Dziennik Ustaw - rok 1994 nr 38 poz. 139

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 23 kwietnia 1993 r. w Singapurze została sporządzona Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu w następującym brzmieniu:

Przekład

UMOWA

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Singapuru,

pragnąc zawrzeć umowę w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu,

uzgodniły, co następuje:

Niniejsza umowa dotyczy osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach.

1. Niniejsza umowa dotyczy, bez względu na sposób poboru, podatków od dochodu, które pobiera się na rzecz Umawiającego się Państwa, jego jednostek terytorialnych lub władz lokalnych.

2. Za podatki od dochodu uważa się wszystkie podatki, które pobiera się od całego dochodu lub od części dochodu.

3. Do aktualnie istniejących podatków, których dotyczy umowa, należą w szczególności:

a) w Singapurze:

podatek dochodowy (zwany dalej „podatkiem singapurskim”);

b) w Polsce:

(i) podatek dochodowy od osób fizycznych,

(ii) podatek dochodowy od osób prawnych

(zwane dalej „podatkami polskimi”).

4. Niniejsza umowa ma także zastosowanie do wszystkich podatków takiego samego lub podobnego rodzaju, które po podpisaniu niniejszej umowy będą wprowadzone obok istniejących podatków lub w miejsce wymienionych w tym artykule. Właściwe władze Umawiających się Państw będą informowały się wzajemnie o zasadniczych zmianach, jakie zaszły w ich ustawodawstwach podatkowych.

1. W rozumieniu niniejszej umowy, jeżeli z jej kontekstu nie wynika inaczej:

a) określenie „Polska” oznacza Rzeczpospolitą Polską i obejmuje każdy obszar przyległy do wód terytorialnych Polski, który zgodnie z prawem międzynarodowym został uznany lub który może być uznany na mocy ustawodawstwa Polski za obszar, na którym Polska może sprawować suwerenne prawa lub jurysdykcję w zakresie działalności dozwolonej przez prawo międzynarodowe,

b) określenie „Singapur” oznacza Republikę Singapuru,

c) określenia „Umawiające się Państwo” i „drugie Umawiające się Państwo” oznaczają, w zależności od kontekstu, Polskę lub Singapur,

d) określenie „obywatel” oznacza osobę fizyczną posiadającą obywatelstwo Umawiającego się Państwa i wszelką osobę prawną, spółkę osobową i stowarzyszenie utworzone na podstawie ustawodawstwa obowiązującego w Umawiającym się Państwie,

e) określenie „osoba” obejmuje osobę fizyczną, spółkę, zrzeszenie osób lub inną jednostkę, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę,

f) określenia „przedsiębiorstwo jednego Umawiającego się Państwa” i „przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie,

g) określenie „spółka” oznacza osobę prawną lub każdą inną jednostkę, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną,

h) określenie „podatek” oznacza w zależności od kontekstu podatek polski lub singapurski,

i) określenie „komunikacja międzynarodowa” oznacza wszelki przewóz statkiem morskim, statkiem powietrznym lub barką, eksploatowaną przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa, z wyjątkiem przypadku, gdy statek morski, statek powietrzny lub barka są eksploatowane wyłącznie między miejscami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie,

j) określenie „właściwa władza” oznacza:

1) w Polsce – Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela;

2) w Singapurze – Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela,

k) określenie „stała placówka” oznacza stałe miejsce, w którym wykonywana jest działalność zawodowa.

2. Przy stosowaniu niniejszej umowy przez Umawiające się Państwo, jeżeli z jej kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej nie zdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa danego Umawiającego się Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza umowa.

1. W rozumieniu niniejszej umowy określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która dla celów podatkowych posiada miejsce zamieszkania lub siedzibę w danym Umawiającym się Państwie.

2. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony według następujących zasad:

a) osobę uważa się za posiadającą miejsce zamieszkania w tym państwie, w którym posiada ona miejsce stałego zamieszkania,

b) jeżeli posiada stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, to uważa się, że posiada ona miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych),

c) jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie ma ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, to uważa się ją za osobę mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa,

d) jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Państwach to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w Państwie, którego jest obywatelem,

e) jeżeli nie można określić statusu osoby stosownie do postanowień lit. od a) do d), to właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

3. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba nie będąca osobą fizyczną ma siedzibę w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że posiada ona siedzibę w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu. Jeżeli miejsce jej faktycznego zarządu nie może być ustalone, to właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

1. W rozumieniu niniejszej umowy określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

2. Określenie „zakład” obejmuje w szczególności:

a) miejsce zarządu,

b) filię,

c) biuro,

d) zakład fabryczny,

e) warsztat i

f) kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

3. Określenie „zakład” obejmuje również:

a) plac budowy, prace budowlane, montażowe lub instalacyjne, które trwają dłużej niż dwanaście miesięcy,

b) świadczenie usług, w tym usług konsultacyjnych, przez osobę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie za pośrednictwem jej pracowników lub innego personelu zatrudnionego w drugim Umawiającym się Państwie przez okres lub okresy wynoszące łącznie powyżej trzech miesięcy w każdorazowym dwunastomiesięcznym okresie.

4. Uważa się, że przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada zakład w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli:

a) prowadzi w tym drugim Umawiającym się Państwie działalność nadzorczą przez okres lub okresy wynoszące łącznie dłużej niż sześć miesięcy w każdorazowym dwunastomiesięcznym okresie w związku z budową, instalacją lub montażem albo w związku z połączeniem tych prac podjętych w tym drugim Umawiającym się Państwie,

b) prowadzi działalność zarobkową, która w całości lub w części polega na świadczeniu w tym drugim Umawiającym się Państwie usług rozrywkowych, o których mowa w artykule 17.

5. Bez względu na postanowienia ustępów 1–4 niniejszego artykułu określenie „zakład” nie obejmuje:

a) użytkowania placówki, która służy wyłącznie do składowania, wystawiania albo wydawania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa,

b) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania,

c) utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu obróbki przez inne przedsiębiorstwo,

d) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa,

e) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa reklamy, informacji, prac badawczych lub innej podobnej działalności mającej przygotowawczy lub pomocniczy charakter.

6. Uważa się, że osoba prowadząca działalność w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa, inna niż niezależny przedstawiciel, do którego mają zastosowanie postanowienia ustępu 7, jest zakładem przedsiębiorstwa w pierwszym Umawiającym się Państwie, jeżeli posiada ona upoważnienie i je regularnie realizuje do zawierania umów dla lub w imieniu przedsiębiorstwa, chyba że upoważnienie to jest ograniczone do zakupu dóbr lub towarów dla tego przedsiębiorstwa.

7. Nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład w jednym z Umawiających się Państw tylko z tego powodu, że wykonuje ono w tym Państwie czynności przez maklera, generalnego przedstawiciela handlowego albo każdego innego niezależnego przedstawiciela, pod warunkiem że te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności.

8. Fakt, że spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę, która ma siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie albo która prowadzi działalność w tym drugim Państwie (przez posiadany tam zakład albo w inny sposób), nie wystarcza, aby jakąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki.

1. Dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (w tym dochód z eksploatacji gospodarstwa rolnego lub leśnego) położonego w drugim Umawiającym się Państwie może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

2. Określenie „majątek nieruchomy” posiada takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa Umawiającego się Państwa, w którym majątek ten jest położony. Statki morskie, barki i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego.

3. Postanowienie ustępu 1 niniejszego artykułu ma również zastosowanie do dochodu uzyskiwanego z bezpośredniego użytkowania, dzierżawy lub każdego innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego.

4. Postanowienia ustępów 1 i 3 niniejszego artykułu mają również zastosowanie do dochodu uzyskiwanego z majątku nieruchomego przedsiębiorstwa i do dochodu z majątku nieruchomego, który służy do wykonywania wolnego zawodu.

1. Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

2. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 niniejszego artykułu, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, jakie mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

3. Przy ustalaniu zysków zakładu zezwala się na potrącenie wszystkich wydatków, w tym kosztów zarządzania i ogólnych kosztów administracyjnych, które podlegałyby odliczeniu, gdyby zakład był niezależnym przedsiębiorstwem, i w takim stopniu, w jakim te wydatki można przypisać zakładowi, bez względu na to, czy wydatki te zostały poniesione w Umawiającym się Państwie, w którym zakład jest położony, czy gdzie indziej.

4. Nie można przypisać zakładowi zysku tylko z tytułu samego zakupu dóbr lub towarów przez ten zakład dla przedsiębiorstwa.

5. Jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia niniejszego artykułu.

1. Zyski osiągane z eksploatacji statków powietrznych w komunikacji międzynarodowej podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

2. Zyski osiągane przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa z eksploatacji w komunikacji międzynarodowej statków morskich mogą być opodatkowane w obu Umawiających się Państwach pod następującymi warunkami:

a) jeżeli przedsiębiorstwo polskie eksploatujące statki morskie w komunikacji międzynarodowej osiąga zyski z takiej eksploatacji w Singapurze, to podatek przypadający do zapłacenia w Singapurze od takich zysków będzie obniżony o kwotę równą 50% podatku i zezwoli się, aby obniżona kwota podatku singapurskiego, przypadająca do zapłacenia, była zaliczona na poczet polskiego podatku należnego od takiego dochodu,

b) jeżeli przedsiębiorstwo singapurskie eksploatujące statki morskie w transporcie międzynarodowym osiąga z takiej eksploatacji zyski w Polsce, to podatek przypadający do zapłacenia od tych zysków w Polsce będzie obniżony o kwotę równą 50% podatku i zezwoli się, aby obniżona kwota podatku polskiego przypadająca do zapłacenia od zysków była zaliczona na poczet podatku singapurskiego przypadającego od takiego dochodu.

3. Postanowienia niniejszego artykułu mają również zastosowanie do zysków z uczestnictwa we wszelkiego rodzaju umowach poolowych w zakresie transportu morskiego lub powietrznego, osiąganych przez dane przedsiębiorstwo zajmujące się transportem morskim lub powietrznym.

Jeżeli:

a) przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu, kontroli lub w kapitale przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa albo

b) te same osoby bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu, kontroli lub kapitale przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa i przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa

i jeżeli w jednym i drugim przypadku między dwoma przedsiębiorstwami w zakresie ich stosunków handlowych lub finansowych zostaną umówione lub narzucone warunki, różniące się od warunków, które by ustaliły między sobą niezależne przedsiębiorstwa, to zyski, które osiągałoby jedno z przedsiębiorstw bez tych warunków, ale z powodu tych warunków ich nie osiągnęło, mogą być uznane za zyski tego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowane.

1. Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, lecz jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć 10% kwoty dywidend brutto. Postanowienia tego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki od zysku, z którego są wypłacane dywidendy.

3. Użyte w tym artykule określenie „dywidendy” oznacza dochód z akcji lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak również dochody z innych praw spółki, które według prawa podatkowego Umawiającego się Państwa, w którym spółka wydzielająca dywidendy ma siedzibę, są pod względem podatkowym traktowane jak dochody z akcji.

4. Bez względu na postanowienia ustępu 2 niniejszego artykułu, tak długo, jak długo Singapur nie nakłada podatku od dywidend dodatkowo do podatku przypadającego od zysków lub dochodu spółki, dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Singapurze osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce będą wolne od wszelkiego podatku w Singapurze, który może być nałożony na dywidendy dodatkowo do podatku przypadającego od zysków lub dochodu spółki.

5. Postanowień ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli właściciel dywidend, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki wypłacającej dywidendy, działalność zarobkową przez zakład położony w tym Państwie bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona, i gdy udział, z tytułu którego wypłaca się dywidendy, rzeczywiście wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

6. Jeżeli spółka, której siedziba znajduje się w Umawiającym się Państwie, osiąga zyski albo dochody z drugiego Umawiającego się Państwa, to drugie Państwo nie może ani obciążać podatkiem dywidend wypłacanych przez tę spółkę, z wyjątkiem przypadku, gdy takie dywidendy są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym drugim Państwie, lub przypadku, gdy udział, z którego tytułu dywidendy są wypłacane, rzeczywiście wiąże się z działalnością zakładu lub stałej placówki położonej w drugim Państwie, ani też obciążać nie wydzielonych zysków spółki podatkiem od nie wydzielonych zysków, nawet gdy wypłacone dywidendy lub nie wydzielone zyski całkowicie lub częściowo pochodzą z zysków albo dochodów osiągniętych w drugim Państwie.

7. a) Uważa się, że dywidendy powstają w Polsce, jeżeli są wypłacane przez spółkę, która ma siedzibę w Polsce.

b) Uważa się, że dywidendy powstają w Singapurze:

(i) jeżeli są wypłacane przez spółkę, która ma siedzibę w Singapurze, lub

(ii) jeżeli są wypłacane przez spółkę, która ma siedzibę w Malezji, z zysków powstających w Singapurze i uważanych za dywidendy powstające w Singapurze na mocy postanowień artykułu VII Umowy między Singapurem i Malezją o unikaniu podwójnego opodatkowania, podpisanej dnia 26 grudnia 1968 r.

8. Rząd każdego Umawiającego się Państwa będzie zwolniony od podatku w drugim Umawiającym się Państwie w odniesieniu do dywidend z akcji w spółkach akcyjnych tego drugiego Państwa. Jednakże takie zwolnienie nie będzie przyznane w odniesieniu do akcji posiadanych dla innych celów niż cele publiczne i jeżeli pakiet kontrolny stanowi istotny udział.

9. W rozumieniu ustępu 8 określenie „Rząd”:

a) w przypadku Singapuru oznacza Rząd Singapuru i obejmuje:

(i) Zarząd Monetarny Singapuru i Radę Komisarzy do Spraw Walutowych (the Monetary Authority of Singapore and the Board of Commissioners of Currency),

(ii) Korporację do spraw Inwestycji Rządu Singapuru sp. o.o. i każdą spółkę lub organ utworzony całkowicie w celu inwestowania rezerw Rządu,

(iii) jednostkę prawa publicznego, władzę lokalną lub każdą instytucję będącą całkowicie lub głównie własnością Rządu Singapuru, jaka może być uzgodniona okresowo między właściwymi władzami Umawiających się Państw;

b) w przypadku Polski oznacza Rząd Polski i obejmuje:

(i) Narodowy Bank Polski,

(ii) jednostkę prawa publicznego, władzę lokalną lub każdą instytucję będącą całkowicie lub głównie własnością Rządu Polski, jaka może być uzgodniona okresowo między właściwymi władzami Umawiających się Państw.

1. Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Jednakże odsetki takie mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale gdy odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10% kwoty brutto tych odsetek. Właściwe władze Umawiających się Państw ustalą w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia.

3. Niezależnie od postanowień ustępu 2 odsetki powstałe w Umawiającym się Państwie i płacone na rzecz Rządu drugiego Umawiającego się Państwa będą zwolnione od opodatkowania w pierwszym Umawiającym się Państwie.

4. W rozumieniu ustępu 3 określenie „Rząd” ma takie samo znaczenie jak w artykule 10 ustęp 9.

5. Użyte w tym artykule określenie „odsetki” oznacza dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego, jak również inny dochód zrównany z dochodem od pożyczek przez ustawodawstwo Państwa, w którym dochód powstaje, a w szczególności dochód z pożyczek publicznych i dochód z obligacji lub skryptów dłużnych, w tym premie i nagrody mające związek z takimi pożyczkami, obligacjami lub skryptami dłużnymi. Opłat karnych z tytułu opóźnionych płatności nie uważa się za odsetki w rozumieniu niniejszego artykułu.

6. Postanowień ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli odbiorca odsetek mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Państwie, w którym powstają odsetki, działalność zarobkową przy pomocy zakładu położonego w tym Państwie bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona, i jeżeli wierzytelność, z której tytułu są płacone odsetki, jest rzeczywiście związana z takim zakładem lub stałą placówką. W takim przypadku w zależności od konkretnej sytuacji stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14 niniejszej umowy.

7. Uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Państwo, jego jednostka terytorialna, władza lokalna, osoba prawa publicznego lub osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z których działalnością powstało zadłużenie, z tytułu którego są wypłacane odsetki, i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład lub stałą placówkę, to uważa się, że odsetki takie powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka.

8. Jeżeli między dłużnikiem a odbiorcą odsetek lub między nimi obydwoma a osobą trzecią istnieją szczególne powiązania i kwota odsetek mająca związek z roszczeniem wynikającym z długu, z którego tytułu są wypłacane, przekracza kwotę, którą dłużnik i właściciel odsetek uzgodniliby bez tych powiązań, to postanowienia tego artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W tym przypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu według prawa każdego Umawiającego się Państwa i z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej umowy.

1. Należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie,

2. Jednakże należności licencyjne mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10% kwoty brutto należności licencyjnych.

3. Określenie „należności licencyjne” użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane za użytkowanie lub prawo do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin i taśmami dla transmisji telewizyjnych lub radiowych, każdego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego, albo za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, albo za udostępnienie informacji związanej ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

4. Postanowień ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli właściciel należności licencyjnych mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należności licencyjne, działalność zarobkową przez zakład w nim położony bądź wolny zawód za pomocą położonej tam stałej placówki, a prawa lub majątek, z tytułu których są wypłacane należności licencyjne, rzeczywiście wiążą się z takim zakładem lub stałą placówką. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14 niniejszej umowy.

5. Uważa się, że należności licencyjne powstają w Umawiającym się Państwie, gdy podatnikiem jest to Państwo, jego jednostka terytorialna, władza lokalna, osoba prawa publicznego albo osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca należności licencyjne, niezależnie od tego, czy ma ona w Umawiającym się Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z których działalnością powstał obowiązek zapłaty należności licencyjnych, i zakład lub stała placówka pokrywają takie należności, to uważa się, że należności licencyjne powstają w Umawiającym się Państwie, w którym jest położony zakład lub stała placówka.

6. Jeżeli między płatnikiem a odbiorcą należności licencyjnych lub między nimi obydwoma a osobą trzecią istnieją szczególne powiązania i dlatego zapłacone opłaty licencyjne mające związek z użytkowaniem, prawem lub informacją, za które są płacone, przekraczają kwotę, którą płatnik i odbiorca należności licencyjnych uzgodniliby bez tych powiązań, to postanowienia tego artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W takim przypadku nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu zgodnie z ustawodawstwem każdego Umawiającego się Państwa i z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej umowy.

1. Zyski osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności majątku nieruchomego, o którym mowa w art. 6, położonego w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Zyski z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego stanowiącego część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, albo z przeniesienia własności majątku ruchomego należącego do stałej placówki, którą osoba zamieszkała w Umawiającym się Państwie dysponuje w drugim Umawiającym się Państwie dla wykonywania wolnego zawodu, łącznie z zyskami, które zostaną uzyskane przy przeniesieniu własności takiego zakładu (odrębnie albo razem z całym przedsiębiorstwem) lub takiej stałej placówki, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

3. Zyski osiągane z przeniesienia tytułu własności statków morskich, barek lub statków powietrznych eksploatowanych w komunikacji międzynarodowej lub majątku ruchomego związanego z eksploatacją takich statków morskich, barek lub statków powietrznych podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

4. Zyski z przeniesienia tytułu własności jakiegokolwiek majątku, innego niż wymieniony w ustępach 1–3 niniejszego artykułu, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

1. Dochód, który osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania działalności zawodowej lub innej działalności o samodzielnym charakterze, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie, z wyjątkiem niżej wymienionych okoliczności, w których taki dochód może być opodatkowany również w drugim Umawiającym się Państwie:

a) jeżeli osoba posiada w drugim Umawiającym się Państwie stałą placówkę w celu wykonywania działalności; w takim przypadku dochód może być opodatkowany w drugim Państwie tylko w takim zakresie, w jakim może być przypisany takiej stałej placówce,

b) jeżeli jej pobyt w drugim Umawiającym się Państwie wynosi łącznie lub przekracza 90 dni w każdorazowym dwunastomiesięcznym okresie; w takim przypadku dochód w tym drugim Państwie może być opodatkowany tylko w takim zakresie, w jakim jest osiągany w tym drugim Państwie.

2. Określenie „działalność zawodowa” obejmuje samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświatową, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, inżynierów, prawników, dentystów, architektów i księgowych.

1. Z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18, 19 i 20 niniejszej umowy, uposażenia, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

a) odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni podczas danego roku kalendarzowego,

b) praca jest wykonywana dla lub w imieniu osoby, która nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w pierwszym Państwie, oraz

c) wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą osoba posiada w drugim Państwie.

3. Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, wynagrodzenia uzyskiwane przez osobę z tytułu pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku morskiego lub statku powietrznego eksploatowanego w komunikacji międzynarodowej podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce rzeczywistego zarządu przedsiębiorstwa.

Wynagrodzenia i inne podobne należności, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z tytułu członkostwa w radzie nadzorczej spółki mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

1. Bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15 niniejszej umowy, dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, muzyka, jak też sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

2. Jeżeli dochód mający związek z osobiście wykonywaną działalnością takiego artysty lub sportowca nie przypada temu artyście lub sportowcowi, lecz innej osobie, dochód taki – bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 niniejszej umowy – może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

3. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 tego artykułu dochód z działalności, o której mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, wykonywanej w ramach programu wymiany kulturalnej lub sportowej, zawartego między Umawiającymi się Państwami, będzie zwolniony z opodatkowania w Umawiającym się Państwie, w którym działalność jest wykonywana.

Z uwzględnieniem artykułu 19 ustęp 2, renty, emerytury i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu poprzedniej pracy najemnej są opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca renty lub emerytury ma miejsce zamieszkania.

1. a) Wynagrodzenie inne niż renta lub emerytura, wypłacane przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub jednostkę prawa publicznego albo władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu funkcji wykonywanych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej, władzy lokalnej lub jednostki prawa publicznego, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

b) Jednakże takie wynagrodzenie podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli praca jest wykonywana w tym drugim Państwie, a odbiorca wynagrodzenia ma miejsce zamieszkania w tym drugim Umawiającym się Państwie i

(i) jest obywatelem tego drugiego Państwa lub

(ii) nie obrał sobie miejsca zamieszkania w tym Państwie wyłącznie w celu wykonywania funkcji.

2. a) Renta lub emerytura wypłacana z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną, władzę lokalną lub jednostkę prawa publicznego osobie fizycznej z tytułu funkcji wykonywanych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej, władzy lokalnej lub jednostki prawa publicznego podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

b) Jednakże taka renta lub emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli odbiorca jest jego obywatelem i posiada miejsce zamieszkania w tym Państwie.

3. Postanowienia artykułów 15, 16 i 18 mają zastosowanie do wynagrodzeń, rent i emerytur, mających związek z funkcjami wykonywanymi w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną na rzecz Umawiającego się Państwa, jego jednostki terytorialnej, władzy lokalnej lub jednostki prawa publicznego.

Płatności otrzymywane na utrzymanie, kształcenie lub odbywanie praktyki przez studenta lub praktykanta, który przebywa w pierwszym Umawiającym się Państwie wyłącznie w celu kształcenia się lub odbywania praktyki i który ma albo bezpośrednio przed przybyciem do tego Państwa miał miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, nie podlegają opodatkowaniu w tym pierwszym Państwie, pod warunkiem że płatności te pochodzą ze źródeł spoza tego Umawiającego się Państwa.

1. Osoba fizyczna, która przebywa w Umawiającym się Państwie w celu nauczania lub prowadzenia badań naukowych w uniwersytecie, szkole pomaturalnej lub innej uznanej placówce oświatowej w tym Umawiającym się Państwie, a która ma lub miała bezpośrednio przed przybyciem do tego Państwa miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, podlega zwolnieniu od opodatkowania w pierwszym wymienionym Państwie z tytułu wynagrodzenia za nauczanie lub prowadzenie badań naukowych przez okres dwóch lat, licząc od dnia jej pierwszego przyjazdu w tym celu.

2. Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu nie mają zastosowania do dochodów z tytułu prac badawczych, jeżeli takie prace są podejmowane nie w interesie publicznym, lecz głównie dla prywatnej korzyści określonej osoby lub określonych osób.

Części dochodu nie wymienione w poprzednich artykułach niniejszej umowy podlegają opodatkowaniu zgodnie z ustawodawstwem podatkowym odnośnych Umawiających się Państw.

1. Jeżeli niniejsza umowa przewiduje (pod warunkiem lub bez innych warunków), że dochód ze źródeł w Polsce podlega zwolnieniu od podatku lub może być opodatkowany według obniżonej stawki, i jeżeli w Polsce i na mocy ustawodawstwa obowiązującego w Singapurze dany dochód podlega podatkowi w odniesieniu do kwoty dochodu przekazanego lub otrzymanego w Singapurze, a nie w odniesieniu do pełnej jego kwoty, to takie zwolnienie lub obniżka podatku dozwolona w Polsce na mocy niniejszej umowy ma zastosowanie tylko do części podatku przekazanego do Singapuru lub otrzymanego w Singapurze.

2. Jednakże to ograniczenie nie ma zastosowania do dochodu osiąganego przez Rząd Singapuru lub przez każdą osobę uznaną przez właściwą władzę Singapuru w rozumieniu tego ustępu. Określenie „Rząd Singapuru” obejmuje jego agencje i jednostki prawa publicznego.

1. W Polsce podwójnego opodatkowania unikać się będzie w sposób następujący:

a) jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Singapurze, to Polska zwolni, z uwzględnieniem postanowień wymienionych pod literą b) i c) tego ustępu, taki dochód od opodatkowania,

b) jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11 i 12 niniejszej umowy może być opodatkowany w Singapurze, to Polska zezwoli na odliczenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Singapurze; jeżeli taki dochód jest dywidendą wypłaconą przez spółkę, która posiada siedzibę w Singapurze, spółce mającej siedzibę w Polsce, a która posiada mniej niż 10% udziału w kapitale akcyjnym pierwszej spółki, to odliczenie będzie uwzględniać (dodatkowo do każdego podatku singapurskiego od dywidend) podatek singapurski zapłacony przez pierwszą spółkę w odniesieniu do tej części jej zysków, z których wypłacona jest dywidenda; jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, która została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiednio przypada na dochód osiągany w Singapurze,

c) jeżeli zgodnie z jakimikolwiek postanowieniami niniejszej umowy dochód osiągany lub majątek posiadany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony od podatku w Polsce, to Polska może, przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku takiej osoby, zastosować stawkę podatku, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania w powyższy sposób nie był tak właśnie zwolniony od opodatkowania,

d) bez względu na postanowienia wymienione pod literą b), dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11 i 12 niniejszej umowy może być opodatkowany w Singapurze, będzie zwolniony od podatku w Polsce, jeżeli taki dochód podlega zwolnieniu lub obniżce na mocy przepisów budżetowych zawartych w ustawodawstwie singapurskim dotyczącym popierania rozwoju gospodarczego.

2. W Singapurze podwójnego opodatkowania unikać się będzie w sposób następujący:

Z uwzględnieniem przepisów ustawodawstwa singapurskiego dotyczących zezwolenia na zaliczanie na poczet podatku singapurskiego podatku płatnego w każdym państwie innym niż Singapur, zezwala się na zaliczenie podatku polskiego, płatnego bezpośrednio lub przez odliczenie od dochodu ze źródeł w Polsce, na poczet podatku singapurskiego płatnego od tego dochodu. Jeżeli taki dochód jest dywidendą wypłaconą przez spółkę, która posiada siedzibę w Polsce, spółce posiadającej siedzibę w Singapurze, która posiada bezpośrednio lub pośrednio nie mniej niż 10% głosów w pierwszej spółce, wówczas zaliczenie uwzględni polski podatek zapłacony przez pierwszą spółkę w odniesieniu do tej części jej zysków, z których wypłacona jest dywidenda.

3. Bez względu na postanowienia tego artykułu dochód osiągany przez Rząd każdego Umawiającego się Państwa z każdego źródła w drugim Umawiającym się Państwie, innego niż dywidendy, o których mowa w artykule 10 ustęp 8, i odsetek, o których mowa w artykule 11 ustęp 3, będzie również zwolniony od podatku w tym drugim Państwie. Jednakże takie zwolnienie nie będzie w żadnym razie przyznane w odniesieniu do wszelkiej inwestycji dokonanej dla celów innych niż cele publiczne, i jeżeli pakiet kontrolny stanowi istotny udział.

4. W rozumieniu ustępu 3 określenie „Rząd” ma takie samo znaczenie jak w artykule 10 ustęp 9.

1. Obywatele Umawiającego się Państwa nie mogą być poddani w drugim Umawiającym się Państwie opodatkowaniu ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe niż opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym obywatele tego drugiego Państwa są lub mogą być poddani w tych samych okolicznościach.

2. Opodatkowanie zakładu, który przedsiębiorstwo umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, nie będzie mniej korzystne w tym drugim Państwie niż opodatkowanie stosowane w odniesieniu do przedsiębiorstw tego drugiego Państwa, prowadzących tego samego rodzaju działalność.

3. Żadne postanowienie tego artykułu nie może być rozumiane jako zobowiązujące Umawiające się Państwo do udzielania:

a) osobom mającym miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie jakichkolwiek osobistych zwolnień, ulg i obniżek podatkowych, których udziela ono osobom mającym miejsce zamieszkania na jego terytorium, lub

b) obywatelom drugiego Umawiającego się Państwa, którzy nie mają miejsca zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, lub innym osobom, jakie mogą być określone w ustawodawstwie podatkowym tego Umawiającego się Państwa – wszelkich osobistych zwolnień, ulg i zniżek podatkowych, które przyznaje ono własnym obywatelom.

4. Przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, których kapitał należy w całości albo częściowo lub jest kontrolowany bezpośrednio albo pośrednio przez jedną lub więcej osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, nie mogą być w pierwszym Umawiającym się Państwie poddane ani opodatkowaniu, ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe, aniżeli opodatkowanie i związane z nim obowiązki, którym są lub mogą być poddane przedsiębiorstwa pierwszego wymienionego Państwa.

5. Jeżeli Umawiające się Państwo będzie przyznawać zachęty podatkowe własnym obywatelom w celu popierania rozwoju gospodarczego zgodnie z jego polityką narodową i według własnych kryteriów, to nie będzie to rozumiane jako nierówne traktowanie w rozumieniu niniejszego artykułu.

6. W rozumieniu niniejszego artykułu określenie „opodatkowanie” oznacza podatki, których dotyczy niniejsza umowa.

1. Jeżeli osoba jest zdania, że działania jednego lub obu Umawiających się Państw wprowadziły lub wprowadzą dla niej opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy, to może ona, niezależnie od środków odwoławczych przewidzianych w prawie wewnętrznym tych Państw, przedstawić swoją sprawę właściwej władzy tego Państwa, w którym ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę. Sprawa powinna być przedstawiona w ciągu trzech lat, licząc od pierwszego urzędowego zawiadomienia o działaniu pociągającym za sobą opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy.

2. Właściwa władza, jeżeli uzna zarzut za uzasadniony, ale nie może sama spowodować zadowalającego rozwiązania, podejmie starania, aby przypadek ten uregulować w drodze wzajemnego porozumienia z właściwą władzą drugiego Umawiającego się Państwa, tak aby zapobiec opodatkowaniu niezgodnemu z niniejszą umową.

3. Właściwe władze Umawiających się Państw będą czynić starania, aby w drodze wzajemnego porozumienia usuwać trudności lub wątpliwości, które mogą powstać przy interpretacji lub stosowaniu umowy. Mogą one również konsultować się wzajemnie w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w przypadkach, które nie są uregulowane niniejszą umową.

4. Właściwe władze Umawiających się Państw mogą porozumiewać się ze sobą bezpośrednio w celu osiągnięcia porozumienia w sprawach objętych postanowieniami ustępów 1–3 tego artykułu. Jeżeli okaże się, że w celu osiągnięcia porozumienia będzie celowe przeprowadzenie ustnej wymiany poglądów, to taka wymiana może odbyć się w ramach komisji złożonej z przedstawicieli właściwych władz Umawiających się Państw.

1. Właściwe władze Umawiających się Państw będą wymieniały między sobą informacje konieczne do stosowania postanowień niniejszej umowy, a także informacje o ustawodawstwie wewnętrznym Umawiających się Państw, dotyczącym podatków, o których mowa w niniejszej umowie, w takim zakresie, w jakim opodatkowanie, które ono przewiduje, nie jest sprzeczne z niniejszą umową. Wszelkie informacje uzyskane przez Umawiające się Państwo będą stanowiły tajemnicę na takiej samej zasadzie, jak informacje uzyskane przy zastosowaniu ustawodawstwa wewnętrznego tego Państwa i będą udzielane tylko osobom i władzom (w tym sądom albo organom administracyjnym) zajmującym się ustalaniem, poborem albo ściąganiem podatków, których dotyczy umowa, lub organom rozpatrującym środki odwoławcze w sprawach tych podatków. Wyżej wymienione osoby lub władze będą wykorzystywać informacje tylko do tych celów.

2. Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu nie mogą być w żadnym przypadku interpretowane jako zobowiązujące właściwą władzę Umawiającego się Państwa do:

a) stosowania środków administracyjnych, które nie są zgodne z ustawodawstwem lub praktyką administracyjną tego lub drugiego Państwa,

b) udzielania informacji, których uzyskanie nie byłoby możliwe na podstawie własnego ustawodawstwa albo w ramach normalnej praktyki administracyjnej tego lub drugiego Umawiającego się Państwa,

c) udzielania informacji, które ujawniłyby tajemnicę gospodarczą lub urzędową, handlową, lub informacji, której udzielenie sprzeciwiałoby się porządkowi publicznemu.

Żadne z postanowień niniejszej umowy nie narusza przywilejów podatkowych przysługujących przedstawicielom dyplomatycznym lub urzędnikom konsularnym na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub postanowień umów szczególnych.

1. Niniejsza umowa podlega ratyfikacji, a wymiana dokumentów ratyfikacyjnych będzie dokonana w Singapurze.

2. Niniejsza umowa wejdzie w życie trzydziestego dnia, licząc od dnia wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, a jej postanowienia będą miały zastosowanie:

a) w Polsce:

w odniesieniu do podatków od dochodu za każdy rok podatkowy, licząc od dnia 1 stycznia 1993 r.,

b) w Singapurze:

w odniesieniu do podatków od dochodu za każdy rok obrachunkowy rozpoczynający się w dniu 1 stycznia 1994 r. lub po tym dniu.

Niniejsza umowa pozostanie w mocy do czasu wypowiedzenia jej przez Umawiające się Państwo. Każde z Umawiających się Państw może wypowiedzieć umowę w każdym czasie po upływie pięciu lat od daty jej wejścia w życie notą o wypowiedzeniu przekazaną drogą dyplomatyczną w terminie co najmniej sześciu miesięcy przed końcem każdego roku kalendarzowego. W takim przypadku umowa przestanie obowiązywać:

a) w Polsce

w odniesieniu do podatków od dochodu za każdy rok podatkowy rozpoczynający się w dniu pierwszym stycznia w roku kalendarzowym następującym bezpośrednio po roku, w którym została przekazana nota o wypowiedzeniu,

b) w Singapurze

w odniesieniu do podatków od dochodu za każdy rok obrachunkowy zaczynający się w dniu pierwszego stycznia lub po tym dniu w drugim roku następującym po roku, w którym została przekazana nota o wypowiedzeniu.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie upoważnieni, podpisali niniejszą umowę.

Sporządzono w Singapurze dnia 23 kwietnia 1993 r. w języku angielskim.

Wersja angielska

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

– została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

– jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

– będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 7 października 1993 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: L. Wałęsa

L.S.

Minister Spraw Zagranicznych: K. Skubiszewski