Dziennik Ustaw - rok 1993 nr 82 poz. 388

Na podstawie art. 27 § 1 pkt 1 i 2 oraz § 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1990 r. Nr 23, poz. 138, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306 i Nr 89, poz. 517, z 1991 r. Nr 55, poz. 234 i Nr 100, poz. 443 oraz z 1993 r. Nr 47, poz. 213). art. 275 § 2 Kodeksu postępowania karnego, art. VI § 2 Przepisów wprowadzających Kodeks postępowania karnego oraz w związku z art. 173 ustawy karnej skarbowej z dnia 26 października 1971 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 22, poz. 103, z 1985 r. Nr 23, poz. 100, z 1990 r. Nr 14, poz. 84 i Nr 86, poz. 503, z 1991 r. Nr 100, poz. 442 i Nr 107, poz. 458 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 85 i Nr 68, poz. 341) zarządza się, co następuje:

2. Rejestr działa również za pośrednictwem punktów informacyjnych utworzonych przy niektórych sądach wojewódzkich, określonych w załączniku do rozporządzenia.

1) prawomocne wyroki, którymi orzeczono kary za przestępstwa lub za przestępstwa skarbowe, z wyjątkiem wyroków w sprawach o przestępstwa ścigane z oskarżenia prywatnego, w których orzeczono karę pozbawienia wolności poniżej 6 miesięcy lub karę łagodniejszego rodzaju, chyba że postępowanie toczyło się z urzędu,

2) prawomocne orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania,

3) prawomocne wyroki sądów państw obcych wykonywane w Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy międzynarodowej, z uwzględnieniem zmian dokonanych przez sąd polski,

4) prawomocne wyroki sądów państw obcych nie wykonywane w Rzeczypospolitej Polskiej. którymi orzeczono wobec obywateli polskich karę pozbawienia wolności powyżej 6 miesięcy.

2. Karta karna zawiera: nazwisko, imiona, datę i miejsce urodzenia, imiona rodziców, nazwisko panieńskie matki, nazwisko przybrane, miejsce zamieszkania, zawód, obywatelstwo osoby, której karta dotyczy, a także datę wydania i datę uprawomocnienia się orzeczenia, informację, za jakie przestępstwa i na jaką karę osoba ta została skazana lub w sprawie o jakie przestępstwo postępowanie warunkowo umorzono, oraz inne dane dotyczące orzeczenia.

3. Kartę karną sporządza się niezwłocznie po uprawomocnieniu się orzeczenia i przesyła do rejestru.

1) rozesłaniu listów gończych,

2) zarządzeniu wykonania warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności,

3) zamianie kary ograniczenia wolności na zastępczą karę grzywny lub zastępczą karę pozbawienia wolności,

4) zawieszeniu wykonania zastępczej kary pozbawienia wolności,

5) warunkowym przedterminowym zwolnieniu i odwołaniu takiego zwolnienia,

6) wykonaniu kary,

7) zwolnieniu z odbycia reszty kary ograniczenia wolności lub kary dodatkowej.

8) umorzeniu grzywny,

9) zamianie kary pozbawienia wolności na grzywnę,

10) zamianie grzywny na zastępczą karę pozbawienia wolności,

11) zamianie kary śmierci na karę 25 lat pozbawienia wolności,

12) umorzeniu postępowania wykonawczego,

13) orzeczeniu w toku wykonywania środka poprawczego o warunkowym zawieszeniu wykonania kary albo o odstąpieniu od jej wykonania w części lub w całości, a także o odstąpieniu od wykonania kary ograniczenia wolności po wykonaniu środka poprawczego,

14) niewykonaniu kary po zwolnieniu skazanego ze szpitala psychiatrycznego, zakładu lecznictwa odwykowego lub innego odpowiedniego zakładu oraz w innych wypadkach wskazanych w ustawie,

15) zastosowaniu łaski lub amnestii albo zarządzeniu wykonania kary darowanej lub złagodzonej.

2. Dane, o których mowa w ust. 1, rejestruje się w karcie karnej na podstawie zawiadomień nadsyłanych przez:

1) zakłady karne - o wykonaniu zasadniczej i zastępczej kary pozbawienia wolności, kary aresztu wojskowego oraz kary śmierci,

2) sądy pierwszej instancji, sądy penitencjarne, sądy rodzinne i prokuratury - odpowiednio w pozostałych wypadkach.

1) po upływie 10 lat od wykonania lub darowania kary pozbawienia wolności albo od przedawnienia jej wykonania,

2) po upływie 5 lat od wykonania lub darowania kary ograniczenia wolności, grzywny lub kary dodatkowej orzeczonej w myśl art. 55 lub 56 Kodeksu karnego albo od przedawnienia jej wykonania,

3) w razie otrzymania z sądu zawiadomienia o zarządzeniu zatarcia skazania na podstawie art. 111 § 2 lub art. 302 Kodeksu karnego,

4) jeżeli dotyczą skazania za czyn, który według nowej ustawy nie jest już zabroniony pod groźbą kary.

2. Kartę karną osoby skazanej za dwa lub więcej przestępstw (art. 112 Kodeksu karnego) usuwa się z rejestru po upływie okresów przewidzianych do zatarcia wszystkich zarejestrowanych skazań.

2. Kartę karną zawierającą informację o warunkowym umorzeniu postępowania usuwa się z rejestru po upływie 3 miesięcy od zakończenia okresu próby.

3. Karty karne usuwa się również z rejestru, jeżeli otrzymano zawiadomienie o:

1) zatarciu skazania w drodze łaski lub na podstawie amnestii, a także po upływie 6 miesięcy od przewidzianego przez amnestię terminu do podjęcia postępowania umorzonego na jej podstawie,

2) przywróceniu terminu do zaskarżenia orzeczenia stanowiącego podstawę rejestracji albo o uchyleniu takiego orzeczenia w trybie rewizji nadzwyczajnej lub na skutek wznowienia postępowania,

3) podjęciu warunkowo umorzonego postępowania lub postępowania umorzonego na podstawie amnestii,

4) zwolnieniu od kary ograniczenia wolności lub od kary pozbawienia wolności (art. 301 § 3 Kodeksu karnego).

5) uznaniu za nieważne orzeczenia stanowiącego podstawę rejestracji,

6) śmierci skazanego.

4. Zawiadomienia, o których mowa w ust. 1 i 3, sporządzają odpowiednio sądy lub prokuratury i przesyłają niezwłocznie do rejestru.

2. Informacje z rejestru mogą być udostępnione do celów innych niż postępowanie karne na wniosek:

1) osób fizycznych, których informacje dotyczą,

2) zainteresowanych organów państwowych i samorządowych, jeżeli jest to uzasadnione ze względu na ich działalność,

3) zakładów pracy, jeżeli jest to niezbędne w związku z zatrudnieniem pracowników,

4) jednostek organizacyjnych, jeżeli w danej sprawie przepisy prawa lub umowy międzynarodowe wiążą z tą informacją określone skutki prawne,

5) władz państw obcych, jeżeli w tej sprawie została zawarta umowa międzynarodowa; w wypadku braku umowy informacji można udzielić pod warunkiem wzajemności.

3. Podmioty, o których mowa w ust. 2 pkt 2-4, są obowiązane do wskazania podstawy uzasadniającej otrzymanie takiej informacji.

4. Informacji o skazaniu obywatela polskiego w wypadku, o którym mowa w § 4 pkt 4, oraz informacji o warunkowym umorzeniu postępowania, a także o umorzeniu postępowania na podstawie amnestii, rejestr udziela tylko organom wymienionym w ust. 1.

2. Zapytanie o karalność powinno również zawierać nazwisko i imię osoby upoważnionej do podpisywania tego zapytania.

3. Zapytanie o karalność kieruje się do rejestru lub miejscowo właściwych punktów informacyjnych rejestru działających przy niektórych sądach wojewódzkich, określonych w załączniku do rozporządzenia.

4. Informacji z rejestru udziela się na formularzu, o którym mowa w ust. 1.

5. Informacja, o której mowa w ust. 4, powinna zawierać również nazwisko i imię osoby sprawdzającej tę informację w rejestrze.

2. Zapytanie o karalność oraz informacje przekazywane z rejestru za pośrednictwem łączności teleksowej powinny uwzględniać te same dane, taki sam układ, jaki obejmuje formularz zapytania o karalność. Przepisy § 13 ust. 2 i 5 stosuje się odpowiednio.

2. Jeżeli jednak dane określone w ust. 1 są niewystarczające, w szczególności do ustalenia, czy przestępstwo w sprawie, o które toczy się postępowanie, zostało popełnione w warunkach art. 60 Kodeksu karnego lub art. 24 § 1 ustawy karnej skarbowej, należy zażądać nadesłania akt poprzedniej sprawy.

3. W wypadkach wyjątkowych, jeżeli może to mieć znaczenie dla wymiaru kary, organ prowadzący postępowanie karne może zwrócić się ponadto do administracji zakładu poprawczego, administracji zakładu karnego lub aresztu śledczego, z którego podejrzany został zwolniony, o nadesłanie opinii o podejrzanym.

1) odpisy lub wyciągi wyroku skazującego w poprzedniej sprawie i wydanego w rozpoznawanej sprawie prawomocnego wyroku wraz z uzasadnieniem, jeżeli zostało sporządzone, oraz z posiadanymi danymi co do odbycia kary,

2) znajdujące się w aktach sprawy opinie zakładu poprawczego lub karnego,

3) odpis informacji dotyczącej skazanego, sporządzonej według wykazów ustalonych na podstawie art. 12 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego.

2. Teczkę informacyjną przesyła się administracji właściwego zakładu karnego lub aresztu śledczego wraz z wyrokiem kierowanym w celu wykonania kary pozbawienia wolności i zamieszcza się o tym odpowiednią wzmiankę w karcie karnej.

3. Administracja zakładu karnego po zwolnieniu skazanego z zakładu dołącza do teczki informacyjnej opinię o jego zachowaniu się w zakładzie oraz odpis orzeczenia psychologiczno-penitencjarnego, o ile zostało sporządzone, i przekazuje ją:

1) sądowi penitencjarnemu, w którego okręgu ma być wykonywany dozór,

2) do rejestru - w pozostałych wypadkach.

4. Sąd penitencjarny przekazuje teczkę informacyjną do rejestru po wykonaniu dozoru.

5. O każdorazowym przekazaniu teczki informacyjnej zawiadamia się rejestr.

6. Teczkę informacyjną usuwa się z rejestru z chwilą zatarcia skazania lub otrzymania zawiadomienia o śmierci skazanego.

7. W razie nadesłania do rejestru przez sąd, prokuraturę lub inny organ uprawniony do prowadzenia postępowania karnego zapytania o karalność, dotyczącego osoby skazanej w warunkach art. 60 Kodeksu karnego, a także na karę pozbawienia wolności w warunkach art. 24 § 1 ustawy karnej skarbowej - rejestr przesyła, wraz z informacją o karalności, właściwemu organowi teczkę informacyjną dotyczącą skazanego lub zawiadamia, że teczka taka została założona i gdzie się znajduje. W tym wypadku przepisu § 16 ust. 1 nie stosuje się.

8. Na podstawie informacji rejestru właściwy organ uprawniony do prowadzenia postępowania karnego w razie potrzeby uzasadnionej tokiem tego postępowania zwraca się do administracji zakładu karnego, aresztu śledczego lub do sądu penitencjarnego o nadesłanie teczki informacyjnej uzupełnionej aktualną opinią o zachowaniu się oskarżonego w czasie pobytu w zakładzie karnym lub areszcie śledczym.

2. W razie wydania przez sąd wyroku uniewinniającego lub skazującego na karę inną niż pozbawienie wolności, sąd zwraca do rejestru teczkę informacyjną.

2. Na podstawie zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, usuwa się kartę karną z rejestru.

1) rozporządzenie Ministrów Sprawiedliwości i Obrony Narodowej z dnia 19 listopada 1983 r. w sprawie określenia trybu rejestracji osób prawomocnie skazanych oraz sposobu zbierania w postępowaniu karnym danych dotyczących tych osób, jak również organów obowiązanych do wykonywania tych czynności (Dz. U. Nr 66, poz. 299),

2) rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 grudnia 1991 r. w sprawie określenia urzędu prowadzącego rejestr skazanych (Dz. U. Nr 115, poz. 498).

Minister Sprawiedliwości: J. Piątkowski

Minister Obrony Narodowej: J. Onyszkiewicz

Załącznik do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości i Obrony Narodowej
z dnia 30 sierpnia 1993 r. (poz. 388)

WYKAZ PUNKTÓW INFORMACYJNYCH CENTRALNEGO REJESTRU SKAZANYCH

1. Zapytania o karalność - nadsyłane z obszaru województw warszawskiego, ciechanowskiego, ostrołęckiego, płockiego i siedleckiego oraz dotyczące cudzoziemców i obywateli polskich zamieszkałych za granicą - przyjmuje i realizuje Centralny Rejestr Skazanych w Warszawie.

2. Zapytania o karalność nadsyłane z województw innych niż wymienione w ust. 1 przyjmują punkty informacyjne Centralnego Rejestru Skazanych działające przy sądach wojewódzkich w następujących miastach:

- Punkt Nr 1 w Białymstoku - dla województw białostockiego, łomżyńskiego i suwalskiego;

- Punkt Nr 2 w Bydgoszczy - dla województwa bydgoskiego;

- Punkt Nr 3 w Częstochowie - dla województw częstochowskiego i piotrkowskiego;

- Punkt Nr 4 w Gdańsku - dla województw elbląskiego i gdańskiego;

- Punkt Nr 5 w Kaliszu - dla województw kaliskiego, konińskiego i sieradzkiego;

- Punkt Nr 6 w Katowicach - dla województwa katowickiego;

- Punkt Nr 7 w Kielcach - dla województw kieleckiego i radomskiego;

- Punkt Nr 8 w Koszalinie - dla województw koszalińskiego i słupskiego;

- Punkt Nr 9 w Krakowie - dla województw bielskiego, krakowskiego, nowosądeckiego i tarnowskiego;

- Punkt Nr 10 w Lublinie - dla województw bialskopodlaskiego, chełmskiego, lubelskiego i zamojskiego;

- Punkt Nr 11 w Łodzi - dla województw łódzkiego i skierniewickiego;

- Punkt Nr 12 w Olsztynie - dla województwa olsztyńskiego;

- Punkt Nr 13 w Opolu - dla województwa opolskiego;

- Punkt Nr 14 w Poznaniu - dla województw leszczyńskiego, pilskiego i poznańskiego;

- Punkt Nr 15 w Rzeszowie - dla województw krośnieńskiego, przemyskiego, rzeszowskiego i tarnobrzeskiego;

- Punkt Nr 16 w Szczecinie - dla województwa szczecińskiego;

- Punkt Nr 17 w Toruniu - dla województw toruńskiego i włocławskiego;

- Punkt Nr 18 w Wałbrzychu - dla województw jeleniogórskiego i wałbrzyskiego;

- Punkt Nr 19 we Wrocławiu - dla województw legnickiego i wrocławskiego;

- Punkt Nr 20 w Zielonej Górze - dla województw gorzowskiego i zielonogórskiego.