REKLAMA
Dziennik Ustaw - rok 1993 nr 28 poz. 129
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW
z dnia 6 kwietnia 1993 r.
w sprawie zaliczania przedmiotu umów najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych do składników majątku stron tych umów
Na podstawie art. 14 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 350 i Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 21, poz. 86, Nr 68, poz. 341 i Nr 100, poz. 498 oraz z 1993 r. Nr 11, poz. 50 i Nr 28, poz. 127) oraz art. 12 ust. 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania (Dz. U. Nr 21, poz. 86, Nr 40, poz. 174, Nr 68, poz. 341 i Nr 100, poz. 498 oraz z 1993 r. Nr 11, poz. 50 i Nr 28, poz. 127), zarządza się, co następuje:
2. Określenia użyte w rozporządzeniu oznaczają:
1) „umowa szczególna” — umowę o podobnym charakterze do umowy najmu lub dzierżawy, na której podstawie rzecz lub prawo majątkowe zostały oddane do odpłatnego korzystania,
2) „podstawowy okres umowy” — czas oznaczony, na jaki została zawarta umowa, z wyłączeniem czasu, na który umowa może być przedłużona lub skrócona,
3) „wartość netto” — zaktualizowaną, zgodnie z odrębnymi przepisami, u wydzierżawiającego lub wynajmującego wartość rzeczy lub praw majątkowych, pomniejszoną o dokonane odpisy amortyzacyjne (umorzeniowe), według stanu na dzień zawarcia umowy na okres podstawowy,
4) „normatywny okres amortyzacji” — pełny okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych (umorzeniowych), wynikający z zastosowania, przewidzianych w odrębnych przepisach, rocznych górnych stawek odpisów amortyzacyjnych, bez uwzględnienia możliwości ich podwyższenia,
5) „wynajmujący lub wydzierżawiający” — osobę oddającą rzecz albo prawo majątkowe do odpłatnego używania lub korzystania,
6) „najemca lub dzierżawca” — osoba, której wynajmujący lub wydzierżawiający oddał rzecz albo prawo majątkowe do odpłatnego używania lub korzystania.
2. Do składników majątku wynajmującego lub wydzierżawiającego zalicza się, z zastrzeżeniem § 3 pkt 1, rzeczy albo prawa majątkowe stanowiące przedmiot umowy szczególnej, gdy umowa ta spełnia chociaż jeden z warunków:
1) została zawarta na czas nieoznaczony,
2) została zawarta na czas oznaczony, lecz nie zawiera prawa do nabycia rzeczy albo praw majątkowych przez najemcę lub dzierżawcę, albo to prawo zawiera z możliwością jego wypowiedzenia,
3) została zawarta na czas oznaczony, zawiera prawo do nabycia rzeczy albo praw majątkowych przez najemcę lub dzierżawcę bez możliwości jego wypowiedzenia, a ponadto:
a) podstawowy okres umowy, której przedmiotem są prawa majątkowe, rzeczy ruchome lub nieruchomości, z wyjątkiem gruntów, wynosi co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, a suma opłat (rat) określona w podstawowym okresie umowy jest niższa od wartości netto tych rzeczy i praw,
b) suma opłat (rat) w podstawowym okresie umowy, której przedmiotem są grunty, jest niższa od wartości rynkowej gruntu z dnia zawarcia umowy.
3. Jeżeli w umowie szczególnej określona została kwota dopłaty, której wniesienie po upływie okresu tej umowy uprawnia najemcę lub dzierżawcę do nabycia własności przedmiotu umowy, kwotę tę zalicza się do sumy opłat (rat), o których mowa w ust. 2 pkt 3.
1) składniki majątkowe zostały oddane do odpłatnego korzystania na czas oznaczony na podstawie umów, z których wynika prawo ich nabycia za ustaloną w tych umowach cenę, zawartych zgodnie z przepisami ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. Nr 51, poz. 298 i Nr 85, poz. 498 oraz z 1991 r. Nr 60, poz. 253 i Nr 111, poz. 480),
2) nie są zaliczone, zgodnie z § 2, do składników majątku wynajmującego lub wydzierżawiającego.
Minister Finansów: J. Osiatyński
[1] Rozporządzenie wchodzi w życie 16 kwietnia 1993 r.
- Data ogłoszenia: 1993-04-16
- Data wejścia w życie: 1993-04-16
- Data obowiązywania: 1993-04-16
- Dokument traci ważność: 2001-10-01
REKLAMA
Dziennik Ustaw
REKLAMA
REKLAMA