowej stosuje się jednolite definicje, ustalone w załączniku do rozporządzenia.

2. Zakłady opieki zdrowotnej, lekarze i położne wystawiają na podstawie dokumentacji medycznej zaświadczenia na formularzu MZ/K-10 w wypadku:

1) żywego urodzenia,

2) martwego urodzenia.

3. Zgon noworodka lub zgon matki stwierdza się w karcie zgonu, której treść, sposób wypełniania oraz przekazywania regulują odrębne przepisy.”,

2) w § 18 w pkt 2 po przecinku dodaje się wyrazy „z uwzględnieniem § 9a”,

3) dodaje się załącznik do rozporządzenia w brzmieniu ustalonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Minister Zdrowia i Opieki Społecznej: R. J. Żochowski

Załącznik do rozporządzenia Ministra
Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 25 kwietnia 1994 r. (poz. 234)

DEFINICJE POJĘĆ DOTYCZĄCYCH PORONIEŃ, PORODÓW, URODZEŃ ORAZ ZGONÓW PŁODÓW, NOWORODKÓW I MATEK

§ 1. 1. Czas trwania ciąży oblicza się w tygodniach, licząc od pierwszego dnia ostatniego normalnego krwawienia miesięcznego.

2. Poronieniem jest zakończenie ciąży trwającej krócej niż 22 tygodnie.

3. Porodem jest zakończenie ciąży trwającej 22 ukończone tygodnie lub więcej.

4. Porodem czasowym jest poród następujący w wyniku ciąży, która trwała co najmniej 37 tygodni, a krócej niż ukończone 42 tygodnie, to jest w okresie 259 do 293 dni.

5. Porodem przedwczesnym jest poród następujący w wyniku ciąży, która trwała krócej niż 37 ukończonych tygodni, to jest w okresie poniżej 259 dni.

6. Porodem następującym po czasie jest poród, który ma miejsce w wyniku ciąży, która trwała ukończone 42 tygodnie lub więcej, to jest w okresie 294 dni lub więcej.

7. Masa urodzeniowa jest to wynik pierwszego pomiaru masy ciała płodu lub noworodka, uzyskany wciągu pierwszej godziny życia noworodka, przed nastąpieniem pourodzeniowego ubytku masy ciała. Masa ciała płodu lub noworodka poniżej 2500 g oznacza małą masę urodzeniowa.

§ 2. 1. Żywe urodzenie jest to całkowite wydalenie lub wydobycie z ustroju matki noworodka, niezależnie od czasu trwania ciąży, który po takim wydaleniu lub wydobyciu oddycha bądź wykazuje jakiekolwiek inne oznaki życia, jak czynność serca, tętnienie pępowiny lub wyraźne skurcze mięśni zależnych od woli (mięśni szkieletowych), bez względu na to, czy sznur pępowinowy został przecięty lub łożysko zostało oddzielone; każdy taki noworodek jest uważany za żywo urodzonego.

2. Zgon płodu (martwe urodzenie) jest to zgon następujący przed całkowitym jego wydaleniem lub wydobyciem z ustroju matki – niezależnie od czasu trwania ciąży. O zgonie świadczy to, że po takim oddzieleniu płód nie oddycha ani nie wykazuje żadnego innego znaku życia, jak czynność serca, tętnienie pępowiny lub wyraźne skurcze mięśni zależnych od woli.

§ 3. Zgonem jest trwałe, czyli nieodwracalne ustanie czynności narządów niezbędnych dla życia, konsekwencją czego jest ustanie czynności całego ustroju.

§ 4. 1. Jako zgon matki określa się zgon kobiety ciężarnej lub w ciągu 42 dni od zakończenia ciąży, bez względu na czas trwania i umiejscowienie ciąży, z jakiejkolwiek przyczyny związanej z ciążą lub gdy ciąża ją nasiliła albo gdy nastąpił w wyniku prowadzenia ciąży, po wyłączeniu zgonów nie związanych z ciążą.

2. Zgony matek kwalifikuje się jako:

1) bezpośrednie zgony położnicze, które są wynikiem powikłań położniczych (ciąży, porodu i połogu), działań, zaniedbań, niewłaściwego leczenia lub splotu zdarzeń będących ich następstwem,

2) pośrednie zgony położnicze, które są wynikiem poprzednio istniejącej choroby, która rozwinęła się w czasie ciąży i nie wynikała z bezpośrednich przyczyn położniczych, ale nasiliła się poprzez fizjologiczne skutki ciąży.

§ 5. Dla celów statystyki państwowej dokumentacja medyczna dotycząca okresu okołoporodowego powinna ujmować wszystkie płody i noworodki, które w chwili urodzenia ważyły co najmniej 500 g lub – gdy nie jest znana masa urodzeniowa – urodzone po odpowiadającym czasie trwania ciąży (22 tygodnie) lub osiągające odpowiadającą długość ciała (25 cm od szczytu czaszki do pięty) zarówno żywe, jak i martwe.